ملاله یوسفزی، فعال آموزش دختران و برنده جایزهی صلح نوبل به محدودیت آموزش دختران افغانستان واکنش نشان داده و میگوید که شجاعت زنان افغانستان در برابر حکومت سرپرست برای مردم جهان «منبع الهام» است.
خانم یوسفزی امروز (دوشنبه، ۲۶ سنبله) با انتشار پیامی در حساب کاربری ایکس خود از ادامهی مبارزه و مقاومت زنان و دختران افغانستان در برابر سیاستهای حکومت فعلی ستایش کرده است.
او تاکید کرد: «امروز میخواهم پیامی را با خواهران قوی افغانم شریک سازم. در حالی که حکومت فعلی از رفتن شما به مکتب ممانعت میکنند و سعی دارند که شما را از صحنه زندگی اجتماعی محو کنند، شما در برابر جنایات مبارزه میکنید و پیوسته در حال مقاومت هستید. شجاعت شما برای من و مردم سراسر جهان منبع الهام است.»
او افزود که تصور آن سخت است در سه سال گذشته حکومت فعلی آموزش را بهروی دختران بالاتر از صنف ششم ممنوع کرده است.
وی میگوید که اینها همه بخشی از سیاستهای بیرحمانه و زنستیزانهی دولت است که زنان را از کار، تحصیل و مشارکتهای اجتماعی محروم کرده است.
خانم یوسفزی در ادامه گفت که میلیونها دختر افغانستان حتا اگر از رفتن به مکتب منع شده باشند، از راههای مختلف از جمله آموزش در خانه، آموزش آنلاین و رادیو و تلویزیون به یادگیری ادامه میدهند.
او در پیامش تاکید کرده است که از آموزش زنان و دختران افغانستان حمایت میکند.
در حالی ملاله یوسفزی از آموزش زنان و دختران افغانستان حمایت میکند که حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانشجویان دختر را از رفتن به دانشگاهها دولتی و خصوصی و آموزشگاههای خصوصی منع کردند.
باید گفت که محدودیتهای حکومت فعلی، باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند.
سازمان ملل متحد و جامعهی جهانی در سه سال اخیر بارها خواستار لغو ممنوعیت حق آموزش و کار زنان در افغانستان شدهاند، اما حکومت سرپرست تا اکنون به این خواستها اعتنا نکرده است.
در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
همچنین به تازگی، قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی حتا صدای زنان را «عورت» عنوان کرده است.
بخش زنان سازمان ملل پیش از این نیز گفته بود که محدودیتها بر زنان تاثیر مخربی بر زندگی آنان در افغانستان داشته است.