برچسب: کودکان

1 سال قبل - 221 بازدید

مسوولان در فرماندهی در پولیس ولایت ارزگان می‌گویند که در یک رویداد ترافیکی در ولسوالی «چنارتو»‌ی این ولایت سه کودک کشته و دو زن و یک مرد دیگر زخمی شدند. بلال ارزگانی، سخنگوی پولیس ارزگان گفت که این رویداد ترافیکی بامداد امروز (سه‌شنبه، ۵ جدی) در منطقه‌ی موسوم به «سورکوتل» از مربوطات ولسوالی چنارتو رخ داده است. آقای ارزگانی تاکید کرد که این حادثه بر اثر منحرف‌شدن یک موتر نوع مازدا از جاده رخ داده است. او افزود که راننده‌ی این موتر نیز در میان زخمیان می‌باشد. وی می‌گوید که زخمی‌های این حادثه برای درمان به شفاخانه محل منتقل شده‌اند. علت انحراف این موتر از جاده تا اکنون روشن نیست. این در حالی است که سه روز پیش نیز در یک حادثه‌ی ترافیکی در مسیر ترینکوت و ولسوالی چوره ارزگان، یک نفر جان باخته بود و دو نفر دیگر زخمی شده بودند. باید گفت که وزارت داخله‌ی حکومت سرپرست چند وقت قبل اعلام کرده بود که در شش ماه گذشته حوادث ترافیکی جان یک هزار و ۲۹ نفر را در کشور گرفته است. این وزارت گفته بود که در این مدت دو هزار و ۲۸۸ حادثه‌ی ترافیکی در شاهراه‌ها و شهرهای کشور رخ داده است. بی‌احتیاطی رانندگان، عدم رعایت قوانین ترافیکی از سوی رانندگان، خرابی و کم‌عرض بودن جاده‌ها از دلایل عمده‌ی وقوع حادثات ترافیکی عنوان می‌شود.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 218 بازدید

برنامه جهانی غذا از ادامه‌ی کاهش بودجه سازمان‌های امدادرسان برای افغانستان ابراز نگرانی کرده و می‌گوید که حدود نیمی از کودکان زیر پنج سال به حمایت غذایی نیاز دارند. این نهاد با نشر پیامی گفت، در حالیکه زمستان افغانستان «به‌ سختی می‌گزد»، به خاطر کمبود بودجه، مجبور به کاهش کمک غذایی به حدود ۱۰ میلیون نفر در این کشور شده است. برنامه جهانی غذا هشدار داده است که افغانستان یکی از ۸ کشور ناامن از نظر غذایی در دنیاست و در ۲۵ ولایت از ۳۴ ولایت آن، سوءتغذیه حاد از حد اضطراری فراتر رفته است و انتظار وخیم‌ شدن آن می‌رود. در ادامه آمده است: «حدود نیمی از کودکان زیر ۵ سال و یک چهارم زنان باردار و شیرده به حمایت غذایی نیاز دارند.» برنامه جهانی غذا افزود که تامین مواد غذایی در حال حاضر فوری‌ترین ضرورت است چراکه با بارش برف و آمدن زمستان،راه‌ها مسدود و مردم محلی گرفتار خواهند شد. به گفته‌ی این نهاد، روی کار آمدن حکومت سرپرست، «یک بحران انسانی با ابعاد باورنکردنی» در افغانستان ایجاد کرده است و بیش از ۱۵ میلیون نفر غذای کافی ندارند. قابل ذکر است که با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، بیشتر شهروندان کشور شغل خود را از دست داده‌اند و به‌شدت نیازمند کمک‌های جهانی هستند. همچنان شماری زیادی از مردم افغانستان به دلیل فقر و بیکاری دست به مهاجرت زده‌اند و به پاکستان و ایران رفته‌اند.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 174 بازدید

