رینا امیری، نماینده‌ ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر برای افغانستان می‌گوید که مسدودبودن مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم توسط حکومت سرپرست «دل‌خراش» می‌باشد. خانم امیری با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که احکام «تبعیض‌آمیز و بی‌امان» حکومت فعلی علیه زنان و دختران، افغانستان را فقیر و وابسته به کمک‌های بین‌المللی نگه می‌دارد. او تاکید کرد که این موضوع دلیل می‌شود تا خانواده‌های افغان مجبور به ترک کشور شوند. نماینده‌ ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر برای افغانستان افزود که هیچ جاگزینی برای مردم افغانستان جز آموزش فرزندان‌شان که بیش از ۱۰۰ سال می‌شود در این کشور رایج است، وجود ندارد. این در حالی است که حکومت سرپرست از تسلط بر افغانستان، آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را منع کرده‌اند و این اقدام محکومیت‌های داخلی و بین‌المللی را در پی داشته است. این اقدام حکومت باعث شد که میلیون‌ها دختر از آموزش محروم شوند.

همزمان با آغاز سال جدید تعلیمی در افغانستان، یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد خواستار پایان دادن به ممنوعیت آموزش دختران توسط حکومت سرپرست شده است. یوناما این اظهارات را با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود مطرح کرده و گفت که بیش از ۹۰۰ روز می‌شود که دختران بالاتر از صنف ششم از حضور در مکاتب و دانشگاه‌ها منع شده‌اند. دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان تاکید کرد: «از [حکومت فعلی] می‌خواهیم که به این ممنوعیت غیرقابل‌توجیه و آسیب‌رسان پایان دهند.» یوناما افزود که آموزش برای همه به هدف صلح و رفاه ضروری است. در حالی یوناما خواستار بازگشایی مکاتب می‌شود که حکومت سرپرست به عنوان دولت حاکم در افغانستان آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را ممنوع کرده است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است. براساس آمارهای سازمان ملل متحد، براثر این دستورات حکومت فعلی بیش از دو میلیون دختر در افغانستان از آموزش و تحصیل بازمانده‌اند.

همزمان با آغاز سال جدید تعلیمی ۱۴۰۳ در افغانستان، سازمان عفو بین‌الملل می‌گوید که بهانه‌های حکومت سرپرست در مورد بسته نگه‌داشتن مکاتب دخترانه در کشور «بیهوده» می‌باشد. این سازمان با نشر پیامی به مناسبت آغاز سال جدید تعلیمی در افغانستان در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این بهانه‌جویی حکومت فعلی «واهی و برای اعمال تبعیض بیشتر در افغانستان» می‌باشد. سازمان عفو بین‌الملل تاکید کرد که حکومت فعلی باید دروازه‌های مکاتب را برای دختران بالاتر از صنف ششم باز کند. در ادامه آمده است: «این غیرقابل توجیه و نقض حقوق اساسی بشر برای آموزش است. حکومت فعلی باید به دختران در هر سنی اجازه دهد تا در مکتب بروند و از بهانه‌های بدبینانه برای پیشبرد برنامه تبعیض‌آمیز خود دست بردارد.» یکی از دانش‌آموزان دختر به این نهاد بین‌المللی گفته است که رویاهایش از بین رفته است. این دانش‌آموز دختر تاکید کرد: «من امیدم را از دست داده‌ام.» این در حالی است که روز گذشته (چهارشنبه، ۱ حمل) وزارت معارف حکومت سرپرست زنگ سال تعلیمی ۱۴۰۳ را بدون حضور دختران نواخت. نزدیک به سه سال می‌شود که دانش‌آموزان دختر بالاتر از صنف ششم در افغانستان از حق آموزش محروم شدند. باید گفت که حکومت فعلی پس از تسلط دوباره‌شان بر افغانستان، در کنار محروم کردن دختران از آموزش، آنان را از تحصیل و کار نیز ممنوع کرده‌اند. افغانستان زیر سلطه حکومت فعلی تنها کشوری در جهان است که دختران در آن از حق آموزش و تحصیل محروم هستند.

