رسانههای بینالمللی گزارش دادهاند که سه فیلم از فیلمسازان اهل افغانستان برنده جایزه بخش افغانستان جشنواره فیلم سماع در سویدن شدهاند. در گزارش آمده است که فیلمهای «زیباترین پیراهن کابلی» از کاظم عجرم، «آخرین تولد» از نوید محمدی و «کودکی من، وطن من» از فل گرابسکی و شعیب شریفی در فهرست برندگان جشنواره سماع هستند. پانزدهمین جشنواره فیلم سماع در روزهای ۲۸ و ۲۹ میزان با اشتراک کارگردانهایی از افغانستان، ایران، تاجیکستان و برخی کشورهای دیگر در شهر استکهلم سویدن برگزار شد. فیلم کوتاه «زیباترین پیراهن کابلی» به کارگردانی کاظم عجرم، کارگردان اهل افغانستان، تندیس بهترین فیلم کوتاه جشنواره سماع را از آن خود کرد. این فیلم در ماه آگوست ۲۰۲۳ ساخته شده و در جشنوارههای مختلف به نمایش درآمده است. فیلم «آخرین تولد» از نوید محمدی، کارگردان دیگر اهل افغانستان نیز جایزه بهترین فیلم داستان جشنواره سماع را گرفته است. این فیلم به قدرتگیری دوباره حکومت فعلی در ماه اسد ۱۴۰۰ و تاثیرات آن بر زندگی یک خبرنگار زن و همسر و دوستانش میپردازد که در تلاش نجات یافتن از انتقامجویی و حاکمیت فعلی اند. فیلم «آخرین تولد» سال گذشته اکران شد. همچنین فیلم «کودکی من، وطن من: ۲۰ سال در افغانستان» از شعیب شریفی و فل گرابسکی نیز برنده جایزه بهترین مستند جشنواره سماع شده است. در این فیلم، آقای شریفی و همکارش به زندگی یک شهروند افغانستان از کودکی تا جوانی پرداختهاند. پیشتر فیلم «کودکی من، وطن من» برنده جایزه بهترین مستند فیلمبرداری «بفتا»، آکادمی هنرهای فیلم و تلویزیون بریتانیا، نیز شد. از فیلم «پژواکها» از احمد ابراهیمی نیز در بخش افغانستان جشنواره فیلم سماع تقدیر شده است. در حالی این فیلمها برندهی جایزه میشود که سینما و فیلمسازی در افغانستان به صورت کامل متوقف و بازیگران زن با محدودیتهای شدید مواجه هستند.
برچسب: جایزه
دو خبرنگار زن اهل افغانستان برنده چهارمین دور جایزه «لادلی برای حساسیت جنسیتی» در سال ۲۰۲۴ میلادی شناخته شدهاند. وصلت ضحیخان، گزارشگر پیشین روزنامه ۸صبح و زرغونه صالحی، گزارشگر خبرگزاری پژواک به شمول ۱۲ خبرنگار دیگر این جایزه را برنده شدهاند. نهاد لادلی اعلام کرده است که در این فهرست در کنار دو خبرنگار زن افغانستانی، نام ۱۲ خبرنگار دیگر از کشورهای پاکستان، سریلانکا، نیپال، بوتان، بنگلهدیش و مالدیو نیز وجود دارد. این جوایز از سوی سازمان «Population First» که یک سازمان اجتماعی مستقر در بمبیی هند است و بیش از دو دهه برای ترویج حساسیت جنسیتی در رسانهها کار کرده، ایجاد شده است. گفتنی است که مراسم اهدای این جوایز به تاریخ ۹ اکتوبر سال روان میلادی در بمبیی هند برگزار شده بود. در حالی این دو خبرنگار زن اهل افغانستان برنده جایزه لادلی میشوند که زنان خبرنگار در افغانستان با محدودیت شدید مواجه هستند و بیش از ۹۰ صد خبرنگاران زن نیز از کارشان بیکار شدند. همچنین حکومت حکومت فعلی پس از روی کار آمدن در آگوست ۲۰۲۱، ابتدا مکاتب دختران بالاتر از صنف ششم را بست و سپس در اواخر سال ۲۰۲۲ دختران را از رفتن به دانشگاه منع کرد. سازمان ملل متحد و بسیاری از سازمانهای بینالمللی بارها از حکومت فعلی خواستهاند که این ممنوعیت را بردارند و به همه دختران اجازه آموزش دهند، اما حکومت فعلی موضع خود را در این باره تغییر نداده است. این محدودیتهای در داخل و خارج از کشور با محکومیت گستردهای روبرو شده، اما حکومت حکومت فعلی همواره ادعا کرده است که حقوق زنان در چارچوب شریعت اسلامی در افغانستان تامین است، ادعایی که مورد قبول زنان افغانستان و جامعه جهانی نیست.
