شماری از زنان معترض از جامعهی جهانی، سازمانهای حقوق بشری و کشورها خواستهاند به وضعیت وحشتناک زنان و دختران در افغانستان توجه کنند و اقدامات قاطعانهای برای حمایت و حفاظت از حقوق آنان انجام دهند. زنان معترض در بیانیهی مشترک گفتهاند که این بیانیه را در این برههی تاریک و دردناک از تاریخ افغانستان، با قلبی مملو از اندوه و خشم منتشر کردهاند. در ادامه آمده است که زنان و دختران افغانستان تحت رژیم «ستمگر و جابر حکومت فعلی» بهطور سیستماتیک از تمامی عرصههای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی حذف شدند. آنان وضعیت زنان و دختران افغانستان را در ابعاد مختلف وحشتناک توصیف کرده و از سازمان ملل متحد، نهادهای حقوق بشری و کشورهای منطقه و جهان خواستهاند که در برابر این وضعیت وحشتناک نظارهگر نباشند. در بیانیه آمده است که حکومت فعلی نباید از هیچگونه حمایت مالی و سیاسی برخوردار شوند و سران این گروه باید بهعنوان ناقص حقوق بشر و حقوق زنان در لیست سیاه بینالمللی قرار گیرند. در ادامه آمده است که باید جلو پولهای ارسالی ماهیانهی آمریکا به حکومت سرپرست گرفته شود. این زنان تاکید کردند: «ما از جامعهی جهانی و سازمانهای حقوق بشری میخواهیم که فورا و بهطور جدی به وضعیت زنان افغانستان توجه کنند و اقدامات لازم را برای حفاظت از حقوق آنان انجام دهند. ما باور داریم که با همبستگی و تلاشهای مشترک، میتوانیم به این وضعیت وحشتناک پایان دهیم.» زنان معترض به اظهارات اخیر کرن دیکر، کاردار سفارت آمریکا برای افغانستان نیز اشاره کرده و سخنان او را ناامیدکننده خواندهاند. این در حالی است که خانم کرن دیکر گفته بود که در سومین نشست دوحه، نمایندگان حکومت فعلی ادعا کردند که افغانستان امروز در مسیری قرار دارد که مردم این کشور میخواستند. زنان معترض گفتهاند که حکومت فعلی هیچگاه مورد قبول و پسند مردم افغانستان نبوده و نخواهند بود. در حالی زنان معترض از حقوق زنان و دختران افغانستان دفاع میکند که حکومت سرپرست پس از تسلط بر افغانستان، با صدور بیش از ۵۰ فرمان، زنان و دختران را در جنبههای مختلف محدود و حقوق شان را نقض کرده است. همچنین در این مدت، حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاهها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند.
برچسب: زنان معترض
شماری از زنان معترض و اعضای جنبش زنان پنجره امید در فراخوانی به مناسبت ۱۵ اگست (روز حاکمیت دوباره حکومت سرپرست بر افغانستان) از شهروندان کشور، نهادها و سازمانهای حقوقبشری خواسته است که با توان در کنار زنان افغانستان بایستند. این جنبش با نشر اعلامیهای گفته است که آنان از «عمق بحران حقوقبشری» فریاد میزنند و در طی سهسال حاکمیت دوباره حکومت فعلی بر کشور، افغانستان «جهنمی تمام عیار» برای مردمش؛ بهویژه زنان، اقلیتهای قومی و مذهبی بوده است. آنان خطاب به شهروندان کشور، نهادهای داخلی و بینالمللی گفتهاند: «بیایید با تما توان در کنار زنان افغانستان بایستید.» زنان معترض در اعلامیه گفته است که مخاطبش مردم افغانستان، جمعیتهای آزاده جهان، جنبشهای فمینیستی، سازمانهای حقوقبشری و مدعیان دفاع از حقوقبشر هستند. این جنبش از مردم افغانستان و جهان خواسته است که یکبار دیگر مقام بشر و ارزشهای حقوقبشری را پاس بدارند و با