برچسب: جوانان

1 ماه قبل - 109 بازدید

نصیراحمد فایق، سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد اعلام کرده است که سیاست‌های حکومت سرپرست، نسل کاملی از جوانان افغانستان را با آینده‌ی نامشخص و تاریک روبرو کرده است. آقای فایق این اظهارات را در شصت‌وسومین اجلاس کمیسیون توسعه‌ی اجتماعی سازمان ملل متحد در نیویارک مطرح کرده و گفته است که افغانستان ۳۰ سال پس از اعلامیه‌ی کپنهاگ، یکی از شدیدترین بحران‌های اجتماعی و اقتصادی تاریخ خود را تجربه می‌کند که میلیون‌ها نفر را به فقر کشانده و زنان و دختران را از زندگی عمومی به صورت کامل حذف کرده است. وی در اجلاس تاکید کرده است که آموزش پایه و اساس پیشرفت اجتماعی و اقتصادی است، اما در افغانستان این زیربنا به‌طور سیستماتیک در حال تخریب است. او به محرومیت دختران و زنان افغانستان از آموزش و کار اشاره کرده و افزوده است: «این آپارتاید جنسیتی نه تنها یک فاجعه‌ی حقوق بشری است بلکه یک بحران اقتصادی نیز محسوب می‌شود.» سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان مل متحد گفت که هیچ کشوری نمی‌تواند توسعه یابد وقتی نیمی از جمعیت آن کنار گذاشته شوند. همچنین نصیراحمد فایق در بخشی از صحبت‌هایش با اشاره به منع تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی گفته است که با محدودیت جدید جان بی‌شماری از افراد به خطر خواهد افتاد و مرگ‌ومیر مادران افزایش خواهد یافت. او هشدار داده و گفت: «اگر اقدامی نکنیم نسل آینده‌ی افغانستان، نسلی بدون تفکر انتقادی، بدون فرصت و بدون امید خواهد بود. ما باید دسترسی به آموزش باکیفیت، مهارت‌های مدرن و فرصت‌های اقتصادی را فراهم کنیم تا آینده‌ی افغانستان را حفظ نماییم.» آقای فایق می‌گوید که جامعه‌ی بین‌المللی نباید نسبت به وخامت اوضاع در افغانستان بی‌تفاوت باشد و مردم افغانستان، به‌ویژه زنان، دختران و جوانان نباید به فراموشی سپرده شوند. حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. همچنان در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. این اقدام حکومت فعلی افغانستان باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بمانند. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شده‌اند.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 85 بازدید

