اوچا یا دفتر هماهنگکنندهی کمکهای بشردوستانهی سازمان ملل متحد اعلام کرده است که ۶۷ درصد از خانوادهها در افغانستان برای دسترسی به آب با مشکل مواجه هستند. این نهاد امروز (سهشنبه، ۶ سنبله) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که افزایش دمای هوا در افغانستان باعث تشدید کمبود آب شده است. دفتر هماهنگکنندهی کمکهای بشردوستانهی سازمان ملل متحد تاکید کرد که خانوادهها در مناطق روستایی افغانستان بهطور متوسط ۱۷ دقیقه برای دریافت آب سفر میکنند و در مناطق شهری دو برابر سال گذشته هزینهی آب میپردازند. براساس آمار اوچا، در سال ۲۰۲۱ میلادی ۴۸ درصد خانوادهها در افغانستان در دسترسی به آب با مشکل مواجه بودند. قابل ذکر است که افغانستان سه سال متوالی است که با خشکسالی شدید مواجه است و در نتیجه دسترسی شهروندان این کشور به آب آشامیدنی کاهش چشمگیر یافته است. براساس گزارشی که برنامه توسعه سازمان ملل در اواخر سال ۲۰۲۳ منتشر کرد، افغانستان پارسال رتبه ششم را در میان کشورهای آسیبپذیر در برابر تغییرات اقلیمی به خود اختصاص داده است. سازمان ملل گفته بود که برای حل بحران آب و فاضلاب در افغانستان نیاز به ۴۷۹ میلیون دالر است. پیش از این کمیته بینالمللی صلیب سرخ نیز از دشوار شدن دسترسی مردم افغانستان به آب آشامیدنی خبر داده و گفته بود که جان میلیونها نفر در این کشور در معرض خطر است. طبق گزارشهای نهادهای بینالمللی پایتخت افغانستان به خصوص دشت برچی، غرب کابل با مشکل جدی کمبود آب آشامیدنی روبهرو است و باشندگان این ساحه ساعتهای متوالی در صف توزیع آب منتظر دریافت چند بشکه آب در طول روز هستند.
برچسب: رسانه گوهرشاد
جومپا لاهیری (Jhumpa Lahiri) با نام هندی نیلانجانا سودشا در ۱۱ ژوئیهی ۱۹۶۷ در لندن از پدر و مادری بنگالی به دنیا آمد. سه سال بعد، خانواده به ایالات متحده مهاجرت کردند و لاهیری در کینگستون جنوبی، رودآیلند، بزرگ شد. پدر و مادر به پیشینهی هندیتبار خود متعهد بودند و مصمم بودند که این میراث فرهنگی را به فرزندان خود نیز منتقل کنند. این شیوهی تربیتی موضوع مهاجرت، دیگری بودن، و زندگی در مرز میان دو دنیای متفاوت را برای لاهیری برجسته کرد. مضامینی که او بعدتر در آثارش بارها به آنها بازگشت. جومپا لاهیری پس از فارغالتحصیلی از دبیرستان، مدرک لیسانس ادبیات انگلیسی خود را در سال ۱۹۸۹ از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد. سپس وارد دانشگاه بوستون شد و کارشناسی ارشد خود را در سه رشتهی زبان انگلیسی، نویسندگی خلاق، ادبیات و هنرهای تطبیقی ادامه داد و در نهایت توانست مدرک دکترای مطالعات رنسانس را در سال ۱۹۹۷ از این دانشگاه دریافت کند. گرچه جومپا لاهیری در دوران تحصیلات تکمیلی و مدتی پس از آن، چندین داستان کوتاه در مجلاتی مانند نیویورکر و هاروارد ریویو منتشر کرد، بسیاری از داستانهای کوتاه او از سوی ناشران رد میشد. او بعدتر برخی از این داستانها را در مجموعهای به نام «مترجم دردها» گردهم آورد. این مجموعه دربردارندهی نُه داستان بود