یوناما یا نمایندگی سیاسی سازمان ملل متحد در افغانستان از کمبود آموزگاران زن در سراسر کشور طی سالهای آینده هشدار داده است. این نهاد با نشر اعلامیهای در حساب کاربری فیسبوکاش هشدار داده است که با تقاعد بیش از ۱۱ هزار آموزگار زن تا سال ۲۰۳۰ میلادی، افغانستان با کمبود شدید آموزگاران زن مواجه خواهد شد. در ادامه آمده است که با تقاعد این تعداد از آموزگاران، جایگزینی برای آنها وجود ندارد. یوناما تاکید کرده است که کاهش تعداد آموزگاران زن باعث خواهد شد که شمار بیشتری از دختران از دسترسی به آموزش با کیفیت محروم شوند. نمایندگی سیاسی سازمان ملل متحد در افغانستان افزوده است که آیندهی آموزشی برای دختران طی سالهای آینده با چالشهای بیشتری روبرو خواهد شد. این نهاد بر اهمیت حمایت از آموزگاران زن در افغانستان تاکید کرده است. یوناما نقش کلیدی آموزگاران را در تربیت و تجهیز دانشآموزان، اعم از دختران و پسران، به دانش و مهارتهای ضروری برای ساختن آیندهای بهتر یادآور شده است. در اعلامیه آمده است، در شرایطیکه حکومت سرپرست محدودیتهای گستردهای بر آموزش دختران اعمال کرده است، جامعهی جهانی و نهادهای بینالمللی باید بیشتر از هر زمان دیگر از آموزگاران افغانستان حمایت کنند تا امکان ادامهی تحصیل برای دختران و پسران فراهم شود و دستاوردهای آموزشی کشور حفظ شود. این در حالی است که با گذشت بیش از سه سال، دختران از آموزش متوسطه و لیسه محروم هستند و همچنین دانشگاهها هم بهروی زنان و دختران مسدود مانده است. مسوولان حکومت فعلی در اوایل ممنوعیت آموزش و تحصیل زنان و دختران را موقتی گفته بودند؛ اما با گذشت بیش از سه سال، این گروه همچنان به این ممنوعیت مصمم هستند.
برچسب: دختران
رسانههای ایران گزارش دادهاند که یک دختر ۱۶ سالهی اهل افغانستان به اسم «آرزو خاوری» پس از تهدید به اخراج از مکتب در شهر ری این کشور، دست به خودکشی زده است. خبرگزاری تسنیم گزارش داده است که این دانشآموز دختر عصر روز (یکشنبه، ۱۳ عقرب) بهدلیل تهدید اخراج از سوی مدیر مدرسه دچار استرس شده و در پی آن خودکشی کرده است. ادارهی کل آموزش و پرورش ولسوالیهای تهران ایران مرگ این دانشآموز اهل افغانستان را تاکید کرده، اما در مورد علت مرگ او توضیحی ارائه نکرده است. ادارهی آموزش و پرورش ولسوالیهای تهران با نشر خبرنامهای گفته است: «عصر روز )یکشنبه، ۱۳ عقرب) یکی از دانشآموزان دختر تبعهی افغانستان ساکن شهر ری، پس از ترک مدرسه، براثر سقوط از ارتفاع یک ساختمان مسکونی مصدوم شد و پس از انتقال فوری به بیمارستان و با وجود تلاشهای تیم پزشکی، جان خود را از دست داد.» در اعلامیه آمده است: «هنوز انگیزه و دلایل قطعی این اقدام از سوی دانشآموز مشخص نشده و موضوع از سوی مسوولان آموزش و پرورش شهرستانهای استان تهران و دیگر نهادهای ذیربط در حال مطالعه و بررسی است.» همچنین روزنامه «هشت صبح» ایران نیز با استناد به گزارش خبرگزاری «رکنا» و به نقل از پدر آرزو نوشته است که در همان روز، مدرسه با او تماس گرفته و از پوشیدن شلوار لی توسط دخترش بهجای شلوار فرم مدرسه خبر داده بود. بعدازظهر همان روز، مدیر مدرسه دوباره تماس گرفته و اطلاع داده بود که آرزو بدون هماهنگی از مدرسه خارج شده است. اما کمی بعد، پدر با خبر دلخراش مرگ دخترش مواجه شد که در بیمارستان هفتم تیر جان سپرده بود.» براساس گزارش این روزنامه، پدر آرزو مسوولان مکتب را مقصر اصلی خودکشی دخترش دانسته و از آنان شکایت کرده است. او گفته است که این اولینبار نبوده که دخترش از جانب مسوولان مکتب مورد بیمهری و رفتار نامناسب قرار گرفته و چنین رفتارهایی از قبل وجود داشته است. قابل ذکر است که خودکشی این دختر دانشآموز اهل افغانستان واکنشهای گستردهی فعالان اجتماعی ایران و افغانستان را در شبکههای اجتماعی در پی داشته است. بسیاری از کاربران نوشتهاند که او از جنگ و طالبان فرار کرد و قربانی «طالبانسیم جمهوری اسلامی ایران» شد.