ایستادگی و مبارزه در برابر «نقض نظاممند حقوق زنان» توسط حکومت فعلی، ارزشهای حقوقبشری را در افغانستان احیا کنند. در فراخوان جنبش زنان پنجره امید آمده است: «گروههای تروریستی در سایه حکومت فعلی فعالیتهای خود را توسعه دادهاند و هیچ تضمینی برای امنیت منطقه و جهان وجود ندارد.» این زنان معترض میگویند که «تجدید قوا» برای مبارزه، اتحاد در برابر «ظلم طالبانی» و تعهد برای نجات مردم، رمز موفقیت است. این در حالی است که پس از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان در ۱۵ اگست سال ۲۰۲۱، آنان محدودیتها و ممنوعیتهای شدیدی بر حقوق، آزادیها و مشارکت زنان در جامعه وضع کردند. طالبان پس از برگشت به قدرت، دروازههای مکتبهای بالاتر از صنف ششم را به روی دختران و همچنین دروازههای دانشگاهها را به روی زنان و دختران بستند. سیاستهای حکومت سرپرست علیه حقوق زنان با واکنشهای تند و جدی جهان و کشورهای اسلامی مواجه شده است؛ اما آنان تا کنون هیچ تغییری در این سیاست نیاوردهاند. از طرفی هم دختران و زنان دانشآموز و دانشجو میگویند که آموزش و تحصیل، حق اسلامی و انسانی آنان است.
شماری از زنان معترض و اعضای یک جنبش اعتراضی موسوم به «جنبش زنان مقتدر افغانستان» در واکنش به سخنرانی یحیی عنابی، یکی از ملاهای طرفدار حکومت فعلی، مبنی بر برهنه کردن زنان در چوکهای کابل بهجای زندان، از علمای دین اسلام میخواهند که بهخاطر حفظ کرامت انسانی زنان در افغانستان تلاش کنند. این جنبش با نشر اعلامیهای گفته است که سخنهای اخیر ملا عنابی در پنجشیر، نه تنها توهین به شرف و عزت زنان بوده، بلکه ارکان اسلامی، انسانی و عزت بشریت را زیر سوال برده است. در بخشی از اعلامیه با اشاره به محدودیتهای روزافزون حکومت سرپرست علیه زنان آمده است که مدت سه سال میشود زنان افغانستان، بدون هیچ جرمی از حقوق ابتدایی خود محروم شدهاند و در حبس خانگی بهسر میبرند. زنان معترض میگویند: «طالبان زنان را بهطور سیستماتیک از جامعه حذف کردهاند.» در اعلامیه آمده است که به نمایندگی از تمام زنان افغانستان، سکوت سه سالهی علمای کرام و جامعهی اسلامی را در برابر حذف زنان توسط حکومت فعلی بهشدت محکوم میکند. جنبش زنان مقتدر افغانستان در بخشی از اعلامیه از علمای جامعهی اسلامی خواسته که در کنار زنان و دختران افغانستان بایستند و از آنان حمایت کنند. آنان میگویند: «ما از علمای دینی میخواهیم که وضعیت زنان را نادیده نگیرند و مانع تبلیغهای این مبلغین افراطی، خودشیفته و زنستیز که از متن اسلام و کرامت انسانی سوءاستفاده میکنند، شوند.» قابل ذکر است که یحیا عنابی، یکی از ملاهای طرفدار حکومت سرپرست اخیرا گفته است که حکومت فعلی بهجای برهنهکردن زنی در زندان باید او را در یکی از چهار راههای عمومی کابل «کاملا برهنه» میکرد. گفته میشود که عنابی این سخنها را در واکنش به عکس اخیر زرمینه پریانی، فعال حقوق زن و یکی از زنان معترض بیان کرده است. بانو پریانی، پیشتر عکس خودش را منتشر کرده بود که برخی از شیوهی پوششاش انتقاد کرده بودند. حکومت سرپرست پس از بهدست گرفتن قدرت منتقدانشان را بازداشت و زندانی میکنند. زنان و دخترانی که در نزدیک به سه سال گذشته در برابر سیاستهای حکومت فعلی به گونهی آشکارا و یا مخفیانه اعتراض کردهاند را نیز زندانی کرده است.
