همزمان با روز جهانی آموزش، حبیبالله آقا، سرپرست وزارت معارف حکومت سرپرست اعلام کرده است که آموزشهای عصری و دینی کنونی در افغانستان از «نظر کیفیت ضعیف» هستند. حبیبالله آقا این اظهارات را امروز (چهارشنبه، ۴ دلو) در نشستی با عنوان «کنفرانس ملی بهبود نهادهای تعلیمی و تحصیلی افغانستان» در کابل مطرح کرده است. وی تاکید کرد که حکومت فعلی در خصوص تقویت «مراکز آموزشی عصری» در افغانستان کار میکنند. او در این نشست بر اهمیت آموزشهای عصری در افغانستان تاکید کرده است. حبیبالله آقا میگوید: «بدون آموزشهای عصری، توسعه و دفاع از کشور ناممکن است.» از سویی هم، مولوی عبدالکبیر، معاون سیاسی رییسالوزرای حکومت سرپرست نیز در این نشست گفته است که نظام تعلیمی و تحصیلی کشور در ۴۰ سال گذشته با رکود مواجه شده بود. در حالی مقامهای حکومت سرپرست این اظهارات را مطرح که بیش از دو سال میشود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاهها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.
برچسب: آموزش
امروز (۲۴ جنوری) روز جهانی آموزش است؛ روزی که در آن از نقش آموزش در صلح جهانی و توسعه پایدار تجلیل میشود. در افغانستان کنونی اما، آموزش و پرورش، روزگار دشوار و بس سیاهی را سپری میکند. از این روز، به عوان فرصتی، برای بررسی مسائل و مشکلات آموزشی در جوامع مختلف و پیدا کردن راهکارهای مناسب برای بهبود و رفع موانع فراروی آموزش و پرورش در سطح جهانی بهره گرفته میشود. با این وصف خوب است که همزمان با این روز، نگاهی به وضعیت آموزش در افغانستان انداخته و شرایط موجود بررسی شود. حقیقت امر این است که مشکلات و چالشهای علمی - آموزشی در افغانستان بیش از آن است که بشود تمام آن را یک به یک نام برده و در مقالهای جا داد، زیرا ظرف دو سال گذشته و با تغییر رژیم، نظام آموزش و پرورش در افغانستان دستخوش تغییرات چشمگیری شده است که شمار زیادی از آنها دردآور و خلاف ارزشهای انسانی و حقوق بشری بوده است. چالش برانگیزترین و بزرگترین مشکل آموزشی در افغانستان کنونی، مسئلهی «ممانعت تحصیل دختران» از سوی حکومت سرپرست است. بیش از دو سال است که زنان و دختران از آموزش و رفتن به مکتب و دانشگاه محروم شدهاند. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، در سوم حمل سال ۱۴۰۱، همزمان با آغاز سال تعلیمی در افغانستان و درست در زمانی که هزاران دانشآموز دختر بر اساس وعدههای قبلی، پشت دروازههای مکاتب منتظر بودند، اعلام کرد که تمام مکاتب دخترانه دورههای متوسطه و لیسه یعنی از صنف ششم به بالا «تا اطلاع ثانی» مسدود است. از آن زمان تاکنون، دسترسی زنان و دختران به آموزش، به صورت تدریجی از بین رفته و حالا تنها دختران در دوره ابتدایی اجازه دارند که به مکتب بروند. حکومت فعلی افغانستان از بدو قدرتگیری تا کنون، بیش از هشت فرمان را به شکل مکتوب به هدف محدود کردن زنان و دختران از آموزش صادر کرده است، این فرمانها از مسدود شدن مکتبهای متوسطه و لیسه بر روی دختران آغاز شد و با تفکیک جنسیتی کلاسهای درسی دانشگاهها، پوشش اجباری روبند و لباس سیاه بلند (حجاب)، محدودیت در انتخاب رشته در آزمون سراسری کانکور، منع دختران از برگزاری جشن فارغ التحصیلی، ممنوع شدن تحصیل دختران در دانشگاههای دولتی و خصوصی و ممنوع شدن آموزش دختران در آموزشگاههای خصوصی ادامه یافت و با منع دختران از اشتراک در آزمون سراسری کانکور در کشور به پایان رسید. در این مدت، بارها دانشجویان دختر به خیابانها برآمدند و برای احقاق حقوقشان دست به اعتراض خیابانی زدند، این اعتراضها اما با سرکوب شدید حکومت مواجه