برچسب: فقر و بیکاری

1 ماه قبل - 155 بازدید

وزارت داخله ایران: امسال یک‌ میلیون و ۴۵۰ هزار مهاجر افغان را اخراج کردیم

نادر یاراحمدی، رییس مرکز امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت داخله‌ی ایران درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که در شش‌ ماه نخست سال جاری خورشیدی، یک‌ میلیون و ۴۵۰ هزار مهاجر افغانستانی از آن کشور اخراج شده‌اند. خبرگزاری ایرنا به نقل از نادر یاراحمدی گزارش داده است که روند اخراج مهاجران افغانستانی همچنان ادامه دارد و قرار است به همین تعداد دیگر نیز در آینده‌ی نزدیک اخراج شوند. رییس مرکز امور اتباع و مهاجرین خارجی ایران در ادامه تاکید کرده است که در حال حاضر ۴.۵ میلیون مهاجر قانونی و غیرقانونی افغانستانی در آن کشور زندگی می‌کنند. او در ادامه افزوده است که ۸۰ هزار ازدواج میان زنان و مردان افغانستانی و ایرانی ثبت شده که با احتساب فرزندان‌شان، جمعیتی حدود ۲۵۰ هزار نفر را تشکیل می‌دهند. یاراحمدی در مورد صدور شناس‌نامه برای فرزندان این خانواده‌ها گفته است: «فرزندانی که از مادران ایرانی و یا برعکس متولد می‌شوند، می‌توانند از شناس‌نامه برخوردار شوند.» قابل ذکر است که ایران در سال جاری خورشیدی برگه‌های سرشماری مهاجران افغانستانی را باطل و روند خروج اجباری آنان را آغاز کرده است. همچنان پیش از این، مقام‌های حکومت فعلی اعلام کرده بودند که امسال حدود یک‌ میلیون و ۸۰۰ هزار مهاجر از ایران اخراج شده‌اند. این اخراج‌ها در حالی پس از جنگ ایران و اسراییل شدت یافته است که افغانستان با بحران شدید حقوق بشری و انسانی مواجه ا‌ست و بسیاری از اخراج‌شد‌گان، از جمله زنان، خبرنگاران و مدافعان حقوق بشر در معرض خطر واقعی نقض حقوق بشر قرار دارند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 129 بازدید

ایران صدور ویزای کار برای افغانستانی‌ها را آغاز کرده است

سید مالک حسینی، معاون توسعه‌ی کارآفرینی و اشتغال وزارت کار جمهوری اسلامی ایران درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که آن کشور صدور ویزای کارگری، به‌ویژه برای افغانستانی‌ها را آغاز کرده است. خبرگزاری ایرنا گزارش داده است که آقای حسینی این اظهارات در دومین نشست «کمیسیون تخصصی شورای عالی اشتغال» مطرح کرده و گفته است که صدور این ویزاها از اول میزان با همکاری وزارت‌های خارجه و داخله‌ی آن کشور آغاز شده است. معاون وزارت کار ایران در ادامه تاکید کرده است که کارفرمایان می‌توانند از طریق «سامانه‌ی اشتغال اتباع خارجی» درخواست خود را ثبت کنند. وی در ادامه افزوده است که اولویت اصلی با کارجویان ایرانی است، اما در صورت نبود کارگر ایرانی، برای کارگران خارجی در سال اول ویزای نُه‌ماهه صادر می‌شود و براساس عملکرد نیروی کار خارجی و همچنین شرایط عرضه‌ی نیروی کار ایرانی، با درخواست کارفرما قابلیت صدور مجدد برای سال بعد وجود دارد. آقای حسینی تصریح کرد که براساس توافق با وزارت خارجه‌ی افغانستان، در سال اول حداکثر ۲۰۰ هزار ویزای کار صادر می‌شود و هدف اصلی آن «شفاف‌سازی و رصد نیروی کار مجاز اتباع خارجی برای جلوگیری از ورود غیرقانونی» است. معاون وزارت کار ایران می‌گوید: «تنها در صورتی اجازه‌ی استفاده از نیروی کار خارجی را خواهیم داد که هیچ نیروی کار ایرانی برای آن موقعیت کاری وجود نداشته باشد.» این در حالی است که پیش از این محمدرضا بهرامی، مدیرکل دفتر جنوب آسیای وزارت خارجه‌ی ایران، در دیدار با وزیر مهاجران حکومت سرپرست گفته بود که ۲۰۰ هزار ویزای کار برای شهروندان افغانستان صادر می‌شود. مقام‌های ایرانی در حالی از آغاز صدور ویزای کار برای کارگران افغانستان خبر می‌دهند که سفارت و قنسولگری‌های آن کشور در افغانستان در حال حاضر برای شهروندان افغانستان ویزا صادر نمی‌کنند. ایران پس از پایان مهلت خروج داوطلبانه‌ی مهاجران افغانستان، روند عادی صدور ویزا برای شهروندان افغانستان را متوقف کرده است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 89 بازدید

