نویسنده: گوهرشاد

1 سال قبل - 246 بازدید

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که کودکان افغانستان مصیبت‌های زیادی را تحمل می‌کنند. یونیسف امروز (شنبه، ۲۹ ثور) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که سیلاب جان افراد بی‌گناه، از جمله کودکان را می‌گیرد. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکیر کرد: «ما به همه آسیب‌دیده‌گان تسلیت می‌گوییم.» یونیسف افزود که در حال بسیج کمک برای حمایت از جوامع است. این در حالی است که پیش‌تر، یونیسف گفته بود که سیلاب جان ۵۱ کودک را در بغلان گرفته است. با این حال، مشخص نیست در سیلاب غور به چی تعداد کودکان جان باخته‌اند. منابع محلی گفته بودند که بیشتر قربانیان سیلاب ولایت غور زنان و کودکان هستند.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 277 بازدید

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت فاریاب می‌گویند که سرازیرشدن سیلاب‌ در پنج ولسوالی این ولایت جان ۱۸ نفر را گرفته و دو زخمی نیز برجای گذاشته است. عصمت‌الله مرادی، سخنگوی فرماندهی پولیس فاریاب گفت که دیروز (جمعه، ۲۸ ثور) ولسوالی‌های بل‌چراغ، المار، قیصار، پشتون‌کوت و خیبر این ولایت شاهد سرازیرشدن سیلاب‌‌های مدهوش بوده است. وی تاکید کرد که در اثر سیلاب در این ولسوالی‌ها، هزار خانه‌ی مسکونی، هزار جریب زمین زراعتی، ۱۵۰ باب دکان و یک کلینیک سیار به صورت کلی یا قسمی تخریب شدند. همچنین گزارش شده است که براثر این سیلاب‌ها بیش از ۳۰۰ رأس مواشی تلف شده‌اند. مسوولان در مقام ولایت فاریاب می‌گویند که مقام‌های این ولایت و نهادهای امداد‌‌‌رسان نشست اضطراری برگزار کرده‌اند و در تلاش امدادرسانی به سیل‌زدگان هستند. سیلاب در دو روز اخیر در ولایت‌های مختلف کشور تلفات ‌و خسارات سنگین برجای گذاشته است. براساس معلومات موجود در ولایت غور دست‌کم ۵۰ نفر براثر سیلاب جان باخته‌اند.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 212 بازدید

منابع محلی از ولایت بامیان می‌گویند که در حمله‌ی مسلحانه در مرکز شهر این ولایت سه گردشگر خارجی، یک همراه داخلی آن‌ها و دو فرد ملکی دیگر کشته و شش تن دیگر به شمول چهار گردشگر خارجی و دو فرد ملکی زخمی شدند. دست‌کم سه منبع مردمی با تایید این رویداد به رسانه گوهرشاد گفته‌اند که این حمله حوالی ساعت ۵:۳۰ عصر دیروز (جمعه، ۲۸ ثور) در منطقه‌ی «سربازار» و در نزدیکی هوتل لاجورد صورت گرفته است. منبع تاکید کرد که ‏در این حمله سه شهروند اسپانیا، یک مترجم اهل افغانستان و دو فرد ملکی دیگر کشته شدند. پدرو سانچز، نخست‌وزیر اسپانیا تایید کرده است که سه شهروند این کشور در ولایت بامیان افغانستان کشته شده‌اند. او با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که از خبر قتل گردشگران اسپانیایی در افغانستان شوکه شده است. همچنین منابع امنیتی می‌گوید که شش نفر دیگر از جمله چهار شهروند خارجی زخمی شدند. براساس معلومات موجود هنگامی ‌که گردشگران خارجی در حال پایین شدن از موتر بودند، مهاجمان شروع به تیراندازی کردند. منبع می‌گوید که هدف اصلی حمله کننده، گردشگران خارجی بوده است که در شهر بامیان به دنبال خرید سودای مورد نیازشان بوده‌اند. پولیس بامیان با نشر خبرنامه‌ای گفته است که در این حمله چهار نفر به شمول سه گردشگر خارجی که دو تن از آنها