برچسب: رسانه گوهرشاد

8 ماه قبل - 167 بازدید

بخش بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد اعلام کرده است که حضور زنان و دختران افغانستان در پروسه‌های امدادرسانی حیاتی می‌باشد و باید حضور آنان تامین شود. این سازمان با نشر پیامی از نگینه یاری، رییس گروه مشورتی زنان تیم کشوری بشردوستانه در افغانستان در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که حضور زنان و دختران افغانستان در پروسه‌ی امدادرسانی، حقوق آنان را تامین می‌کند. بخش بشردوستانه‌ی سازمان ملل می‌گوید که زنان یکی از عامل‌های قدرت‌مند تغییر هستند و حضور آنان برای موفقیت پاسخ بشردوستانه حیاتی است. در ادامه آمده است که بدون مشارکت و حمایت معنادار زنان در این پروسه، مشارکت زنان و دختران نیز محدود می‌شود. نگینه یاری، در مورد اهمیت ارتقای نقش زنان در تصمیم‌گیری می‌گوید که اهداکنندگان باید از زنان حمایت کنند و راه‌بردها را براساس توصیه‌های آنان قرار دهند. خانم یاری افزود که تعامل با زنان نتایج بهتری را به همراه دارد و از حقوق آنان نیز محافظت می‌کند. در حالی بخش بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد بر حضور زنان و دختران تاکید دارد که براساس آمار سازمان ملل متحد، ۲۳.۷ میلیون نفر در افغانستان نیازمند کمک‌های بشردوستانه است و حدود ۸۰ درصد آنان زنان و کودکان استند. با این وجود، حکومت فعلی کار زنان و دختران در نهادهای بین‌المللی به‌شمول دفترهای سازمان ملل را ممنوع کرده است. پیش از این نهادهای مختلف سازمان ملل گفته‌اند که ممنوعیت کار زنان روند امدادرسانی به نیازمندان را چالش‌برانگیز کرده است.

ادامه مطلب


8 ماه قبل - 188 بازدید

منابع محلی از ولایت هلمند می‌گویند که در حمله «افراد مسلح ناشناس» به یک خانه در ولسوالی نادعلی این ولایت، سه نفر عضو یک خانواده کشته و دو نفر دیگر زخمی شدند. یک منبع خواست هویت‌اش فاش نشود به رسانه گوهرشاد گفت که این حمله حوالی ساعت ۱۰:۰۰ شب گذشته (سه‌شنبه، ۱۶ اسد) در منطقه «شنه کلي» از مربوطات ولسوالی نادعلی هلمند رخ داده است. منبع تاکید کرد که افراد مسلح ناشناس در نخست بر اعضای یک خانواده‌ که صرف غذای شام بودند، بمب دستی پرتاب کرده و سپس وارد خانه شده و آنان را تیرباران کردند. منبع تاکید کرد که در اثر این رویداد سه تن جان باخته و دو تن دیگر به شدت زخمی شده‌اند. منبع در مورد هویت قربانیان و انگیزه این حمله جزییات ارائه نکرد. همچنین عاملان این حمله هم تا اکنون شناسایی نشده‌اند. مقامات امنیتی حکومت فعلی در هلمند در مورد این رویداد چیزی نگفته‌اند. همه روزه از قتل‌های مرموز و کشف اجساد از ولایت‌های گزارش می‌شود. افراد مسلح ناشناس عامل اکثر قتل‌های مرموز عنوان می‌شود. این در حالی است که روز گذشته تفنگ‌داران ناشناس سه مرد را در در مربوطات توحید ناحیه اول مرکز ولایت سرپل کشته و دو مرد دیگر را نیز زخمی کرده بودند.

