در ادامهی سرکوب و وضع محدودیت علیه زنان و دختران در افغانستان، دفتر زنان سازمان ملل متحد از کنار گذاشتن زنان و دختران افغان از تصمیمگیریها به شدت ابراز نگرانی کرده است. این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که کنار گذاشتن زنان و دختران از تصمیمگیریها، افغانستان را از هرگونه فرصتی برای خروج از بحران محروم میکند. دفتر زنان سازمان ملل متحد تاکید کرد که کنار گذاشتن زنان نشان میدهد که حمله بر حقوق زنان، خاموش کردن صدا و حذف آنان از جامعه نهتنها مجازات نمیشود؛ بلکه عادیسازی نیز میشود. همچنین آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل میگوید که رسیدن به برابری حقوقی برای زنان ممکن است ممکن است که قرنها طول بکشد. او زا افغانستان به عنوان بارزترین نمونه عقبگرد حقوق بشری زنان نام برده و گفته که مبارزه برای برابری جنسیتی در جهان بسیار سخت شده است. او گفت که با سرعت کنونی تغییر، برابری حقوقی برای زنان ممکن است ۳۰۰ سال طول بکشد. باید گفت که با گذشت بیش از دو سال از حاکمیت حکومت سرپرست در افغانستان، زنان و دختران افغان با محدودیتهای زیادی دستوپنجه نرم میکنند.
برچسب: #حقوق بشر
سازمان بینالمللی مهاجرت (IOM) در تازهترین مورد اعلام کرده است که پس از ماه آگست سال ۲۰۲۱ میلادی، دختران و زنان در افغانستان با محدودیتهای فزایندهای دستوپنجه نرم میکنند یا روبرو هستند. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که شرایط فعلی در افغانستان، مشارکت دختران و زنان را در تمام جنبههای زندگی اجتماعی، اقتصادی و سیاسی محدود میکند. سازمان بینالمللی مهاجرت تاکید کرد که حکومت سرپرست میلیونها زن را در خانههایشان حبس و مشارکتهای مهم آنان را در جامعه محدود کرده است. در حالی این سازمان از شرایط بد زنان و دختران افغانستان انتقاد میکند که حکومت فعلی در بیش از دو سال حاکمیتشان محدودیتهای گستردهای را بر دختران و زنان کشور وضع کرده است. بیش از دو سال میشود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاهها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.
مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت پنجشیر میگویند که یک دختر جوان در ولسوالی «دره»ی این ولایت خود را حلقآویز کرده و به زندگیاش پایان داده است. عبدالاحد، ولسوال ولسوالی درهی ولایت پنجشیر به رسانهها میگوید که این رویداد حوالی ساعت ۹:۰۰ صبح امروز (یکشنبه، ۲۰ حوت) در روستای «تنخو» از مربوطات این ولسوالی رخ داده است. همچنین ریاست اطلاعات و فرهنگ ولایت پنجشیر نیز خودکشی این دختر جوان را تایید کرده است. این ریاست با نشر خبرنامهای گفته است که او پس از «مشاجره» با نامزدش از طریق تلفن، خودکشی کرده است. ریاست اطلاعات و فرهنگ پنجشیر میگوید که این دختران جوان «تهمینه» نام داشت و حدود یک ماه قبل با یک پسر از روستای محل سکونتش که اکنون ساکن آلمان است، نامزد شده بود. این در حالی است که آمار خودکشی در این اواخر در سراسر افغانستان در میان زنان افزایش یافته است. بیماریهای روانی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشیها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل میگوید که رسیدن به برابری حقوقی برای زنان ممکن است ممکن است که قرنها طول بکشد. او زا افغانستان به عنوان بارزترین نمونه عقبگرد حقوق بشری زنان نام برده و گفته که مبارزه برای برابری جنسیتی در جهان بسیار سخت شده است. آقای گوترش این موضوع را در پیامی به مناسبت روز جهانی زن مطرح کرده و گفت که عکسالعمل شدید جهانی در برابر حقوق زنان تهدید کننده شده و در برخی موارد پیشرفتها در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته دچار عقبگرد شده است. وی گفت که افغانستان بارزترین نمونه عقبگرد حقوقی زنان است، جایی که حکومت سرپرست دختران و زنان را از تحصیل و اشتغال منع کرده است. او گفت که با سرعت کنونی تغییر، برابری حقوقی برای زنان ممکن است ۳۰۰ سال طول بکشد. دبیرکل سازمان ملل از گردهمایی سالانه رهبران جهان در ماه سپتامبر در مجمع عمومی سازمان ملل یاد کرد که تنها ۱۲ درصد سخنرانان آن زن بودند. وی تاکید کرد: «بحرانهای جهانی که ما با آن روبرو هستیم، بیشترین ضربه را به زنان و دختران وارد میکند ، از فقر و گرسنگی گرفته تا بلایای تغییرات اقلیمی، جنگ و ترور.» در حالی دبیرکل سازمان ملل متحد از وضعیت بد زنان و دختران افغانستان انتقاد میکند که بیش از دو سال میشود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاهها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.
