سازمان داکتران بدون مرز در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که در چهار ماه اول سال جاری میلادی پنج هزار کودک مشکوک ابتلا به بیماری سرخک (سرخکان) در مراکز صحی تحت مدیریت یا حمایت این نهاد در افغانستان بستری شدند. این نهاد امروز (یک‌شنبه، ۳۰ ثور) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است، هرچند که این آمار در حال حاضر رو به کاهش است، اما اقداماتی برای جلوگیری از شیوع آن در آینده لازم است. سازمان داکتران بدون مرز به نقل از هماهنگ‌کننده‌ی بخش صحی این نهاد در افغانستان گفته است که بهترین راه برای جلوگیری از شیوع سرخکان، واکسن کردن کودکان است. وی تاکید کرد که واکسیناسیون برای جلوگیری از بیماری سرخک کودکان را از سن شش‌ماهگی تحت پوشش قرار دهد. در ادامه آمده است که این کودکان با وجود اینکه تحت تأثیر شیوع سرخک قرار می‌گیرند، اما تحت پوشش واکسیناسیون قرار ندارند. باید گفت که بیماری سرخ یکی از بیماری‌های مسری است که از فرد مبتلا به افراد دیگری که واکسن نشده‌اند به سرعت انتقال می‌یابد. پیش از این سازمان جهانی صحت نیز از افزایش موارد ابتلا به این بیماری در افغانستان هشدار داده بود و از خانواده‌ها خواسته بود که کودکان خود را واکسن کنند. سرخک نوعی عفونت سیستم تنفسی است که یک ویروس آران‌آ از خانواده پارامیکسوویریده آن را ایجاد می‌کند. علائم سرخک شامل تب، سرفه، آبریزش بینی، و راش پوستی در نقاط مختلف بدن است.
برچسب: رسانه گوهرشاد
بخش زنان سازمان ملل متحد برای افغانستان اعلام کرده است که زنان و دختران در افغانستان خواستار برخورداری از حقوق اولیه، برابری و کرامت انسانی هستند. این نهاد با باز نشرکردن گزارشی تحت عنوان «زنان توقف ناپذیر، جنبش زنان افغان» که از سوی این نهاد تهیه شده بود، نوشته است که زنان افغانستان همان حقوقی را می‌خواهند که همه‌ی زنان در سراسر جهان می‌خواهند. در گزارش آمده است که زنان و دختران در افغانستان، خواستار برخورداری از حقوق اولیه‌ی شان هستند. گزارش به نقل از زنان افغانستان نوشته است: «ما نمی‌خواهیم قلعه‌ای در آسمان ساخته شود. ما حقوق اولیه خود را می‌خواهیم.» بخش زنان سازمان ملل متحد برای افغانستان نیز نوشته: «آنچه زنان افغانستانی می‌خواهند، همان چیزی‌ست که همه‌ی زنان می‌خواهند؛ زندگی به انتخاب خود، با برابری و کرامت داشته باشند.» این نهاد سازمان ملل متحد می‌گوید که هرچند حکومت فعلی در تلاش حذف زنان افغانستان از جامعه، فضای عمومی، آموزشی و بخش‌های تصمیم‌گیری هستند؛ اما زنان این محدودیت‌ها را نمی‌پذیرند و از تلاش‌هایشان دست بر نمی‌دارند. بخش زنان سازمان ملل متحد، پیش از این افغانستان را یکی از خطرنا‌ک‌ترین کشورهای برای زنان و دختران توصیف کرده بود. این در حالی است که حکومت فعلی در نزدیک به سه سال گذشته، با صدور بیش از ۵۰ فرمان زنان و دختران را از تمام حقوق‌شان محروم کرده و آنان را از زندگی عمومی نیز حذف کرده است.
