منابع محلی از ولایت غور می‌گویند که یک دختر جوان در این ولایت خودش را به دریا انداخته و خودکشی کرده است. منبع گفت که این رویداد روز گذشته (سه‌شنبه، ۱ جوزا) در ساحه‌ی پل عمومی از مربوطات ولسوالی دولتیار غور رخ داده است. منبع تاکید کرد که این دختر جوان خودش را به رود هریرود پرتاب کرده و جان باخته است. همچنین شماری از رسانه‌ها از این دختر به نام جمیله یاد کرده و در مورد سنش جزییات نداده‌اند. تا اکنون دلیل و انگیزه‌ی این رویداد مشخص نشده است. با این وجود، مولوی عبدالحی زعیم، رییس اطلاعات و فرهنگ غور به رسانه گوهرشاد گفت که شایعاتی در مورد خودکشی یک دختر در ولسوالی دولتیار وجود، اما ریاست اطلاعات و فرهنگ نمی‌تواند این موضوع را رسماً تایید کند. آقای زعیم گفت که تحقیقات در این مورد آغاز شده است. این در حالی است که هشت روز پیش نیز یک دختر ۱۹ ساله در روستای «اتوی» ولسوالی شیگل ولایت کنر خودکشی کرد. باید گفت که آمار خودکشی در این اواخر در سراسر افغانستان در میان زنان افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

منابع محلی از ولایت غزنی می‌گویند که یک دختر نوجوان در این ولایت خودش را حلق‌آویز کرده و به زند‌گی‌اش پایان داده است. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد خودکشی شب گذشته (سه‌شنبه، ۱۱ ثور) در روستای «گدول» از مربوطات ولسوالی قره‌باغ غزنی رخ داده است. منبع گفت که این دختر نوجوان در خانه خودش حلق‌آویز کرده و به زندگی‌اش پایان داده است. منبع در مورد علت و انگیزه‌ی این خودکشی جزییات ارائه نکرد. از سویی هم، ابوخالد سرحدی، سخنگوی پولیس در صحبت با رسانه گوهرشاد این رویداد را تایید کرد. وی گفت که این دختر نوجوان حدود ۱۴ سال سن داشت، اما او در مورد دلیل و انگیزه‌ی خودکشی جزییات ارائه نکرد. باید گفت که آمار خودکشی در این اواخر در سراسر افغانستان در میان زنان افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت غزنی می‌گویند که در اثر انفجار سرگلوله هاوان در این ولایت، یک کودک جان باخته است و چهار کودک دیگر زخمی شدند. ابوخالد سرحدی، سخنگوی پولیس در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد صبح امروز (دوشنبه، ۱۰ ثور) در روستای «دهن کورک» از مربوطات ولسوالی قره‌باغ غزنی رخ داده است. او تاکید کرد که این سرگوله از جنگ‌های گذشته در این محل باقی مانده بود. وی در مورد وضعیت صحی زخمیان، جنسیت و سن آنان جزییات ارائه نکرده است. این در حالی است که انفجار مهمات باقی‌مانده از جنگ‌ها بارها از کودکان کشور قربانی گرفته است. تنها در جریان یک ماه گذشته سه رویداد مشابه در غزنی رخ داده است. پیش از این، اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد اعلام کرده بود که سه میلیون تن در افغانستان در شعاع یک کیلومتری ماین‌ها، بمب‌های دست‌ساز و بقایای مواد منفجره‌ بر‌جای مانده از جنگ سال‌‌های گذشته زنده‌گی می‌کنند.

