خانواده به عنوان نخستین و بنیادی‌ترین نهاد اجتماعی که کودک با آن آشنا می‌شود، نقشی بسیار حیاتی در شکل‌گیری شخصیت او ایفا می‌کند. این تأثیرات عمیق و ماندگار از طریق فرهنگ، سنت‌ها و آداب و رسوم خانوادگی منتقل می‌شود. فرهنگ خانوادگی نه تنها بر رفتارها و الگوهای ارتباطی اعضای خانواده تأثیر می‌گذارد، بلکه همچنین بر ارزش‌ها، باورها و نگرش‌های کودکان نسبت به زندگی و جهان اطرافشان شکل می‌دهد. فرهنگ خانوادگی می‌تواند به طرق مختلف بر شکل‌گیری شخصیت کودکان تأثیر بگذارد. این تأثیرات ممکن است شامل نگرش‌های اخلاقی، شیوه‌های ارتباطی و ارزش‌های اجتماعی باشد. به عنوان مثال خانواده‌هایی که بر اهمیت احترام، صداقت و همدلی تأکید می‌کنند معمولاً فرزندانی تربیت می‌کنند که این ویژگی‌ها را در تعاملات اجتماعی خود به نمایش می‌گذارند. از سوی دیگر خانواده‌هایی که ارزش‌های فردگرایی و خودمحوری را ترویج می‌دهند ممکن است فرزندانی با ویژگی‌های متفاوت تربیت کنند که بیشتر به خودشان و خواسته‌های شخصی‌شان توجه دارند. تعریف فرهنگ خانوادگی فرهنگ خانوادگی به مجموعه‌ای از ارزش‌ها، باورها، سنت‌ها و الگوهای رفتاری اطلاق می‌شود که در طول زمان در یک خانواده ایجاد و به نسل‌های بعدی منتقل می‌شود. این فرهنگ نه تنها شامل عادات روزمره و شیوه‌های زندگی است بلکه همچنین در بردارنده آیین‌ها، جشن‌ها و مناسبت‌های خاص خانوادگی می‌باشد. نقش فرهنگ خانوادگی در شکل‌گیری هویت فرهنگ خانوادگی به کودکان کمک می‌کند تا چارچوبی برای درک دنیای اطراف خود پیدا کنند. این چارچوب نه تنها به آن‌ها کمک می‌کند تا ارزش‌های خود را شناسایی کنند بلکه همچنین هویت اجتماعی آن‌ها را شکل می‌دهد. در این فرایند کودکان با یادگیری ارزش‌ها و باورهای خانوادگی توانایی‌های خود را برای تعامل با دیگران و مواجهه با چالش‌های زندگی تقویت می‌کنند. در نهایت فرهنگ خانوادگی نقش حیاتی در توسعه شخصیت و هویت کودکان ایفا می‌کند. این فرهنگ به عنوان یک منبع قوی از حمایت عاطفی و اجتماعی عمل می‌کند و به کودکان کمک می‌کند تا در دنیای پیچیده‌ای که در آن زندگی می‌کنند احساس امنیت و اعتمادبه‌نفس داشته باشند. خانواده به عنوان نخستین نهاد اجتماعی که کودک با آن ارتباط برقرار می‌کند نقش حیاتی در شکل‌گیری شخصیت او ایفا می‌کند. در این زمینه ارزش‌ها و باورهای خانوادگی به عنوان سنگ‌بنای اصلی رفتار و نگرش‌های کودکان عمل می‌کنند. این ارزش‌ها و باورها می‌توانند به مجموعه‌ای از اصول اخلاقی و اجتماعی اطلاق شوند که خانواده آن‌ها را برای فرزندان خود مهم می‌داند. اجزای فرهنگ خانوادگی ارزش‌ها و باورها: این‌ها اصول اساسی هستند که اعضای خانواده بر اساس آن‌ها زندگی می‌کنند. به عنوان مثال ارزش‌هایی مانند صداقت، احترام به دیگران و اهمیت آموزش می‌توانند در شکل‌گیری شخصیت کودکان تأثیرگذار باشند. عادات روزمره: رفتارهای روزانه‌ای که خانواده به طور مرتب انجام می‌دهد مانند نحوه صرف غذا، شیوه‌های ارتباطی و فعالیت‌های مشترک بخشی از فرهنگ خانوادگی را تشکیل می‌دهند. این عادات می‌توانند به کودکان کمک کنند تا احساس تعلق و امنیت داشته باشند. آیین‌ها و جشن‌ها: مراسم خاصی که خانواده‌ها برای گرامیداشت مناسبت‌ها یا جشن‌ها برگزار می‌کنند مانند جشن تولد، مراسم ازدواج و مناسبت‌های مذهبی به تقویت پیوندهای خانوادگی و انتقال فرهنگ کمک می‌کند. این آیین‌ها به کودکان احساس هویت و تعلق می‌دهند. نوع تعاملات: نحوه ارتباط اعضای خانواده با یکدیگر جزئی از فرهنگ خانوادگی است. خانواده‌هایی که به ارتباطات مثبت و حمایتی اهمیت می‌دهند معمولاً محیطی فراهم می‌کنند که در آن کودکان احساس راحتی کرده و قادر به بیان احساسات و افکار خود باشند. تأثیر ارزش‌ها و باورهای خانوادگی بر هویت کودکان باورهای خانوادگی به شکل‌گیری هویت کودکان کمک می‌کند و آن‌ها را در درک موقعیت اجتماعی خود و جایگاهشان در جامعه یاری می‌دهد. برای مثال کودکانی که در خانواده‌هایی بزرگ می‌شوند که به اهمیت تحصیل و یادگیری تأکید دارند احتمالاً نسبت به آموزش ارزش بیشتری قائل خواهند بود و در آینده به دنبال فرصت‌های آموزشی بیشتری خواهند بود. این تأثیرات همچنین می‌تواند به شکل‌گیری اهداف و آرزوهای کودکان کمک کند و آن‌ها را در تصمیم‌گیری‌های زندگی راهنمایی کند. در نهایت می‌توان گفت که فرهنگ خانوادگی و ارزش‌ها و باورهای آن به عنوان یک پایه‌گذار مهم در شکل‌گیری شخصیت کودکان عمل می‌کند. با آگاهی از تأثیرات عمیق فرهنگ خانوادگی والدین می‌توانند به طور مؤثرتری در تربیت فرزندان خود نقش ایفا کرده و به شکل‌گیری هویتی قوی و متعادل در آن‌ها کمک کنند. این فرایند نه تنها به بهبود روابط خانوادگی کمک می‌کند بلکه به رشد اجتماعی و روانی کودک نیز تسهیل می‌بخشد. مفاهیم اصلی ارزش‌ها و باورها صداقت: این ارزش به کودکان آموزش می‌دهد که به راستگویی و صداقت اهمیت بدهند. والدینی که خود به این اصل پایبند هستند به فرزندانشان یاد می‌دهند که در زندگی شخصی و اجتماعی‌شان به صراحت و راستگویی پایبند باشند. احترام: ارزش احترام به دیگران نه تنها به معنای احترام به بزرگ‌ترها بلکه شامل احترام به همسالان و افراد با عقاید و فرهنگ‌های مختلف نیز می‌شود. این اصل به کودکان کمک می‌کند تا درک عمیق‌تری از روابط انسانی داشته باشند و به ایجاد یک محیط اجتماعی مثبت کمک کند. مسئولیت‌پذیری: والدینی که به مسئولیت‌پذیری اهمیت می‌دهند به فرزندان خود آموزش می‌دهند که نسبت به کارها و تصمیمات خود پاسخگو باشند. این اصل می‌تواند به کودکان کمک کند تا در بزرگسالی به افراد مستقل و قابل اعتمادی تبدیل شوند. سنت‌ها و آیین‌ها و نقش آن در شکل‌گیری شخصیت سنت‌ها و آیین‌های خانوادگی نقشی کلیدی در شکل‌گیری هویت فردی و جمعی افراد دارند. این سنت‌ها می‌توانند شامل مراسم جشن، مناسبت‌های مذهبی، آیین‌های فرهنگی و حتی عادات غذایی خاصی باشد که به طور ویژه در خانواده‌های مختلف به کار می‌روند. این فعالیت‌ها نه تنها بخشی از تاریخ و فرهنگ یک خانواده را حفظ می‌کنند بلکه به کودکان کمک می‌کنند تا احساس تعلق عمیقی به خانواده و فرهنگ خود داشته باشند. تأثیر جشن‌ها و آیین‌ها شرکت در جشن‌های خانوادگی و آیین‌های خاص نه تنها فرصتی برای ایجاد خاطرات مشترک و تقویت پیوندهای خانوادگی فراهم می‌آورد، بلکه باعث ایجاد حس تعلق و همبستگی میان اعضای خانواده می‌شود. این تجربیات مشترک به کودکان کمک می‌کند تا احساس امنیت و پایداری را تجربه کنند زیرا در یک محیط حمایت‌کننده و متعهد به سنت‌ها و ارزش‌های مشترک قرار دارند. به علاوه این آیین‌ها به کودکان می‌آموزند که چگونه در یک جامعه بزرگ‌تر مشارکت داشته باشند و از فرهنگ خود پاسداری کنند. آن‌ها یاد می‌گیرند که چگونه به مناسبت‌های مختلف واکنش نشان دهند و در این فرایند مهارت‌های اجتماعی و عاطفی خود را تقویت می‌کنند. مراسم‌های فرهنگی یا مذهبی نیز می‌توانند به آموزش ارزش‌های اخلاقی و اجتماعی بپردازند. این تجربیات به کودکان این امکان را می‌دهند که درک عمیق‌تری