حنان حسن بلخی، رییس بخش شرق مدیترانه‌ی سازمان جهانی صحت در دیدار با مقام‌های حکومت سرپرست، بر حقوق آموزش زنان و دختران در این کشور تاکید کرده است. خانم بلخی در جریان هفته‌ی گذشته به کابل سفر کرده و با شماری از مقام‌های حکومت فعلی از جمله، عبدالسلام حنفی، معاون اداری رییس‌الوزرا و قلندر عباد، وزیر صحت عامه‌ی حکومت فعلی دیدار داشته است. وی با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که وی در کنار مسایل دیگر در مورد آموزش دختران نیز با مقام‌های حکومت فعلی گفتگو کرده است. او آموزش زنان و دختران را نیاز حیاتی عنوان کرده و بر حق آموزش آنان تاکید کرده است. به گفته‌ی این مقام سازمان جهانی صحت، آموزش زنان به‌طور قابل توجهی بر سلامت و رفاه عمومی مردم تاثیر می‌گذارد. خانم بلخی در این سفرش بر تضمین دسترسی عادلانه به مراقبت‌های بهداشتی نیز تاکید کرده است. حنان بلخی تاکید کرد که سازمان جهانی بهداشت با جامعه‌ی مدنی افغانستان در برنامه‌های بشردوستانه همکاری خواهد کرد. او افزود: «من به عنوان مدیر منطقه‌ای، متعهد به حمایت بیش‌تر برای پیش‌برد صحت افغانستان هستم.» باید گفت که حکومت سرپرست، پس از تسلط بر افغانستان، در نخستین اقدام شان آموزش زنان و دختران بالاتر از صنف ششم را ممنوع کرد. این حکومت در ادامه، دانشگاه‌های خصوصی و دولتی را نیز به‌روی دختران مسدود کرد. حکومت فعلی باوجود خواست‌های مکرر سازمان‌های مختلف بین‌الملل، جامعه‌ی جهانی و مردم افغانستان؛ فرمان‌های محدود کننده بر زنان و دختران را لغو نکرده‌اند.

رینا امیری، نماینده ویژه ایالات متحده آمریکا در امور زنان و حقوق بشر افغانستان می‌گوید که حکومت فعلی باید محدودیت‌های «فلج‌کننده» علیه زنان و دختران در افغانستان را حذف کند. خانم امیری با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود با قربانیان سیلاب‌های اخیر در سراسر افغانستان ابراز غم‌شریکی کرده است. او تاکید کرد که این سیلاب‌ها جان افراد زیادی را گرفته و خسارات قابل توجهی به بار آورده است. وی افزود که برای مقابله با ویرانی‌های تغییرات آب و هوا (تغییرات اقلیمی) حکومت سرپرست باید از قدرت کُل جمعیت استفاده کرده و محدودیت‌های فلج کننده علیه زنان و دختران را حذف کند. این در حالی است که در نتیجه سیلاب‌های ویران‌گر اخیر در ولایت‌های افغانستان به ویژه در بغلان تا اکنون ۸۰ نفر کُشته و زخمی شده‌ که کودکان و زنان نیز در میان قربانیان این سیلاب‌ها هستند.

کرن دیکر، کاردار سفارت آمریکا برای افغانستان در قطر گفته است که واشنگتن هرگز از دفاع از حقوق زنان و دختران دست بر نمی‌دارد. خانم دیکر با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که با تام ویست، نماینده ویژه آمریکا و رینا امیری، نماینده‌ ویژه این کشور در امور زنان و حقوق بشر برای افغانستان دیدار کرده است. او افزود: «ما هرگز از دفاع از حقوق شما (زنان و دختران افغانستان) دست بر نمی‌داریم.» وی می‌گوید که آنان در مورد کار زنان و دختران افغانستان در این دیدار گفتگو کرده‌اند. در حالی خانم دکر از حقوق زنان و دختران دفاع می‌کند که حکومت فعلی نزدیک به سه سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

