منابع محلی از ولایت هرات می‌گویند که یک زن در این ولایت از سوی افراد ناشناس به قتل رسیده و سه کودکش نیز زخمی شده‌اند. منبع گفت که دیروز (شنبه، ۲۱ دلو) یک زن در خانه‌اش در منطقه‌ی «ده زیرک» از مربوطات ولسوالی کرخ توسط افراد ناشناس با ضربات چاقو به قتل رسیده است و سه کودک‌اش زخمی شدند. به گفته‌ی منبع، کودکان این زن بین دو تا هفت سال سن داشتند. منبع تاکید کرد که وضعیت صحی کودکان زخمی شده مناسب گزارش نشده است. منبع در مورد دلیل و انگیزه‌ی این قتل جزییات نداده است. همچنین شماری از رسانه‌ها گزارش داده‌اند که این خانم از سوی دو جوان به قتل رسیده و کودکانش نیز از سوی آنان زخمی شدند. در گزارش آمده است که شوهر این خانم در خانه حضور نداشته و متهمان داخل خانه‌ شده، این زن را به قتل رسانده و کودکانش را زخمی کرده‌اند. در ادامه آمده است که این افراد پس از وقوع رویداد از ساحه فرار کرده‌اند. تا اکنون مسوولان محلی در هرات در مورد این رویداد چیزی به رسانه‌ها نگفته‌اند. این در حالی است که روز دوشنبه هفته گذشته نیز یک زن ۱۸ ساله در ولسوالی شرین‌تگاب ولایت فاریاب با ضرب گلوله به قتل رسیده بود. قابل ذکر است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت بغلان می‌گویند که یک مرد در ولسوالی دند غوری این ولایت همسرش را با سنگ به قتل رسانده است. بشیراحمد برهانی، سخنگوی پولیس بغلان در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این قتل روز گذشته (جمعه، ۲۰ دلو) در منطقه‌ی «خواجه‌الوان» از مربوطات ولسوالی دند غوری رخ داده است. آقای برهانی تاکید کرد که این زن حدود ۳۵ سال سن داشت و بر اثر اصابت سنگ به سرش جان داده است. او افزود که نیروهای امنیتی شوهر مقتول را بازداشت کرده‌اند. وی دلیل و انگیزه‌ی این قتل خشونت خانوادگی عنوان کرده است. این در حالی است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

با وجود اخراج مهاجرین غیرقانونی اهل افغانستان از پاکستان، این‌بار مجید شجاع، فرمانده مرزبانی خراسان رضوی ایران گفته است که طی ۱۵ روز اخیر، ۲۰ هزار نفر از شهروندان افغانستان بازداشت و از طریق مرز دوغارون اخراج شدند. خبرگزاری ایسنا به نقل از آقای شجاع نوشته است که هر یک از شهروندان کشورهای خارجی باید از طریق راه‌های رسمی و قانونی وارد ایران شوند و در غیر این صورت برخورد قاطع با آنان صورت می‌گیرد. او اخراج این افراد را برخورد قانونی با حضور غیرقانونی شهروندان کشورهای خارجی در ایران عنوان کرده است. باید گفت که پیش از این هم هزاران مهاجر اهل افغانستان را اخراج کرده است. براساس معلومات موجود ایران میزبان چند میلیون مهاجر مجاز و غیرمجاز افغانستانی می‌باشد. مقام‌های ایرانی می‌گویند که شمار مهاجران پس از حاکمیت حکومت سرپرست افزایش یافته و به پنج میلیون رسیده است. این در حالی است که مقام‌های ایرانی در سال جاری خورشیدی بارها تاکید کرده‌اند که مهاجران «غیرمجاز» را شناسایی، بازداشت و اخراج می‌کنند و روند «سامان‌دهی» مهاجران دارای اسناد را روی دست می‌گیرند. این کشور محدودیت‌های گسترده بر حضور مهاجران افغانستان نیز وضع کرده و در ماه‌های اخیر حضور آنان را در ۱۶ ولایت خود کاملاً ممنوع کرده است. اخراج و بازگشت اجباری مهاجران از پاکستان نیز جریان دارد و تا اکنون بیش نیم‌میلیون نفر به افغانستان برگشته‌اند. همچنین با تسلط حکومت فعلی بر افغانستان موج تازه‌ای از مهاجرت شکل گرفت که بیشتر این افراد به ایران و پاکستان مهاجر شدند. ترکیه یکی از مسیرهای اصلی مهاجران افغان برای رسیدن به اروپا بوده است. بیشتر این مهاجران از طریق ایران وارد ترکیه می‌شوند

