برچسب: افغانستانی

1 روز قبل - 93 بازدید

محمد سلیمی، سرپرست مرکز امور بین‌الملل و مکتب‌های خارجی ایران اعلام کرده است که دانش‌آموزان «اتباع خارجی» که مهاجران افغانستان را نیز شامل می‌شود، به شرط ارائه معرفی‌نامه‌ای که توسط دفاتر اقامت و اشتغال اتباع خارجی یا مرکز امور اتباع و مهاجران خارجی این کشور صادر می‌شود، می‌توانند در مکتب‌ها ثبت‌نام کنند. رسانه‌های ایرانی با نشر گزارشی گفته‌اند که روند ثبت‌نام دانش‌آموزان مهاجر افغانستان در مکتب‌های این کشور سر از تاریخ ۱۵ اسد آغاز می‌شود و تا ختم ماه سنبله ادامه خواهد داشت. اما محمد سلیمی گفته است: «ثبت‌نام یا جابه‌جایی دانش‌آموزان مطابق با شهر یا استان (ولایت) قید شده در معرفی‌نامه انجام می‌شود و ثبت‌نام دانش‌آموزان اتباع خارجی در مناطق غیرمجاز ممنوع است.» در ادامه تاکید کرده است که روند ثبت‌نام دانش‌آموزان مهاجر افغانستان در سال تحصیلی ۱۴۰۴ و ۱۴۰۵ هجری خورشیدی در مکتب‌های ایران تابع سیاست‌های دولت این کشور است و همه ساله شیوه‌نامه ثبت‌نام «اتباع و مهاجران خارجی» با همکاری و هماهنگی مرکز امور اتباع و مهاجران خارجی وزارت داخله ایران ارسال می‌شود. سرپرست مرکز امور بین‌الملل و مکتب‌های خارجی ایران افزوده است که والدین دانش‌آموزان مهاجر افغانستان در تهران می‌توانند به سایت «kanoonnobat.ir» مراجعه و پس از دریافت نوبت با مراجعه به دفاتر کفالت در تهران با گرفتن معرفی‌نامه (ثبت‌نام) در مکتب‌ها به ثبت نام در منطقه محل اقامت خود اقدام کنند. این مقام ایرانی گفته است: «اتباع و مهاجران دیگر ولایت‌های مجاز، به دفاتر کفالت و اداره‌های امور اتباع مراجعه و پس از بررسی مدارک آنان در صورت داشتن شرایط، معرفی نامه ثبت‌نام دریافت و با مراجعه به مکتب‌های نزدیک محل اقامت، در صورت داشتن ظرفیت، نسبت به ثبت نام اقدام کنند.» محمد سلیمی می‌افزاید که دانش‌آموزان تازه وارد مهاجر صرفاً با داشتن «شناسه ده رقمی یکتا» می‌توانند در فرآیند سنجش آغاز ورود به مکتب ابتداییه شرکت کنند. در حالی ایران شرط تازه‌ی در روند ثبت نام دانش‌آموزان گذاشته است که در بعد از جنگ ایران و اسرائیل، اخراج اجباری مهاجران غیرقانونی به شدت افزایش یافته است.