مسوولان وزارت معارف حکومت سرپرست میگویند که اولویت حکومت فعلی برای تقویت کیفیت آموزش در افغانستان، مدارس دینی میباشد. مولوی کرامتالله آخندزاده، معاون آموزشهای اسلامی وزارت معارف در کارگاه ارتقای ظرفیت آموزشی و مهارتهای حرفهای آموزگاران مدارس دینی این وزارت گفته است که تمرکز اصلی دولت بر تقویت مدارس دینی و افزایش کیفیت آموزش در این مدارس است. آخندزاده افزود: «الحمدالله ما در افغانستان هزاران مدرسه دینی داریم.» او تاکید کرده است که نخستین شرط افزایش کیفیت آموزش در مدارس دینی، جذب بهترین آموزگاران است. رسانهها گزارش داده است که کارگاههای مشابه در ۳۴ ولایت افغانستان راهاندازی شده است تا مدارس دینی تقویت شوند و از آموزگاران و طلاب این مراکز حمایت بیشتری به عمل بیاید. وزارت معارف در حالی بر تقویت مدارس دینی تمرکز کرده است که تحصیل دختران بالاتر از کلاس ششم در افغانستان ممنوع است و زنان و دختران از تحصیل در دانشگاه و اشتغال نیز محروماند. بر اساس آمار وزارت معارف، هماکنون در افغانستان ۲۱ هزار و ۲۵۷ مدرسه دینی و جهادی و ۱۸ هزار و ۳۳۷ مدرسه عمومی فعالیت میکنند. با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، ضمن اینکه به دستور ملا هبتالله آخندزاده، رهبر حکومت فعلی، مدارس جهادی در سراسر افغانستان برپا شدند. همچنین محدودیتهای روزافزون برای زنان از جمله محروم کردن آنان از تحصیل و اشتغال باعث شده است، دولتهای جهان حکومت فعلی را به رسمیت نشناسند. مقامهای سازمان ملل متحد برای توصیف وضعیت زنان در افغانستان بارها از عبارت «آپارتاید جنسیتی» استفاده کردهاند و شورای امنیت، شورای حقوق بشر و مجمع عمومی سازمان ملل متحد با برگزاری نشستهای متعدد، از سران حکومت فعلی خواستهاند فرمانها علیه زنان را لغو کنند، اما در سه سال گذشته هیچ یک از این فرمانهای محدودکننده لغو نشدهاند. باید گفت که در آخرین مورد، یک هفته پیش، خالد حنفی، وزیر امر به معروف و نهی از منکر، در یک سخنرانی در جمعی از مردم شرق افغانستان گفت بر اساس قوانین اسلامی است، زنان حتی هنگام ادای نماز هم حق ندارند با صدای بلند سبحانالله و الحمدالله بگویند.