تخمدان یک جفت غدد زنانه است که در آن تخمک‌ها تشکیل شده و هورمون‌های زنانه استروژن و پروژسترون نیز در آن ساخته می‌شوند. این هورمون‌ها در ویژگی‌های زنانه مانند رشد سینه، فرم بدن و موهای بدن نقش مهمی دارند. آنها همچنین در چرخه قاعدگی، باروری و بارداری نقش دارند. سرطان تخمدان یا (Ovarian cancer)، زمانی ایجاد می‌شود که سلول‌های غیرطبیعی در تخمدان شروع به رشد و تقسیم به روشی کنترل نشده، می‌کنند. آنها در نهایت (تومور) را تشکیل می‌دهند. اگر زود تشخیص داده نشود، سلول‌های سرطانی به تدریج در بافت‌های اطراف رشد می‌کنند و ممکن است به نواحی دیگر بدن سرایت کند. سرطان تخمدان چیست؟ سرطان تخمدان نوعی سرطان است که از اندام‌های تناسلی زنانه شروع می‌شود، زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های تخمدان غیرطبیعی تقسیم و دچار تکثیر غیرقابل کنترلی می‌شوند. «سرطان تخمدان» یک اصطلاح عمومی برای هر تومور بدخیم اولیه تخمدان است. با این حال، انواع مختلفی از سرطان تخمدان وجود دارد؛ از جمله برخی از آنها که بسیار نادر هستند و نیاز به درمان تخصصی دارند. بنابراین، تشخیص صحیح از قبل بسیار مهم است. انواع اصلی سرطان تخمدان به خاطر سلول‌هایی که این بیماری برای اولین بار در آنجا شکل می‌گیرد، نامگذاری شده اند. قبلاً اعتقاد بر این بود که سرطان تخمدان فقط از تخمدان‌ها شروع می‌شود، اما شواهد اخیر نشان می‌دهد که بسیاری از سرطان‌های تخمدان ممکن است در سلول‌های انتهای دور (دیستال) لوله‌های فالوپ شروع شوند انواع سرطان تخمدان سرطان اپیتلیال تخمدان شایع‌ترین نوع سرطان تخمدان است. سرطان صفاق اولیه و سرطان لوله فالوپ مشابه سرطان تخمدان اپیتلیال هستند و به همان روش درمان می‌شوند. انواع نادر سرطان تخمدان شامل تومورهای سلول زایا، تومورهای استرومایی و سارکوم است. علائم سرطان تخمدان سرطان تخمدان معمولاً در مراحل اولیه علائمی ایجاد نمی‌کند. هنگامی که علائم ایجاد می‌کند، می‌توانند مشابه سایر شرایط باشد. اگر هر یک از علائم را دارید و جدید هستند یا بیش از چند هفته ادامه دارند، باید با پزشک خود صحبت کنید. شایع‌ترین علائم سرطان تخمدان عبارتند از: احساس نفخ درد پشت، شکم یا لگن احساس سیری بعد از خوردن مقادیر کم تغییرات ادراری، مانند مشکل در ادرار کردن یا نیاز به ادرار فوری علائم دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد: تغییر در عادات روده کاهش یا افزایش وزن غیر قابل توضیح خستگی حالت تهوع یا سوء‌هاضمه درد هنگام رابطه جنسی خونریزی واژینال بین پریودها، بعد از یائسگی یا بعد از رابطه جنسی چه چیزی باعث سرطان تخمدان می‌شود؟ علت سرطان تخمدان ناشناخته است. با این حال، عواملی وجود دارد که نشان داده شده است بر شانس ابتلا به سرطان تخمدان تأثیر می‌گذارد. عوامل خطری که ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند عبارتند از: سن بالا: اگر بالای ۵۰ سال هستید سرطان تخمدان شایع‌تر است. سابقه خانوادگی سرطان‌های خاص در بستگان نزدیک، از جمله تخمدان، پستان، کولورکتال و آندومتر یا یک جهش ژنی، یا سندروم لینچ را به ارث برده باشند داشتن اضافه وزن کشیدن سیگار اندومتریوز اگر هرگز باردار نشده اید (ناباروری) اگر در مورد خطر ابتلا به سرطان تخمدان نگران هستید، برای اطلاعات بیشتر و مشاوره به پزشک خود مراجعه کنید. همچنین با افزایش سن، خطر ابتلا به سرطان تخمدان افزایش می‌یابد. سرطان تخمدان چگونه گسترش می‌یابد؟ اگر سرطان تخمدان گسترش یابد، معمولاً این کار را از لگن به غدد لنفاوی، شکم، روده، معده، سینه یا کبد انجام می‌دهد. کاهش خطر ابتلا به سرطان تخمدان مطالعات نشان می‌دهد که می‌توانید کارهایی برای کاهش خطر ابتلا به سرطان تخمدان انجام دهید. که شامل: داشتن یک رژیم غذایی سالم و حفظ وزن مناسب مصرف قرص‌های ضد بارداری را در نظر بگیرید. با پزشک خود در مورد اینکه آیا آنها ممکن است گزینه خوبی برای شما باشند، صحبت کنید. سابقه خانوادگی خود را بدانید و آزمایش ژنتیک را در نظر بگیرید. باز هم با پزشک خود صحبت کنید. برداشتن لوله‌های فالوپ درصورتی که تمایلی به بچه دارشدن ندارید. مطالعات نشان می‌دهد که این روش‌ها میتواند خطر ابتلا به سرطان تخمدان را کاهش دهد. سرطان تخمدان و بارداری انواع مختلفی از سرطان تخمدان وجود دارد و برخی از افراد با تشخیص آن می‌توانند باردار شوند. با استفاده از ترکیبی از جراحی و درمان‌های حفظ باروری، برخی از بیماران می‌توانند پس از درمان به بچه دار شدن ادامه دهند. اگر سرطان گسترش نیافته باشد، جراح ممکن است بتواند تخمدان و یا رحم را دست نخورده باقی بگذارد. علاوه بر این، ممکن است گزینه‌های دیگری برای حفظ باروری، از جمله انجماد تخمک‌ها و یا بافت تخمدان وجود داشته باشد. پزشک زنان و متخصص غدد تولید مثل شما میتواند در تعیین اینکه آیا این درمان‌ها و روش‌ها ممکن است گزینه‌ای باشند کمک کند. مهم است که اهداف باروری خود را با پزشک خود در میان بگذارید. چه زمانی باید به پزشکم مراجعه کنیم؟ علائم سرطان تخمدان در سایر بیماری‌ها مشترک است، بنابراین داشتن علائم همیشه به معنای ابتلا به سرطان نیست. اگر متوجه علائم جدید شدید یا بیش از چند هفته ادامه یافته‌اند، باید به پزشک مراجعه کنید. تشخیص سرطان تخمدان در صورت داشتن علائم معمولاً با مراجعه به پزشک خود شروع می‌کنید. آنها شما را معاینه می‌کنند و ممکن است شما را برای آزمایش یا مراجعه به متخصص ارجاع دهند. در صورت ابتلا به سرطان، آزمایشات بیشتری انجام دهید. این آزمایش‌ها برای پی بردن به اندازه و گسترش آن است. آزمایشات تشخیص سرطان تخمدان: سنوگرافی لگن ام آر آی و سی تی اسکن آزمایش خون نمونه برداری درمان روند درمان سرطان تخمدان معمولاً شامل ترکیبی از جراحی و شیمی‌درمانی است. درمان‌های دیگر آن ممکن است در شرایط خاص استفاده شوند. مانند درمان هورمونی و ایمونوتراپی نویسنده: داکتر معصومه پارسا
یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که کودکان افغانستان مصیبت‌های زیادی را تحمل می‌کنند. یونیسف امروز (شنبه، ۲۹ ثور) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که سیلاب جان افراد بی‌گناه، از جمله کودکان را می‌گیرد. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکیر کرد: «ما به همه آسیب‌دیده‌گان تسلیت می‌گوییم.» یونیسف افزود که در حال بسیج کمک برای حمایت از جوامع است. این در حالی است که پیش‌تر، یونیسف گفته بود که سیلاب جان ۵۱ کودک را در بغلان گرفته است. با این حال، مشخص نیست در سیلاب غور به چی تعداد کودکان جان باخته‌اند. منابع محلی گفته بودند که بیشتر قربانیان سیلاب ولایت غور زنان و کودکان هستند.
مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت فاریاب می‌گویند که سرازیرشدن سیلاب در پنج ولسوالی این ولایت جان ۱۸ نفر را گرفته و دو زخمی نیز برجای گذاشته است. عصمت‌الله مرادی، سخنگوی فرماندهی پولیس فاریاب گفت که دیروز (جمعه، ۲۸ ثور) ولسوالی‌های بل‌چراغ، المار، قیصار، پشتون‌کوت و خیبر این ولایت شاهد سرازیرشدن سیلاب‌‌های مدهوش بوده است. وی تاکید کرد که در اثر سیلاب در این ولسوالی‌ها، هزار خانه‌ی مسکونی، هزار جریب زمین زراعتی، ۱۵۰ باب دکان و یک کلینیک سیار به صورت کلی یا قسمی تخریب شدند. همچنین گزارش شده است که براثر این سیلاب‌ها بیش از ۳۰۰ رأس مواشی تلف شده‌اند. مسوولان در مقام ولایت فاریاب می‌گویند که مقام‌های این ولایت و نهادهای امداد‌‌‌رسان نشست اضطراری برگزار کرده‌اند و در تلاش امدادرسانی به سیل‌زدگان هستند. سیلاب در دو روز اخیر در ولایت‌های مختلف کشور تلفات و خسارات سنگین برجای گذاشته است. براساس معلومات موجود در ولایت غور دست‌کم ۵۰ نفر براثر سیلاب جان باخته‌اند.
منابع محلی از ولایت بامیان می‌گویند که در حمله‌ی مسلحانه در مرکز شهر این ولایت سه گردشگر خارجی، یک همراه داخلی آنها و دو فرد ملکی دیگر کشته و شش تن دیگر به شمول چهار گردشگر خارجی و دو فرد ملکی زخمی شدند. دست‌کم سه منبع مردمی با تایید این رویداد به رسانه گوهرشاد گفته‌اند که این حمله حوالی ساعت ۵:۳۰ عصر دیروز (جمعه، ۲۸ ثور) در منطقه‌ی «سربازار» و در نزدیکی هوتل لاجورد صورت گرفته است. منبع تاکید کرد که در این حمله سه شهروند اسپانیا، یک مترجم اهل افغانستان و دو فرد ملکی دیگر کشته شدند. پدرو سانچز، نخست‌وزیر اسپانیا تایید کرده است که سه شهروند این کشور در ولایت بامیان افغانستان کشته شده‌اند. او با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که از خبر قتل گردشگران اسپانیایی در افغانستان شوکه شده است. همچنین منابع امنیتی می‌گوید که شش نفر دیگر از جمله چهار شهروند خارجی زخمی شدند. براساس معلومات موجود هنگامی که گردشگران خارجی در حال پایین شدن از موتر بودند، مهاجمان شروع به تیراندازی کردند. منبع می‌گوید که هدف اصلی حمله کننده، گردشگران خارجی بوده است که در شهر بامیان به دنبال خرید سودای مورد نیازشان بوده‌اند. پولیس بامیان با نشر خبرنامه‌ای گفته است که در این حمله چهار نفر به شمول سه گردشگر خارجی که دو تن از آنها خانم بودند و یک همراه داخلی آنها کشته و هفت نفر دیگر به شمول چهار گردشگر خارجی، یک همراه آنها و دو فرد ملکی زخمی شده‌اند. در ادامه آمده است که در میان زخمی‌ها سه زن و چهار مرد حضور دارند که از کشورهای ناروی، استرالیا، لیتوانیا و اسپانیا هستند. منبع گفت که زخمیان این رویداد جهت تداوی به کابل منتقل شدند. باید گفت که این حمله در حالی رخ داده است که در ماه‌های اخیر، تعداد گردشگران خارجی در بامیان به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته است. این نخستین بار در بیش از ۲۰ سال اخیر است که گردشگران خارجی در ولایت بامیان مورد حمله‌ی مسلحانه قرار می‌گیرند. کرن دکر، کاردار سفارت آمریکا برای افغانستان که از دوحه، پایتخت قطر فعالیت دارد، حمله مسلحانه روز جمعه در بامیان را «بزدلانه» خواند و محکوم کرد.