ادامه مطلب


1 روز قبل - 80 بازدید

خبرگزاری‌های ایران درتازه‌ترین مورد گزارش داده‌اند که جسد یک زن افغانستانی و ‏سه کودکش در خانه‌ی‌شان در منطقه‌ی مرتضی‌گرد شهر تهران پیدا شده ‏است.‏ خبرگزاری رکنا با نشر گزارشی گفته است که اجساد این زن و سه فرزندش روز (‏جمعه، ۳ اسد) در پی تماس باشندگان محل به پولیس کشف شده است و همچنان براساس بررسی زن با سلاح سرد به قتل رسیده و سه ‏کودک خردسال او احتمالا خفه شده‌اند.‏ همچنین سایت هفت صبح در ادامه نوشته است که متخصصان پزشکی قانونی در ‏محل اعلام کردند که از زمان قتل حدود ۱۰ روز گذشته است.‏ سایت حقوق بشر هه‌نگاوی نیز این قتل را گزارش داده و نوشته ‏است که گفته می‌شود این زن، همسر دوم مرد افغانستانی بوده ‏که اخیرا به کشورش بازگشته و زن جوان به همراه فرزندانش در ‏خانه‌ی اجاره‌ی زندگی می‌کردند.‏ رسانه‌ها در مورد هویت، جنسیت و سن کودکان قربانی نیز جزییات نداده‌اند. مقام‌های ایران تا کنون درباره‌ی این رویداد توضیح نداده‌اند.‏ قابل ذکر است که طی ماه‌های اخیر چند مورد قتل مرموز شهروندان افغانستان در ‏ایران گزارش شده است.‏ چندی پیش جسد مثله‌شده‌ی یک دختر جوان به‌نام کبری رضایی، که ناپدید شده بود، ‏پیدا شد. بعدتر از این رویداد، یک پسر جوان به‌نام طاها ‏در شهر دماوند به قتل رسید. همچنین در گزارش شماری از رسانه‌ها آمده است که یک دختر ‏نوجوان اهل افغانستان در باغی در قم نیز به قتل رسیده است.‏ مقام‌های ایرانی تا اکنون درباره‌ی هیچ یکی از این رویدادها اظهارنظر ‏نکرده‌اند.‏