بانک جهانی: ۸۳۱ میلیون نفر در جهان در فقر شدید قرار دارند

بانک جهانی به مناسب «روز جهانی ریشه‌کنی فقر» اعلام کرده است که ۸۳۱ میلیون نفر در جهان هنوز در فقر شدید بسر می‌برند و زیر «خط فقر» زندگی می‌کنند. این بانک با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این امر به این معنا است که این افراد روزانه با درآمد کم‌تر از سه دالر آمریکایی زندگی می‌کنند. درآمد روزانه سه دالر آمریکایی برای هر فرد را به‌عنوان «خط فقر» تعیین کرده است. همچنین سازمان ملل متحد ریشه‌کن کردن فقر شدید برای همه‌ی مردم جهان را تا سال ۲۰۳۰ میلادی یکی از اهداف توسعه پایدار خود دانسته است. سازمان ملل متحد با نشر اعلامیه‌ای گفته است که در حال حاضر ۸۰۸ میلیون نفر، یعنی از هر ۱۰ نفر یک نفر در جهان، در فقر شدید بسر می‌برند این سازمان تاکید کرده است که اگر روند کنونی ادامه یابد، تا سال ۲۰۳۰ میلادی حدود ۸.۹ درصد از جمعیت جهان همچنان در فقر شدید خواهند بود. همچنین در اعلامیه آمده است که گرسنگی در جهان به سطحی که در سال ۲۰۰۵ میلادی بود بازگشته و قیمت مواد غذایی نیز در اکثر کشورها در حال افزایش است. سازمان ملل متحد گفته است که افزایش فقر در جهان عوامل گوناگون دارد، اما «بیکاری، طرد اجتماعی و آسیب‌پذیری بالای برخی گروه‌ها در برابر بلایا، بیماری‌ها و سایر پدیده‌ها که آنان را از فعالیت‌های تولیدی باز می‌دارد» از عوامل اصلی است. سازمان ملل متحد مشارکت مردم در سیاست‌گذاری، ایجاد فرصت‌های شغلی از سوی دولت‌ها به‌ویژه برای فقرا و حاشیه‌نشین‌ها، تقویت سکتور خصوصی و توسعه علم و دانش را از راهکارهای برای بهبود اقتصاد مردم و کاهش فقر دانسته است. با این وجود، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد چند وقت پیش با ابراز نگرانی از افزایش گرسنگی در جهان، از جامعه‌ی جهانی خواسته است تا برای ایجاد نظام‌های غذایی عادلانه و پایدار اقدام فوری کنند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 89 بازدید