خانم بودند و یک همراه داخلی آن‌ها کشته و هفت نفر دیگر به شمول چهار گردشگر خارجی، یک همراه آن‌ها و دو فرد ملکی زخمی شده‌اند. در ادامه آمده است که در میان زخمی‌ها سه زن و چهار مرد حضور دارند که از کشورهای ناروی، استرالیا، لیتوانیا و اسپانیا هستند. منبع گفت که زخمیان این رویداد جهت تداوی به کابل منتقل شدند. باید گفت که این حمله در حالی رخ داده است که در ماه‌های اخیر، تعداد گردشگران خارجی در بامیان به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته است. این نخستین بار در بیش از ۲۰ سال اخیر است که گردشگران خارجی در ولایت بامیان مورد حمله‌ی مسلحانه قرار می‌گیرند. کرن دکر، کاردار سفارت آمریکا برای افغانستان که از دوحه، پایتخت قطر فعالیت دارد، حمله مسلحانه روز جمعه در بامیان را «بزدلانه» خواند و محکوم کرد.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 262 بازدید

مسوولان در اداره صحت روانی شفاخانه حوزوی هرات از افزایش نگران‌کننده شمار زنان مبتلا به بیماری‌های روانی خبر داده و می‌گویند که دست‌کم ۸۰ درصد مراجعه‌کنندگان شفاخانه روان‌درمانی هرات را زنان و دختران تشکیل می‌دهند. سازمان ملل متحد با نشر گزارشی گفته است که از زمان بازگشت حکومت فعلی به قدرت در ماه اسد ۱۴۰۰، زنان و دختران در افغانستان با مشکلات عمیق و روزافزون روانی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. یک داکتر در شفاخانه حوزوی هرات به دلایل امنیتی نخواست نامش در گزارش سازمان ملل فاش شود، گفت: «روزانه ۱۰۰ تن به مرکز روان‌درمانی هرات مراجعه می‌کنند که از این میان ۸۰ درصد آن زنان و دختران هستند.» در گزارش آمده است که مشکلات اقتصادی، خشونت‌های خانوادگی، آینده تاریک و محدودیت آموزش و کار، از عوامل افزایش بیماری روانی زنان عنوان می‌شوند. سازمان ملل به نقل از مرجان، یکی از بیماران گفت: «بیشتر حملات ناگهانی روانی را تجربه می‌کنم. قلب من ضعیف است و بی‌حال و سرگیچه دارم. ممنوعیت تحصیل مرا به افسردگی مبتلا کرده است.» وی گفت: «تا چی وقت زنان و دختران در چهاردیواری خانه محبوس باشند و با آینده تاریک دست و پنجه نرم کنند؟» مرجان با بیان این‌که چندبار تلاش کرده خودکشی کند، گفت که در دوره حکومت فعلی، پدرش او را به زور به شوهر داد و مجبور شد فعالیت‌های مدنی و حقوق بشری را کنار بگذارد. این در حالی است که با برگشت حکومت فعلی به قدرت، زنان و دختران با محدودیت‌های گسترده‌ای روبرو شده‌اند. دختران از رفتن به مکتب و دانشگاه و زنان از کارکردن در نهادهای غیردولتی داخلی و بین‌المللی محروم شده‌اند.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 260 بازدید

مسوولان محلی در ولایت غور می‌گویند که سیلاب در این ولایت جان دست‌کم ۵۰ نفر را گرفته‌ و خسارات هنگفت مالی نیز برجای گذاشته است. براساس گفته‌های مسوولان محلی، کودکان و زنان قربانیان اصلی سیلاب‌ها می‌باشند. مولوی عبدالحی زعیم، رییس اطلاعات و فرهنگ غور صبح امروز (شنبه، ۲۹ ثور) در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که در سیلاب این ولایت حدود ۵۰ تن جان باخته‌اند و احتمال افزایش تلفات نیز وجود دارد، زیرا شمار دیگر هنوز مفقود هستند. آقای زعیم تاکید کرد که سیلاب مدهوش روز گذشته (جمعه، ۲۸ ثور) در شهر فیروزکوه و ولسوالی‌های دولینه، تولک، شهرک و مرغاب تلفات و