ادامه مطلب


4 روز قبل - 123 بازدید

در گوشه‌ای از شهر، جایی که خانه‌ها نیم‌ساخته بود و بوی خاک خیس در کوچه‌ها پخش می‌شد، جایی که سیمان هنوز خشک نشده و سطل‌ها از آبِ گل‌آلود پر بود، دختری خردسال به نام مریم، با چشم‌هایی که هیچ‌گاه کودکانه نخندیده بود، هر صبح با صدای پاهای برادرش بیدار می‌شد. صدایی که دیگر نه هشدار ساعت بود و نه آواز پرنده؛ صدایی بود از جنس زنده‌ماندن، صدایی که هر روز پیش از طلوع آفتاب، می‌گفت: "من هنوز هستم، من هنوز می‌روم، تا تو نمانی." مریم، دوازده سال داشت، اما انگار سال‌های عمرش، بار سنگین قرن‌ها را بر دوش کشیده بود. از روزی که مادر در راه مهاجرت، در نیمه‌شب سرد و خاموش، به سکوت رفت و دیگر بازنگشت، تا روزی که پدر در آن‌سوی مرز، در میان دود و آتش، به تلی از خاکستر مبدل شد، مریم فقط مانده بود با یک برادر. و برادر، نامش رسول بود. رسول، آن جوان هجده‌ساله که گاه لباس‌هایش از بس شسته شده بود، دیگر رنگ نداشت. پسرکی که هنوز لبخندهایش بوی سادگی می‌داد، اما دستانش مثل مردی پنجاه‌ساله ترک برداشته و زخمی شده بود. از بام تا شام، در سرگ و کارهای ساختمانی، در ساختمان‌هایی که مال او نبود، در خانه‌هایی که هیچ‌گاه نامش بر سندشان نوشته نمی‌شد، کار می‌کرد. دیوار می‌چید، گچ می‌زد، آجر بالا می‌برد، بی‌آن‌که ناله‌ای کند یا لحظه‌ای زانویش خم شود. نه کسی از او پرسیده بود که چند ساله‌ای، نه کسی برایش پرسیده بود که آیا خسته نیستی؟ تنها چیزی که از او می‌خواستند، دو دست سالم بود و تن سالم برای روز بعد. و او هر روز، همان دست‌ها را، همان تن را، در اختیار شهر می‌گذاشت. هر غروب، وقتی آفتاب پشت ساختمان‌های نیمه‌کاره می‌مرد، و سایه‌ها در کوچه‌ها راه می‌افتاد، رسول با لباسی خسته، صورتی خاک‌آلود، و نانی در دست، به خانه برمی‌گشت. و مریم، پشت پنجره‌ای که شیشه‌هایش ترک خورده بود، همان‌جا می‌ایستاد، تا ببیند برادرش باز هم آمده یا نه. رسول، با همان لبخند مهربان، که همیشه اندوهی پشت آن پنهان بود، در را باز می‌کرد، می‌نشست، کفش‌هایش را درمی‌آورد، پاهای زخمی‌اش را زیر خود جمع می‌کرد، و چای تلخ را جرعه‌جرعه می‌نوشید. گاهی هم زیر لب، برای مریم آواز می‌خواند؛ نه با صدای خوش، که با دلی که می‌خواست برای خواهرش نقش پدر و مادر را بازی کند. اما روزی آمد، که هیچ شباهتی با روزهای دیگر نداشت. روزی که هنوز آفتاب به نیمه نرسیده بود، که صدای در زدن آمد. نه در زدن عادی، که کوبیدن در. انگار کسی آمده بود که نه برای احوال‌پرسی، بلکه برای پایان دادن آمده بود. در گشوده شد. دو مرد با لباس‌هایی اتوکشیده، اما نگاه‌هایی سردتر از زمستان داخل شدند. یکی‌شان گفت: "مدرک داری؟" رسول مکث کرد. بغض در گلویش پیچید. صدایش پایین بود. گفت: "نه، اما من این‌جا کار می‌کنم... من تنها نان‌آور خواهرم هستم... من..." اما جمله‌اش نیمه‌تمام ماند. در دنیای این مردها، واژه‌ها اگر روی کارت نباشند، اعتباری ندارند. دستش را گرفتند. مریم خواست چیزی بگوید، اما صدایش در نیامد. فقط نگاه کرد. رسول هم برگشت و نگاهش کرد. لبخند زد، آن لبخند خاموشِ همیشگی، اما این‌بار، لبخندش انگار می‌گفت: "نترس، زود برمی‌گردم." سوارش کردند در پشت وانت. پشت‌بامی بی‌سقف، روی زنگ‌زده‌ترین فلزها. جاده خاکی بود. گرد و خاک می‌خورد در دهان. وانت، تلو‌تلو می‌خورد. هیچ کمربندی نبود، هیچ حفاظی، هیچ کسی که بپرسد: "خسته‌ای؟ سردت است؟" و آن‌گاه که وانت در یکی از پیچ‌های تند شهرک‌های کرج، در دل کوه، خم برداشت، رسول، این کارگر بی‌مدرک، از پشت افتاد. تنش به زمین خورد، صدایی نکرد، فریادی نکشید. تنها خاک فهمید که چه گنجی را دارد در آغوش می‌گیرد. نه کسی ایستاد، نه کسی گریست. تنها چند چشم، شاید از دور، چیزی دیدند. اما او دیگر نفس نمی‌کشید. نه کفنی بود، نه گور رسمی، نه فاتحه‌ای. او رفته بود. مثل بادی در کوچه‌های بی‌صدا. مثل سطلی که از کارگاه پرت می‌شود، و فردا یکی دیگر جایش می‌آید. و مریم ماند. با لباسی که هنوز بوی برادرش را داشت. با لحافی که دو نفره بود، اما حالا تنها یک طرفش گرم می‌شد. با چای تلخی که دیگر هیچ‌وقت کسی ننوشید. مریم ماند. در خانه‌ای سرد، پشت پنجره‌ای شکسته، با روبانی قرمز در موهایش، و چشمانی که دیگر اشک نداشتند. تنها چیزی که از رسول ماند، آجرهایی بود که هیچ‌کس نپرسید چه دستی آن‌ها را چیده است. خانه‌هایی که روشن‌اند، گرم‌اند، مستحکم‌اند، اما صدای آن که آن‌ها را ساخت، خاموش شد، پیش از آن‌که حتی یک "خداحافظ" بگوید. او فقط کارگر بود. نه دزد بود، نه قاتل، نه قاچاقچی. نه باری بر دوش شهر، نه تهدیدی برای امنیت. او فقط نان می‌خواست. او فقط خواهرش را نمی‌خواست تنها بگذارد. او فقط… همین بود. نویسنده: سارا کریمی