همزمان با سال جدید تعلیمی در افغانستان، وزارت معارف حکومت سرپرست از آغاز سال جدید تعلیمی خبر داده است که سرنوشت میلیون‌ها دختر بالاتر از صنف ششم همچنان نامشخص می‌باشد. این وزارت امروز (چهارشنبه، ۱ حمل) با نشر اعلامیه‌ای از مردم خواسته است که فرزندان‌شان را در مدرسه‌ها، مکاتب و دیگر مراکز آموزشی شامل کنند. وزارت معارف حکومت سرپرست در اعلامیه‌شان از دانش‌آموزان دختر نامی نبرده‌ است. در اعلامیه آمده است که دانش‌آموز و استادان «صورت و‌ سیرت» خود را مطابق به اصول اسلامی آماده کنند و از پوشیدن لباس‌های «غیراسلامی» خودداری کنند. از سویی هم، رینا حمیدی، یکی از دانش‌آموزان مکتب در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت: «بدبختانه مکتب و آموزش از ما گرفته شده است و این موضوع بی‌نهایت برای ما دردناک است.» این دانش‌آموز گفت که با بسته‌بودن مکتب به روی دختران، آینده افغانستان با خطر جدی مواجه است و طی سال‌های آینده کشور با کمبود داکتران، معلم و متخصصان زن روبرو خواهد شد. او آرزو داشت مکاتب‌شان در سال حدید تعلیمی آغاز شود و اما وزارت معارف حکومت سرپرست چیزی در این مورد نگفته «نهایت متأثر» شده است. این در حالی است که حکومت سرپرست از زمان تسلط‌شان بر افغانستان، آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را منع کردند، اقدامی‌که محکومیت‌های داخلی و بین‌المللی را به همراه داشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است. براساس آمارهای سازمان ملل متحد، براثر این دستورات حکومت فعلی بیش از دو میلیون دختر در افغانستان از آموزش و تحصیل بازمانده‌اند.

همزمان با شروع سال جدید تعلیمی در افغانستان، عبدالله عبدالله، رییس شورای عالی مصالحه‌ی ملی در حکومت پیشین کشور ابراز امیدواری کرده است که در سال تعلیمی جدید، دروازه‌ی مکاتب و دانشگاه‌ها به‌روی دختران باز شده و زمینه‌ی کار نیز برای زنان فراهم شود. آقای عبدالله این موضوع شام امروز (سه‌شنبه، ۲۹ حوت) با نشر پیامی به‌مناسبت فرارسیدن نوروز و سال‌ نو خورشیدی، مطرح کرده و گفت: «انتظار داریم تا در سال‌ نو تعلیمی دروازه‌های مکاتب و دانشگاه‌ها به‌روی دختران باز شوند و زمینه‌ی کار برای زنان با عزت کشور که نیمی از پیکر جامعه‌ی ما را تشکیل می‌دهند، فراهم گردد.» او افزود: «با تأسف که مردم ما، به‌ویژه مهاجران بازگشت‌کننده در زمستان گذشته با مشکلات زیادی مواجه شدند و میلیون‌ها هم‌وطن ما در سال گذشته با فقر و بیکاری دست‌ در گریبان بودند.» وی نوروز را یک «جشن‌ باستانی» عنوان کرده و ابراز امیدواری کرده که نوروز و بهار که همیشه نویدبخش افکار نو، کردار نو و تصمیم‌های‌ نو برای آینده است، با تغییرات مثبت همراه باشد. در حالی سال تعلیمی جدید افغانستان از هفته‌ی آینده آغاز می‌شود که سومین سالی است که دختران بالاتر از صنف ششم از رفتن به مکتب منع شده‌اند. براساس آمارهای یونسکو یا سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل متحد، مسدودشدن دروازه‌ی مکاتب به‌روی دختران باعث شده است که بیش از ۱.۲ میلیون دختر از آموزش باز بمانند.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که در سال گذشته‌ی میلادی از ۲۱ هزار صنف‌های آموزشی جامعه‌محور در سراسر افغانستان حمایت کرده است. این صنف‌های آموزشی به ۶۸۶ هزار کودک زمینه‌ی آموزش را فراهم کرده است. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که ۶۰ درصد این دانش‌آموزان را دختران تشکیل می‌دهند. در ادامه آمده است که در افغانستان نیمی از کودکان به مکتب‌های ابتدایی نمی‌روند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل تاکید کرد که آموزش از کار کودکان جلوگیری کرده و همچنان از آنان در برابر خشونت‌ و سوء‌استفاده محافظت می‌کنند. یونیسف افزود که این صنف‌های آموزشی مکانی برای یادگیری، امن و فرصتی برای دیدار و بازی را به کودکان فراهم کرده است. باید گفت که در بخش از این گزارش آمده است که یونیسف، زمینه‌ی آموزش آموزگاران را فراهم و حقوق آنان را نیز پرداخت می‌کند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل گفت که آنان در ضمن موادی آموزشی مانند کتاب‌های درسی، کوله‌پشتی، دفترچه‌های تمرین و قلم برای دانش‌آموزان فراهم کرد. یونیسف علاوه کرد که صنف‌های مبتنی بر جامعه در افغانستان، به کودکان در منطقه‌های روستایی، دست‌رسی دشوار و یا محل‌های کم درآمد یک مسیر به آموزش با کیفیت را بدون هزینه فراهم می‌کنند. تلاش‌های یونیسف برای، ساختن صنف‌های آموزشی و آگاهی‌دهی در حالی صورت می‌گیرد که حکومت سپررست به عنوان دولت حاکم در افغانستان آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را ممنوع کرده است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است. براساس آمارهای سازمان ملل متحد، براثر این دستورات حکومت فعلی بیش از دو میلیون دختر در افغانستان از آموزش و تحصیل بازمانده‌اند.