که برخی در کلکته و برخی دیگر در سواحل شرقی ایالات متحده روی میدادند و حول موضوعاتی چون ازدواج، مهاجرت و بیگانگی میگشتند. مترجم دردها در آمریکا با استقبال مواجه شد و جایزهی پولیتزر داستان سال ۲۰۰۰ را از آن خود کرد. اما نگاه منتقدان هندی به تصویری که جومپا لاهیری از هند ارائه کرده بود چندان مثبت نبود. جومپا لاهیری در ادامه به نوشتن رمان روی آورد و «همنام» را نوشت که در سال ۲۰۰۳ منتشر شد. او در این رمان به موضوع هویت شخصی و کشمکشهای ناشی از مهاجرت میپردازد و روابط یک خانوادهی مهاجر بنگالی در ایالات متحده را بررسی میکند. جومپا لاهیری در سال ۲۰۰۸ با مجموعهی «خاک غریب» دوباره به داستان کوتاه بازگشت، مجموعهای با موضوع مهاجرت و همسانشدن با فرهنگ آمریکایی. این کتاب پس از انتشار، در صدر فهرست پرفروشهای نیویورک تایمز قرار گرفت. جومپا لاهیری پنج سال بعد، رمان «گودی» را منتشر کرد و مسیرهای متفاوت دو برادر بنگالی را به تصویر کشید. این رمان لاهیری بسیار دیده و ستایش شد و او را در فهرست نامزدهای جوایز ادبیای چون من بوکر قرار داد. جومپا لاهیری از سال ۲۰۰۵ به سمَت نایبرئیسی مرکز آمریکایی PEN، سازمانی برای ترویج دوستی و همکاری فکری میان نویسندگان، منصوب شده است. او در فوریهی ۲۰۱۰ به عضویت کمیتهی هنر و علوم انسانی درآمد و در سال ۲۰۱۴ مدال ملی علوم انسانی را از باراک اوباما دریافت کرد. در دسامبر ۲۰۱۵، جومپا لاهیری در نیویورکر مقالهای غیرداستانی با عنوان «به خودتان ایتالیایی بیاموزید» منتشر کرد و در آن از تجربهی خودش در یادگیری زبان ایتالیایی نوشت. همان سال کتاب «به دیگر سخن» را منتشر کرد، این کتاب اولین کتاب لاهیری بود که به زبان ایتالیایی نوشته شده بود. کتاب تأملی است درمورد غوطهور شدن در فرهنگ و زبانی دیگر. جومپا لاهیری به نوشتن به زبان ایتالیایی ادامه داد و در سال ۲۰۱۸ رمان «همین حوالی» را منتشر کرد. لاهیری خود این اثرش را به انگلیسی ترجمه کرد و این شروعی شد بر ترجمهی آثار دیگر نویسندگان ایتالیاییزبان. این تجربیات الهامبخش مجموعه مقالاتی بود که با نام «خودم و دیگران» در سال ۲۰۲۲ منتشر شد. بهترین کتابهای جومپا لاهیری کتاب مترجم دردها (Interpreter of Maladies): مجموعهای از نُه داستان کوتاه از جومپا لاهیری که در سال ۱۹۹۹ منتشر شد. این کتاب که تا اکنون بیش از ۱۵ میلیون نسخه از آن به فروش رفته، جوایز متعددی را برای نویسندهی خود به ارمغان آورده است. «موضوع موقت»، «وقتی آقای پیرزاده برای شام میآمد»، «مترجم دردها»، «دربان واقعی»، «جذاب»، «خانهی خانم سن»، «این خانهی متبرک»، «معالجهی بیبی هالدار» و «سومین و آخرین قاره» داستانهای این کتاب را تشکیل میدهند. اغلب قصهها پیرامونِ زندگیِ مهاجران هندی میچرخد و تصویری روشن و سرشار از حساسیت و ریزبینی از روزگار آنان ارائه میدهد. داستان دوم روایتگر زندگی دختر بچهای هندی است به نام لیلیا. پدر و مادر لیلیا که با چالشهای فرهنگی مهاجرت مواجهاند و تلاش میکنند اندک حلقههای اتصال به ریشههایشان را