برچسب: بیماری

2 ماه قبل - 99 بازدید

میگرن سردردی است که می‌تواند باعث درد شدید ضربان دار یا احساس نبض، معمولاً در یک طرف سر شود. اغلب با حالت تهوع، استفراغ و حساسیت شدید به نور و صدا همراه است. حملات میگرن می‌تواند از ساعت‌ها تا چند روز ادامه داشته باشد و درد آن‌قدر بد باشد که در فعالیت‌های روزانه‌تان اختلال ایجاد کند. ابتلا به میگرن، تا حد زیادی به جنسیت افراد وابسته است؛ به طوری که زنان ۲ تا ۳ برابر بیشتر از مردان، سردردها و حملات میگرنی را تجربه می‌کنند. علت میگرن در خانم‌ها، بیشتر به تفاوت‌های هورمونی و تغییرات سطح استروژن در بدن آن‌ها مربوط می‌شود! بانوان در طول چرخه قاعدگی یا در دوران قاعدگی، مقادیر متفاوتی از استروژن را در بدن خود دارند، و پس از یائسگی، سطح این هورمون در بدن زنان به ثبات می‌رسد. بر اساس تحقیقات انجام شده، این گونه نوسانات استروژن در بدن بانوان، باعث بروز حملات میگرنی و سردردهای شدید در دوران قاعدگی یا بارداری می‌شوند. برای درمان میگرن در خانم‌ها، تغییر سبک زندگی، مصرف منیزیم، استفاده از مکمل‌های استروژنی، هیدراته ماندن، خواب کافی و نداشتن استرس، راهکارهای مفیدی خواهند بود. تحقیقات علمی نشان می‌دهند که تفاوت در فعالیت هورمون‌های جنسی بدن بانوان و آقایان، علت اصلی شیوع میگرن در خانم‌ها نسبت به مردان است! در واقع، تغییر در سطح استروژن، با ایجاد حملات شدید میگرنی مرتبط است. حتی هورمون‌های دیگر مانند پرولاکتین، می‌توانند شدت میگرن را افزایش دهند؛ در مقابل، هورمون تستوسترون نقش محافظتی داشته و از تشدید سردرد جلوگیری خواهد کرد! با توجه به اینکه سطح هورمون‌ها در طول چرخه قاعدگی و در دوران بارداری بانوان، تغییرات بیشتری دارند، بنابراین معمولا در این دوران، احتمال بروز حملات میگرنی بیشتر خواهد بود. حال این که آیا میگرن چشمی قابل درمان است و یا میگرن همراه با اورا در این دوران، چگونه درمان می‌شود، باید توسط پزشک متخصص مغز و اعصاب بررسی گردد. چگونه بفهمیم میگرن داریم یا فقط سردرد دارم؟ حمله میگرن با ناراحتی متوسط ​​تا شدید، حتی غیرقابل تحمل،  در سر مشخص می شود. این ناراحتی معمولاً در یک محل از سر (یک‌طرف یا هر دو، جلو یا عقب، پشت چشم یا استخوان گونه) متمرکز است و ممکن است مانند ضربان یا نبض باشد. میگرن چقدر طول می‌کشد؟ از فردی به فرد دیگر و حتی در هر حمله متفاوت است. برای برخی، میگرن می‌تواند چند ساعت یا چند روز طول بکشد اگر احساس کردم میگرن در حال آمدن است چه باید بکنم؟ برای بیشتر افراد، بهترین کار این است که فوراً از یک درمان میگرن مانند داروهای مسکن استفاده کنند و در اتاقی تاریک و ساکت بمانند. که ممکن است از بروز میگرن جلوگیری کند یا حداقل درد را کاهش دهد. علائم: به طور کلی، علائم میگرن در خانم ها می‌تواند شامل موارد زیر باشد: ۱: زیاد یا کم شدن اشتها ۲:حالت تهوع ۳: استفراغ ۴:اسهال ۵: سبکی سر ۶خستگی ۷: گرفتگی سر ۹: مشکل در صحبت کردن ۱۰: احساس گیجی ۱۱: حساسیت به نور، صدا، بو و دما؛ برخی از مبتلایان به میگرن، نورهای درخشان، خطوط زیگزاگ یا سایر اشکال هندسی را می‌بینند. برخی دیگر ممکن است مشکل تاری دید پیدا کنند یا محیط اطراف خود را به یک رنگ مثل زرد یا صورتی ببینند. مردم معمولا درد میگرن را به صورت زیر توصیف می‌کنند: ضربان‌دار ذق ذق‌کننده سوراخ‌کننده کوبنده ناتوان‌کننده و طاقت‌فرسا علل میگرن: هورمون‌ها(تغییر هورمونی در قاعدگی، پی ام اس، بارداری، شیردهی) تاثیز ژن‌ها استرس‌های محیطی خواب ناکافی مصرف کافئین و الکل رژیم غذایی نامناسب نور شدید کم‌آبی بدن برخی از بوها که گیرنده‌های عصبی را فعال می‌کنند شرایط جوی نامناسب میگرن قاعدگی چیست؟ میگرن زنان را بیشتر از مردان تحت تاثیر قرار می‌دهد، و ارتباط شناخته شده‌ای بین میگرن و تغییرات هورمونی در طول زندگی یک زن وجود دارد. بیش از نیمی از زنان مبتلا به میگرن، قاعدگی (پریود شدن) را به عنوان محرک حملات میگرنی خود گزارش می‌دهند. علائم میگرن قاعدگی به حملات میگرنی اطلاق می‌شود که با قاعدگی مرتبط هستند و با پریود شما رخ می‌دهند. آنها تمایل دارند شدیدتر باشند و کمتر به درمان پاسخ دهند. آنها همچنین می‌توانند طولانی تر از سایر انواع میگرن دوام بیاورند. اغلب زنان در دیگر زمان‌های ماه نیز میگرن را تجربه می‌کنند. تصور می‌شود که از هر ده زن کمتر از یک نفر «میگرن قاعدگی خالص» دارند. اینجاست که شما فقط در دوران قاعدگی دچار میگرن می‌شوید نه در هیچ زمان دیگری. چه چیزی باعث میگرن قاعدگی می‌شود؟ بین میگرن و کاهش سطح هورمون استروژن ارتباط وجود دارد. کاهش طبیعی سطح استروژن قبل از شروع قاعدگی با میگرن قاعدگی مرتبط است. زنانی که پریودهای سنگین و دردناکی دارند، سطوح بالاتری از پروستاگلاندین دارند که نقش مهمی در میگرن قاعدگی نیز دارد. میگرن قاعدگی چگونه تشخیص داده می‌شود؟ هیچ آزمایشی برای میگرن قاعدگی وجود ندارد. دقیق ترین راه برای تشخیص میگرن قاعدگی این است که حداقل به مدت سه ماه یک دفترچه داشته باشید که هم حملات میگرنی و هم روزهای قاعدگی را ثبت کند. برای تشخیص میگرن قاعدگی، میگرن باید عمدتاً بین دو روز قبل از قاعدگی و حداکثر تا سه روز پس از قاعدگی، حداقل در دو دوره از سه سیکل قاعدگی متوالی رخ دهد تست‌های میگرن پزشکان میگرن را با شنیدن علائم شما، دریافت یک سابقه‌ پزشکی یا خانوادگی دقیق و اجرای یک معاینه‌ی فیزیکی برای رد سایر عوامل بالقوه، تشخیص می‌دهند. روش‌های تصویربرداری مانند سی تی اسکن یا ام آر آی، می‌توانند احتمال سایر عوامل مانند موارد زیر را رد کنند: تومورها ساختارهای ناهنجار مغزی سکته مغزی درمان میگرن میگرن درمان نمی‌شود ولی پزشک مغز و اعصاب می‌تواند به شما در مدیریت آن کمک کند تا کمتر به آن دچار شده و در زمان بروز آن، علائم کمتری داشته باشید. درمان، هم‌چنین می‌تواند به شما کمک کند تا میگرنی که در حال حاضر دارید، شدت کمتری داشته باشد. همچین برخی از دارو‌‌ها مانند خانواده تریپتان‌ها و NASIDها برای ارام کردن درد‌های میگرنی مناسب هستند ک پزشک شما با توجه به علائم و وضعیت شما برای شما تجویز می‌کند. خلاصه میگرن به طور کلی می‌تواند بسیار ناراحت کننده باشد و واقعاً می‌تواند باعث آسیب در روز شما شود! بهترین درمان پیشگیری است، مانند ورزش، خوب خوابیدن و مدیریت استرس. اگر برای اولین بار است که به میگرن مبتلا می شوید، به پزشک مراجعه کنید تا علت‌های جدی تری را رد کنید. همچنین اگر میگرن شما با مراقبت‌های خانگی غیر قابل کنترل است یا با سرگیجه، بیهوشی، تب یا آشفتگی روانی همراه است، به پزشک مراجعه کنید. نویسنده: داکتر معصومه پارسا