مسوولان در اداره صحت روانی شفاخانه حوزوی هرات از افزایش نگران‌کننده شمار زنان مبتلا به بیماری‌های روانی خبر داده و می‌گویند که دست‌کم ۸۰ درصد مراجعه‌کنندگان شفاخانه روان‌درمانی هرات را زنان و دختران تشکیل می‌دهند. سازمان ملل متحد با نشر گزارشی گفته است که از زمان بازگشت حکومت فعلی به قدرت در ماه اسد ۱۴۰۰، زنان و دختران در افغانستان با مشکلات عمیق و روزافزون روانی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. یک داکتر در شفاخانه حوزوی هرات به دلایل امنیتی نخواست نامش در گزارش سازمان ملل فاش شود، گفت: «روزانه ۱۰۰ تن به مرکز روان‌درمانی هرات مراجعه می‌کنند که از این میان ۸۰ درصد آن زنان و دختران هستند.» در گزارش آمده است که مشکلات اقتصادی، خشونت‌های خانوادگی، آینده تاریک و محدودیت آموزش و کار، از عوامل افزایش بیماری روانی زنان عنوان می‌شوند. سازمان ملل به نقل از مرجان، یکی از بیماران گفت: «بیشتر حملات ناگهانی روانی را تجربه می‌کنم. قلب من ضعیف است و بی‌حال و سرگیچه دارم. ممنوعیت تحصیل مرا به افسردگی مبتلا کرده است.» وی گفت: «تا چی وقت زنان و دختران در چهاردیواری خانه محبوس باشند و با آینده تاریک دست و پنجه نرم کنند؟» مرجان با بیان اینکه چندبار تلاش کرده خودکشی کند، گفت که در دوره حکومت فعلی، پدرش او را به زور به شوهر داد و مجبور شد فعالیت‌های مدنی و حقوق بشری را کنار بگذارد. این در حالی است که با برگشت حکومت فعلی به قدرت، زنان و دختران با محدودیت‌های گسترده‌ای روبرو شده‌اند. دختران از رفتن به مکتب و دانشگاه و زنان از کارکردن در نهادهای غیردولتی داخلی و بین‌المللی محروم شده‌اند.
مسوولان محلی در ولایت غور می‌گویند که سیلاب در این ولایت جان دست‌کم ۵۰ نفر را گرفته و خسارات هنگفت مالی نیز برجای گذاشته است. براساس گفته‌های مسوولان محلی، کودکان و زنان قربانیان اصلی سیلاب‌ها می‌باشند. مولوی عبدالحی زعیم، رییس اطلاعات و فرهنگ غور صبح امروز (شنبه، ۲۹ ثور) در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که در سیلاب این ولایت حدود ۵۰ تن جان باخته‌اند و احتمال افزایش تلفات نیز وجود دارد، زیرا شمار دیگر هنوز مفقود هستند. آقای زعیم تاکید کرد که سیلاب مدهوش روز گذشته (جمعه، ۲۸ ثور) در شهر فیروزکوه و ولسوالی‌های دولینه، تولک، شهرک و مرغاب تلفات و خسارات سنگین برجای گذاشته است. رییس اطلاعات و فرهنگ غور گفت که ارقام ذکر شده از تلفات ولسوالی‌های دولینه، شهرک و مرکز این ولایت می‌باشند. از دیگر ولسوالی‌ها به دلیل قطع بودن خطوط تلفون تلفات گزارش نشده است. وی افزود تا اکنون دو هزار خانه‌ی مسکونی و دو هزار و ۵۰۰ دکان به‌گونه‌ی کلی و ۴۰۰ خانه‌ی دیگر به‌گونه‌ی قسمی تخریب شده است. او تصریح کرد که همچنان هزار مواشی نیز تلف شده‌اند. آقای زعیم گفت که در حال حاضر راه‌های مواصلاتی ولسوالی‌های غور و شاهراه غور-هرات مسدود است. این مقام محلی تاکید کرد که مردم نیاز شدید به همکاری دارند و خانواده‌های آسیب‌دیده سرپناه و غذا برای خوردن ندارند. همچنین فرماندهی پولیس غور نیز با نشر خبرنامه‌ای گفته است که سیلاب روز گذشته بیشترین خسارت را به خانه‌های سمت جنوب شهر فیروزکوه وارد کرده است. در خبرنامه آمده است که صدها خانه و هزاران جریب زمین زراعتی در مناطق جر کندیوال، تسرغی، پوزه‌لیج، زرتلی، دره شیخ‌ها، فامیلی‌ها، مدرسه و روستاهای اطراف شهر فیروزکوه به‌گونه‌ی کامل تخریب شده است. آموختن نوشتن اخبار دری هرات در پیشین چگونه بود؟ براساس خبرنامه، اجناس صدها دکان در شهر فیروزکوه نیز زیر آب رفته است. باید گفت که در تصاویر منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی دیده می‌شود که سیلاب وارد دکان‌ها و مراکز فروش شده و مردم در پی کشیدن اجناس از داخل دکان‌ها هستند. تاهنوز میزان کلی تلفات و خسارات سیلاب در غور مشخص نیست. هفته‌ی گذشته سیلاب در ولایت‌های شمالی تلفات و خسارات سنگین برجای گذاشت. براساس آمار، تنها در ولایت بغلان بیش از ۳۰۰ نفر جان باخته اند و هزاران خانه تخریب شده است.