از دست ندهد، اغلب شبها را با آقای پیرزاده میگذرانند. آقای پیرزاده روزگاری هموطن لیلیا بود؛ اما پس از تقسیمات جدید کشوری، اینک او یک بنگلادشیِ مسلمان است و واژهی وطن معنایی گنگ پیدا کرده است... در این داستان با موضوعاتی چون تفاوت و تضادهای فرهنگی، مسائل سیاسی و اجتماعی هندوستان، دغدغههای والدین مهاجر و... آشنا میشویم. کتاب گودی (The Lowland): دومین رمان جومپا لاهیری که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد. این کتاب تحسینشده و پرفروش در اکتبر ۲۰۱۳ به رتبهی پنجم فهرست پرفروشترین کتابهای چاپی و الکترونیکی نیویورک تایمز رسید. رمان گودی چندین بار در فهرست نهایی جوایز ادبی قرار گرفته است. کتاب همین حوالی (Whereabouts): سومین رمان جومپا لاهیری که ابتدا به زبان ایتالیایی نوشته شد و سپس خود نویسنده آن را به انگلیسی برگرداند. در این رمان، راوی در اطراف شهری اروپایی که در داستان اشارهای به نام آن نمیشود سفر میکند. این سفر همراه است با دروننگری و تعمق راوی در تنهایی خود کتاب همنام (The Namesake): اولین رمان جومپا لاهیری که در سال ۲۰۰۳ منتشر شد. این کتاب ابتدا در نیویورکر منتشر شد و سپس به شکل یک رمان کامل درآمد. این رمان رویدادهایی را در کلکته، بوستون و نیویورک روایت میکند و به درگیر شدن میان دو فرهنگ متضاد با تفاوتهای اجتماعی، مذهبی و... میپردازد. سبک نوشتاری جومپا لاهیری را میتوان هم ساده و هم ژورنالیستی توصیف کرد. او در آثار خود از کلمات پیچیده و مرکب، جملهبندیهای تودرتو، و زبان مجازی اجتناب میکند. مهاجرت و قرارگیری در حاشیه موضوعی است که همواره مورد توجه جومپا لاهیری بوده است. نوشتههای او اغلب به تنهایی، بیماری یا ازدواجهای ناموفق میپردازند. گرچه موضوع اصلی داستانهای لاهیری پویایی و ارتباط درون خانوادهها و زوجهاست، این درگیریها معمولاً ریشه در تجربهی مهاجرت و تلاش برای همسان شدن با جامعهی میزبان دارد. جوایز و افتخارات جومپا لاهیری: برندهی جایزهی اُ. هنری برای داستان کوتاه مترجم دردها در سال ۱۹۹۹ برندهی جایزهی PEN/Hemingway برای داستان کوتاه مترجم دردها در سال ۱۹۹۹ برندهی جایزهی پولیتزر برای مترجم دردها در سال ۲۰۰۰ دریافت بورسیهی گوگنهایم در سال ۲۰۰۲ برندهی جایزهی بینالمللی داستان کوتاه فرانک اوکانر برای خاک غریب در سال ۲۰۰۸ برندهی جایزهی ادبی آسیایی-آمریکایی برای خاک غریب در سال ۲۰۰۹ دریافت مدال ملی علوم انسانی در سال ۲۰۱۴ برندهی جایزهی Pen/Malamud در سال ۲۰۱۷ معرفی آثار جومپا لاهیری مترجم دردها (ترجمه امیرمهدی حقیقت) ۱۹۹۹ ترجمان دردها (ترجمه مژده دقیقی) در سال ۱۹۹۹ همنام ( ترجمه امیر مهدی حقیقت، فریده اشرفی، گیتا گرگانی) در سال ۲۰۰۳ داستان کوتاه جهانم بهشت در سال ۲۰۰۴ کتاب اولین و آخرین بار در سال ۲۰۰۶ کتاب داستان آخر سال در سال ۲۰۰۷ خاک غریب (ترجمه امیرمهدی حقیقت) ۲۰۰۸ به کسی مربوط نیست (ترجمه گلی امامی) در سال ۲۰۰۸ رمان گودی ( ترجمه امیرمهدی حقیقت) در سال ۲۰۱۳ جایی که هستم ( ترجمه غزل قربانپور) در