دیدبان حقوق بشر میگوید که نشست سوم دوحه فرصتی برای ایستادن جامعهی جهانی در کنار زنان افغانستان و اجتناب از مشروعیت بخشیدن به حکومت سرپرست است. این نهاد امروز (سهشنبه، ۲۲ جوزا) با نشر گزارشی گفته است که در کنار سایر محدودیتها، یک هزار روز میشود که حکومت فعلی دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب در افغانستان محروم کرده است. اندرو استروهلین، نویسنده این گزارش میگوید که در پایان ماه جنوری کارشناسان و نمایندگان سازمان ملل متحد در مورد افغانستان در دوحه دیدار خواهند کرد تا در مورد رویکرد جامعهی جهانی در قبال افغانستان گفتگو کنند. وی تاکید کرد: «این فرصتی است برای ایستادن در کنار زنان و دختر ان افغانستان و اجتناب از انجام هر کاری که ممکن است، برای بیاهمیت جلوه دادن بحران جدی حقوق بشر یا مشروعیت بخشیدن به حکومت سرپرست باشد.» در ادامه آمده است: «جامعه جهانی نباید آنها [حکومت فعلی] را به نشستهای سازمان ملل دعوت کند. هیچکس نباید تحریمهای علیه حکومت سرپرست را لغو کند.» در گزارش دیدبان حقوق بشر آمده است که این جدیترین بحران حقوق زنان در جهان است که توسط کارشناسان بینالمللی بهعنوان «آپارتاید جنسیتی» محکوم شده است. چند روز پیش نیز رینا امیری، نماینده ویژه امریکا در امور زنان افغانستان بر مشارکت معنادار زنان و جامعه مدنی افغانستان در نشست سوم دوحه تاکید کرده بود. همچنین پیشتر گروهی از سازمانهای بینالمللی مدافع حقوق بشر با انتشار نامهای به کشورهای شرکتکننده در نشست دوحه گفتند «جهان به طرز خطرناکی به سوی پذیرش مشروعیت حاکمیت حکومت فعلی نزدیک» میشود. قرار است سومین نشست دوحه به میزبانی سازمان ملل متحد و نمایندگان ویژه کشورها برای افغانستان در روزهای دهم و یازدهم سرطان برگزار شود.
برچسب: رسانه گوهرشاد
دیدبان حقوق بشر میگوید که نشست سوم دوحه فرصتی برای ایستادن جامعهی جهانی در کنار زنان افغانستان و اجتناب از مشروعیت بخشیدن به حکومت سرپرست است. این نهاد امروز (سهشنبه، ۲۲ جوزا) با نشر گزارشی گفته است که در کنار سایر محدودیتها، یک هزار روز میشود که حکومت فعلی دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب در افغانستان محروم کرده است. اندرو استروهلین، نویسنده این گزارش میگوید که در پایان ماه جنوری کارشناسان و نمایندگان سازمان ملل متحد در مورد افغانستان در دوحه دیدار خواهند کرد تا در مورد رویکرد جامعهی جهانی در قبال افغانستان گفتگو کنند. وی تاکید کرد: «این فرصتی است برای ایستادن در کنار زنان و دختر ان افغانستان و اجتناب از انجام هر کاری که ممکن است، برای بیاهمیت جلوه دادن بحران جدی حقوق بشر یا مشروعیت بخشیدن به حکومت سرپرست باشد.» در ادامه آمده است: «جامعه جهانی نباید آنها [حکومت فعلی] را به نشستهای سازمان ملل دعوت کند. هیچکس نباید تحریمهای علیه حکومت سرپرست را لغو کند.» در گزارش دیدبان حقوق بشر آمده است که این جدیترین بحران حقوق زنان در جهان است که توسط کارشناسان بینالمللی بهعنوان «آپارتاید جنسیتی» محکوم شده است. چند روز پیش نیز رینا امیری، نماینده ویژه امریکا در امور زنان افغانستان بر مشارکت معنادار زنان و جامعه مدنی افغانستان در نشست سوم دوحه تاکید کرده بود. همچنین پیشتر گروهی از سازمانهای بینالمللی مدافع حقوق بشر با انتشار نامهای به کشورهای شرکتکننده در نشست دوحه گفتند «جهان به طرز خطرناکی به سوی پذیرش مشروعیت حاکمیت حکومت فعلی نزدیک» میشود. قرار است سومین نشست دوحه به میزبانی سازمان ملل متحد و نمایندگان ویژه کشورها برای افغانستان در روزهای دهم و یازدهم سرطان برگزار شود.