ادامه مطلب


1 هفته قبل - 139 بازدید

رسانه‌های ترکی درتازه‎‌ترین مورد گزارش داده است که یک زن ۲۹ ساله اهل افغانستان در خانه‌اش در شهر اسکی‌شهیر ترکیه با ضربات چاقو کشته شده است. در گزارش‌ها آمده است که پولیس فردی را که گفته می‌شود شریک زندگی سابق او است، در پیوند با این رویداد در ساکاریا شناسایی و بازداشت کرده است. رسانه‌های ترکیه هویت این زن اهل افغانستان را «شبانه س.» اعلام کرده‌اند. در گزارش آمده است که او مادر چهار کودک بوده که یکی از آن‌ها معلولیت نیز داشته است. به گزارش رسانه‌ها، این رویداد (شب چهارشنبه، ۲۵ سرطان) در منطقه تپه‌باشی شهر اسکی‌شهیر رخ داده است. گزارش شده است که شبانه س. حدود یک سال پیش از همسر ‌خود جدا شده بود و همراه با پسر معلولش زندگی می‌کرد. طبق گزارش‌ها، سه فرزند دیگرش نزد پدرشان اقامت داشتند. پس از وقوع این رویداد، مقامات هر چهار کودک را تحت حمایت حکومت قرار دادند. روند بازجویی عامل قتل آغاز شده و همچنان ادامه دارد. تا اکنون مقامات حکومت سرپرست در کابل و ترکیه در مورد این قتل چیزی نگفته‌اند. قابل ذکر است که در این اواخر قتل شهروندان افغانستان در کشورهای مختلف، به ویژه در ایران و پاکستان افزایش یافته است. همچنان شهروندان افغانستان در این کشورها با اخراج اجباری گسترده مواجه هستند.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 120 بازدید

منابع از تهران می‌گویند که فریده محمدی، مهاجر ۱۵ ساله‌ی اهل افغانستان از مدت هفت روز به این طرف، ناپدید شده است و هنوز اطلاعی از سرنوشتش در دست نیست. دست‌کم دو تن از بستگان خانم فریده محمدی به رسانه گوهرشاد گفته‌اند که وی حوالی چاشت روز چهارشنبه هفته‌ی پیش (۱۸ سرطان) از «چهارراه ده متری»، واقع در منطقه‌ی اسلام‌شهر صالح‌آباد تهران، ناپدید شده است. این منبع تاکید کرد که فریده محمدی در یک کارگاه خیاطی در این منطقه کار می‌کرد و حوالی چاشت از این کارگاه خارج شده و دیگر اطلاعی از او در دسترس نیست. همچنین سفارت حکومت سرپرست در تهران با تایید این رویداد، اعلام کرده است که یک دختر جوان به‌نام فریده محمدی، اهل افغانستان در منطقه‌ی «اسلام‌شهر» تهران ناپدید شده و تا اکنون خبری از او در دست نیست. این سفارت با نشر گواهی‌نامه‌ای، گفته که بر اساس اظهارات مادر این دختر، فریده در یک کارگاه خیاطی در منطقه‌ی صالح‌آباد، اسلام‌شهر، چهارراهی ده‌متری کارگر مصروف کار بوده و به تاریخ ۱۸ سرطان از محل کارش بیرون شده؛ اما پس از آن ناپدید شده است. به‌گفته‌ی سفارت افغانستان در تهران، خانواده‌ی وی می‌گویند که نزدیک به ۱۰ روز است که از سرنوشت دخترشان هیچ اطلاعی ندارند و در وضعیت سردرگمی و نگرانی به‌سر می‌برند. همچنین این سفارت از نهادهای مسوول در جمهوری اسلامی ایران درخواست کرده است تا در صورت مراجعه‌ی خانواده‌ی این دختر یا ارائه اطلاعات، هم‌کاری لازم را با آنان انجام دهند و زمینه‌ی پی‌گیری این موضوع را فراهم سازند. قابل ذکر است که در ماه‌های اخیر چندین مورد قتل و ناپدید‌شدن مهاجران افغانستانی در ایران گزارش شده است. در اواسط ماه جوزای امسال، جسد مثله‌شده‌ی کبرا رضایی، یک دختر جوان مهاجر افغانستانی پس از ۵۰ روز ناپدیدبودن، از میان زباله‌ها پیدا شد. پس از آن رسانه‌های ایران گزارش دادند که بقایای جسد این زن از خانه‌ی یک مرد ایرانی کشف شده و او در ارتباط با این قتل بازداشت شده است. همچنین به‌تازگی از ناپدیدشدن امیرطاها رضایی، جوان ۱۸ ساله افغانستانی گزارش شده بود که طبق آخرین گزارش‌ها، جسدش در باغی در آبسرد دماوند تهران کشف شده است. ایران، از دهه‌ها پیش میزبان شمار بزرگی از مهاجران افغانستانی بوده است. به گفته‌ی مقام‌های رسمی ایران، حدود شش میلیون مهاجر افغانستانی در این کشور زندگی می‌کنند. در ماه‌های اخیر، هم‌زمان با شدت گرفتن روند اخراج مهاجران، گزارش‌هایی از بدرفتاری مردم ایران، نیروهای امنیتی و خشونت‌های ضد‌مهاجرتی نیز پخش شده است.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 68 بازدید

