برچسب: آموزش

1 سال قبل - 336 بازدید

سازمان ملل: به بیش از ۱۶ هزار زن افغان فرصت‌های شغلی ایجاد کردیم

با وجود منع آموزش و اشتغال زنان از سوی حکومت سرپرست، برنامه توسعه‌ی سازمان ملل متحد (UNDP) اعلام کرده است که برای بیش از ۱۶ هزار زن و دختر در سراسر افغانستان، «فرصت‌های شغلی کوتاه‌مدت» ایجاد کرده است. این برنامه این اظهارات را در حساب کاربری ایکس خود نوشته است. برنامه ‌توسعه‌ی سازمان ملل متحد تاکید کرد که خانواده‌هایی‌که سرپرستی آنان را زنان بر عهده دارند، برای تأمین نیازهای‌شان با مشکلات جدی مواجه هستند. این در حالی است که این نهاد چند وقت پیش نیز گفته بود که پروژه‌ای را به منظور توان‌مند‌سازی ۷۵ هزار زن کارآفرین در افغانستان راه‌اندازی کرده است. در ادامه آمده است که پروژه‌ای توان‌مند‌سازی برنامه‌ی توسعه‌ی سازمان ملل، زنان کارآفرین را قادر ساخته است که تجارت‌ها را مدیریت کرده و برای زنان و مردان زمینه‌ی کار نیز فراهم کنند. در حالی سازمان ملل متحد بر حمایت از کار زنان تاکید می‌کند که حکومت سرپرست در بیش‌تر از دوونیم سال گذشته محدودیت‌های زیادی بر زنان وضع کرده است. محدودیت‌های حکومت فعلی بر کار زنان به‌ویژه در نهادهای غیردولتی داخلی و خارجی باعث شده است که ده‌ها هزار زن در کشور خانه‌نشین و چالش‌های زیادی بر سر راه ارائه کمک‌های بشردوستانه به مردم نیز ایجاد گردد. سازمان‌های امدادرسان و کشورهای جهان، همواره خواستار لغو محدودیت‌ها بر کار زنان شده‌اند.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 245 بازدید

عفو بین‌الملل خواستار آزادی منیژه صدیقی و دو فعال آموزش از زندان شد

سازمان عفو بین‌الملل بار دیگر خواستار آزادی منیژه صدیقی، زن معترض و فعال حقوق زن، احمدفهیم عظیمی و صدیق‌الله افغان، دو فعال آموزش و پرورش دختران از زندان حکومت سرپرست شد. این سازمان با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود بازداشت آن‌ها را «خودسرانه و غیر قانونی» خوانده است. در ادامه آمده است که حکومت سرپرست با وجود این‌که هیچ مدرکی علیه منیژه صدیقی، زن معترض، احمدفهیم عظیمی و صدیق‌الله افغان، دو فعال آموزش و پرورش دختران در دست ندارند، از آزادی آن‌ها خودداری می‌کنند. سازمان عفو بین‌الملل تاکید کرد که این سه زندانی سیاسی باید فوراً و بدون قیدوشرط از زندان‌های حکومت فعلی آزاد شوند. این سازمان از همه خواسته است که به کارزار رهایی این سه زندانی بپیوندند و برای آن‌ها دادخواهی کنند. این در حالی است که احمدفهیم عظیمی و صدیق‌الله افغان با سازمان آموزشی به‌نام «فکر بهتر» و تیم رباتیک دختران افغانستان همکاری می‌کردند و به دلیل حمایت از آموزش دختران و انتقاد از ممنوعیت آموزش دختران، توسط نیروهای استخبارات حکومت فعلی بازداشت شده‌اند. این دو فعال آموزش دختران پس از سپری کردن ۷۲ روز در ریاست ۴۰ استخبارات حکومت فعلی به زندان پلچرخی منتقل شده‌اند. همچنین منیژه صدیقی هم روز دوشنبه (۱۷ میزان) سال جاری خورشیدی از ساحه‌ی«کارته‌ نو» شهر کابل از نزدیکی خانه‌اش بازداشت شد. این در حالی است که پیش از این نیز عفو بین‌الملل خواستار آزادی بدون قیدوشرط فعالان بازداشت شده از زندان حکومت شده بود.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 193 بازدید