از معنای زندگی و مسئولیت‌های اجتماعی خود پیدا کنند و همچنین به درک خود به عنوان بخشی از یک گروه اجتماعی بزرگ‌تر دست یابند. به طور کلی سنت‌ها و آیین‌های خانوادگی در شکل‌گیری شخصیت کودکان نقش حیاتی ایفا می‌کنند. آن‌ها نه تنها به تقویت هویت فردی و جمعی کمک می‌کنند بلکه بستر مناسبی برای رشد اجتماعی و عاطفی کودکان فراهم می‌آورند. این فرایند به نوبه خود منجر به ایجاد نسلی می‌شود که با ارزش‌های مشترک آشناست و به اجتماع خود وابستگی دارد. با توجه به اهمیت کلیدی خانواده در رشد شخصیت و سازگاری اجتماعی ضروری است که والدین و سایر اعضای خانواده به نقش‌ها و مسئولیت‌های خود توجه کنند. ایجاد محیطی حمایت‌کننده و مثبت که در آن ارزش‌ها و باورهای سالم ترویج شود می‌تواند به تربیت نسلی سالم و موفق کمک کند. در نتیجه با آگاهی از تأثیرات عمیق خانواده می‌توانیم به بهبود فرایند تربیت فرزندان و شکل‌دهی شخصیت آن کمک کنیم تا آن‌ها به افراد متعادل و مسئولیت‌پذیر تبدیل شوند که می‌توانند به خوبی در جامعه عمل کنند. نویسنده: سحر یوسفی

یافته‌های تازه پژوهشکده «پیو» مستقر در آمریکا نشان می‌دهد که حدود ۲۴ درصد از جوانان ۱۸ تا ۲۹ ساله همیشه یا بیشتر اوقات احساس تنهایی و دورافتادگی از اطرافیان می‌کنند. پژوهشگران دریافتند جوانان مورد مطالعه عمدتا زنان، به‌رغم داشتن ارتباطات اجتماعی قوی، احساس تنهایی شدید دارند. نتایج این پژوهش در مجله علمی بین‌المللی «پلوس وان» منتشر شده است. پژوهشگران که با ۴‌ هزار‌ و ۸۱۲ نفر در سنین ۱۸ تا ۹۵ سال گفتگو کرده‌اند، دریافتند که جوانان به‌طور کلی درگیر تغییرات زیاد هستند و شرکت‌کنندگان جوان‌تر از تحولاتی چون آغاز و یا ختم یک رشته تحصیلی، پایان یک رابطه عاطفی یا نقل مکان به‌عنوان تغییرات تازه در زندگی‌شان یاد کرده‌اند. جفری هال، استاد ارتباطات در دانشگاه کانزاس آمریکا در این پژوهش گفته است که این جابه‌جایی‌های پی‌هم، یک «تجربه بسیار تنهاکننده» به‌وجود می‌آورد؛ چون فرد مدام از جایی به جایی می‌رود و مجبور است هر بار راه‌های تازه‌ای برای ارتباط با دیگران پیدا کند. وی در ادامه تاکید کرد که زنان در دوستی‌ها انتظارات بیشتری نسبت به مردان دارند؛ مثلا می‌خواهند احساس کنند دوستان‌شان واقعا آن‌ها را دوست دارند، با آن‌ها وقت خوب و باکیفیت می‌گذرانند و از همراهی با آن‌ها خوشحال می‌شوند. همچنین هال می‌گوید حتی اگر دوستان زیادی هم داشته باشید، این انتظارات می‌تواند باعث شود که احساس کنید چیزی در روابط‌تان کم است. جفری هال معتقد است که برای کاهش تنهایی جوانان، باید الزامات فرهنگی بر موفقیت مالی و حرفه‌ای افراد کمتر شود و اهمیت بیشتری به ارتباط اجتماعی داده شود. او می‌گوید: «ما از جوانان انتظار داریم که هم‌زمان با تلاش برای رسیدن به موقعیت شغلی بهتر، تمام دوستی‌های خود را نیز حفظ کنند.» هال می‌گوید احساس تنهایی به‌معنای وجود مشکل نیست؛ بلکه فقط نشان می‌دهد که انسان نیاز دارد با دیگران ارتباط داشته باشد. او می‌افزاید: «احساس تنهایی بخشی از یک سیستم سالم است. مهم این است که با این احساس چه می‌کنید.»

کتاب بازی آخر بانو نوشته‌ی بلقیس سلیمانی درباره‌ی شخصیت‌ها و مکان‌هایی است که در طول سال‌های دهه‌ی شصت متاثر از وقایع سیاسی و اجتماعی بودند. لازم به ذکر است که این رمان در سال ۱۳۸۵ برنده‌ی جایزه‌ی ادبی مهرگان شده است. در سال‌های گذشته ادبیات بیش از هر چیز به رویدادهای اجتماعی و سیاسی واکنش نشان داده است. نویسندگان معاصر با در نظر گرفتن اهمیت زندگی افراد جامعه در دل وقایع سیاسی و به‌خصوص تاثیری که نوسان‌های اجتماعی بر خانواده‌ها می‌گذارند، به نگارش داستان‌های مختلف پرداخته و تلاش می‌کنند با طراحی موقعیت‌های داستانی و شخصیت‌های متنوع، دیدگاه خود را نیز بیان کنند. کتاب بازی آخر بانو نوشته‌ی بلقیس سلیمانی از جمله کتاب‌هایی است که با شرح وقایع اجتماعی و سیاسی دهه‌ی شصت، مخاطب امروز را با خاطراتی تلخ و شیرین از آن دوران مواجه می‌سازد. این کتاب با محوریت قرار دادن شخصیت زنی رنج‌کشیده به خلق موقعیت‌های متنوع داستانی می‌پردازد. در شرایطی که افراد جامعه با مشکلات متعدد روبه‌رو هستند، انتخاب راهی درست برای رسیدن به آرزوها و دست‌یابی به موقعیتی متعادل، تبدیل به موضوعی ارزشمند گشته و تلاش افراد برای ادامه‌ی زندگی متاثر از تصمیم‌های مختلف ارزیابی می‌شود. در این راستا داشتن روحیه‌ی سالم و قدرت مبارزه با مشکلات اهمیت می‌یابد. این موضوع در ادبیات داستانی و به‌خصوص داستان‌هایی که به توصیف رویدادهای واقعی از زندگی شخصیت‌ها می‌پردازند، مطرح شده و آثار متعددی در این زمینه به نگارش در آمده‌اند. کتاب بازی آخر بانو با لحنی ساده و توصیف‌های واقع‌گرایانه، فراز و نشیب زندگی زنی را بازگو می‌کند که از روستا به شهر نقل مکان کرده و با مشکلاتی روبه‌رو می‌شود. بلقیس سلیمانی در این کتاب از روایتی ساده استفاده کرده و با نگاهی به شرایط زندگی زنان در دهه‌ی شصت، به شرح رویدادهایی خواندنی می‌پردازد. "بازی آخر بانو" روایت داستان زندگی دختری به نام گل بانو است که در روستا زندگی می‌کند و موانع زیادی جلوی پایش قرار می‌گیرد. گل بانو قصد دارد به دانشگاه برود و سرنوشتی را که جامعه، روستا و مادر سرایدار مدرسه و مرده‌شویش برای او پیش‌بینی می‌کنند، تغییر دهد. او در طی زندگی خود عاشق می‌شود، خواستگارانش را رد می‌کند، تن به ازدواجی می‌دهد که منجر به طلاق می‌شود و کودکش توسط شوهر سابقش ربوده می‌شود و تجربه‌های گوناگونی را پشت سر می‌گذارد. در رمان بازی آخر بانو تیپ‌های مختلف دهه ۱۳۶۰ نقش دارند: مبارز سیاسی چپ، روشنفکر، حاجی بازاری، جوانان خلاق و علاقمند به ادبیات، کارگزار سیاسی دولت و زن بی‌پناه سرگردان. بلقیس سلیمانی در رمان بازی آخر بانو شگردی به کار برده است تا آزادی گفتار بیشتری بدست آورد. در پایان کتاب، خواننده متوجه می‌شود که داستان ساخته و پرداخته‌ی یکی از شاگردان کارگاه نویسندگی راوی است و حاصل جستجوهایی که در مسیر زندگی گل بانو کرده است. بنا براین با وارد کردن عنصر بازی و شک در ماهیت و مسیر تحول پرسناژها، نویسنده فضایی از خیال و حدس در ذهن بوجود می‌آورد که در آن جوهر رمان نمایان می‌شود. رفتن گل بانو از روستا و وارد شدن به شهری شلوغ همچون تهران زندگی عجیبی را برای او رقم می‌زند. بلقیس سلیمانی با طراحی شخصیت گل بانو زندگی زنانی را توصیف می‌کند که در دهه‌ی شصت با مشکلات زیادی روبه‌رو بودند. در کتاب بازی آخر بانو علاوه بر شخصیت‌پردازی و توصیف موقعیت‌های داستانی، شرح درونیات شخصیت اصلی نیز به روایت اضافه شده که این ویژگی باعث همراهی بیشتر مخاطب با موضوع اصلی کتاب و همچنین ایجاد همذات‌پنداری مناسب با دشواری‌های زندگی زنی همچون گل بانو می‌شود. بلقیس سلیمانی در کتاب حاضر مکان‌ها و شخصیت‌های پیرامون گل بانو را نیز با نگاهی واقع‌گرایانه به روایت اضافه کرده تا تصویری روشن از شرایط اجتماعی و سیاسی دهه‌ی شصت به مخاطب ارائه شود. کتاب بازی آخر بانو شامل