رسانه‌های ایرانی درتازه‌ترین مورد گزارش داده‌اند که استخدام مهاجران غیرقانونی افغانستان در بازار کار تهران ممنوع شده است. خبرگزاری صدا و سیمای ایران به نقل از وحید گلی‌کانی، سرپرست اداره کل امور اتباع و مهاجران خارجی تهران گزارش داده است که اشتغال مهاجران غیرقانونی اهل افغانستان از این پس در شهر تهران ممنوع است. آقای گلی‌کانی در ادامه تاکید کرده است: «یکی از اولویت‌های اساسی ما، پیشگیری از به‌کارگیری اتباع غیرمجاز در بازار کار است. این امر به‌ویژه در راستای رعایت ضوابط قانونی و حفظ حقوق نیروی کار، حائز اهمیت است.» این مقام ایرانی افزوده است که برنامه نظارت و شناسایی مهاجران غیرقانونی اهل افغانستان در تهران به‌زودی عملی خواهد شد. این در حالی است که پولیس ایران روند اخراج مهاجران افغانستانی را افزایش داده است و روزانه هزاران تن به افغانستان برگردانده می‌شوند. در همین حال، سخنگوی پولیس ایران گفته است که مهاجران اهل افغانستان برای مطالبه حقوق خود می‌توانند نزد پولیس شکایت کنند. براساس روایت مهاجران افغانستانی، بیش‎‌تر کارفرمایان ایرانی و مقام‌های این کشور اجازه انتقال اموال آنان را نمی‌دهند. قابل ذکر است که پس از جنگ ایران و اسرائيل، جمهوری اسلامی روند اخراج گسترده مهاجران افغانستانی را روی دست گرفته است. تهران می‌گوید که تنها مهاجران افغان بدون مدرک را اخراج می‌کند اما مهاجران گزارش می‌دهند که پولیس مدارک آن‌ها از جمله ویزا و پاسپورت‌شان را پاره کرده و با وجود اسناد قانونی آن‌ها را اخراج کرده‌اند. سازمان ملل متحد و نهادهای بین‌المللی خواستار کمک‌های مالی فوری برای رسیدگی به مهاجران و جوامع میزبان آنان شده است.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 166 بازدید