سازمان بین‌المللی مهاجرت: زنان و دختران افغانستان با محدودیت‌های فزاینده‌ای روبرو هستند

سازمان بین‌المللی مهاجرت (IOM) در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که پس از ماه آگست سال ۲۰۲۱ میلادی، دختران و زنان در افغانستان با محدودیت‌های فزاینده‌ای دست‌وپنجه نرم می‌کنند یا روبرو هستند. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که شرایط فعلی در افغانستان، مشارکت دختران و زنان را در تمام جنبه‌های زندگی اجتماعی، اقتصادی و سیاسی محدود می‌کند. سازمان بین‌المللی مهاجرت تاکید کرد که حکومت سرپرست میلیون‌ها زن را در خانه‌های‌شان حبس و مشارکت‌های مهم آنان را در جامعه محدود کرده است. در حالی این سازمان از شرایط بد زنان و دختران افغانستان انتقاد می‌کند که حکومت فعلی در بیش از دو سال حاکمیت‌شان محدودیت‌های گسترده‌ای را بر دختران و زنان کشور وضع کرده است. بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 225 بازدید

رینا امیری: اگر جهان از زنان افغان حمایت نکند، حقوق زنان در همه جا به‌ خطر می‌افتد

رینا امیری، نماینده‌ی ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر در افغانستان گفت که زنان و دختران افغانستان با «شجاعت فوق‌العاده» از حقوق‌شان در برابر قوانین افراطی و بی‌رحمانه‌ی حکومت سرپرست دفاع می‌کنند. خانم امیری این پیام را به مناسبت هشت مارچ، روز جهانی زن در حساب کاربری ایکس خود نوشته است. نماینده‌ی ویژه آمریکا در امور حقوق بشر و زنان در افغانستان هشدار داد که اگر جهان از زنان و دختران افغان حمایت نکند، حقوق زنان در همه جا به‌خطر می‌افتد. در حالی خانم امیری از حقوق زنان و دختران افغانستان دفاع می‌کند که بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 197 بازدید

عفو بین‌الملل: حقوق زنان افغانستان به طور فزاینده‌ای نقض شده است

اسمریتی سینگ، مدیر منطقه‌ای عفو بین‌الملل در جنوب آسیا به مناسبت هشت مارچ، روز جهانی زن می‌گوید که حکومت سرپرست طی بیش از دو سال گذشته حقوق زنان و دختران افغانستان را به طور فزاینده‌ای نقض کرده است. اسمریتی سینگ در مطلبی که از سوی نشریه دیپلمات نشر شده گفته است که زنان مدافع حقوق بشر، فعالان و معترضان در سراسر افغانستان به‌طور معمول مورد آزار و اذیت، بازداشت خودسرانه و شکنجه قرار گرفته‌اند. وی تاکید کرد: «افغانستان در خطر تبدیل شدن به یک بحران فراموش شده است.» او افزود که مصونیت از مجازات در زمینه نقض حقوق زنان از بین برود و جامعه‌ی بین‌المللی حکومت فعلی را در قبال جنایات و نقض حقوق بشر پاسخگو بسازند. این مقام عفو بین‌الملل علاوه کرد: «جامعه‌ی جهانی باید روشن کند که هرگونه مذاکره یا گفتگو با حکومت فعلی نباید با مشروعیت بخشیدن به نقض سیستماتیک حقوق زنان و دختران اشتباه گرفته شود.» در حالی اسمریتی سینگ از حقوق زنان و دختران افغانستان دفاع می‌کند که زنان و دختران کشور از دوونیم سال گذشته به این‌سو از حقوق اساسی‌شان محروم هستند. بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 206 بازدید