مسوولان محلی از ولایت ولایت غور میگویند که یک مرد، همسرش و یک مرد دیگر را در این ولایت به اتهام رابطهی جنسی خارج از ازدواج به قتل رسانده است. مولوی عبدالحی زعیم، رییس اطلاعات و فرهنگ غور با تایید این رویداد به رسانه گوهرشاد گفت که یک زن و یک مرد، روز گذشته (دوشنبه، ۲۱ جوزا) در شهر فیروزکوه، مرکز این ولایت توسط شوهرش این خانم به قتل رسیدهاند. آقای زعیم تاکید کرد که این رویداد در شهرک مهاجرین از مربوطات شهر فیروزکوه رخ داده است. وی افزود: «شوهر این خانم به دلیل اینکه زنش با مرد بیگانهای خلوت کرده و رابطهی خارج از ازدواج برقرار نموده است؛ هر دو را به قتل رسانده است.» وی در مورد هویت و سن قربانیان جزییات ارائه نکرد. همچنین شماری از رسانههای محلی گزارش دادهاند که این زن و مرد به شکل وحشتناکی به قتل رسیدهاند. رسانهها از زن کشته شده به اسم فاطمه و از مرد به اسم احسانالله یاد کرده و میگوید که این زن و مرد از سوی شهابالدین همسر فاطمه به قتل رسیدهاند. همچنین دفتر مطبوعاتی فرماندهی پولیس غور با نشر خبرنامهای گفته است که علت و انگیزه این قتل ناموسی بوده است. در خبرنامه آمده است که برای روشن شدن جزییات بیشتر این رویداد، تحقیقات نیروهای پولیس ادامه دارد. براساس این خبرنامه قاتل بازداشت شده و تحت نظارت قرار دارد. بهتازگی از کشف جسد یک زن و دخترش در غور نیز گزارش شده است. ابوسعید حماس غوری، آمر اطلاعات ریاست اطلاعات و فرهنگ در غور میگوید که جسد این دو نفر، پنج روز پیش (۱۶جوزا) از نزدیکی خانهی شان در روستای «آب گرم» ولسوالی اللهیار پیدا شده است. وی تاکید کرد که این زن و دخترش در ماه رمضان امسال از خانهشان ناپدید شده بودند. او افزود که افراد ناشناس این زن و دختر را پس از ربودن، ابتدا خفه کرده و سپس جسدهای شان را بین «گل و لای» پنهان میکنند. او دربارهی هویت این زن و دختر جزئیات ارایه نکرد. پس از تسلط حکومت سرپرست بر کشور، قتلهای مرموز در بین زنان بهگونه بیپیشینه افزایش یافته است. بیماریهای روانی، خصومت شخصی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتلها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد در تازهترین مورد اعلام کرده است که برای 200 نفر که بیشتر آنان زنان و دختران هستند در ولایت بامیان زمینهی کار در بخش زنبورداری را فراهم کرده است. این سازمان با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که در ولایت بامیان زمینهی کار را در بخش زنبورداری برای ۲۰۰ تن به شمول زنان فراهم کرده است. سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد تاکید کرد که این 200 نفر که بیشتر آنان زنان هستند؛ در زمینهی زنبورداری آموزش داده میشوند و همچنان به آنان بستههای زنبورداری را نیز توزیع کرده است. باید گفت که پیش از این نیز برنامهی توسعهی سازمان ملل متحد گفته بود که برای شماری از زنان در ولایت کابل، زمینهی آموزش زنبورداری را فراهم کرده و آنان مصروف کار زنبوداری استند. پس از ممنوعیت کاری زنان در بخشهای رسمی و سازمانهای بینالمللی، نهادهای مختلف سازمان ملل متحد تلاش دارد که از راههای مختلف زمینهی کار را برای زنان و دختران در افغانستان فراهم کند. در حالی سازمان ملل از آموزش ۲۰۰ تن در بخش زنبوداری خبر میدهد که با روی کار آمدن حکومت سرپرست در افغانستان، نهادهای متعدد بینالمللی از جمله سازمان ملل متحد اعلام کردند که این کشور افزون بر بحران سیاسی با بحران شدید گرسنگی، بیکاری و صحی نیز دستوپنجه نرم میکند.