اداره آموزش و پرورش تهران درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که دانش‌آموزان مهاجر دارای برگه سرشماری و برگه بازگشت به افغانستان نمی‌توانند برای سال تعلیمی ۱۴۰۴ ثبت نام کنند. رسانه‌های ایرانی با نشر اعلامیه‌ای گفته‌اند که تمامی دانش‌آموزان افغانستانی دارای برگه سرشماری از آموزش در مکاتب جمهوری اسلامی محروم شده‌اند. یوسف بهارلو، مدیر کل آموزش و پرورش ولسوالی‌های/شهرستان‌های تهران در نامه‌ای از مسوولان مکاتب خواسته است که از ثبت نام دانش‌اموزان مهاجر دارای برگه سرشماری و برگه خروج، خودداری کنند. وی در ادامه از مدیران مکاتب خواسته است اولیای این دسته از دانش‌آموزان را به اداره کل ارجاع ندهند. رسانه‌ها با نشر گزارشی گفته‌ است که حدود دو میلیون مهاجر افغانستانی در ایران برگه سرشماری دارند. نادر یاراحمدی، رییس مرکز امور مهاجران ایران قبلا اعلام کرده بود که ۶۱۰ هزار و ۳۱۷ دانش‌آموز مهاجر در مکاتب این کشور مشغول فراگیری آموزش هستند. این مقام ایرانی اما واضح نکرد که چه تعداد از این دانش‌آموزان دارای برگه سرشماری و برگه بازگشت به افغانستان هستند. باید گفت که بسیاری از دانش‌آموزان افغانستانی در ایران از ادامه آموزش محروم شده‌اند. این در حالی است که بسیاری از خانواده‌های افغانستانی پس از ممنوعیت آموزش دختران توسط حکومت فعلی در افغانستان، برای ادامه تحصیل فرزندان خود به ایران مهاجرت کرده‌اند. گفتنی‌ست که ایران از سال‌ها به این‌سو میزبان میلیون‌ها افغانستانی‌ است. در ماه‌های اخیر این کشور، روند اخراج اجباری شهروندان افغانستان را آغاز کرده است. پس از حاکمیت حکومت فعلی در آگوست ۲۰۲۱ میلادی، تعدادی از شهروندان افغانستان به‌شمول زنان معترض، فعالان حقوق زن، نظامیان پیشین و خبرنگاران به کشورهای مختلف از جمله ایران مهاجرت کردند.

ادامه مطلب


4 ماه قبل - 243 بازدید

سازمان حقوق بشری حال‌وش گزارش داد که یک کودک ۱۰ ساله اهل افغانستان در یک چاه ۲۰۰ متری در ولایت سیستان و بلوچستان ایران سقوط کرده و جان باخته است. در گزارش سازمان حقوق بشری حال‌وش آمده است که پیکر این کودک ۱۰ ساله با دوربین رویت شده، اما هنوز با گذشت بیش از سه روز بیرون کشیده نشده است. در گزارش آمده است که این کودک ظهر (پنج‌شنبه ۳۰ حوت) در چاه سقوط کرده و مسوولان حکومتی ایران اکنون تصمیم گرفته‌اند که پیکر این کودک در همان محل چاه دفن و نماز جنازه نیز بر بالای دهانه چاه اقامه شود. در ادامه آمده است که این رویداد در روستای ناصرآباد از توابع ولسوالی سیب و سوران ولایت سیستان و بلوچستان ایران رخ داده است. در گزارش آمده است که نام این کودک افغان صیدالله نور محمد اعلام شده است. بر اساس جزییات ارائه شده، با دوربینی که به درون چاه فرستاده شده، پیکر بی‌جان صیدالله رویت شده، اما به‌دلیل شرایط فنی چاه و کمبود شدید تجهیزات، امکان خارج کردن جسد فراهم نشده است. براساس گزارش سازمان حقوق بشری حال‌وش تصمیم برای دفن این کودک افغان در چاه، « از روی ناچاری» اتخاذ شده است. همچنین کانال خبری حال‌وش در تلگرام گزارش داده است که به دنبال بی‌تفاوتی نهادهای مسوولان جمهوری اسلامی، فعالان اجتماعی نامه‌ای سرگشاده و اعتراضی نوشتند. در نامه بر «ضرورت اقدام فوری برای بازیابی پیکر صیدالله»، بدون هیچ‌گونه تبعیض نژادی یا ملیتی تاکید شده است. آن‌ها با بیان اینکه «افغانستانی بودن این کودک نباید دلیلی برای سهل‌انگاری یا بی‌تفاوتی باشد»، خواستار آن شدند که کرامت انسانی فارغ از مرز و ملیت پاس داشته شود و هیچ تفاوتی میان جان یک انسان افغان یا ایرانی قائل نشوند.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 165 بازدید

