مسوولان در وزارت اطلاعات و فرهنگ حکومت سرپرست اعلام کرده‌اند که حکومت فعلی برای آوازخوان‌ها و محلی‌خوانان در افغانستان کار جایگزین معرفی کرده است. آنان می‌توانند در سرودن نعت و تولید ترانه‌های اسلامی مصروف شوند. خبیب غفران، سخنگوی این وزارت به رسانه‌ها گفته است که هنرمندان و آوازخوان‌ها حالا می‌توانند در سرودن نعت (شعر مذهبی) و تولید ترانه‌های اسلامی، با حکومت حکومت سرپرست همکاری همه جانبه کنند. آقای غفران تاکید کرد: « ادارات ما با افرادی که در گذشته آواز می‌خواندند و به گفته خودشان هنرمند بودند، تماس گرفته‌اند تا بیایند و استعدادهای شان را در بخش‌های که فرهنگ اصیل افغانی با آن مشکلی ندارد، به کار بگیرند و در بخش کمپوز، سرودن نعت و ترانه‌ها اسلامی و زمزمه‌ی شعرها همکاری کنند.» او افزود که وزارت اطلاعات و فرهنگ از هنرهایی حمایت می‌کند که «در فرهنگ اصیل افغانستان و شریعت اسلامی در مورد آن ملاحظه‌ای وجود نداشته باشد. سخنگوی وزارت اطلاعات و فرهنگ تصریح کرد که در بخش ترانه، شعر و زمزمه، افغانستان هنرمندان و ترانه‌خوان‌های قوی دارد. خبیب غفران در ادامه گفت که آنچه در گذشته موسیقی یا آوازخوانی گفته می‌شد و بخشی از فرهنگ افغانستان بود، متاسفانه تعریف غلطی از موسیقی بود و فرهنگ اصیل افغانستانی ایجاب نمی‌کند که از آن حمایت شود. قابل ذکر است که حکومت سرپرست موسیقی را حرام می‌داند و آن را در افغانستان ممنوع کرده و چندین مرتبه سازها و وسایل موسیقی را توقیف کرده و از بین برده است. همه دستاندرکاران این عرصه هنری هم کارشان را از دست داده‌اند. مشخص نیست آیا هنرمندان برای همکاری به این وزارتخانه مراجعه کرده‌اند یا نه اما بیشتر آنها می‌گویند حکومت فعلی به آوازخوان‌ها و نوازندگان دید مثبتی ندارد. میرمفتون، محلی‌خوان و چهره سرشناس موسیقی افغانستان که به سبک منحصربه‌فرداش مشهور است یکی از کسانی است که پس از روی کار آمدن دوباره‌ی حکومت فعلی در افغانستان، کشور مانده است. این محلی‌خوان مشهور تقریباً هنر و آوازخوانی را ترک کرده و می‌گوید مشغول کشاورزی است. همچنین در افغانستان تحت حاکمیت حکومت فعلی از کنسرت، برنامه موسیقی در رسانه‌ها و ساز و آواز در مراسم شخصی و خانوادگی خبری نیست. بسیاری از هنرمندان می‌گویند منزوی شده و امیدی هم به آینده ندارد. شمار قابل ملاحظه‌ای از هنرمندان ناگزیر شده‌اند که افغانستان را ترک کنند. برخی به ایران و تعدادی هم به پاکستان مهاجر شده‌اند. بعضی از دست‌اندکاران هنر موسیقی در افغانستان به سایر کشورها از جمله ازبکستان، تاجیکستان، ترکیه، هند و کشورهای غربی رفته‌اند.

وزارت عدلیه‌ی حکومت سرپرست افغانستان اعلام کرده است که ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر این حکومت «قانون امر به معروف و نهی از منکر» را توشیح کرده و این قانون اکنون در کشور نافذ است. این وزارت با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این قانون در یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده توشیح و در جریده رسمی نشر شده است. در این قانون پوشاندن تمام بدن زن لازمی، پوشاندن صورت به سبب ترس از فتنه ضروری و صدای زنان، جزء «عورت» عنوان شده است. در این اعلامیه آمده است که وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست و محتسبان آن مسوول تطبیق این قانون مطابق شریعت و فقه حنفی هستند. باید گفت که ماده‌ی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگ‌ها، نعت‌ها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین در بند چهارم این ماده آمده است که «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، در بند پنجم آمده است که «زنان مسلمان مکلف‌اند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند» و در بند ششم هم آمده است که «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب» است. در بند هفتم ماده‌ی سیزدهم این قانون آمده است که «نظر کردن مردان بالغ بیگانه به بدن و روی زنان و نظر کردن زنان بالغ به مردان بیگانه» حرام دانسته شده و در بند هشتم آن گفته شده است که «هرگاه زن بالغ برای حاجت ضروری از خانه‌ی خویش بیرون شد، مکلف است که صدا، روی و بدن خود را ستر نماید.» همچنین در بخش دیگر این قانون مسوولیت محتسبان وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی در قبال رسانه‌ها و مطبوعات توضیح داده شده است. باید گفت که در ماده‌ی هفدهم این قانون آمده است که یک محتسب باید مسوولان رسانه‌ها را به نشر مطالبی که مخالف مذهب و شریعت نباشد، توهین و تحقیر مسلمان در آن نباشد و عکس‌های ذیروح (جانداران) در آن نباشد، مکلف کند. زنان بدون محرم و وسایط مسافربری در این قانون پخش موسیقی در وسایط مسافربری، انتقال زنان بی‌حجاب و انتقال زنانی که محرم شرعی عاقل و بالغ ندارند، منع شده است. براساس این قانون نوروز، شب یلدا، آتش‌بازی، تراشیدن ریش و کم‌کردن آن از قبضه، پوشیدن نکتایی و اصلاح مو برخلاف شریعت اسلامی؛ خارج شدن صدای زنان از خانه و تماشای عکس و فیلم جانداران در کامپیوتر و موبایل از جمله‌ی «منکرات خاص» دانسته شده و گفته شده که محتسب مسوولیت دارد از آن جلوگیری کند. در این قانون تعزیراتی نیز برای افرادی که امر به معروف و نهی از منکر را مطابق این قانون رعایت نمی‌کنند، درنظر گرفته شده است. براساس این قانون، به متخلف ابتدا توصیه می‌شود، سپس از عذاب الهی ترسانده می‌شود، پس از آن تنبیه و تهدید لفظی می‌شود و در مرحله‌ی بعدی جریمه‌ی نقدی می‌شود. پس از آن از یک تا ۲۴ ساعت و از یک روز تا سه روز در محابس عمومی حبس می‌شود و در نهایت جزایی را که محتسب لازم بداند و در محاکم نباشد اجرا می‌شود. باید گفت که وزارت امر به معروف و نهی از منکر در بیش از سه سال اخیر محدودیت‌های گسترده بر آزادی‌‌های اساسی شهروندان، به‌ویژه زنان وضع کرده است و بارها زنان و دختران جوان را از جاده‌ها به اتهام «بدحجابی» بازداشت کرده است.