باوجود ادامهی سرکوب و وضع محدودیت علیه زنان و دختران افغانستان، ملاله یوسفزی، فعال حقوق زن و یکی از برندگان جایزه صلح نوبل میگوید که معرفی آپارتاید جنسیتی در افغانستان بهعنوان جنایت علیه بشریت، مستلزم حمایت کشورهای عضو سازمان ملل متحد است. خانم یوسفزی با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که با دختران و زنان افغانستان که خواستار معرفی آپارتاید جنسیتی بهعنوان جنایت علیه بشریت هستند، همراه میشود. وی تاکید کرد که در این باره با نمایندگان دایمی کشورهای مالت و مکسیکو در سازمان ملل متحد نیز دیدار و از حمایت آنان قدردانی کرده است. همچنین گزارشگران ارشد سازمان ملل متحد بارها در نشستهای بینالمللی حقوق بشری گفتهاند که فرمانهای زنستیزانهی حکومت سرپرست مصداق «آپارتاید جنسیتی» است و میتواند «جنایت علیه بشریت» قلمداد شود. حکومت فعلی در حال حاضر دختران بالاتر از صنف ششم را از آموزش و تحصیل و زنان را از کار در نهادهای داخلی و بینالمللی محرم کرده است. همچنین حکومت فعلی در این مدت، باوجود درخواستهای نهادهای جهانی و کشورها برای احترام به حقوق زنان و دختران، نه تنها که محدودیتها لغو نکرده است، بلکه تشدید نیز کرده است.
رینا امیری، نمایندهی ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر در افغانستان گفت که زنان و دختران افغانستان با «شجاعت فوقالعاده» از حقوقشان در برابر قوانین افراطی و بیرحمانهی حکومت سرپرست دفاع میکنند. خانم امیری این پیام را به مناسبت هشت مارچ، روز جهانی زن در حساب کاربری ایکس خود نوشته است. نمایندهی ویژه آمریکا در امور حقوق بشر و زنان در افغانستان هشدار داد که اگر جهان از زنان و دختران افغان حمایت نکند، حقوق زنان در همه جا بهخطر میافتد. در حالی خانم امیری از حقوق زنان و دختران افغانستان دفاع میکند که بیش از دو سال میشود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاهها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند.
اسمریتی سینگ، مدیر منطقهای عفو بینالملل در جنوب آسیا به مناسبت هشت مارچ، روز جهانی زن میگوید که حکومت سرپرست طی بیش از دو سال گذشته حقوق زنان و دختران افغانستان را به طور فزایندهای نقض کرده است. اسمریتی سینگ در مطلبی که از سوی نشریه دیپلمات نشر شده گفته است که زنان مدافع حقوق بشر، فعالان و معترضان در سراسر افغانستان بهطور معمول مورد آزار و اذیت، بازداشت خودسرانه و شکنجه قرار گرفتهاند. وی تاکید کرد: «افغانستان در خطر تبدیل شدن به یک بحران فراموش شده است.» او افزود که مصونیت از مجازات در زمینه نقض حقوق زنان از بین برود و جامعهی بینالمللی حکومت فعلی را در قبال جنایات و نقض حقوق بشر پاسخگو بسازند. این مقام عفو بینالملل علاوه کرد: «جامعهی جهانی باید روشن کند که هرگونه مذاکره یا گفتگو با حکومت فعلی نباید با مشروعیت بخشیدن به نقض سیستماتیک حقوق زنان و دختران اشتباه گرفته شود.» در حالی اسمریتی سینگ از حقوق زنان و دختران افغانستان دفاع میکند که زنان و دختران کشور از دوونیم سال گذشته به اینسو از حقوق اساسیشان محروم هستند. بیش از دو سال میشود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاهها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.