ریچارد بنت: به شجاعت و رهبری زنان افغانستان درود می‌فرستم

باوجود سرکوب و وضع محدودیت علیه زنان و دختران در افغانستان، ریچارد بنت، گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای افغانستان به مناسبت هشت مارچ، روز جهانی زن گفت که به شجاعت، خلاقیت و رهبری زنان که حقوق خودشان مطالبه می‌کنند، درود می‌فرستم. آقای بنت با نشر اعلامیه‌ای بار دیگر خواستار آزادی زنان و دختران زندانی از بند حکومت فعلی شد. او تاکید کرد که در کنار زنان و دختران افغان ایستاده است. وی افزود: «در روز جهانی زن، من در کنار زنان و دختران افغانستان هستم که با سطح بی‌نظیری از تبعیض سازمانی و سیستماتیک روبرو هستند. من به شجاعت، خلاقیت و رهبری آن‌ها که حقوق خود را مطالبه می‌کنند، درود می‌فرستم.» گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای افغانستان از حکومت سرپرست خواسته است که زنان مدافع حقوق بشر زندانی را آزاد کنند. آقای بنت گفت که حکومت فعلی باید به حقوق زنان از جمله آموزش، تحصیل، کار، آزادی حرکت و بیان آنان احترام بگذارد. وی تصریح کرد: «من از حکومت فعلی می‌خواهم که فوراً و بدون قیدوشرط تمام کسانی را که به دلیل دفاع از حقوق بشر به‌ویژه حقوق زنان و دختران به‌طور خودسرانه بازداشت شده‌اند، آزاد کنند.» ریچارد بنت در حالی از حقوق زنان و دختران افغانستان دفاع می‌کنند که بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 768 بازدید

سرپیچی شیرین؛ روایتی از یک دانش‌آموز دختر

هوا نسبتا خشک بود، گرد و غباری که با پاهای ساره بلند شده بود، در هوا می‌چرخید. برخلاف چرخش‌های بازیگوش غبار در فصل بادبادک‌بازی، آسمان ابری آن روز، هوای سنگین و ظالمانه‌ای را در خود نگه داشته بود. ساره ۱۴ ساله که حالا باید مشغول کتاب‌های درسی‌اش می‌بود و معادلات ریاضی، فیزیک شاید هم آزمایش‌های مضمون کیمیا را حل می‌کرد، اما سبدی سنگینی از لباس‌های شسته شده را به سمت بازار شلوغ حمل می‌کرد، وزن رویاهای ازدست‌ رفته‌اش از لباس‌های نمدار داخل سبد، سنگین‌تر بود. بازگشت حکومت فعلی، قالیچه را از زیر پای دنیای ساره ربوده بود. مکتب از جنب و جوش دانش‌آموزان، پچ پچ دختران، هیاهوی رقابت‌های درسی ساکت شده بود و دیگر از کتاب‌های درسی که زمانی همراهان او در سفرهای اکتشافی بودند، خبری نبود. دلش برای آن زمزمه‌های درون صنفی با هم‌صنفی‌هایش تنگ شده بود، رویاهای مشترک پزشک، معلم و نویسنده شدن. دیگر از آن رویا و آرزوها خبری نبود، گویا کسی تمام آن‌ها را از روزگار ساره دزدیده بود. مثل هوای سنگین آن روز، پر از بغض بود. در بازار، او به طرز ماهرانه‌ای در میان انبوه مردم حرکت می‌کرد و چشمانش روی چهره‌های آشنا می‌چرخید. ننه عایشه، چراغ مهربانی در منظره‌ای خشن، در گوشه همیشگی خود نشسته و سخت مشغول ترمیم لباس‌ها بود. ساره زیر لب سلامی گفت، نگاه هر دو درد را فریاد می‌زد. ساره در دستان چروکیده ننه عایشه، انعکاسی از آرزوهای ازدست رفته‌اش را دید. روزها به هفته‌ها تبدیل شدند، هر کدام یک چرخه یکنواخت از کارها و یک خلاء خراشنده. ساره با داستان‌هایی که ننه عایشه در زیر ردای شب‌های پر ستاره به اشتراک می‌گذاشت، آرامش پیدا می‌کرد. قصه‌های مکاتب پنهان، زنان شجاعی که از محدودیت‌ها برای یادگیری سرپیچی می‌کردند، مانند شعله‌های کوچک در قلب ساره سوسو می‌زد و از خاموش شدن خودداری می‌کرد. یک شب، ننه عایشه، زیر درخشش ملایم نور شمع، پرده از رازی برداشت. او از یک کلاس درس مخفی که به شکل یک کارگاه کوچک گلدوزی مبدل شده بود، صحبت کرد. هرچه بود، قلب ساره را به جست و خیز وادار کرد، بذر کوچک امیدی در میان غبار شکوفا شد. روز بعد، ساره، در حالی که خود را با شال سنگینی پوشانده بود، وارد کلاس موقت شد. چشمان او با ده‌ها جفت چشم درخشان روبرو شد که هر کدام، همان آتش سرکشی را در خود داشتند. زن جوانی که زمانی دانشجوی دانشگاه بود و اکنون معلمی مخفیانه، آن‌ها را به سفری در دانش هدایت کرد و داستان‌های تاریخ، علم و ادبیات را زمزمه کرد. در آن فضای کوچک و پنهان، ساره دختری را که همیشه در اعماق وجودش نفس می‌کشید، دوباره کشف کرد. گرد و غبار بیرون، نتوانست نور درون او را کم کند. درخشش آرام صفحات کتاب و زمزمه‌های خاموش دانش، همه برایش فوق‌العاده بود، ساره می‌دانست که حاکمان فعلی ممکن است جهان بیرون را کنترل کنند، اما آن‌ها هرگز نمی‌توانند ذهن، روح و رویاهای او را بدزدند. آن‌ها نتوانستند شعله ی یادگیری را که به خوبی در درونش سوسو می زد، خاموش کنند، شعله‌ای که روزی مسیر را برای او و افراد بی‌شماری روشن خواهد کرد. درس‌ها لحظات کوتاه و دزدیده شده در زندگی دیکته شده توسط واقعیت‌های خشن بود. با این حال، آن‌ها یک راه نجات بودند، گواهی بر روح پایدار انسانی. ساره تک تک تکه‌های دانش ربوده شده را مانند گوهری گران‌ها گرامی می‌داشت، یادداشت‌هایش را در میان چین‌های شالش پنهان می‌کرد، قلبش با زبانی مخفی که فقط او و دختران دیگر می‌فهمیدند، با آرامش می‌تپید. او اکنون خوشحال بود. سفر، مملو از خطر بود. ترس همیشگی از کشف، سنگین بود، اما دختران استقامت کردند و تشنگی آن‌ها برای دانش، سپری در برابر تاریکی خفه کننده بود. آن‌ها نه تنها از معلم موقت خود، بلکه از یکدیگر یاد گرفتند، روح جمعی خود را نیرویی به قدرتمندی هر سلاح دیگری کردند. زیرا در سرپیچی آرام از یادگیری، ساره قدرتی را کشف کرد که هرگز نمی‌دانست از آن برخوردار است، قدرتی که او را بسیار فراتر از محدودیت‌های دنیایش می‌برد.  نویسنده: معصومه پارسا