ادامه مطلب


8 ماه قبل - 132 بازدید

برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد از کمبود بودجه در این سازمان ابراز نگرانی کرده و می‌گوید که ۶۰۰ هزار زن باردار در افغانستان را تابستان امسال به دلیل کمبود بودجه از فهرست دریافت‌کنندگان غذای مقوی حذف کرده است. در ادامه آمده است که در سال جاری ۱.۶ میلیون زن باردار و شیرده در افغانستان برای جلوگیری از سوء‌تغذیه‌، خود و کودکان‌شان غذای مقوی دریافت کرده‌اند. برنامه جهانی غذا روز گذشته (سه‌شنبه، ۱۶ اسد) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود، بار دیگر از کم‌بود بودجه ابراز نگرانی کرده است این در حالی‌ست که پیش‌از این نیز برنامه‌ی جهانی غذا گفته بود که به ۱۱ میلیون نیازمند به‌دلیل کم‌بود بودجه کمک‌های غذایی اضطراری ارایه نمی‌تواند براساس آمار سازمان ملل متحد، ۲۳.۷ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. حدود ۴۸ درصد مردم کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند. باید گفت که که پس از حاکمیت دوباره‌ی حکومت سرپرست بر کشور و تحمیل سیاست‌های محدودکننده‌ی این گروه در مورد حقوق و آزادی‌های اساسی زنان، دختران و محدودیت‌های کاری مانع دسترسی آنان به کمک‌های بشردوستانه شده است.

ادامه مطلب


8 ماه قبل - 161 بازدید

منابع محلی از ولایات ننگرهار و کنر می‌گویند که یک زن در ننگرهار توسط افراد مسلح ناشناس موترسایکل‌سوار به قتل رسیده و یک زن بیمار به دلیل مسدود بودن سرک مواصلاتی در کنر جان باخته است. در رویداد نخست، یک منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که افراد مسلح موتر‍‌سایکل‌سوار روز گذشته (سه‌شنبه، ۱۶ اسد) در مربوطات حوزه چهارم امنیتی شهر جلال‌آباد، مرکز شهر ننگرهار یک زن را که سوار سه‌چرخه بود با شلیک گلوله به قتل رسانده‌اند. منبع تاکید کرد که این رویداد در منطقه بیس اکمالاتی، نزدیک مسجد سفید، زمانی رخ داده که افراد موترسایکل‌سوار به سمت زنی که در یک عراده ریکشای ساخت هند سوار بود، شلیک و از ساحه فرار کردند. منبع افزود که سه گلوله به سر این زن اصابت کرده و پس از حمله، مردم محلی وی را به شفاخانه انتقال داده، اما به‌دلیل جراحات شدید در شفاخانه جان باخته است. منبع در مورد دلیل قتل و هویت این زن معلومات ارائه نکرد. شماری از ساکنان ننگرهار از این رویداد به شدت نگران شده‌اند و می‌گویند که اخیراً وضعیت امنیتی شهر جلال‌آباد، مرکز ننگرهار، به دلیل وقوع جرایم جنایی وخیم شده است. همچنین در رویداد دوم، منابع می‌گویند که یک زن بیمار به دلیل مسدود شدن جاده در ولایت کنر، به موقع به شفاخانه نرسید و جان باخته است. منبع گفت که این زن که باشنده منطقه‌ی «کمتیلی» ولسوالی ناری این ولایت است، در مسیر راه جان باخته است. منبع می‌گوید که این زن حدود ۵۰ سال سن داشته و در راه انتقال به شفاخانه‌ی ولایتی کنر، جان باخته است. در ادامه آمده است که به‌دلیل بالا آمدن سطح آب رودخانه‌ی ولایت کنر، مسیر مواصلاتی ولسوالی ناری با مرکز این ولایت مسدود شده است. مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت کنر تا اکنون در این‌باره اظهار نظری نکرده‌اند.