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 91 بازدید

دفتر اتحادیه‌ی اروپا برای افغانستان، به‌مناسبت روز جهانی بیماری سرطان از یک مرکز درمان بیماری‌های سرطانی بازدید کرده و گفته است که برای مقابله با این بیماری، به آموزش‌های پزشکی ویژه برای زنان نیاز است. این اتحادیه با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود به‌مناسبت روز جهانی بیماری سرطان، بر ضرورت آموزش‌های پزشکی برای زنان در افغانستان تاکید کرده است. در ادامه آمده است: «برای مقابله‌ی موثر با چالش‌های صحی در افغانستان به آموزش‌های پزشکی زنان نیاز داریم.» دفتر اتحادیه اروپا برای افغانستان در بخشی از پیامش گفته است که با همکاری سازمان بهداشت جهانی از این مرکز درمان بیماری‌های سرطانی حمایت می‌کند. روز جهانی سرطان، ابتکاری از سوی اتحادیه‌ی بین‌المللی کنترل سرطان است که هدف آن گردهم‌آوردن مبتلایان به سرطان، حمایت از آنان و تلاش برای کاهش این بیماری در سطح جهانی می‌باشد. هر سال حدود ۲۰ هزار نفر در افغانستان به انواع مختلف سرطان مبتلا می‌شوند که از این تعداد، بیش از ۱۵ هزار نفر بر اثر این بیماری جان خود را از دست می‌دهند. شایع‌ترین انواع سرطان‌ها شامل سرطان سینه، معده، مری، لب، دهان، رحم و شش هستند. چندی پیش شرافت زمان امیرخیل، سخنگوی وزارت صحت عامه‌ از افزایش شمار مبتلایان به بیماری سرطان در افغانستان خبر داده بود. این وزارت گفته است که در جریان سال گذشته دست‌کم ۶ هزار واقعه جدید ابتلا به بیماری‌های سرطانی در کشور ثبت شده است. سخنگوی وزارت صحت عامه می‌گوید که در سال گذشته حدود ۲۴ هزار نفر به دلیل ابتلا به بیماری‌های سرطانی به مراکز صحی در سراسر افغانستان مراجعه کرده‌اند. با این وجود وزارت صحت عامه آمار مشخصی از میزان مرگ‌و‌میر این بیماری در افغانستان ارائه نکرده است.

ادامه مطلب


2 ماه قبل - 91 بازدید

شهباز شریف، صدراعظم پاکستان درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که در هماهنگی با افغانستان در تلاش محو پولیو یا فلج اطفال است. آقای شریف این اظهارات را روز گذشته (یک‌شنبه، ۱۴ دلو) به مناسبت آغاز واکسیناسیون پولیو مطرح کرده و گفته است که متوقف کردن این بیماری ویروسی تنها با تلاش مشترک امکان‌پذیر است. صدراعظم پاکستان در مورد چگونگی ریشه‌کن کردن پولیو، همکاری و هماهنگی با افغانستان چیزی نگفت. پاکستان و افغانستان، تنها کشورهای در جهان هستند که ویروس پولیو هنوز هم در آن در گردش بوده و از کودکان آن قربانی می‌گیرد. پاکستان در سال ۲۰۲۴ میلادی ۷۳ مورد و افغانستان ۲۵ مورد پولیو را گزارش داده بود. در حالی که افغانستان تا اکنون از کدام مورد دیگر پولیو گزارش نداده، اما مقامات پاکستانی، هفته‌ی گذشته نخستین مورد مثبت پولیو در سال ۲۰۲۵ را در این کشور گزارش دادند. حنان بلخی تاکید کرد که این سازمان آماده‌ی آوردن اصلاحاتی است که ایالات متحده می‌خواهد آنرا پیشنهاد کند. بلخی اضافه کرد که کاهش بودجه در سال ۲۰۲۴ از قبل عملیات‌های صحی حیاتی این سازمان را کاهش داده بود و «ما خواستار حمایت شما برای تقویت پیام ما استیم – با ما در نجات زندگی‌ها، احیای سیستم‌های صحی و باز آوری امید به میلیون‌ها نفر، کمک کنید.»