سازمان ملل: زنان و کودکان بیشترین آسیب را از بحران گرسنگی دیدند

همزمان با روز جهانی غذا اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌‌ی کمک‌های بشردوستانه اعلام کرده است که  افغانستان با یکی از بدترین بحران‌های گرسنگی در ‏جهان روبرو است، ‎زنان و کودکان بیشترین آسیب را از بحران گرسنگی دیده‌اند. اين نهاد امروز (پنج‌شنبه، ۲۴ میزان) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که ۹.۵ میلیون نفر در سراسر افغانستان به شدت دچار ناامنی غذایی هستند و از هر ۵ نفر، ۱ نفر آن‌ها نمی‌داند وعده غذایی بعدی‌اش از کجا خواهد آمد. دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه در ادامه تاکید کرده است: «زنان و کودکان بیشترین آسیب را دیده‌اند. بدون بودجه فوری، میلیون‌ها نفر در معرض خطر سوءتغذیه قرار دارند.» سازمان ملل متحد نیز به مناسبت روز جهانی غذا گفته است: «غذا یک حق انسانی است، نه یک امتیاز.» سازمان ملل با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود، «نیاز فوری به اقدام جهانی برای اطمینان از دسترسی همه، در همه جا، به غذای کافی و مغذی را برجسته کرده است.» همچنین برنامه جهانی غذا گفته بود که هم‌اکنون ۴.۷ میلیون مادر و کودک در ‏افغانستان با ‌‏سوءتغذیه مواجه‌اند.‏ این نهاد چندی پیش اعلام کرد که بحران گرسنگی افغانستان روز به روز عمیق‌تر می‌شود. برنامه جهانی غذا گفته بود که برای ادامه‌ی رسیدگی به نیازمندان در شش ماه آینده، به ۵۳۹ میلیون دالر به صورت «فوری» نیاز دارد. بازگشت حکومت سرپرست به قدرت و تشدید خشک‌سالی، منجر به گسترش فقر در افغانستان ‏شده است. به‌گفته‌ی سازمان ملل متحد، بیش از ۲۲ میلیون نفر در کشور نیاز به ‏کمک‌های بشردوستانه دارند. این در حالی است که کمک‌های جهانی به افغانستان ‏نیز کاهش یافته است.‏ در حالی که وضعیت اقتصادی در افغانستان رو به وخامت است، کشورهای همسایه در ‏حال بازگرداندن مهاجران اند. تنها امسال بیش از دو میلیون مهاجر از ‏کشورهای ایران و پاکستان به افغانستان بازگشته‌اند.‏

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 141 بازدید

آنتونیو گوترش: ۶۷۳ میلیون تن در جهان شب‌ها گرسنه‌ می‌خوابند

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد با ابراز نگرانی از افزایش گرسنگی در جهان، از جامعه‌ی جهانی خواسته است تا برای ایجاد نظام‌های غذایی عادلانه و پایدار اقدام فوری کنند. آقای گوترش بامداد امروز (پنج‌شنبه، ۲۴ میزان/۱۶ اکتوبر) به مناسبت روز جهانی غذا با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که هم‌اکنون بیش از ۶۷۳ میلیون تن در جهان شب‌ها گرسنه به خواب می‌روند و این وضعیت نیازمند همبستگی جهانی است. وی در ادامه تاکید کرده است که کشورهای جهان باید با همکاری فرامرزی، میان‌بخشی و اجتماعی، نظام‌هایی بسازند که هم مردم را تغذیه کند و هم از سیاره زمین حفاظت نماید. همچنین دبیرکل سازمان ملل متحد در بخشی از پیامش از دولت‌ها، نهادهای بین‌المللی و بخش خصوصی خواسته است تا برای پایان دادن به گرسنگی و بهبود امنیت غذایی، منابع مالی و تعهدات سیاسی خود را افزایش دهند. با این وجود، برنامه جهانی غذا (WFP) گزارش داده که حدود ۹.۵ میلیون تن در افغانستان با ناامنی غذایی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این نهاد هشدار داده که این آمار احتمال دارد در ماه‌های آینده افزایش یابد. برنامه جهانی غذا تاکید کرد که در حال حاضر با کم‌بود بودجه ۶۲۲ میلیون دالری برای شش ماه آینده مواجه است و در صورت ادامه این وضعیت، از ماه نوامبر سال جاری روند توزیع کمک‌ها با وقفه‌های جدی روبه‌رو خواهد شد.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 146 بازدید