ادامه مطلب


8 ماه قبل - 269 بازدید

نمایشگاه سه روزه تولیدات داخلی و صنایع دستی زنان به هدف پشتیبانی از فعالیت‌های صنایع دستی، بازرگانی و بازاریابی برای محصولات آنان در شهر تالقان، مرکز ولایت تخار گشایش یافت. ذبیح‌ خان احمدی، مسوول برگزاری نمایشگاه می‌گوید که این نمایشگاه زیر نام «تولیدات داخلی افغان» صبح امروز (سه‌شنبه، ۱۶ اسد) با حمایت مالی سازمان جهانی کار (ILO) برگزار شده و تولیدات داخلی و صنایع دستی در ۴۰ غرفه به نمایش گذاشته شده است. آقای احمدی تاکید کرد که از این میان حدود ۲۰ غرفه برای زنان تجارت‌پیشه در این نمایشگاه اختصاص داده شده که به منظور رشد تولیدات داخلی و صنایع دستی آنان است. در عین حال، شماری از زنان تجارت‌پیشه و تولیدکنند‌گان صنایع دستی از گشایش این نمایشگاه استقبال کرده و برگزاری این چنین نمایشگاه‌ها را برای رشد فعالیت‌های‌شان اثرگذار می‌دانند. زنان تجارت‌پيشه از حکومت سرپرست می‌خواهند که یک مکان مشخص برای زنان ایجاد کنند تا آنان‌ بتوانند همه‌روزه تولیدات‌‌شان را بفروشند. شماری از صنعت‌گران، واردات کالای‌های مشابه و محدودیت ویزای سفر و‌ مشکلات در زمینه‌ی مواد خام را از چالش‌های کلیدی کارشان عنوان می‌کنند. آنان گفته‌اند هنوز بازار کالاهای وارداتی خارجی در کشور نسبت به کالاهای داخلی گرم‌تر است. از سویی هم، مقام‌های اداره تجارت و صنایع در تخار می‌گویند که این اداره از تجارت‌های کوچک زنان و رشد اقتصادی پشتیبانی می‌کند. آنان تاکید کردند که اداره تجارت و صنایع تلاش دارد که در آینده نزدیک یک مارکیت ویژه زنان را در این ولایت ایجاد کند. در حالی زنان صنایع دستی‌شان را به نمایش گذاشته اند که حکومت در بیش از دو سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


8 ماه قبل - 183 بازدید

کمیته سویدن برای افغانستان می‌گوید که پس از توقف فعالیت‌های این کمیته در این کشور، یک هزار و چهارصد کارمند این سازمان کارشان را از دست داده‌اند. این سازمان گفته است که قرارداد کاری کارمندانش در دهم اسد ماه جاری به پایان رسیده است. کمیته سویدن تاکید کرد که پس از توقف فعالیت این کمیته در ماه حمل سال ۱۴۰۳ در افغانستان، صدها کارمند افغان این نهاد بیکار شدند. کایسا ویکستروم، دبیر مطبوعاتی کمیته سویدن برای افغانستان به رسانه‌ها گفته است: «امیدواریم که سازمان‌های دیگر اجرای پروژه‌های ما را به عهده بگیرند تا نیازهای گروه‌های مورد نظر مان به‌خوبی برآورده شود.» قابل ذکر است که کمیته سویدن برای افغانستان در دوازدهم حمل سال جاری به دلیل افزایش فشار حکومت سرپرست و نگرانی از امنیت کارکنانش، فعالیت‌های خود را در افغانستان متوقف کرد. آندریاس استفانسون، رییس عمومی کمیته سویدن گفته بود که این تصمیم پس از افزایش فشار حکومت فعلی پس از حادثه سوزاندان قرآن در استکهلم گرفته شده است. این سازمان پیش از این گفته بود که با توقف‌ فعالیت‌هایش در افغانستان حدود هفت هزار کارمندش در بخش‌های صحی، آموزشی و عمرانی در ۱۶ ولایت شغل خود را از دست می‌دهند. باید گفت که کمیته سویدن یک سازمان غیردولتی است که از ۴۰ سال به این طرف در بخش آموزش و صحت در افغانستان فعالیت می‌کند. این کمیته حدود ۸ هزار کارمند در ۱۸ ولایت کشور دارد که در بخش‌های مختلف فعالیت می‌کنند.