شماری از زنان معترض و جنبش موسوم به «شنبههای ارغوانی» اعلام کردهاند که تعداد واقعی زنان در بند حکومت سرپرست افغانستان بیش از دو هزار نفر است. این جنبش با نشر اعلامیهای گفته است که در حالیکه مسوولان حکومت فعلی چندی پیش آمار زنان در زندانها را ۵۰۰ تن گفتهاند، اما آمار واقعی بیشتر از آن است که مسوولان حکومت فعلی اعلام کردهاند. جنبش شنبههای ارغوانی به نقل از یک منبع نوشته است که بیش از ۲ هزار زن در زندانهای حکومت سرپرست قرار دارند اعلامیه بازداشت زنان در بند حکومت فعلی را تصویری تلخ از وضعیت خوانده است. در ادامه آمده است: «چند روز پیش، حکومت فعلی تاکید کردند که تنها ۵۰۰ زندانی زن در تمام زندانهای افغانستان وجود دارد. با این حال، این منبع ادعا میکند که تعداد واقعی بیش از ۲ هزار است و تصویری تلخ از وضعیت ترسیم میکند.» جنبش شنبههای ارغوانی به نقل از منبعاش گزارش میدهد که برخی از زنان در حین بازداشت توسط اعضای حکومت سرپرست باردار شدهاند. در اعلامیه آمده است: «در صورت اثبات، این ادعا نشان دهنده نقض شدید حقوق بشر در پشت دیوارهای زندان حکومت فعلی خواهد بود.» این جنبش افزود که برخی خانوادهها به دلیل فرهنگ سنتی، حاضر نیستند از زندانی بودن زنان خانواده سخن بگویند. در ادامه آمده است: «این سکوت باعث میشود که آمار واقعی پنهان بماند و بسیاری از زنان در سکوت و بدون تأیید و حمایت عمومی رنج میبرند.» این در حالی است که حکومت سرپرست در سه سال گذشته، صدها زن را به اتهامهای گوناگون از جمله اعتراض در برابر نظام آنان، بازداشت و شکنجه کردهاند. همچنین حکومت فعلی دسترسی زنان به تحصیل، کار و آزادی گشتوگذار آنان را محدود کرده است.
روزنامه گاردین و رسانه رخشانه با یک نشر گزارش مشترک، گفتهاند که یک فعال حقوق زن افغانستانی ادعا کرده است که در زندان حکومت سرپرست بر او تجاوز گروهی شده است. این گزارش که امروز (چهارشنبه، ۱۳ سرطان) نشر شده است، آمده که نیروهای حکومت سرپرست از جریان تجاوز بر این زن تصویر گرفته و سپس نوار تصویری را به خود او فرستاده و هشدار دادهاند که در برابر حکومت فعلی خاموش باشد در غیر آن صورت این نوار تصویری را پخش خواهند کرد. در گزارش آمده است که این دو رسانه، این نوار تصویری را مشاهده کردهاند و نشان میدهد این زن در یکی از زندان حکومت سرپرست توسط مردان مسلح مورد تجاوز گروهی و شکنجه قرار گرفته است. روزنامه گاردین و رسانه رخشانه به نقل از این فعال حقوق زن در گزارش خودشان نوشتهاند: «این فیلم با تلفن همراه ضبط شده و بعداً برایش بهعنوان تهدید ارسال شده که در صورت ادامه صحبت علیه حکومت فعلی، به طور گستردهتری به اشتراک گذاشته خواهد شد.» در ادامه آمده است که در این نوار تصویری به این زن گفته میشود که لباسهایش را در بیاورد و سپس توسط دو مرد چندین بار مورد تجاوز قرار میگیرد. این دو رسانه نوشتهاند که این زن تلاش دارد تا صورت خود را با دستانش بپوشاند. همچنین در بخشی از گزارش آمده است: «در یک قسمت نوار تصویری به این زن گفته میشود که در تمام این سالها آمریکاییها بر شما تجاوز کردند و اکنون نوبت ما است.» این زن به روزنامه گاردین و رسانه رخسانه گفته است که به دلیل شرکت در تظاهرات عمومی علیه حکومت فعلی بازداشت شده و حین بازداشت در زندان مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است. او تاکید کرد: «پس از سخنانم علیه حکومت فعلی در تبعید، این فیلم برایم فرستاده شد و گفته شد که اگر به انتقاد از رژیم ادامه دهد، این ویدیو برای خانوادهاش فرستاده و در شبکههای اجتماعی منتشر خواهد شد.» باید گفت که زنان و دختران زندانی همواره ادعا میکنند که در زندانها مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفتهاند، اما مسوولان حکومت فعلی همواره این ادعاها را رد کردهاند.