خسارات سنگین برجای گذاشته است. رییس اطلاعات و فرهنگ غور گفت که ارقام ذکر شده از تلفات ولسوالی‌های دولینه، شهرک و مرکز این ولایت می‌باشند. از دیگر ولسوالی‌ها به دلیل قطع بودن خطوط تلفون تلفات گزارش نشده است. وی افزود تا اکنون دو هزار خانه‌ی مسکونی و دو هزار و ۵۰۰ دکان به‌گونه‌ی کلی و ۴۰۰ خانه‌ی دیگر به‌گونه‌ی قسمی تخریب شده‌ است. او تصریح کرد که همچنان هزار مواشی نیز تلف شده‌اند. آقای زعیم گفت که در حال حاضر راه‌های مواصلاتی ولسوالی‌های غور و شاهراه غور-هرات مسدود است. این مقام محلی تاکید کرد که مردم نیاز شدید به همکاری دارند و خانواده‌های آسیب‌دیده سرپناه و غذا برای خوردن ندارند. همچنین فرماندهی پولیس غور نیز با نشر خبرنامه‌ای گفته است که سیلاب روز گذشته بیشترین خسارت را به خانه‌های سمت جنوب شهر فیروزکوه وارد کرده است. در خبرنامه آمده است که صدها خانه و هزاران جریب زمین زراعتی در مناطق جر کندیوال، تسرغی، پوزه‌لیج، زرتلی، دره شیخ‌ها، فامیلی‌ها، مدرسه و روستاهای اطراف شهر فیروزکوه به‌گونه‌ی کامل تخریب شده است. آموختن نوشتن اخبار دری هرات در پیشین چگونه بود؟ بر‌اساس خبرنامه، اجناس صدها دکان‌ در شهر فیروزکوه نیز زیر آب رفته‌ است. باید گفت که در تصاویر منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی دیده می‌شود که سیلاب وارد دکان‌ها و مراکز فروش شده و مردم در پی کشیدن اجناس از داخل دکان‌ها هستند. تاهنوز میزان کلی تلفات و خسارات سیلاب در غور مشخص نیست. هفته‌ی گذشته سیلاب در ولایت‌های شمالی تلفات و خسارات سنگین برجای گذاشت. براساس آمار، تنها در ولایت بغلان بیش از ۳۰۰ نفر جان باخته اند و هزاران خانه تخریب شده‌ است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 264 بازدید

در ادامه‌ی وضع محدودیت حکومت سرپرست علیه زنان و جنگ در افغانستان، ملالی هلمندی، رییس اجرایی شرکت تولید انرژی خورشیدی «هلمند سولر» اعلام کرد که ۴۷ سال جنگ در افغانستان، نقش مادران را به‌عنوان ستون فقرات خانواده‌ها در کشور تضعیف کرده است. خانم هلمندی این اظهارات را در نشستی که به میزبانی سازمان ملل متحد در مورد حمایت از زنان کارآفرین در کشورهای درگیر جنگ در بحرین برگزار شده بود، مطرح کرده و گفته است که یک مادر در افغانستان بیشترین زمان را در رشد کودک می‌گذراند. او تاکید کرد: «من دریافتم که خانواده‌های پایدارتر هستند که در آن مادران توان‌مند است، دانش دارد و به آن‌ها [خانواده‌ها] فرصت داده می‌شود که کسب درآمد کنند و یک مادر در افغانستان بیشترین زمان را در رشد کودک می‌گذراند.» وی افزود که شرکت زیر اداره وی پس از تسلط دوباره حکومت سرپرست بر افغانستان، گلخانه‌هایی را برای زنان آسیب‌دیده از جنگ و بحران ایجاد کرده است. همچنین حمید هیرمند، شوهر خانم هلمندی نیز در این نشست گفت که حدود ۸۰ درصد از زنان در افغانستان به دلیل جنگ و تحولات اخیر شغل خود را از دست دادند. سازمان ملل نشستی دو روزه‌ای را به هدف حمایت از زنان سرمایه‌گذار و اهمیت سرمایه‌گذاری زنان در کشورهای درگیری جنگ در شهر منامه، پایتخت بحرین، برگزار کرده بود. در این نشست درکنار زنان کارآفرین اهل افغانستان، سرمایه‌گذاران زن از کشورهای الجزایر، عراق، سودان و فلسطین نیز حضور داشته‌اند. این در حالی است که پس از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، محدودیت‌های شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمی‌توانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. این رویکرد حکومت فعلی خانواده‌های را که زنان نان‌آور آنان هستند، با مشکلات جدی اقتصادی روبه‌رو کرده است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 282 بازدید