شد. اعتراضها تنها به داخل کشور محدود نشد، شمار زیادی از سازمانهای ملی و بینالمللی در حمایت از تعلیم و تحصیل دختران اعلامیه صادر کردند و بارها از مسوولان حکومت فعلی خواستند تا از این فرمان صرفنظر کنند و اجازه بدهند تا دختران به مکتب و دانشگاه بروند، اما تمام این درخواستها از سوی حکومت رد شد و حکومت فعلی در پاسخ به این درخواستها، از سایرسازمانها و کشورها خواست تا به امور داخلی افغانستان دخالت نکنند. محروم شدن دختران از مکتب و دانشگاه، پیامدهای بسیار زیادی برای دختران و زنان افغانستان به همراه داشت، شمار زیادی از دختران مجبور به ازدواج اجباری و زیر سن شدند، شماری مهاجرت کردند و اجبار ترک وطن را به جان خریدند، شماری نیز در داخل کشور باقی ماندند و مشغول به انجام کار شاقه شدند، خشونتهای خانوادگی افزایش یافت، آمار خودکشی دختران محروم از آموزش سیر صعودیاش در پیش گرفت و اینگونه هزاران آرزوی دانشآموز و دانشجوی دختر نابود شد. محروم شدن زنان و دختران از تعلیم و تحصیل، بخشی از تغییرات بوجود آمده در نظام آموزشی است، زیرا فرمانهای دیگری نیز از سوی وزارت معارف افغانستان در این مدت صادر شد که برای دانشآموزان پوشش مخصوصی را صادر کردند، محتوای آموزشی کتابهای درسی مکاتب مطابق به میل حکومت فعلی تغییر یافت، دهها مدرسهی جهادی ایجاد شد تا دانشآموزان بیشتری در عوض رفتن به مکتب، به مدارس بروند. این ممانعت و مخالفتهای حکومت فعلی در حالی است که دختران دانشآموز و دانشجو طی دو دههی گذشته موفقیتهای چشمگیری در زمینهی تحصیل بدست آوردند، دهها تن از دانشجویان دختر فارغ تحصیل از دانشگاه، معلم، خبرنگار، داکتر، انجینیر، مربی، خلبان و... شدند. این دستآوردها، بیانگر این است که در صورتی که به زنان و دختران افغانستان فرصت آموزش داده شود، توانمندی و پتانسیل کافی برای خلق بهترینها را دارند، فرصتی که اکنون از آنها گرفته شده است. این درحالی است که اگر شرایط به همین روان ادامه یابد و دختران نتوانند به مکتب و دانشگاه بروند و از آموزش همچنان محروم باقی بمانند، نه تنها آیندهی نظام آموزش و پرورش افغانستان به سمت نابودی خواهد رفت، که دورنمای افغانستان نیز تاریک و روزهای روشنی به همراه نخواهد داشت.
همزمان با روز جهانی آموزش، رزا اوتنبایوا، نمایندهی ویژه دبیرکل سازمان ملل و رییس یوناما یا هیأت معاونت این سازمان در افغانستان گفت که حکومت سرپرست باید درک کنند که آموزش تنها یک الزام اخلاقی نیست، بلکه برای رفاه و صلح جامعه یک امر حیاتی است. خانم اوتنبایوا امروز (چهارشنبه، ۴ دلو) در پیامی به مناسبت روز جهانی آموزش گفته است که حکومت فعلی وظیفه دارند تا بدون توجه به جنسیت، از حقوق آموزش همه حفاظت و حمایت کنند. او تاکید کرد: «پافشاری در مسیر فعلی تنها واردکردن صدمات بیشتر به همه افغانها است و افغانستان را از جهان اسلام و جامعه جهانی در انزوا نگه میدارد.» وی افزود که احترام به حقوق آموزش زنان و دختران تنها خواست کشورهای غربی نیست، بلکه خواست جهان اسلام نیز است. رزا اوتنبایوا در ادامه گفت که آموزش در افغانستان برای همه، مهمتر از یک حق پنداشته میشود، زیرا یک اساس برای آینده افغانستان است. خانم اوتنبایوا همچنان در بخش از پیامش گفته است: «تداوم محرومیت زنان و دختران از آموزش پایدار نیست، چون هر روزی که میگذرد، اساس جامعه مرفه و مساوی، ضعیفتر میشود.» در حالی این مقام سازمان ملل بر آموزش دختران تاکید میکند که بیش از دو سال میشود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاهها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.