ادامه مطلب


8 ماه قبل - 335 بازدید

دو خانواده در ولایت هرات تصمیم گرفتند فرزندانشان با هم ازدواج کنند، این زوج جوان شاید هرگز فکر نمی‌کردند، چهار فرزند به جمع دو نفره‌شان اضافه شده و زندگی آن‌ها را متحول کند. هرات ولایتی با داشتن سنت‌های اصیل، فرهنگ عالی و رواج‌های متفاوت، تأثیر شگرفی بر زندگی این زوج تحصیل کرده داشته است. خانم جوان خانواده، توانست برعکس خواهران دیگرش، تا سطح دارالمعلمین تحصیل کند و شغل معلمی را پیشه نماید. همسر این خانم هم مهندس است و از دانشگاه پلی‌تخنیک کابل فارغ شده و در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ توانسته برای مدت یک و نیم سال در کالیفرنیای آمریکا، در سفر دیگر برای ۱ سال در آمریکا و بعد  در جاپان تحصیل کند، اما همچنان متاثر از سنت‌های زندگی در افغانستان است. این زوج پس از ازدواج به کابل آمدند و فرزند اول‌شان «لینا» به دنیا آمد. روز‌ها پی هم گذشت و «لینا روزبه» به سن هشت سالگی رسید. سال ۱۹۸۴ برایش زمان متفاوت و سخت‌تری را به ارمغان آورد. لینا از افغانستان مهاجر شده و با پدر و مادر به ایران رفتند. زندگی مهاجرت خیلی سخت‌تر از زندگی در کشوری است که درگیر مشکلات زیادی می‌باشد، آرزوها و رویاها را تغییر می‌دهد و از یک شخص، فرد دیگری متولد می‌شود، فردی که دوست دارد این چهره را به تصویر بکشد و برای آن، به نوعی دادخواهی کند و یا به دیگر مردم جهان نشان دهد. این دختربچه کوچک مشغول تحصیل می‌شود در خانواده‌ای که هرچند از قشر تحصیل کرده هرات می باشد، اما روش‌های سنتی زندگی را بیشتر می‌توان در زندگی آن محسوس دید. لینا خود را با برادر مقایسه می‌کند و درمی‌یابد که تفاوت‌های زیای بین او و برادرش است. با همه این قواعد که از سوی خانواده و جامعه بین آنان وضع شده بود، مکتب را تا صنف ۳ در افغانستان، تا صنف ۱۰ در ایران و پس از آن با مهاجرت به پاکستان، با دادن امتحان در پشاور، سند دیپلم خود را به دست آورده است. سال‌های نوجوانی لینا روزبه به مهاجرت در کشورهای همسایه گذشت، اما پس از به دست آوردن سند دیپلم و سند لیسانس، به مونترال کانادا مهاجر شدند. وقتی از خاطرات خود می‌گفت، یادآور شد که «بزرگترین مشکل به عنوان یک دختر مهاجر نسبت به یک پسر مهاجر، فشار زندگی مهاجرت است که بر دختران بیشتر است. من به یاد می‌آورم که در ایران برادرم دوستان زیادی داشت و با آنان بایسکل‌سواری می‌کرد، اما خانواده همیشه نگران دختران خود بود. چون قانون در آن کشورها برای حفاظت از مهاجرین عملی نمی‌شد و خانواده همیشه نگران این موضوع بودند و ما از خیلی چیزها برعکس برادرم، محروم بودیم؛ با دوستان خود رفت و آمدی نداشتیم، رفتن و آمدمان تحت کنترول والدین بود و خیلی قوانین دیگر که محدود نه تنها خانواده‌ ما، بلکه محدود خیلی از دختران می‌شد که ما نیز جزیی از آنان بودیم.» پدر و مادر خانواده که خود راه طولانی را سپری کرده و به تقاعد رسیده بودند، آن زمان دختر نوجوانی داشتند که به دنبال آرزوهایش قدم برمی‌داشت؛ هرچند سخت‌گیرانه او را بزرگ کرده بودند، اما هیچ گاهی در