سال ۲۰۱۸( ایتالیایی) همین حوالی ( ترجمه راضیه خشنود، نشر ماهی) در سال ۲۰۱۸ کتاب پاتوق ها (ترجمه امیرمهدی حقیقت – نشر چشمه خیلی دور، خیلی نزدیک نمونه ی از نوشته ی جومپا ماهیری: «آقای کاپاسی نگاهش کرد؛ زنی با دامن قرمز پلیسه و تیشرت توتفرنگی؛ زنی که هنوز سی سالش هم نشده بود ولی نه شوهرش را دوست داشت نه بچههایش را؛ زنی بدون هیچ علاقهای به زندگی. اعتراف خانم داس پکرش کرده بود و پکرتر شد وقتی تصور کرد آقای داس، بالای آن تپه، تینا را روی دوشش سوار کرده و دارد از حجرههای راهبان باستانی عکس میگیرد تا به شاگردانش در آمریکا نشان بدهد؛ غافل از اینکه یکی از پسرهایش مال خودش نیست.» نویسنده: قدسیه امینی
جوزپ بورل، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اعلام کرده است که قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست ضربهی جدی دیگر برای تضعیف حقوق زنان و دختران افغانستان است و آنان نمیتوانند آن را تحمل کنند. آقای بورل با نشر اعلامیهای گفته است که اتحادیه اروپا از این قانون «وحشتزده» شده است. او تاکید کرد که این قانون قدرت وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی را فراتر از نقش مشورهای گسترش میدهد و دستور روشن به این وزارت برای اجرای این قانون داده شده است. وی تصریح کرد که این قانون و سایر محدودیتهای اعمالشده از سوی حکومت فعلی معاهدات افغانستان تحت قوانین بینالمللی را نقض و حق مردم افغانستان را برای رسیدگی عادلانه به قضایا تضعیف میکند. مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا افزود که این اتحادیه از حکومت فعلی میخواهد که سوءاستفادهی سیستماتیک علیه زنان و دختران افغانستان را پایان دهند که ممکن است به آزار جنسی تبدیل شود که مطابق اساسنامهی رم، که افغانستان نیز عضو آن است، جنایت علیه بشریت است. آقای بورل گفت که این قانون همچنان مانع دیگری برای عادیسازی روابط و بهرسمیتشناسی حکومت فعلی توسط جامعهی بینالمللی ایجاد میکند، چیزی که طالبان علنا آرزوی آن را دارند. او تصریح کرد، همانگونه که در «ارزیابی مستقل افغانستان» آمده و شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز آن را تأیید کرده است، چنین بهرسمیتشناسی احتمالی، مشروط به التزام طالبان به تعهدات شان در قبال شهروندان افغانستان و احترام کامل آنان به تعهدات بینالمللی افغانستان است. آقای بورل گفته است: «اتحادیه اروپا همچنان در کنار زنان و دختران افغانستان و تمام کسانی که در افغانستان توسط طالبان تهدید میشوند، میایستد.» قابل ذکر است که قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی که بهتازگی توسط هبتالله آخوندزاده، رهبر این گروه توشیح شده است، محدودیتهای گستردهای بر شهروندان و بهویژه زنان وضع کرده است. در این قانون پوشاندن تمام بدن زن الزامی و صدای زن «عورت» دانسته شده است. توشیح این قانون با واکنشهای گستردهای مواجه شده است و کشورهای مختلف آن را تلاش تازهی طالبان برای ساکت کردن مردم افغانستان دانستهاند.
