گلشیفته فراهانی، ستاره مشهور سینما در حاشیه مراسم افتتاحیه المپیک ۲۰۲۴ پاریس می‌گوید که محروم کردن زنان و دختران از ورزش و آموزش، «دیوانگی است.» خانم فراهانی این اظهارات را در صحبت با افغانستان اینترنشنال مطرح کرده و به زنان افغانستان گفته است: «شما تنها نیستید و این ظلم نمی‌تواند پابرجا بماند.» همچنین وی در مورد مبارزه آزادی‌خواهانه زنان افغانستان افزود: «مبارزه هر زنی برای آزادی، مبارزه تمام زنان دنیاست.» وی با اشاره به دادخواهی‌های زنان ایران و افغانستان گفت: «تا زمانی که با هم و دست در دست هم هستیم، هیچ چیزی ما را متوقف نخواهد کرد.» گلشیفته فراهانی بازیگر مشهور سینمای ایران و جهان است و فیلم‌های او در افغانستان علاقمندان بسیاری دارد. او بازیگر اصلی فیلم سنگ صبور ۲۰۱۲ با کارگردانی عتیق رحیمی است و در این فیلم نقش یک زن اهل افغانستان را بازی کرده است. قابل ذکر است که نزدیک به سه سال می‌شود که حکومت سرپرست در افغانستان محدودیت‌های گسترده‌ای را در برابر حق آموزش، کار، ورزش و فعالیت مدنی زنان وضع کرده است. حکومت سرپرست ورزش زنان و دختران را در افغانستان ممنوع کرده است. تمامی گروه‌های ورزشی زنان نیز منحل شده است. قابل ذکر است که شش ورزشکار افغانستان، (سه زن و سه مرد) به عنوان نمایندگان ورزش افغانستان در المپیک ٢٠٢٤ پاریس حضور دارند. همزمان پنج ورزشکار افغان در تیم پناهندگان کمیته بین‌المللی المپیک شرکت دارند که جمعاً یازده ورزشکار افغان در مسابقات المپیک امسال به رقابت می‌پردازند. حکومت سرپرست اعلام کرده است که این دختران را به عنوان ورزش‌کاران افغانستانی به رسمیت نمی‌شناسند.

همزمان با شروع بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس دیدبان حقوق بشر بار دیگر توجه‌ها را به محدودیت‌های حکومت فعلی بر زنان و دختران در افغانستان جلب می‌کند. این نهاد امروز (شنبه، ۶ اسد) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که حکومت سرپرست از زنان و دختران افغانستان و حقوق آنان سوءاستفاده می‌کند. دیدبان حقوق بشر می‌گوید: «با شروع المپیک پاریس، میلیون‌ها زن و دختر در افغانستان از حق تحصیل و ورزش محروم می‌شوند.» این سازمان تاکید کرد که حکومت سرپرست باید به این سوء‌استفاده‌ها پایان داده و محدودیت‌های حقوق اولیه زنان و دختران را لغو کنند. در حالی دیدبان حقوق بشر این اظهارات را مطرح می‌کند که بازی‌های المپیک پاریس ۲۰۲۴ روز گذشته آغاز شد و مشعل آن را دو تن از دختران ورزشکار افغانستان حمل کردند. در افغانستان، اما حکومت فعلی طی حدود سه سال، محدودیت‌های زیادی را در زمینه‌های مختلف، از جمله ورزش بر زنان و دختران وضع کردند. در کنار آن، نزدیک به سه سال است، حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

به دنبال اظهارات مسوولان تربیت بدنی حکومت سرپرست در واکنش به شرکت سه زن ورزشکار اهل افغانستان در المپیک پاریس ۲۰۲۴ و عدم به‌رسمیت شناختن آنان در این بازی‌ها، دیدبان حقوق بشر اعلام کرده است که فعالیت‌های کمیته‌ی ملی المپیک افغانستان که اکنون تحت کنترل حکومت فعلی قرار دارد، تعلیق شود. دیدبان حقوق بشر با نشر گزارشی گفته است که از زمان تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، ورزشکاران زن مخفی شده‌اند و یا از کشور فرار کرده و در تبعید زندگی می‌کنند. در گزارش به پرونده‌ی کرام‌الدین کریم، رییس فدراسیون فوتبال حکومت جمهوریت نیز اشاره شده و دیدبان حقوق بشر تاکید کرده است که وی باوجود اسناد معتبر هرگز بازداشت نشد و مورد بازجویی قرار نگرفت. در گزارش آمده است که از زمان تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان در اگست ۲۰۲۱، هزاران زن و دختر از حق آموزش متوسطه، لیسه، دانشگاه و حق انجام بازی‌های ورزشی محروم شدند. دیدبان حقوق بشر می‌گوید که مقام‌های حکومت سرپرست در چندین ولایت مراکز تمرینی را به‌روی زنان و دختران