بخش زنان سازمان ملل متحد از وضعیت موجود در افغانستان انتقاد کرده و می‌گوید که برای بهبود حقوق اساسی زنان و دختران باید بر حکومت سرپرست فشارها افزایش یابد. این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود خواستار حمایت از زنان و دختران افغانستان برای دست‌یابی به حقوق شان شده است. بخش زنان سازمان ملل متحد در این پیام از جامعه‌ی جهانی خواسته است که حامی حقوق زنان و دختران افغانستان باشند، زیرا مدافعان حقوق بشر و زنان خواستار مشارکت و سهم‌گیری در سطوح تصمیم‌گیری هستند. این سازمان همچنان خواستار ایجاد فرصت‌های درآمدزایی برای زنان و دختران شده و گفته است که دختران و زنان در کنار دیگر محرومیت‌ها، از فرصت‌های کاری نیز محروم شدند. همچنین در حالی دختران بالاتر از صنف ششم در سومین سال آموزشی نیز از مکتب‌رفتن محروم ماندند که بخش زنان سازمان ملل متحد در پیام خود بر حق آموزش آنان تاکید کرده است. پس از حاکمیت حکومت فعلی، شماری از سازمان‌های بین‌المللی تلاش کرده است که برای دختران در بخش‌های که حکومت سرپرست تا اکنون ممنوعیت وضع نکرده، فرصت‌های کاری را فراهم کند. پیش از این نیز، سازمان ملل متحد گفته بود که مشارکت زنان در سطوح تصمیم‌گیری، پس از حاکمیت حکومت فعلی از بین رفته و صفر شده است. بر اساس آمار سازمان ملل متحد، حکومت فعلی با صدور بیش از ۵۰ فرمان و تطبیق آن، حقوق اساسی زنان و دختران را سلب کرده است. اکنون آنان از سطح تصمیم‌گیری، اجتماع، بخش‌های سیاسی، وزارت‌خانه و حتی کار در دفترهای سازمان ملل متحد ممنوع شده است. حکومت فعلی در برابر تمامی انتقادها، واکنش‌ها و خواست‌های جامعه‌ی جهانی بی‌اعتنای کرده و همچنان مدعی است که حقوق زنان و دختران را مطابق به شریعت اسلامی تامین کرده است.

شماری از زنان معترض و اعضای «جنبش صدای زنان افغانستان» با حمایت از کارزار جهانی علیه «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان اعلام کرده‌اند که حکومت سرپرست زنان و دختران کشور را از تمامی حقوق انسانی‌شان محروم کرده است. آنان در یک حرکت اعتراضی در تهران، پایتخت ایران، از کارزار مبارزه علیه «آپارتاید جنسیتی» به رهبری زنان و دختران افغانستان حمایت کرده و گفته‌اند که حکومت فعلی پس از ۱۵ آگست ۲۰۲۱ میلادی، زنان و دختران افغانستان را به گونه‌ی سیستماتیک از جامعه حذف کرده است. زنان معترض تاکید کردند که زنان و دختران افغان از تمامی حقوق انسانی و شهروندی خود محروم شده و این به معنای «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان است. اعضای «جنبش صدای زنان افغانستان» تاکید کردند که بنابر وضعیت خطرناک که مردم افغانستان به‌خصوص زنان و دختران تجربه می‌کنند، جهان باید «آپارتاید جنسیتی» را در کشور به‌عنوان «جنایت علیه بشریت» به رسمیت بشناسد. زنان معترض از نهادهای حقوق بشری و دادگاه کیفری بین‌المللی لاهه خواستار مخاکمه عاملان این جنایت شدند. آنان از دیگر جریان‌ها و جنبش‌های اعتراضی زنان و دختران در داخل و بیرون افغانستان نیز خواسته‌اند که به کارزار جهانی مبارزه علیه «آپارتاید جنسیتی» به رهبری زنان افغانستان بپیوندند. کارزار مبارزه علیه «آپارتاید جنسیتی» به رهبری زنان افغانستان از سوی برخی از فعالان مدنی و حقوق زن در شبکه‌های اجتماعی راه‌اندازی شده است. همچنین حکومت در بیش از دو سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

تندیس «رابعه‌ی بلخی» در بخش ادبیات به صفیه میلاد، شاعر افغانستانی در شهر ویانا پایتخت اتریش اعطا شد. خام میلاد با نشر پیامی در حساب کاربری فیسبوک خود نوشته است که در بخش ادبیات پس از اعلان نتايج از سوی هیات داوران با بلندترین رای، مقام اول این جشن‌واره را به‌دست آورده است. دومین دور اهدای تندیس «رابعه بلخی» به فعالان حقوق زن افغانستان، در روز‌های سوم و چهارم ماه (می ۲۰۲۴) در ویانا پایتخت کشور اتریش برگزار شد. صفیه میلاد در ادامه تاکید کرد: «در مراسم اعطای تندیس در ویانا من حضور نداشتم و بنابر فیصله‌ی قبلی هیأت، تندیس «رابعه بلخی» به شخص دوم که در مراسم حضور داشته، اعطا شده است.» صفیه میلاد، دوره‌ی متوسطه و لیسه را در سن ۱۷ سالگی در لیسه مریم به پایان رسانده و شامل انیستیتوت طب معالجوی شد. خانم میلاد در دو رشته حقوق و علوم سیاسی و ژورنالیزم تحصیلات عالی دارد. همچنین این زن افغان از سوی تلویزیون خصوصی یک، در ردیف زنان موفق افغانستان قرار گرفت، تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی نیز او را یک زن خلاق خوانده است. او اکنون در کانادا زندگی می‌کند. خانم میلاد برعلاوه کار‌های رسانه‌ای در فعالیت‌های فرهنگی و مدنی سهم فعال می‌گیرد و شعرهایش را از طریق صفحه فیس‌بوکش نشر می‌کند. در حالی خانم میلاد تندیس رابعه بلخی را کسب می‌کند که حکومت در بیش از دو سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

