سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (فایو) در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که همزمان با کاهش بودجه‌های حمایتی، کشاورزی برای زنان و دختران در افغانستان یک خط حیاتی می‌باشد. این سازمان امروز (دوشنبه، ۱۰ قوس) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که کاهش بودجه‌ها، توانایی زنان و دختران را برای دسترسی به خدمات و حمایت‌های اساسی محدود کرده است. سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد در بخشی از پیامش تاکید کرده است که فراهم‌کردن فضای امن و فراگیر، همراه با سرمایه‌گذاری در زمینه اشتغال و منابع اقتصادی زنان، نقش مهمی برای حفظ کرامت و آینده آنان دارد. در همین‌ حال، کمسیاریا عالی سازمان ملل برای پناهنده‌گان نیز به مناسب ۱۶ روز مبارزه با خشونت علیه زنان اعلام کرده است که خشونت با توقف بودجه‌های حمایتی متوقف نمی‌شود، بلکه بدتر خواهد شد. همچنین حکومت فعلی پس از تسلط بر افغانستان، زنان و دختران را از آموزش و ‏تحصیل محروم کرده است. همچنان در آخرین محدودیت خود، ‏دروازه‌های انستیتوت‌های طبی را به‌روی دختران و زنان بست، در حالی که ‏بخش صحت سراسر افغانستان با کمبود پرسنل مواجه است.‏ این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش و تحصیل باز بمانند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

فایو یا سازمان خوراک و کشاورزی ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که کشاورزی یکی از محدود شغل‌های است که زنان و دختران در افغانستان از طریق آن می‌توانند درآمد کسب کند. این سازمان، با اشاره به محدودشدن فرصت‌های کاری و کسب درآمد برای زنان و دختران در افغانستان با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که از زنان و دختران کشاورز در این کشور پشتیبانی می‌کند. سازمان خوراک و کشاورزی ملل متحد در ادامه تاکید کرده است که فرآورده‌های دام‌داری و کشاورزی برای بسیاری از زنان روستانشین مانند «زهرا» یکی از معدود فرصت‌های درآمدی است. در ادامه آمده است که برنامه‌های این سازمان، زنان روستانشین در افغانستان را کمک می‌کند که تولید لبنیات را افزایش داده و از این طریق معیشت خانواده‌های شان را تقویت کند. سازمان خوراک و کشاورزی ملل متحد پیش از این نیز، از زنان روستانشین در بخش‌های چون پرورش زنبور عسل و دیگر بخش‌ها پشتیبانی کرده است. در اعلامیه آمده است که زندگی بسیاری از شهروندان افغانستان به کشاورزی و دام‌داری وابسته است که زنان و دختران سهم بزرگی در کار بر زمین‌های کشاورزی، دام‌داری و تولید محصولات کشاورزی سهم دارند. باوجودی که کشاورزی و فرآورده‌های دام‌داری در افغانستان منبع درآمد بسیاری از روستانشین‌های این کشور به شمار می‌رود؛ اما کشاورزی به روش سنتی، نبود امکانات و تجهیزات، خشک‌سالی‌های پی‌درپی، نبود سردخانه‌های معیاری، نبود جاده‌ها و دست‌رسی نداشتن به بازارهای ملی و بین‌المللی کشاورزی این کشور را شدیدا متاثر کرده است. در حالی سازمان ملل بر حمایت از زنان و دختران کشاورز تاکید می‌کند که حکومت فعلی پس از تسلط بر افغانستان، زنان و دختران را از آموزش و ‏تحصیل محروم کرده است. همچنان در آخرین محدودیت خود، ‏دروازه‌های انستیتوت‌های طبی را به‌روی دختران و زنان بست، در حالی که ‏بخش صحت سراسر افغانستان با کمبود پرسنل مواجه است.‏ این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش و تحصیل باز بمانند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

