منابع محلی از ولایت فاریاب میگویند که یک زن ۲۵ ساله در ولسوالی گرزیوان این ولایت خود را حلقآویز کرده و به زندگیاش پایان داده است. دستکم دو منبع با تایید این رویداد گفتهاند که این زن جوان «آیکمال» نام داشت و روز دوشنبه (۲۶ قوس) در خانهاش در روستای «جر قلعه» از مربوطات ولسوالی گرزیوان خودکشی کرده است. منبع تاکید کرد که علت و انگیزهی خودکشی این زن را دعوای خانوادگی میباشد. منبع اما در مورد چگونگی این دعوا جزییات ارائه نکرده است. به گفتهی منابع، شوهر این زن از چندین سال به این طرف در کشور ترکیه کارگری میکند. مسوولان محلی در ولایت فاریاب دربارهی این قضیه به رسانهها چیزی نگفتهاند. ازدواجهای اجباری و خشونت خانگی از عوامل عمده خودکشی زنان و دختران در کشور عنوان میشود. باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان و به ویژه در ولایات شمال کشور پس از تسلط حکومت فعلی بهطور چشمگیری افزایش یافته است. بیماریهای روانی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشیها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
برچسب: خودکشی
منابع محلی از ولایت تخار میگویند که یک دختر ۱۷ساله در مرکز این ولایت با خوردن مرگ موش خودکشی کرده است. دستکم دو منبع به رسانهها گوهرشاد گفتهاند که این دختر ۱۷ ساله شام روز گذشته (دوشنبه، ۲۶ قوس) با خوردن مرگ موش به زندگیاش پایان داده است. این دختر نوجوان ثریا نام داشت و باشنده منطقه خطایان از مربوطات شهر تالقان، مرکز تخار بوده است. منبع تاکید کرد که این دختر بدون رضایت توسط خانوادهاش با یک مرد نامزد شده بود. منبع افزود که مسوولان محلی جسد این دختر را جهت تحقیقات به طب عدلی شفاخانه ولایتی تخار منتقل کردند. مقامهای محلی حکومت سرپرست در ولایت تخار تا اکنون در این مورد چیزی نگفتهاند. ازدواجهای اجباری و خشونت خانگی از عوامل عمده خودکشی زنان و دختران در کشور عنوان میشود. باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان و به ویژه در ولایات شرق کشور پس از تسلط حکومت فعلی بهطور چشمگیری افزایش یافته است. بیماریهای روانی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشیها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
منابع محلی از فاریاب ولایت میگویند که یک دختر ۱۶ ساله به دلیل ازدواج اجباری که هفتهی گذشته با خوردن تیزاب اقدام به خودکشی کرده بود، فوت کرده است. دستکم دو منبع از نزدیکان این دختر به رسانه گوهرشاد گفتهاند که این دختر «پریما» نام داشت و باشندهی روستای «کولیان» از مربوطات ولسوالی بلچراغ بود. منبع گفت که پریما روز چهارشنبه هفتهی گذشته با خوردن تیزاب اقدام به خودکشی کرده بود، اما روز (یکشنبه، ۲۶ عقرب) در شفاخانهی ولایتی بلخ جان باخته است. منبع تاکید کرد که دلیل و انگیزهی خودکشی این دختر ازدواج اجباری میباشد. منبع در مورد این ازدواج جزییات بیشتر ارائه نکرده است. مقامهای محلی در ولایت فاریاب تا اکنون دربارهی این قضیه اظهارنظر نکردهاند. باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان و به ویژه در ولایت شرق کشور پس از تسلط حکومت فعلی بهطور چشمگیری افزایش یافته است. بیماریهای روانی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشیها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
رسانههای ایران گزارش دادهاند که یک دختر ۱۶ سالهی اهل افغانستان به اسم «آرزو خاوری» پس از تهدید به اخراج از مکتب در شهر ری این کشور، دست به خودکشی زده است. خبرگزاری تسنیم گزارش داده است که این دانشآموز دختر عصر روز (یکشنبه، ۱۳ عقرب) بهدلیل تهدید اخراج از سوی مدیر مدرسه دچار استرس شده و در پی آن خودکشی کرده است. ادارهی کل آموزش و پرورش ولسوالیهای تهران ایران مرگ این دانشآموز اهل افغانستان را تاکید کرده، اما در مورد علت مرگ او توضیحی ارائه نکرده است. ادارهی آموزش و پرورش ولسوالیهای تهران با نشر خبرنامهای گفته است: «عصر روز )یکشنبه، ۱۳ عقرب) یکی از دانشآموزان دختر تبعهی افغانستان ساکن شهر ری، پس از