عرصه تحصیل او را محدود ننمودند. در این خانواده هراتی، همه به دنبال علایق خود گام برداشتند. لینا روزبه! او اخیرا جایزه‌ای را از بنیاد «آپ فور سیکساس»، سازمانی که برای اقتدار و تبادل ظرفیت زنان کار می‌کند، به دست آورده است. در این سازمان یک زن ایرانی و چندین آمریکایی عضو هیئت مدیر بوده و هر ساله مهمانی برگزار می‌کنند که در آن از زنان تقدیر می‌شود. خانم روزبه در مورد دریافت این جایزه گفت: «یک نفر به آنان کتاب وعده بهشت را روان کرده بود و دو شعر نیز مکتب معرفت فرستاده بوده و آنان نیز چند فیس‌بوک لایف مرا دیده بودند که پس از آن به من تماس گرفته، گفتند که ما چنین نوشته‌هایی را از شما دیدیم و می‌خواهیم بیشتر از شما اطلاعات داشته باشیم. پس از بررسی دوباره زندگی‌نامه من، زنگ زدند و گفتند که شما نیز جز لیست برندگان جایزه تقدیر از زنان توان‌مند هستید. در این جایزه هشت خانم برنده بودند؛ من و یک خانم دیگر افغان به نام فهیمه گهیز که در عرصه معارف کار کرده است، دو خانم آمریکایی و چهار خانم ایرانی.» لینا روزبه شاعر، نویسنده و خبرنگار است. او هرچند اکنون نیز زندگی درخشانی دارد، اما هنوز هم به هدفی که می‌خواسته، نرسیده است. او دوست دارد روی موضوعات حقوق بشری و نویسندگی موضوعات مختلف سیاسی، تحلیلی و تحقیقی کار کند؛ امری که خانم روزبه را متفاوتر از بسیاری از زنان دیگر می نماید. با این حال او مانند بسیاری از افغان‌هایی که در میان جنگ و خون جاری در چهار دهه گذشته افغانستان به دنیا آمده و رشد کرده، داستان زندگی الهام بخشی داشته است. لینا روزبه از سنین کودکی که تنها ۹ سال داشت، در پی نوشتن بود و دوست داشت، بنویسد. می‌خواست رفتارهایی که با او در کشوری بیگانه می‌شد، شرح دوران مهاجرت و سختی‌های زندگی در کشورهای مختلف را با قلمش توصیف کند.  به همین دلیل در کانادا نیز نزدیک‌ترین رشته به نویسندگی، رشته روابط عامه، سینما و مطبوعات بود که زیر مجموعه این نام را رشته‌های مختلف دیگری چون طراحی گرافیک، خبرنگاری، عکاسی، نویسندگی و ژورنالیزم تشکیل می‌داد را، انتخاب کرد تا به این وسیله بتواند به هدفش برسد. مادر خانم روزبه تمام زندگی خود را صرف تحصیل فرزندانش‌ کرد. لینا روزبه هم با عشق نویسندگی که همیشه همراه او بود رشد کرد و با کمک مادر به این رویا بال پرواز داد. او همیشه مقاله‌های کوتاهی را در دوران تحصیل می‌نوشت که در چندین روزنامه در کانادا؛ دو روزنامه ایرانی و روزنامه شهر مونترال به نام گزیت به چاپ رسیده است. این خانم جوان نویسندگی را می‌پرستید، اما در دوره تحصیل جز این فعالیت‌ها، کار رسمی در هیچ رسانه چاپی نداشت، اما پس از ازدواج و فراغت از دانشگاه، به صورت اتفاقی قراردادیی را در سال ۲۰۰۴ با رادیو و تلویزیون صدای آمریکا که فعالیت آن تنها به رادیو ختم می‌شد، امضا کرد. او هیچ علاقه‌ای به رسانه و گویندگی نداشت و حتی تصور نمی‌کرد، روزی به عنوان گوینده در تلویزیون یا رادیویی حضور پیدا کند، ولی این اتفاق افتاد و او نه تنها دو سال در رادیو صدای آمریکا، بلکه در سال ۲۰۰۶ که تصمیم بر ساخت