برچسب: مشکلات خانوادگی

1 هفته قبل - 90 بازدید

زینب، زنی حدوداً چهل‌ساله است. مادر چهار طفل است و سال‌هاست که از "زن بودن" فقط زخم خورده. او از همان نوجوانی، به عقد مردی درآمد که از خودش بسیار کلان‌تر بود. مردی خشن، کم‌محبت و پرغُر، اما در آن روزها، همین مرد برایش یک پناه بود؛ چون خانه‌ی پدرش از سختی، چیزی کمتر از جهنم نداشت. او با هزار آرزو وارد خانه شوهر شد، اما روز به روز، از آن آرزوها فقط خاکستر باقی ماند. سال‌ها با مردی زندگی کرد که هیچ‌گاه او را درک نکرد، دوست نداشت، و تنها به‌عنوان یک خدمت‌کار به او نگاه می‌کرد. اما زینب ماند، تحمل کرد، طفل آورد، شب نخوابید، گرسنگی کشید، سیلی خورد، اما دم نزد. به‌خاطر اولادهایش، به‌خاطر این‌که خانه‌اش خراب نشود، به‌خاطر اینکه مجبور نباشد به خانه پدرش برگردد؛ همان خانه‌ای که هیچ وقت جای آرامی برایش نبود. چند سال قبل، زندگی‌اش یک‌بار دیگر زیرورو شد. شوهرش، بدون این‌که چیزی بگوید، دختری هجده‌ساله را به خانه آورد. دختر، فراری بود؛ از خانواده بریده، بی‌پناه، بی‌سرنوشت. مرد، اول گفت که برای کمک آورده‌اش، اما بعد، بدون اجازه و رضایت زینب، با او نکاح کرد. زن دوم، جوان بود، زیبا بود، بی‌تجربه بود، اما همه‌ی قلب مرد را تسخیر کرد. از آن روز به بعد، محبت، احترام، توجه و حتی پول، همه رفت طرف زن نو. زینب، که سال‌ها خون دل خورده بود، حالا باید شاهد می‌بود که شوهرش چطور با زنی به عمر دختر خودش، مثل شاهزاده رفتار می‌کند؛ و خودش؟ خودش به یک خدمه در خانه‌اش تبدیل شده بود. شوهرش حالا با زن نو می‌خندید، برایش بازار می‌رفت، لباس می‌خرید، عکس می‌گرفت، در تلویزیون با هم فلم می‌دیدند. اما وقتی نوبت به زینب می‌رسید، فقط امر و نهی بود: «این‌کار را بکن، چرا این‌قدر دیر شدی، چرا طفل را نگرفتی، چرا خاموش نمی‌شوی؟» زینب بارها خواست طلاق بگیرد. اما چطور؟ به کجا می‌رفت با چهار طفل؟ در جامعه‌ای که زن مطلقه را با هزار چشم می‌بینند، و مهاجر بودن هم درد را دوچندان می‌سازد. خانواده‌اش در افغانستان حمایتش نمی‌کردند. پدرش سال‌ها پیش گفته بود: «یا با شوهرت بساز یا دیگر به خانه ما نیا.» زینب ماند. برای اولادهایش، برای اینکه بی‌سرپناه نشود، برای اینکه مجبور نباشد در جاده‌ها دست دراز کند. ماند و هر روز مرد. صبح زود بیدار می‌شود، نان می‌پزد، لباس می‌شوید، طفل‌ها را آماده مکتب می‌سازد، خانه را جارو می‌کند، ظروف می‌شوید، و شب که می‌شود، باز هم خسته‌گی‌اش دیده نمی‌شود. حتی گاه زن نو می‌گوید: «خاله زینب، برایم چای بیار.» و او با لبخند تلخ، می‌گوید: «چشم.» شب‌ها، وقتی همه می‌خوابند، زینب گوشه‌ی خانه می‌نشیند، به دیوار خیره می‌شود. در دلش، هیچ امیدی باقی نمانده. گاهی فکر می‌کند اگر مرده بود، شاید حالش بهتر می‌بود. نه به‌خاطر اینکه زندگی‌اش تمام شود، بل به‌خاطر اینکه دیگر مجبور نمی‌بود نفس بکشد در حالی‌که دیده نمی‌شود. بزرگ‌ترین پسرش حالا نوجوان است، سرد و خاموش. همیشه از پدرش فاصله می‌گیرد. می‌گوید: «او مادر ما را خورد کرده.» دخترش، از مدرسه دل‌زده شده، پر از اضطراب است. طفل‌های کوچک‌تر هم در سکوت بزرگ می‌شوند؛ بدون آن‌که صدای خنده مادرشان را بشنوند. زینب هیچ‌وقت برای خودش لباس نو نخریده. سال‌هاست که بیرون نرفته برای گردش. عیدها برای بچه‌ها لباس می‌خرد، اما خودش همان چادر سال قبل را می‌پوشد. او دیگر خودش را فراموش کرده، تنها چیزهایی را به یاد دارد که باید انجام دهد: «طفل مکتب دارد. شوهر دوا می‌خواهد. برنج تمام شده. لباس‌ها نشسته مانده...» شوهرش روز به روز سنگدل‌تر شده، و زن دوم روز به روز پر توقع‌تر. زینب اما فقط خاموش است. نه اینکه چیزی برای گفتن نداشته باشد، بل چون می‌داند حرف‌هایش گوش شنوا ندارد. او زنده است، اما نه برای خودش. او دیگر زن نیست، دیگر انسان نیست، او فقط «هست»؛ چون باید باشد. برای طفل‌هایش، برای آشپزی، برای لباس‌شویی، برای صبوری... و شاید، شاید تنها امیدش این باشد که روزی یکی از اولادهایش بزرگ شود، و به او بگوید: "مادرم، حالا نوبت توست که زندگی کنی…" نویسنده: سارا کریمی