نویسنده: مهدی مظفری تغییر نظام سیاسی در افغانستان، پیامدهای ویرانگری بر اقتصاد این کشور، به‌ویژه بر زندگی جوانان، داشته است. بسیاری از جوانان (اعم از دختر و پسر) پیش از تغییر حکومت، در سازمان‌های دولتی و غیردولتی مشغول به کار بودند و از این طریق امرارمعاش می‌کردند؛ اما اکنون بیشتر آنان حتی تأمین مایحتاج اولیه زندگی نیز برایشان دشوار شده است. جوانان افغان، از تضاد فاحش بین وضعیت پیشین و کنونی بازار کار افغانستان سخن گفته و به یاد می‌آورند که پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، فرصت‌های شغلی بسیاری در دسترس بود؛ اما اکنون یافتن شغلی مناسب تقریباً غیرممکن شده است. صحبت‌های پسران و دختران افغان درباره اقتصاد و اشتغال نمایانگر بحرانی گسترده‌تر است که جوانان افغان با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند؛ بحرانی که با رکود اقتصادی، توقف پروژه‌های توسعه‌ای و بی‌ثباتی سیاسی تشدید شده است. گزارش‌های بین‌المللی نیز این وضعیت را تأیید می‌کنند: نرخ بیکاری در افغانستان در سال ۲۰۲۳ به ۱۵.۴ درصد رسیده که بالاترین میزان از سال ۱۹۹۱ میلادی و افزایش  ۱۴ درصدی را نسبت به سال ۲۰۲۲ داشته است. این آمار تکان دهنده، نشان از وخامت وضعیت اقتصادی و تداوم چالش‌های افغانستان از زمان روی کار آمدن حکومت سرپرست در سال ۲۰۲۱ دارد. پیش از آن، نرخ بیکاری ۸.۹۵ درصد بود و کمترین میزان آن در سال ۱۹۹۲، با میانگین ۷.۹ درصد، ثبت شده بود. این ارقام به‌وضوح نشان می‌دهند که افغانستان با بحرانی جدی در زمینه‌ی اشتغال روبروست که عواقب اجتماعی و اقتصادی ویرانگری را به همراه خواهد داشت. مهاجرت و اعتیاد؛ چالش‌های بیکاری! افزایش بی‌سابقه‌ی نرخ بیکاری و فقر در افغانستان، بسیاری از جوانان را به مهاجرت غیرقانونی سوق داده است. جستجوی زندگی بهتر و فرار از شرایط سخت اقتصادی، آنها را به سمت خطرات و ناامنی‌های مسیرهای مهاجرت غیرقانونی می‌کشاند. گزارش‌های بین‌المللی نشان می‌دهند که تعداد پناهندگان و مهاجران افغان از ۲.۹ میلیون نفر در سال ۲۰۲۱ به ۵.۷ میلیون نفر در سال ۲۰۲۲ افزایش یافته است. این افزایش چشمگیر، حاکی از بحرانی عمیق و گسترده است که بخش عمده‌ی آن را جوانان تشکیل می‌دهند؛ نسلی که آینده‌ی کشور را به دوش می‌کشیدند، اکنون در جستجوی امیدی ناچیز در سرزمین‌های بیگانه سرگردان هستند. تجربه‌های تلخ بسیاری از این جوانان، از جمله از دست رفتن شغل و ناامیدی از آینده، آنها را به مهاجرت واداشته است. اما مهاجرت تنها راه فرار از وضعیت اسفناک اقتصادی نیست. برای بسیاری از جوانان، اعتیاد به مواد مخدر، راهی برای فرار از واقعیت تلخ فقر و بیکاری شده است. افغانستان، با سابقه‌ای طولانی در تولید مواد مخدر، همواره یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان مواد مخدر در جهان بوده است. این وضعیت، زمینه را برای گسترش اعتیاد در میان جوانان، به‌خصوص در شرایط دشوار اقتصادی و اجتماعی، فراهم کرده است. تجربیات بسیاری از جوانان نشان می‌دهد که بیکاری و فقر آنها را به سمت اعتیاد سوق داده و حس طردشدگی و بی‌کسی، فرایند ترک اعتیاد را سخت‌تر می‌کند. علاوه بر این چالش‌ها، دختران افغانستانی نیز با محرومیت از تحصیل روبرو هستند. پس از تسلط دوباره حکومت سرپرست، مدارس متوسطه به روی دختران بسته شد و این امر منجر به محرومیت بیش از ۲.۵ میلیون دختر از آموزش و پرورش شده است. گزارش‌های بین‌المللی بر وخامت این وضعیت و تبعات طولانی‌مدت آن تأکید دارند. بسیاری از دختران جوان از دست رفتن رؤیاهایشان و ناامیدی حاکم بر جامعه‌ی زنان افغانستان سخن می‌گویند؛ محرومیتی که نسلی از زنان را از فرصت‌های پیشرفت و مشارکت در توسعه‌ی کشور محروم کرده و آینده‌ی این کشور را به مخاطره می‌اندازد. مشکلات روانی مشکلات روانی در میان جوانان افغانستانی به معضلی فزاینده تبدیل شده است که ریشه در شرایط اقتصادی و اجتماعی نامساعد این کشور دارد. بررسی‌های اخیر نشان می‌دهد که بخش قابل توجهی از جوانان افغان، در اثر فشارهای اقتصادی مستمر، از اختلالات روانی مانند اضطراب و افسردگی رنج می‌برند. این آمار تکان‌دهنده، بیانگر بحرانی خاموش و گسترده است که به‌طور مستقیم با وضعیت نامناسب اقتصادی و سیاسی افغانستان مرتبط است. فقر گسترده، فقدان فرصت‌های شغلی، عدم امنیت و ناامیدی از آینده، همگی به‌عنوان عوامل اصلی تشدید این مشکلات روانی در میان جوانان شناخته می‌شوند. این معضل تنها مختص به یک گروه سنی یا جنسیتی خاص نیست؛ بلکه طیف وسیعی از جوانان، از هر دو جنس، در معرض خطر ابتلا به اختلالات روانی قرار دارند. عدم دسترسی به مراقبت‌های روان‌شناختی مناسب و فقدان منابع کافی برای ارائه خدمات مرتبط، وضعیت را بحرانی‌تر می‌کند. بسته شدن مکاتب و هرگونه مراکز آموزشی بر روی دختران، نه تنها به محرومیت از آموزش و آینده‌ی تحصیلی منجر شده، بلکه امید و انگیزه را از آنها سلب کرده است. این حس یأس و ناامیدی، همراه با سایر فشارهای اقتصادی و اجتماعی، زمینه را برای بروز مشکلات روانی شدیدتر فراهم می‌کند. پسران نیز با فقدان فرصت‌های شغلی، آینده‌ای نامشخص و حس بی‌ارزشی مواجه هستند. ناتوانی در تأمین نیازهای اولیه زندگی و عدم توانایی در برنامه‌ریزی برای آینده، فشارهای روانی سنگینی را بر دوش جوانان می‌گذارد. کارشناسان حوزه سلامت روان، ضمن تأیید افزایش مداوم مشکلات روانی در میان جوانان، به‌ویژه دختران، بر ضرورت تلاش بیشتر برای رفع این مسائل تأکید می‌کنند. بهبود شرایط اقتصادی، ایجاد فضای آموزشی و روانی مناسب، ارائه خدمات روان‌شناختی دسترسی‌پذیر و مقرون‌به‌صرفه، آموزش مهارت‌های مقابله با استرس و ایجاد حس امید به آینده، همگی از جمله اقداماتی هستند که می‌توانند به بهبود وضعیت روانی جوانان و افزایش مشارکت مؤثر آنها در ساختن آینده‌ی افغانستان کمک کنند. بدون توجه جدی به این معضل، نه تنها سلامت روان جوانان در معرض خطر جدی قرار می‌گیرد، بلکه پتانسیل‌های این نسل برای بازسازی و توسعه‌ی کشور نیز از بین خواهد رفت؛ بنابراین، پرداختن به این چالش و ارائه راهکارهای جامع و فراگیر، ضروری و حیاتی به نظر می‌رسد.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 124 بازدید