سازمان همکاری‌های اسلامی با صدور قطعنامه‌ای بر حمایت از حقوق زنان و دختران در افغانستان به‌ویژه حق تحصیل و کار آنان تاکید کرده است. در پانزدهمین نشست این سازمان که هیأت حکومت سرپرست نیز در آن حضور داشت، بر ضرورت تشکیل حکومت فراگیر در افغانستان اشاره شده است. نشست سازمان‌ همکاری‌های اسلامی روز (شنبه، ۱۵ ثور) با حضور سران و وزیران خارجه کشورهای عضو در شهر بانجول، پایتخت گامبیا، برگزار شد و روز یک‌شنبه پایان یافت. در بخشی از این قطعنامه به حمایت از افغانستان «صلح‌آمیز، با ثبات و فراگیر» اشاره شده و بر رسیدگی به چالش‌های مردم افغانستان اعم از چالش‌های بشردوستانه، حقوق‌بشری، قومی، امنیتی، تروریسم و مواد مخدر نیز اشاره شده است. کشورهای عضو سازمان‌ همکاری‌های اسلامی در این قطعنامه «از اهمیت احترام کامل به حقوق‌بشر به‌ویژه حق کار و تحصیل زنان» یاد کرده و خواستار ارتباط بیشتر با حکومت سرپرست درباره این موضوعات شدند. پیش از این نیز، این سازمان بر حق آموزش و اشتغال زنان تاکید کرده بود، اما حکومت فعلی درخواست این سازمان و دیگر کشورهای عمده مسلمان را رد کرده است. باوجود تاکید سازمان همکاری‌های اسلامی بر تامین حقوق زنان افغان، دبیر این سازمان گفته که به تعامل خود با حکومت فعلی در چارچوب رویکرد بشردوستانه ادامه خواهد داد. در حالی این سازمان بر رعایت حقوق بشر و زنان و دختران در افغانستان تاکید می‌کند که حکومت در بیش از دو سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

منیژه باختری، نویسنده و سفیر افغانستان در اتریش در مراسم اهدای جایزه‌ی «رابعه بلخی» گفت که حکومت سرپرست حقوق اجتماعی و سیاسی زنان را انکار کرده و از طریق سیاست‌های تفکیک جنسیتی و آپارتاید جنسیتی زنان و دختران افغانستان را سرکوب می‌کند. خانم باختری ویدیوی سخنرانی خود، در این مراسم را در حساب کاربری فیس‌بوک خود نشر کرده و با اشاره به فعالیت‌های رابعه‌ی بلخی گفته است که تقریباً ۱۱۰۰ سال از تاریخ تلخ رابعه بلخی می‌گذرد، اما زنان و دختران افغانستان هنوز هم قربانی سنت‌ها و کلیشه‌ها هستند. وی با اشاره به نهادینه‌سازی سیستم آپارتاید جنسیتی در افغانستان گفته است که بدون داشتن شرایط حقوقی و کنوانسیون‌های بین‌المللی نمی‌توان حکومت فعلی را به عنوان حکومت‌ خودکامه مسوول قرار داد. خانم باختری در این مراسم تاکید کرده است که تنها با آپارتاید جنسیتی نمی‌توان حکومت فعلی را شکست داد؛ اما این می‌تواند یکی از راه‌ها برای مبارزه با آنان باشد. وی به محدودیت‌های موجود بر زنان و دختران نیز اشاره کرده و افزود که اکنون دختران نه تنها که از رفتن به مکتب منع شده‌اند؛ بلکه آنان حتا حق بلند کردن صدای شان را نیز ندارند. این در حالی است که حکومت سرپرست علاوه بر این زنان و دختران را در بعدهای وسیع از زندگی اجتماعی محدود کرده است؛ دادخواهی‌ها و حق‌خواهی زنان را نیز با خشونت سرکوب می‌کند. دومین دور اهدای تندیس «رابعه بلخی» به فعالان حقوق زن افغانستان، در روز‌های سوم و چهارم ماه (می ۲۰۲۴) در ویانا پایتخت کشور اتریش برگزار شد.