بخش زنان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که زمین‌لرزه اخیر در شرق افغانستان باعث نابودی محصولات کشاورزی و دام‌ها در ولایت‌های زلزله‌زده شده است. این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که وضعیت فعلی در ولایت‌ها زلزله‌زده زنان و دختران را با نیاز فوری به مواد غذایی مواجه کرده است. بخش زنان سازمان ملل متحد در بخشی از پیامش از توزیع بسته‌های غذایی در مناطق آسیب‌دیده خبر داده و در ادامه تاکید کرده است که این بسته‌ها شامل روغن و آرد بوده و به خانواده‌ها کمک می‌کند تا در هفته‌های پیش‌رو غذای کافی داشته باشند. این نهاد سازمان ملل در ادامه افزوده است که تأمین امنیت غذایی زنان و دختران در بحران‌های طبیعی از اهمیت ویژه برخوردار است. با این حال، کمیته بین‌المللی نجات نیز هشدار داده که افغانستان ممکن است به‌دلیل کاهش کمک‌ها، ۱۰ درصد از درآمد ناخالص خود را از دست دهد. قابل ذکر است که یک ماه پیش زمین‌لرزه‌ای ولایت‌های شرقی افغانستان را تکان داد که بیش از دو هزار و ۲۰۰ تن جان باختند، سه هزار و ۶۴۰ تن زخم برداشتند و هزاران خانواده بی‌خانمان شدند. بر بنیاد گزارش سازمان‌های جهانی، زنان و کودکان بیش‌ترین آسیب را از این رویداد متحمل شدند. با این وجود، براساس گزارش دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد، در این زمین‌لرزه هزار و ۹۹۲ نفر جان باختند و بیش از سه هزار و ۶۰۰ نفر زخمی شدند.

برنامه توسعه سازمان‌ ملل نسبت به تشدید بحران آب و خشکسالی‌های بلندمدت در بسیاری از مناطق افغانستان به‌ویژه در ولایت‌های هرات، فراه، سمنگان و قندهار هشدار داده است. این سازمان امروز (پنج‌شنبه، ۵ سرطان) با نشر گزارشی تحت عنوان بحران کم‌آبی در افغانستان نوشته است که کمبود آب باعث کاهش برداشت محصولات و درآمد خانواده‌ها شده است. گزارش به نقل از کشاورزان نوشته است که برای مقابله با بحران کم‌آبی مجبور به حفر چاه‌های عمیق شده‌اند که باعث افت شدید سطح آب‌های زیرزمینی شده است. فضل احمد، از روستای تولک ولایت غور، به دفتر توسعه سازمان‌ ملل گفته است: «ما در سال‌های اخیر با کمبود آب مواجه بودیم که ناشی از خشکسالی پی‌درپی در این منطقه بود. کاهش میزان آب در رودخانه‌ها و چشمه‌های‌مان، تامین آب برای محصولات کشاورزی را بسیار دشوار کرده بود.» همچنین در بخشی از گزارش آمده است که به‌دلیل نبود سد، دیوار محافظ یا کانال‌های ایمن، بسیاری از مناطق در معرض سیلاب‌های ناگهانی قرار دارند و سیلاب‌ها علاوه بر نابودی محصولات کشاورزی، خانه‌ها، جاده‌ها و چاه‌های آب را هم نابود می‌کند. شیراحمد باشنده ولایت هرات گفت: «روستای ما از سیلاب‌های ناگهانی آسیب جدی دیده است؛ سیلاب‌هایی که خانه‌ها، زمین‌های کشاورزی و کانال‌های آبیاری را تخریب کرده‌اند.» کانال‌های سنتی، فرسوده و ناکارآمد از دیگر چالش‌های است که در این گزارش به آن اشاره شده است؛ نبود سد، مخزن و دیواره‌های محافظ باعث هدر رفتن منابع آبی و کاهش بهره‌وری و کشاورزی شده است. برنامه توسعه سازمان‌ملل با استناد به اظهارات کشاورزان تصریح کرده که بسیاری از خانواده‌ها به‌دلیل نبود سیستم لوله‌کشی یا چاه، از آب باران، رودخانه‌ها یا چشمه‌ها استفاده می‌کنند که منجر به افزایش بیماری‌های چون اسهال، تب و بیماری‌های پوستی شده است. عبدالخالق از روستای چشمه دراز، سمنگان گفته است: «کودکان ساعت‌ها وقت صرف آوردن آب می‌کنند و تحصیل‌شان فدای این کار شده است. مشکلات بهداشتی، از جمله شیوع گسترده اسهال ناشی از آب باران آلوده، در این ولایت شایع است.» برنامه توسعه سازمان‌ ملل می‌گوید از اکتبر ۲۰۲۱ تا دسامبر ۲۰۲۴ زیرساخت‌های آبی را برای بیش از ۶۱۷ هزار خانواده فراهم ساخته و بیش از ۲۲۹ هزار هکتار زمین نیز آبیاری شده است.

سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد اعلام کرده است که در سال ۲۰۲۴ میلادی، به منظور توان‌مندسازی زنان و دختران، از ۱۸ هزار و ۸۳۶ خانواده در افغانستان حمایت کرده است. این نهاد با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که در سال گذشته‌ی میلادی، ۲۸ هزار بسته‌ی کمکی برای ساخت گل‌خانه‌ها و زنبورداری به زنان ارائه کرده است. در بخشی از این اعلامیه آمده است: «هدف ما توان‌مندسازی زنان است. ما با ساخت گل‌خانه‌ها، توزیع مرغ‌، خوراک، واکسن و آموزش از خانواده‌ها حمایت کرده‌ایم.» سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد همچنان تاکید کرد که در یک سال گذشته‌ی میلادی، ۵۵۷ هزار مرغ که پرورش یافته‌ی دست زنان هستند را نیز واکسن کرده است. این نهاد افزوده است: «پرورش مرغ‌ها به زنان در افغانستان، این امکان را می‌دهد که تغذیه‌ی خانواده‌های خود را بهبود بخشند و در عین حال منبع درآمدی نیز داشته باشند.» قابل ذکر است که پس از ممنوعیت کاری زنان در بخش‌های رسمی و سازمان‌های بین‌المللی، شماری از نهادهای سازمان ملل متحد تلاش دارند که از راه‌های مختلف زمینه‌ی کار را برای زنان و دختران در افغانستان فراهم کنند. این در حالی‌ست که چندی پیش نیز سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد گفته بود که برای ۲۰۰ نفر که بیش‌تر آنان زنان و دختران بودند در ولایت بامیان زمینه‌ی کار در بخش زنبورداری را فراهم کرده است.

سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که برنامه‌های حمایتی خود را تا سال ۲۰۲۶ میلادی در افغانستان ادامه خواهد داد. این نهاد با نشر گزارشی گفته است تا زمان تعیین‌شده، ۴۵ هزار زن سرپرست خانواده‌ها را در افغانستان از طریق برنامه‌های کشاورزی حمایت خواهند کرد. در گزارش آمده است که در چارچوب این برنامه، بیش از ۲۰۰ هزار خانواده در هشت ولایت به شمول پروان، بادغیس، جوزجان، نیمروز، پکتیکا، نورستان، بدخشان و بامیان از امکانات معیشتی بهره‌مند خواهند شد. سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد تاکید کرد که از این خانواده‌ها از طریق کشت گندم، مدیریت دام، پرورش پرندگان، گل‌خانه‌ها، زنبورداری، تولید لبنیات حمایت خواهند کرد. قابل ذکر است که بیش‌ترین جمعیت افغانستان در روستاها زندگی می‌کنند و زندگی‌شان به محصولات کشاورزی وابسته است. در منطقه‌های دوردست در کنار مردان، زنان نیز به گونه‌ی گسترده در بخش کشاورزی و دام‌داری مصروف هستند. اما سیستم کشاورزی افغانستان هنوز هم به شکل سنتی ادامه دارد و نیازمند مکانیزه‌شدن و مدرنیزه‌سازی است. پیش از این نیز نهادهای سازمان ملل متحد از فراهم‌کردن زمینه‌های آموزشی همچنان کمک‌ بسته‌های کشاورزی و دام‌داری به زنان در شماری از ولایت‌ها خبر داده بود.