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 98 بازدید

بسیاری از زنان در دوران بارداری و زایمان به هموروئید یا بواسیر  مبتلا می‌شوند. اگر سابقه خانوادگی دارید، اغلب در حین اجابت مزاج فشار می‌آورید یا یبوست یا اسهال طولانی مدت (مزمن) دارید، ممکن است به هموروئید مبتلا شوید. علائم ممکن است شامل خون در مدفوع، درد در اطراف مقعد یا خارش باشد. هموروئید چیست؟ هموروئید وریدهای متورم در کانال مقعد هستند. این مشکل رایج می‌تواند دردناک باشد، اما معمولاً جدی نیست. سیاه‌رگ‌هامی‌توانندد در داخل کانال مقعد متورم شوند و هموروئید داخلی ایجاد کنند. یا می‌توانند در نزدیکی دهانه مقعد متورم شوند و هموروئید خارجی تشکیل دهند. شما می‌توانید هر دو نوع را داشته باشید، بواسیر یا هموروئید یکی از بیماری‌های دستگاه گوارش است که باعث ایجاد زائده‌ی در قسمت خروجی مقعد می‌شود. در بواسیر ورید‌های ناحیه تحتانی راست‌روده و مقعد متورم و بزرگ می‌شود و کشیدگی دیواره این عروق باعث تحریک می‌شود. توجه داشته باشید که هموروئید در زنان باردار شیوع بیشتری دارد. همچنین با افزایش سن احتمال ابتلا به هموروئید بیشتر می‌شود. گرچه هموروئید دردناک و ناخوشایند است، اما به‌راحتی قابل پیشگیری و درمان است. به دلیل اینکه هموروئید با گذشت زمان بدتر می‌شود، پزشکان پیشنهاد می‌کنند به‌محض ظاهر شدن باید درمان شود. گاهی اوقات برای درمان بواسیر به دارو و عمل جراحی نیاز است. انواع هموروئید    بواسیر داخلی بواسیر داخلی در عمق راست‌روده ایجاد می‌شود و از بیرون قابل مشاهده نیست. در اغلب مواقع این نوع بواسیر بدون درد است و اکثراً خونریزی مقعدی اولین علائم این بیماری است. زور زدن یا فشار آوردن در برخی از مواقع بواسیر داخلی را تحت فشار قرار می‌دهد که منجر به خارج شدن از مقعد می‌شود. به این حالت «بواسیر برجسته» گفته می‌شود و می‌تواند بسیار دردناک باشد بواسیر خارجی: بواسیر خارجی در زیر پوست اطراف مقعد ایجاد می‌شود، به همین جهت قابل مشاهده است. از آنجا که عصب‌های حساس‌تری در این قسمت از بدن وجود دارد، در حالت عادی هم دردناک است. در این صورت وارد شدن فشار هنگام دفع مدفوع ممکن است منجر به خونریزی شود. چه چیزی باعث هموروئید می‌شود؟ بواسیر معمولاً به دلیل فشار بیش از حد بر وریدهای ناحیه لگن و رکتوم ایجاد می‌شود. نشستن طولانی مدت روی توالت یا زور زدن برای اجابت مزاج فشاری ایجاد می‌کند که باعث متورم شدن و کشیدگی این سیاه‌رگ‌ها می‌شود. مواردی که می‌توانند منجر به هموروئید شوند عبارت‌اند از یبوست، بارداری و اضافه‌وزن. بارداری. عوارض ناشی از یبوست مزمن داشتن سابقه خانوادگی هموروئید علائم بیماری شایع‌ترین علائم هموروئید داخلی و خارجی خونریزی در هنگام اجابت مزاج، خارش و درد رکتوم است. ممکن است بعد از اجابت مزاج رگه‌هایی از خون روی دستمال توالت یا خون در کاسه توالت پیدا کنید. زنان اغلب به دلیل فشار بارداری، تغییرات هورمونی و زایمان دچار هموروئید می‌شوند. با این‌حال علائم بواسیر در زنان و مردان تفاوت چندانی ندارد. تنها تفاوت موجود در عوامل خطر نهفته آن‌ها است. برخی از تحقیقات نشان می‌دهد زنان گاهی بیشتر از مردان دچار نشت مدفوع یا حرکات دردناک روده خواهند شد. همچنین هرچند نادر اما امکان بروز علائمی همچون کم‌خونی مثل ضعف و رنگ‌پریدگی به دلیل خونریزی شدید وجود دارد چگونه تشخیص داده می‌شوند؟ پزشک شما می‌تواند با پرسیدن در مورد سلامت گذشته خود و انجام یک معاینه فیزیکی متوجه شود که آیا هموروئید دارید یا خیر. پزشک ممکن است رکتوم شما را با یک انگشت دستکش دار یا یک دوربین روشن معاینه کند. اگر دلیل واضحی برای مشکلات شما نشان نداد، پزشک ممکن است آزمایش‌های دیگری را انجام دهد. پیشگیری تعدادی از اقدامات پیشگیرانه توصیه می‌شوند مانند: پرهیز از نشستن‌های مکرر و طولانی‌مدت، پرهیز از فشار آوردن به‌هنگام دفع، درمان یبوست و اسهال، داشتن رژیم غذایی دارای فیبر فراوان و نوشیدن مایعات زیاد یا دریافت مکمل‌های فیبردار، و انجام تمرینات ورزشی کافی. گذاشتن زمان کمتر برای تلاش برای دفع مدفوع، پرهیز از مطالعه در دستشویی، کم کردن وزن برای افراد دارای اضافه وزن و پرهیز از برداشتن اشیای سنگین نیز توصیه شده است. نوشیدن آب و مایعات زیاد در طول روز. درمان در اکثر مواقع با اقدامات ساده و ابتدایی می‌توانید علائم ناشی از بواسیر را درمان کنید. در برخی از مواقع ممکن است نیاز به درمان با دارو باشد، در مرحله نهایی و عدم پاسخ به هیچ درمانی، بیمار نیاز به جراحی خواهد داشت که تمامی موارد با تشخیص پزشک انجام می‌شود. نویسنده: داکتر معصومه پارسا

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 110 بازدید

مقامات سازمان جهانی صحت هشدار داده‌اند که توقف کمک‌های مالی ایالات متحده آمریکا، برنامه‌ی محو ویروس پولیو در افغانستان و پاکستان را تهدید می‌کند. حنان بلخی، رییس منطقه‌ای سازمان جهانی صحت در مدیترانه‌ی شرقی، در یک کنفرانس خبری آنلاین، بر نقش حیاتی کمک‌های مالی آمریکا در بخش تلاش‌های نظارتی این سازمان بر پولیو و سایر امراض قابل انتقال، تاکید کرده است. همچنین او در بخشی از صحبت‌هایش اعلان ترمپ مبنی بر خروج ایالات متحده از سازمان جهانی صحت را «تاسف‌آور» خواند و گفته است که این کشور از دهه‌ها به اینسو از حامیان عمده‌ی کار این سازمان در مدیترانه شرقی بوده است. وی افزود: «کمک‌های مالی ایالات متحده در مبارزه و محو فلج اطفال واقعا قاطعانه بوده است. در حال حاضر، ما در آخرین دور محو فلج اطفال در دو آخرین کشور جهان، افغانستان و پاکستان هستیم.» او بر تعهد سازمان جهانی صحت برای محافظت از جهان در برابر ظهور مجدد ویروس پولیو تاکید کرد. این در حالی است که دونالد ترمپ، رییس‌جمهور آمریکا، هفته‌ی گذشته فرمان توقف ۹۰ روزه‌ی تقریباً تمامی کمک‌های خارجی را صادر کرد تا در این جریان بررسی شود که آیا این هزینه‌ها با سیاست مقدم دانستن امریکا مطابقت دارد یا نه. ترمپ در روز نخست ریاست جمهوری‌اش اعلام کرد که ایالات متحده را از سازمان جهانی صحت بیرون می‌کند. او در فرمانش سازمان جهانی صحت را به عدم مدیریت همه‌گیری کووید۱۹ و سایر بحران‌های جهانی صحی متهم کرده و گفته است که این سازمان نتوانست که اصلاحات مورد نیاز فوری را به میان آورد و مستقل بودن خود را از نفوذ سیاسی نامناسب کشورهای عضو آن به نمایش بگذارد. پاکستان و افغانستان، تنها کشورهای در جهان هستند که ویروس پولیو هنوز هم در آن در گردش بوده و از کودکان آن قربانی می‌گیرد. پاکستان در سال ۲۰۲۴ میلادی ۷۳ مورد و افغانستان ۲۵ مورد پولیو را گزارش داده بود. در حالی که افغانستان تا اکنون از کدام مورد دیگر پولیو گزارش نداده، اما مقامات پاکستانی، هفته‌ی گذشته نخستین مورد مثبت پولیو در سال ۲۰۲۵ را در این کشور گزارش دادند. حنان بلخی تاکید کرد که این سازمان آماده‌ی آوردن اصلاحاتی است که ایالات متحده می‌خواهد آنرا پیشنهاد کند. بلخی اضافه کرد که کاهش بودجه در سال ۲۰۲۴ از قبل عملیات‌های صحی حیاتی این سازمان را کاهش داده بود و «ما خواستار حمایت شما برای تقویت پیام ما استیم - با ما در نجات زندگی‌ها، احیای سیستم‌های صحی و باز آوری امید به میلیون‌ها نفر، کمک کنید.»