یوناما یا دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرده است که برنامه‌ی توسعه‌ی این سازمان (UNDP) پروژه‌ای را به منظور توان‌مند‌سازی ۷۵ هزار زن کارآفرین در افغانستان راه‌اندازی کرده است. یوناما با نشر پیامی در حساب کاربری فیس‌بوک خود از راه‌اندازی این پروژه خبر داده و گفته است که اکنون دو سال راه‌اندازی این پروژه می‌گذرد. در ادامه آمده است که پروژه‌ای توان‌مند‌سازی برنامه‌ی توسعه‌ی سازمان ملل، زنان کارآفرین را قادر ساخته است که تجارت‌ها را مدیریت کرده و برای زنان و مردان زمینه‌ی کار نیز فراهم کنند. دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد تاکید کرد که کار این زنان اقتصاد افغانستان را نیز تقویت می‌کند. پیش از این نیز شماری از نهادهای سازمان ملل از راه‌اندازی، حمایت، آموزش و اعطای قرضه‌های کوچک برای حمایت از تجارت‌های کوچک و متوسط زنان خبر داده بود. در حالی یوناما از توان‌مند‌سازی ۷۵ هزار زن کارآفرین در افغانستان خبر می‌دهد که بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.

با وجود سرکوب و بازداشت زنان و دختران در افغانستان، سازمان عفو بین‌الملل بار دیگر خواستار آزادی منیژه صدیقی، فعال حقوق زنان از زندان حکومت سرپرست شده است. این نهاد با نشر اعلامیه‌‌ای گفته است که خانم صدیقی تا اکنون به هیچ جرمی از سوی حکومت فعلی متهم نشده، اما همچنان در زندان به‌سر می‌برد. در اعلامیه آمده است که این فعال حقوق زنان در زندان حکومت سرپرست در معرض خطر شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها قرار دارد. سازمان عفو بین‌الملل تاکید کرد که خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط خانم صدیقی شده است. این سازمان با نشر پستی در حساب کاربری ایکس خود، از ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت فعلی، وزارت امور خارجه و ریاست استخبارات حکومت خواسته است تا بدون قیدو‌شرط صدیقی را از بند آزاد کنند. مقامات حکومت فعلی تا کنون در این مورد اظهار نظر نکرده‌اند. این در حالی است که سازمان عفو‌الملل در اواخر ماه گذشته میلادی نیز خواستار آزادی این فعال حقوق زنان شده بود. این نهاد گفته بود که خانم صدیقی در نهم اکتوبر سال ۲۰۲۳ میلادی ناپدید شد و سپس در بازداشت حکومت فعلی پیدا شد. براساس اعلامیه‌‌ای این نهاد، خانم صدیقی در پنجم دسامبر سال ۲۰۲۳ از بازداشت‌گاه به زندان فرستاده شده است. این در حالی است که حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان بارها زنان معترض و مدافعان حقوق‌بشر را بازداشت و زندانی کرده‌اند. براساس گزارش نهادهای بین‌المللی، این حکومت فعلی فعالان زن را در بازداشت لت‌وکوب و شکنجه می‌کنند و از آنان اعترافات اجباری می‌گیرند.