تلویزیون صدای آمریکا برای افغانستان شد، او جز یکی از کارمندان این تلویزیون به عنوان گوینده حاضر به کار گمارده شد. شاید «وعده بهشت» را خوانده باشید؛ مجموعه شعری از لینا روزبه، شرح سرگذشت زن افغانی که پس از سپری کردن چالش‌های زیاد، برای بیان سختی‌های مهاجرت و زندگی در افغانستان نوشته است. از چاپ این کتاب ۴ سال می‌گذرد و لینا با هر قدمی که برداشت، توانست خود را به رویاهایش نزدیک‌تر کند. او عاشق شعر و شاعری بود و توانست به این آرزو جامه عمل بپوشاند. اما اکنون کتاب دوم او، «سیب و حوا» به دست یک ناشر آمریکایی رسیده و تا چند ماه دیگر چاپ خواهد شد. لینا روزبه با قلم توانای خود، یک «ناول» نیز زیر دست دارد که به انگلیسی نوشته خواهد شد. او برای نویسندگی و برای شعرهایی که سروده، تا اکنون تقدیرنامه‌های زیادی از انجمن‌ها و مراجع مختلفی به دست آورده است که همه نشان‌دهنده این است که توانسته مسیر خواسته‌هایش را به خوبی مشخص کند. اما اکنون شرایط فرق می‌کند؛ لینا روزبه دختر جوان خانه پدر خود نیست تا به همه خواسته‌هایش به صورت مستقل عمل کند، بلکه پسری ۱۲ ساله به نام آرمان دارد، همسرش اشرف حیدری که بیشتر اوقات در سفر بوده و سفیر افغانستان در سریلانکا می‌باشد. او برای این‌که بتواند تعادل را بین کار، خانه و خانواده خود حفظ کند، در تلاش است. با این‌که کار زیاد است، اما او همانند زنان دیگر دوست دارد خوب و کامل باشد. پسرش صنف شش است و او بیشتر وقت خود را به پسر و خانواده‌اش متمرکز کرده و پس از آن به کار خود نیز می‌رسد. لینا یادآور شد: «چیزی که به نفع من تمام شده است، این است که من شخصیت درون گرا دارم و زیاد اجتماعی نیستم. بیشتر تمرکز خود را به خانه و کار خود گذاشته‌ام. از ابتدا هم تفریح زیاد را دوست نداشتم و بیشترین تفریح من کتاب خواندن و استراحت در خانه بود؛ همین هم به من کمک کرد تا بتوانم بین کار و خانواده‌ خود تعادل ایجاد کنم.» او گفت: «در زندگی، یک زن نمی‌تواند در تمام امور کاملاً موفق باشد، هم در خانه زن کامل، هم در شغل و و در عرصه امور اجتماعی، بنا یک زن باید اهداف خود را مشخص سازد و از آن میان، فقط به آنچه قادر به انجام آن است اکتفا کند و برای من خانواده، نویسندگی و بعد امور مربوط به آن ارجحیت دارد بنا اگر نتوانستم در هر گردهمایی و یا امور اجتماعی سهم بگیرم، از آن می‌گذرم و ترجیح می‌دهم به خودم وقت بدهم.»   "کنایه" نوشته: لینا روزبه حیدری چه شبی که شرح غم را به ستاره مینویسم به دلی که ساده خو شد ز گذاره مینویسم من و انزوا که بودیم خبری ز غم نمیشد تو که امدی چو آتش، ز شراره مینویسم تو همان غریو موجی، من همان غریق توفان کشتی شکسته ام من، ز کناره مینویسم اشک و اه من نمانده، تو برو که جان نمانده بیقرار دردم اینجا، بیقراره مینویسم من و رنج تلخ ماندن، من و این سکوت مزمن با خودم نشسته اینجا ره چاره مینویسم تو به من چه مهربانی، تو برای من جهانی! باورم نکن عزیزم، به کنایه مینویسم من و انقدر هراسی که دگر رمق ندارم هر سخن در این جماعت به اشاره مینویسم! نویسنده: قدسیه امینی