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 111 بازدید

صفحه‌‌ی «افغانستان عاری از پولیو» در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که برنامه واکسیناسیون پولیو یا فلج کودکان امروز (دوشنبه ۸ دلو) در ۱۶ ولایت کشور آغاز شده است. در اعلامیه‌ای صفحه‌ی «افغانستان از پولیو» آمده است که این نخستین برنامه واکسیناسیون فلج کودکان در افغانستان در سال جاری میلادی است. در ادامه آمده است که این کارزار در ولایت‌های قندهار، هلمند، ارزگان، زابل، پکتیا، پکتیکا، خوست، غزنی، ننگرهار، لغمان، کنر، نورستان، کابل، بغلان، هرات و بادغیس آغاز خواهد شد. سازمان «افغانستان عاری از پولیو» از والدین خواسته با واکسیناتوران همکاری کنند تا کودکان‌شان را واکسن کنند. همچنین رادیو - تلویزیون ملی افغانستان که تحت کنترول حکومت سرپرست قرار دارد، به نقل از وزارت صحت عامه گزارش داده است که واکسیناسیون تا دهم دلو ادامه خواهد شد. بر اساس جزئیاتی که این وزارت ارائه کرده، بیش از شش میلیون کودک زیر پنج سال واکسن خواهند شد. براساس آمار سازمان جهانی صحت، در سال ۲۰۲۴ میلادی ۲۵ مورد مثبت بیماری فلج کودکان در افغانستان شناسایی شد که ۱۴ مورد آن تنها در قندهار بود. سایر موارد شامل هفت مورد در هلمند، دو مورد در ارزگان، یک مورد در کنر و یک مورد در نورستان بود. در حال حاضر افغانستان و پاکستان تنها کشورهای جهان هستند که بیماری فلج کودکان یا پولیو در آن‌ها به صفر نرسیده است.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 150 بازدید