در ادامه‌ی کاهش بودجه سازمان‌های امدادرسان برای افغانستان، این‌باز سازمان ملل متحد اعلام کرده است که به‌رغم کاهش درگیری‌ها در افغانستان، کودکان در این کشور همچنان در وضعیت به شدت آسیب‌پذیری به‌سر می‌برند. این سازمان با نشر گزارشی در مورد کودکان و درگیری‌های مسلحانه در افغانستان نوشته است که دسترسی کودکان به خدمات اولیه به‌دلیل درگیری طولانی، آوار‌گی، فقر شدید و ناامنی غذایی، کمبود فرصت‌های معیشتی و عدم سرمایه‌گذاری در خدمات عمومی و بلایای طبیعی مختل شده و آسیب‌پذیری آن‌ها در برابر تخلفات جدی مانند استخدام و استفاده، خشونت جنسی افزایش یافته است. سازمان ملل متحد از حکومت سرپرست خواسته است که افراد زیر ۱۸ سال را به‌عنوان کودک شناخته و از استخدام آنان در صف نیروهای خود جلوگیری کنند. در گزارش آمده است که طی دو سال گذشته، از آغاز ۲۰۲۱ تا پایان ۲۰۲۲، به‌صورت کلی چهار هزار ۵۱۹ مورد تخلف جدی علیه سه هزار و ۵۴۵ کودک چند ماهه تا ۱۷ ساله در افغانستان صورت گرفته است. این سازمان تاکید کرد که حکومت فعلی عاملان اصلی این تخلفات هستند. در ادامه آمده است که حکومت سرپرست تعریف بین‌المللی کودک را به‌عنوان فردی زیر ۱۸ سال نمی‌پذیرد و کودک را فردی می‌داند که نشانه‌های بلوغ را نشان نمی‌دهد. سازمان ملل متحد به نقل از ویرجینیا گامبا، نماینده ویژه دبیرکل این سازمان در امور کودکان و درگیری‌های مسلحانه نوشته است که اقدامات ملموس محافظت از کودکان را حکومت فعلی باید اتخاذ کنند. او گفت که در نظر گرفتن افراد زیر ۱۸ سال به‌عنوان کودک و ممانعت از جذب آنان در نیروهای نظامی به شکستن چرخه خشونت و نابرابری ساختاری حقوق کودکان منجر شده و می‌تواند به صلح و ثبات درازمدت در افغانستان کمک کند. در حالی سازمان ملل متحد از حکومت سرپرست می‌خواهد از حقوق کودکان محافظت کند که سال گذشته ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی به مسوولان نظامی دستور داد که از به‌کارگیری افراد «کم سن» در صفوف و پایگاه‌های نظامی خودداری کنند. رهبر حکومت فعلی گفته بود حضور افراد کم سن در پایگاه‌های این گروه «سبب فتنه و بدنامی» می‌شود.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 220 بازدید

با وجود کاهش بودجه سازمان‌های امدادرسان و افزایش فقر و بیکاری در افغانستان، برنامه جهانی غذا (WFP) اعلام کرده است که اتحادیه اروپا ۲۵ میلیون یورو به مردم افغانستان کمک کرده است. این سازمان با نشر خبرنامه‌ای گفته است که بودجه مورد نظر به برنامه جهانی غذا کمک می‌کند تا به خانواده‌های گرسنه، از جمله آوارگان افغانستان کمک غذایی ارائه کند. در ادامه آمده است که کمک اتحادیه اروپا، در پیش‌گیری و درمان سوءتغذیه در کودکان خردسال و مادران باردار و شیرده نیز کمک می‌کند و خدمات هوایی بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد را فعال نگه می‌دارد. سازمان جهانی غذا به نقل از فرانسوا گومانز، رییس عملیات کمک‌های بشردوستانه‌ی اتحادیه اروپا در افغانستان نوشته است که از هر سه شهروند افغانستان یک نفر نمی‌داند که وعده غذایی بعدی‌اش از کجا خواهد آمد و مردم این کشور با زمستان سختی روبرو هستند. وی تاکید کرد که اتحادیه اروپا در کنار مردم افغانستان که برای بقا به کمک‌های نجات‌دهنده نیاز دارند، می‌ایستد. همچنین هسیائو وی لی، مدیر برنامه جهانی غذا در افغانستان گفته است: «نیازها در افغانستان قبل از زمستان زیاد است و گرسنگی یک سوم مردم را تحت تأثیر سطوح بالای سوءتغذیه قرار می‌دهد.» او افزوده است که این کمک‌های بشردوستانه‌ی اتحادیه اروپا در لحظه‌ای حساس صورت می‌گیرد. قابل ذکر است که با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، بیشتر شهروندان کشور شغل خود را از دست داده‌اند و به‌شدت نیازمند کمک‌های جهانی هستند. همچنان شماری زیادی از مردم افغانستان به دلیل فقر و بیکاری دست به مهاجرت زده‌اند و به پاکستان و ایران رفته‌اند.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 250 بازدید