ریچارد بنت، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر برای افغانستان می‌گوید که صدای مهاجران افغانستان در گفتگوها و تصمیم‌گیری‌های بین‌المللی باید شنیده شود. آقای بنت این اظهارات را در نشستی در فضای ایکس که توسط نهاد شهمامه، برگزار شده بود، مطرح کرده و گفته است که حقوق مهاجران باید به‌صورت جهانی تقویت و بهبود یابد. گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر، بر راه‌حل‌های بلندمدتی برای مهاجران افغانستان تاکید کرده است. او افزوده است: «هرچند که بُعد سیاسی مسئله هر چه باشد. ما باید به حقوق پناه‌جویان احترام بگذاریم.» گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد می‌گوید که افغانستان در جریان چهار دهه گذشته به‌دلیل درگیری‌ها منبع اصلی مهاجرت بوده است. وی گفته است که پس از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان در آگوست ۲۰۲۱ میلادی، موج‌های جدیدی از پناه‌جویان از این کشور شکل گرفته است. آقای بنت محدودیت‌های حکومت سرپرست، از جمله محدودیت‌های مرتبط با حقوق بشر را که زندگی افغان‌ها را بسیار دشوار کرده است، به‌ویژه برای زنان و دختران و همچنین اقلیت‌ها، مذهبی و قومی، از دلایل اصلی موج جدید مهاجرت از افغانستان دانست. او با اشاره به گفتگوهایش با مهاجران افغانستان، گفت که آن‌ها در کشورهای میزبان با چالش‌های اقتصادی و اجتماعی مواجه هستند. همچنین ریچارد بنت در بخشی از صحبت‌هایش تاکید کرده است که بار مهاجران افغانستان نه تنها باید بر شانه کشورهای همسایه باشد، بلکه بیشتر بر عهده کشورهایی باشد که در طول دهه‌های گذشته در افغانستان درگیر بوده‌اند، به‌ویژه اعضای ناتو و متحدانش. باید گفت که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان شمار زیاد فعالان مدنی، مدافعان حقوق بشر و حقوق زن، خبرنگاران، دگرباشان جنسی، نظامیان پیشین و افغان‌هایی که با نیروهای خارجی در افغانستان همکار بودند، به دلیل هراس از انتقام‌جویی و یا هم رسیدگی به درخواست‌های پناهندگی‌شان به کشورهای اروپایی و آمریکایی به پاکستان رفته‌اند که برخی از آنان هنوز هم منتظر طی مراحل درخواست‌های پناهندگی‌شان اند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 203 بازدید

نادر یاراحمدی، رییس مرکز امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت داخله‌‌ی ایران می‌گوید که نزدیک به ۷۰۰ داکتر متخصص و فوق تخصص افغا‌نستانی در شفاخانه‌های ایران کار می‌کنند. آقای یاراحمدی این اظهارات را در مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران مطرح کرده و گفته است که «خوب است تا مردم نیز نسبت به این موضوع مطلع شوند». رییس مرکز امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت داخله‌‌ی ایران تاکید کرده است که این افراد از جمله «اتباع مجاز» هستند که در سال‌های گذشته موفق به دریافت کارت‌هایی از حکومت ایران شده‌اند که براساس آن به آنان خدمات ارائه می‌شود. مقام‌های ایران به مهاجران دارای اسناد افغانستان «اتباع مجاز» و به مهاجران بدون اسناد «اتباع غیرمجاز» می‌گویند. وی همچنین در بخشی از صحبت‌هایش گفته است که این کشور در سه سال اخیر سه میلیون مهاجر افغانستانی را اخراج کرده است. این مقام ایرانی از شهروندان افغانستان خواسته است که با پاسپورت و ویزا وارد ایران شوند تا در مرزها و داخل این کشور با مشکل مواجه نشوند. این در حالی است که پس از روی‌کارآمدن مسعود پزشکیان به‌عنوان رییس‌جمهور در ایران، فشارها بر مهاجران افغانستانی در آن کشور افزایش یافته است و روند اخراج اجباری آنان شدت گرفته است. فرمانده کل نیروی انتظامی ایران اعلام کرده است که آنان تصمیم دارند تا پایان سال جاری خورشیدی، دو میلیون نفر از مهاجران اهل افغانستان را اخراج کنند.

ادامه مطلب