اضطراب اجتماعی یا SAD ( Social Anxiety Disorder)، در واقع نوعی ارزیابی شخصیتی در موقعیت‌های مختلف اجتماعی می‌باشد. و اما این اختلال درمورد زنان تا حد زیادی وابسته به هنجارها و معیارهای فرهنگی و اجتماعی یک جامعه می‌باشد و می‌تواند این قشر را بیشتر در معرض ابتلا و آسیب قرار دهد؛ زنانی که دچار اضطراب اجتماعی می‌شوند از رویارویی با سایرین و ازینکه چگونه مورد ارزیابی و داوری قرار بگیرند واهمه دارند. آن‌ها اینگونه احساس می‌کنند که در هر جایی افرادی وجود دارند که به محض روبرو شدن با او، ویژگی‌های شخصیتی و رفتارش را مورد تحلیل و وارسی قرار می‌دهن.د بنابراین تا حد زیادی سعی می‌کنند تا از قرار گرفتن در چنین موقعیت‌هایی دوری کنند. این افراد علاقه‌ای به حضور در محیط‌های جمعی از خودشان نشان نمی‌دهند چون برخورد‌های اجتماعی را صحنه‌ی ارزیابی و نقد خود تلقی می‌کنند. برای مثال قرار گرفتن و صحبت کردن در مقابل کتله‌ی عظیمی از شنوندگان و بینندگان برای این افراد سخت خواهد بود. البته که ممکن است اکثر افراد از قرار گرفتن در چنین موقعیتی دچار اضطراب شوند اما برای افرادی که دچار اضطراب اجتماعی باشند، ترسی غیر معقول به همراه خواهد داشت. افرادی با اضطراب اجتماعی از سوی اطرافیان ممکن است به عنوان انسان‌هایی کم‌رو تلقی شوند و از این واژه برای توصیف‌شان استفاده صورت بگیرد که البته جوامع و خانواده‌ها با فرهنگ‌های مختلف برای کم رویی تعاریف متفاوتی به کار می‌برند و همانطور که اشاره کردیم مسائل برمی‌گردد به ارزش‌های یک جامعه و تصویری که در رابطه به موضوعی دارند. اغلب کسانی که به لحاظ اجتماعی و روانشناسی فردی کم‌رو و غیراجتماعی تلقی می‌شوند در یک جامعه و یا فرهنگ ممکن است تحت عنوان انسانی ساکت، مودب و متین در نظر گرفته شوند و همینطور در جوامع سنتی‌تر این رفتار را برای زنان و دختران صفتی مورد قبول و مثبت در نظر می‌گیرند  و حتی آنان را مورد تمجید و تشویق قرار می‌دهند اما از سوی دیگر ممکن است همین رفتار را برای پسران به منزله‌ی ناتوانی او در نظر بگیرند. خویشتن داری و سکوت معنادار و منطقی، یک ویژگی متعالی می‌باشد درحالی که کم‌رویی  پدیده‌ای غیر ارادی، ناخوشایند، ناشی از اعتماد به نفس ناکافی و نوعی معلولیت اجتماعی است که برای هردو جنس زن و مرد امری نامطلوب به حساب می‌آید. جوامع و خانواده‌ها باید تفاوت این دو موضوع را درک کنند و بدانند خویشتن داری و رفتار سالم ارتباطی با عدم حضور معنادار در اجتماع نداشته و هر جامعه نیاز به حضور فعال زنان و دختران در تمامی عرصه‌ها دارد. خانواده‌ها و نحوه‌ی پرورش فرزندان توسط والدین نقش مهمی در یادگیری فعالیت و حضور اجتماعی دارد و اینکه یک خانواده با چه دیدگاه و چه طرز تفکری کودک را پرورش می‌دهد؛ در شکل دهی شخصیت‌شان به شدت اثر گذار خواهد بود. الگوهای رفتاری بزرگسالان ، برنامه‌های رسانه‌ای، نحوه‌ی رفتار و میزان رفتارهای عاطفی و کلامی بزرگسالان در جامعه بیشترین تاثیر را در رفتار اجتماعی