شماری از زنان معترض و اعضای «جنبش زنان به سوی آزادی» تصمیم سازمان ملل متحد برای دعوت نمایندگان حکومت فعلی افغانستان در دور سوم نشست دوحه را محکوم کرده و میگویند که به جای حکومت فعلی باید نمایندگان حقیقی زنان دعوت میشدند تا راه برای شکلگیری دولت قانونی باز شود. جنبش زنان به سوی آزادی با نشر قطعنامهای گفته است: «برگزارکنندگان نشست دوحه از لابیگران حکومت فعلی دعوت میکنند و همه با هم روی میز مذاکره مینشینند؛ در حالی که کرسیهای حقیقی مردم و نمایندههای اصلی زنان خالی است.» قطعنامه با اشاره به محدودیتهای حکومت فعلی بر زنان و دختران تاکید کرد که عدم حضور حکومت فعلی در نشست سوم دوحه، فرصتی را برای ایجاد یک حکومت مردمی و همهشمول ایجاد میکند. زنان معترض در این قطعنامه تاکید کردهاند که حکومت سرپرست با بازداشت، قتل، شکنجه، حذف زنان و بستن مراکز آموزشی، مردم را مجبور به مهاجرت دستهجمعی و کوچهای اجباری میکنند. جنبش زنان به سوی آزادی افزود: «ما از سازمان ملل و جامعهی جهانی میخواهیم در کنار مردم افغانستان باشند و دست رد به مشروعیت سیاسی بینالمللی دولت غیرمشروع حکومت فعلی بزنند.» جنبش زنان به سوی آزادی با تاکید بر ایجاد حکومت همهشمول در افغانستان میگوید مذاکره و صلح زمانی نتیجه خواهد داد که دولت جدیدی از طریق برگزاری انتخابات، تعیین شود. اعضای این جنبش در حالی این اظهارات را مطرح می کنند که اخیرا سازمان ملل متحد از نمایندگان طالبان در نشست سوم دوحه دعوت کرده است. بر اساس گزارشها، این نشست قرار است در ۳۰ جون سال جاری میلادی در دوحه، پایتخت قطر به میزبانی سازمان ملل متحد برگزار شود. هنوز معلوم نیست که حکومت سرپرست در این نشست شرکت میکنند یا خیر.