در ادامه‌ی وضع محدودیت حکومت سرپرست علیه زنان و جنگ در افغانستان، ملالی هلمندی، رییس اجرایی شرکت تولید انرژی خورشیدی «هلمند سولر» اعلام کرد که ۴۷ سال جنگ در افغانستان، نقش مادران را به‌عنوان ستون فقرات خانواده‌ها در کشور تضعیف کرده است. خانم هلمندی این اظهارات را در نشستی که به میزبانی سازمان ملل متحد در مورد حمایت از زنان کارآفرین در کشورهای درگیر جنگ در بحرین برگزار شده بود، مطرح کرده و گفته است که یک مادر در افغانستان بیشترین زمان را در رشد کودک می‌گذراند. او تاکید کرد: «من دریافتم که خانواده‌های پایدارتر هستند که در آن مادران توان‌مند است، دانش دارد و به آنها [خانواده‌ها] فرصت داده می‌شود که کسب درآمد کنند و یک مادر در افغانستان بیشترین زمان را در رشد کودک می‌گذراند.» وی افزود که شرکت زیر اداره وی پس از تسلط دوباره حکومت سرپرست بر افغانستان، گلخانه‌هایی را برای زنان آسیب‌دیده از جنگ و بحران ایجاد کرده است. همچنین حمید هیرمند، شوهر خانم هلمندی نیز در این نشست گفت که حدود ۸۰ درصد از زنان در افغانستان به دلیل جنگ و تحولات اخیر شغل خود را از دست دادند. سازمان ملل نشستی دو روزه‌ای را به هدف حمایت از زنان سرمایه‌گذار و اهمیت سرمایه‌گذاری زنان در کشورهای درگیری جنگ در شهر منامه، پایتخت بحرین، برگزار کرده بود. در این نشست درکنار زنان کارآفرین اهل افغانستان، سرمایه‌گذاران زن از کشورهای الجزایر، عراق، سودان و فلسطین نیز حضور داشته‌اند. این در حالی است که پس از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. این رویکرد حکومت فعلی خانواده‌های را که زنان نان‌آور آنان هستند، با مشکلات جدی اقتصادی روبه‌رو کرده است.
اضطراب اجتماعی یا SAD ( Social Anxiety Disorder)، در واقع نوعی ارزیابی شخصیتی در موقعیت‌های مختلف اجتماعی می‌باشد. و اما این اختلال درمورد زنان تا حد زیادی وابسته به هنجارها و معیارهای فرهنگی و اجتماعی یک جامعه می‌باشد و میتواند این قشر را بیشتر در معرض ابتلا و آسیب قرار دهد؛ زنانی که دچار اضطراب اجتماعی می‌شوند از رویارویی با سایرین و ازینکه چگونه مورد ارزیابی و داوری قرار بگیرند واهمه دارند. آنها اینگونه احساس می‌کنند که در هر جایی افرادی وجود دارند که به محض روبرو شدن با او، ویژگی‌های شخصیتی و رفتارش را مورد تحلیل و وارسی قرار می‌دهن.د بنابراین تا حد زیادی سعی می‌کنند تا از قرار گرفتن در چنین موقعیت‌هایی دوری کنند. این افراد علاقه‌ای به حضور در محیط‌های جمعی از خودشان نشان نمی‌دهند چون برخورد‌های اجتماعی را صحنه‌ی ارزیابی و نقد خود تلقی می‌کنند. برای مثال قرار گرفتن و صحبت کردن در مقابل کتله‌ی عظیمی از شنوندگان و بینندگان برای این افراد سخت خواهد بود. البته که ممکن است اکثر افراد از قرار گرفتن در چنین موقعیتی دچار اضطراب شوند اما برای افرادی که دچار اضطراب اجتماعی باشند، ترسی غیر معقول به همراه خواهد داشت. افرادی با اضطراب اجتماعی از سوی اطرافیان ممکن است به عنوان انسان‌هایی کم‌رو تلقی شوند و از این واژه