ادامه مطلب


1 سال قبل - 245 بازدید

هند: حکومت افغانستان تشکیل حکومت فراگیر و رعایت حقوق زنان را جدی بگیرد

روچیرا کامبوج، نماینده دایم هند در سازمان ملل متحد در نشست شورای امنیت این سازمان از حکومت فعلی در افغانستان خواست تا مبارزه با گروه‌های تروریستی، تشکیل حکومت فراگیر و رعایت حقوق زنان و دختران افغانستان را جدی بگیرد. خانم کامبوج این اظهارات را در نشست شورای امنیت سازمان ملل مطرح کرده و گفت که مبارزه با تروریسم، تشکیل حکومت فراگیر، رعایت حقوق زنان و دختران، اقلیت‌ها قومی، کودکان مبارزه با مواد مخدر و ارائه کمک‌های بشری به‌منظور بهبود وضعیت مردم در افغانستان از اولویت‌های هند می‌باشد. نماینده دایم هند در سازمان ملل متحد گفت که کشورش پس از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، روی امنیت غذایی، فراهم‌سازی زمینه آموزش و ارسال دوا به آن کشور تمرکز کرده است. او تاکید کرد که هند در حال حاضر به یک هزار دانشجوی اهل افغانستان به‌شمول ۳۰۰ زن، زمینه آموزش آنلاین را فراهم کرده است. وی نشست نمایندگان ویژه کشورها برای افغانستان در دوحه را مهم خواند. در حالی خانم کامبوج بر رعایت حقوق زنان و تشکیل حکومت فراگیر تاکید می‌کند که  بیشتر از دو سال می‌شود که زنان و دختران افغانستان از حقوق اولیه‌ی شان، از جمله کار و آموزش محروم هستند. در این مدت، علی‌رغم تاکید جهانی بر احترام به حقوق بشر و حقوق زنان، حکومت فعلی از محدودیت‌ها و تصمیمات‌شان عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت سرپرست مدعی است که در چارچوب شریعت اسلامی، حقوق زنان و دختران افغانستان تأمین است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 259 بازدید