شماری از زنان معترض و اعضای گروه موسوم به «جنبش شنبههای ارغوانی» خواستار پرداخت حق عضویت افغانستان در سازمان ملل متحد از پول صندوق امانی در سوئیس شدهاند. نصیراحمد فایق، سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد گفته است که افغانستان بهدلیل عدم پرداخت حق عضویت در سازمان ملل متحد، از حق رأی مجمع عمومی این سازمان محروم شده است. آقای فایق تاکید کرد که تعلیق حق رأی «مطابق طرزالعمل کاری مجمع عمومی سازمان ملل» است و جنبهی سیاسی ندارد. سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل گفت: «مطابق منشور سازمان ملل، هر عضو مجمع عمومی که دو سال پیهم حقالعضویت خود را نپردازد، حق رأی آن در این مجمع تا پرداخت وجوه لازم یا ارائهی دلایلی که نشان دهد مشکل فراتر از کنترل کشور عضو است، به تعلیق در میآید.» جنبش شنبههای ارغوانی با نشر اعلامیهای گفته است که با احترام به منشور سازمان ملل متحد، از دبیرکل این سازمان میخواهد با محرومیت افغانستان از حق رأی، مردم این کشور و بهویژه زنان، اقوام آسیبپذیر و اقلیتهای مذهبی را تحت فشار قرار ندهد و با پذیرش وضعیت افغانستان بهعنوان شرایط اضطراری و خارج از حیطهی اختیار مردم این کشور، اجازه دهد که افغانستان از حق رأی برخوردار باشد. در ادامه آمده است که حق رأی مهمترین امتیازی است که نمایندهی افغانستان در سازمان ملل متحد میتواند با استفاده از آن در برابر تصامیم و مواضع این سازمان و بهویژه کشورهای حامی حکومت سرپرست از منافع و حق شهروندان افغانستان دفاع کند. زنان معترض میگویند: «ما خواهان پرداخت حق عضویت افغانستان در سازمان ملل متحد از صندوق امانی و یا هم از کمکهای هفتهوار چهل میلیون دالری هستیم که به حکومت فعلی داده میشود.» این در حالی است که کرسی افغانستان در سازمان ملل متحد در حال حاضر در اختیار دیپلمات حکومت پیشین است. تلاشهای حکومت فعلی برای تصاحب این کرسی ناکام مانده است.
شماری از زنان معترض و اعضای «اجتماع فمینست کانادا برای افغانستان» میگویند که حکومت سرپرست «ظرفیت و اراده سیاسی» برای رسیدگی به سیلزدگان در کشور را ندارد. آنان از نهادهای امدادرسان جهانی خواست که به سیلزدگان در چندین ولایت افغانستان کمک فوری کنند. اجتماع فمینست کانادا برای افغانستان در نامهای گفته است: «وضعیت بحرانی در این ولایات سیلزده نشان میدهد که حکومت فعلی اراده سیاسی و ظرفیتی برای حفظ جان مردم بیگناه و ارائه خدمات حیاتی به قربانیان ندارد.» بارشهای شدید که وقوع سیلاب را در پی داشت، از حدود یک هفته پیش در برخی از ولایات آغاز شده است. شامگاه روز (جمعه ۲۱ ثور) طوفانهای شدیدی در افغانستان رخ داد که به بغلان، تخار، بدخشان، غور، سرپل، هرات، فاریاب، قندوز، جوزجان و قندهار خساراتی عمده وارد کرد. این فعالان افغان و کانادایی در نامه خود نوشتهاند که وضعیت بهداشتی در مناطق سیلزده وخیم است و خطر شیوع بیماریهای واگیر بالاست. هزاران خانواده بیجاشده نیاز به سرپناه، خدمات درمانی و غذا دارند. آنان از بیتوجهی رسانههای بینالمللی به این بحران بشری ابراز نگرانی کرده و از نهادهای امدادرسان جهانی خواستهاند که برای نجات افراد در معرض خطر دست به کار شوند. حکومت فعلی اعلام کرد که در نتیجه سیلابهای اخیر در چندین ولایت دستکم ۳۵۰ تن جان باخته و بیش از ۱۶۰۰ تن زخمی شدهاند. تا اکنون شماری از کشورها به دلیل مشروعیت نداشتن حاکمیت حکومت فعلی، از ارائه کمکهای مستقیم و ارسال تیمهای نجات به افغانستان خودداری کردهاند. ایالات متحده، بزرگترین کمک کننده خیریه به افغانستان، روز گذشته اعلام کرد که سازمانهای مددرسان همکار این کشور، کمکهای فوری مانند آب و غذا را در اختیار سیل زدگان قرار میدهند.