و جایگاه اجتماعی کودکان خواهد داشت و می‌تواند آنان را افرادی با روحیه‌ی اجتماعی قوی و یا افرادی مستعد ترس از جامعه به بار بیاورد. در خصوص دختران انتظارات نامعقول خانواده و یا جامعه  همچون حضور در مهمانی‌ها، رفتارهای مصنوعی، طرز پوشش، طرز رفتار در هنگام صحبت کردن و غذا خوردن ، و ... . سختگیری بیش از حد و توقعات غیرضروری تنبیه و یا تشویق‌های نادرست و یا افراطی از جمله اولیه ترین و پایه ترین دلایل زمینه ساز رشد معیوب اجتماعی به شمار می‌رود. در زمینه‌ی اضطراب اجتماعی هیچگاه به صورت میراثی و از طریق ژن‌ها چیزی به فرزندان به ارث نمی‌رسد بلکه هر آنچه از والدین به فرزند انتقال می‌یابد در نتیجه‌ی رفتارها و سبک فرزندپروری آن‌ها می‌باشد. ترس نیز یکی از عوامل این موضوع به شمار می‌رود؛ اینکه کودک در ابتدا چیزی نمی‌داند همه چیز و همه کس در نظرش ناآشنا و غریبه می‌آیند امری طبیعی است و همه چیز برمی‌گردد به نحوه‌ی یاددهی والدین برای برطرف شدن این احساس ترس و اینکه چطور باید از اضطراب حضور در بین افرادی به غیر از خانواده جدا شود و چگونه باید در شرایط مختلف با دیگران برخورد کند، چگونه یاد بگیرد تا در نتیجۀ ارتباط و معاشرت بر ترس از سایرین غلبه کند. که البته خلاف این موضوع نیز میتواند بر تشدید و احتمال بروز اضطراب و ترس از جامعه دامن بزند. اضطراب اجتماعی و ترس از برقراری ارتباطات بین فردی در بین تک فرزندان بیشتر به چشم می‌خورد این موضوع زمانی به صورت جدی مطرح می‌شود که والدین توانایی کافی برای ایجاد زمینۀ ارتباطات اجتماعی و رشد اجتماعی مطلوب کودک را دارا نباشند . فرزند اول و یا تک فرزند معمولا خود را با بزرگترها مقایسه می‌کند و خود را با آنان همانندسازی می‌کند. یا تمایل بیشتر به برقراری ارتباط با آن‌ها نسبت به ارتباط با همسالان خود نشان می‌دهد و یا به عبارتی تک فرزندها در ارتباط با همسالان خود بیشتر دچار مشکل می‌شوند و این موضوع به نحوی زمینه ساز رشد نادرست آن‌ها می‌شود. از سویی دیگر انتظارات بالای والدین و آرمان خواهی فراوان از فرزندشان و احساس ناتوانی در فرزندان در تحقق بخشیدن به این انتظارات فرزندان را دچار احساس بی‌کفایتی می‌کند و باعث می‌شود خودپندارۀ ضعیف نسبت به خودشان داشته باشند که در نتیجه کم‌رویی و اضطراب زیاد در شخصیت کودک پدیدار می‌شود. مدارس و محیط‌های آموزشی می‌توانند به عنوان مکانی برای پرورش ارتباطات اجتماعی و مشوقی برای‌شان باشد. اما با تاسف فراوان به علت عدم آگاهی در چنین محیط ها افرادی را که دچار معلولیت ارتباط اجتماعی هستند به عنوان الگویی برای دیگران قرار می‌دهند و عملا باعث می‌شوند تا افرادی که پتانسیل کافی برای برقراری ارتباطات سالم را دارا اند در دام رفتارهای بیمارگونه و ناسالم بیفتند. زمانی که افراد دارای معلولیت اجتماعی مدام تایید و تشویق شوند در ابتدا خود آن فرد به سمت تقویت رفتار به اصطلاح مودبانه سوق پیدا می‌کند و آن‌ها را تقویت می‌کند و از طرف دیگر باعث می‌شود تا دیگر کودکان با سرمشق قرار دادن او از او الگو بگیرند. این مسئله زمانی مشکل ساز می‌شود که فردی به دلیل کمبودهای عاطفی، تعارضات خانوادگی و یا سایر مشکلات روحی و رفتاری تمایل به مورد تایید قرار گرفتن توسط سایرین داشته باشد و با تایید شدن و اعمال فشارهای روانی و اخلاقی، انضباط خشک و جدی و افراطی، تحقیر و