همزمان با روز جهانی آموزش و منع آموزش دختران در مکاتب و دانشگاهها، سازمان عفو بینالملل اعلام کرده است که دختران افغانستان خواستار بازگشایی فوری و بدون قیدوشرط مکاتبشان هستند. امروز (چهارشنبه، ۴ دلو) برابر با ۲۴ جنوری، مصادف با روز جهانی آموزش است که دختران بالاتر از صنف ششم و دانشجویان دختر در دانشگاههای افغانستان از آموزش و تحصیل محروم هستند. سازمان عفو بینالملل در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که دختران افغانستان در این روز داستان خود را به اشتراک میگذارند و دلشستگی شان را ابراز میکنند؛ زیرا حق بنیادی آنان برای تحصیل همچنان توسط حکومت سرپرست نقض میشود. این سازمان تاکید کرده است که دختران افغانستان خواستار بازگشایی فوری و بدون قیدوشرط مکاتب شان هستند. در حالی دختران خواستار بازگشایی مکاتب شان هستند که بیش از دو سال میشود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاهها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.
یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که با حمایت کوریای جنوبی ۹۵۰ صنف آموزشی جامعهمحور را در افغانستان ایجاد میکند. یونیسف امروز (چهارشنبه، ۲۷ جدی) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که در این صنفها، زمینهی آموزش برای ۱۴۰ هزار کودک فراهم خواهد شد. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان تاکید کرد که این صنفهای آموزشی، فضایی برای یادگیری، الهامبخشیدن و ساختن آینده است. یونیسف پیش از این هم برای دسترسی کودکان، از جمله دختران به آموزش صنفهای آموزشی در کشور ایجاد کرده است. در حالی این نهاد از ایجاد ۹۵۰ صنف آموزش جامعهمحور در افغانستان خبر میدهد که بیش از دو سال میشود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاهها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.
هیدر بار، مسوول بخش زنان دیدبان حقوق بشر به محدودیتهای شدید علیه زنان و دختران واکنش نشان داده و خواهان تامین حقوق زنان در افغانستان شده و گفته است که جهان باید برای حمایت از حقوق زنان افغان گامهای مشخصی بردارد. خانم بار با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که برای تامین حقوق زنان و دختران در افغانستان به کار بیشتر نیاز است. او با ابراز نگرانی نسبت به بازداشت شماری از زنان افغان از سوی نیروهای حکومت سرپرست، تاکید کرد که جامعهی جهانی باید برای تامین حقوق زنان و دختران افغان گامهای مشخصی بردارد. وی افزود که شرایط برای زنان و دختران در افغانستان رو به وخامت است، از اینرو برای عادیسازی وضعیت، به تلاشهای جامعهی جهانی نیاز است. اخیراً حکومت سرپرست در کابل دست به بازداشت گسترده زنان و دختران زده و تعداد زیادی را به بهانه بدحجابی و بیحجابی بازداشت، شکنجه و آزار و اذیت کردهاند. این در حالی است که حکومت فعلی پس از تسلط بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب محروم و در نیمههای سال گذشته نیز دروزاههای دانشگاهها بهروی زنان و دختران را بسته کرده است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.