شماری از زنان معترض و اعضای جنبش مقتدر زنان افغانستان و جنبش آزادگان در تبعید میگویند که زنان افغانستان به طور کامل از حقوق بشری، حقوق اساسی و شهروندی خود محروم هستند. اعضای این جنبشها در یک حرکت اعتراضی در شهر اسلامآباد، پایتخت پاکستان گفتند که زنان و دختران افغانستان به دلیل جنسیتشان از فضای سیاسی و اجتماعی حذف شده و با ستم و «آپارتاید جنسیتی» روبرو هستند. در قطعنامهای این دو جنبش اعتراضی آمده است که با وجود اینکه زنان افغانستان بهطور پراکنده از جادههای کابل تا شهرهای دیگر جهان فریاد میکشند؛ اما جامعهی جهانی در مقابل اعتراضات آنان بیصداست. در ادامه آمده است که خاموشی جامعهی جهانی نسبت به مبارزات زنان و دختران، زنان افغانستان را از اعتراضات منصرف نمیکند؛ بلکه آنها را به ادامهی مبارزه و اعتراضاتشان از طریق کارزارها و فعالیتهای جهانی بیشتر تشویق میکند. آنان در این قطعنامه آپارتاید جنسیتی در افغانستان را به شدت وحشتناک توصیف کردند. زنان معترض میگویند که زنان افغانستان از مبارزات خود در برابر آپارتاید جنسیتی و تقاضای شناخته شدن و جرم انگاری این ستم دست نمیکشند. قابل ذکر است که حمایت از کارزار جهانی مبارزه علیه آپارتاید جنسیتی به رهبری زنان افغانستان همچنان ادامه دارد و گروههای زنان معترض و فعالان حقوق بشر از این کارزار پشتیبانی میکنند.
شماری از زنان معترض و اعضای «جنبش شنبههای ارغوانی» به حمله مسلحانه بر نمازگزاران شیعه و هزاره در ولایت هرات واکنش نشان داده و میگویند که ادامه کار حکومت سرپرست باعث سرکوب بیشتر زنان و اقلیتهای مذهبی در افغانستان میشود. این جنبش امروز (پنجشنبه، ۱۳ ثور) با نشر اعلامیهای گفته است برای محافظت از شیعیان و هزارهها در افغانستان، جامعهی جهانی باید بر حکومت فعلی فشار وارد کند. جنبش شنبههای ارغوانی در این بیانیه، ادعای حکومت فعلی برای تامین امنیت در افغانستان را زیر سوال برده و گفته افغانستان تحت حاکمیت حکومت سرپرست به «پایگاه امن تروریستان بینالمللی» تبدیل شده است. اما سران حکومت فعلی همواره این ادعا را رد کرده و میگویند که در افغانستان هیچ گروه تروریستی فعالیت و حضور ندارند. این جنبش به حمله اخیر به مسجد شیعیان در هرات اشاره کرده و تاکید کرده که ادعای تامین امنیت از سوی حکومت سرپرست «تهی از حقیقت» است. در این بیانیه آمده است «حملات تروریستی هدفمند بالای شیعیان و هزارهها در نقاط مختلف کشور به ویژه حمله تروریستی اخیر بالای نمازگزاران در هرات یکبار دیگر ثابت میسازد که ادعا تامین امنیت سرتاسری، تهی از حقیقت میباشد.» در حالی جنبش شنبههای ارغوانی این اظهارات را مطرح میکند که شام روز (دوشنبه، ۱۰ ثور) مهاجمان مسلح پس از نماز مغرب بر مسجد امام زمان در شهرک محمدیه از مربوطات ولسوالی گذرهی ولایت هرات حمله کرده و نمازگران را به رگبار بستند. بر اساس گفتههای شاهدان عینی به رسانه گوهرشاد، در این حمله چهار مرد، یک زن و یک کودک پسر سه ساله با شلیک مستقیم گلولهی مهاجمان جان باختند و دو زن دیگر زخمی شدند. وزارت داخله نیز گفته بود که در حمله مسلحانه دستکم شش نمازگزار از جمله یک زن و یک کودک کشته شدند.