باوجود سرکوب و وضع محدودیت علیه زنان و دختران در افغانستان، ریچارد بنت، گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای افغانستان به مناسبت هشت مارچ، روز جهانی زن گفت که به شجاعت، خلاقیت و رهبری زنان که حقوق خودشان مطالبه میکنند، درود میفرستم. آقای بنت با نشر اعلامیهای بار دیگر خواستار آزادی زنان و دختران زندانی از بند حکومت فعلی شد. او تاکید کرد که در کنار زنان و دختران افغان ایستاده است. وی افزود: «در روز جهانی زن، من در کنار زنان و دختران افغانستان هستم که با سطح بینظیری از تبعیض سازمانی و سیستماتیک روبرو هستند. من به شجاعت، خلاقیت و رهبری آنها که حقوق خود را مطالبه میکنند، درود میفرستم.» گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای افغانستان از حکومت سرپرست خواسته است که زنان مدافع حقوق بشر زندانی را آزاد کنند. آقای بنت گفت که حکومت فعلی باید به حقوق زنان از جمله آموزش، تحصیل، کار، آزادی حرکت و بیان آنان احترام بگذارد. وی تصریح کرد: «من از حکومت فعلی میخواهم که فوراً و بدون قیدوشرط تمام کسانی را که به دلیل دفاع از حقوق بشر بهویژه حقوق زنان و دختران بهطور خودسرانه بازداشت شدهاند، آزاد کنند.» ریچارد بنت در حالی از حقوق زنان و دختران افغانستان دفاع میکنند که بیش از دو سال میشود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاهها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.
ذکیه خدادادی ورزشکار اهل افغانستان با بدست آوردن مدال طلا، سهمیه پارالمپیک پاریس را نیز بدست آورد. کمیته پاراتکواندو فدراسیون جهانی تکواندو گزارش داد که ذکیه خدادادی پاراتکواندو کار اهل افغانستان که در فرانسه زندگی میکند با شکست دادن حریف روسیاش به مدال طلای رقابتهای کسب سهمیه پارالمپیک پاریس دست یافته است. خانم خدادادی که تحت پرچم تیم مهاجرین در این رقابتها اشتراک کرده بود در مسابقه فاینل با نتیجه ۱۶ بر ۱۴ مقابل کاراول شولبانا از روسیه که قهرمان اروپا بود به برتری رسید و سهمیه بازیهای پارالمپیک پاریس را کسب کرد. ذکیه پس از این پیروزی در حساب کاربری فیسبوک خود نوشته است که این مدال را به همه زنان افغانستان تقدیم میکند که از حقوق اولیهشان محروم شدند. این رقابتها در روز جمعه هشتم مارچ «روز جهانی زن» با اشتراک پاراتکواندو کاران کشورهای اروپایی به میزبانی شهر صوفیا در بلغاریا برگزار شده بود. در این ورزشکار اهل افغانستان به مدال صدا دست پیدا میکند که بعد از تسلط حکومت فعلی بر کشور، زنان و دختران از آموزش، کار و به ویژه ورزش محروم شدند. حکومت سرپرست در این مدت تمام رشتههای ورزشی برای زنان و دختران را منع کرده و سالونهای ورزشی که دختران در آن فعالیت یا تمرین ورزشی میکرند، نیز دستور داده است که دختران را اجازه ندهد. همچنین بیش از دو سال میشود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاهها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.
روزا اوتنبایوا، رییس یوناما و نمایندهی ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد برای افغانستان خواستار پایان دادن به محدودیتها بر حقوق زنان و دختران در افغانستان از سوی حکومت سرپرست شده است. خانم اوتنبایوا با نشر اعلامیهای گفته است که در صورت ادامهی محدودیتها بر حقوق زنان و دختران در افغانستان، کشور به سمت انزوای بیشتر و فقر شدیدتر سوق داده خواهد شد. وی تاکید کرد: «جای اندوه است که دقیقاً برعکس آن را در افغانستان میبینیم؛ یک سرمایهگذاری منفی فاجعهبار و عمدی که صدمات شدیدی بر زنان و دختران وارد میکند و تنها مانع ایجاد صلح و رفاه میشود.» او افزود که حکومت سرپرست از زمان تسلط بر افغانستان، یک سلسله محدودیتها را بر حقوق و آزادیهای بسیار ابتدایی زنان و دختران از جمله منع آموزش، تحصیل، کار و آزادی رفت و آمد در بیرون از خانه را اعمال کرده است. روزا اوتنبایوا میگوید که در سال روان میلادی، بیش از ۱۲ میلیون زن در افغانستان به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند. باید گفت که افراد و نهادهای بینالمللی در حالی به مناسبت روز جهانی همبستگی زنان از زنان و دختران افغانستان دفاع میکنند که حکومت سرپرست در بیشتر از دو سال گذشته، محدودیتهای شدیدی بر حقوق و آزادیهای فردی و اجتماعی زنان و دختران وضع کرده است.