مسوولان فرماندهی پولیس ولایت قندوز میگویند که یک مرد در ولسوالی «چهار دره»ی این ولایت دو فرزند خردسالش را با «چاقو» سر بریده و همسر یک فرزند دیگرش را زخمی کرده است. جمعهالدین خاکسار، سخنگوی پولیس قندوز با تایید این موضوع به رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد بامداد (یکشنبه، ۴ سنبله) در روستای «گلباغ» از مربوطات ولسوالی چهار دره این ولایت رخ داده است. آقای خاکسار تاکید کرد که کودکانی که از سوی پدرشان سر بریده شدهاند پنج و هفتساله بودهاند. سخنگوی فرماندهی پولیس قندوز میگوید که این مرد به اتهام قتل کودکانش از سوی نیروهای این گروه بازداشت شده است. وی افزود که فرزند دیگر و همسر این مرد که زخمی هستند، به شفاخانه منتقل شدهاند. او در مورد دلیل و انگیزهی این رویداد معلومات ارائه نکرده و گفت که تحقیقات جریان دارد. پس از تسلط دوبارهی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و بهویژه در ولایت فاریاب افزایش کمپیشینه یافته است. بیماریهای روانی، خصومت شخصی، ازدواجهای اجباری، خشونت خانوادگی و فشارهای روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتلها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمیتوانند برای خشونتهای واردهی شان شکایت کنند و اینگونه خشونتها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا میکند. همچنین حدود شش روز پیش یک مرد در فاریاب دختر ۱۹ سالهاش را به قتل رسانده بود.
نمایشگاه آثار خوشنویسی فرشته احمدی، زن اهل افغانستان شامل ۲۲ اثر با خط نستعلیق و زینت شده با تذهیب با مضمون امام حسین(ع)، عاشورا و اربعین در نگارخانه ترانه باران در شهر تهران-ایران برگزار شد. مسوولان نگارخانه ترانه باران گفته است که این نمایشگاه در راستای اهداف حمایتی گالری «ترانه باران» از هنرهای اسلامی در عرصههای داخلی و بینالمللی و با نمایش آثار خوشنویسی بانوی افغانستانی برای نخستین بار رقم خورده است. مراسم گشایش نمایشگاه از نی تا نینوا با حضور هنرمندان، شعرا و مسوولان فرهنگی افغانستان در ایران برگزار شد. فرشته احمدی با تاکید بر آنکه نمایشگاه «از نی تا نینوا» عرض ارادت نیها به ساکن سرزمین نینواست، گفت: «مفتخر هستم که نخستین نمایشگاه انفرادی یک بانوی افغانستانی در خاورمیانه متبرک به نام امام حسین است. جا دارد از نگارخانه ترانه باران به عنوان تنها نگارخانه تخصصی فعال در حوزه خط و خوشنویسی تشکر کنم که این شرایط را برای من به وجود آورد تا بتوانم آثارم را به نمایش بگذارم.» همچنین محمد مهدی میرزایی، استاد خوشنویسی با اشاره به آنکه در جهان امروز شاهد آن هستیم که گروه حاکم در افغانستان حق خواهران، مادران و بانوان افغان از تحصیل تا سادهترین حقوق آنها را گرفته، خاطرنشان کرد: «این در حالی است که در اسلام از اقرا که همان خواندن است یاد شده و گفته شده «اقرا باسم ربک الذی خلق، خلق الانسان من علق، اقرا و ربک الاکرم، الذی علم بالقلم، علم الانسان ما لم یعلم.» در شرایطی که زنان در افغانستان با مشکلات بسیار زیادی دست و پنجه نرم میکنند، شاهد آن هستیم که بانوان افغان در صدد کسب علم و دانش و هنر هستند و توانستهاند درجات بالا را کسب کنند.» وی تاکید کرد: «الحمدلله بستر بسیار خوبی در کشور دوست و همسایه ما، جمهوری اسلامی ایران برای