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 197 بازدید

ریچارد بنت، گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان خواهان تحقیق و پاسخگویی حکومت سرپرست درباره خودسوزی عابده در ولایت غور شده است. آقای بنت امروز (پنج‌شنبه، ۱۱ ثور) در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که گزارش‌های تکان‌دهنده از خودکشی یک دختر جوان در ولایت غور افغانستان شنیده است. گزاشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان با خانواده عابده ابراز همدردی کرده و برای جلوگیری از سرکوب جنسیتی توسط حکومت فعلی خوهان کمک شده است. این در حالی است که عابده دو روز پیش به دلیل تن ندادن به ازدواج اجباری خودش را آتش زد و به زندگی‌اش پایان داد. رسانه‌های مختلف گزارش داده‌اند که یکی از افراد مسلح نزدیک به حکومت فعلی به نام حاجی محمدرحمانی قصد داشت با تهدید سلاح، این دختر را به ازدواج اجباری برادرش محمد عظیم درآورد. اما مسوولان محلی در ولایت غور سیف‌الاسلام خیبر، سخنگوی وزارت امر به معروف حکومت فعلی امروز (پنجشنبه ۱۱ ثور) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود به این موضوع واکنش نشان داده و گفت که خودکشی عابده نتیجه «خشونت خانوادگی» بوده است. او ادعا کرد که تا زمان وقوع این رویداد، هیچ شکایت یا عریضه‌ای به اداره امر به معروف غور نرسیده بود. به گفته او، پس از حادثه، محتسبین محلی از موضوع باخبر شده‌اند و اکنون بررسی‌های بیشتر توسط وزارت داخله جریان دارد. سخنگوی امر به معروف گفته است شوهر عابده عضو حکومت فعلی یا کارمند دولت نبوده، بلکه فردی عادی‌ است. مرگ عابده با واکنش‌های فعالان مواجه شده و در روزهای اخیر شماری از جنبش‌های اعتراضی زنان به این موضوع واکنش نشان دادند.

ادامه مطلب


4 ماه قبل - 186 بازدید

منابع محلی از ولایت فاریاب می‌گویند که یک مرد در ولسوالی شیرین‌تگاب این ولایت همسرش را به شکل فجیع آتش زده است. دست‌کم دو منبع گفته‌اند که این رویداد در روستای «بلوچ» از مربوطات ولسوالی شیرین‌تگاب رخ داده است. منبع تاکید کرد که شوهر این زن روز (پنج‌شنبه، ۷ حمل) ابتدا دست‌‌وپای همسرش را بسته و او را در یک اتاق انداخته و سپس آتش‌ زده است. منبع افزوده است که براثر شدت آتش و سوختن در آتش، جسد این زن به خاکستر تبدیل شده است. منبع در مورد هویت و سن این زن معلومات ارائه نکرده است. قابل ذکر است که تا اکنون انگیزه‌ی به آتش کشیدن این زن از سوی شوهرش روشن نیست. براساس معلومات موجود، نیروهای پولیس محلی شوهر این زن را بازداشت کرده‌اند. مسوولان محلی حکومت سرپرست در فاریاب تا اکنون در این مورد اظهارنظر نکرده‌اند. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


4 ماه قبل - 201 بازدید

منابع محلی از شهرک المهدی جبرییل هرات می‌گویند که یک دختر نوجوان ۱۸ ساله در این شهرک خودش را حلق‌آوزیر کرده و به زندگی‌اش پایان داده است. دست‌کم سه منبع محلی با حفظ هویت خود به رسانه‌ی گوهرشاد گفته‌اند که این دختر ۱۸ ساله بعد از ظهر روز (دوشنبه، ۴ حمل) در خانه‌ پدر خود در محله‌ی آزادی از مربوطات شهرک المهدی جبرییل خودکشی کرده است. منبع تاکید کرد که این دختر نوجوان، دانش‌آموز یک «مدرسه‌ی دینی» بوده است. منبع افزوده است که این دختر نوجوان مهدیه نام داشته و در غیاب اعضای خانواده‌، خودش را از پنجره‌ی خانه حلق‌آویز کرده است. منابع می‌گویند تاهنوز علت و انگیزه‌ی این خودکشی مشخص نشده است. مسوولان محلی حکومت سرپرست در هرات تا اکنون در مورد این رویداد چیزی نگفته است. این خودکشی، اولین مورد خودکشی زنان و دختران در سال نو هجری خورشیدی است که در هرات گزارش می‌شود. باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان و به ویژه در ولایات شرق کشور پس از تسلط حکومت فعلی به‌طور چشم‌گیری افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