منابع محلی از ولایت ننگرهار می‌گویند که در اثر انفجار گلوله‌ی هاوان به‌جامانده از جنگ، سه کودک جان باخته و ۹ تن دیگر، به‌شمول زنان زخمی شده‌اند. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد در ساحه‌ی «کرخیل» منطقه‌ی «طوطو»ی از مربوطات ولسوالی شیرزاد رخ داده است. به گفته‌ی منبع، این انفجار چاشت روز گذشته (سه‌شنبه، ۲۱ قوس) رخ داده است. منبع گفت که این رویداد زمانی رخ داده که کودکان گلوله‌ی هاوان به‌جامانده از جنگ را پیدا کرده و با آن مصروف بازی کودکانه‌شان بودند. در ادامه آمده است که این انفجار جان سه کودک که سن شان بین هشت تا ۱۰ سال گرفته و ۹ نفر دیگر که در جمع‌شان زنان و کودکان نیز شامل هستند، زخمی کرده است. به گفته‌ی منبع، قربانیان این انفجار همه اعضای یک خانواده هستند. از سویی هم، مسوولان حکومت سرپرست در ولایت ننگرهار این انفجار را تایید کرده و می‌گویند که زخمیان به شفاخانه حوزوی جلال‌آباد منتقل شده و وضعیت شان قناعت‌بخش است. افغانستان یکی از آلوده‌ترین کشورها به ماین است که در سراسر کشور پراکنده شده و همه ساله قربانیان زیادی از غیرنظامیان به ویژه کودکان می‌گیرد. براساس آمارهای موجود بیش از ۶۰۰ کیلومتر مربع خاک افغانستان ملوث به ماین و مهمات انفجاری است. با این وجود کمیته صلیب سرخ نیز گفته بود که در جریان سال گذشته‌ی میلادی ۹۹۵ نفر در نتیجه‌ی انفجار ماین و مهمات منفجرناشده در افغانستان کشته یا زخمی شده‌اند. از این میان، ۹۷ درصد غیرنظامیان و ۵۶ درصد از مجموع کل آنان، کودکان هستند که در پی ۴۵۰ انفجار ماین و مهمات منفجرناشده در افغانستان کشته یا زخمی شده‌اند. همچنین گفته شده که ۱۳ درصد از نفوس افغانستان از معلولیت رنج می‌برند.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 231 بازدید

