اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد برای افغانستان می‌گوید که محدودیت‌های حکومت سرپرست سبب شده است تا شماری از خانواده‌ها، آموزش فرزندان‌شان را در اولویت‌های زندگی‌شان قرار ندهند. این نهاد با نشر گزارشی هشدار داده است که تا اکنون ۱.۵ میلیون دختر افغانستانی از آموزش بالاتر از صنف ششم محروم شده‌اند. در بخشی از گزارش اوچا آمده است که این محدودیت‌ها دختران را در معرض خطر بی‌سوادی، ازدواج‌های اجباری و خشونت‌های مبتنی بر جنسیت قرار داده است. دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد تاکید کرده است که طبق یک نظرسنجی در سال ۲۰۲۴ میلادی، ۱۱ درصد از خانواده‌ها به دلیل مشکلات مالی، آموزش را از اولویت‌های خود حذف کرده‌اند. همچنین این سازمان بین‌المللی خاطرنشان کرده است که کودکان اخراج‌شده از کشورهای همسایه، در افغانستان با چالش‌های جدی آموزشی روبه‌رو هستند. در این گزارش آمده است که در سال ۲۰۲۴ میلادی، از میان ۱۸۲ هزار کودک بازگشتی، تنها ۲۰ درصد آنان به آموزش دسترسی پیدا کرده‌اند. همچنین یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در گزارشی اعلام کرده بود که بیش از دو میلیون دختر در سال ۲۰۲۵ از مکاتب متوسطه در افغانستان محروم شده‌اند. حکومت سرپرست از زمان بازگشت به قدرت در افغانستان، مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم را بسته‌اند و در سال جدید تعلیمی نیز هیچ نشانه‌ای از تغییر این سیاست دیده نمی‌شود. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

مریم نواز، وزیر اعلی پنجاب، در نشست دیپلماسی آنتالیا در ترکیه از وضعیت آموزش دختران در افغانستان به شدت ابرار نگرانی کرده و اعلام کرد که نخستین دانشگاه هوش مصنوعی پاکستان در شهر لاهور تاسیس می‌شود. مریم نواز این اظهارات را در چهارمین دور نشست بین‌المللی «فروم دیپلماسی آنتالیا» که در ترکیه برگزار شده بود، مطرح کرده و با اشاره به بحران‌های بشری در کشورهای مختلف، محرومیت دختران و زنان افغانستان از آموزش را یکی از دردناک‌ترین مظاهر بی‌عدالتی عنوان کرد. وی تاکید کرده است: «در افغانستان، دختران از آموزش محروم‌اند. در فلسطین، کودکان زیر آوار مانده‌اند. در کشمیر، کودکان با تبعیض و خشونت روبرو اند. در سودان، کودکان کیلومترها راه می‌پیمایند تا غذایی بیابند.» مریم نواز در سخنرانی خود افزوده است که آموزش نباید تنها محدود به نصاب درسی باشد، بلکه «نیرویی برای درمان، راهی برای رفع محرومیت و ابزاری برای ساختن دنیایی بهتر» است. همچنین وزیر اعلی پنجاب در این نشست از تاسیس نخستین دانشگاه هوش مصنوعی پاکستان در شهر لاهور خبر داد و آن را گامی مهم در راستای آینده‌سازی نسل جوان پاکستان دانست. مریم نواز با اشاره به اصلاحات آموزشی در این ایالت گفت: «ما بیش از ۴ هزار مکتب ابتدایی را ارتقا داده‌ایم، اتاق‌های آموزش دیجیتال را در ۶ هزار مکتب راه‌اندازی کرده‌ایم و ۵۰ هزار بورس تحصیلی مبتنی بر شایستگی برای شاگردان مستعد اختصاص داده‌ایم.» وی از استخدام ۳۰ هزار معلم جدید، توزیع شیر در مکاتب برای