بسته‌اند و حتی برخی از ورزشکاران را تهدید به خشونت کرده‌اند. این نهاد افزود که شماری از ورزشکاران زن و دختر در افغانستان مخفیانه زندگی می‌کنند و تلاش کرده‌اند شواهد مربوط به ارتباط خود با ورزش از جمله مدال‌ها و لوازم ورزشی خود را از بین ببرند. دیدبان حقوق بشر در این گزارش نوشته است که با ورزشکارانی از تیم‌های بسکتبال و دیگر رشته‌های ورزشی که در افغانستان مخفی شده‌اند یا به دنبال پناهندگی در کشور دیگری هستند، مصاحبه کرده است. در ادامه آمده است که بسیاری از ورزشکاران زن و دختر در تبعید زندگی می‌کنند و به‌دنبال رسمیت‌یافتن تیم‌های ملی زنان و دختران افغانستان در رشته‌های مختلف هستند. دیدبان حقوق بشر در گزارش تاکید کرده است که کمیته‌ی بین‌المللی المپیک باید مانند دهه‌ی ۹۰ میلادی، کمیته‌ی ملی المپیک افغانستان را که تحت کنترل حکومت فعلی است، تا زمان بازگشت زنان و دختران به ورزش به حالت تعلیق در بیاورد. دیدبان حقوق بشر پیش از این نیز خواستار تعلیق فعالیت‌های کمیته‌ی ملی المپیک افغانستان شده بود. باید گفت که کمیته‌ی بین‌المللی المپیک یک تیم شش نفره‌‌ به نمایندگی از افغانستان را در رقابت‌های پاریس ۲۰۲۴ دعوت کرده است که شامل سه ورزشکار زن و سه ورزشکار مرد هستند. ورزشکاران زن در المپیک پاریس ۲۰۲۴ قرار است در دوش میدانی و شنا در برابر نمایندگان سایر کشورها رقابت کنند.

ورزش‌کاران زن اهل افغانستان که پس از تسلط حکومت سرپرست بر کشور، به کشور پاکستان پناهنده شده‌اند، می‌‌گویند زمانی‌که در افغانستان بودند، فوتبال همه چیز آنان بود، «شادی، اشتیاق و رویاهای شان» اما اکنون در مکانی دیگری سرگرم فوتبال هستند. بخش آسیای کمیساری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در صحبت با شماری از ورزش‌کاران زن افغانستان در پاکستان و نشر نوار ویدیویی از گفته‌های آنان، گفت که فوتبال برای این زنان در پاکستان، بسیار بیش‌تر از یک بازی است. این برای آنان منبع امید و قدرت است. زنان ورزشکار می‌گویند: «زمانی‌که در افغانستان بوده‌اند در یک تیم فوتبال بازی می‌کردند و با فوتبال، رویای آینده‌ی خود را به‌عنوان بازی‌کنان حرفه‌ای در سر می‌پروراندند.» آنان تاکید کردند: «اگرچه مجبور شدیم وطن خود را ترک کنیم، اما هرگز تسلیم نشدیم.» شماری از ورزش‌کاران زن اهل افغانستان که پناهنده شده‌اند؛ در کشورهای دوم به بازی در رشته‌‌های دل‌خواه شان ادامه داده‌اند. آنان می‌گویند: «فوتبال به ما امید و قدرت می‌دهد. ما این امید را با تیم خود در میان می‌گذاریم. احساس می‌کنیم تمام دنیا به دنبال ما هستند و به ما می‌گویند تسلیم نشویم.» این در حالی است که حکومت سرپرست پس از به دست گرفتن قدرت در آگوست ۲۰۲۱، زنان و دختران را از آموزش و کار محروم کردند. حکومت فعلی همچنان دستور منع گشت‌و‌گذار زنان در مکان‌های عمومی مانند حمام‌های عمومی و پارک‌ها را صادر کردند. در ادامه‌ی وضع محدودیت‌ها آنان دستور بسته شدن سالن‌های زیبایی زنان و سالن‌های ورزشی را نیز صادر کردند. در تازه‌ترین مورد قرار است شش ورزش‌کار به‌شمول سه زن از افغانستان در المپیک ۲۰۲۴ پاریس شرکت کنند. اما اتل مشوانی، سخنگوی اداره‌ی ورزش گفته است که حکومت فعلی سه ورزش‌کار زن افغانستان که در بازی‌های المپیک تابستانی پاریس ۲۰۲۴ شرکت می‌کنند؛ نماینده‌ی این کشور نخواهند بود و آنان را به‌رسمیت نمی‌شناسند. او با اشاره به ورزشکاران مرد گفته است: «تنها سه ورزش‌کار نماینده‌ی افغانستان هستند. در حال حاضر ورزش دختران در افغانستان متوقف شده است. وقتی ورزش دختران انجام نمی‌شود، چگونه می‌توانند به تیم ملی بروند؟» با این وجود چندی پیش نیز کیمیا یوسفی، ورزش‌کار افغانستانی که قرار است به نمایندگی از افغانستان همراه با پنج ورزش‌کار دیگر در این رقابت‌ها شرکت کند؛ گفته بود که در این بازی‌ها از «رویاها و آرزوهای دزدیده‌ شده‌ی» دختران افغانستان نمایندگی می‌کند.