طارق علی بخیت، نماینده ویژه سازمان همکاری اسلامی (OIC) برای افغانستان، در مورد آموزش دختران و مبارزه با «تروریسم» در کشور با آمنه بلوچ، معاون وزیر امور خارجه پاکستان دیدار و گفتگو کرده است. سازمان همکاری اسلامی با نشر اعلامیهای گفته است که آنان روی ادامه گفتگوها با حکومت فعلی در مورد آموزش دختران و مبارزه این گروه با «تروریسم» تاکید کردند. در ادامه آمده است: «آنها در مورد تلاشهای سازمان همکاری اسلامی و پاکستان برای ادامه گفتگوی سازنده با حکومت فعلی افغانستان روی موضوعات مختلف، از جمله آموزش دختران، مبارزه با تروریسم و موضوعات بشردوستانه بحث کردند.» در اعلامیه آمده است که هر دو طرف در زمینه مسایل سیاسی، اقتصادی و بشردوستانه در مورد افغانستان دیدگاههای مشترک دارند. سازمان همکاری اسلامی تاکید کرد که این دو مقام همچنان بر مشورت و همکاری برای تأمین ثبات و پیشرفت در افغانستان تاکید کردند. همچنین در این دیدار در مورد گسترش نشستهای بینالمللی برای تعامل با حکومت فعلی نیز گفتگو شده است. در اعلامیه آمده است که بخیت بر اهمیت تقویت صندوق امانی بشردوستانه افغانستان (AHTF) تحت نظر بانک توسعه اسلامی (ISDB) تاکید کرده است. این در حالی است که حکومت سرپرست پس از تسلط دوبارهشان بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب ممنوع کرده است. چندی پیش شورای مشورتی زنان سازمان همکاری اسلامی محرومیت دختران افغانستان از آموزش را یکی از چالشهای جدی کشورهای اسلامی عنوان کرده بود.
با وجود منع آموزش دختران بالاتر از صنف ششم توسط حکومت سرپرست، مولوی عبدالکبیر، معاون سیاسی ریاستالوزرای میگوید که آنان حامی علم و آموزش است. مولوی عبدالکبیر این سخن را روز (چهارشنبه، ۹ عقرب) در دیدار با استادان شماری از دانشگاههای خصوصی افغانستان در کابل مطرح کرده است. او تاکید کرد که حکومت فعلی علاوه بر آموزههای دینی، به علوم عصری نیز ارزش میدهد. معاون سیاسی رییسالوزرای حکومت فعلی پیشتر نیز در گفتگو با آموزگاران مکتبهای خصوصی افغانستان سخن مشابهی زده بود. مولوی عبدالکبیر در حالی از آموزش و اهمیت علم سخن میزند که دختران بیش از سه سال است که از مکتب و دانشگاه محروم شدهاند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
منابع محلی از ولایت بادغیس میگویند که یک دختر ۱۸ ساله در این ولایت به دلیل مخالفت ازدواج با یک مرد مسن از سوی برادرش به شکل فجیع به قتل رسیده است. دستکم سه منبع به رسانه گوهرشاد گفتهاند که این رویداد (دوشنبهشب، ۷ عقرب) در منطقه «جلایی» از مربوطات ولسوالی جوند ولایت بادغیس رخ داده است. منبع تاکید کرد که این دختر با ضرب گلوله به قتل رسیده است. همچنین یک منبع دیگر گفت که این دختر به دلیل رابطه نامشروع از سوی برادرش به قتل رسیده است. با این وجود، صدیقالله صدیقی، سخنگوی فرماندهی پولیس بادغیس در صحبت با رسانه گوهرشاد قتل این دختر را تایید کرده اما گفت که تا اکنون مشخص نیست توسط برادرش به قتل رسیده یا خیر. او گفت که این دختر به دلیل رابطه نامشروع به قتل رسیده و تحقیقات در مورد عامل قتل جریان دارد. وی افزود که به اتهام قتل این دختر تا اکنون چهار نفر به شمول پدر و برادرش بازداشت شدهاند. گفتنی است که پیش از این نیز رویدادهای مشابه در نقاط مختلف کشور رخ داده بود. چند روز پیش هم یک دختر ۲۴ ساله در هرات از سوی برادرش با ضربات چاقو به قتل رسیده بود. پس از تسلط دوبارهی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتلهای مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کمپیشینه یافته است. بیماریهای روانی، خصومت شخصی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتلها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
