پنی وانگ، وزیر خارجه آسترالیا نگرانی شدید خود را از وضعیت زنان و دختران افغانستان ابراز کرده و گفته است که آینده صلح‌آمیز افغانستان به مشارکت کامل زنان و دختران در همه عرصه‌های جامعه بستگی دارد.
خانم وانگ که در یک کنفرانس مطبوعاتی در نیویارک صحبت می‌کرد، گفت که بدون مشارکت کامل زنان، افغانستان به صلح و ثبات دست نخواهد یافت.
وی تاکید کرد که آسترالیا با وجود ایستادگی در کنار زنان و دختران افغانستان، آن‌ها را صادق می‌داند و از شجاعت زنان افغانستان الهام می‌گیرد.
همچنین شماری از زنان اهل افغانستان که در شرایط سخت در افغانستان زندگی می‌کنند خواستار رفع محدودیت‌ها در برابرشان شده و می‌خواهند که جامعه‌ی جهانی به ویژه کشورهای که روابط نزدیک با حکومت سرپرست دارند، فشارها را بر حکومت افزایش دهند.
از سویی هم، انتونیو گوتیرش، دبیرکل سازمان ملل در سخنرانی روز دوشنبه هفته جاری خود در نشست در مورد زنان افغانستان در نیویارک گفت که زنان و دختران با بحران عمیق تبعیض و ظلم براساس جنسیت روبرو هستند.
او با اشاره به قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر که در ماه گذشته اعلام شد، گفت که این قانون حذف سیستماتیک زنان و دختران از زندگی عمومی را رسمی می‌سازد.
در حالی وزیر خارجه آسترالیا از حقوق زنان افغانستان حمایت می‌کند که حکومت سرپرست پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از تحصیل محروم و سپس دانش‌جویان دختر را از رفتن به دانشگاه‌ها دولتی و خصوصی و آموزشگاه‌های خصوصی منع کردند.
باید گفت که محدودیت‌‌های حکومت فعلی، باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار این، طی سه سال گذشته شمار زیادی از پسران به دلیل چالش‌های اقتصادی مجبور به ترک آموزش شده‌اند.
سازمان ملل متحد و جامعه‌ی جهانی در سه سال اخیر بارها خواستار لغو ممنوعیت حق آموزش و کار زنان در افغانستان شده‌اند، اما حکومت سرپرست تا اکنون به این خواست‌ها اعتنا نکرده است.
در کنار آن زنان از رفتن به باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.
همچنین به تازگی، قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی حتا صدای زنان را «عورت» عنوان کرده است.
بخش زنان سازمان ملل پیش از این نیز گفته بود که محدودیت‌ها بر زنان تاثیر مخربی بر زندگی آنان در افغانستان داشته است.