تهدید، اعمال محدودیت های شدید، هدایت به سوی تسلیم پذیری محض و رفتارهای دیکتاتور منشانه زمینه ساز اضطراب و دوری از اجتماع در افراد خواهد شد. این افراد در نهایت قادر به برقراری ارتباط با سایرین نخواهند بود و نمی‌توانند احساسات خوشایند و یا ناخوشایند را منتقل و یا دریافت کنند و مدام دچار احساس تنهایی می‌شوند و به تدریج از ارتباطات آنان کاسته شده و ویژگی افراد دارای اضطراب اجتماعی را به خود می‌گیرند. احساس تنهایی به صورت موقت و گذرا در زندگی همه‌ی ما موضوعی تجربه شده می‌باشد اما اگر این احساس به صورت عمیق شکل بگیرد می‌تواند در زندگی مان تاثیرات جدی‌ای را به دنبال داشته باشد پس با این اوصاف می‌دانیم حضور ما در اجتماع و توانایی ما در برقراری ارتباط و معاشرت با سایرین چقدر در زندگی مان حائز اهمیت می‌باشد و اینکه چقدر خانواده و جامعه در شکل دهی ابعاد شخصیتی افراد و نقش دارند. در مقالۀ بعدی به معرفی علائم اضطراب اجتماعی و راهکارهای درمانی آن خواهیم پرداخت. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»

ادامه مطلب


1 سال قبل - 254 بازدید

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت بلخ می‌گویند که انفجار سرگلوله راکت در ولسوالی بلخ این ولایت، جان دو کودک را گرفته و یک کودک دیگر زخمی شدند. محمد عیسی وثیق، سخنگوی پولیس بلخ گفت که این رویداد روز (جمعه، ۲۸ ثور) در روستای «علم‌خیل» ولسوالی بلخ رخ داده است. آقای وثیق تاکید کرد که انفجار زمانی رخ داده است که سه کودک سرگرم بازی با یک سرگلوله راکت به‌جامانده از جنگ بودند. او تصریح کرد که دو نفر از کودکان جان باخته‌اند و یک کودک دیگر زخم برداشته است. سخنگوی پولیس ولایت بلخ گفت که کودکان جان‌باخته هشت ساله و ۱۰ ساله و اعضای یک خانواده بودند. مواد انفجاری بر‌جای مانده از جنگ و ماین‌های جاسازی‌ شده بارها جان کودکان را در بخش‌های مختلف کشور گرفته است. پیش از این، اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد اعلام کرده بود که سه میلیون تن در افغانستان در شعاع یک کیلومتری ماین‌ها، بمب‌های دست‌ساز و بقایای مواد منفجره‌ بر‌جای مانده از جنگ سال‌‌های گذشته زنده‌گی می‌کنند. براساس آخرین گزارش‌ها، نزدیک به ۶۰۶ کیلومتر مربع خاک افغانستان ملوث به ماین و مهمات انفجاری است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 337 بازدید

منایع محلی از ولایت دایکندی می‌گویند که بیش از ۸۰ دانش‌آموز دختر و دست‌کم سه آموزگار زن، در «مکتب نسوان تمران» ولسوالی کیتی این ولایت مسموم شده‌اند. دست‌کم سه منبع از مردم محل در صحبت با رسانه گوهرشاد گفته‌اند که این دانش‌آموزان پیش از ظهر دیروز (پنج‌شنبه، ۲۷ ثور) در این مکتب دچار مسمومیت شده و سپس در «کلینیک تمران» بستری شدند. براساس گفته‌های منابع، این دانش‌آموزان دختر دچار «خارش بدن» و «تنگی نفس» شده‌اند و حال شماری از آنان وخیم گزارش شده است. منبع می‌گوید که شماری از این دانش‌آموزان که وضعیت شان وخیم بوده است، برای درمان به شهر نیلی، مرکز دایکندی منتقل شدند. منبع تاکید کرد که هنوز علت مسمومیت این دانش‌آموزان روشن نیست و تحقیقات در این زمینه آغاز شده است. باید گفت که مسمومیت دانش‌آموزان دختر در ولسوالی کیتی دایکندی سابقه ندارد و این اولین مورد است که تا اکنون گزارش شده است. همچنین یک منبع از شفاخانه