پوکی استخوان از دست دادن آرام و تدریجی کلسیم و سایر مواد معدنی استخوانی است که منجر به تراکم کمتر و شکننده‌تر استخوان‌هایی می‌شود که مستعد شکستن و جمع شدن هستند. بیشتر زنان و مردان حتی نمی‌دانند که پوکی استخوان دارند تا زمانی که استخوانی را بشکنند. پوکی استخوان باعث می‌شود استخوان‌ها ضعیف‌تر و شکننده‌تر شوند. برخی افراد بیشتر از دیگران در معرض خطر هستند. استخوان‌ها در اوایل دوران بزرگسالی شما تا اواخر دهه ۲۰ سالگی ضخیم‌ترین و قوی‌ترین هستند. از حدود ۳۵ سالگی به‌تدریج شروع به از دست دادن استخوان می‌کنید. این برای همه اتفاق می‌افتد، اما برخی از افراد به پوکی استخوان مبتلا می‌شوند و استخوان را خیلی سریع‌تر از حد معمول از دست می‌دهند. این بدان معنی است که آن‌ها در معرض خطر بیشتری برای شکستگی هستند. چه کسانی در معرض خطر پوکی استخوان هستند پوکی استخوان می‌تواند مردان و زنان را درگیر کند. این بیماری در افراد مسن شایع‌تر است، اما می‌تواند افراد جوان‌تر را نیز درگیر کند. زنان زنان بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به پوکی استخوان هستند؛ زیرا تغییرات هورمونی که در دوران یائسگی اتفاق می‌افتد مستقیماً بر تراکم استخوان تأثیر می‌گذارد. هورمون زنانه استروژن برای سلامت استخوان‌ها ضروری است. پس از یائسگی، سطح استروژن کاهش می‌یابد. این می‌تواند منجر به کاهش سریع تراکم استخوان شود. زنان در صورت داشتن موارد زیر در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به پوکی استخوان هستند: یائسگی زودرس (قبل از ۴۵ سالگی) هیسترکتومی (برداشتن رحم) قبل از ۴۵ سالگی، به‌ویژه زمانی که تخمدان‌ها نیز برداشته شوند. عدم قاعدگی بیش از ۶ ماه در نتیجه ورزش بیش از حد یا رژیم غذایی زیاد عوامل خطر پوکی استخوان بسیاری از هورمون‌ها در بدن بر چرخش استخوان تأثیر می‌گذارند. اگر اختلال در غدد تولید‌کننده هورمون دارید، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به پوکی استخوان باشید. اختلالات مرتبط با هورمون که می‌توانند باعث پوکی استخوان شوند عبارت‌اند از: پرکاری غده تیروئید کاهش میزان هورمون‌های جنسی (استروژن و تستوسترون) اختلالات غده هیپوفیز بیش‌فعالی غدد پاراتیروئید (هیپرپاراتیروئیدیسم) سایر عواملی که تصور می‌شود خطر پوکی استخوان و شکستگی استخوان را افزایش می‌دهند عبارت‌اند از: سابقه‌ی خانوادگی پوکی استخوان سابقه والدین شکستگی لگن شاخص توده بدنی (BMI) ۱۹ یا کمتر استفاده طولانی مدت از قرص‌های استروئیدی با دوز بالا (این قرص‌ها به طور گسترده برای بیماری‌هایی مانند آرتریت و آسم استفاده می‌شوند) داشتن یک اختلال خوردن، مانند بی‌اشتهایی یا پرخوری عصبی نوشیدن زیاد و سیگار کشیدن روماتیسم مفصلی مشکلات سوء جذب، مانند بیماری سلیاک و بیماری کرون برخی از دارو‌های مورد استفاده برای درمان سرطان سینه و سرطان پروستات که بر سطح هورمون‌ها تأثیر می‌گذارد دوره‌های طولانی عدم تحرک، مانند استراحت طولانی مدت در رختخواب علائم و علل: علائم پوکی استخوان چیست؟ پوکی استخوان مانند بسیاری از بیماری‌های دیگر علائمی ندارد. به همین دلیل است که پزشکان گاهی اوقات آن را یک بیماری خاموش می‌نامند. شما چیزی را احساس یا متوجه نخواهید شد که نشان دهنده پوکی استخوان باشد. شما سردرد، تب یا معده درد نخواهید داشت که به شما اجازه دهد متوجه شوید چیزی در بدن شما اشتباه است. رایج‌ترین «علامت» شکستن ناگهانی استخوان است، به‌خصوص پس از یک زمین خوردن کوچک یا تصادف جزئی که معمولاً به شما آسیب نمی‌رساند. حتی اگر پوکی استخوان به طور مستقیم علائمی ایجاد نمی‌کند، ممکن است متوجه تغییراتی در بدن خود شوید که می‌تواند به این معنی باشد که استخوان‌های شما قدرت یا تراکم خود را از دست می‌دهند. این علائم هشداردهنده پوکی استخوان می‌تواند شامل موارد زیر باشد: کاهش قد. خمیدگی تغییر در وضعیت طبیعی بدن شما (بیشتر خم شدن یا خم شدن به جلو). تنگی نفس (اگر دیسک‌های ستون فقرات به‌اندازه کافی فشرده شده باشند تا ظرفیت ریه شما کاهش یابد). کمردرد (درد در ستون فقرات کمری). ممکن است مشاهده تغییرات در ظاهر فیزیکی خود سخت باشد. یکی از نزدیکانتان ممکن است بیشتر تغییراتی را در بدن شما ببیند (به‌خصوص قد یا وضعیت بدن). مردم گاهی در مورد «کوچک شدن» افراد مسن با افزایش سن شوخی می‌کنند، اما این می‌تواند نشانه‌ای از این باشد که باید برای آزمایش تراکم استخوان به پزشک مراجعه کنید. تشخیص: بعد از گرفتن تاریخچه و معاینات فیزیکی از بیمار برای تشخیص سریع پوکی استخوان، سنجش تراکم استخوان به کار می‌رود این آزمایش با استفاده از اشعه ایکس، تراکم مواد معدنی استخوان‌ها را اندازه‌گیری می‌کند و می‌تواند میزان پوکی استخوان را تعیین کند. این تصویر‌برداری به‌خصوص برای زنان در دوران یائسگی یا با عوامل خطر پوکی استخوان توصیه می‌شود. توجه علائم پوکی استخوان در زنان جوان و مراجعه به پزشک برای ارزیابی‌ها و آزمایش‌های تشخیصی می‌تواند به تشخیص زودهنگام پوکی استخوان کمک کند. تشخیص به‌موقع این بیماری امکان مدیریت بهتر و اجتناب از پیامد‌های جدی‌تر را فراهم می‌آورد. پیشگیری: پیشگیری از علائم پوکی استخوان در زنان جوان مستلزم توجه به سبک زندگی، تغذیه، ورزش و پیگیری‌های پزشکی منظم است. با اتخاذ این راهکار‌ها، زنان می‌توانند به حفظ سلامت استخوان‌های خود کمک کرده و خطر شکستگی‌های ناشی از پوکی استخوان را کاهش دهند. درمان: درمان زودهنگام پوکی استخوان بسیار مهم است. هر چه بیمار برنامه درمانی را زودتر شروع کند نتایج بهتری به دست خواهد آمد. در درمان پوکی استخوان بر کاهش سرعت یا توقف از دست رفتن مواد معدنی، افزایش تراکم استخوان، پیشگیری از شکستگی استخوان‌ها، و کنترل درد ناشی از این بیماری تمرکز می‌شود. پزشک، بر مبنای برآورد میزان قرار داشتن شما در معرض خطر شکستگی استخوان طی ۱۰ سال آینده که با استفاده از اطلاعاتی مانند آزمایش تراکم استخوان انجام می‌شود، توصیه‌های درمانی خود را ارائه می‌دهد. معمولاً اگر خطر شکستگی بالا نباشد، در درمان پوکی استخوان از دارو استفاده نشده و در عوض بر شیوه زندگی، ایمنی و اصلاح عوامل افزایش‌دهنده خطر از دست رفتن استخوان تمرکز می‌شود. دارو درمانی هورمون درمانی رژیم غذایی ورزش و حرکات اصلاحی از جمله سایر درمان‌های پوکی استخوان است نویسنده: داکتر معصومه پارسا