ترک مدرسه، براثر سقوط از ارتفاع یک ساختمان مسکونی مصدوم شد و پس از انتقال فوری به بیمارستان و با وجود تلاشهای تیم پزشکی، جان خود را از دست داد.» در اعلامیه آمده است: «هنوز انگیزه و دلایل قطعی این اقدام از سوی دانشآموز مشخص نشده و موضوع از سوی مسوولان آموزش و پرورش شهرستانهای استان تهران و دیگر نهادهای ذیربط در حال مطالعه و بررسی است.» همچنین روزنامه «هشت صبح» ایران نیز با استناد به گزارش خبرگزاری «رکنا» و به نقل از پدر آرزو نوشته است که در همان روز، مدرسه با او تماس گرفته و از پوشیدن شلوار لی توسط دخترش بهجای شلوار فرم مدرسه خبر داده بود. بعدازظهر همان روز، مدیر مدرسه دوباره تماس گرفته و اطلاع داده بود که آرزو بدون هماهنگی از مدرسه خارج شده است. اما کمی بعد، پدر با خبر دلخراش مرگ دخترش مواجه شد که در بیمارستان هفتم تیر جان سپرده بود.» براساس گزارش این روزنامه، پدر آرزو مسوولان مکتب را مقصر اصلی خودکشی دخترش دانسته و از آنان شکایت کرده است. او گفته است که این اولینبار نبوده که دخترش از جانب مسوولان مکتب مورد بیمهری و رفتار نامناسب قرار گرفته و چنین رفتارهایی از قبل وجود داشته است. قابل ذکر است که خودکشی این دختر دانشآموز اهل افغانستان واکنشهای گستردهی فعالان اجتماعی ایران و افغانستان را در شبکههای اجتماعی در پی داشته است. بسیاری از کاربران نوشتهاند که او از جنگ و طالبان فرار کرد و قربانی «طالبانسیم جمهوری اسلامی ایران» شد.
منابع محلی میگویند که سه زن جوان طی ۲۴ ساعت گذشته در ولایتهای فاریاب و هلمند به دلیل خشونتهای خانوادگی خودکشی کردند. دستکم چهار منبع به رسانه گوهرشاد گفتهاند که در رویداد نخست یک دختر ۱۸ ساله به نام عارفه در روستای «تخت زغن»، از مربوطات ولسوالی پشتونکوت ولایت فاریاب خودش را حلقآویز کرده و به زندگیاش پایان داده است. منبع گفت که عارفه متأهل بود و در خانه پدرش دست به خودکشی زده است. همچنین یک منبع دیگر گفت که یک دختر ۲۲ ساله دیگر بنام گلافزار در روستای «قلعه شاهان»، از مربوطات ولسوالی گرزیوان ولایت فاریاب خودکشی کرده است. منبع تاکید کرد که این دختر جوان نیز متأهل بود و با خوردن مواد زهری (مرگ موش) به زندگی خود پایان داده است. در عین حال، منبع دیگر میگوید که یک دختر ۲۴ ساله طی ۲۴ ساعت گذشته در ولسوالی مارجی ولایت هلمند خودکشی کرده است. منابع دلیل خودکشی این سه زن را خشونت و دعوای خانوادگی عنوان کردهاند. مسوولان حکومت سرپرست در ولایت فاریاب و هلمند تا اکنون در این باره اظهار نظری نکردهاند. باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان پس از تسلط حکومت فعلی بهطور چشمگیری افزایش یافته است. بیماریهای روانی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشیها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
منابع محلی از ولایت ننگرهار میگویند که یک زن جوان در ولسوالی بتیکوت این ولایت خودکشی کرده است. دستکم دو منبع به رسانه گوهرشاد گفتهاند که این زن روز (سهشنبه، ۱ عقرب) در منطقه «باریکاب»، از مربوطات ولسوالی بتیکوت ولایت ننگرهار خود را حلقآویز کرده و خودکشی کرده است. منبع تاکید کرد که تا اکنون دلیل و انگیزهی این اقدام مشخص نشده است. همچنین مسوولان محلی در ننگرهار این رویداد را تأیید کردهاند. اما جزییات ارائه نکردهاند. چندی پیش نیز یک جوان در ولسوالی بتیکوت خودکشی کرده بود. باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان و به ویژه در ولایت شرق کشور پس از تسلط حکومت فعلی بهطور چشمگیری افزایش یافته است. بیماریهای روانی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشیها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