رسانه‌های بین‌المللی گزارش داده‌اند که فیلم کوتاه «نامه‌‌ای به خواهرم» ساخت هلن و عرفان احمدی، خواهر و برادر نوجوان هراتی، مقام دوم جشنواره‌ی فیلم کوتاه جوانان موسوم به «+Plural» در رده‌ی سنی ۱۳ تا ۱۷ سال را به‌دست آورد. در گزارش‌ها آمده است که این فیلم به تبعیض جنسیتی در افغانستان می‌پردازد و بر ناامیدی یک برادر از رفتار ناعادلانه با خواهرش، تمرکز دارد. این خواهر و برادر اکنون در هرات زندگی می‌کنند. این خواهر و برادر گفته‌اند که هدف اصلی‌شان از ساخت این فیلم تأثیرات ممنوعیت آموزش بر زندگی دختران بوده است. در گزارش‌ها آمده است که هلن امسال صنف ششم مکتب را به پایان رسانده است و براساس دستور حکومت سرپرست افغانستان، دیگر نمی‌تواند به مکتب برود. جشنواره‌ی فیلم کوتاه «+Plural» را دفتر «ائتلاف تمدن‌های سازمان ملل متحد، یو‌ان ای‌اوسی» و سازمان بین‌المللی مهاجرت همراه با شبکه‌‌ای با عضویت بیش از ۵۰ سازمان در سراسر جهان برگزار می‌کنند. هدف از برگزاری این جشنواره به‌رسمیت‌شناسی جوانان به‌عنوان عوامل تغییرات اجتماعی، توانمندسازی جوانان برای به اشتراک‌گذاری دیدگاه‌های خلاقانه‌ی‌شان با جهان و احترام به تفاوت‌ها و تنوع فرهنگی است. این جشنواره از سال ۲۰۰۹ میلادی به این‌طرف همه‌ساله برگزار می‌شود. در حالی این فیلم کوتا مقام دوم را به‌دست آورده است که حکومت فعلی در بیشتر از سه سال حاکمیت شان دختران بالاتر از صنف ششم را از آموزش منع کرده‌اند، دروازه‌های دانشگاه‌ها را به روی زنان و دختران بسته است، زنان را از کار در بیشتر اداره‌های دولتی و تمامی موسسات خارجی و رفتن به پارک‌های تفریحی منع کرده است، زنان اجازه سفر بدون محرم را ندارند و در آخرین مورد زنان و دختران را از آموزش در انستیتوت‌های طبی نیز محروم ساخته است.