گفت‌وگوهای جذابی است که بازخوانی وقایع را با هیجان همراه می‌سازد. از طرفی حضور شخصیت‌های مختلف در طول روایت باعث ایجاد تنوع در موقعیت‌های داستانی شده و شنیدن نظریات مختلف درباره‌ی وقایع اجتماعی دهه‌ی شصت را ممکن می‌سازد. شخصیت گل بانو طی سفر به تهران با افراد مختلفی مواجه شده و با روحیات آن‌ها آشنا می‌شود. بلقیس سلیمانی با طراحی این موقعیت‌های داستانی تلاش می‌کند رفتار آدم‌ها و افراد مختلفی را بازگو کند که در شرایط اجتماعی و سیاسی دهه‌ی شصت به فعالیت‌های متعددی مشغول بودند. جوایز و افتخارات کتاب بازی آخر بانو جایزه ادبی مهرگان در سال ۱۳۸۵ جایزه ادبی اصفهان در سال ۱۳۸۵ اعطای نشان درجه یک هنری در سال ۱۳۹۵ این کتاب برای علاقه‌مندان به داستان‌های فارسی مناسب است. در بخشی از کتاب بازی آخر بانو می‌خوانیم: گوشت پاش تو دستم وارفت، مى‌بریمش خونه ما، روم سیاه آقاى محمدجانى، کباب نمى‌خوام، به مرده‌ها چه کار داشتین، مردم مسلمان، خان کمک مى‌خوام دس تنهام، بچه‌ام جنى شده، دختر جوون که، ببندین به بازوش، پیام داستان، چگونه فولاد آبدیده شد، خرمگس، گودش کن، موهاش از کفن بیرون زده، مى‌آرمشون توى باغ خانم سلطان، امیر آقا ناهار حاضره، چطورى خوشگله، خان این نرینه است باید مرد بسپرتش، پول، پول، مى‌خوام یه دوکون باز کنم، مرده‌ها از قبرها اومده بودن بیرون، قرصاتو بخور، منیر خانم دسته گلم، مرده‌ها راه افتادن، همه مى‌خوان برن تو باغچه‌ها، تقدیرم بود، برق گرفتش، برق آسمون، حریق گندمزاران، الله، محمد، لباساى اختر برا گل بانو، حمله هوایى، ننه نترس، شونه چپشو بگیر، دستام بوى لاش مى‌دن، قبر خدا بیامرز همگل زن داراب اشکافتم، مرده‌ها راه مى‌رن، عباسجان با کفنش سوار خرش شده، اى همه مرده، بابام، زیر درخت انار خوابیده با کفنش، چهار تا از یک خونواده تو یه سال، حتما کفنشِ گاز گرفته، اینا چى مى‌خونن، مرگ را چنان، مى‌جستیم، شاعر قافیه را، کودکان آدینه را، رو به قبله، گوشت پاشنه‌اش ور اومد، مى‌برمش بیمارستان، فقط بلدن شعر بخونن، دو تا عورتِ دس تنها، داغ به دلشون مى‌ذارم، نمک پرورده‌ایم خان، دفن مى‌کنم، گرومپ، گرومپ، گرومپ، اگه از سنگ حرف در بیاد، خدایا دختران نباید خاموش بمانند، از ترسشون مى‌خونن، قبر همگلِ شکافتم، کفنشِ از لاى دندوناش درآوردم، گل بانو خیلى خوشگلى‌ها، امیر آقا خانم سلطان کارتون داره، گل بانو یه ماچ مى‌دى، خان نرینه رو نباید زن بسپره، گل بانو چرا در میرى، امیر آقا ببخشید مى‌خوام اتاقتون جارو بزنم، معصیت داره، ماشاالله به این تن و بدن، شما فقط بلدین شعر و بیت بخونین، بعد از این روزت بدین تارى مباد، نیومدى گل بانو، کتاب‌ها رو بذارین تو پلاستیک نپوسن، چه باید کرد، خان خاطر جمع، بو، بو مى‌دم، سرمایه، پسر عمو، گل بانو حرف بزن، حرف بزن، اختر رو از قبر بیرون آوردیم. نویسنده: قدسیه امینی

در عصر دیجیتال، فناوری‌های نوین به بخش جدایی‌ناپذیری از زندگی روزمره انسان‌ها تبدیل شده‌اند. کودکان و نوجوانان بیش از هر زمان دیگری در معرض اینترنت، شبکه‌های اجتماعی، بازی‌های ویدیویی و دیگر ابزارهای دیجیتالی قرار دارند. این تغییرات فرصت‌های بسیاری برای یادگیری و پیشرفت فراهم کرده‌اند، اما در عین حال، چالش‌هایی را نیز در مسیر تربیت فرزندان ایجاد کرده‌اند. در این مقاله، چالش‌های تربیت فرزندان در دنیای دیجیتال بررسی شده و راهکارهایی برای مدیریت این چالش‌ها ارائه می‌شود. ۱. تأثیرات مثبت و منفی فناوری بر کودکان ۱.۱. فرصت‌های آموزشی و رشد مهارت‌ها یکی از جنبه‌های مثبت فناوری دیجیتال، دسترسی آسان به منابع آموزشی متنوع است. کودکان و نوجوانان می‌توانند از طریق اینترنت به مطالب علمی، دوره‌های آموزشی و برنامه‌های یادگیری آنلاین دسترسی داشته باشند. این امر به آن‌ها امکان می‌دهد مهارت‌های جدیدی بیاموزند و دانش خود را گسترش دهند. علاوه بر این، بازی‌های آموزشی می‌توانند تفکر منطقی و مهارت‌های حل مسئله را در کودکان تقویت کنند. ۱.۲. تأثیرات منفی بر رشد شناختی و اجتماعی از سوی دیگر، استفاده بیش از حد از ابزارهای دیجیتال می‌تواند تأثیرات منفی بر رشد شناختی و اجتماعی کودکان داشته باشد. اعتیاد به اینترنت و بازی‌های ویدیویی ممکن است باعث کاهش تمرکز، مشکلات خواب و کاهش تعاملات اجتماعی شود. همچنین، وابستگی به فضای مجازی می‌تواند باعث انزوای اجتماعی و کاهش مهارت‌های ارتباطی کودکان شود. ۲. چالش‌های تربیتی والدین در عصر دیجیتال ۲.۱. کنترل و نظارت بر محتوای دیجیتال یکی از چالش‌های اصلی تربیت فرزندان در دنیای دیجیتال، کنترل و نظارت بر محتوایی است که آن‌ها مصرف می‌کنند. اینترنت مملو از اطلاعات مفید و در عین حال، محتوای نامناسب و مضر است. والدین باید از ابزارهای نظارتی و فیلترینگ استفاده کنند تا از دسترسی کودکان به محتوای نامناسب جلوگیری کنند. همچنین، لازم است والدین با کودکان درباره خطرات احتمالی اینترنت، مانند کلاهبرداری‌های آنلاین، اخبار جعلی و محتوای نامناسب، صحبت کنند. ۲.۲. تعادل بین استفاده از فناوری و فعالیت‌های غیر دیجیتالی یکی دیگر از چالش‌های مهم، ایجاد تعادل میان استفاده از فناوری و انجام فعالیت‌های غیر دیجیتالی مانند بازی‌های فیزیکی، مطالعه کتاب و تعاملات اجتماعی است. کودکان نباید تمام وقت خود را صرف تماشای صفحه نمایش کنند، بلکه باید فرصتی برای تجربه‌های دنیای واقعی نیز داشته باشند. والدین می‌توانند با تعیین قوانین مشخص برای مدت زمان استفاده از اینترنت و دستگاه‌های دیجیتال، به ایجاد این تعادل کمک کنند. ۲.۳. مقابله با اعتیاد دیجیتال اعتیاد به اینترنت و بازی‌های ویدیویی یکی از مشکلات رایج در بین کودکان و نوجوانان است. این مشکل می‌تواند تأثیرات منفی بر سلامت جسمی و روانی آن‌ها داشته باشد. نشانه‌های اعتیاد دیجیتال شامل کاهش تمرکز، اضطراب، افسردگی و عدم علاقه به فعالیت‌های غیر دیجیتالی است. والدین باید با ایجاد الگوهای مناسب و تعیین محدودیت‌های زمانی، به کاهش این وابستگی کمک کنند. ۳. تأثیر شبکه‌های اجتماعی بر تربیت فرزندان ۳.۱. تأثیر بر هویت و اعتماد به نفس شبکه‌های اجتماعی می‌توانند بر هویت و اعتماد به نفس کودکان و نوجوانان تأثیر بگذارند. بسیاری از آن‌ها تحت تأثیر تصاویر و مطالب منتشرشده در این فضا قرار می‌گیرند و ممکن است خود را با دیگران مقایسه کنند. این مقایسه می‌تواند به کاهش عزت‌نفس و افزایش اضطراب اجتماعی منجر شود. ۳.۲. مواجهه با خطرات سایبری از دیگر چالش‌های شبکه‌های اجتماعی، مواجهه با خطرات سایبری مانند مزاحمت‌های اینترنتی، سوءاستفاده‌های آنلاین و انتشار اطلاعات شخصی است. والدین باید کودکان خود را از این خطرات آگاه کرده و راهکارهایی برای محافظت از آن‌ها در فضای مجازی ارائه دهند. همچنین، ایجاد گفت‌وگوی باز و صمیمی با فرزندان می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا در صورت مواجهه با مشکلات اینترنتی، به والدین خود مراجعه کنند. ۴. راهکارهای مؤثر برای تربیت فرزندان در عصر دیجیتال ۴.