منابع محلی از ولایت پروان می‌گویند که یک مرد همسرش را با ریسمان خفه کرده و به قتل رسانده است. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد شب گذشته (یک‌شنبه، ۲ ثور) در روستای «ده‌ملا» از مربوطات ولسوالی بگرام رخ داده است. منبع تاکید کرد که این زن در قدم نخست از سوی شوهرش با ریسمان خفه شده و به بعد قتل رسیده است. منبع دلیل و انگیزه‌ی این قتل را خشونت خانوادگی عنوان کرد. به گفته‌ی منبع، این زن از سوی شوهرش منع شده بود تا با خانواده‌ی او و مخصوصا برادرش صحبت نکند، اما این به دلیل صحبت با برادرشوهرش به قتل رسیده است. منبع افزود: « شرح رویداد از این قرار است که شوهرش برایش گفته بود که با برادرم هیچ وقتی حرف نزنی. اما به دلیل این‌که هردو خانواده در یک حویلی زندگی می‌کردند و آن زن ناگزیر به صحبت کردن با برادر همسرش شده بود، شوهرش او را شب‌هنگام به قتل رسانده است.» منبع می‌گوید که فرد متهم پرویز نام دارد و در کابل بازداشت شده است. این زن دو فرزند خوردسال داشت و حدود شش سال پیش عروسی کرده بود. مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت پروان تا اکنون در این مورد چیزی نگفته‌اند. این در حالی است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و به‌ویژه در ولایت فاریاب افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

فرماندهی پولیس ولایت کاپیسا می‌گوید که دو زن در ولسوالی اله‌سای این ولایت به ضرب گلوله به قتل رسیده‌اند. پولیس این ولایت با نشر خبرنامه‌ای گفته است که این رویداد عصر روز (پنج‌شنبه، ۳۰ حمل) در روستای «پاچا قوم حسن‌آباد» ولسوالی اله‌سای رخ داده است. فرماندهی پولیس دلیل و انگیزه‌ی قتل این دو زن خصومت خانوادگی عنوان کرده است. در خبرنامه آمده است که افراد قاتل و مقتول از «یک فامیل» هستند. در ادامه آمده است که سه مرد متهم به دست‌داشتن در قتل این دو زن متواری و تحت تعقیب هستند. این در حالی است که روز گذشته جسد یک تاکسی‌ران در ولسوالی دهدادی ولایت بلخ پیدا شده است. این مرد روز پنج‌شنبه از شهر مزار شریف مفقود شده بود. فرماندهی پولیس بلخ انگیزه‌ی این قتل را هم خصومت خوانده است. این در حالی است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و به‌ویژه در ولایت فاریاب افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

مسوولان در شفاخانه‌ی ولایتی بدخشان می‌گویند که طی چند روز گذشته چهار مورد اقدام به خودکشی دختران در این ولایت را ثبت کرده است. شفیق همدرد، سرطبیب شفاخانه‌ ولایتی بدخشان در صحبت با رسانه‌ها گفته است که در جریان روزهای عید فطر چهار دختر با استفاده از «مواد سمی مرگ‌ موش» اقدام به خودکشی کردند. آقای همدرد تاکید کرد که این دختران پس از انتقال به شفاخانه‌ی مرکزی بدخشان درمان شده و از مرگ نجات یافته‌اند. سرطبیب شفاخانه‌ی ولایتی بدخشان افزود که این دختران به دلیل خشونت‌های خانوادگی و ازدواج‌های اجباری می‌خواستند با خوردن مواد سمی مرگ موش خودکشی کنند. این در حالی است که هشت روز پیش نیز یک دختر ۱۸ ساله در شهر فیض‌آباد، مرکز ولایت بدخشان خودکشی کرده بود. آمار خودکشی در این اواخر در سراسر افغانستان در میان زنان افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

منابع محلی از ولایت فاریاب می‌گویند که یک دزد در ولسوالی گرزیوان این ولایت یک زن را به قتل رسانده است. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که یک «دزد» به داخل خانه این زن در روستای تخاره‌‌ای از مربوطات ولسوالی گرزیوان شده و وی را پس از مقاومت با ضربات گلوله به قتل رسانده‌ است. منبع نام این زن را خیرالنسا عنوان کرده و تاکید کرد که او ۴۲ سال سن داشته است. به گفته‌ی منبع، این رویداد زمانی رخ داد که شوهر خیرالنسا برای ادای نماز تروایح به مسجد رفته بود و «دزد» به قصد دزدیدن مواشی این فامیل وارد خانه می‌شود. منبع افزود که قاتل از ساحه فرار کرده و نیروهای حکومت سرپرست تا اکنون موفق به بازداشت وی نشده‌اند. مسوولان محلی تا اکنون در مورد چیزی نگفته است. این در حالی است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و به‌ویژه در ولایت فاریاب افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