وزارت خارجه‌ی آمریکا: آغاز سال جدید تعلیمی برای دختران افغانستان یادآور «غم‌انگیزی» است

همزمان با نزدیک شدن به آغاز سال تعلیمی و تحصیلی جدید در افغانستان، متیو میلر، سخنگوی وزارت امور خارجه ایالات متحده‌ی آمریکا می‌گوید که «سالگرد غم‌انگیزی» در انتظار دختران و زنان افغانستان است. آقای میلر این اظهارات را روز (چهارشنبه، ۱۶ حوت) در یک نشست خبری مطرح کرده و در ضمن گفت که آمریکا از هر فرصتی برای اعمال فشار بر حکومت فعلی برای بازگشت دختران به مکاتب استفاده خواهد کرد. وی تاکید کرد: «ما روشن کرده‌ایم که حکومت فعلی هرگز نباید از مکتب رفتن دختران جلوگیری می‌کردند. پیش‌برد احترام به حقوق زنان و دختران افغان برای تلاش‌های ما در افغانستان حیاتی است.» او از حکومت سرپرست خواست تا «احکام تبعیض‌آمیز» خود علیه زنان و دختران افغانستان را لغو کند. در حالی سخنگوی وزارت امور خارجه‌ی آمریکا بر بازگشایی مکاتب تایید دارد که بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 344 بازدید