مرکزی دایکندی در صحبت با رسانه گوهرشاد این رویداد را تایید کرده است. منبع گفت که کمبود کپسول‌های آکسجن در شفاخانه مرکزی این ولایت، رسیدگی به این تعداد مسمومان را با مشکل مواجه کرده است. منبع می‌گوید که نفس‌تنگی، خارش بدن، سرخی چشم‌ها و اسهال از علایم این مسمومیت در دانش‌آموزان گزارش شده است. از زمان تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، مواردی از مسمومیت دانش‌آموزان دختر و آموزگاران زن در ولایت‌های مختلف کشور گزارش شده است. این در حالی است که سال گذشته خورشیدی حدود ۸۰ دانش‌آموز دختر و آموزگار زن در دو مکتب دولتی در ولسوالی سانچارک ولایت سرپل مسموم شده بودند که واکنش‌های گسترده‌ در پی داشت.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 383 بازدید

نویسنده: مهدی مظفری دنیای مجازی مملو از تصاویر کودکان است؛ تصاویری از آن‌ها در حال غذا خوردن، خندیدن، گریه کردن، خوابیدن، و حتی لحظات بیماری یا دستشویی رفتن. پدر و مادرها به طور روزمره عکس‌های فرزندان خود را در گروه‌های خانوادگی، شبکه‌های اجتماعی، وبلاگ‌ها و سایر پلتفرم‌ها به اشتراک می‌گذارند. در این میان، هویت مجازی کودک پیش از آنکه او فرصتی برای تصمیم‌گیری داشته باشد، توسط والدین و به هر شکلی که آن‌ها صلاح می‌دانند، شکل می‌گیرد. اما این رویه می‌تواند پیامدهای منفی به همراه داشته باشد، هم از نظر امنیتی و هم از نظر اخلاقی. اکثر کودکان دوساله نسل جدید به وسیله والدین‌شان در فضای مجازی حضور دارند. طبق یکی از بررسی‌ها، در آمریکا بیش از نود درصد کودکان آمریکایی بسیاری از عکس‌های‌شان در پلتفرم‌های مجازی و صفحات وب آپلود شده است و به آسانی در دسترس همه‌گان قرار دارد. از این رقم، بیش از هشتاد درصد این کودکان زیر دو سال می‌باشند. کودکانی که لحظات زندگی‌شان در دنیای مجازی ثبت می‌شود، ممکن است پس از گذر از دوران خردسالی دریابند که هویت مجازی آن‌ها تا حدود زیادی، و غالباً توسط والدین‌شان، شکل گرفته است. این امر با توجه به ماهیت جستجوپذیر، اشتراک‌پذیر و ماندگار محتوای مجازی، نقشی دوگانه برای والدین به عنوان هم «والد» و هم «ناشر» ایجاد می‌کند و پرسش‌های مهمی را در باب حریم خصوصی، رضایت و ماهیت کلی رابطه والد و فرزند به وجود می‌آورد. کارشناسان، متخصصان حقوق کودک و مدافعان سلامت روان، نگرانی فزاینده‌ای را در خصوص تعارض ذاتی بین «آزادی والدین در انتشار عکس‌های فرزندان‌شان» و «حفظ حریم خصوصی کودکان» ابراز می‌کنند. با وجود اینکه اشتراک‌گذاری اطلاعات و عکس‌های کودکان، اغلب با نیت خیر و بدون سوء نیت انجام می‌شود. اما والدین غالباً از عواقب بلندمدت و ماندگاری اینگونه اطلاعات در فضای مجازی غافل هستند. عواقب و خطرات امنیتی یکی از بزرگترین خطرات به‌اشتراک‌گذاری بی‌رویه عکس کودکان، سرقت هویت است. به عنوان مثال، برخی از بزرگسالان عادت دارند نام و تاریخ تولد فرزند خود را در تبریک تولد و سایر پست‌های خود در شبکه‌های اجتماعی مانند فیسبوک و اینستاگرام ذکر کنند. این اطلاعات به راحتی قابل دسترسی برای مجرمان سایبری است که می‌توانند از آن‌ها برای ایجاد پروفایل‌های جعلی به نام کودک یا برای اهداف کلاهبرداری دیگر استفاده کنند. خطر دیگر، کودک آزاری مجازی است. افراد سودجو می‌توانند عکس‌های کودکان را از شبکه‌های اجتماعی برداشته و آن‌ها را به