۱. آموزش سواد رسانه‌ای یکی از مهم‌ترین اقدامات برای مقابله با چالش‌های عصر دیجیتال، آموزش سواد رسانه‌ای به کودکان است. آن‌ها باید بیاموزند که چگونه اطلاعات معتبر را از اطلاعات نادرست تشخیص دهند و چگونه از حریم خصوصی خود در اینترنت محافظت کنند. والدین می‌توانند با همراهی کودکان در فضای مجازی و آموزش روش‌های صحیح استفاده از اینترنت، این مهارت‌ها را در آن‌ها تقویت کنند. ۴.۲. ایجاد قوانین و محدودیت‌های مشخص تعیین قوانین مشخص برای استفاده از ابزارهای دیجیتال، می‌تواند به کنترل میزان و نحوه استفاده از این فناوری‌ها کمک کند. والدین می‌توانند قوانینی مانند ممنوعیت استفاده از تلفن همراه هنگام صرف غذا، تعیین زمان مشخص برای بازی‌های ویدیویی و محدود کردن استفاده از اینترنت قبل از خواب را اجرا کنند. ۴.۳. تقویت ارتباط خانوادگی و تعاملات اجتماعی یکی از بهترین راه‌ها برای کاهش وابستگی کودکان به فضای دیجیتال، تقویت ارتباط خانوادگی و ایجاد فرصت‌هایی برای تعاملات اجتماعی است. والدین می‌توانند با برنامه‌ریزی فعالیت‌های خانوادگی مانند گردش‌های تفریحی، بازی‌های گروهی و گفتگوهای صمیمی، کودکان را به شرکت در فعالیت‌های دنیای واقعی تشویق کنند. ۴.۴. ایجاد الگوی مناسب توسط والدین کودکان رفتارهای والدین خود را الگو قرار می‌دهند. اگر والدین خود نیز زمان زیادی را صرف استفاده از تلفن همراه و اینترنت کنند، فرزندان نیز این رفتار را تقلید خواهند کرد. بنابراین، والدین باید با مدیریت صحیح زمان استفاده از فناوری، الگوی مناسبی برای فرزندان خود باشند. عصر دیجیتال با تمام فرصت‌ها و چالش‌های خود، شیوه‌های تربیت فرزندان را دگرگون کرده است. در حالی که فناوری‌های دیجیتال می‌توانند ابزارهای ارزشمندی برای یادگیری و ارتباطات باشند، استفاده نادرست از آن‌ها می‌تواند تأثیرات منفی بر رشد و توسعه کودکان داشته باشد. والدین باید با آگاهی از چالش‌های موجود و بهره‌گیری از روش‌های مؤثر، محیطی سالم و متعادل برای رشد فرزندان خود در دنیای دیجیتال فراهم کنند. ترکیب آگاهی، نظارت، آموزش سواد رسانه‌ای و تقویت روابط خانوادگی می‌تواند به کاهش آسیب‌های ناشی از فناوری و بهره‌گیری از مزایای آن کمک کند.

یکی از مشکلات درونگرایی افراد که با آن روبه‌رو هستند وجود درک نادرست از درون‌گرایی در جامعه است. درون‌گرایی به ‌اشتباه خجالتی ‌بودن یا حتی از نظر اجتماعی ناهنجاربودن در نظر گرفته می‌شود. اما این‌طور نیست، این‌ها ربطی به درون‌گرایی ندارند؛ افراد برون‌گرا هم ممکن است خجالتی یا از نظر اجتماعی عجیب باشند. درون‌گرایی ویژگی شخصیتی است که تنهایی، درون‌نگری و تفکر عمیق را ترجیح می‌دهد. مهم‌ترین نکته این است که فرد انرژی خود را از کجا می‌گیرد؟ تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که تفاوت‌های منحصربه‌فردی بین مغز افراد درون‌گرا و برون‌گرا وجود دارد. در بدن انسان، دو انتقال‌دهنده‌ی عصبی برای فرمان‌دادن مغز به اعصاب وجود دارد: دوپامین و استیل‌کولین. درون‌گراها بیشتر به استیل‌کولین متکی‌اند و برون‌گرایان به دوپامین. درحالی‌که دوپامین باعث ایجاد هیجان و شادی می‌شود، استیل‌کولین به درون‌گراها آرامش و خرسندی می‌دهد. استیل‌کولین نیز باعث شادی و لذت می‌شود، اما به روشی متفاوت از دوپامین. بنابراین، درون‌گرابودن به‌هیچ‌وجه نقص نیست. مهم چالش‌های است که درون‌گرایان ممکن است در برخورد با برون‌گرایان با آنها مواجه شوند. در این مقاله، به برخی از آنها و راه‌حل‌های‌شان اشاره شده است. انتظارات اجتماعی در بسیاری از فرهنگ‌ها برون‌گرابودن و اجتماعی‌بودن مطلوب تلقی می‌شوند و برخی ویژگی‌های درون‌گراها ضعف در نظر گرفته می‌شوند. این نگرش باعث فشار اجتماعی بر درون‌گراها می‌شود تا برون‌گراتر شوند که ممکن است برای آنها ناراحت‌کننده و خسته‌کننده باشد. شبکه‌سازی شبکه‌سازی، که یکی از مؤلفه‌های مهم و اصلی موفقیت حرفه‌ای در نظر گرفته می‌شود، برای افراد درون‌گرا ممکن است دلهره‌آور یا خسته‌کننده باشد. ممکن است برای آنها نزدیک‌شدن به غریبه‌ها یا شرکت در رویدادهای گروهی بزرگ مشکل باشد. به این خاطر، افراد درون‌گرا رویدادهای شبکه‌ای و اجتماعی را طاقت‌فرسا و خسته‌کننده می‌دانند. فشار برای ایجاد روابط اجتماعی ممکن است باعث اضطراب شود، به‌خصوص زمانی که با جمعیت زیاد و محیط‌های پرسروصدا همراه باشد. صحبت‌کردن درون‌گراها برای اثبات خود مخصوصاً هنگام صحبت‌کردن در محیط‌های پرجمعیت ممکن است با مشکل مواجه شوند. این مسئله ممکن است ابراز ایده‌ها و نظرهای‌شان را با مشکل روبه‌رو کند. مصاحبه‌های شغلی در مصاحبه‌های شغلی، ویژگی‌های برون‌گرایی مانند اشتیاق‌داشتن و کاریزماتیک‌بودن اغلب موردتوجه قرار می‌گیرند، درحالی‌که تمایلات درون‌گرایی مثل تفکر عمیق و ارزیابی دقیق مسائل ممکن است نادیده گرفته شوند. این مسئله درون‌گراها را هنگام رقابت‌های شغلی در موقعیت دشوارتری قرار می‌دهد. کار گروهی بسیاری از محیط‌های شغلی بر کار گروهی و همکاری تأکید دارند، اما درون‌گراها ممکن است ترجیح دهند مستقل یا در گروه‌های کوچک‌تر کار کنند. این ممکن است احساس ارزشمند بودن و مشارکت در برخی کارها را برای آنها دشوار کند. افراد درون‌گرا ممکن است کار گروهی را دشوار بدانند، به‌خصوص کار با افرادی که به‌خوبی نمی‌شناسند. آنها ممکن است ترجیح دهند به‌تنهایی یا در گروه‌های کوچک‌تر کار کنند. صحبت‌های سطحی صحبت‌های سطحی برای درون‌گراها اغلب بی‌معنی و دشوار است. آنها ممکن است به سختی وارد مکالماتی شوند که هدف و نتیجه‌ی مشخصی ندارند. سخنرانی در جمع درحالی‌که صحبت‌کردن در جلسات کوچک ممکن است برای افراد درون‌گرا دشوار باشد، صحبت‌کردن در جمع برای آنها چالش‌برانگیز است. افراد درون‌گرا از قرارداشتن در مرکز توجه احساس ناراحتی می‌کنند. ممکن است در بلند صحبت‌کردن در جمع و برقراری ارتباط مؤثر مشکل داشته باشند. درک‌نشدن درون‌گراها ممکن است احساس کنند دیگران نیازشان به سکوت و تنهایی را درک نمی‌کنند و آن را با بی‌توجهی و بی‌ادبی اشتباه می‌گیرند. آنها ممکن است خجالتی، گوشه‌گیر یا بی‌علاقه تلقی شوند، درحالی‌که درواقع به صرف زمان برای تمدید انرژی مجدد نیاز دارند. تحریک بیش‌ازحد درون‌گراها در محیط‌های پرسروصدا یا شلوغ ممکن است بیش‌ازحد تحریک و عصبی شوند. این محیط‌ها به خستگی، اضطراب و عدم‌تمرکز در افراد درون‌گرا منجر می‌شود. احساس کم‌ارزش‌شدن درون‌گراها ممکن است احساس کنند که کم‌ارزش می‌شوند یا نادیده گرفته می‌شوند. آنها نیاز دارند برای اثبات خود و شنیده‌ شدن ایده‌های‌شان در محیطی گروهی تلاش زیادی بکنند. چند راهکار پیشنهادی برای غلبه بر چالش‌های گفته‌شده انتظارات اجتماعی با خودتان رو راست باشید. برای رسیدن به انتظارات اجتماعی سعی نکنید خودتان را تغییر دهید. مراقب نیازهای طبیعی خود باشید. با این کار از تحریک بیش‌ازحد و خستگی خود جلوگیری کنید. فعالیت‌های اجتماعی پیدا کنید که با علایق و ارزش‌های شما منطبق باشند. شبکه‌سازی شبکه‌سازی کوچک‌تر ولی با روابط عمیق‌تری برای کار و ارتباطات خود بسازید. برای