بخش زنان سازمان ملل متحد اعلام کرده است، ظلمی که زنان و دختران افغانستان از آگست ۲۰۲۱ به اینسو، تجربه میکنند از نظر مقیاس و تأثیر نسلی «بینظیر» است. این سازمان امروز (دوشنبه، ۲۱ جوزا) گزارشی در مورد وضعیت زنان افغانستان تحت کنترول حکومت سرپرست نشر کرده و خواستار اقدام فوری جهانی برای پایان دادن به ستم جاری بر زنان و دختران افغانستان شده است. گزارش به نقل از زنانی که تبعیض جنسیتی را پس از تسلط حکومت سرپرست تجربه کردهاند، نوشته است که پیشرفت در زمینه حقوق زنان، با صدور بیش از ۷۰ فرمان از سوی حکومت فعلی، در کمتر از سه سال از بین رفت. بخش زنان سازمان ملل تاکید کرد که انزوای اجتماعی، زنان و دختران را به ناامیدی سوق میدهد. این سازمان با نشر آمارهای گفت که تنها یک درصد از زنان احساس میکنند که در جامعه نفوذ دارند، همینگونه ۸ درصد زنان سروی شده از آگست ۲۰۲۱ تا اکنون حداقل یک زن را میشناسند که خودکشی کرده و ۱۸ درصد از اشتراککنندگان میگویند که در سه ماه گذشته، یک بار هم با زنان خارج از خانوادهشان دیدار نکردهاند. همچنین در بخشی از گزارش آمده است که ترک تحصیل ۱.۱ میلیون دختر و ممنوعیت بیش از ۱۰۰ هزار زن از رفتن به دانشگاه با یک در ۵۰ رویداد مرگومیر مادران در افغانستان مرتبط است. یکی از زنان به بخش زنان سازمان ملل گفته است: «زنان خواهان حق تصمیمگیری هستند، نه فقط در خانههایشان، بلکه در دولت و دیگر فضاها. آنان تحصیل و کار میخواهند؛ حقوق خود را میخواهند.» آلیسون داویدیان، نماینده ویژه زنان سازمان ملل در افغانستان افزود: «زنان افغان مقاومت فوقالعادهای از خود نشان میدهند. در مواجهه با چالشهای باورنکردنی، زنان به اداره سازمانها، مشاغل و ارائه خدمات ادامه میدهند. ما باید روی مقاومت آنها سرمایه گذاری کنیم و افغانستان باید در صدر اجندای بینالمللی قرار بگیرد.» بخش زنان سازمان ملل توصیه کرد که برای مبارزه با این وضعیت، از سازمانهای جامعه مدنی زنان افغانستان با تخصیص بودجه درازمدت حمایت شود. در گزارش آمده است که جامعهی جهانی از اقداماتی که میتواند به طور ناخواسته از سیاستها، هنجارها و ارزشهای تبعیضآمیز حکومت سرپرست حمایت یا آن را عادیسازی کند، جلوگیری کنند. این نهاد همچنان توصیه کرده است: «اطمینان حاصل شود که حداقل ۳۰ درصد از تمام کمکهای مالی به افغانستان به ابتکاراتی اختصاص مییابد که صراحتاً با هدف ارتقای برابری جنسیتی، حقوق زنان و اجتناب از حمایت از پروژههای کور جنسیتی صورت میگیرد.» این گزارش در حالی نشر میشود که حکومت سرپرست زنان را از آموزش، تحصیل، کار و حضور در شماری از اماکن عمومی منع کرده است.
