
نصیراحمد فایق، سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد اعلام کرده است که سیاستهای حکومت سرپرست، نسل کاملی از جوانان افغانستان را با آیندهی نامشخص و تاریک روبرو کرده است. آقای فایق این اظهارات را در شصتوسومین اجلاس کمیسیون توسعهی اجتماعی سازمان ملل متحد در نیویارک مطرح کرده و گفته است که افغانستان ۳۰ سال پس از اعلامیهی کپنهاگ، یکی از شدیدترین بحرانهای اجتماعی و اقتصادی تاریخ خود را تجربه میکند که میلیونها نفر را به فقر کشانده و زنان و دختران را از زندگی عمومی به صورت کامل حذف کرده است. وی در اجلاس تاکید کرده است که آموزش پایه و اساس پیشرفت اجتماعی و اقتصادی است، اما در افغانستان این زیربنا بهطور سیستماتیک در حال تخریب است. او به محرومیت دختران و زنان افغانستان از آموزش و کار اشاره کرده و افزوده است: «این آپارتاید جنسیتی نه تنها یک فاجعهی حقوق بشری است بلکه یک بحران اقتصادی نیز محسوب میشود.» سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان مل متحد گفت که هیچ کشوری نمیتواند توسعه یابد وقتی نیمی از جمعیت آن کنار گذاشته شوند. همچنین نصیراحمد فایق در بخشی از صحبتهایش با اشاره به منع تحصیل دختران در انستیتوتهای طبی گفته است که با محدودیت جدید جان بیشماری از افراد به خطر خواهد افتاد و مرگومیر مادران افزایش خواهد یافت. او هشدار داده و گفت: «اگر اقدامی نکنیم نسل آیندهی افغانستان، نسلی بدون تفکر انتقادی، بدون فرصت و بدون امید خواهد بود. ما باید دسترسی به آموزش باکیفیت، مهارتهای مدرن و فرصتهای اقتصادی را فراهم کنیم تا آیندهی افغانستان را حفظ نماییم.» آقای فایق میگوید که جامعهی بینالمللی نباید نسبت به وخامت اوضاع در افغانستان بیتفاوت باشد و مردم افغانستان، بهویژه زنان، دختران و جوانان نباید به فراموشی سپرده شوند. حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاهها را نیز بهروی دختران بستند. همچنان در تازهترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوتهای طبی را نیز منع کرده است و به این ترتیب دختران را بهصورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است. این اقدام حکومت فعلی افغانستان باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بمانند. در کنار آن زنان و دختران از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شدهاند.