ادامه مطلب


8 ماه قبل - 239 بازدید

صندوق جمعیت سازمان ملل (UNFPA) به مناسبت روز جهانی جوانان اعلام کرده است که حدود ۶۳ درصد جمعیت افغانستان را افراد زیر ۲۵ سال تشکیل می‌دهند. این سازمان با نشر بیانیه‌ای گفته است که با مشارکت معنی‌دار آن‌ها تلاش‌های بشردوستانه و توسعه اثرگذارتر و پایدارتر خواهد بود. در حالی که بیش از ۲۰ میلیون نفر در افغانستان با بحران گرسنگی روبرو هستند، برپایه برخی برآوردها، نرخ بیکاری در کشور بالای ۱۴ درصد است. سازمان ملل تخمین زده است که بیش از ۵۰۰ هزار نفر پس از روی کار آمدن حکومت سرپرست در ۲۰۲۱ میلادی بیکار شدند. حکومت فعلی در افغانستان اشتغال زنان را ممنوع کرده است. جمعیت افغانستان تا اکنون سرشماری نشده است، اما چند روز قبل عصمت‌الله حکیمی، معاون اداره احصائیه و معلومات گفته بود که جمعیت افغانستان در سال جاری ۳۵ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر برآورد شده است. با وجود این، سازمان ملل، جمعیت این کشور را حدود ۴۳ میلیون نفر برآورد کرده است. برپایه آمار سازمان ملل، ۴۳ درصد از این جمعیت زیر ۱۴ سال‌اند و ۵۵ درصد دیگر ۱۵ تا ۶۴ ساله، یعنی در سن کار هستند و تنها دو درصد جمعیت کشور بالای ۶۵ سال‌اند. صندوق جمعیت سازمان ملل همچنین برآورد کرده که امید به زندگی در میان مردان در روز تولد ۶۲ سال و در میان زنان ۶۸ سال است.