برنامه جهانی غذا در تازهترین مورد اعلام کره است که طی چهار ماه سال روان میلادی (۲۰۲۴ میلادی) به ۳.۵ میلیون افغان کمک نقدی کرده است. این سازمان با نشر اعلامیهای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که با این کمکها زمینه تهیه غذا و تقویت بازار محلی را فراهم کرده است. برنامه جهانی غذا در مورد مقدار پول کمک شده جزییات ارائه نکرده است. باید گفت که با روی کار آمدن حکومت سرپرست در افغانستان، نهادهای متعدد بینالمللی از جمله سازمان ملل متحد اعلام کردند که این کشور افزون بر بحران سیاسی با بحران شدید گرسنگی، بیکاری و صحی نیز دستوپنجه نرم میکند. اوچا یا دفتر همأهنگکننده کمکهای بشردوستانه سازمان ملل متحد چند روز قبل نیز گفته بود که معیشت و امنیت غذایی در افغانستان در خطر است.
مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت غزنی میگویند که جسد یک زن ۵۰ ساله از دریای این ولایت پیدا شده است. فرماندهی پولیس غزنی امروز (دوشنبه، ۲۱ جوزا) با نشر خبرنامهای گفته است که پس از چاشت روز گذشته جسد زنی از ساحه «دهدرات» ولسوالی خواجه عمری یافت شده و به شفاخانهی ولایتی غزنی منتقل شده است. در خبرنامه آمده است که این زن بیش از ۵۰ سال سن دارد و تا اکنون هویت وی مشخص نیست. همچنین منابع در شفاخانه ولایتی غزنی تایید کردهاند که جسد یک زن به این شفاخانه منتقل شده و تا اکنون کسی برای تحویلگیری او مراجعه نکرده است. با این حال، مشخص نیست که این زن میانسال خود به دریا افتاده و یا از سوی کسی به قتل رسیده است. همه روزه از کشف اجساد و قتلهای مرموز از ولایتها گزارش میشود. بهتازگی از کشف جسد یک زن و دخترش در غور نیز گزارش شده است. ابوسعید حماس غوری، آمر اطلاعات ریاست اطلاعات و فرهنگ در غور میگوید که جسد این دو نفر، پنج روز پیش (۱۶جوزا) از نزدیکی خانهی شان در روستای «آب گرم» ولسوالی اللهیار پیدا شده است. وی تاکید کرد که این زن و دخترش در ماه رمضان امسال از خانهشان ناپدید شده بودند. او افزود که افراد ناشناس این زن و دختر را پس از ربودن، ابتدا خفه کرده و سپس جسدهای شان را بین «گل و لای» پنهان میکنند. او دربارهی هویت این زن و دختر جزئیات ارایه نکرد. پس از تسلط حکومت سرپرست بر کشور، قتلهای مرموز در بین زنان بهگونه بیپیشینه افزایش یافته است. بیماریهای روانی، خصومت شخصی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتلها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند.