مبارزه با سوءتغذیه و آموزش‌های حرفه‌ای برای معلمان خبر داد و افزوده است: «با استفاده از تکنولوژی و هوش مصنوعی، می‌خواهیم مدل آموزش سنتی را بازسازی کنیم.» مریم نواز در ادامه از طرح جدیدی با نام «شهر انترنتی نواز شریف» نیز پرده برداشت و آن را نماد آینده دیجیتال پاکستان معرفی کرد. در حالی مریم نواز ار حقوق آموزش دختران افغانستان دفاع می‌کند که حکومت سرپرست از زمان بازگشت به قدرت در افغانستان، مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم را بسته‌اند و در سال جدید تعلیمی نیز هیچ نشانه‌ای از تغییر این سیاست دیده نمی‌شود. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

یک زوج اهل افغانستان در آلمان به اتهام قتل دخترشان مجرم شناخته شده و به حبس ابد محکوم شدند. این زوج متهم بود که به دخترشان داروی آرام‌بخش داده، سپس او را خفه کرده و به رودخانه «راین» انداخته‌اند. محکمه منطقه‌ای در شهر ماینس آلمان روز (جمعه، ۲۲ حمل) یک زوج افغانستانی را که به قتل دختر ۱۵ ساله خود متهم بودند، به حبس ابد محکوم کرد و به این ترتیب، محکمه مجازات تقاضا شده از سوی سارنوالی را تایید کرده است. سارنوالی این زوج را متهم کرده بود که به صورت مشترک با انگیزه‌های «سخیفانه» این دختر نوجوان را به قتل رسانده‌اند. قاضیان گفته‌اند که این زوج افغانستانی در ماه جون سال ۲۰۲۴ میلادی دخترشان را به این خاطر به قتل رساندند که از نظر آن‌ها نحوه زندگی او تهدیدی برای خانواده به شمار می‌آمده است. قاضیان به این نتیجه رسیدند که جرم هر دو فرد متهم بسیار سنگین است. آن‌ها از ولایت هرات افغانستان هستند و سه فرزند دیگر نیز دارند. معلومات مقام‌های قضایی نشان می‌دهد که در خانواده این دختر پیوسته مشاجره وجود داشت. این دختر ۱۵ ساله مواد مخدر مصرف می‌کرد و همچنان با مادرش درگیری فیزیکی داشته است. به گفته‌ی محکمه، مادر ۳۴ ساله این دختر به او به تاریخ ۱۵ جون تابلیت‌های آرام بخش داده است که برای درمان درد از آن استفاده می‌شود. سپس این زن و مرد با دخترشان به وورمس در نزدیکی رودخانه سفر کرده و آنجا به او داروهای دیگری داده‌اند. به این ترتیب این دختر ۱۵ ساله در وضعیتی قرار گرفته که دیگر نمی‌توانسته از خود دفاع کند. در گزارش دادگاه است که سپس پدر خانواده که امروز ۴۰ سال دارد، این دختر را با یک شال یا چادر کرده، در مسیر تا کنار آب با خود کشانده و در حالی که بیهوش بوده به رودخانه راین انداخته است. محکمه تاکید کرده است که در آن زمان دیگر مادر این دختر در محل جرم حضور نداشته است. پدر این دختر مقتول در محکمه گفته است که خودش نیز مواد مخدر مصرف می‌کرده و در گذشته اقدام به خودکشی نیز کرده است. مادر این دختر گفته است که رابطه خوبی با دخترش داشته است، اما بعد رفتار دخترش به خاطر معاشرت با دوستان بد تغییر کرده است. این زن ۳۴ ساله گفته که حس می‌کرده به خاطر تربیت فرزندانش تحت فشار قرار دارد. این زوج در سال ۲۰۱۵ به آلمان مهاجرت کردند. هر دوی آن‌ها گفتند که قبلا مسلمان بوده اند، اما بعداً به مذهب مسیحیت روی آورده و غسل تعمید کرده‌اند.

