شماری از زنان معترض از جامعهی جهانی، سازمانهای حقوق بشری و کشورها خواستهاند به وضعیت وحشتناک زنان و دختران در افغانستان توجه کنند و اقدامات قاطعانهای برای حمایت و حفاظت از حقوق آنان انجام دهند. زنان معترض در بیانیهی مشترک گفتهاند که این بیانیه را در این برههی تاریک و دردناک از تاریخ افغانستان، با قلبی مملو از اندوه و خشم منتشر کردهاند. در ادامه آمده است که زنان و دختران افغانستان تحت رژیم «ستمگر و جابر حکومت فعلی» بهطور سیستماتیک از تمامی عرصههای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی حذف شدند. آنان وضعیت زنان و دختران افغانستان را در ابعاد مختلف وحشتناک توصیف کرده و از سازمان ملل متحد، نهادهای حقوق بشری و کشورهای منطقه و جهان خواستهاند که در برابر این وضعیت وحشتناک نظارهگر نباشند. در بیانیه آمده است که حکومت فعلی نباید از هیچگونه حمایت مالی و سیاسی برخوردار شوند و سران این گروه باید بهعنوان ناقص حقوق بشر و حقوق زنان در لیست سیاه بینالمللی قرار گیرند. در ادامه آمده است که باید جلو پولهای ارسالی ماهیانهی آمریکا به حکومت سرپرست گرفته شود. این زنان تاکید کردند: «ما از جامعهی جهانی و سازمانهای حقوق بشری میخواهیم که فورا و بهطور جدی به وضعیت زنان افغانستان توجه کنند و اقدامات لازم را برای حفاظت از حقوق آنان انجام دهند. ما باور داریم که با همبستگی و تلاشهای مشترک، میتوانیم به این وضعیت وحشتناک پایان دهیم.» زنان معترض به اظهارات اخیر کرن دیکر، کاردار سفارت آمریکا برای افغانستان نیز اشاره کرده و سخنان او را ناامیدکننده خواندهاند. این در حالی است که خانم کرن دیکر گفته بود که در سومین نشست دوحه، نمایندگان حکومت فعلی ادعا کردند که افغانستان امروز در مسیری قرار دارد که مردم این کشور میخواستند. زنان معترض گفتهاند که حکومت فعلی هیچگاه مورد قبول و پسند مردم افغانستان نبوده و نخواهند بود. در حالی زنان معترض از حقوق زنان و دختران افغانستان دفاع میکند که حکومت سرپرست پس از تسلط بر افغانستان، با صدور بیش از ۵۰ فرمان، زنان و دختران را در جنبههای مختلف محدود و حقوق شان را نقض کرده است. همچنین در این مدت، حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاهها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند.
برچسب: ستم
کارن ملکیور، عضو پارلمان اروپا میگوید که زنان و دختران هزاره در افغانستان به دلیل هویت قومیشان، با ظلم و ستم بیشتری مواجه هستند. خانم ملکیور این اظهارات را در صحبت در پارلمان اروپا مطرح کرده و گفت: «برای زنان هزاره، قومیت آنها لایهی دیگری از ظلم و ستم را به واقعیت بیرحمانهای که صرفا با زن بودن با آن روبرو هستند، اضافه میکند.» وی در صحبتهایش تاکید کرد که اکنون حکومت فعلی در افغانستان رویاهای زنان و دختران را ربوده است، زنان در خانههایشان در قفس هستند و یک نسل تحت سلطهی حکومت سرپرست رنج میبرند. به گفتهی او، در حالیکه جهان «معاملهگرانه» و با «سکوت» وضعیت زنان و دختران افغانستان را تماشا میکند، ما باید به حرف زدن در مورد وضعیت این کشور ادامه بدهیم. خانم ملکیور تاکید کرد: «آیا ما نسلی خواهیم بود که چشمان خود را بسته است؟ یا ما نسلی هستیم که برای حق آموزش، حق کار و به سادگی حق وجود داشتن زنان افغانستان مبارزه میکند؟» این در حالی است که پارلمان اروپا دیروز (پنجشنبه، ۲۴ حوت) با صدور قطعنامهای، گفته بود که حکومت سرپرست عملا زنان و دختران را از زندگی عمومی حذف کرده است و این بهمثابهی آزار جنسی و آپارتاید جنسیتی است. اعضای پارلمان اروپا در این قطعنامه از حکومت سرپرست خواستهاند که به حقوق زنان و دختران احترام بگذارند و مجازات افراد متهم در ملأ عام را متوقف کنند. در حالی این عضو پارلمان اروپا از علمکرد حکومت فعلی انتقاد میکند که زنان و دختران در افغانستان با محدودیتهای شدید مواجه هستند. زنان و دختران افغانستان حق آموزش، حق کار و حق فعالیتهای اجتماعی و سیاسی ندارند.
نمایندگی دنمارک در سازمان ملل متحد گفته است که خبرنگاران زن در افغانستان، به طور روزمره در برابر «ستم» مقاومت میکنند و برای تهیه محتوای رسانهای جان خود را به خطر میاندازند. نمایندگی دنمارک در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این اظهارات را در نشستی درباره وضعیت روزنامهنگاران زن در افغانستان که در مقر سازمان ملل برگزار شده بود، مطرح کرده است. در ادامه آمده است که در این نشست درباره این گفتگو شد که جامعه جهانی چگونه میتواند از روزنامهنگاران زن در افغانستان تحت تسلط حکومت فعلی حمایت کند. همچنین شماری از خبرنگاران زن افغان در این نشست درباره وضعیت رزونامهنگاران زن در افغانستان تحت کنترول حکومت سرپرست صحبت کردند. این نشست در ادامه شصتوهشتمین دور نشستهای مقام زن ملل متحد برگزار شده بود. این در حالی است که حکومت فعلی مانند دیگر حوزههای زندگی و فعالیت زنان، قوانین محدودکنندهای در ارتباط به فعالیت رسانهای زنان نیز وضع کرده است. پیشتر مرکز خبرنگاران افغانستان گفته بود که در بیشتر از دو سال حاکمیت حکومت فعلی در افغانستان حداقل ١٤ دستور در زمینه چگونگی کار رسانهها و خبرنگاران صادر و اجرا شده که آزادی رسانهها را به شکل جدی محدود کرده است. به گفته این مرکز، برخی محدودیتهای حکومت فعلی بهطور ویژه زنان را هدف قرار داده است. براثر این محدودیتها، تعداد زیادی از روزنامهنگاران زن مجبور شدند که شغل خود را از دست بدهند و شماری هم به کشورهای دور و نزدیک مهاجرت کردهاند.