آسان‌شدن مدیریت و هدایت گفت‌وگو نکات یا پرسش‌های مرتبط را ازقبل آماده کنید. به‌جای کمیت، روی کیفیت روابط اجتماعی تمرکز کنید، ارتباطات کم، اما قوی. صحبت‌کردن تمرین کنید که در گروه‌های کوچک یا با افراد نزدیک مثل خانواده و دوستان بیشتر صحبت کنید. برای احساس اطمینان و آمادگی بیشتر، نکات صحبت یا پرسش‌ها را ازقبل آماده کنید. به دنبال فرصت‌های مناسب و راحت برای به‌اشتراک‌گذاشتن تخصص یا ایده‌های خود باشید. مصاحبه‌های شغلی با تحقیق درباره‌ی شرکت و تمرین پرسش‌های احتمالی مصاحبه، از قبل برای مصاحبه آماده شوید. روی نقاط قوت خود تمرکز کنید و مهارت‌ها و تجربیات خود را برجسته کنید. درباره‌ی شخصیت و سبک کاری خود و این‌که چگونه می‌توانید برای شرکت مفید باشید صحبت کنید. کار گروهی تعادلی بین کار گروهی و انفرادی پیدا کنید تا نقاط قوت خود را به حداکثر برسانید. نیازها و سبک کاری خود را با اعضای گروه در میان بگذارید تا از سوء‌تفاهم جلوگیری شود. به دنبال اعضای گروه‌ی حمایت‌کننده باشید. کسانی که از نقاط قوت شما قدردانی کنند و به رشد شما در زمینه‌های که مشکل دارید کمک کنند. برای صحبت‌های سطحی تمرین کنید درحالی‌که افراد درون‌گرا ممکن است از صحبت‌های سطحی فراری باشند، این‌ صحبت‌ها بخشی ضروری از ایجاد روابط اجتماعی‌اند. تمرین خوش‌و‌بش‌کردن و صحبت‌کردن درباره‌ی امور روزمره با خانواده و دوستان باعث می‌شود راحت‌تر به مکالمه‌های این‌چنینی بپردازید. نقطه‌ی تعادل بین کار گروهی و انفرادی را پیدا کنید زمانی که به افراد درون‌گرا فرصت کار به‌تنهایی یا در گروه‌های کوچک‌تر داده شود پیشرفت می‌کنند. بااین‌حال، یافتن تعادل بین کار فردی و گروهی برای توسعه‌ی مهارت‌های اجتماعی مهم است. برای سخنرانی در جمع آماده شوید ازقبل تمرین‌کردن برای سخنرانی در جمع باعث اعتمادبه‌نفس و راحتی بیشتر حین سخنرانی می‌شود. همچنین، تمرکز بر پیامِ در حال انتقال، به‌جای تمرکز بر مخاطب، نیز باعث کاهش اضطراب می‌شود. قبل از شرکت در رویدادهای اجتماعی هدف خود را مشخص کنید قبل از شرکت در رویدادی شبکه‌ای و اجتماعی (مثل برگزاری جلسه و میتینگ) اهداف و مقاصد خود را در گفت‌وگو تعیین کنید. این کار باعث می‌شود که تمرکز بیشتری داشته باشید و کمتر تحت فشار قرار بگیرید. به دیگران درخصوص درون‌گرایی آموزش دهید با آموزش دیگران درباره‌ی درون‌گرایی و نیازهای آنها به تنهایی و سکوت به اطرافیان کمک کنید شما را درک کنند و از سوءتفاهم جلوگیری کنید. زمانی که بیش‌ازحد تحریک می‌شوید، استراحت کنید استراحت‌کردن شامل بیرون‌رفتن برای هوای تازه یا یافتن فضایی آرام برای استراحت و تمرکز مجدد می‌شود. از خودتان دفاع کنید در جایگاه فردی درون‌گرا بهتر است ایده‌ها و نظرهای خود را در محیط‌های گروهی بیان کنید و بدین‌ترتیب خود را ابراز کنید. همچنین، یافتن همراه یا دوستی که از نظر شما پشتیبانی و آن را تقویت کند مفید است. سخن پایانی: درون‌گراها در زندگی با چالش‌هایی روبه‌رو هستند. برخی از آنها احساس می‌کنند در دنیایی که گویا برای برون‌گراها درست شده وضعیت مناسبی ندارند. راهبرد‌های ساده‌ی بالا می‌توانند باری را که بسیاری از درون‌گراها روی دوش خود احساس می‌کنند سبک کند. افراد درون‌گرا این توانایی را دارند که با چالش‌های طبیعی مانند انتظارات اجتماعی، شبکه‌سازی، مصاحبه‌های شغلی، جلسات گروهی و سخنرانی‌های عمومی بااعتمادبه‌نفس و موفقیت بیشتری روبه‌رو شوند. زمانی که از این راهکارها استفاده کردند و هم‌زمان به نوع خلق‌وخوی درون‌گرای خود پایبند مانده اند، می‌توانند با سهولت بیشتری به فعالیت اجتماعی مناسب خودشان بپردازند. موفقیت آنها با کمک‌گرفتن از مشاور متخصص بیشتر و چشم‌گیرتر خواهد شد. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»

انگیزه‌ها به‌طور کلی به دو دسته اصلی درونی و بیرونی تقسیم می‌شوند و این دو دسته تمام محرک‌های انگیزشی را در بر می‌گیرند. انگیزه درونی یعنی هر انگیزه‌ای که محرک آن نوعی پاداش درونی است و هر انگیزه‌ای که محرک آن نوعی پاداش بیرونی باشد، انگیزه بیرونی نام می‌گیرد. هریک از این دو دسته وسیع به شاخه‌های متعدد ریزانگیزه تجزیه می‌شوند که عوامل انگیزشی خاصی را مشخص می‌کنند. خیلی مهم است که پاداش‌های کلی درونی و بیرونی را بشناسیم، اما شناخت انواع انگیزشی‌ای که زیرمجموعه این دو گروه وسیع درونی و بیرونی قرار می‌گیرند، پاداش‌ها و مشوق‌های ایجادکننده انگیزه را بهتر مشخص می‌کنند. بنابراین در ابتدا به دسته‌های اصلی انواع انگیزه می‌پردازیم و سپس به‌سراغ انواع مختلف آن می‌رویم. انواع اصلی انگیزه ۱. انگیزه درونی هر چیزی که بر اساس پاداش‌های درونی مانند رشد فردی یا کمک به دوستی نیازمند به شما انگیزه بدهد، انگیزه‌ای درونی است. مثلاً ممکن است مهارت‌های ارزشمندی یاد بگیرید و این مهارت‌ها انگیزه‌ای باشند برای اینکه بخواهید به ترفیع رتبه فکر بکنید. برعکس ممکن است هدفتان این باشد که روی زندگی اطرافیانتان اثر مثبت بگذارید و این هدف به شما انگیزه‌ای برای موفق‌شدن بدهد. محرک‌های انگیزه درونی همیشه مثبت نیستند و گاهی هم منفی‌اند. مثلاً به خودتان انگیزه می‌دهید که چیز‌های جدیدی یاد بگیرید، چون در غیر این صورت احساس ناکامی می‌کنید. در این حالت، نتیجه اقداماتتان مثبت است اما آن انگیزه خاصی که از آن استفاده کرده‌اید، به‌جای تمرکز بر ایجاد نتیجه‌ای مثبت، روی متوقف‌کردن نتیجه‌ای منفی تأکید داشته است. از‌این‌رو کم نیستند انگیزه‌های درونی‌ای که به پاداش یا محرک انگیزشی خاصی وابسته‌اند. انگیزه درونی، چه مثبت باشد و چه منفی، معمولاً از انگیزه بیرونی پایدارتر است زیرا بیشتر روی محرک‌های مثبت و نوع‌دوستانه‌ای متمرکز است که در حیطه اختیار شما قرار دارند. از طرف دیگر، انگیزه بیرونی اغلب به محرک‌هایی وابسته است که آن‌ها را از شخص دیگری گرفته‌اید، بنابراین کنترل مستقیمی روی این انگیزه ندارید. ۲. انگیزه بیرونی هر چیزی که بر اساس پاداش‌هایی بیرونی مانند پول یا تمجید به شما انگیزه بدهد، انگیزه‌ای بیرونی است. انگیزه‌های بیرونی در مقایسه با انگیزه‌های درونی رایج‌ترند و اغلب به عاملی بیرونی مانند یک مشوق، ترس یا انتظار وابسته‌اند. مثلاً فرد به‌امید افزایش حقوق تلاش می‌کند که ترفیع بگیرد. انگیزه بیرونی نیز مانند انگیزه درونی گاهی منفی است. مثلاً ترس از اخراج‌شدن انگیزه‌ای است برای اینکه کار خود را بهتر انجام بدهید. پس می‌توان گفت که انگیزه بیرونی، همچون انگیزه درونی، انواع انگیزشی متعددی دارد که به محرک انگیزشی بیرونی خاصی وابسته است، محرکی که نقش مهمی در آن انگیزش دارد. همان‌طور که می‌بینید، انگیزه خیلی پیچیده‌تر از آن است که بخواهیم آن را صرفاً به دو دسته انگیزه درونی و بیرونی تقسیم کنیم. بنابراین در ادامه، انواع دیگری از آن را نیز معرفی می‌کنیم. انواع انگیزش درونی ۱. انگیزه شایستگی یا آموختن انگیزه شایستگی یا انگیزش آموختن یعنی فرد انگیزه اصلی را از فرایند انجام کار به دست می‌آورد، نه از پاداش پایان