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد در تازه‌ترین مورد هشدار داده است که ادامه‌ی ممنوعیت آموزش دختران و زنان در افغانستان، پیامدهای نگران‌کننده‌ای برای آینده اجتماعی و انسانی این کشور دارد. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که حدود ۱.۵ میلیون دختر در افغانستان وارد سومین سال پیاپی محرومیت از آموزش شدند. دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد، محرومیت دخترتن و زنان از تحصیل را یکی از عوامل تهدیدکننده نسل جوان افغانستان دانسته است. اوچا در بخشی از گزارشش هشدار داده است که نبود دسترسی به مکتب، دختران را با خطراتی چون بی‌سوادی، کار کودکان، ازدواج اجباری و خشونت‌های مبتنی بر جنسیت مواجه ساخته است. در کنار آن، فقر گسترده نیز به عنوان یکی از موانع اصلی فراگیری آموزش در کشور یاد شده است. از زمان بازگشت حکومت سرپرست به قدرت در افغانستان، محدودیت‌های بر آموزش دختران و زنان به‌ویژه در مقاطع متوسطه و بالاتر اعمال شده است. این تصمیم با واکنش‌های گسترده داخلی و بین‌المللی روبه‌رو شده است. نهادهای حقوق بشری و آموزشی بارها هشدار داده‌اند که ادامه این روند، توسعه و ثبات در افغانستان را به‌شدت به خطر خواهد انداخت. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

شورای روابط اسلامی آمریکایی (CAIR) اعلام کرده است که سه دختر اهل افغانستان در یک مکتب دولتی در ایالت تگزاس این کشور هدف حمله گروهی از شاگردان قرار گرفته‌اند. این شورا با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این رویداد روز (دوشنبه‌، ۱۳ حوت) در مکتب راهنمایی «پل ریور» شهر هیوستون رخ داده و این سه دختر هنگام صرف نان چاشت در سالن غذاخوری بودند که حدود ۲۰ شاگرد دیگر به آنها حمله کردند. شورای روابط اسلامی آمریکایی (CAIR) تاکید کرده است که مهاجمان این دانش‌آموزان را محاصره کردند و به‌ شدت مورد ضرب‌وشتم قرار دادند. این شورا به نقل از منابع نوشته است که از پنسل نیز به عنوان ابزار حمله به این سه دختر افغانستانی استفاده شده است. در اعلامیه آمده است که یکی از قربانیان به دلیل شدت جراحات برای چهار روز در شفاخانه اطفال تگزاس بستری شده است و او اکنون از گردنبند طبی استفاده می‌کند و همچنان با آسیب‌های جسمی و روانی دست‌وپنجه نرم می‌کند. در ادامه آمده است که خانواده‌ها می‌گویند که دختران‌شان به دلیل پوشیدن حجاب و تعلق قومی مورد حمله قرار گرفته‌اند. خانواده‌ها باور دارند که کینه‌توزی و تعصب نژادی عامل اصلی این خشونت بوده است. همچنین ویدیویی از این رویداد در شبکه‌های اجتماعی نشر شده است. در این ویدیو دیده می‌شود که دو دختر روی زمین افتاده‌اند. با این حال، اداره مکتب تا کنون از پاسخ‌گویی به خانواده‌ها خودداری کرده است. شورای روابط اسلامی تاکید کرده است که مسوولان مکتب به درخواست‌های مکرر خانواده‌ها برای دیدار و گفتگو پاسخ نداده‌اند. این اداره حتا با انتقال این شاگردان به مکان امن موافقت نکرده است. در یک مورد، انتقال یکی از دانش‌آموزان تایید شد اما بعداً بدون توضیح لغو گردید. اعلامیه به نقل از ویلیام وایت، رییس شورای روابط اسلامی امریکایی در هیوستون نوشته است که این وضعیت غیرقابل قبول می‌باشد و این شاگردان نه‌تنها هدف خشونت قرار گرفته‌اند، بلکه سیستم آموزشی نیز در محافظت از آنها ناکام بوده است. ویلیام وایت افزوده است که این شاگردان با امید به امنیت وارد امریکا شدند، اما آن‌چه تجربه کرده‌اند، نقض آشکار حقوق انسانی‌شان بوده است. این شورا از اداره آموزش هیوستون (HISD) خواسته است تا این سه شاگرد را فوری و بدون قید و شرط به مکانی امن منتقل کند. همچنان خواستار تحقیق مستقل درباره این رویداد و پاسخ‌گویی تمامی عاملان آن شده است. شورای روابط اسلامی امریکایی خواسته است تا برای قربانیان و خانواده‌های‌شان خدمات روان‌شناختی فراهم شود و پالیسی‌هایی برای جلوگیری از تبعیض و خشونت در مکتب‌ها تدوین گردد. در حالی، این حمله صورت گرفته است که براساس گزارش سالانه این شورا با عنوان «سرکوب‌های خلاف قانون اساسی»، سطح اسلام‌هراسی و تبعیض علیه مسلمانان در امریکا در بالاترین حد خود قرار دارد.