بانوان جهت کسب علم و دانش و هنر فراهم است. این بستر حتی شرایط مناسبی برای بانوان افغان به وجود آورده تا بتوانند استعدادهای خود را شکوفا کنند.» او افزود که فرشته احمدی یکی از همین بانوان است که توانسته در بستر جمهوری اسلامی ایران استعدادها و هنر خود را بروز دهد و شکوفا سازد. از سویی هم، محبوبه کاظمی، موسس و مدیر مسوول نگارخانه ترانه باران با تاکید بر آنکه یکی از اهداف تاسیس این نگارخانه حمایت از هنرهای اسلامی بوده است گفت: «بزرگترین هدف ما حمایت از هنرمندان جهان اسلام است، تمام تلاشمان بر آن است که بتوانیم از هنرمندان فعال در عرصه هنرهای اسلامی در داخل کشور و عرصه بینالملل حمایت کنیم. برای تحقق این هدف نیز روشهای مختلف از برگزاری نمایشگاه تا سایر حمایتها را در نظر گرفتهایم.» خانم کاظمی تصریح کرد: «خوشحال هستم که انجمن خوشنویسان به عنوان یکی از همراهان که طی سالهای سختی که برای حمایت از هنر ایرانی اسلامی و خط و خوشنویسی پشت سر گذاشتیم در کنار ماست. امیدوارم همچنان با همکاری یکدیگر بتوانیم در حمایت از توسعه و ترویج هنرهای اسلامی بخصوص خط و خوشنویسی در عرصههای ملی و بینالمللی خوش بدرخشیم.» در حالی فرشته احمدی، بانوی اهل افغانستان نمایشگاه خوشنویسی را در تهران برگزار میکند که حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها منع کردند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
مرکز خبرنگاران افغانستان به توشیح قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست واکنش نشان داده و میگوید که این قانون فعالیتهای خبرنگاران زن در رسانهها را تحت تاثیر قرار میدهد. این مرکز با نشر اعلامیهای نگرانی شدید خود را در مورد اجرای قانون تازهی امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست که در آن محدودیتهایی برای رسانهها و خبرنگاران نیز وضع شده است، ابراز کرده و نسبت به پیامدهای آن به شدت هشدار داده است. وی تاکید کرد که گستردگی موضوعی این احکام به نحوی است که به محتسبان این اجازه را میدهد تا بر رفتار، پوشش و ظاهر شهروندان نظارت داشته باشند. مرکز خبرنگاران افغانستان افزود که در این قانون محدودیتهایی نیز به صورت آشکار و مبهم در وضع شده که میتواند کار رسانهها و خبرنگاران و به طور خاص خبرنگاران زن را تحت تاثیر قرار دهد. در اعلامیه آمده است که در مادهی هفدهم این قانون به شکل مبهم گفته شده است که به محتسب مسوولیت داده شده است تا مسوولان رسانهها را مکلف سازند تا از نشر مطالب مخالف شریعت و مذهب، نشر مطالبی که باعث تحقیر و توهین مسلمان میشود، جلوگیری کند. در ادامه آمده است که این موضوع مبهم است و ممکن است برداشتهای مختلف از آن صورت بگیرد و باعث سرکوب رسانهها و خبرنگاران آزاد شود. همچنین این مرکز به بند دیگری از این ماده که به محتسبان اجازه داده شده تا مانع نشر مطالبی شوند که عکسهای ذیروح(زندهجان) در آن باشد، اشاره شده و گفته است که این تازهترین دستورالعمل آشکاری است که در مورد رسانهها صادر شده است. مرکز خبرنگاران افغانستان میگوید که پیش از این، در جریان سه سال گذشته، دستکم ۱۷ دستورالعمل در ارتباط با خبرنگاران و رسانهها از سوی حکومت سرپرست صادر شده که آزادی رسانهها و خبرنگاران به ویژه زنان را بسیار محدود کرده است. همچنین در