نمایشگاه سه روزهی «عالیست افغانیست»، برای دومین بار با حضور صدها اشتراک کنندهی زن در ولایت هرات افتتاح شد. کارآفرینهای زن از ولایتهای مختلف به هدف بازاریابی و فروش محصولات داخلیشان در این نمایشگاه شرکت کردهاند. این نمایشگاه روز (شنبه، ۱۹ جوزا) در «سالن آسمان» در ولایت هرات افتتاح شد. در این نمایشگاه صنایع دستی زنان در ۶۵ غرفه در کنار فرآوردههای مختلف داخلی به نمایش گذاشته شده است. براساس گفتههای مسوولان برگزارکنندهی نمایشگاه «عالیست افغانیست»، در این نمایشگاه صنایع دستی و تولیدات داخلی چون پوشاک، مواد غذایی و انواع شوینده، لوازم تزئینی، ظروف سفالی، قالینهای دستباف و انواع مختلف تابلوهای نقاشی شده به نمایش گذاشته شده است. در این میان لباسهای محفلی جز پر بازدیدترین غرفهها تاکنون بوده است. در این نمایشگاه که کارآفرینان زن از ولایتهای بدخشان، بلخ، جلالآباد، لغمان و قندهار نیز شرکت کردند، انواع مختلف لوازم آرایشی و زیورآلات زنانه را نیز به نمایش گذاشتهاند. زنان کارآفرینان، اشتراک در چنین نمایشگاهها را فرصتی برای فروش محصولات قیمتی و کمیاب شان عنوان میکنند. اما آنان از عدم دسترسی به بازارهای جهانی و کمبود فروشات شان شکایت دارند. همچنین حفیظه امیری، مسوول و برگزار کنندهی این نمایشگاه هدف از برگزاری این نمایشگاه را حمایت از تولیدات داخلی و ایجاد زمینهی کار برای زنان عنوان کرده است. خانم امیری میگوید: «ما میخواهیم مردم خود را با تولیدات داخلی کشورشان آشنا بسازیم. تا روزی شود که تولیدکننده و مصرفکننده هر دو خود مردم عزیز ما باشند.» وی تاکید کرد که علاوه بر ولایتهای بدخشان و بلخ، هرات نیز جز ولایتهایی است که زنان استقبال گرم از این نمایشگاه دارند. از سویی هم، شماری از بازدیدکنندگان، برگزاری چنین نمایشگاههایی را «مفید» عنوان کرده و میگویند در شرایطی که زنان افغانستان از حق کار و آموزش محروم هستند، این نمایشگاهها زمینهی رشد و شکوفایی آنان را مساعد میسازد. یکی از بازدیدکنندگان به رسانهها گفته است که زنان با دیدار و حضور در عرصهی تجارتهای کوچک تلاش دارند که با محدودیتها و خانهنشینی مبارزه کنند. در حالی زنان صنایع دستیشان را به نمایش گذاشته اند که حکومت در بیش از دو سال گذشته، محدودیتهای شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمیتوانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
نویسنده: مهدی مظفری در سرزمینی که زخم کهنهی تاریخ بر پیشانیاش نقش بسته، در سرزمینی که فریادهای آزادی در نایِ نغمههایش جاریست، در سرزمینی که لالههای سرخِ رشادت، دشتِ دغدغههایش را رنگین کرده، هنوز هم، نغمهی غمانگیزِ بیاحترامی به زن، در گوش جانِ انسان طنین انداز است. افغانستان، مهد تمدنها و گهوارهی فرهنگ، در پیچ و تابِ تار و پودِ تاریخ، شاهدِ ظلمهایی بس ناگوار بوده است. در این میان، زنان این سرزمین، همواره طعم تلخِ بیعدالتی و ناعدالتی را چشیدهاند. ما در سلسله مقالات «موانع تکریم زنان در افغانستان» موانعی را پی میگیریم که مغایر با کرامت زنان افغانستان اند، موانعی که متأسفانه ریشه در اعماقِ تاریکیِ جهل و سنتهای متحجر در افغانستان دارد. در سه شماره قبل این سلسله، به موانع فرهنگی و اجتماعی پرداختیم؛ مفصل بحث کردیم که مسائل بیشمار فرهنگی و اجتماعی