ادامه مطلب


9 ماه قبل - 200 بازدید

نویسنده: مهدی مظفری در عصر حاضر، ضرورت پاسداشت و بزرگداشت از روز خجسته ازدواج دخت گرامی رسول خدا، حضرت فاطمه(س) با حضرت علی(ع) بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود. تجلیل و تکریم و در پی آن الگوگیری و عملی ساختن سیره بزرگان دین، مذهب و مکتب، به‌ویژه در چنین روزی، می‌تواند راه‌گشای بسیاری از معضلاتی باشد که جامعه امروز ما با آن دست به گریبان است. ازدواج؛ نیاز فطری و اصل اسلامی ازدواج، به عنوان یک نیاز فطری و یک اصل مسلم در دین اسلام، از مهم‌ترین ارکان و بنیان‌های جامعه به شمار می‌رود. چنانکه سعادت و رستگاری جامعه در گرو این امر مهم است. بر اساس آیات و روایات، ازدواج نه تنها مستحب مؤکد، بلکه در شرایطی واجب نیز تلقی می‌شود. اسلام در مقایسه با سایر ادیان و فرهنگ‌ها، بیشترین اهتمام را به تسهیل امر ازدواج مبذول داشته و رسوم غلط و خرافات دست و پاگیر را از سر راه آن برداشته است. این بدان جهت است که ازدواج در آموزه‌های اسلامی، جایگاهی والا و پُر اهمیت دارد و الگوهای متعددی برای این امر مقدس ارائه شده است. اما در میان این الگوها، ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س) به عنوان درخشان‌ترین نمونه، همواره مورد توجه و تأکید بوده است. این پیوند مبارک، سرشار از درس‌ها و عبرت‌های آموزنده است که می‌تواند چراغ راه زوج‌های جوان در پیمودن مسیر زندگی مشترک باشد. سادگی، صمیمیت و صفای باطن ازدواج حضرت زهرا و حضرت امام علی(ع)، نمونه‌ای بارز از سادگی و دوری از تجملات است. مهریه حضرت فاطمه(س)، جهیزیه و مراسم ازدواج ایشان، همگی در نهایت سادگی و به دور از هرگونه تشریفات و چشم‌وهم‌چشمی برگزار شد. اما آنچه در این پیوند مبارک بیش از هر چیز می‌درخشید، صمیمیت، عشق و مودت عمیق بین این دو زوج بود. پیامبر اکرم(ص) در وصف این ازدواج فرمودند: «ازدواج علی و فاطمه، ازدواجی آسمانی است.» و این سخن، گویای عمق و معنای این پیوند الهی است. پیام‌های راهگشا ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) پیام‌های مهم و راهگشایی برای ما دارد که در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم: کفو و همتا بودن: حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) از نظر ایمان، تقوا، شجاعت، فداکاری و سایر صفات اخلاقی در بالاترین مرتبه قرار داشتند و از این نظر کاملاً با یکدیگر کفو و همتا بودند. این امر نشان می‌دهد که در انتخاب همسر، تناسب و هم‌سنخی در ایمان، ارزش‌ها و اخلاقیات، از مهم‌ترین معیارها است. قناعت و ساده‌زیستی: قناعت و پرهیز از تجملات، یکی از بارزترین ویژگی‌های این ازدواج بود. حضرت علی(ع) با وجود فقر و کمبود امکانات، با قناعت و ساده‌زیستی زندگی مشترک خود را آغاز کرد و این امر نشان می‌دهد که خوشبختی و سعادت واقعی در سایه تجملات و چشم‌وهم‌چشمی به دست نمی‌آید. معیارهای دینی و اخلاقی: در این ازدواج، ملاک و معیار انتخاب، زیبایی ظاهری و ثروت و مقام دنیوی نبود، بلکه ایمان، تقوا، اخلاق و فضایل معنوی در اولویت قرار داشت. این امر نشان می‌دهد که در انتخاب همسر، باید به جای ظواهر فریبنده، به ارزش‌های واقعی و ماندگار توجه کرد. مهریه پایین: مهریه حضرت فاطمه(س) به قدری پایین بود که در زمان خود کم‌نظیر بود. این امر نشان می‌دهد که مهریه نباید به عنوان مانعی در امر ازدواج باشد و باید در تعیین آن، انصاف و شرایط زوجین در نظر گرفته شود. محبت و عشق واقعی: عشق و محبت عمیق و پایدار بین حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) یکی از مهم‌ترین ارکان این ازدواج بود. این عشق و محبت نه بر پایه احساسات زودگذر، بلکه بر پایه شناخت و درک عمیق از یکدیگر و ارزش‌های مشترک بنا شده بود. حجب و حیا: حجب و حیا یکی از ویژگی‌های بارز حضرت فاطمه(س) بود که در تمام مراحل زندگی، از جمله در ازدواج و زندگی مشترک، نمود داشت. این امر نشان می‌دهد که حفظ حجب و حیا در روابط زن و شوهر، از مهم‌ترین عوامل حفظ حرمت و احترام در زندگی مشترک است. الگویی برای زندگی مشترک ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) به عنوان الگویی بی‌بدیل برای زندگی مشترک، درس‌های ارزشمندی به ما می‌آموزد. سادگی، صمیمیت، قناعت، ایمان، تقوا، اخلاق و محبت، مهم‌ترین رکن‌های این پیوند آسمانی بودند و می‌توانند چراغ راه زوج‌های جوان در پیمودن مسیر زندگی مشترک باشند. با تأمل در این الگوی درخشان، می‌توانیم زندگی مشترکی سرشار از عشق، سعادت و معنویت برای خود رقم بزنیم. چالش‌های ازدواج فراروی جوانان امروزی افغانستان با این وجود (وجود الگوی والا و شایسته در امر ازدواج)، متأسفانه، گسترش و تعمیق فرهنگ مصرف‌گرایی و تجمل‌گرایی، چالش‌های جدی را بر سر راه تحقق این فریضه الهی و نیاز فطری انسان ایجاد کرده است. ترویج فرهنگ‌ها و الگوهای غلط، که در اکثر موارد مغرضانه و بر پایه برنامه‌ها و راهبردهای نظام استکباری سیاسی و اقتصادی به جوامع بشری، از جمله جامعه ما، تحمیل می‌شود و همچنین تقلید کورکورانه افراد جامعه از این فرهنگ‌ها، پیوند مقدس ازدواج را به امری دشوار و طاقت‌فرسا تبدیل کرده است. ازدواج و تشکیل خانواده به مثابه عبور از هفت‌خوان رستم شده است. موانع و مشکلات فراروی ازدواج موارد متعدد است مانند؛ مشکلات اقتصادی، مشکلات مسکن، بیکاری، تحصیلات‌، مهریه سنگین، آرمان‌گرایی جوانان، مداخلات و تحمیل نظرات خانواده‌ها و دیگر موارد. اما در جامعه ما مهم‌ترین مشکلات فراروی ازدواج جوانان، مشکلات اقتصادی و یا مرتبط به مشکلات اقتصادی است. با این حال امروزه در اثر فرهنگ تجمل‌گرایی، رقابت غلط برتری‌طلبی و چشم و هم‌چشمی‌های اشتباه و خرافی، دسترسی به ازدواج شرعی و حلال سخت ولی دسترسی به گناه آسان شده است که خطر جدی برای سلامت و رستگاری جامعه می‌باشد. البته رفع موانع و مشکلات ازدواج برعلاوه توجه به وضعیت معیشتی و اقتصادی مردم، نيازمند فرهنگ‌سازی ازدواج آسان بر اساس معیارهای دینی و الهی است که توجه جدی مسؤولان امر، خانواده‌ها و جوانان عزیزمان می‌تواند منجر به غلبه بالای فرهنگ‌های غلط و انحرافی شده و فرهنگ ازدواج آسان در جامعه ترویج و تعمیق شود.