بخشی از اعلامیه آمده است که در مادهی بیست و نهم این قانون، تحت عنوان «منکرات خاص» آمده است که محتسب وظیفه دارد تا از سوءاستفاده از تیپ (دستگاه ضبط صدا)، رادیو و سایر اشیای مانند آن و تهیه و تماشای عکس و فیلم اشیای ذیروح(زنده جان) در کمپیوتر، موبایل و سایر اشیاء مانند آن جلوگیری کند. مرکز خبرنگاران افغانستان با ابراز نگرانی افزود که در بند دیگر این ماده موضوع صدای زنان یا موسیقی در بیرون از خانه یا مجلس مطرح شده است و از اینها به عنوان «منکر خاص» نام برده شده است که باید از آن جلوگیری شود. این مرکز در ادامه تاکید کرده است که این محدودیتها، ادامهی روند سرکوب رسانههای آزاد است که از زمان بازگشت حکومت سرپرست به قدرت آغاز شد و از آن وقت در قالب دستورالعملهای شفاهی و کتبی به رسانهها و خبرنگاران ابلاغ و اجرا شده است. مرکز خبرنگاران افغانستان گفت که این محدودیتها بر خلاف قانون رسانههای همگانی کشور است که حکومت حکومت فعلی نیز آن را پذیرفته است؛ اما تنها از بخشی از آن به شکل گزینشی استفاده میکند. این مرکز از حکومت فعلی میخواهد تا در سیاست برخورد با رسانهها تجدید نظر کنند و اجازه دهند خبرنگاران و رسانهها در افغانستان از حقوق بنیادی خود مطابق با قانون رسانهها برخوردار شوند.
ذبیحالله مجاهد، سخنگوی حکومت سرپرست افغانستان میگوید که اعتراض در برابر قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر «گستاخی» بوده و مسلمانان باید با این قوانین که «احکام شریعت» میباشد، خود را آگاه کنند. آقای مجاهد با نشر خبرنامهای گفته است که نگرانی یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد و جهتهای دیگر در رابطه به این قانون «بیاساس» است. وی تاکید کرد: «اگر کدام غیرمسلم در رابطه به این قوانین نگرانی دارد و آن را رد میکند، نخست باید خود را از قوانین اسلامی آگاه بسازد و به ارزشهای اسلامی احترام بگذارد.» سخنگوی حکومت فعلی افزود که رد یا انتقاد این قوانین از سوی مسلمان، به معنای «بیخبری» از دین میباشد و حتا «خطر زوال ایمان» دارد. در خبرنامه آمده است: «اینگونه نگرانیهای بیاساس از سوی جهتهای مختلف بر موقف حکومت فعلی کدام تأثیری نمیتواند داشته باشد.» این در حالی است که چند روز پیش هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی قانون امر به معروف و نهی از منکر این گروه را توشیح کرد و این قانون در جریده رسمی نیز نشر شد. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. در مادهی سیزدهم این قانون که ویژهی حجاب زنان است، پوشاندن تمام بدن زنان لازمی و صدای آنان جزء عورت دانسته شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» این قانون نوروز، شب یلدا، آتشبازی، تراشیدن ریش و کمکردن آن از قبضه، پوشیدن نکتایی و اصلاح مو برخلاف شریعت اسلامی؛ خارج شدن صدای زنان از خانه و تماشای عکس و فیلم جانداران در کامپیوتر و موبایل از جملهی «منکرات خاص» دانسته شده و گفته شده که محتسب مسئولیت دارد از آن جلوگیری کند. توشیح این قانون با واکنشهای شدید داخلی و بینالمللی روبرو شده است. یوناما روز گذشته گفته بود که این قانون دارای مکانیسمهای اجرایی «خودسرانه» بوده و برای مأموران امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست اختیارات بیشتر داده است.