در جامعه سنتی افغانستان وجود دارد که با کرامت زنان در تضاد است. در این شماره به آن موانع تکریم زنان افغان میپردازیم که قانون و سیاست آنرا حمایت میکند. موانع قانونی و سیاسی تکریم زن در افغانستان حکومت فعلی پس از به قدرت رسیدن در افغانستان، قوانین و محدودیتهای متعددی را علیه زنان وضع کردهاند که نقض آشکار کرامت و حقوق اساسی آنان محسوب میشود. این قوانین ظالمانه، تار و پود زندگی زنان افغان را درهم تنیده و آنان را از حقوق اولیه انسانی، آزادیهای مدنی و فرصتهای برابر محروم ساخته است. در ادامه، به برخی از بارزترین قوانین مغایر با کرامت انسانی حکومت فعلی میپردازیم: محدودیت حق آموزش: حکومت فعلی از زمان به قدرت رسیدن تا کنون، دختران بالاتر از کلاس ششم را از رفتن به مکتب منع کردهاند. این اقدام، برعلاوه اینکه نسل آینده زنان افغانستان را از حق آموزش و دانشآموزی محروم میکند و آینده آنان را به تاریکی میکشاند، کشور را نیز به ورطه سقوط رهنمون میسازد. محدودیت حق کار: زنان افغان در بسیاری از ادارات دولتی و بخش خصوصی از کار کردن منع شدهاند. این امر آنان را از استقلال مالی و توانایی مشارکت در اقتصاد جامعه باز میدارد و به وابستگی اقتصادی زنان دامن میزند. این وابستگی مخصوصا برای زنانی که قبلا کارمند بودهاند، متضاد با کرامت ایشان است. محدودیت حق آزادی رفت و آمد: سیاستگذاران حکومت فعلی بارها و بارها تأکید کردهاند که زنان بدون همراه مرد محرم حق ندارند از خانه خارج شوند. این محدودیت، زنان را در قفسی از محدودیتها اسیر کرده و سادهترین حقوق انسانی آنان مانند آزادی رفت و آمد را نقض میکند. اجبار به پوشیدن برقع: سیاستگذاران حکومت فعلی افغانستان با تعریف و نگاه خاص و افراطی که نسبت به حجاب دارند، پوشیدن برقع را برای زنان در برخی از مناطق افغانستان اجباری کردهاند. چادر برقع طوری است که همۀ اعضای بدن انسان حتی صورت را که نشان از هویت انسان دارد، میپوشاند. این نوع پوشش(پوشش برقع نه چادری)، هویت و شخصیت زنان را نادیده میگیرد و آنان را به انسانهایی فاقد هویت و استقلال و بدون حق انتخاب تبدیل میکند. محدودیت حق آزادی بیان: یکی دیگر از تصریحات سردمداران حکومت فعلی افغانستان در مورد زنان افغان است: «زنان افغان حق ندارند آزادانه نظرات خود را بیان کنند و در فعالیتهای سیاسی و اجتماعی مشارکت داشته باشند.» این امر که صدای زنان را خاموش کرده و آنان را از عرصههای عمومی و تصمیمگیریها حذف میکند؛ بدون شک کاملا مغایر با کرامت زنان است. قوانین ضد زن حکومت فعلی افغانستان نه تنها حقوق اساسی زنان افغان را نقض میکند، بلکه مغایر با آموزههای واقعی دین اسلام و کرامت ذاتی انسانها است. زنان نیمی از جامعه افغانستان را تشکیل میدهند و بدون مشارکت و حضور فعال آنان، هیچ جامعهای نمیتواند به صلح، ثبات و توسعه پایدار دست یابد. نه تنها فرهنگیان افغانستان، بلکه جهان نباید در برابر این ظلم آشکار سکوت کند. جامعه جهانی باید با تمام توان برای احقاق حقوق زنان افغان و لغو قوانین ضد زن قانونگذاران فعلی حکومت افغانستان تلاش کند. به یاد داشته باشیم که کرامت و ارزش انسانها، فارغ از جنسیت، نژاد و قومیت، امری ذاتی و خدشهناپذیر است. دفاع از حقوق زنان افغان، دفاع از حقوق بشر و کرامت انسانی است؛ بدون شک.