کار. دلیلش این است که افرادی که تحت‌تأثیر انگیزه شایستگی هستند، در طول مسیر دستیابی به اهدافشان، به‌جای مقصد، از فرایند یادگیری یا بهتر‌شدن انگیزه می‌گیرند. اگر با هدف یادگیری مهارت‌های ارزشمند و نه افزایش دستمزد برای گرفتن ترفیع تلاش می‌کنید، انگیزه شما از نوع انگیزه شایستگی است. این نوع محرک بسیار کارساز است و باید از آن در همه راهبرد‌های انگیزشی استفاده شود، چراکه مهارت‌های جدید و باارزش اغلب حتی از پول هم مهم‌ترند و برخلاف چیز‌های مادی، دارایی‌هایی هستند که هیچ‌کس نمی‌تواند آن‌ها را از شما بگیرد. ۲. انگیزش نگرش این نوع انگیزش از تمایل شما به تغییر نگرش یا احساستان نشئت می‌گیرد و تا حدی شبیه انگیزه اجتماعی بیرونی است. افرادی که از این انگیزه نیرو می‌گیرند، در کنش‌ها و تعاملاتشان آشکارا خواستار این هستند که حال خود و اطرافیانشان را به شیوه‌ای مثبت و شوق‌انگیز بهتر کنند. مثلاً اگر علاقه‌مند به کار‌کردن در یک مؤسسه خیریه یا نوانخانه هستید و دلیلتان از انجام این کار این است که دادن حال خوب به دیگران حال خودتان را بهتر می‌کند، این تمایل به تغییر نگرش است که به شما انگیزه داده است. یا اگر مدیر شرکتی هستید و از اینکه به رشد و پیشرفت زیردستان خود کمک کنید احساس رضایت می‌کنید، تحت‌تأثیر انگیزه نگرش هستید. ۳. انگیزش دستیابی در این انگیزش، محرک اصلی فرد تمایل او به دنبال‌کردن و دستیابی به اهدافش است. کسانی که چنین انگیزه‌ای دارند معمولاً روی خودِ کار یا هدفشان متمرکزند، نه پاداش مربوط به آن. مثلاً کارآفرینی را در نظر بگیرید که کسب‌و‌کارش را با هدف ایجاد یک شرکت جهانی راه‌اندازی می‌کند نه لزوماً به این دلیل که پول خوبی در این کار است. اگر نیروی محرکه شما انگیزه دستیابی است، شما فردی خودانگیخته و فرایند‌گرا هستید، یعنی فرایند بهتر‌شدن بیشتر از نتیجه نهایی برایتان ارزش دارد. شاید دستیابی به هدف مانند پاداشی بیرونی به نظر برسد، اما این انگیزه تا حد زیادی درونی است. دلیل این امر این است که شما شیفته زرق‌و‌برق پاداشی مانند پول نیستید، بلکه بیشتر عاشق احساس موفقیت برخاسته از به پایان‌رساندن کاری ارزشمندید. ۴. انگیزه خلاق گاهی آنچه فرد را به حرکت وامی‌دارد، خلاقیت یا محرکی درونی برای ابراز خلاقانه است. وقتی دلتان می‌خواهد خودتان را ابراز کنید، تحت‌تأثیر انگیزه خلاق قرار دارید. مثل وقت‌هایی که احساس می‌کنید باید چیزی خلق کنید. انگیزه نوشتن کتاب، بازی در فیلم، نواختن گیتار، ساخت یک محصول یا راه‌اندازی یک کسب‌و‌کار همگی از نوع انگیزه خلاق‌اند. وقتی در درون خود احساس می‌کنید که حرفی برای گفتن دارید و باید آن را ابراز کنید، این انگیزه خلاق است که شما را ترغیب می‌کند. هر اثری که خلق می‌کنید، چه عده معدودی آن را ببینند چه تمام جهان، تلاشی برای ابراز خود است که از انگیزه خلاق نیرو می‌گیرد؛ حال فرقی نمی‌کند چیزی که خلق کرده‌اید ملموس باشد یا ناملموس و زودگذر. ۵. انگیزه فیزیولوژیکی گاهی احساس می‌کنید که نوعی نیروی درونی وصف‌ناپذیر شما را هدایت می‌کند. مثل وقت‌هایی که نیروی عشق شما را به‌سوی کسی یا چیزی می‌کشاند. هرقدر هم که مقاومت کنیم، اعمال ما تحت‌تأثیر احساسات عمیق فیزیولوژیکی قرار دارند، احساساتی که بنیادین و انکارناپذیرند. این احساسات همان عوامل انگیزشی فیزیولوژیکی هستند که هم درونی‌اند و هم مهارنشدنی. هرم سلسله‌مراتب نیاز‌های مازلو را در نظر بگیرید. انگیزه نیاز‌های اساسی مانند غذا و سرپناه و همچنین نیاز‌های والاتر روان‌شناختی و نیاز به خودشکوفایی همواره ترغیب‌کننده همه انسان‌ها بوده‌اند. این نیاز‌ها در درون همه ما وجود دارند و ما از درون ترغیب می‌شویم که برای دستیابی به آن‌ها هر کاری انجام دهیم. انواع انگیزه بیرونی ۱. انگیزه پاداش در انگیزه پاداش، برخلاف انگیزه دستیابی، نیروی محرکه فرد بیشتر پاداش عمل است نه دستیابی به هدفی خاص. کسانی که علاقه‌مند به پاداش‌ها هستند با انگیزه رسیدن به پاداش مدنظرشان (که اغلب پاداشی خاص است) دست به عمل می‌زنند. مثلاً اگر هدفتان از ترفیع شغلی افزایش حقوق و دستمزد است و نه احساس رضایت ناشی از مسئولیتی جدید، انگیزه شما بیشتر از نوع پاداش است تا دستیابی. با وجود این، انگیزه پاداش چیز بدی نیست. درست است که این انگیزه نقطه مقابل انگیزه دستیابی است، اما ممکن است هر دو با هم استفاده شوند. بیایید فرض کنیم که می‌خواهید ترفیع شغلی بگیرید. حال انگیزه شما از این ترفیع ممکن است هم حقوق بیشتر باشد و هم وظیفه‌ای پیچیده‌تر و رضایت‌بخش‌تر. چنین سناریویی دو سر برد است، چون علاوه‌بر پاداش بیرونی، از احساس رضایت درونی نیز برخوردار می‌شوید. بنابراین پیرو اهداف یا وظایفی باشید که هم پاداش دارند و هم عناصر انگیزه دستیابی. ۲. انگیزه ترس انگیزه ترس انگیزه‌ای است که فرد را با استفاده از عواقب و پیامد‌ها به انجام کاری ترغیب می‌کند. می‌توان گفت که این انگیزه نوعی محرک منفی است، چون این بار آنچه به شما انگیزه می‌دهد، به‌جای پاداش، اجتناب از درد یا عواقب ناگوار است. انگیزه ترس کاری با محرک‌های مثبت ندارد و ابزارش تنبیه و محرک‌های منفی است مثل ترس از اخراج‌شدن. در واقع انگیزه ترس با استفاده از محرک‌های منفی شما را به‌سوی اهداف یا وظایف خاصی سوق می‌دهد. انگیزه ترس بد به نظر می‌رسد، اما می‌توان از آن استفاده مثبت کرد. مثلاً اگر می‌خواهید خوش‌اندام‌تر باشید، می‌توانید ترسِ بدهیکل به‌نظررسیدن در مهمانی‌ها را بهانه‌ای برای پایبند‌بودن به باشگاه و رژیم غذایی‌تان قرار بدهید. انگیزه ترس را نوعی عامل استرس‌زای مثبت یا محدودیتی مثبت در نظیر بگیرید و به‌کمک آن خودتان را بالا ببرید، بر عادات بدتان غلبه کنید و همان‌طوری زندگی کنید که می‌خواهید. ۳. انگیزه قدرت انگیزه قدرت نوعی عامل انگیزشی است که به‌سبب آن فرد تمایل دارد زندگی خود و دیگران را کنترل کند. هیچ‌کس از انتخاب‌های فراوان بدش نمی‌آید و مردم اغلب انگیزه دارند که انتخاب‌های کلی زندگی‌شان را افزایش بدهند و محیط اطرافشان را کنترل کنند. به همین دلیل انگیزه قدرت در تمایل به تأثیرگذاری بر مسیر زندگی خود و اطرافیانمان ظاهر می‌شود. وحشت‌های دنیای واقعی مانند آلمان نازی و دیگر سناریو‌هایی که در آن‌ها عطش کنترل دیگران از هر اصول و الزام اخلاقی‌ای پیشی می‌گیرد، تجلی‌ای از انگیزه قدرت هستند؛ انگیزه‌ای که امروزه به اوج خودش رسیده است. با‌این‌حال اگر این انگیزه در حد اعتدال باشد، مثبت است. مثلاً کنترل‌کردن دیگران کار خوبی نیست، اما تلاش برای کنترل‌کردن زندگی خود خیلی هم خوب است. بنابراین این انگیزه شما را ترغیب می‌کند که به اعمال و افکارتان آگاه باشید تا بتوانید به زندگی‌ای دست یابید که آرزویش را دارید. ۴. انگیزه اجتماعی یا انگیزه وابستگی انسان‌ها موجوداتی اجتماعی‌اند و طبق انگیزه اجتماعی که انگیزه وابستگی نیز نامیده می‌شود، این تعلق و پذیرش است که انسان‌ها را به برقراری ارتباط ترغیب می‌کند. انسان‌ها ذاتاً تمایل دارند که با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و انگیزه اجتماعی سبب می‌شود که این ارتباط را با پیوستن به گروه‌های اجتماعی جست‌و‌جو کنند. این انگیزه شاید درونی به نظر برسد، اما عامل انگیزشی پذیرش چیزی نیست که شما بتوانید آن را با پیوستن به یک گروه اجتماعی در اختیار خودتان قرار بدهید. بر اساس روان‌شناسی تکاملی، این عوامل اجتماعی نیروی محرکه همه انسان‌ها هستند. از این رو مهم است که فرد علاوه‌بر تقویت ارتباطات فعلی‌اش، مایل به ایجاد روابط جدید باشد. اگر با کسانی ارتباط برقرار کنید که دوستتان دارند و شما را همان‌طور که هستید می‌پذیرند، این انگیزه را پیدا می‌کنید که به قله‌های بلندتری برسید و شادی واقعی را احساس کنید. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»