پاکستان بازداشت مهاجران افغانستانی را در کویته آغاز کرد

منابع از میان مهاجران افغانستان در پاکستان می‌گویند که پولیس این کشور بازداشت پناه‌جویان افغانستانی را در مناطق مختلف کویته، مرکز بلوچستان پس از درگیری‌های اخیر به شدت آغاز کرده است. دست‌کم سه منبع امروز (چهارشنبه، ۲۳ میزان) به رسانه گوهرشاد گفته‌اند پولیس، پناه‌جویان را از خانه‌های‌شان بازداشت کرده و به کمپ‌های مهاجران انتقال می‌دهند و شماری را نیز با اخذ پول دوباره از بازداشت رها می‌کنند. منبع در ادامه تاکید کرده است که پولیس پناه‌جویان را از مناطق «اوزبیک‌بازار، پشتون‌باغ و هزاره‌تاون» در کویته بازداشت کرده است. منبع افزوده است که تا اکنون شمار دقیق افراد بازداشت‌شده معلوم نیست، اما براساس بررسی‌های ده‌ها تن بازداشت شدند. قابل ذکر است که دولت پاکستان، اول سپتامبر را مهلت خروج پناه‌جویانی تعیین کرده بود که تاریخ کارت اقامت موقت‌شان باطل شده است. در پی این تصمیم، احتمال اخراج حدود یک میلیون پناه‌جوی افغانستانی وجود دارد. این در حالی است که روند اخراج مهاجران اهل افغانستان از پاکستان پیش از این نیز ادامه داشته است، اما پس از تنش‌های نظامی میان پاکستان و طالبان، اسلام‌آباد دستور اخراج سریع پناه‌جویان افغانستان را صادر کرده است. دولت پاکستان از شهروندانش خواسته است که به پناه‌جویان افغانستان پناه ندهند و تأکید کرده که تمام افراد فاقد مدرک باید اخراج شوند. همچنین ایران، اخراج مهاجران را از دو ماه به این طرف شدت بخشیده است. این اخراج‌ها در حالی پس از جنگ ایران و اسراییل شدت یافته است که افغانستان با بحران شدید حقوق بشری و انسانی مواجه ا‌ست و بسیاری از اخراج‌شد‌گان، از جمله زنان، خبرنگاران و مدافعان حقوق بشر در معرض خطر واقعی نقض حقوق بشر قرار دارند.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 152 بازدید

ملل متحد: بسیاری از پسران افغانستان به دلیل فقر ترک تحصیل می‌کنند

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که چالش‌ها در مکاتب ابتدایی افغانستان همچنان پابرجا هستند و بسیاری از پسران به دلیل فقر ترک تحصیل می‌کنند. این نهاد با نشر اعلامیه‌ای گفته است: «آخرین تحلیل ما پیشرفت اندکی را در آموزش ابتدایی افغانستان نشان می‌دهد، اما چالش‌ها همچنان پابرجا هستند. بسیاری از پسران به دلیل فقر ترک تحصیل می‌کنند و وضعیت دختران نیز شکننده است.» در بخشی از اعلامیه‌ آمده است که ۲.۱۳ میلیون کودک در افغانستان هنوز به مکتب نمی‌روند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در ادامه تاکید کرده است که سرمایه‌گذاری مداوم در آموزش افغانستان بسیار مهم است. همچنین یونیسف در گزارشی مشترک با یونسکو اعلام کرد که بررسی‌های آن‌ها نشان می‌دهد که آموزش در مقطع متوسطه هم‌ برای دختران و‌ هم پسران دچار بحران است و آن را معضل عمیق «یاد نگرفتن در مکتب» توصیف کرده است. یونیسف این وضعیت را پیامد سیاست‌های ضعیف و محدودکننده حکومت سرپرست در نظام آموزشی دانسته است. یونیسف و یونسکو از مقامات حکومت فعلی خواسته‌‌اند که ممنوعیت آموزش متوسطه و عالی دختران و زنان را فوراً لغو کنند. در گزارش پیش‌بینی شده است که اگر این ممنوعیت ادامه پیدا کند تا سال ۲۰۳۰ میلادی، نزدیک به چهار میلیون دختر از آموزش متوسطه محروم خواهند شد. در گزارش آمده است که امر پیامدهای عمیقی برای آینده کشور خواهد داشت.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 157 بازدید