سازمان جهانی صحت در تازهترین گزارش خود اعلام کرده است که روزانه ۲۴ مادر و ۱۶۷ نوزاد در سراسر افغانستان به دلایل مرگومیر قابل پیشگیری جانشان را از دست میدهند. این سازمان امروز (یکشنبه، ۲۰ جوزا) با نشر گزارشی گفته است که شدیدترین عواقب وضعیت بحرانی صحی در افغانستان را زنان و کودکان متحمل میشوند. در گزارش آمده است: «بهطور غمانگیز، مرگومیر مادران قابل پیشگیری هر روز جان ۲۴ مادر را میگیرد و روزانه ۱۶۷ نوزاد به دلایل قابل پیشگیری جان خود را از دست میدهند.» سازمان جهانی صحت تاکید کرد که شهروندان سراسر افغانستان یک سیستم صحی ناپایدار را تحمل میکنند و با شبح روزانهی کمبود مواد غذایی و سوءتغذیه روبرو هستند و این وضعیت با بار قابل توجه بیماریهای واگیر و غیرواگیر، شیوع مکرر بیماری، خشکسالی شدید و سایر بلاهای طبیعی ترکیب شده است. این سازمان افزود که وضعیت اسفبار زنان افغانستان بهدلیل عدم دسترسی دختران و زنان به تحصیل و معیشت بدتر شده است. تعطیلی مراکز صحی و کمبود بودجه سازمان جهانی صحت در ادامه گزارشش نوشته است که بهدلیل کمبود شدید بودجه، در مجموع ۴۲۸ مرکز بهداشتی ثابت و سیار در کشور بین جنوری تا دسامبر ۲۰۲۳ میلادی تعطیل شدند. در ادامه آمده است که ۳۱۰ مرکز صحی در سراسر کشور، از جمله شفاخانهها بهدلیل کمبود بودجه، با کمبود شدید خدمات و عدم حمایت مواجه خواهند شد. به گفتهی سازمان جهانی صحت، تعطیلی مراکز صحی، تأثیر مخربی بر دسترسی بیش از سه میلیون نفر به مراقبتهای بهداشتی داشته است؛ از جمله بیش از ۶۰۰ هزار کودک زیر پنج سال و بیش از ۲۴۰ هزار زن باردار و شیرده. در گزارش تاکید شده است که برای حفظ دستآوردها سالهای گذشته، به ۳۵۲ میلیون دالر اضافی برای تکمیل بودجهی کلی ۴۲۳ میلیون دالری برای سالهای ۲۰۲۴ الی ۲۰۲۵ نیاز دارد. فرصت قابل توجه و محو فلج کودکان سازمان جهانی صحت همچنان در بخش گزارشش نوشته است که شش کودک در سال ۲۰۲۳ براثر ویروس پولیو در افغانستان فلج شدند، درحالیکه این رقم در سال ۲۰۲۰، ۵۹ کودک بود. این سازمان گفت که افغانستان از سال ۲۰۲۱ دستآوردهای قابل توجهی در ریشهکنی فلج اطفال داشته است. در ادامه آمده است که عدم استفادهی حداکثری از این فرصت منجر به فلج شدن تعداد بیشتری از کودکان و تحمیل بارهای بیشتر بر سیستم صحی کشور میشود. سازمان جهانی صحت میگوید، درحالیکه تلاشها برای ریشهکنکردن فلج اطفال تا حدی موفقیتآمیز بوده است، اما چالشهای پایدار باقی مانده است. در سال گذشتهی میلادی شش مورد مثبت بیماری فلج کودکان در افغانستان ثبت شده بود که همه در ولایت ننگرهار است.