الیف شافاک، نویسنده‌ی ترک است که در ۲۵ اکتبر ۱۹۷۱ در استراسبورگ فرانسه از والدینی ترک و بریتانیایی به دنیا آمد. او بعد از جدایی والدینش به همراه مادرش به ترکیه بازگشت و در دانشگاه فنی خاورمیانه در آنکارا لیسانس روابط بین‌الملل و فوق لیسانس مطالعات زنان و دکتری علوم سیاسی گرفت. اولین کتاب داستانش را در سال ۱۹۹۴ هنگامی که در حال تحصیل بود نوشت و بعد از اتمام دوره‌ی دکتری به استانبول برگشت. مادرش دیپلمات بود و به همین دلیل او توانست در شهرهای مختلف جهان زندگی کند. او در سال ۱۹۹۸ با رمان «پنهان» برنده‌ی جایزه‌ی «رومی» که برای بهترین اثر عرفانی ترکیه در نظر گرفته می‌شود و برنده‌ی جایزه‌ی «مولانا» شد و نشان شوالیه را که یکی از مدال‌های افتخار کشور فرانسه است دریافت کرد. شافاک در سال ۲۰۰۰ میلادی با نوشتن کتاب «محرم» جایزه‌ی بهترین کتاب سال را از طرف کانون نویسندگان ترکیه دریافت کرد. همچنین بارها در جوایز جهانی داستانی ادبیات، از جمله «زنان اورنج»، زنان آسیایی، ایمپک دوبلین، ادبیات داستانی مستقل بریتانیا، جوایز روزنامه‌نگاری و... شرکت کرده و در لیست نامزدها قرار گرفته است. از جمله آثار او می‌توان به «آینه‌های شهر» که روایت زندگی یک شهر و مردم‌اش با دین‌های مختلف است، کتاب «ملت عشق» که در سال ۲۰۱۰ به دو زبان ترکی و انگلیسی منتشر شد و به روایت دو داستان موازی زن خانه‌دار آمریکایی و داستانی کاملاً شرقی از شمس تبریزی پرداخته است، اشاره کرد. یکی دیگر از کتاب‌های او «شرافت» است که به جست‌وجوی نگاه مردسالارانه جامعه‌ی ترکی نسبت به موضوعاتی مانند عشق، زن، خانواده و فرزندان می‌پردازد. کتاب سه دختر حوا همانند کتاب مشهور دیگر شافاک، «ملت عشق»، بسیار محبوب و گسترده شد. این داستان که در سال ۲۰۱۶ به چاپ رسید وارد بازار شد و با استقبال زیاد رو‌برو شد. این کتاب در نشریات متعددی به چاپ رسیده است. کتاب سه دختر حوا (Three Daughters of Eve) نوشته‌ی نویسنده‌ی ترکی الیف شافاک است که در سال ۲۰۱۶ انتشار یافت. این داستان، زندگی زن خانه‌دار ثروتمندی به نام پری (Peri) را حکایت می‌کند که در استانبول دوران کودکی‌اش را گذراند و بعد در دانشگاه آکسفورد عاشق یک استاد فلسفه شد. او به استانبول برگشت و بعد از اینکه اتفاقی برایش افتاد داستان گذشته‌اش را دوباره پیش روی چشمش دید. «سه دختر حوا» پانزدهمین اثر الیف شافاک است که توسط نشر نون به چاپ رسیده است.  به‌خاطر اشاره به نسل‌کشی ارمنیان در رمان دومش به نام «ناپاک‌زاده‌ی استانبول» از سوی دادگاه‌های ترکیه به جرم اهانت به ترک بودن متهم شد. پرونده او در ژوئن ۲۰۰۶ بسته شد ولی در ژوئیه همان سال بازگشوده و وی با احتمال سه سال زندان روبرو شد. مترجم و ناشر او هم با همین تعداد سال حبس روبرو شدند. در ۲۱ سپتامبر ۲۰۰۶ بخاطر کمبود مدرک پرونده او از نو بسته شد. در دنیای پر پیچ و خم امروز علی‌رغم وجود شرایط دموکراتیک برای ابراز عقاید و نظرات، شاید گفت‌و‌گو بین آدم‌ها در مورد برخی مسائل همچنان تا حدی دشوار باشد. مسائلی که از دوران کودکی با آن‌ها بزرگ شده‌ایم و هنگامی سر باز می‌کنند که ما با آدم‌های متفاوتی زیست کنیم. مسائلی مانند دین و مذهب و عقاید مذهبی که وقتی در دوران کودکی با آن‌ها زندگی می‌کنیم، بیشتر به محیط خانه و زیستی که در آن داریم وابسته است و شاید حتی زندگی کردن با عقاید دیگر برایمان هیچ‌وقت مسئله نباشد. این مسئله هنگامی اتفاق می‌افتد که ما وارد محیطی می‌شویم که مجبوریم با آدم‌های متفاوت زندگی کنیم و سازگار شویم. تفاوت چه در سبک زندگی و نوع رفتار و چه در مسائل دینی و اعتقادات مذهبی. حال سوال اساسی آن است که ما چطور باید با آن برخورد کنیم و چطور می‌توانیم زندگی‌های متفاوت را ببینیم و یا با آن‌ها گفت‌وگو کنیم؟ کتاب سه دختر حوا که از نویسنده‌ی مشهور ترکی الیف شافاک به انتشار رسیده، به همین موضوع اشاره دارد. این داستان در فضای استانبول کنونی رقم می‌خورد و به مسائلی می‌پردازد که در این کشور در جریان هستند، چند راهی بین شرق و غرب، مذهبی و سکولار، ثروت و فقر. از آنجایی که حوزه‌ی فعالیت الیف شافاک بیشتر در زمینه‌ی برخورد زنان جوامع جهان سوم با موضوعات دموکراتیک مدرن است، از جمله برخورد آنان با مقوله‌ی دین، مذهب و آداب و رسوم، طبیعتاً این کتاب می‌تواند برای کسانی که علاقه‌مند به این فضا هستند مناسب باشد. چیزی که امروزه شاید دغدغه‌ی بسیاری از مشرق زمینی‌ها باشد. خواندن کتاب سه دختر حوا به ما کمک می‌کند که علی‌رغم شیوه‌ای که زندگی می‌کنیم بتوانیم دیگران را نیز بهتر دیده و شیوه‌ی زندگی آن‌ها را بهتر درک کنیم. شخصیت اصلی داستان سه دختر حوا «پری» (Peri)، زن ثروتمند و زیبای ترکی است که هنگام رفتن به یک مهمانی در عمارتی ساحلی در شهر استانبول اتفاقی برایش می‌افتد که باعث می‌شود تا دوباره با گذشته‌ای که از سر گذرانده بود، مواجه شود. گدایی کیف دستی‌اش را می‌دزدد و وقتی که برای پس گرفتن کیفش تلاش می‌کند، یک عکس قدیمی را از سه زن جوان و استاد دانشگاه آن‌ها پیدا می‌کند. کتاب سه دختر حوا شرح حال و گذشته‌ی زندگی پری است. او دو برادر دارد که با او شباهتی ندارند و پدر و مادری که با هم بسیار متفاوت‌اند. پدرش هرگز به دین اهمیتی نمی‌داد و مادرش یک مسلمان مؤمن بود. به همین جهت پری در مورد مسائل دینی سردرگم شد و در دانشگاه آکسفورد نیز با موضوعات مرتبط با خدا و دین دست‌وپنجه نرم می‌کرد. در آن‌جا با دوستانی که در عکس آن‌ها را یادآوری کرده بود آشنا شد، «شیرین» که یک دختر ایرانی ماجراجو و جذاب بود و خود را بدون دین می‌دانست و «مونا» که یک دختر مذهبی آمریکایی مصری بود. بحث‌هایی که آن‌ها در مورد اسلام و فمینیسم می‌کردند برای استاد الهیاتشان پروفسور آزور «Azur»، جذاب بود و او از این طریق الهیات را به صورت غیر متعارف آموزش می‌داد. در بخشی از کتاب سه دختران حوا می‌خوانیم: ادوارد هر روز صبح زود هنگامی که هوا هنوز کاملاً روشن نشده بود، برای پیاده‌روی از خانه بیرون می‌رفت. او طول مسیری طولانی که حدوداً شامل پنج تا هفت کیلومتر می‌شد را با پاهای پیاده طی می‌کرد؛ از میان راه عبورهایی که بخش عظیمی از تاریخ آکسفورد را در برمی‌گرفتند، زمین‌های جنگلی و پردرختی که روزگارشان به دوران کهن باز