ادامه مطلب


8 ماه قبل - 198 بازدید

سازمان حفاظت از کودکان (Save the Children) در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که افغانستان همچنان دارای بیشترین تعداد کودکان بی‌خانمان بر اثر رویدادهای طبیعی است. این سازمان امروز (سه‌شنبه، ۱۶ اسد) با نشر گزارشی گفته است که رویدادهای شدید آب و هوایی در افغانستان حداقل ۳۸ هزار نفر را در شش ماه اول سال جاری میلادی مجبور به ترک خانه‌های‌شان کرده که حدود نیمی از آنها کودکان هستند. سازمان حفاظت از کودکان در گزارش با استناد به تحلیل مرکز پایش جابجایی داخلی(IDMC) گفته است که جابجایی‌ها در افغانستان در نیمه‌ی اول سال جاری میلادی به دلیل خشکسالی، دمای شدید هوا، سیل، رانش زمین و طوفان نسبت به کل سال ۲۰۲۳ میلادی افزایش یافته است. در گزارش آمده است که افغانستان با بیش از ۷۴۷ هزار کودک بی‌سرپناه، دارای بیشترین تعداد کودکان بی‌خانمان بر اثر رویدادهای طبیعی در میان کشورهای جهان در پایان سال ۲۰۲۳ میلادی بوده است. این سازمان افزود که افغانستان ششمین کشور آسیب‌پذیر در برابر تأثیرات تغییرات آب و هوایی با کم‌ترین توان سازگاری و مقابله با تأثیرات آن در جهان است. همچنین سازمان حفاظت از کودکان به نقل از سازمان ملل متحد می‌گوید که ۲۵ ولایت از ۳۴ ولایت افغانستان با شرایط خشک‌سالی شدید و فاجعه‌بار مواجه هستند که بیش از نیمی از جمعیت را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در گزارش سازمان حفاظت از کودکان آمده است که دختران و زنان به‌طور نامتناسبی تحت تأثیر بلایای آب و هوایی در مقایسه با مردان، به ویژه آن‌هایی که در شرایط آسیب‌پذیر هستند، قرار می‌گیرند. ارشد مالک، مدیر سازمان حفاظت از کودکان در افغانستان گفته است: «بحران اقلیمی به بحران انسانی در افغانستان دامن می‌زند.  مردم را مجبور به ترک خانه‌هایشان می‌کند، منابع آب را از بین می‌برد و از رفتن کودکان به مکتب جلوگیری می‌کند.  زندگی کودکان را تغییر می‌دهد.» همچنین اوچا یا نهاد حمایت‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد گفته بود که به‌‌دلیل کمبود بودجه‌ی نهادهای امدادرسان، ۶.۳ میلیون نفر در افغانستان به آب پاک و سالم دسترسی نخواهند داشت. این در حالی است که پایتخت افغانستان به خصوص دشت برچی، غرب کابل با مشکل جدی کمبود آب آشامیدنی روبه‌رو است و باشندگان این ساحه ساعت‌های متوالی در صف توزیع آب منتظر دریافت چند بشکه آب در طول روز هستند.

ادامه مطلب


8 ماه قبل - 170 بازدید

در ادامه‌ی اعتراضات و آزار و اذیت مهاجران افغانستانی در ایران و به ویژه در تهران، سازمان حقوق بشری هه‌نگاو درباره افزایش نژادپرستی حکومتی و اجتماعی نسبت به مهاجران افغان در این کشور هشدار داده و این وضعیت را «فاجعه‌بار» خوانده است. این سازمان حقوق بشری با نشر گزارشی گفته است که در ماه‌های گذشته موجی از افزایش نژادپرستی ضد افغانستانی چه به صورت حکومتی و چه به صورت اجتماعی در فضای ایران قابل مشاهده است. در ادامه آمده است که این نژادپرستی شامل به میان آمدن گفتمان اخراج مهاجران اهل افغانستان در بحث‌های مربوط به انتخابات ریاست جمهوری ایران تا اوج گرفتن مطالبه اخراج این افراد در شبکه‌های اجتماعی می‌شود. سازمان حقوق بشری هه‌نگاو تاکید کرد که شهروندان افغانستانی در موارد بسیاری با وجود دهه‌ها زند‌گی و کار در ایران دارای کارت‌های معتبر اقامت نیستند. در گزارش این سازمان آمده است که مهاجران افغانستانی در ۱۶ ولایت ایران اجازه اقامت ندارند و به جز در ولایت‌های تهران، البرز، قم در باقی ولایت‌ها تنها در شماری از ولسوالی‌ها اجازه اقامت دارند. باید گفت که پس از آن‌که تنش‌ها میان شهروندان ایران و مهاجران افغانستان پس از کشته شدن یک ایرانی بالا گرفت، اکنون با گذشت هر روز موج مهاجرستیزی و مخالفت با اتباع کشور در نقاط مختلف ایران افزایش یافته است. قابل ذکر است که طی دو هفته اخیر موجی از خشونت و مخالفت با مهاجران افغانستان در پایتخت و شماری از شهرستان‌های تهران راه افتاده است. در بیش‌تر موارد مهاجران افغانستان از سوی شهروندان ایران مورد توهین، تحقیر‌، لت‌وکوب و‌ حمله با چاقو قرار گرفته‌اند.