برای توصیف‌شان استفاده صورت بگیرد که البته جوامع و خانواده‌ها با فرهنگ‌های مختلف برای کم رویی تعاریف متفاوتی به کار می‌برند و همانطور که اشاره کردیم مسائل برمی‌گردد به ارزش‌های یک جامعه و تصویری که در رابطه به موضوعی دارند. اغلب کسانی که به لحاظ اجتماعی و روانشناسی فردی کم‌رو و غیراجتماعی تلقی می‌شوند در یک جامعه و یا فرهنگ ممکن است تحت عنوان انسانی ساکت، مودب و متین در نظر گرفته شوند و همینطور در جوامع سنتی‌تر این رفتار را برای زنان و دختران صفتی مورد قبول و مثبت در نظر می‌گیرند و حتی آنان را مورد تمجید و تشویق قرار می‌دهند اما از سوی دیگر ممکن است همین رفتار را برای پسران به منزله‌ی ناتوانی او در نظر بگیرند. خویشتن داری و سکوت معنادار و منطقی، یک ویژگی متعالی می‌باشد درحالی که کم‌رویی پدیده‌ای غیر ارادی، ناخوشایند، ناشی از اعتماد به نفس ناکافی و نوعی معلولیت اجتماعی است که برای هردو جنس زن و مرد امری نامطلوب به حساب می‌آید. جوامع و خانواده‌ها باید تفاوت این دو موضوع را درک کنند و بدانند خویشتن داری و رفتار سالم ارتباطی با عدم حضور معنادار در اجتماع نداشته و هر جامعه نیاز به حضور فعال زنان و دختران در تمامی عرصه‌ها دارد. خانواده‌ها و نحوه‌ی پرورش فرزندان توسط والدین نقش مهمی در یادگیری فعالیت و حضور اجتماعی دارد و اینکه یک خانواده با چه دیدگاه و چه طرز تفکری کودک را پرورش می‌دهد؛ در شکل دهی شخصیت‌شان به شدت اثر گذار خواهد بود. الگوهای رفتاری بزرگسالان ، برنامه‌های رسانه‌ای، نحوه‌ی رفتار و میزان رفتارهای عاطفی و کلامی بزرگسالان در جامعه بیشترین تاثیر را در رفتار اجتماعی و جایگاه اجتماعی کودکان خواهد داشت و میتواند آنان را افرادی با روحیه‌ی اجتماعی قوی و یا افرادی مستعد ترس از جامعه به بار بیاورد. در خصوص دختران انتظارات نامعقول خانواده و یا جامعه همچون حضور در مهمانی‌ها، رفتارهای مصنوعی، طرز پوشش، طرز رفتار در هنگام صحبت کردن و غذا خوردن ، و ... . سختگیری بیش از حد و توقعات غیرضروری تنبیه و یا تشویق‌های نادرست و یا افراطی از جمله اولیه ترین و پایه ترین دلایل زمینه ساز رشد معیوب اجتماعی به شمار می‌رود. در زمینه‌ی اضطراب اجتماعی هیچگاه به صورت میراثی و از طریق ژن‌ها چیزی به فرزندان به ارث نمی‌رسد بلکه هر آنچه از والدین به فرزند انتقال می‌یابد در نتیجه‌ی رفتارها و سبک فرزندپروری آنها می‌باشد. ترس نیز یکی از عوامل این موضوع به شمار می‌رود؛ اینکه کودک در ابتدا چیزی نمی‌داند همه چیز و همه کس در نظرش ناآشنا و غریبه می‌آیند امری طبیعی است و همه چیز برمی‌گردد به نحوه‌ی یاددهی والدین برای برطرف شدن این احساس ترس و اینکه چطور باید از اضطراب حضور در بین افرادی به غیر از خانواده جدا شود و چگونه باید در شرایط مختلف با دیگران برخورد کند، چگونه یاد بگیرد تا در نتیجۀ ارتباط و معاشرت بر ترس از سایرین غلبه کند. که البته خلاف این موضوع نیز میتواند بر تشدید و احتمال بروز اضطراب و ترس از جامعه دامن بزند. اضطراب اجتماعی و ترس از برقراری