شبکه‌ی منطقه‌ای زنان در هندوستان اعلام کرده است که کتاب را تحت عنوان «زنان به‌دنبال امنیت» که در آن حکایت‌های غم‌انگیز فرار زنان افغانستان از تحت حاکمیت حکومت سرپرست روایت شده است، منتشر کرده است. شبکه‌ی منطقه‌ای هندوستان با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که پس از چاپ و نشر کتابی در مورد داستان‌های زنان افغانستان، شماری از زنان، مدافعان حقوق بشر و محققان را در یک نشست گرد‌هم آورده است. این نهاد تاکید کرد: «ما زنان افغانستان، مدافعان حقوق بشر و محققان را گردهم آوردیم، تا به وضعیت اسف‌بار زنانی‌که مجبور به فرار از دست حکومت سرپرست شده‌اند، توجه کنند.» شبکه‌ی منطقه‌ای هند بیان کرد که این کتاب در مرکز بین‌المللی هند در «دهلی‌نو» چاپ شده است. این نهاد می‌گوید که در این کتاب داستان یک پولیس زن افغانستانی که به‌خاطر خدمت به مردم خود چشمان‌اش را از دست داده، بیان‌گر وضعیت زنان تحت حاکمیت حکومت فعلی است. شبکه‌ی منطقه‌ای زنان در مورد جامعه‌ی پناهندگان هند و افغانستان می‌افزاید که داستان‌های غم‌انگیز دیگری نیز از سرنوشت و فرار زنان افغانستان در کتاب «زنان به‌دنبال امنیت»، چاپ شده است. این شبکه هدف چاپ و نشر این کتاب را توجه به وضعیت زنان افغانستانی به‌ویژه آنانی‌که اکنون در کشور‌های دیگر پناهنده هستند، عنوان کرده است. در ادامه آمده است: «برای توجه و مقابله با چالش‌های جدید زنان افغانستان که اکنون در کشور‌های دیگر فرار کرده اند، این کتاب را منتشر کردیم.» این در حالی است که پس‌ از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، اکثریت نظامی‌های زن، فعالان حقوق بشر، وکیل‌های پارلمان، دیپلمات‌ها، خبرنگاران، سیاست‌مداران و کارمند‌های موسسه‌های خارجی کشور را ترک کردند.

ماریو کریفو، سخنگوی سفارت آمریکا برای افغانستان می‌گوید که آزار و اذیت خبرنگاران توسط حکومت سرپرست، به‌طور ناامیدکننده‌ی افزایش یافته و حضور کم‌رنگ خبرنگاران زن در رسانه‌های این کشور نیز نگران کننده است. آقای کریفو همزمان با روز جهانی مطبوعات، در یک کنفرانس خبری از محدودیت دسترسی به اطلاعات در افغانستان ابراز نگرانی کرده و گفت که ممنوعیت کار زنان در حرفه‌ی روزنامه‌نگاری، سبب شده تا فضای کار رسانه‌ای در افغانستان بیش‌از‌پیش به وضعیت ناامید‌کننده‌تری تبدیل شود. وی از وضعیت خبرنگاران زن افغانستان، ابزار نگرانی کرده و تاکید کرد که حضور زنان در رسانه‌های افغانستان نیز کاهش یافته است. او افزود: «محیط نظارتی برای رسانه‌ها همچنان مبهم است و دسترسی به اطلاعات مربوط به فعالیت‌های دولت محدود شده است.» سخنگوی سفارت آمریکا برای افغانستان که از قطر فعالیت می‌کند، گفت که ایالات متحده به تعهد خود برای دفاع از آزادی مطبوعات در افغانستان و سراسر جهان ادامه می‌دهد. از سویی هم بخش زنان سازمان ملل متحد نیز با بازنشر گزارش خود در مورد فعالیت‌های رسانه‌ای خبرنگاران زن در افغانستان، گفت که ۸۰ درصد از زنان خبرنگار در افغانستان به‌دلیل محدودیت‌ها، آزار و اذیت و ارعاب مجبور به توقف کار شدند. این نهاد تاکید کرد: «آنان در روز جهانی آزادی مطبوعات، به حمایت از ابتکارات رسانه‌ای و روزنامه‌نگاران زن که برای پیش‌برد حقوق زنان و برابری جنسیتی تلاش می‌کنند، ادامه می‌دهند.» این در حالی است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی در افغانستان، برخی از رسانه‌‌ها به‌دلیل چالش‌های اقتصادی و محدودیت‌های حکومت بسته شدند و ده‌ها خبرنگار در کشور به‌ویژه خبرنگاران زن وظیفه‌هایشان را از دست دادند.