همزمان با توقف کمک‌های بشری آمریکا برای افغانستان، اداره توسعه بین‌المللی ایالات متحده به‌طور ناگهانی برنامه بورسیه تحصیلی خود برای ۲۰۸ زن اهل افغانستان را متوقف کرده است. در اعلامیه آمده است که این تصمیم روز (یک‌شنبه، ۱۷ حمل) از سوی اداره توسعه بین‌المللی ایالات متحده  (USAID) اعلام شده است. در ایمیلی که به دانشجویان ارسال شده، آمده است که این برنامه «به‌دلیل بازبینی و مغایرت با اولویت‌های اداره فعلی» فوراً خاتمه یافته است. براساس معلومات موجود، این برنامه از سوی دانشگاه آمریکایی افغانستان (AUAF) اجرا می‌شد، با سرمایه‌گذاری ۵۰ میلیون دالری این اداره در سال ۲۰۱۸ تاسیس شده بود. سود این سرمایه، هزینه تحصیل و زند‌گی دانشجویان در افغانستان، قطر و عمان را تامین می‌کرد. در گزارش‌ها آمده است که این بورسیه‌ها به زنان و دختران افغانستان امکان داده بود که پس از ممنوعیت تحصیل دختران از سوی حکومت سرپرست، به‌گونه آنلاین یا حضوری در رشته‌های علوم، فناوری، انجنیری و ریاضیات ادامه تحصیل دهند. همچنین یک دانشجوی افغانستانی به نام (ر.ک) که به دلیل نگرانی‌های امنیتی فقط با حروف اختصاری معرفی شده، به رادیوی ملی آمریکا  گفته است: «این بورسیه برایم همه‌چیز بود، نوری در تاریک‌ترین روزهای زندگی‌ام.» او گفته است که نیمی از برنامه درسی‌اش را تمام کرده و حالا آینده‌اش نامعلوم است. همچنین یکی از مسوولان این برنامه، که به دلیل نداشتن مجوز رسمی نخواسته نامش فاش شود، به این رسانه گفته است که برای تمدید مهلت استفاده از این بورسیه تا سال ۲۰۳۰ تلاش کرده‌اند، اما تا کنون پاسخ روشنی از وزارت خارجه یا اداره توسعه بین‌المللی ایالات متحده (USAID) دریافت نکرده‌اند. این در حالی است که رسانه‌ها گزارش داده بود که ۸۲ دانشجوی دختر اهل افغانستان در عمان به دلیل قطع کمک‌های آمریکا به اداره انکشافی ایالات متحده (USAID)، با خطر اخراج و بازگشت اجباری به افغانستان مواجه هستند. در گزارش‌ها آمده است که این دختران در اواخر سال ۲۰۲۴ میلادی با حمایت بنیاد بورسیه زنان (WSE) به «کالج خاورمیانه» در مسقط منتقل شده بودند و شمارشان به ۸۲ تن می‌رسند.

بخش زنان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که محرومیت دختران از مکتب‌ها در افغانستان وارد چهارمین سال شده است و دختران این کشور به مکتب تعلق دارند. این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که محروم کردن دختران از مکتب «بی‌عدالتی بزرگ» است. در اعلامیه آمده است که دختران باید به کلاس‌های درسی بازگردند. بخش زنان سازمان ملل متحد تاکید کرده است که این محرومیت نسل‌ها را تحت تأثیر قرار خواهد داد. در این پیام آمده است: «حقوق اساسی آنان باید فوراً بازگردانده شود.» همچنین یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل نیز گفته است که در سال جدید تعلیمی در افغانستان، ۴۰۰ هزار دختر از مکتب‌های متوسطه محروم شده‌اند. این نهاد هشدار داده است که اگر این محدودیت‌ها ادامه یابد، تا سال ۲۰۳۰ چهار میلیون دختر از حق آموزش محروم خواهند شد. قابل ذکر است که حکومت سرپرست از زمان بازگشت به قدرت در افغانستان، مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم را بسته‌اند و در سال جدید تعلیمی نیز هیچ نشانه‌ای از تغییر این سیاست دیده نمی‌شود. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