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 97 بازدید

ترومای کودکی (childhood trauma) تجربه‌ای است که حس ترس را در کودک برمی‌انگیزد و معمولاً خشونت‌آمیز، خطرناک یا تهدید کننده است. از این تروما به عنوان تجربیات نامطلوب دوران کودکی یا ACE نیز نام می‌برند. اتفاقات مختلفی می‌تواند منجر به تروما شود. برای مثال آزار جسمی یا جنسی برای کودکان آسیب‌زا است. همچنین رویدادهای غیر منتظره‌ای مثل تصادف رانندگی، بلایای طبیعی (مثل طوفان، سیل یا زلزله)، از دست دادن یک عزیز یا ابتلا به بیماری شدید، آسیب‌های روانی به روان کودک وارد می‌کنند. ترومای دوران کودکی حتی ممکن است شامل تجربیاتی باشد که مستقیماً برای کودک رخ نمی‌دهد بلکه شاهد وقوع آن‌ها است. به عنوان مثال، تماشای یکی از عزیزان در حال تحمل یک بیماری سخت یا تماشای اخبار خشونت‌آمیز می‌تواند دلیلی بر ایجاد ترومای کودکی باشد. روانشناسان تخمین می‌زنند که 46 درصد از کودکان در مقطعی از زندگی خود دچار ترومای کودکی می‌شوند. اگرچه بچه‌ها در برابر اتفاقات انعطاف‌پذیر هستند اما بعضی از آسیب‌های دوران کودکی می‌تواند تأثیر مادام العمر داشته باشند. این به این معنا نیست که اگر کودک تجربه‌ای وحشتناک را تحمل کرد، برای همیشه از نظر عاطفی دچار زخم روحی می‌شود. اما تشخیص اینکه چه زمانی یک کودک برای مقابله با تروما به کمک حرفه ای نیاز دارد مهم است. این در حالیست که مداخله زودهنگام توسط دکتر روانشناس می‌تواند از اثرات مداوم تروما در دوران بزرگسالی جلوگیری کند. در مقاله تروما چیست به طور کامل به بررسی این اختلال پرداخته‌ایم. نمونه‌های از ترومای دوران کودکی را در ادامه نام می‌بریم: سوءاستفادة جسمی سوءاستفادة جنسی سوءاستفاده‌های هیجانی و روان‌شناختی غفلت قرارگرفتن در معرض بلایای طبیعی بی‌خانمانی نژادپرستی تصادفات جدی یا بیماری‌های تهدیدکنندة زندگی از دست دادن خشونت‌آمیز فردی از خانواده بهره کشی جنسی مشاهده یا تجربه‌ی خشونت اعضای خانواده عوامل اضطراب‌زا مانند از دست دادن یا دور شدن از اعضای خانواده چگونه ترومای دوران کودکی در فرد تأثیر می‌گذارد؟ تأثیر ترومای کودکی در افراد گوناگون متفاوت است. بااین‌حال نشانه‌ها و علائم مشترکی در کودکان و نیز بزرگسالان وجود دارد که باید مراقب‌شان باشید. در کودکان زیر سن نوجوانی علائم می‌تواند به‌صورت موارد زیر بروز پیدا کند: اضطراب جدایی مضطرب شدن و ترسیدن مشکلات خواب و کابوس‌های شبانه کاهش اشتها بدخلقی افزایش خشم و عصبانیت تحریک‌پذیری و حساسیت رفتاری و اما در نوجوانان می‌تواند علائم بالا در کنار علائمی که در ادامه ذکر می‌شوند وجود داشته باشند: کناره‌گیری از فعالیت‌های اجتماعی انزواطلبی مشکلات علمی سرزنش خود و احساس شرم و گناه داشتن افسردگی دشواری در تمرکز اختلالات تغذیه و سایر رفتارهای آسیب‌زا به خود مشکلات در فعالیت جنسی و مصرف مواد مخدر در بزرگسالان ممکن است تروماهای حل نشده‌ی ‌دوران کودکی اشکال مختلفی را به خود بگیرد. به‌عنوان مثال زنان بزرگسالی که با سوءاستفادۀ جنسی در کودکی یا نوجوانی مواجه بوده اند اغلب علائم اختلال اضطراب پس از سانحه، خود ادراکی تحریف شده، شرم، ترس، گناه، خود سرزنشی، احساس حقارت و درد جسمانی مزمن را نشان می‌دهند. بزرگسالانی که با PTSD ناشی از ترومای کودکی درگیر اند در شغل، روابط میان‌فردی و عاطفی و سلامت روانی‌شان به دردسر می‌افتند. در ادامه برخی از علائم هیجانی، جسمانی و رفتاری را به معرفی می‌گیریم تا درمورد آنها بدانید: اضطراب افسردگی حملات پنیک تمرکز ضعیف خستگی تکانش‌گری مشکلات خواب و اشتها تحریک‌پذیری بیماری‌های مزمن آسیب‌زدن به خود اضطراب و التهاب مزمن انزواطلبی افکار خودکشی کدام درمان‌ها برای بهبود ترومای کودکی در دسترس و قابل اجرا است؟ از آن‌جای‌که موضوع درمان‌ها و رویکردهای درمانی موضوعی کاملاً تخصصی و حرفه‌ای است پس صرفاً به نام بردن از آنها اکتفا می‌کنیم. درمان‌های ترومای کودکی به‌صورت زیر هستند: درمان پردازش شناختی یا CPT درمان رفتاری شناختی متمرکز بر تروما یا TF-CBT حساسیت زدایی از طریق حرکت چشم و بازپردازش یا AMDR مواجهه درمانی یا NAT بازی درمان و رویکردهای CBT,ACT,REBT چه چشم‌اندازی پیشروی افرادی است که دچار ترومای کودکی شده‌اند؟ تأثیرات بلندمدت ترومای کودکی ممکن است خطر بیماری‌های روانی مثل PTSD، افسردگی، بیماری‌های مزمن یا اختلال مصرف مواد مخدر را افزایش دهد. بااین‌حال با درمان مناسب می‌توان از مشکل گذر کرده و علائم منفی را در افراد کاهش دهیم. بسته به نوع تروما و شدت آن درمان ممکن است مدتی طول بکشد بخصوص اینکه اگر به درمان مشکل در زمان بزرگسالی پرداخته شود. نتیجه‌ی نهایی درمان ترومای کودکی: درمان ترومای کودکی به کم شدن اثرات سوءاستفاده، نادیده‌انگاری، مشاهده‌ی خشونت، بلایای طبیعی و تصادفات جدی یا بیماری‌های تهدیدکنندة زندگی کمک می‌کند. پرداختن به درمان و بهبود این موضوعات در همان دوران کودکی و یا نوجوانی می‌تواند خطر بیشتر شدن مشکلات سلامت روان مثل افسردگی و اضطراب را تا حد قابل توجهی کاهش دهد. اما پیگیری درمان در بزرگسالی نیز مزیت‌های خودش را دارد از جمله اینکه به شناسایی تروما و مقابله با آن کمک می‌کند. سخن پایانی: کاهش یا جلوگیری از عواقب و اثرات ترومای کودکی امری غیرممکن نبوده و امکان‌پذیر است. اگر کودکتان با تأثیرات تروما دست به گریبان است نخستین گام این است که حمایتتان را به او نشان دهید، لازم است متخصص سلامت روان واجد شرایطی برای پرداختن به ترومای کودک نیز پیدا کنید و او را در زودترین فرصت برای درمان نزد متخصص ببرید. در کنار تمامی انواع درمان‌ها حمایت‌های خانوادگی می‌تواند تأثیری مثبت و چشمگیر در روند بهبود افراد داشته باشد. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 120 بازدید