نویسنده: مهدی مظفری مقدمه «تحصیل» در لغت به معنی آموزش، دانشآموزی، دانشجویی، فراگیری و درس خواندن است. در اصطلاح، تحصیل را به اکتساب دانش و مهارتهای مختلف از طریق آموزش رسمی و غیررسمی معنی کردهاند. تحصیل رسمی معمولاً در مدارس و دانشگاهها انجام میشود و شامل گذراندن دورههای آموزشی مشخص و کسب مدرک تحصیلی است. تحصیل غیررسمی نیز میتواند در قالب آموزشهای آزاد، دورههای آموزشی کوتاهمدت، یا یادگیری تجربی انجام شود. در گذشته، تعلیم و تحصیل نقش اساسی در زندگی و آینده انسانها نداشت و هیچ شخصی از بیسوادی و یا کم سوادی رنج نمیبرد. اما از وقتی که انواع انقلابها و خیزشها در جوامع انسانی رخ داد و دنیا دگرگون شد، در این دگرگونیها و تغییرها، دانش در جوامع انسانی جای باز کرد و تحصیل آن جزء حقوق اولیه و بلامنازع عموم انسانها، فارغ از جنسیت و نژاد به حساب آمد. اعلامیه جهانی حقوق بشر که دستآورد بزرگ بشریت پس از جنگها و انقلابها است، درمورد اکتساب علم چنین آورده است: «هر کسی حق تحصیل دارد، تحصیل حداقل در مراحل ابتدایی باید رایگان باشد. همچنین تحصیلات ابتدایی باید اجباری شده و آموزشهای فنی و حرفهای نیز در دسترس عموم قرار گیرد. آموزش عالی هم باید برای همه و بر اساس شایستگی در دسترس باشد.» چرایی تأکید این اعلامیه حقوق بشر و دیگر ارگانهای حقوقی بر حق تعلیم و تحصیل این است که اکتساب علم باعث افزایش آگاهی و دانش افراد میشود و به آنها کمک میکند تا مهارتهای لازم برای زندگی و کار را کسب کنند. ما انسانها شاهد هستیم که از وقتی که تحصیل علم صورت آکادمیک و تخصصی را به خود گرفت و جزء حقوق اولیه و درجه یک، فرد فردی از انسانها قلمداد شد، جوامع راه پیشرفت و توسعه را پیش گرفته است. با وجود تأکید بسیار حقوق بشری بر حق تعلیم و تحصیل و همچنین با وجود مشهود بودن تأثیرات عمیق و پرمفید دانش بر پیشرفت و توسعه جوامع، برخی کشورها و گروهها دروازهی دانش را به روی عدهای از انسانها بستهاند و در این امر ابرام و اصرار دارند. در حال حاضر، آنچه که در دنیا پرآوازه شده و عموم انسانها با شنیدن آن انگشت بر دهان ماندهاند خبر «ممنوعیت تحصیل دختران افغانستان از سوی دولت کنونی» است. حکومت فعلی افغانستان از بدو قدرتگیری (۱۵ اوت ۲۰۲۱م) دروازهی مکتب و دانشگاه را به روی دختران بست. تصمیمگیران این جریان تأکید میکنند که به خاطر «هنجارهای اسلامی» دختران از تعلیم و تحصیل علم «موقتا» منع شدهاند. با در نظرداشت اینکه پیشینه حکومت کنونی افغانستان اسلامی است و دولتمردان این حکومت هم، اکثر تصمیمهایشان و تصمیم منع تحصیل دختران را «اسلامی» میخوانند، این تصور در ذهن بسیاری ایجاد میشود که واقعا نظر و دیدگاه اسلام درباره تحصیل دختران چیست؟ آیا دیدگاه اسلام درمورد تحصیل دختران همان دیدگاه حکومت سرپرست افغانستان است؟ و یا اینکه اسلام حق تعلیم و تحصیل را فارغ از جنسیت و نژاد؛ برای تمام انسانها قائل است و در این باره هیچ تفاوتی بین زن و مرد و دختر و پسر قائل نیست؟. مقاله حاضر در صدد تبیین «جایگاه تحصیل دختران در اسلام» است. این پژوهش با روش توصیفی_تحلیلی در سه فصل؛ نظر اسلام را در مورد تحصیل دختران بیان میکند. در فصل اول؛ آیات قرآن و احادیث شریف را با دقت بررسی و موارد مرتبط با تحصیل دختران را تحلیل کرده، نظر اسلام را در مورد تحصیل دختران از کتاب و سنت کشف میکند. در فصل دوم؛ به دلایل غیر از کتاب و سنت برای اثبات فرضیه میپردازد و در فصل سوم؛ دلایل مخالفین حق تحصیل دختران را شنیده، پاسخ خواهد داد.
شماری از علمای دینی و بزرگان قومی در نشست حکومت سرپرست در شهر کابل خواستار بازگشایی دروازه آموزش برای زنان و دختران در افغانستان شدند. حساب کاربری ایکس ارگ که تحت کنترول حکومت فعلی قرار دارد با نشر اعلامیهای از برگزاری نشست حکومت سرپرست با اشتراک شماری از علمای دینی و بزرگان قومی ۳۴ ولایت زیر عنوان «سهمگیری علما و بزرگان قومی در تحکیم روابط میان ملت و حکومت» در دفتر معاونیت سیاسی رییسالوزرای حکومت در کابل خبر داده است. در اعلامیه آمده است که برخی از عالمان دین و بزرگان قومی خواستار بازگشایی دروازه آموزش را بهروی زنان و دختران افغان شدهاند. عالمان دین و بزرگان قومی در این نشست گفتهاند که به هیچ صورت زمینه مداخله و توطئه خارجیها در افغانستان فراهم نگردد. آنان در صحبتهای شان تمام اقوام افغانستان را به عنوان برادر یاد کرده، میگویند که با آمدن حکومت فعلی دامن زدن به نفاق خاتمه یافته است و مردم در وحدت و اتحاد زندگی خود را به پیش میبرند. این در حالی است که حکومت فعلی پس از تسلط بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب محروم و در نیمههای سال گذشته نیز دروزاههای دانشگاهها بهروی زنان و دختران را بسته کرده است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است. همچنین در کنار بازداشت شماری از زنان و دختران به اتهام عدم رعایت حجاب در کابل و ولایات، اما محمدخالد حنفی، وزیر امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی در این نشست بازداشت زنان و دختران را رد کرده است.