رشد و توسعه کودکان وابسته به سه مؤلفه است: خانواده، جامعه و مدرسه. در این محیط‌هاست که شخصیت کودکان شکل میابد. این سه مؤلفه تأثیرگذار هم می‌توانند کودک را در آینده به شکل نسخه از اجتماع دربیاورند و هم قدرت این را دارند که کودک تحت کفالت را به گونه‌ای تربیت و تعلیم کنند که شخصیت منحصر به فرد خود کودک رشد و نمو یابد. به عبارت دیگر، سه مؤلفه مؤثر طوری کودک را به سرپرستی و مصونیت بگیرند که کودک رشد طبیعی خود را طی کند. معمولا بسیاری از خانواده‌ها و جامعه‌ها در قبال رشد طبیعی کودک حساس نیستند و اندیشه قبلی و برنامه خاصی برای رشد و پرورش مناسب کودکان ندارند. مدرسه‌ها نیز آنطوری که دیده‌ایم حساسیت چندانی برای رشد و پرورش مناسب کودکان نشان نمی‌دهند. حال آنکه همان‌ها تنها فضای آموزشی و پرورشی است که سیاست خود را تعلیم و تربیه مناسب نوباوه‌گان قرار داده است. سیاست گذاران آموزشی باید سیاست ها و قواعدهای تعلیم_تربیتی را نظر به نیازهای کودکان بنویسند و مدارس و نظام آموزشی را طوری طراحی کنند که کودکان در آنجا به آرامش و شادابی دست یابند تا شخصیت منحصر به فرد کودک رشد یابد. برخلاف مکاتب موجود در افغانستان و بسیاری از کشورهای دنیا، کودکان، مکتب یا «مدرسۀ رؤیایی» می‌خواهند. جایی که اجازه می‌دهد خود واقعی‌شان به رشد و بالندگی برسد و نسخه‌یی از خودش را تجربه کند و در آن بهترین شرایط برای رشد و پیشرفت داشته باشد. بسیاری از مدارس و نظام‌های آموزشی موجود در دنیا، شخصیت واقعی و انحصاری کودکان را از بین می‌برد و با نظام آموزشی ناکارآمد شخصیت تکراری و از پیش تعریف شدۀ اجتماع را جایگزین آن می‌کنند. مدرسۀ رؤیایی جایی است که یک انسان با ویژگی‌های جدید و منحصر به فرد را تقدیم دنیا می‌کند نه یک انسانی که هزاران نسخه مشابه آن از قبل در جهان وجود داشته است. پس هم برای کودکان و هم برای ترقی و توسعه انسان‌ها خیلی مهم و حیاتی است که کودک‌ها در«مدارس رؤیایی» آموزش ببینند. طوریکه از واژۀ «رؤیایی» فهم می‌شود، «مدرسۀ رؤیایی» وجود خارجی ندارد. اما یک کتاب به همین نام است که از وجود «مدرسهٔ رؤیایی» در دهه‌ها پیش خبر می‌دهد. کتاب مدرسه رؤیایی از مکان آموزش_پرورشی می‌گوید که کودکان آنرا از خانه‌شان بیشتر دوست دارند. در آنجا کودکان در حینی که می‌آموزند، تفریح هم می‌کنند و احساس کودکانشان خُرد نمی‌شود. بگذارید از مدرسه‌ای که کتاب روایت معرفی می‌کند، بیشتر برایتان بگویم تا رؤیایی‌بودن آن برای شما تصویر شود. مدرسه‌ایی که کتاب حکایت می‌کند یک مکان کاملا مناسب برای فراگیری دانش و مهارت و ارزش‌هاست. در آنجا از هر نوع شاگرد با روحیات مختلف وجود داشته است. برعکس اکثر مکاتب و مراکز آموزشی که اگر احیانا روحیات یک کودک متفاوت‌تر از بقیه کودکان باشد، آن را در وهله اول تنبیه و اگر دفعات مکرر از کودک سربزند آن را از مدرسه اخراج خواهد کرد. مدرسه قصه ما، اما اینگونه نبوده است. در این مدرسه با اینکه کودکان استثنایی در آن جمع بوده، ولی هیچ‌وقت کودکی در آنجا دلش آزرده نشده است؛ چه برسد به اینکه پای بحث‌هایی مثل تنبیه و تهدید و اخراج در میان بیاید. مدیر مدرسه فردی به نام «کوبایاشی» خیلی مواظب بوده که آب در دل بچه‌های استثنایی‌‌‌اش تکان نخورد. آن هم بچه‌هایی که دل‌نازک‌تر از تمام شاگردان دیگر مدارس است. مدیر مدرسه رؤیایی تمام تب و تلاشش را می‌کند کودکی که ضعف جسمی دارد، حداقل تا وقتی که در مدرسه است، متوجه درد و رنج جسمانی‌اش نشود؛ و یا کودکی که از مدرسهٔ دیگر به دلیل شوخ‌طبعی و بازی‌گوشی اخراج شده، هیچ وقت دلیل اخراجش را باخبر نشود تا احساس پرشعف کودکانه و آتیش درونش خاموش نشود. مدیر مدرسه رؤیایی روی تمام کودکانش حساب باز کرده است؛ نمی‌خواهد ذره‌یی از انرژی کودکان حیف شود. مدیر، همه و تمام و کمال انرژی کودکان را می‌خواهد صرف ساختن رؤیای خود کودکان شود. آن کودکی که از همان آوان نونهالی آرزوی دانشمندی در علم فیزیک را دارد، مدیر، زمینه و شرایط را فراهم می‌کند و موانع را برمی‌دارد که این کودکش به رؤیایش برسد و آرزوی دانشمندی در دانش فیزیک در دلش نماند. باری، نبشته‌هایی که روی کاغذ آمد، برداشتی از یک کتاب کم‌نظیر و فوق العاده در حوزه آموزش و پرورش است. کتاب «مدرسهٔ رؤیایی» سرگذشت واقعی یک دانش‌آموز به نام توتو‌چان را روایت می‌کند. خالق اثر خود دانش‌آموز است، وقتی که بزرگ و تبدیل به شخصیت جهانی شد، داستان واقعی دوران دانش‌آموزی‌اش در «مدرسهٔ توموا» را می‌نویسد. چون خانم «تتسوکو» دو مدرسه ابتدایی - با متودهای درسی متفاوت از هم - را نقطه عطف زندگی‌اش می‌داند. همچنین حیف‌اش می‌آید که دیگران از کودکی پرشعف و شیرین‌اش در مدرسهٔ رؤیایی توموا باخبر نشوند. من این کتاب را با دقت خوانده‌ام و اکنون به همه کسانی که با کودک سروکار دارند – پدران و مادران، مربیان و معلمان و مدیران و سیاستگذاران – توصیه میکنم که حتماً این کتاب را بخوانند و با «مدرسهٔ رؤیایی» مدرسه مورد علاقه کودکان آشنا شوند. خواهشم از معلمان و مدیران این است که حتی‌المقدور از نکات تعلیمی تربیتی که در کتاب کم‌نیست و با وضاحت گفته شده، در مدارس استفاده کنند. نویسنده: مهدی مظفری برای دانلود این کتاب روی لینک کلیک کنید.

ادامه مطلب