ارتباطات بین فردی در بین تک فرزندان بیشتر به چشم می‌خورد این موضوع زمانی به صورت جدی مطرح می‌شود که والدین توانایی کافی برای ایجاد زمینۀ ارتباطات اجتماعی و رشد اجتماعی مطلوب کودک را دارا نباشند . فرزند اول و یا تک فرزند معمولا خود را با بزرگترها مقایسه می‌کند و خود را با آنان همانندسازی می‌کند. یا تمایل بیشتر به برقراری ارتباط با آنها نسبت به ارتباط با همسالان خود نشان می‌دهد و یا به عبارتی تک فرزندها در ارتباط با همسالان خود بیشتر دچار مشکل می‌شوند و این موضوع به نحوی زمینه ساز رشد نادرست آنها می‌شود. از سویی دیگر انتظارات بالای والدین و آرمان خواهی فراوان از فرزندشان و احساس ناتوانی در فرزندان در تحقق بخشیدن به این انتظارات فرزندان را دچار احساس بی‌کفایتی می‌کند و باعث می‌شود خودپندارۀ ضعیف نسبت به خودشان داشته باشند که در نتیجه کم‌رویی و اضطراب زیاد در شخصیت کودک پدیدار می‌شود. مدارس و محیط‌های آموزشی می‌توانند به عنوان مکانی برای پرورش ارتباطات اجتماعی و مشوقی برای‌شان باشد. اما با تاسف فراوان به علت عدم آگاهی در چنین محیط ها افرادی را که دچار معلولیت ارتباط اجتماعی هستند به عنوان الگویی برای دیگران قرار می‌دهند و عملا باعث می‌شوند تا افرادی که پتانسیل کافی برای برقراری ارتباطات سالم را دارا اند در دام رفتارهای بیمارگونه و ناسالم بیفتند. زمانی که افراد دارای معلولیت اجتماعی مدام تایید و تشویق شوند در ابتدا خود آن فرد به سمت تقویت رفتار به اصطلاح مودبانه سوق پیدا می‌کند و آنها را تقویت می‌کند و از طرف دیگر باعث می‌شود تا دیگر کودکان با سرمشق قرار دادن او از او الگو بگیرند. این مسئله زمانی مشکل ساز می‌شود که فردی به دلیل کمبودهای عاطفی، تعارضات خانوادگی و یا سایر مشکلات روحی و رفتاری تمایل به مورد تایید قرار گرفتن توسط سایرین داشته باشد و با تایید شدن و اعمال فشارهای روانی و اخلاقی، انضباط خشک و جدی و افراطی، تحقیر و تهدید، اعمال محدودیت های شدید، هدایت به سوی تسلیم پذیری محض و رفتارهای دیکتاتور منشانه زمینه ساز اضطراب و دوری از اجتماع در افراد خواهد شد. این افراد در نهایت قادر به برقراری ارتباط با سایرین نخواهند بود و نمی‌توانند احساسات خوشایند و یا ناخوشایند را منتقل و یا دریافت کنند و مدام دچار احساس تنهایی می‌شوند و به تدریج از ارتباطات آنان کاسته شده و ویژگی افراد دارای اضطراب اجتماعی را به خود می‌گیرند. احساس تنهایی به صورت موقت و گذرا در زندگی همه‌ی ما موضوعی تجربه شده می‌باشد اما اگر این احساس به صورت عمیق شکل بگیرد میتواند در زندگی مان تاثیرات جدی‌ای را به دنبال داشته باشد پس با این اوصاف می‌دانیم حضور ما در اجتماع و توانایی ما در برقراری ارتباط و معاشرت با سایرین چقدر در زندگی مان حائز اهمیت می‌باشد و اینکه چقدر خانواده و جامعه در شکل دهی ابعاد شخصیتی افراد و نقش دارند. در مقالۀ بعدی به معرفی علائم اضطراب اجتماعی و راهکارهای درمانی آن خواهیم پرداخت. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»