سه ماه در اسارت؛ یک عمر درد

در حاشیه‌ی شهر هرات، در کوچه‌ای که دیوارهای کاه‌گلی‌اش هنوز خاطرات بازی‌های کودکانه را در خود نگه داشته بود، مردی زندگی می‌کرد به نام عبدالودود. مردی خاموش، با چشمانی خاکستری و صورتی که به‌جای لبخند، سایه‌ی درد و شکست بر آن نشسته بود. کسی دقیق نمی‌دانست چه بر سرش آمده، اما هر کسی که از کنارش می‌گذشت، اندوه را در نگاهش می‌دید؛ اندوهی سنگین، فروخورده، بی‌صدا. او همان مردی بود که روزی خانه داشت و دکان؛ صدای خنده‌ی دخترانش در حویلی می‌پیچید و نان شب را با غرور از دکان کوچک کفاشی‌اش به خانه می‌آورد. اما روزگار، گاهی بی‌رحم‌تر از جنگ می‌شود — وقتی بیکار می‌مانی، وقتی صدای دَین‌داران دروازه‌ات را بلرزاند، وقتی نگاه همسرت و فرزندانت پر می‌شود از پرسش‌هایی که پاسخی برای‌شان نداری... و تو، که مردی، پدر خانه‌ای، جز شرم و سکوت، چیزی برای گفتن نداری. لرزش دست‌هایش را در جیب پنهان می‌کرد. کرونا، جنگ، ناامنی... همه دست به دست هم دادند تا حتی لقمه‌ای نان هم باقی نماند. عبدالودود هر روز از خانه بیرون می‌رفت، کوچه به کوچه، سراغ کار می‌گرفت؛ اما کاری نبود. تنها چیزی که می‌یافت، نگاه‌های پر از ترحم و تحقیر مردم بود. شب‌ها بازمی‌گشت، نگاهش را به آسمان می‌دوخت، و به چشمان دخترانش که منتظر لقمه‌ای نان بودند، با بغض می‌گفت: «خدا مهربان است.» اما مهربانی خدا هم گاهی دیر می‌رسد... شبی، بعد از نماز شام، وقتی چراغ خانه خاموش بود و دخترهایش در خواب بودند، رو به همسرش، زرغونه، آرام گفت: — «می‌روم ایران... شاید کاری پیدا کنم، شاید نانی.» زرغونه خاموش ماند. فقط با چشمانی پُر اشک نگاهش کرد. نه سؤال کرد، نه التماس… چون می‌دانست مردش دیگر طاقت ندارد. می‌دانست غرورش دارد زیر بار زندگی له می‌شود. می‌دانست وقتی مرد خانه تصمیم رفتن می‌گیرد، یعنی تهِ دیگِ امید خشکیده است. صبح زود، بی‌هیچ وداعی، بی‌هیچ سروصدا، عبدالودود راهی شد. از نیمروز، همراه قاچاق‌برانی که وعده‌های رنگین می‌دادند، به راه افتاد. شب‌ها در بیابان می‌خوابیدند، روزها از کوه و خار می‌گذشتند؛ با ترس از پولیس، با ترس از مرگ، با امیدی لنگ. اما هنوز به مرز ایران نرسیده بودند که طوفان بدبختی بر سرش آوار شد. در منطقه‌ای دورافتاده در خاک پاکستان، موتر حامل‌شان توسط مردان مسلح متوقف شد. چهره‌ها پوشیده، تفنگ در دست، تهدید در صدا. همه را به زور بردند به خانه‌ای ویرانه، جایی در حاشیه‌ی بیابان. دست و چشم عبدالودود را بستند. روزها گذشت… صدای فریاد دیگران را می‌شنید. بوی خون، بوی ترس، بوی مرگ. از او *پنجاه‌هزار دالر* خواستند. پنجاه‌هزار؟ برای مردی که کفش‌هایش پاره بود؟ وقتی شنید، بی‌هوش شد. آدم‌ربا گفت: «اگر پول نیاید، جنازه‌اش می‌آید.» و آن‌جا، در حویلی‌ای که سکوتش حالا مثل گورستان سنگین بود، زنی بی‌کس، با چادری سفید، افتاد دنبال پول. رفت به خانه‌ی پدرش. جوابی نبود. به مسجد، به مکتب، به اقارب، به هر دری که روزی امیدی در آن بود، سر زد. اما اینجا افغانستان بود، نه کسی نان داشت، نه کسی پول. در نهایت، کلید خانه را برداشت و به بنگاه سپرد. خانه‌ی کوچک‌شان را فروخت... خانه‌ای که با هزار امید و آرزو ساخته بودند؛ خانه‌ای که دیوارهایش هنوز صدای خنده‌ی کودکان را در خود داشت. اما حتی با فروش خانه هم، پول کافی نشد. و آن‌گاه، لحظه‌ای رسید که تصمیمی گرفته شد؛ تصمیمی که هیچ مادری نباید بگیرد: مریم، دختر شانزده‌ساله‌شان، باید شوهر می‌کرد. به مردی چهل‌ساله، فقط چون پول داشت. مریم گریه می‌کرد، می‌لرزید، با صدایی بریده می‌گفت: «مادر جان، مه نمی‌توانم… مه نمی‌توانم…» اما زرغونه، با دلی شکسته، موهای دخترش را شانه زد و آرام گفت: «پدرت اسیر است... یا تو، یا کفن‌اش.» پول تهیه شد. و آدم‌ربایان، پس از نود شب و روز سیاهی، شکنجه و بی‌خبری، عبدالودود را آزاد کردند. اما وقتی برگشت، دیگر آن مرد سابق نبود. با پاهایی لاغر، ریشی ژولیده، چشمانی بی‌نور. خانه‌اش فروخته شده بود. دخترش را ندید. فقط همسرش، آهسته گفت: «برای زنده ماندنت، همه‌چیز را دادیم...» عبدالودود چیزی نگفت. فقط کنار دیوار حویلی نشست، سرش را پایین انداخت و آن‌چنان گریست که گویی جانش از چشم‌هایش بیرون آمد. از آن شب به بعد، دیگر هیچ‌گاه همان مرد نشد. دیگر به مسجد نرفت. به بازار هم نه. روزها در کوچه‌ها پرسه می‌زد، شب‌ها با خودش حرف می‌زد. گاهی نام مریم را صدا می‌زد، گاهی با دیوارهای خانه‌ی قدیم نجوا می‌کرد. مردم اول می‌گفتند: چون اختطاف شده بود، عقلش پریده. اما کم‌کم به سایه‌ی بی‌صدایش عادت کردند. هیچ‌کس نپرسید: «در این وطن، چرا باید برای یک لقمه نان، همه‌چیزت را بدهی؟» تنها شب، دردش را می‌فهمید. تنها دیوارهای کاه‌گلی، که هنوز صدایش را به خاطر داشتند. و عبدالودود، هر شب، پیش از خواب، زیر لب می‌گفت: «خدایا... من فقط نان می‌خواستم... نان... نه این‌همه خاکستر.» نویسنده: سارا کریمی