با وجود سرکوب و بازداشت زنان و دختران جوان به اتهام بی‌حجابی از شهر کابل و دیگر ولایات، رینا امیری، نماینده‌ی آمریکا در امور زنان و حقوق بشر در افغانستان می‌گوید که بر اساس گزارش‌ها، برخی از زنانی که به‌دلیل حجاب بازداشت شده و یک‌شبه با زندان مواجه شده‌اند، به‌خاطر ترس از آبروریزی دست به خودآزاری و خودکشی زده‌اند. خانم امیری امروز (شنبه، ۲۱ دلو) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است اقداماتی که تحت عنوان فرمان انجام می‌شود، توهین‌آمیز است و تأثیر ویرانگر بر زنان، دختران و خانواده‌ها دارند. او تاکید کرد: « افغان‌ها خطرات خارق‌العاده‌ای را متحمل می‌شوند تا در برابر اقدامات توهین‌آمیز که تحت عنوان فرمان حجاب انجام می‌شود، صحبت کنند.» وی افزود: «صدها زن و دختر بازداشت شده‌اند و مورد آزار و اذیت و جریمه‌های فلج‌کننده قرار گرفته‌اند. بنا به گزارش، برخی از افرادی که یک‌شبه با زندان مواجه شده بودند، از ترس آبروریزی دست به خودآزاری و خودکشی زدند.» نماینده‌ی آمریکا در امور زنان و حقوق بشر در افغانستان می‌گوید: «باید پاسخگویی وجود داشته باشد و به سرکوب و آزار بی‌امان زنان و دختران افغان پایان داده شود.» او گفت که این اقدامات پتانسیل نیمی از جمعیت را هدر می‌دهد و خودکفایی، ثبات و امید را از افغانستان ربوده است. این در حالی است که حکومت سرپرست با تشدید محدودیت بر زنان و دختران، اخیراً در برخی از شهرها، از جمله کابل شماری از زنان و دختران جوان را به‌دلیل چگونگی پوشش و عدم رعایت حجاب مورد قبول این حکومت بازداشت کرده‌اند. این اقدامات حکومت فعلی واکنش‌های منفی گسترده‌ای در پی داشته است. همچنین حکومت سرپرست پس از دست یافتن به قدرت، محدودیت‌های شدید علیه زنان و دختران وضع کرده و اکنون زنان و دختران در افغانستان از تحصیل، کار و آزادی گشت‌وگذار محروم هستند.

شماری از زنان معترض و اعضای جنبش موسوم به «روزنه‌ی آزادی زنان افغانستان» که به ‌تازگی اعلان موجودیت کرده، به محدودیت‌های حکومت سرپرست علیه زنان واکنش نشان داده و می‌گویند که حکومت فعلی به بهانه‌های مختلف زنان و دختران افغانستان را سرکوب می‌کند. این جنبش امروز (پنج‌شنبه، ۱۹ دلو) در یک مکان سربسته در شهر کابل دست به اعتراض زده و گفته‌اند که حکومت فعلی مردم افغانستان به‌ویژه زنان را مورد آزار و اذیت، شکنجه و بدرفتاری قرار داده و با اقدامات زن‌ستیزانه‌ جامعه را به سمت یک فاجعه‌ی بشری سوق داده است. آنان تاکید کردند که در مقابل حکومت سرپرست به مبارزه و دادخواهی ادامه می‌دهند و هرگز از موضع‌ خودشان کوتاه نمی‌آیند. معترضین می‌گویند که افغانستان در حال حاضر در مقطع تاریخی «شکننده و حساس» قرار دارد و حکومت فعلی با وضع محدودیت‌ها بر وخامت اوضاع می‌افزاید زنان معترض به باور هستند که افزایش بیکاری، محرومیت زنان از حق آموزش و کار، گشت‌وگذار آزادانه و بحران مهاجرت و بی‌سرنوشتی مردم افغانستان فقر، بیکاری و گرسنگی را تشدید کرده است. آنان می‌گویند که حکومت سرپرست اکنون به حریم خصوصی و ناموس مردم افغانستان دست انداخته و زنان و دختران را به بهانه‌های مختلف بازداشت و شکنجه می‌کند. این درحالی است که حکومت سرپرست با تسلط بر افغانستان، محدودیت‌های شدیدی علیه زنان و دختران وضع کرده و آنان را از تمامی حقوق اولیه و اساسی محروم کرده است.