زنان ورزش‌کار اهل افغانستان که قرار است در بازی‌های المپیک پاریس شرکت کنند در واکنش به گفته‌های اخیر اتل مشوانی، سخنگوی اداره‌ی ورزش حکومت فعلی، مبنی بر این که زنان ورزش‌کار نماینده‌ی افغانستان نیستند، می‌گویند که نماینده‌ی مردم، زنان و پرچم سه‌ رنگ افغانستان خواهند بود، نه نماینده حکومت فعلی. ورزش‌کاران زن اهل افغانستان به رسانه ایرش تایمز گفته‌اند: «به‌عنوان نماینده‌ی هیچ گروهی یا حکومت فعلی در بازی‌های المپیک شرکت نمی‌کنیم.» آنان می‌گویند: «می‌خواهند، با شرکت در بازی‌های پاریس، قدرت زنان افغانستانی را به جهان نشان دهند. این بازی‌ها توان و قدرت زنان افغانستان را نشان خواهد داد و ما از مبارزه دست نمی‌کشیم.» آنان با ابراز نگرانی از محدودیت‌های حکومت سرپرست، بازی‌های المپیک را «تنها امید» خود دانسته و می‌افزایند: «امیدواریم بازی‌های خوبی انجام دهیم. پرچم سه رنگ افغانستان را بدرخشیم و برای زنانی که از آموزش و کار منع شده‌اند، شادی بیاوریم.» شرکت‌کنندگان از زنان و دختران تحت حاکمیت حکومت فعلی می‌خواهند که هرگز ناامید نشوند. «قوی باشید، گرچند می‌دانیم نداشتن آزادی، نداشتن دست‌رسی به آموزش، درد بزرگی است.» باید گفت که در بازی‌های المپیک پاریس قرار است به نمایندگی از افغانستان، شش ورزش‌کار، سه مرد و سه زن- شرکت کنند. این گروه ورزش‌کاران تحت پرچم سیاه، سرخ و سبز و سرود جمهوری سابق رقابت می‌کنند. از این میان تنها یک ورزش‌کار شرکت کننده‌ی مقیم افغانستان یک جودوکار است. هم تیمی‌های این جودوکار در رشته‌های دو و میدانی و شنا حضور خواهند داشت. سه ورزش‌کار زن در این دوره در رشته‌های دو و میدانی و دوچرخه‌سواری به رقابت خواهند پرداخت. حکومت سرپرست ورزش زنان را در افغانستان ممنوع کرده است. اتل مشوانی، سخنگوی اداره‌ی ورزش گفته بود که حکومت سه ورزش‌کار زن افغانستانی که در بازی‌های المپیک تابستانی پاریس ۲۰۲۴ نماینده‌ی این کشور خواهند بود را به‌رسمیت نمی‌شناسد. با این وجود چندی پیش نیز کیمیا یوسفی، ورزش‌کار افغانستان که قرار است به نمایندگی از افغانستان همراه با پنج ورزش‌کار دیگر در این بازی‌ها شرکت کند؛ گفته که در این بازی‌ها از «رویاها و آرزوهای دزدیده‌ شده‌ی» دختران افغانستانی نمایندگی می‌کند.