مجمع مدافعان حقوق بشر از حذف و محو آثار فرهنگی توسط حکومت سرپرست در افغانستان هشدار داده و از جامعه بین‌المللی خواسته است که «فاجعه فرهنگی» در این کشور را جدی بگیرد. این مجمع با نشر اعلامیه‌ای گفته است که به دلیل حذف نهادهای فرهنگی و محدودیت‌های حکومت سرپرست در افغانستان، فرهنگیان و هنرمندان دچار آشفتگی روحی و روانی شدند و رویه حکومت فعلی، هنرمندان و فرهنگیان را دچار آسیب روحی و روانی کرده و به افسردگی عمیق مبتلا ساخته است. مدافعان حقوق بشر از وضعیت بد اقتصادی و روانی فرهنگیان آواره در کشورهای همسایه نیز ابراز نگرانی کرده است. در اعلامیه آمده است: «محو آثار فرهنگی و تحمیل محدودیت‌های گسترده بر فرهنگیان، ماموریت کلیدی حکومت فعلی است. حکومت فرهنگ رنگین مردم افغانستان را در خطر نابودی قرار داده است.» مجمع مدافعان حقوق بشر از تعطیلی گسترده نهادهای فرهنگی ابراز نگرانی کرده و تاکید کردند: «کوچه خرابات، که مهد طرب بود، به متروکه تبدیل شده است.» کوچه خرابات در ناحیه اول شهر کابل، کانون موسیقی کلاسیک و غزل‌خوان‌های افغانستان بوده است. آنان می‌گویند که ساختمان‌های تئاتر، سینما، نمایش‌های موسیقی و نگارستان‌ها نابود شده‌اند. دیپارتمنت‌های هنرهای زیبا در دانشگاه‌ها و انستیتوت ملی موسیقی حذف شده‌ و گروه‌های هنری تعطیل شده‌اند. آنان از نهادهای حامی فرهنگ و سازمان‌های بین‌المللی، از جمله یونسکو خواسته‌اند که وضعیت فاجعه‌بار فرهنگی افغانستان را در دستور کار قرار دهند. مدافعان حقوق بشر افغانستان از کشورهای عضو شورای امنیت و شورای حقوق بشر سازمان ملل خواسته‌اند که به منظور رفع فاجعه فرهنگی در افغانستان، «دیپلماسی فرهنگی» را فعال سازند. آنان از مدافعان حقوق بشر و فرهنگیان کشور خواسته‌اند که در برابر آنچه «فاجعه فرهنگی» خوانده شده، سکوت نکنند. قابل ذکر است که حکومت سرپرست با برگشت به قدرت، موسیقی را ممنوع کرد. هزاران هنرمند و آوازخوان شغل و کارشان را از دست دادند و مجبور به ترک کشور شدند. در سه سال گذشته، گزارش‌هایی در مورد برخورد خشونت‌آمیز حکومت فعلی با شنوندگان موسیقی نیز نشر شده است. همچنین وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی، به رانندگان توصیه کتبی کرد که از پخش موسیقی خودداری کنند.

مسوولان امر به معرف و نهی از منکر حکومت سرپرست در ولایت بدخشان می‌گویند که شماری از آلات موسیقی را در این ولایت به آتش کشیده‌اند. سمیع‌الله سروش، آمر محتسبان امر به معروف و نهی از منکر بدخشان امروز (یک‌شنبه، ۳۱ سرطان) گفت که این ابزارهای موسیقی از ولسوالی‌های مختلف این ولایت ضبط شده است. آقای سروش تاکید کرد که در پیوند به جمع‌آوری آلات موسیقی هیچ کس بازداشت نشده، اما به تعداد ۴۵ آلات موسیقی به آتش کشیده شده است. قابل ذکر است که با روی‌کارآمدن حکومت فعلی در کشور، حکومت محدودیت‌های زیادی را علیه زند‌گی اجتماعی شهروندان و به ویژه زنان و دختران وضع کرده است. این در حالی است که حکومت فعلی به شدت با موسیقی مخالف می‌باشد، نواختن و شنیدن موسیقی را حرام می‌داند و باور دارد که آلات موسیقی وسایل شیطانی است. این وزارت پیش از این نیز نواختن و شنیدن موسیقی را برای شهروندان کشور منع کرده و به‌جای آن، ترانه‌ها و نعت‌های ساخته‌شده‌ی خودشان را ترویج می‌کنند‌.