رینا امیری، نمایندهی ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر برای افغانستان اعلام کرد که ایالات متحده از عادیسازی روابط با حکومت سرپرست «بدون تغییر عمیق و معنادار» در سیاستهای آنان در راستای احترام به حقوق مردم، به ویژه حقوق زنان و دختران، حمایت نخواهد کرد. خانم امیری این سخنان را در نشست استماعیهی کمیتهی روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا مطرح کرده و گفت: «ما به حکومت فعلی واضح ساختهایم که حقوق زنان در مرکز سیاستهای آمریکا در قبال افغانستان قرار دارد و به حاشیه نخواهد رفت.» او بر تداوم حمایت آمریکا از حقوق زنان و دختران افغانستان تاکید کرده و افزود که در غیر این صورت حقوق زنان «همهجا» به خطر میافتد. وی تصریح کرد که پس از تسلط حکومت فعلی در افغانستان، وضعیت حقوقبشر در این کشور به شدت وخیم شده است. نمایندهی ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر برای افغانستان تاکید کرد که در این مدت، اعضای جامعه هزاره و سایر اقلیتهای قومی و مذهبی در معرض افزایش تهدید و خشونت بودهاند و آزادی رسانهها به شدت محدود شده است. خانم امیری گفت که حکومت فعلی با صدور بیش از پنجاه دستور، زنان افغانستان را بهصورت «سیستماتیک» هدف قرار دادهاند و در تلاش حذف آنان از جامعه بودهاند. از سویی هم، توماس وست، نمایندهی ویژه آمریکا در امور افغانستان نیز در این جلسه گفت که زنان در هیچ جایی جهان بیشتر از افغانستان سرکوب نشدهاند. وی افزود که این نتیجهی سیاستهای مذموم حکومت فعلی است. او میگوید که در پالیسیها در رابطه به افغانستان، حقوقبشر، بهویژه حقوق زنان و دختران، اولویت داده شده است. در حالی نمایندگان آمریکا از حقوق زنان و دختران افغان دفاع میکند که بیش از دو سال میشود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاهها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.
همزمان با انتقادها و نگرانیها از تغییر نصاب آموزشی از سوی حکومت سرپرست، عبدالسلام حنفی، معاون اداری رییسالوزرای حکومت گفته است که متعهد به «ارتقای تعلیم و تربیه از لحاظ کمی و کیفی» و اصلاح این نصاب هستند. آقای حنفی این سخنان را روز (یکشنبه، ۱۷ جدی) در یک برنامه زیر عنوان «هماهنگی بهتر امور برای رییسان ولایتی معارف» که از طرف وزارت معارف حکومت سرپرست در کابل برگزار شده بود، بیان کرده است. او تاکید کرد که حکومت فعلی در این عرصهها تمام تلاششان را بهکار میگیرد. او تعلیم فرزندان افغانستان را «وظیفه خطیر و بزرگ» عنوان کرده و افزود که مسوولیت آن بهدوش حکومت فعلی است. در حالی معاون اداری رییسالوزرای حکومت فعلی بر اصلاح نصاب آموزشی تاکید میکند که در جریان دو سال گذشته، دروازههای مکتبهای متوسطه و لیسه بهروی دختران مسدود شده است. همچنین وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاهها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند. علیرغم واکنشها و محکومیتهای جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیمشان دربارهی آموزش زنان و دختران عقبنشینی نکردهاند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است. در عین حال در ۱۵ قوس سال روان نیز دیدبان حقوق بشر در مورد وضع مکاتب پسرانه در افغانستان زیر اداره حکومت فعلی گزارشی منتشر کرده و گفته که سیاستهای آموزشی نادرست در افغانستان، به پسران نیز آسیب رسانده است.