می‌گشت و از کنار مزرعه‌های همواری که پیکرشان را در دو طرف گذرگاه‌ها گسترانیده بودند، گذر می‌کرد. او معتقد بود که اگر کسی با اراده و نیّتی نیک و سنجیده در طبیعت و هوای باز قدم بزند، و در عین حال هیچگونه مقصدی خاص در سر نداشته باشد، قوّه‌ی حافظه و فهم و درک او به طرز چشمگیری ارتقاء پیدا می‌کند. اگر پرفسور ادوارد در همهِ عمرش یک اعتقاد راسخ و تزلزل ناپذیر داشته است، آن اعتقاد این بوده است که ذهن آدمی درست همانند یک آفتاب پرست است؛ بنابراین حتّا این توانایی را دارد که خودش را با شرم فضاحت و رسوایی هم وفق داده و سازگار کند. او به وسیله تأمّل و ژرف‌اندیشی و گمانه زنی به این باور نرسیده بود، بلکه این باوری بود که از تجربه‌ی شخصی او نشأت می‌گرفت. او باری به شدّت خجالت زده و شرمسار شده بود. او سیه رو و رسوا شده بود. اگر آن زمانی که او به عنوان جوانی با اعتماد به نفس و بلند پرواز داشت پلّه‌های ترّقی را هم در زمینه‌ی تحصیل و هم در زمینه‌ی مقام و رتبه‌ی اجتماعی می‌پیمود، به او می‌گفت که او روزی از عرش آسمان به زیر فرش سقوط خواهد کرد فقط به این دلیل که او بیش از حد به خورشید نزدیک شده است احتمالاً باور این واقعیت برایش امکانپذیر نمی‌بود. در حقیقت، احتمالاً این پرفسور جوان‌تر و پایبند به اصول و عقاید می‌گفت که بهتر است بمیرد، تا با چنین بی‌آبرویی و ننگی به زندگی کردن ادامه بدهد. اکنون از آن ننگ و رسوایی بیشتر از یک دهه می‌گذشت، امّا ادوارد هنوز زنده، پابرجا و از درون کاملاً پر شور و انرژی بود. نویسنده: قدسیه امینی

انسان‌ها به عنوان موجوداتی اجتماعی دارای یک سری نیازهای بنیادی و فطری هستند. داشتن یک رابطه‌ی عاطفی بخشی از این نیازهاست. در حقیقت انسان فطرتا به دنبال برقراری ارتباط است زیرا تنهایی و انزوا به مدت طولانی در او منجر به خلق احساسات منفی می‌شود. بخشی از تلاش ما در زندگی صرف جست‌وجوی روابط خصوصی می‌شود به ویژه پیدا کردن یک شریک عاطفی مناسب؛ اما شاید کمتر پیش آمده باشد که در پی شناخت ویژگی‌های یک شریک عاطفی خوب باشیم. انتخاب شریک عاطفی که بتوانید روزهای خوبی را در کنار او سپری کنید به ویژگی‌های مثبت او بستگی دارد که متاسفانه اغلب مردم بدون توجه به این موضوع، وارد روابط عاطفی نامناسبی می‌شوند که یا به ضرر هر دو طرف رابطه تمام می‌شود یا اینکه یکی از طرفین با چالش‌های جدی مواجه شده و آسیب می‌بیند. حقیقت همین است که انتخاب شریک عاطفی سخت‌تر از آن چیزی است که در ذهن دارید، اگر از ویژگی‌های شریک عاطفی که خوب است، مطلع نباشند. ممکن بگویید تاکنون به این ویژگی‌ها فکر کرده اید و بلافاصله لیستی از خصوصات فردی شریک عاطفی‌تان را ارائه دهید. اما در اکثر مواقع این ویژگی‌ها به قدری عمومی و ناواضح هستند که اگر از خودتان خواسته شود که در توضیحش چیزی بگویید، سکوت می‌کنید و یا توضیح قناعت بخشی ارائه نمی‌دهید. ممکن تلخ اما حقیقت این است که اکثر انسان‌ها زمانی به درک نسبی از رابطه، ویژگی‌های فردی و حتی خواسته‌های خود دست پیدا می‌کنند که چند رابطه‌ی ناموفقی را سپری کرده باشند، آسیب دیده باشند و یا به فرد یا افرادی خواسته یا ناخواسته آسیب زده باشند. با این حال، ما در این مطلب به مهم‌ترین ویژگی‌های یک شریک عاطفی خوب می‌پردازیم. شناخت این ویژگی‌ها به انتخاب صحیح شریک عاطفی و افزایش سطح رضایت از روابط، کمک بسیار مهمی می‌کند. یک شریک عاطفی شما را در همه موقعیت‌ها درک می‌کند. وارد شدن به یک رابطه عاطفی به معنای تعطیل شدن کار، ورزش، تفریح، درس و به طور کلی تعطیل شدن زندگی فعلی نیست. متاسفانه کم نیستند تعداد کسانی که به این موضوع توجه نداشته و شریک عاطفی خود را درک نمی‌کنند. چنین کسانی توقع دارند مخاطب‌شان تحت هر شرایطی و هر لحظه‌ای که آن‌ها اراده کنند؛ گوش به فرمان‌شان باشند. بدون شک چنین روابط عاطفی؛ موفق، لذت بخش و پایدار نیستند. امکان پذیر بودن فراموش کردن مادیات به طور کلی؛ یک دروغ بزرگ است و در شرایط امروزی که در آن زندگی می‌کنیم، نشدنی است. پول و مادیات هم به اندازه خودشان بر زندگی و روابط عاطفی تاثیرگذار هستند، ولی نباید در توجه کردن به آن‌ها افراطی برخورد کرد. یک شریک عاطفی خوب انتظار فراهم کردن شرایطی بسیار متفاوت‌تر از آنچه که در آن قرار دارید را از شما ندارد. البته فراموش نکنید توجه به مادیات و فراهم کردن شرایط مالی جدید در رابطه مختص خانم‌ها نیست، بلکه بسیاری از آقایان هم انتظاراتی را از پارتنر خود دارند و به همین علت در کمترین زمان ممکن به روابطی که شکل داده اند ولی مطابق با نظرشان نیست، پایان می‌دهند. یک شریک عاطفی خوب در غم و شادی شما شریک است و شما را در اوج مشکلات و چالش‌های زندگی تنها نمی‌گذارد. شروع و برقراری یک رابطه عاطفی به معنای فراهم شدن شرایط جهت خوش گذارنی نیست، زمانی که اسم رابطه عاطفی را بر معاشرت‌های خود با یک فرد خاص می‌گذارید باید به فکر توجه به همه جوانب آن نیز باشید. بهتر است بدانید وجود ذره‌ای حسادت، نه سوءظن در رابطه نشان دهنده علاقه طرفین آن به یکدیگر است. در غیر این صورت بی‌تفاوت بودن افراد نسبت به یکدیگر؛ شیرینی رابطه را از بین می‌برد. متاسفانه کم نیستند تعداد کسانی که به این حسادت کوچک و شیرین، پر و بال داده و آن را تبدیل به یک مشکل بزرگ می‌کنند. یک شریک عاطفی خوب نه تنها حسادت را مشکل ساز نمی‌کند، بلکه زمینه ایجاد چنین مشکلی را نیز با رفتارها و کارهای اشتباه فراهم نخواهد کرد. ابراز احساسات به موقع نیازمند تقویت هوش عاطفی یا هیجانی است و اتفاقا برای پیشرفت در زندگی و پایداری روابط مختلف اعم از عاطفی، کاری، اجتماعی، دوستانه و غیره ضروری محسوب می‌شود. یک شریک عاطفی خوب احساسات خود و مخاطبش را به خوبی می‌شناسد و با کنترل احساسات و ابراز به موقع، سنجیده و به اندازه آن‌ها باعث رفع نیازهای عاطفی مخاطب و در نتیجه پایداری رابطه می‌شود. بدون شک هر فردی در طول زندگی بارها و بارها در موقعیت‌هایی قرار می‌گیرد که باعث ناراحتی، عصبانیت، به هم خوردن نظم زندگی می‌شوند. هر یک از ما در این شرایط به همدلی دیگران نیاز داریم و با بودن اطرافیان‌مان در کنار خود، حس بهتری پیدا می‌کنیم. شریک عاطفی خوب می‌داند در چه شرایطی باید با پارتنر خود همدلی کند و او را تنها نگذارد. استقلال فکری یکی از موارد مهمی است که برای پیشرفت در زندگی شخصی یا به عبارتی زندگی فردی، ضروری محسوب می‌شود و یک شریک عاطفی خوب باید بتواند به موقع و به تنهایی فکر کند، به دیگران وابسته نباشد و رابطه را به خاطر وابستگی فکری به دیگران، دچار چالش نکند. وارد شدن به یک رابطه عاطفی و حفظ آن نیازمند درک یکسری شرایط است. یک شریک عاطفی خوب نباید با بهانه جویی انتظار داشته باشد مخاطب او از زندگی قبلی‌اش به طور کلی فاصله بگیرد. از طرفی باید درک کند که شکل گیری رابطه عاطفی باعث به وجود آمدن یکسری شرایط جدید در زندگی می‌شود. بنابراین، باید حد تعادل را رعایت کرده و هم به کارهای فردی خود و پارتنرش و هم به شرایط رابطه مشترک، توجه داشته باشد.