منابع محلی از ولایت ننگرهار از خودکشی یک زن در ولسوالی اچین این ولایت خبر می‌دهند. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد می‌گوید که این زن روز گذشته (یک‌شنبه، ۵ حمل) خودش را از یک کوه در ولسوالی اچین ولایت ننگرهار پایین انداخت و جان باخته است. منبع دلیل و انگیزه‌ی خودکشی این زن را فقر و «مشکلات اقتصادی» عنوان کرده است. از سویی هم، شماری از رسانه‌ها گزارش داده‌اند که این زن با همسر و پنج فرزند خود سه روز را در «گرسنگی» به‌سر برده بودند. مسوولان محلی تا اکنون در این مورد چیزی نگفته‌اند. این در حالی است که چندی پیش نیز یک جوان در ولایت نیمروز نیز به دلیل فقر و بیکاری خودش را از ساختمانی پایین انداخت و به زند‌گی‌اش پایان داد. باید گفت که آمار خودکشی در این اواخر در سراسر افغانستان در میان زنان افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

منابع محلی از ولایت ننگرهار می‌گویند که یک مرد در این ولایت همسر، عروس و پسرش را در «هنگام افطاری» تیرباران کرده و به قتل رسیدند. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد شام‌گاه روز گذشته (جمعه، ۳ حمل) در ساحه عظم‌آباد از مربوطات حوزه هشتم امنیتی شهر جلال‌آباد، مرکز ولایت ننگرهار رخ داده است. منبع تاکید کرد که این مرد همسر، عروس و پسرش را توسط سلاح نوع «کلاشینکوف» به قتل رسانده است. منبع افزود که قربانیان این رویداد نخست زخمی شده، اما در شفاخانه در اثر زخم‌های شدید جان باختند. از سویی هم، فرماندهی پولیس ننگرهار با نشر خبرنامه‌ای نیز وقوع این رویداد را تایید کرده و گفته است که فرد متهم به قتل این سه تن از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شده است. همچنین خبرگزاری باختر که تحت کنترول حکومت فعلی فعالیت دارد، در مطلبی نوشته است که قاتل مواد مخدر مصرف می‌کرد و هر از چند گاهی با خانواده‌اش درگیر می‌شد. وی اعضای خانواده خود را به دلیل نبود مواد مخدر تهدید به مرگ کرد و روز گذشته اعضای خانواده را با شلیک گلوله کشته است. باید گفت که پس از فرا رسیدن ماه رمضان خشونت‌های خانوادگی و رویدادهای جنایی در شماری از ولایت‌های کشور افزایش یافته است. این در حالی است که سه روز پیش نیز، یک زن در پکتیکا همسرش را «با کوبیدن چوب بر سرش» در هنگام «افطاری» به قتل رسانده بود. در ۲۲ حوت هم در پی درگیری مسلحانه میان دو خانواده در روستای «کولیانو» منطقه «لکن» ولایت خوست، یک مرد جوان جان باخت و شش تن دیگر زخمی شدند. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و به‌ویژه در ولایت فاریاب افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است.

منابع محلی از ولایت سمنگان می‌گویند که جسد یک زن پس از یک روز ناپدید شدن از مرکز این ولایت پیدا شده است. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که جسد این زن جوان از روستای دره کلان از مربوطات شهر ایبک توسط باشند‌گان محل پیدا شده است. نزدیکان این زن جوان تاکید کرد که او تماسی دریافت می‌کند تا جهت دریافت کمک نقدی از سوی یک سازمان خیریه به آدرس «چمن مرکزی جوار حوزه اول پولیس در شهر ایبک» برود. منبع افزود که این زن جوان پس از رفتن به سمت آدرس مذکور ناپدید شده و پس از یک شبانه‌روز جسد وی روز گذشته (دوشنبه، ۲۸ حوت) پیدا شده است. به گفته‌ی منبع، این زن جوان با ضرب گلوله به قتل رسیده است. منبع در مورد دلیل و انگیزه‌ی این قتل جزییات نداده است. از سویی هم، فرماندهی پولیس ولایت سمنگان با تایید خبر قتل این زن جوان می‌گوید که تحقیقات در مورد پرونده آغاز شده است. این در حالی است که دو روز قبل نیز یک زن جوان توسط برادرش در ولایت فاریاب به قتل رسیده بود. این در حالی است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و به‌ویژه در ولایت فاریاب افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.