دیابت بارداری قند خون بالا در دوران بارداری است. خوردن غذا‌های سالم و متعادل و انجام ورزش معمولاً می‌تواند آن را به‌خوبی مدیریت کند. اما گاهی اوقات، انسولین برای کمک به مدیریت سطح قند خون ضروری است. اگر درمان نشود، هم برای شما و هم برای جنین مشکلاتی ایجاد می‌کند. دیابت بارداری چیست؟ دیابت بارداری نوعی دیابت است که منحصراً در بارداری زمانی که سطح قند خون بیش از حد بالا می‌رود (هیپرگلیسمی) ایجاد می‌شود. این زمانی اتفاق می‌افتد که هورمون‌های جفت توانایی شما را برای استفاده یا ساختن انسولین مسدود می‌کند. انسولین به بدن شما کمک می‌کند تا میزان مناسب گلوکز را در خون شما حفظ کند. گلوکز بیش از حد در خون شما می‌تواند منجر به عوارض بارداری شود. GD معمولاً در اواسط بارداری، بین ۲۴ تا ۲۸ هفته ظاهر می‌شود. پزشک بارداری شما آزمایش خون را برای بررسی دیابت بارداری تجویز می‌کند. ابتلا به GD به این معنی نیست که شما قبلاً قبل از باردار شدن به دیابت مبتلا بوده‌اید. این وضعیت به دلیل بارداری ظاهر می‌شود. افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ و نوع ۲ قبل از بارداری، هنگام باردار شدن، چالش‌های جداگانه‌ای دارند. خوشبختانه، دیابت بارداری به‌خوبی شناخته شده است و پزشکان معمولاً می‌توانند با تغییرات کوچک در سبک زندگی و رژیم غذایی به شما در مدیریت این بیماری کمک کنند. اکثر مردم عوارض جدی ناشی از دیابت بارداری را تجربه نمی‌کنند و نوزادان سالمی به دنیا می‌آورند. انواع: به‌طورکلی، دیابت بارداری به ۲ دسته تقسیم می‌شود: کلاس A1 برای توصیف قند بارداری که می‌توان آن را تنها از طریق رژیم غذایی کنترل کرد، استفاده می‌شود. کلاس A2 به‌نوعی دیابت بارداری می‌گویند که در آن از انسولین یا سایر دارو‌های خوراکی برای کنترل این بیماری استفاده می‌شود. علائم دیابت بارداری علائم دیابت بارداری در سه ماه اول معمولاً ظاهر نمی‌شوند و این عارضه اغلب با آزمایش قند خون در هفته‌های ۲۴ تا ۲۸ حاملگی و بررسی آن بر اساس جدول قند خون در بارداری تشخیص داده می‌شود برخی از زنان ممکن است در صورت افزایش بیش از حد قند خون (هیپرگلیسمی) علائمی مانند: • افزایش تشنگی • نیاز به ادرار کردن بیشتر از حد معمول • دهان خشک • خستگی • تاری دید • خارش ناحیه تناسلی یا برفک و عفونت‌های پوستی اما برخی از این علائم در دوران بارداری شایع هستند و لزوماً نشانه دیابت بارداری نیستند. اگر در مورد علائمی که تجربه می‌کنید نگران هستید با ماما یا پزشک خود صحبت کنید. دیابت بارداری چگونه می‌تواند بر بارداری شما تأثیر بگذارد؟ اکثر زنان مبتلا به دیابت بارداری در غیر این صورت حاملگی طبیعی با نوزادان سالم دارند. بااین‌حال، دیابت بارداری می‌تواند باعث مشکلاتی مانند: بزرگ‌تر شدن نوزاد شما از حد معمول - که ممکن است منجر به مشکلاتی در هنگام زایمان شود و احتمال نیاز به زایمان القایی یا سزارین را افزایش دهد. همان‌طور که گفتیم دیابت می‌تواند برای روی رشد و ‌نمو جنین در طی بارداری اثر داشته باشد. در اوایل بارداری، دیابت مادر می‌تواند منجر به بروز نقص‌های مادرزادی و افزایش خطر سقط جنین گردد. بسیاری از نواقص مادرزادی، اثرات نامطلوبی را بر ارگان‌های مهم بدن مانند مغز و قلب دارند. پلی هیدرآمنیوس - مایع آمنیوتیک بیش از حد (مایع اطراف نوزاد) در رحم که می‌تواند باعث زایمان زودرس یا مشکلاتی در زایمان شود. زایمان زودرس - زایمان قبل از هفته ۳۷ بارداری پره اکلامپسی - وضعیتی که باعث فشار خون بالا در دوران بارداری می‌شود و در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به عوارض بارداری شود. کودک شما پس از تولد دچار قند خون پایین یا زردی پوست و چشم (یرقان) می‌شود که ممکن است نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشد. از دست ‌دادن نوزاد شما (مرده‌زایی)، اگرچه این اتفاق نادر است ابتلا به دیابت بارداری همچنین به این معنی است که شما در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ در آینده هستید. عوامل خطر عوامل خطر ابتلا به دیابت بارداری عبارت‌اند از: • اضافه‌وزن یا چاق بودن • عدم تحرک بدنی • داشتن پیش دیابت • داشتن دیابت بارداری در بارداری قبلی • ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک داشتن یکی از اعضای نزدیک خانواده مبتلا به دیابت داشتن نوزادی با وزن بالا (۴. ۱ کیلوگرم) داشتن یک نژاد یا قومیت خاص، مانند سیاه‌پوست، و… تشخیص: معاینه فیزیکی و ‌گرفتن شرح‌حال و برای تشخیص دیابت بارداری از آزمایش قند خون استفاده می‌شود که در چند مرحله انجام می‌شود. برای انجام این آزمایش، بعد از مصرف مقدار مشخص گلوکز در دو نوبت ۱‌ساعته و ۲ ساعته، قند خون فرد اندازه‌گیری می‌شود و نتایج توسط پزشک بررسی می‌شود. درمان درمان دیابت بارداری شامل موارد زیر است: تغییر سبک زندگی پایش قند خون در صورت لزوم دارو که با دستور پزشک و تحت نظر متخصص تجویز می‌شود. مدیریت سطح قند خون به‌سلامت شما و کودکتان کمک می‌کند. مدیریت دقیق همچنین می‌تواند به شما در جلوگیری از عوارض دوران بارداری و زایمان کمک کند. تغییر سبک زندگی سبک زندگی شما - نحوه غذا خوردن و حرکت - بخش مهمی از حفظ سطح قند خون شما در محدوده سالم است. پزشکان معمولاً کاهش وزن در دوران بارداری را توصیه نمی‌کنند؛ اما پزشک می‌تواند به شما در تعیین اهداف افزایش وزن بر اساس وزن قبل از بارداری کمک کند. تغییرات سبک زندگی عبارت‌اند از: رژیم غذایی سالم یک رژیم غذایی سالم بر میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین بدون چربی – غذا‌هایی که دارای مواد مغذی و فیبر بالا و چربی و کالری کمی هستند. یک متخصص تغذیه می‌تواند به شما کمک کند تا یک برنامه غذایی بر اساس وزن فعلی، اهداف افزایش وزن بارداری، سطح قند خون، عادات ورزشی، ترجیحات غذایی و بودجه ایجاد کنید. فعال ماندن فعالیت بدنی منظم نقش کلیدی در هر برنامه سلامتی قبل، حین و بعد از بارداری دارد. ورزش قند خون شما را کاهش می‌دهد. به‌عنوان یک امتیاز اضافی، ورزش منظم می‌تواند به تسکین برخی از ناراحتی‌های رایج بارداری از جمله کمردرد، گرفتگی عضلات، تورم، یبوست و مشکلات خواب کمک کند. با تأیید پزشک خود، ۳۰ دقیقه ورزش متوسط را در بیشتر روز‌های هفته هدف قرار دهید. اگر مدتی است که فعال نبوده‌اید، به‌آرامی شروع کنید و به‌تدریج افزایش دهید. پیاده‌روی، و نرمش‌های سبک انتخاب‌های خوبی در دوران بارداری هستند. فعالیت‌های روزمره مانند کار‌های خانه و باغبانی نیز به‌حساب می‌آیند. نویسنده: داکتر معصومه پارسا