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 107 بازدید

بحران سوءتغذیه در بدخشان؛ هر سه روز یک کودک جان می‌دهد

شبکه خبری اسکای‌نیوز با نشر گزارشی گفته است که طی سه ماه گذشته، به‌طور میانگین هر ۷۲ ساعت یک کودک در شفاخانه ولایتی بدخشان جان باخته است و این آمار نسبت به مدت مشابه سال گذشته، افزایش ۵۰ درصدی را نشان می‌دهد. اسکای‌نیوز با نشر گزارش گفته است که گزارش‌ها میدانی نشان می‌دهد، کودکان دچار سوءتغذیه شدید، بسیاری به‌صورت دو نفره در یک تخت بستری هستند و برخی تنها با دستگاه اکسیژن زنده مانده‌اند. در بخشی از گزارش آمده است که بیش از ۴ میلیون و ۷۰۰ هزار زن و کودک در افغانستان به درمان فوری سوءتغذیه نیاز دارند و ۹۰ درصد کودکان زیر پنج سال در فقر غذایی مطلق زندگی می‌کنند. به دلیل قطع شدن کمک‌های بشردوستانه بسیاری از مراکز صحی در مناطق محروم افغانستان بسته شده‌اند. برخی خانواده‌ها به اسکای‌نیوز گفته‌اند که ۱۳ ساعت راه طی کرده‌اند تا به بتوانند کودکان بیمار خود را به شفاخانه ولایتی بدخشان برسند. شماری از مادرانی که به شفاخانه ولایتی بدخشان مراجعه کرده‌اند گفته‌اند فرزندان قبلی‌شان را بر اثر سوءتغذیه از دست داده‌اند. در ادامه آمده است که کاهش چشم‌گیر کمک‌های بشردوستانه، به‌ویژه پس از قطع کمک‌های مالی ایالات متحده، در کنار محدودیت شدید حکومت فعلی علیه آموزش و اشتغال زنان، از دلایل اصلی تشدید این بحران عنوان شده است. بسیاری از مادران در مناطق محروم به دلیل ممنوعیت کار، توانایی تأمین غذای کافی برای فرزندان خود را ندارند. همچنین کارکنان درمانی و پروژه‌های محلی تحت حمایت صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل هشدار می‌دهند که بدون بازگشت کمک‌های بین‌المللی، شمار قربانیان افزایش خواهد یافت. داکتران در شفاخانه دولتی بدخشان هشدار داده‌اند که شمار مرگ‌ومیر کودکان در حال افزایش است. دنیل تیمه، سخنگوی یونیسف گفته است: «وضعیت تغذیه کودکان در افغانستان بسیار وخیم است. بیش از ۳.۵ میلیون کودک زیر پنج سال دچار سوءتغذیه حاد هستند، از جمله ۱.۴ میلیون تن که به‌طور تهدیدکننده‌ای لاغر هستند.» پیش از این، نهادهای سازمان ملل اعلام کرده بودند که بدخشان بیش‌ترین تعداد مبتلایان به سوءتغذیه را در میان ولایت‌های افغانستان دارد.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 130 بازدید

حدود شش هزار کودک و زن باردار پنجشیری مبتلا به سوءتغذیه هستند

ریاست اطلاعات و فرهنگ ولایت پنجشیر درتازه‌ترین مورد از ثبت حدود شش هزار کودک و زن باردار مبتلا به سوءتغذیه در این ولایت خبر داده است. اين ریاست روز (سه‌شنبه، ۱۵ میزان) با نشر خبرنامه‌ای گفته‌ است که طی شش ماه نخست سال جاری خورشیدی در ولایت پنجشیر ۵ هزار و ۹۲۵ کودک، زن و زن باردار به سوءتغذیه مبتلا شده‌اند. خبرنامه به نقل از داکتر حجت‌الله محمدی، رییس صحت عامه‌ی حکومت سرپرست در پنجشیر نوشته است که از این میان، ۴ هزار و ۲۴۴ کودک و یک هزار و ۶۸۱ زن باردار به سوءتغذیه مبتلا هستند. آقای محمدی در ادامه تاکید کرده است که کودکان به سوءتغذیه شدید و متوسط مبتلا شده‌اند. رییس صحت عامه‌ی ولایت پنجشیر در ادامه افزوده است که حدود ۳ هزار و ۶۳۹ کودک مبتلا به سوءتغذیه تداوی شده و بقیه‌ی آن‌ها در حال درمان می‌باشند و زنان باردار مبتلا به سوءتغذیه نیز تحت مراقبت‌های بهداشتی قرار دارند. با این وجود، چندی پیش سازمان جهانی غذای سازمان ملل در افغانستان اعلام کرده بود که حدود ۴.۷ میلیون زن و کودک در افغانستان مبتلا به سوءتغذیه هستند. برنامه جهانی غذا تاکید کرده بود که ۹.۵ میلیون نفر در افغانستان به‌شدت دچار ناامنی غذایی هستند. همچنین سازمان‌های بین‌المللی بارها هشدار داده‌اند که افغانستان با بحران سوءتغذیه‌ی فزاینده، دست و پنجه نرم می‌کند. نگرانی از مرگ‌ومیر کودکان و زنان به‌دلیل سوءتغذیه در حالی مطرح می‌شود که با روی‌کارآمدن مجدد حکومت سرپرست در افغانستان، بخشی از کادر صحی کشور را ترک کرده‌اند و این موضوع سکتور صحت را به چالش جدی مواجه کرده است. از سویی هم، حکومت فعلی با اعمال محدودیت بر روند آموزش و کار زنان و دختران باعث شده‌ است که جامعه‌ی جهانی سطح کمک‌های خود را به افغانستان کاهش دهد.

ادامه مطلب