منابع محلی از ولایت هرات میگویند که یک دختر ۱۷ ساله در این ولایت خود را حلقآویز کرده و به زندگیاش پایان داده است. منبع امروز (دوشنبه، ۲۳ میزان) به رسانه گوهرشاد گفت که این دختر نوجوان در ولسوالی فرسی هرات خودش را حلقآویز کرده است. منبع تاکید کرد که دلیل و انگیزهی خودکشی این دختر از سوی خانوادهاش، خشونت خانوادگی عنوان شده است. منبع افزود که سه روز پیش، زمانیکه این دختر ۱۷ ساله دست به خودکشی زد، هیچکس در خانه نبود. مسوولان محلی تا اکنون در این مورد چیزی نگفتهاند. حدود یک ماه پیش نیز یک دختر جوان در هرات به دلیل ازدواج اجباری خودکشی کرده بود. باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان و به ویژه در ولایت غرب کشور پس از تسلط حکومت فعلی بهطور چشمگیری افزایش یافته است. بیماریهای روانی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشیها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
منابع محلی از ولایت لوگر میگویند که یک دختر جوان و خانم برادرش در این ولایت خودکشی کردند. دستکم سه منبع امروز (سهشنبه، ۳ میزان) در صحبت با رسانه گوهرشاد گفتهاند که این رویداد ناوقت روز گذشته در روستای «خلیفه صاحب»، از مربوطات پلعلم، مرکز ولایت لوگر رخ داده است. منبع تاکید کرد که این دو تن با خوردن مواد زهری به زندگی خودشان پایان دادند. از سویی هم، احمدالله انس، سخنگوی پولیس لوگر در صحبت با رسانه گوهرشاد این رویداد را تایید کرد. آقای انس تاکید کرد که یک دختر جوان و خانم برادرش مواد زهری خورده و در میسر شفاخانه جان باختهاند. او افزود که این رویداد به دلیل مشکلات خانوادگی رخ داده است. باید گفت که پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر کشور و به ویژه در ولایات جنوب غربی و شرقی بهطور چشمگیری افزایش یافته است. بیماریهای روانی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشیها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
منابع محلی از ولایت فاریاب میگویند که یک دختر ۱۱ ساله در شهر میمنه، مرکز این ولایت خود را حلقآویز کرده و به زندگیاش پایان داده است. دستکم دو منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفتهاند که این رویداد روز گذشته (شنبه، ۱۷ سنبله) در ساحهی «کوهیخانه»ی از مربوطات ناحیهی اول شهر میمنه رخ داده است. منبع تاکید کرد که این دختر «فاطمه» نام داشت و خود را حلقآویز کرده است. منبع افزود که این دختر ۱۱ ساله خود را در خانه حلقآویز کرده و جسدش برای تحقیقات بیشتر به شفاخانه مرکزی ولایت فاریاب منتقل شده است. منبع میگوید که هنوز دلیل و انگیزهی خودکشی این دختر خردسال روشن نیست. باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان و به ویژه در ولایت فاریاب پس از تسلط حکومت فعلی بر کشور بهطور چشمگیری افزایش یافته است. چند وقت پیش نیز، یک دختر ۱۶ ساله به نام «هدیه» که باشندهی روستای شور بازار ولسوالی شیرین تگاب بود، توسط افراد مسلح ناشناس ابتدا مورد تجاوز گروهی قرار گرفته و سپس به قتل رسید. بیماریهای روانی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشیها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
منابع محلی از ولایت بادغیس میگویند که یک زن ۲۰ ساله در ولسوالی قادس این ولایت خود را در داخل چاه پرتاب کرده و به زندگی خود پایان داده است. دستکم دو منبع از ولسوالی قادس ولایت بادغیس به رسانه گوهرشاد گفتند که این زن در روستایی «حاجی قربانهای»، از مربوطات این ولسوالی خودش را به چاه پرتاب انداخته و خودکشی کرده است. منبع دلیل و انگیزهی این اقدام را مشکلات خانوادگی عنوان کرده است. منبع در مورد هویت این زن و اینکه چند اولاد داشتهاند، معلومات ارائه نکردهاند. از سویی هم، صدیقالله صدیقی، سخنگوی پولیس ولایت بادغیس در صحبت با رسانه گوهرشاد این موضوع را تایید کرد. اما او در مورد دلیل و انگیزهی این رویداد معلومات ارائه نکرده است. وی تاکید کرد که در پیوند به این قضیه خسرود و شوهرش توسط نیروهای امنیتی حکومت فعلی بازداشت شدهاند. باید گفت که پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر کشور و به ویژه در ولایات جنوب غربی بهطور چشمگیری افزایش یافته است. بیماریهای روانی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشیها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.