ادامه مطلب


8 ماه قبل - 153 بازدید

منابع از دختران دانشجوی اهل افغانستان در بنگلادیش می‌گویند که پس از افزایش تحولات سیاسی و هرج و مرج در این کشور، صدها دختر دانشجوی اهل افغانستان نگران وضعیت امنیتی خودشان بوده و با سرنوشت نامشخص روبرو هستند. دست‌کم سه دانشجوی دختر اهل افغانستان در بنگلادیش امروز (سه‌شنبه، ۱۶ اسد) در صحبت با رسانه گوهرشاد گفته‌اند که حدود ۶۰۰ دانشجوی دختر در بنگلایش حضور دارند و در اثر تحولات سیاسی در این کشور در وضعیت بد روحی و روانی به سر می‌برند. منبع گفت که اکثر این دختران پس از حاکمیت دوباره‌ی حکومت فعلی با پذیرش بورسیه از سوی کشور بنگلادیش برای ادامه تحصیل در «دانشگاه آسیا برای زنان»  ( Asian university for women ) به آن کشور رفته‌اند. یکی از دانشجویان دختر گفت که پس از شروع تظاهرات‌ دانشجویان بنگلادیش از تاریخ ۱۳ جولای، صدها دانشجوی دختر از افغانستان اجازه بیرون رفتن از خوابگاه را ندارند و نگران امنیت‌شان هستند. این دانشجو گفت: «آنان اجازه بیرون رفتن از خوابگاه را ندارند. وضعیت امنیتی، روحی و روانی دختران دانشجوی اهل افغانستان اصلاً خوب نیست. حتی دختران دانشجو از طرف دانشگاه اجازه‌ی مصاحبه با رسانه‌ها و اظهار نظر در شبکه‌های اجتماعی ندارند.» یک دانشجوی دختر دیگر نیز گفت که این دانشجویان از چندی روز به این‌سو در پی قطع انترنت با خانواده‌های شان ارتباط نداشتند و از دیروز به این طرف موفق شدند تا به انترنت دسترسی پیدا کنند. منبع با ابراز نگرانی تاکید کرد که هیچ‌گونه مرجع دیپلماتیک برای حل چالش‌های این دانشجویان وجود ندارد. منبع افزود: «این دختران به افغانستان نیز آمده نمی‌توانند، چون نگران هستند حکومت سرپرست مانع بازگشت آنان شود.» به گفته‌ی منبع، آن عده از دانشجویانی که کشورهای‌شان در بنگلادیش سفارت دارند با مسوولان حکومتی دولتی این کشور صحبت کردند و به آنان از تامین امنیت دانشجویان‌ هشدار داده شده‌اند، اما دختران افغانستان هیچ کسی را ندارند تا از آنها احوال بگیرند. این در حالی است که روز گذشته شیخ حسینه، نخست وزیر بنگلا‌دیش، پس از هفته‌ها تظاهرات دانشجویی که به ناآرامی‌های مرگبار و سراسری تبدیل شده، استعفا داد و کشورش را ترک کرد. خانم حسینه پس از آن که محل اقامتش در شهر داکا مورد حمله معترضان قرار گرفت با چرخ‌بالی به سمت هند فرار کرده است. همچنین دو روز قبل، یش از ۹۰ نفر از جمله دست‌کم ده‌ها پولیس در درگیری‌ها در بنگلادیش کشته شدند. ناآرامی‌ها از ماه گذشته با فراخوانی برای لغو سهمیه در مشاغل دولتی آغاز شد و از آن زمان به یک کارزار نافرمانی مدنی تبدیل شده است. براساس گزارش‌ها در اعتراضات یک ماه اخیر دست‌کم ۳۰۰ نفر جان باخته‌اند.

ادامه مطلب