صبغتالله مولویزاده، روحانی سرشناس هراتی، سخنان ندامحمد ندیم، وزیر تحصیلات عالی حکومت سرپرست در مورد آموزش دختران را رد کرده و او را به مناظره درباره آموزش دختران دعوت کرده است. مولویزاده روز (دوشنبه، ۵ سنبله) در یک نوار تصویری گفته است که اظهارات وزیر تحصیلات عالی درباره ممنوعیت تحصیل دختران نظر شخصی اوست و مشروعیت دینی ندارد. آقای مولویزاده در این نوار تصویری تاکید کرده است که بیشتر علمای افغانستان با حق تحصیل دختران موافق هستند و این مسأله از دیدگاه اسلام جایز است. وی افزود که حاضر است با حضور رسانههای داخلی و بینالمللی این مناظره با ندامحمد ندیم انجام شود. این در حالی است که وزیر تحصیلات عالی حکومت سرپرست چند روز پیش اعلام کرده بود که پرسش درباره تحصیل دختران تا اطلاع بعدی ممنوع است. همچنین آقای ندیم اشاره کرده بود که علمای دین در حال تحقیق درباره جایز بودن تحصیل دختران هستند. او افزوده بود: «ما [طالبان] هر اقدامی را مطابق شریعت انجام میدهیم. اگر کسی در مورد آموزش دختران بر اساس فقه حنفی به ما اسناد ارائه کند، مطمئن هستم که این مسأله حل خواهد شد.» قابل ذکر است که حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها منع کردند. باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
برنامه جهانی غذا در تازهترین مورد اعلام کرده است که زنان و دختران افغانستان بیشترین هزینه را از کاهش کمکها در افغانستان متحمل میشوند. این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که بیش از یک میلیون مادر و کودک در افغانستان به دلیل کمبود شدید بودجه دیگر از کمکهای غذایی برخوردار نیستند. این در حالی است که برنامه جهانی غذا ماه گذشته اعلام کرده بود که در سال ۲۰۲۴ میلادی با توزیع مواد غذایی مقوی از دستکم ۱.۶ میلیون زن باردار و شیرده حمایت کرده است. همچنین براساس گزارش ماه جوزای سازمان جهانی صحت، روزانه ۲۴ مادر و ۱۶۷ کودک در سراسر افغانستان به دلیل بیماریهای قابل پیشگیری مرتبط با بارداری و زایمان جان خود را از دست میدهند. برنامه جهانی غذا گفته بود که افغانستان بدترین کشور جهان برای زنان است.
محمدخالد حنفی، وزیر امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست میگوید که «تطبیق شریعت، حدود اسلامی و حجاب» زنان خط سرخ حکومت فعلی است. آقای حنفی در نشستی در ولایت سرپل «قانون امر به معروف و نهی از منکر» را خواست «مردم افغانستان» خواند و گفته است که جامعهی جهانی از «انتقاد بیجا» خودداری کنند. رادیو تلویزیون ملی تحت کنترول حکومت سرپرست گزارش داده است که محمدخالد حنفی در ولایت سرپل گفته است که امر به معروف «حکم الهی» است و حکومت فعلی موظف به انجام آن است. وی تاکید کرده است که هدف از ایجاد حکومت فعلی نیز «تطبیق شعایر دین اسلام» بوده است. همچنین خبرگزاری باختر هم امروز (دوشنبه، ۵ سنبله) به نقل از آقای حنفی نوشت که قانون تازه توشیح شده «امر به معروف و نهی از منکر» توسط ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی براساس احکام دین اسلام تهیه شده است. محمدخالد حنفی افزود که هرکس نظری برخلاف قانون امر به معروف دارد، این وزارتخانه پاسخگو خواهد بود. او در بخشی از سخنانش گفت که با تسلط حکومت فعلی در افغانستان، «حکومت ملکالطوایفی پایان یافته» و هیچ گروهی نمیتواند در هر منطقه حکومت کند. این در حالی است که رهبر حکومت فعلی به تازگی «قانون امر به معروف و نهی از منکر» را توشیح کرده است. این قانون زنان را در موارد مختلف در عرصه عمومی و خصوصی محدودتر از پیش کرده است. همچنین فعالان حقوق بشر و نهادهای بینالمللی توشیح قانون جدید حکومت فعلی را ادامه فشارهای این گروه برای سرکوب و حذف زنان خواندهاند.