عنوان عکس‌های خود یا برای سوء استفاده جنسی منتشر کنند. علاوه بر این، به اشتراک گذاری اطلاعات لحظه به لحظه در مورد مکان کودک می‌تواند امنیت او را به خطر اندازد. افراد غریبه می‌توانند از این اطلاعات برای ربودن یا آزار کودک استفاده کنند. اشتراک گذاری بی‌حد و مرز عکس‌های کودکان در فضای مجازی، حتی در گروه‌های خصوصی فیسبوک یا حساب‌های حفاظت‌شده اینستاگرام و دیگر پلتفرم‌ها، بدون خطر نیست. استیسی اشتاینبرگ، استاد حقوق در لوین کالج دانشگاه فلوریدا و مدیر مرکز کودکان و خانواده در این دانشگاه، در این باره می‌گوید: «در مورد گروه‌های خصوصی، این تصور غلط وجود دارد که همه اعضا همدیگر را می‌شناسند و منافع مشترکی دارند.» والدین و پرستاران باید مراقب باشند که عکس‌های کودکان را فقط با افرادی به اشتراک بگذارند که به آن‌ها اعتماد دارند و می‌دانند که این عکس‌ها را دانلود، بازنشر یا از آن‌ها سوء استفاده نمی‌کنند. همچنین باید از تنظیمات حریم خصوصی قوی برای حساب‌هایی که در آن‌ها عکس‌ها به اشتراک گذاشته می‌شود، اطمینان حاصل کنند. این شامل نظارت بر دسترسی افراد به این حساب‌ها و محدود کردن امکان اشتراک‌گذاری مجدد این عکس‌ها توسط دیگران می‌شود. اشتاینبرگ می‌گوید: «بسیاری از والدین تصور می‌کنند که گروه‌های خصوصی یا حساب‌های حفاظت‌شده فضای امنی هستند و به همین دلیل در به اشتراک‌گذاری محتوا با مخاطبان محدود خود احتیاط کمتری می‌کنند. اما این محتوا هنوز هم می‌تواند در معرض دید افراد زیادی قرار گیرد.» اشتراک‌گذاری تصاویر کودکان و مسئله شکل‌گیری هویت ایشان پیامدهای اشتراک‌گذاری گسترده اطلاعات کودکان فراتر از مسائل امنیتی است و پارادایم جدیدی در فرزندپروری را رقم می‌زند. دیگر نقش والدین و پرستاران صرفاً به مراقبت و نگهداری از کودکان محدود نمی‌شود، بلکه در بسیاری موارد، آن‌ها به طور بالقوه به پخش‌کنندگان اطلاعات مربوط به فرزندان خود برای مخاطبان وسیع تبدیل می‌شوند. این حجم عظیم از اشتراک‌گذاری مزایای آشکاری برای افراد، مانند خانواده‌ها و دوستانی که از نظر جغرافیایی از هم دور هستند یا والدینی که برای دریافت مشاوره از دوستان مورد اعتماد، جزئیات زندگی فرزندان خود را به اشتراک می‌گذارند، به همراه دارد. با این حال، این مدل جدید می‌تواند حق حاکمیت کودک بر شکل‌گیری هویت خود را نیز به خطر اندازد. کودکان در حال رشد، در حال کشف هویت خود و یافتن جایگاه‌شان در دنیای اطراف‌شان هستند. به اشتراک‌گذاری مداوم عکس‌ها و اطلاعات شخصی آن‌ها در فضای مجازی، حریم خصوصی آن‌ها را نقض می‌کند و می‌تواند احساس امنیت و کنترل آن‌ها را بر اطلاعات‌شان از بین ببرد. برعلاوه، هنگامی که والدین تصاویر کودکان خود را به طور آنلاین به اشتراک می‌گذارند، تصویری را از آن‌ها به دنیا ارائه می‌کنند که ممکن است با تصویری که خود کودک از خود دارد، مطابقت نداشته باشد. این امر می‌تواند قدرت انتخاب کودکان را در مورد نحوه ارائه خود به دنیا و نحوه شکل‌گیری هویت‌شان محدود کند. در اینباره نکته آخر اینکه کودکانی که عکس‌های‌شان به طور مکررا در شبکه‌های اجتماعی شیر می‌شود،  ممکن است احساس فشار کنند که همیشه  بهترین نسخه از خود را به نمایش بگذارند و مورد تأیید دیگران باشند. این امر منجر به مشکلات سلامت روان مانند اضطراب، افسردگی و کاهش اعتماد به نفس کودک نیز شود.

ادامه مطلب