شماری از زنان معترض و اعضای سازمان «حمایت از جامعه مدنی و خبرنگاران افغانستان»، در اعتراض به ادامه‌ بسته‌ماندن مکاتب و دانشگاه‌ها به روی دختران و زنان، نگرانی‌شان را از تداوم این وضعیت ابراز کردند. این سازمان با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این اعتراض روز (سه‌شنبه، ۵ حمل) در برابر یکی از مکاتب دخترانه در کابل برگزار شده است. در ادامه آمده است که این اعتراض نمادی از سرکوب و سکوت اجباری تحمیل‌شده بر میلیون‌ها دختر دانش‌آموز در افغانستان بود. آنان در این تجمع نمادین، دست و زبان خود را بسته و به این شکل، همدردی و همبستگی‌شان را با دختران بازمانده از آموزش نشان دادند. معترضان تاکید کردند: «ما را خاموش نگه نمی‌دارید. هر در بسته‌ای را با اراده‌ خود خواهیم گشود. تحصیل حق مسلم ماست و از آن عقب‌نشینی نمی‌کنیم.» زنان معترض افزوده‌اند که ۲.۲ میلیون دختر در افغانستان از حق اساسی خود، یعنی آموزش، محروم شده‌اند و این وضعیت آینده‌ کشور را به خطر می‌اندازد. این سازمان می‌گوید که همواره در کنار دختران افغانستان ایستاده و برای تحقق حق تحصیل آنان از هیچ تلاشی دریغ نخواهد کرد. آنان از جامعه‌ی‌ جهانی خواسته‌اند تا برای بازگشایی مکاتب، فشارهای بیش‌تر بر حکومت سرپرست وارد کند. قابل ذکر است که حکومت سرپرست از زمان بازگشت به قدرت در افغانستان، مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم را بسته‌اند و در سال جدید تعلیمی نیز هیچ نشانه‌ای از تغییر این سیاست دیده نمی‌شود. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل می‌گوید که فشار روانی ناشی از محرومیت و محدودیت دختران از آموزش در افغانستان غیرقابل تحمل شده است. این نهاد امروز (سه‌شنبه، ۵ حمل) با نشر گزارشی گفته است که دختران ۱۳ تا ۱۷ ساله در سال ۲۰۲۴ میلادی به دلیل محدودیت‌ها به مکتب نرفته‌اند. در بخشی از گزارش آمده است که ۷۴ درصد پسران در همین رده سنی در سال گذشته به مکتب رفته‌اند. دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد بر حمایت روانی و اجتماعی، به ویژه برای دختران جوان تاکید کرده است. همچنین یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد گفته است که تا اکنون ۲.۲ میلیون دختر از مکتب‌های متوسطه محروم شده‌اند و این رقم تا سال ۲۰۳۰ به چهار میلیون خواهد رسید. در کنار آن، سیما باهوس، مدیر اجرایی بخش زنان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که با آغاز سال جدید تعلیمی در افغانستان، دختران باید به مکتب بازگردند و حقوق اساسی آن‌ها باید بدون تأخیر احیا شود. وی هشدار داده است که پیامد نقض حق آموزش و تحصیل دختران و زنان در افغانستان، نسل‌ها ‌را در این کشور متاثر خواهد ساخت.

استفان دوجاریک، سخنگوی سازمان ملل متحد گفته است که اگر وضعیت موجود و ممنوعیت‌های حکومت سرپرست در افغانستان ادامه پیدا کند، بیش از چهار میلیون دختر از حق ادامه‌ی آموزش محروم خواهند شد. استفان دوجاریک ابراز امیدواری کرد که محدودیت‌های آموزشی تا سال ۲۰۳۰ ادامه پیدا نکند. آقای دوجاریک این اظهارات را در یک نشست خبری (دوشنبه‌شب، ۴ حمل) گفته است که در حال حاضر ۲.۲ میلیون دختر از آموزش و تحصیل در افغانستان محروم هستند و انتظار دارد که این وضعیت ادامه نیابد. او در این نشست خبری تاکید کرده است که با آغاز سال تعلیمی جدید، ۴۰۰ هزار دختر دیگر نیز از حق آموزش محروم شده‌اند. سخنگوی سازمان ملل متحد افزوده است: «امروز همچنین سه سال از آغاز ممنوعیت آموزش متوسطه دختران می‌گذرد. یونیسف گفت که اگر این ممنوعیت تا سال ۲۰۳۰ ادامه یابد و ما امیدواریم ادامه پیدا نکند، بیش از چهار میلیون دختر از حق تحصیل فراتر از دوره ابتدایی محروم خواهند شد.» استفان دوجاریک در بخشی از صحبت‌هایش گفته است که افغانستان نمی‌تواند نیمی از جمعیت خود را پشت سر بگذارد. آقای دوجاریک به نقل از یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان ملل متحد گفته است که با وجود این ممنوعیت، یونیسف دسترسی به آموزش را برای حدود ۴۴۵ هزار کودک از طریق آموزش مبتنی بر جامعه فراهم کرده است که ۶۴ درصد آنان دختر هستند. همچنین سخنگوی ملل متحد می‌افزاید که یونیسف همچنین معلمان زن را توان‌مند می‌کند تا اطمینان حاصل کند که دختران الگوهای نقش مثبتی دارند. حکومت سرپرست در بیش از سه سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.