ادامه مطلب


9 ماه قبل - 161 بازدید

منابع محلی از ولایت فاریاب می‌گویند که یک کودک ۱۲ ساله در ولسوالی دولت‌آباد این ولایت خود را حلق‌آویز کرده و به زندگی‌اش پایان داده است. دست‌کم دو منبع در صحبت رسانه گوهرشاد گفت‌اند که این کودک مصطفی نام داشت و ۱۲ ساله بود و خانه‌اش دست به خودکشی زده است. منبع تاکید کرد که این رویداد روز (شنبه، ۹ سرطان) در روستای «قریش» از مربوطات ولسوالی دولت‌آباد فاریاب رخ داده است. منبع در مورد دلیل و انگیزه‌ی خودکشی مصطفی جزییات ارائه نکرده است. همچنین مسوولان محلی در ولایت فاریاب تا اکنون در این مورد چیزی به رسانه‌ها نگفته‌اند. این در حالی است که چند روز قبل یک کودک ۱۳ ساله در سمنگان دست به خودکشی زده و به زندگی‌اش پایان داده بود. باید گفت که از زمان تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، موارد خودکشی زنان، دختران و پسران جوان افزایش چشم‌گیر یافته است. علت بسیاری از این خودکشی‌ها، بیکاری، فقر، ازدواج‌ اجباری، مشکلات روانی و عدم دسترسی به درمان، فقر و خشونت خانوادگی گفته می‌شود.

ادامه مطلب