از روز زن تا روز زن؛ چگونه زنان را باید تکریم کرد؟

نویسنده: مهدی مظفری سال‌هاست که از هشتم مارچ به عنوان روز جهانی زن، در سراسر دنیا تجلیل می‌شود. در افغانستان نیز در این روز، از زنان تجلیل می‌کنند، اما تفاوت اصلی تجلیل روز زن در جهان و افغانستان، مناسبت تاریخی آن نیست؛ تفاوت اصلی در نوع تجلیل و گرامی‌داشت آن است. روز زن در جهان، فرصتی است برای بازنگری وضعیت زنان در حوزه‌های حقوق و توسعه (بهداشت زنان، اشتغال زنان، قوانین مدنی مربوط به زنان و...) و آمارهای جهانی درباره‌ی زنان کارگر، بی‌سرپرست، خیابانی و خشونت‌دیده و هر مسئله‌اي كه به جنسیت ربط دارد. در اکثر کشورهای جهان، در روز هشتم مارچ، کارشناسان می‌نشینند و درباره‌ی اين مسائل گفت‌وگو می‌کنند، هشدار می‌دهند و از راه‌حل‌ها صحبت می‌کنند. در افغانستان، اما از این روز نه تنها آنطوری که بایسته و شایسته است، تجلیل نمی‌شود، بلکه زنان افغان بطور شایسته مورد تقدیر و تکریم نیز قرار نمی‌گیرند. حقیقت این است که از مردان سیاست‌گذار تا فرهنگیان، روشنفکران و مردان عادی جامعه افغانستان، گرامی‌داشت از روز هشتم مارچ را به خرید گل و تبلیغات فضای مجازی خلاصه کرده‌ اند. به این معنی که آن‌ها در ۳۶۴ روز سال هرنوع رفتار؛ محترمانه یا عاری از احترام، خشونت یا حتی لت و کوب را لایق زن می‌دانند، در حالی که در هشتم مارچ با خرید تنقلات، شیرینی، گل، کادوهای رنگارنگ و تبریکات بلند و بالا و مهمتر نشر آن در فضای مجازی، چشم ملت را کور کرده تا ثابت کنند اگر مردی در دنیا وجود داشته باشد که حقوق زنان را تمام و کمال رعایت می‌کند، قطعا او همان مرد خواهد بود. چه در حکومت قبلی و یا اکنون که زنان در تاریک‌ترین روزهای ممکن، آن هم به شکل اسیر زندگی می‌کنند، دیده نشده است که مردان افغان به ویژه سیاست‌گذاران و فرهنگیان، در عوض انجام چنین کارهای تصنعی، در تسهیل امور زنان بکوشند و تابوی حضور زنان را در میدان «فرهنگ» و «اجتماع» افغانستان ازبین ببرند. تبریک همراه با گل و شیرینی از زنان خوب است، شاید حرارتی هرچند اندک به دل و جان زنان مظلوم افغان ایجاد کند؛ اما هیچ دردی از هزاران درد زنان افغان نمی‌کاهد، «تبعیض جنسیتی» را از بین نمی‌برد، مشکلات «اشتغال»، «فعالیت‌های اجتماعی» و «بهداشتی» زنان را حل نمی‌سازد، نه حداقل در زمانی که زنان افغان بیش از هر کادو و گل، به بهرمندی دوباره‌ی حقوق‌شان نیازمند هستند. «ایام‌النساء» در افغانستان زمانی بزرگ‌داشت خواهد شد که حقوق آنان در فرهنگ و اجتماع این کشور به اندازه مردان پاس داشته شود. «اسلام» در برنامه‌های انقلابی-فرهنگی خود همیشه بهبود وضع بد زنان (کلا جنس مؤنث) را در نظر داشته است. از همان روزی که ظهور کرد از «ریحانه‌گی» و «بی‌مانندی» دختران گفت تا خانواده و اجتماع حقیر آن زمان، فرزند دختر را همانند فرزند پسر بپذیرد؛ مردان را به مهرورزی و محبت نسبت به همسر یا همسران‌شان توصیه کرد تا «خشونت علیه زنان» از خانه و جامعه رخت بربندد؛ و از مقام شامخ «مادر» گفت، به حدّی که «حقوق مادران» را بر گردن فرزندان بیشتر از حقوق پدران خاطر نشان کرد. اسلام، این همه تأکیدات و سفارشات را به مردان کرد و پیامبر عزیز نیز در زندگی خانوادگی و اجتماعی خود نشان داد که «کرامت» و «حقوق زنان» باید در همه حال و همه وقت محفوظ باشد و نباید فرد و افرادی، مردان را «بالذات» برتر از زنان بپندارند و بین این دو جنس بشری در «پندار» و «گفتار» و «کردار» فرق بگذارند. با این حال، بسیاری از مردان و حتی خود زنان افغانستان، جنس زن را نازل‌تر از جنس مرد می‌دانند و ای‌بسا که «ذهنیت»‌شان از «زن» و «زنانگی» شبیه به ذهنیت «مردمان جاهل» عصر جاهلیت است. این وضع به قدری شور است که مردان «قادر» یعنی مدیران و به اصطلاح فرهنگیان(آمران به معروف و ناهیان از منکر) با گفتار و کردار خود به پندارشان جامۀ عمل می‌پوشانند و هر روز و هر لحظه میدان را بر زنان و دختران افغان تنگ و تنگ‌تر می‌سازند. آن‌ها همه مخالف آن خطمشی اند که دین ایشان (اسلام) در نهضت و انقلاب فرهنگی خود در حوزه زنان و دختران پیش گرفته بود. باید خاطرنشان کرد که تجلیل «روز زن» و گرامی‌داشتن «زنان» به این نیست که به آن‌ها صرف تبریک گفته شود و گل و شیرینی تقدیم آنان گردد، بلکه زنان افغان، زمانی مورد تکریم و تقدیر حقیقی قرار خواهند گرفت که مشکلات عدیده‌ی آنان رفع گردد و حیثیت، منش و حقوق انسانی‌شان در دو حوزه؛ خانواده و اجتماع در کشور بدست آید. بهترین هدیه برای زنان در جامعه امروزی افغانستان بازپس دادن حقوق مدنی یعنی حق مسلّم ایشان است.

ادامه مطلب