اعضای بریکس در شانزدهمین نشست سران این سازمان در کازان روسیه، از حکومت سرپرست خواستهاند که باید ممنوعیت آموزش و تحصیل دختران افغانستان را لغو کنند. در اعلامیهای نهایی شانزدهمین نشست سران بریکس که دیروز (چهارشنبه، ۲ عقرب) صادر شده، بر ضرورت حفظ حقوق اساسی همهی شهروندان افغانستان از جمله زنان، دختران و گروههای قومی مختلف تاکید شده است. در اعلامیه آمده است که اعضای بریکس برای تقویت امنیت و ثبات در منطقه، خواستار حلوفصل فوری و مسالمتآمیز مسئلهی افغانستان هستند. آنان تاکید کردند که از افغانستان بهعنوان یک «کشور مستقل، متحد و صلحآمیز عاری از تروریسم، جنگ و مواد مخدر» حمایت میکنند. همچنین در بخش از اعلامیه آمده است که اعضای بریکس از حکومت فعلی خواستهاند که «اقدامات قابل مشاهده و قابل تأیید» بیشتری انجام دهند تا اطمینان حاصل شود که از خاک افغانستان توسط تروریستها استفاده نمیشود. اعضای بریکس بر نقش مؤثر و اولیهی پلتفرمهای منطقهای و کشورهای همسایهی افغانستان در حلوفصل معضل این کشور تاکید کردهاند و گفتهاند که از ابتکارات منطقهای در این زمینه استقبال میکنند. اعضای بریکس همچنان بر ضرورت ارائه کمکهای بشردوستانه فوری و بدون وقفه به مردم افغانستان تاکید کردهاند. این در حالی است که شانزدهمین نشست بریکس با حضور رهبران بیش از بیست کشور جهان روز دوشنبه در کازان روسیه آغاز شده بود و امروز به پایان میرسد. شماری از مقامهای کشورهای اشتراککننده در نشستهای دوجانبه در حاشیهی این نشست نیز در مورد وضعیت افغانستان گفتگو کردهاند. در حالی اعضای بریکس بر آموزش دختران افغانستان تاکید میکند که حکومت سرپرست از سه سال پیش درهای مکاتب و دانشگاهها را به روی دختران بستهاند. با وجود واکنشهای گسترده و خواستها مکرر جامعه بینالمللی برای لغو این محدودیتها، حکومت سرپرست تا هنوز از خود انعطاف نشان نداده است. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
حامد کرزی، رییسجمهور پیشین افغانستان میگوید که مجهز شدن جوانان با ثروت دانش برای پیشرفت افغانستان ضروری بوده و باید دروازهی مکاتب به روی دختران باز شود. آقای کرزی این اظهارات را در دیدار با شماری از جوانان مطرح کرده و گفت که افغانستان خانه مشترک و برابر برای همه مردم کشور میباشد. او در این دیدار، تفاهم ملی را برای صلح و ثبات دایمی افغانستان ضروری دانست. وی جوانان مجهز به علم و دانش را برای پیشرفت کشور ضروری خواند و بر بازگشایی مکاتب و دانشگاههای دخترانه تاکید کرد. قابل ذکر است که حکومت سرپرست از سه سال پیش درهای مکاتب و دانشگاهها را به روی دختران بستهاند. سازمان ملل اعلام کرده است که در نتیجه این تصمیم، ۱.