ادامه مطلب


4 ماه قبل - 149 بازدید

رفلاکس معده (GERD) یکی از بیماری‌های شایع دستگاه گوارشی است که بر حلقه عضلانی تأثیر می‌گذارد که بین مری و معده قرار دارد. برای معرفی مفهوم رفلاکس معده لازم است فرآیند آن را برایتان توضیح دهیم. در قسمت فوقانی معده جایی که محل اتصال مری به معده است، دریچه‌ای قرار دارد که در حالت معمول بسته است و زمانی باز می‌شود که غذا از مری به معده می‌آید. این دریچه را عضله تنگ‌کننده پایینی مری می‌گویند که در افراد مبتلا به ریفلاکس معده عملکرد درستی ندارد. یعنی یا دریچه کامل بسته نمی‌شود یا اینکه گاهی بی‌موقع باز می‌شود و نتیجه‌اش بازگشت محتویات معده به مری است. وجود آنزیم‌ها و اسیدی بودن محتویات معده به‌ مرور زمان به جداره مری آسیب می‌رساند و فرد به بیماری ریفلاکس معده مبتلا می‌شود. مشکل ذکرشده که با سوزش و درد در قسمت بالای شکم همراه است در ۳ حالت خفیف، متوسط و شدید بروز پیدا می‌کند. گاهی شدت و محل درد به‌ حدی است که با درد قلبی اشتباه می‌گیرند. علل بیماری ریفلاکس اسید یکی از علل شایع این بیماری، فتق هیاتال است. این عارضه زمانی اتفاق می‌افتد که قسمت بالایی معده و اسفنکتر تحتانی مری (LES) به بالای دیافراگم حرکت می‌کنند. دیافراگم، عضله‌ای است که معده را از قفسه سینه جدا می‌کند و به کنترل اسید معده کمک می‌کند. در صورت وجود فتق هیاتال، اسید می‌تواند به مری وارد شده و علائم بیماری ریفلاکس اسید را ایجاد کند. دیگر عوامل خطر برای ریفلاکس اسید عبارتند از: خوردن وعده‌های غذایی بزرگ یا دراز کشیدن بلافاصله پس از غذا. اضافه وزن یا چاقی. خوردن وعده غذایی سنگین و سپس دراز کشیدن به پشت یا خم شدن. مصرف میان‌وعده نزدیک به زمان خواب. نوشیدن برخی نوشیدنی‌ها مانند الکل، نوشابه‌های گازدار، قهوه یا چای. سیگار کشیدن. بارداری. مصرف برخی داروها مانند آسپرین، ایبوپروفن، شل‌کننده‌های عضلانی و داروهای فشار خون. علائم GERD شایع‌ترین علامت بیماری GERD، سوزش سر دل مداوم است که ممکن است شامل موارد زیر باشد: احساس سوزش در معده که به قفسه سینه، گردن و گلو گسترش می‌یابد. طعم تلخ یا ترش در پشت دهان. بازگشت غذا یا مایعات از معده به دهان. دیگر علائم احتمالی GERD: احساس پری یا وجود توده‌ای در پشت گلو. سرفه مزمن. صدای خشن. بوی بد دهان. علائم هشداردهنده GERD در برخی موارد، علائم هشداردهنده مرتبط با GERD ممکن است ظاهر شوند. این علائم معمولاً پایدار بوده و علیرغم درمان پزشکی به‌تدریج بدتر می‌شوند. علائم هشدار شامل موارد زیر است: مشکل در بلع (دیسفاژی). درد هنگام بلع (ادینوفاژی). حالت تهوع یا استفراغ. کاهش وزن. کم‌خونی. خونریزی. اگر هر یک از این علائم را تجربه می‌کنید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. عوارض رفلاکس معده‌ای با گذشت زمان، التهاب مزمن ناشی از ریفلاکس اسید می‌تواند منجر به عوارض زیر شود: التهاب بافت مری (ازوفاژیت): اسید معده می‌تواند به بافت مری آسیب برساند و باعث التهاب، خونریزی یا ایجاد زخم شود. ازوفاژیت می‌تواند دردناک باشد و بلع را دشوار کند. باریک شدن مری (تنگی مری): آسیب مداوم به قسمت تحتانی مری ناشی از اسید معده باعث تشکیل بافت اسکار می‌شود. این بافت اسکار، مسیر عبور غذا را تنگ کرده و مشکلات بلع ایجاد می‌کند. تغییرات پیش‌سرطانی در مری (مری بارت): آسیب طولانی‌مدت ناشی از اسید می‌تواند باعث تغییرات سلولی در بافت پوششی قسمت تحتانی مری شود که خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش می‌دهد. آزمایش‌های تشخیصی اگر دو بار یا بیشتر در هفته علائم رفلاکس اسید دارید یا داروها تسکین پایداری برایتان ایجاد نمی‌کنند، باید به پزشک مراجعه کنید. علائم شایع مانند سوزش سر دل، معمولاً برای تشخیص بیماری رفلاکس اسید کافی هستند، به‌ویژه اگر تغییر سبک زندگی، داروهای ضد اسید یا مسدودکننده‌های اسید به کاهش علائم کمک کنند. اگر این روش‌ها مؤثر نبود یا علائم شدید و مکرر داشتید، پزشک ممکن است آزمایش‌های زیر را برای تأیید تشخیص و بررسی مشکلات دیگر تجویز کند: رادیوگرافی بلع باریم: بررسی مری و معده پس از نوشیدن مایع حاوی باریم. اندوسکوپی: مشاهده مری و معده با استفاده از یک لوله باریک مجهز به دوربین. تعیین pH مری: اندازه‌گیری سطح اسیدیته در مری برای شناسایی رفلاکس. فشارسنجی مری: بررسی فشار و حرکت ماهیچه‌های مری. درمان و پیشگیری درمان دارویی: آنتی‌اسیدها برای خنثی‌کردن اسید معده. مهارکننده‌های پمپ پروتون مانند پنتوپرازول و امپرازول برای کاهش تولید اسید. داروهای افزایش‌دهنده تون عضلانی اسفنکتر تحتانی مری. همه این داروها باید با توجه به شرایط بیمار و تشخیص پزشک مصرف شوند. پیشگیری و مراقبت: از نوشیدنی‌ها و خوراکی‌های کافئین‌دار یا اسیدی مانند کاکائو، قهوه، چای، نوشابه‌های گازدار و مرکبات (پرتقال، لیموترش و...) اجتناب کنید. مصرف الکل، سیگار و مواد مخدر را کنار بگذارید. از دراز کشیدن بلافاصله پس از غذا خوردن پرهیز کنید. مصرف حجم زیادی از مایعات همراه با غذا و غذاهای چرب را کاهش دهید. از غذاهای تند و سبزیجاتی مانند پیاز، سیر و نعناع اجتناب کنید. هنگام خواب، بالاتنه خود را بالاتر از پایین‌تنه قرار دهید. از پوشیدن لباس‌ها و کمربندهای تنگ خودداری کنید. با رعایت این توصیه‌ها می‌توان علائم رفلاکس اسید را کاهش داد و از بروز عوارض آن جلوگیری کرد. نویسنده: داکتر معصومه پارسا

ادامه مطلب