معصومه علی‌زاده، بایسکل‌سوار اهل افغانستان که مدیریت تیم پناهندگان را در المپیک پاریس ۲۰۲۴، به عهده دارد، مشعل المپیک امسال را در شهر اوغلیون فرانسه حمل کرد. تیم پناهندگان با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که خانم علی‌زاده با حمل کردن مشعل المپیک امسال، پیامی قدرت‌مندی را به نمایش می‌گذارد. در ادامه آمده است که حمل مشعل المپیک توسط معصومه علی‌زاده، قدرت ورزش و ارزش‌های المپیک را به نمایش می‌گذارد. این ورزش‌کار ۲۸ ساله‌ی اهل افغانستان که در رشته‌ی بایسکل‌سواری در نقش مدیریتی در المپیک پاریس حضور می‌یابد. خانم علی‌زاده در ویدیوی که از سوی تیم پناهندگان منتشر شده، گفته است که تیم پناهندگان چندین سال تلاش کرده و او امیدوار است که آنان در این بازی‌ها مدال کسب کنند. او افزود که تیم آنان در المپیک پاریس ۲۰۲۴، به نمایندگی از همه‌ی پناهندگان رقابت می‌کند. این ورزشکار اهل افغانستان تاکید کرد که آنان در این بازی‌ها «پیام امید و صلح» می‌فرستند. خانم علی‌زاده از هشت سال به این‌سو در فرانسه زندگی می‌کند و در رشته‌ی ورزشی خود دست‌آوردهای را نیز کسب کرده است. وی پیش از این در تیم پناهندگان در بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو شرکت کرده بود. معصومه علی‌زاده، در المپیک پاریس که از ۲۶ جولای تا ۱۱ آگست برگزار می‌شود، مسوولیت ۳۶ ورزش‌کار مهاجر از ۱۱ کشور جهان را به عهده دارد که در ۱۲ رشته‌ی ورزشی به رقابت می‌پردازند. این در حالی است که حکومت سرپرست ورزش زنان و دختران را در افغانستان ممنوع کرده است. تمامی گروه‌های ورزشی زنان نیز منحل شده است. باوجود محدودیت‌ها بر ورزش زنان و دختران، یک گروه شش نفر – سه مرد و سه زن- به نمایندگی از افغانستان در المپیک پاریس ۲۰۲۴ شرکت می‌کند. حکومت سرپرست اعلام کرده است که این دختران را به عنوان ورزش‌کاران افغانستانی به رسمیت نمی‌شناسند.

کیمیا یوسفی، ورزشکار اهل افغانستان که قرار است به نمایندگی از افغانستان همراه با پنج ورزشکار دیگر در بازی‌های المپیک پاریس شرکت کند، در تازه‌ترین مورد گفته است که در این بازی‌ها از «رویاها و آرزوهای دزدیده‌ شده‌ی» دختران افغانستان نمایندگی می‌کند. این ورزشکار ۲۸ ساله‌ی اهل افغانستان می‌گوید که او افتخار می‌کند که بار دیگر به نمایندگی از دختران سرزمین‌اش در این بازی‌ها شرکت می‌کند. کیمیا یوسفی تاکید کرد که از دختران و زنانی نمایندگی می‌کند که اکنون حتی از حقوق اولیه‌ی خود که آموزش و اشتغال است، نیز محروم هستند. او در اعلامیه‌ای که از سوی کمیته‌ی ملی المپیک استرالیا در مورد وضعیت زنان و دختران در حاکمیت حکومت فعلی نشر شده، گفته است: «من نماینده‌ی رویاها و آرزوهای دزدیده شده این زنان هستم. کسانی‌که به عنوان انسان‌های آزاد، صلاحیت تصمیم‌گیری ندارند. آنان حتی اجازه‌ی ورود به پارک را ندارند.» قابل ذکر است که در بازی‌های المپیک پاریس قرار است به نمایندگی از افغانستان شش ورزشکار شامل سه مرد و سه زن، به نمایندگی از افغانستان شرکت کنند. این گروه ورزش‌کاران تحت پرچم سیاه، سرخ و سبز و سرود جمهوری سابق رقابت می‌کند. کیمیا یوسفی، اکنون در استرالیا زند‌گی می‌کند. او پیش از این در المپیک ۲۰۱۶ در «ریو دی جنیرو» و «المپیک ۲۰۲۱ توکیو» نیز شرکت کرده بود. در حالی کیمیا یوسفی از حقوق زنان و دختران افغانستان دفاع می‌کند که پیش از این سخنگوی ریاست تربیت بدنی حکومت سرپرست با اشاره به ورزش‌کاران مرد گفته است که تنها سه ورزش‌کار نماینده‌ی افغانستان هستند. این مقام مسوول گفته بود که ورزشکاران دختر را به رسمیت نمی‌شناسد. در رقابت‌های المپیک امسال در پاریس، سه زن به نمایندگی از افغانستان در رشته‌های بایسکل‌سواری و دو میدانی شرکت کرده‌اند. در این رقابت سه مرد نیز به نمایندگی از افغانستان شرکت کرده‌اند که دو نفر آنان از خارج کشور پیوسته‌اند. حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، ورزش زنان در این کشور را منع کرده و بسیاری از ورزشکاران زن در این مدت کشور را ترک کرده‌اند و در تبعید به‌سر می‌برند.