۴ میلیون دختر افغان از تحصیلات متوسطه و عالی محروم شدهاند. با وجود واکنشهای گسترده و خواستها مکرر جامعه بینالمللی برای لغو این محدودیتها، حکومت سرپرست تا هنوز از خود انعطاف نشان نداده است. همچنین این نخستین بار نیست که حامد کرزی خواستار بازگشایی مکاتب و دانشگاهها میشود. او در سه سال گذشته پیوسته این خواست را تکرار کرده است. حامد کرزی علیرغم محدودیتهای حکومت سرپرست، طی سه سال گذشته در کابل زندگی کرده است. حکومت فعلی برای سفرها و دیدارهای او محدودیتهایی اعمال کرده است. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل اعلام کرده است که بسته شدن مکاتب باعث شده دختران در افغانستان به ازدواجهای زیر سن تن دهند. این نهاد با نشر قصهی چند دختر محروم از آموزش در افغانستان گفته است که محدودیتهای حکومت سرپرست نابرابری جنسیتی را در این کشور عمیقتر کرده است. یونیسف در گزارشی نوشته است که دختران در افغانستان در زندگی روزمره خود با چالشهای قابل توجهی مواجهاند و برعکس بسیاری از نقاط جهان، حقوق آنها سلب شده است. کاتریل راسل، مدیر اجرایی یونیسف میگوید: «آموزش فقط فرصتها را فراهم نمیکند، بلکه از دختران در برابر ازدواج زودهنگام، سوءتغذیه و سایر مشکلات صحی محافظت میکند.» بیبیگل، ۱۷ ساله، یکی از هزاران دختری است که پس از منع مکاتب بالاتر از صنفش دختران از سوی حکومت فعلی، مجبور به ازدواج زیر سن شده است. او به یونیسف درباره محرومیت خود از آموزش گفت: «من اخیرا نامزد شدم و بدترین قسمت این است که والدینم حتا مرا مجبور به انجام آن نکردند، من فقط امید خود را از دست دادم و فکر نمیکردم فرصتی برای تحقق رویاهایم پیدا کنم.» بیبیگل افزود: «با اینکه نامزدم از من خیلی بزرگتر است، با پیشنهاد ازدواج با او موافقت کردم.» او میگوید اگر از درس محروم نمیشد ازدواج را قبول نمیکرد. یک دانشآموز دختر دیگر نیز ۱۷ سال و یک کودک چهارماهه دارد، به صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل گفته است: «پس از بسته شدن مکاتب، به من گفتند باید ازدواج کنم چون کار دیگری ندارم.» او افزود: «با شنیدن این سخنان به عنوان یک کودک، قلبم شکست و روحم زخمی شد.» این دانشآموزش ۱۴ ساله بود که حکومت فعلی مکاتب دخترانه بالاتر از صنفش شش را بست. بر اساس آمار یونیسف، از سپتامبر ۲۰۲۱ تا اکنون حدود ۱.۴ میلیون دختر از آموزش فراتر از صنف ششم محروم شدهاند. یونسکو نیز اعلام کرده است که در مجموع اکنون ۲.۵ میلیون دختر از آموزش محروماند که این رقم ۸۰ دختران واجد شرایط مکتب در افغانستان را تشکیل میدهد.
یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که به حمایت از آموزشهای عمومی به ویژه آموزش دختران در افغانستان ادامه میدهد. این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که در سراسر افغانستان از آموزش یک میلیون دختر حمایت و پشتیبانی میکند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرد که حمایتاش از آموزش عمومی و جامعه محور در افغانستان شامل ۲.۷ میلیون دختر و پسر است. در حالی یونیسف از حمایت آموزشهای دختران در افغانستان خبر میدهد که دختران بالاتر از ششم در افغانستان از آموزش محروم هستند. این نهاد گفته بود که با به پایینرسیدن سال آموزشی در افغانستان، 38 هزار دختر دیگر از ادامهی آموزشهای شان که شامل صنف هفتم میشود؛ محروم خواهند شد. حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها منع کردند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.