جایزه مشترک سالانه کانادا و بریتانیا برای رسانههای آزاد افغانستان اهدا شد و لطفالله نجفیزاده، رییس اجرایی تلویزیون آمو به نمایندگی این رسانهها آنرا دریافت کرد. مراسم اهدای این جایزه در حاشیهی نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویارک برگزار شد و بریتانیا گفته است این جایزه نشاندهنده تعهد پایدار برای حمایت از روزنامهنگاری آزاد است. آقای نجفیزاده این جایزه را از سوی ملانی جولی، وزیر خارجهی کانادا و لرد کالینز آو هایبری، معاون مجلس اعیان بریتانیا دریافت کرد. مراسم اهدای این جایزه با حضور چهرههای بینالمللی به شمول یان لیپاوفسکی، وزیر خارجهی چک، آرنولدو آندره، وزیر خارجهی کاستاریکا، ماریا رسا، برنده جایزهی نوبل، و جودی گینزبرگ، رییس کمیتهی بینالمللی حفاظت از خبرنگاران برگزار شد. این نخستین باری است که جایزهی مشترک آزادی کانادا و بریتانیا برای رسانهها، به خبرنگاران مستقل افغانستان اهدا میشود. قابل ذکر است که این جایزه درحالی به خبرنگاران مستقل افغانستان اهدا شده است که بر بنیاد اطلاعات نهادهای پشتیبان رسانهها با بازگشت حکومت سرپرست به قدرت، خبرنگاران در افغانستان سرکوب، بازداشت و شکنجه میشوند. پیش از این نهاد بینالمللی گزارشگران بدون مرز در گزارش اخیرش گفته است که در سه سال پسین ۱۴۱ خبرنگار در افغانستان از سوی حکومت سرپرست بازداشت و شماری از آنان شکنجه نیز شدهاند. بر بنیاد اطلاعات این نهاد در سه سال پسین دادگاههای طالبان ۴۷ خبرنگار را زندانی کردهاند. همزمان حکومت در سه سال پسین محدودیتهایی بر کار رسانهها وضع کرده است که شامل منع پخش چهرهی بینقاب گویندگان، خبرنگاران و مهمانان زن در رسانههای داخلی میشود. با این همه امسال خبرنگاران مستقل افغانستان جایزهی مشترک آزادی کانادا و بریتانیا برای رسانهها را دریافت کردهاند.
یک فیلمساز شناخته شده افغانستان، جایزه جهانی «بنیاد اکثریت فمینیستی» را در ایالات متحده آمریکا دریافت کرد. صحرا مانی بهخاطر به تصویرکشیدن مقاومت زنان و دختران افغانستان در برابر حکومت فعلی در فیلم مستند «نان و گلهای سرخ» مستحق این جایزه شناخته شده است. بنیاد اکثریت فمینیستی با نشر اعلامیهای گفته است که هفته گذشته میزبان شانزدهمین مراسم سالانه جوایز حقوق زنان در لس آنجلس آمریکا بود. در اعلامیه آمده است که در این مراسم، جایزه مِویس لنو برای حقوق جهانی زنان به صحرا مانی و تیم مستند «نان و گلهای سرخ» اهدا شد. این جایزه توسط جی لنو، مجری سرشناس سابق تلویزیون در آمریکا و همسرش مِویس لنو، عضو هیأت مدیره بنیاد، و دکتر سیما سمر، رییس سابق کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان به صحرا مانی اهدا شد. خانم مانی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که با مستند «نان و گلهای سرخ»، هدفم این بود که مبارزه زنان کشورم را برای نسل بعدی انتقال دهم. او ابراز امیدواری کرد که بتواند صدای زنان افغانستان را منعکس کند و بخشی از تغییر در این کشور باشد. باید گفت که مستند «نان و گلهای سرخ» نگاهی است از درون به مقاومت زنان افغانستان در برابر حکومت فعلی در کابل. این فیلم داستان سه زن افغان را روایت میکند و نشان میدهد چگونه زندگیشان پس از تصرف حکومت فعلیتغییر کرده و چگونه با شجاعت در مقابل «آپارتاید جنسیتی» ایستادگی میکنند. نان و گلهای سرخ در سال ۱۴۰۲ در هفتاد و ششمین دوره جشنواره بینالمللی کن نمایش ویژه داشت. در کنار خانم مانی، کارولین مالونی، نماینده سابق کانگرس آمریکا و دکتر آستین دنارد، پزشک زنان مستحق جوایز بنیاد اکثریت فمینستی شناخته شدند. جایزه جهانی حقوق زنان بنیاد اکثریت فمینیستی هر ساله به تعداد محدودی از افرادی اهدا میشود که به طور چشمگیری در پیشبرد حقوق زنان و دختران و افزایش آگاهی از بیعدالتیهایی که زنان به دلیل جنسیت خود با آن مواجه هستند، کمک کردهاند.