6 ماه قبل - 137 بازدید

منابع محلی از ولایت خوست می‌گویند که یک دختر جوان در مرکز این ولایت خودکشی کرده است. دست‌کم دو منبع امروز (سه‌شنبه، ۱۶ دلو) در صحبت با رسانه گوهرشاد گفته‌اند که این رویداد در منطقه «متون» از مربوطات مرکز ولایت خوست رخ داده است. منبع تاکید کرده است که این دختر جوان باشنده اصلی ولسوالی «تنیو» این ولایت بود. منبع سن این دختر جوان را حدود 18 سال گفته است. به گفته‌ی منبع، این دختر جوان یک روز پیش از اقدام خودکشی، از مدرسه دینی فارغ شده بود. منبع در مورد نحوه خودکشی و هویت این دختر جوان جزییات ارائه نکرده است. قابل ذکر است که دلیل و انگیزه‌ی خودکشی این دختر تا اکنون مشخص نشده است. مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت خوست نیز در این باره چیزی نگفته‌اند. این در حالی است که مقام‌های محلی حکومت فعلی چند روز پیش گفته بودند که در یک سال گذشته در این ولایت دست‌کم ۷۲ تن به شمول ۳۴ زن خودکشی کرده‌اند. ازدواج‌های اجباری، خشونت خانگی و مشکلات روانی از عوامل عمده خودکشی زنان و دختران در کشور عنوان می‌شود. باید گفت که میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر افغانستان و به ویژه در ولایات شرق کشور پس از تسلط حکومت فعلی به‌طور چشم‌گیری افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


7 ماه قبل - 135 بازدید

منابع محلی از ولایت هلمند می‌گویند که یک مرد در شهر لشکرگاه، مرکز این ولایت زنش را به‌دلیل «دست‌پخت بد» لت‌وکوب کرده و به قتل رسانده است. دست‌کم دو منبع به رسانه گوهرشاد گفته‌اند که این رویداد حوالی ساعت ۱۱:۰۰ (دوشنبه‌شب، ۱۷ جدی) در روستای «صافی‌ها» از مربوطات شهر لشکرگاه رخ داده است. منبع تاکید کرد که این زن به دلیل جراحات در شفاخانه بستری شده بود، اما حوالی ساعت ۹:۰۰ صبح روز گذشته براثر جراحات وارده، جان باخت. هویت این زن تا اکنون روشن نیست. همچنین منبع در مورد این‌که از این زن چند فرزند به جامانده است، جزییات نداده است. مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت هلمند نیز تا اکنون در این مورد اظهارنظر نکرده‌اند. همچنین منابع از ولایت هرات از قتل یک زن ۲۵ساله به دست شوهرش در ولسوالی اوبه خبر می‌دهند. منبع می‌گوید که این زن (یک‌شنبه‌شب، ۱۶ جدی) در روستای «پلواری» ولسوالی اوبه توسط شوهرش با ضربات چاقو به قتل رسیده است. منابع انگیزه‌ی این قتل را مشکلات خانوادگی می‌خوانند. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


9 ماه قبل - 181 بازدید

مسوولان محلی از ولایت کاپیسا می‌گویند که مردی در این ولایت، یک زن ۴۵ ساله و دو دخترش را تیرباران کرده است. عبدالفتاح فایز، سخنگوی فرماندهی پولیس کاپیسا گفته است که این رویداد در روستای قطب‌الدین‌خیل، از مربوطات ولسوالی حصه دوم کوهستان رخ داده است. آقای فایز تاکید کرد که این افراد نخست توسط شلیک کلاشینکوف زخمی شده بودند، اما در شفاخانه جان باخته‌اند. وی افزود که این رویداد روز (دوشنبه، ۷ میزان) رخ داده بود. سخنگوی فرماندهی پولیس کاپیسا دلیل وقوع این رویداد را خصومت‌های خانواد‌گی عنوان کرده است. عبدالفتاح فایز می‌گوید که دو تن از سوی آنان در پیوند به این رویداد بازداشت شده‌اند. این رویداد در حالی رخ داده است که حکومت سرپرست پس از به تسلط دوباره‌شان، با راه‌اندازی بازرسی خانه‌به‌خانه «اسلحه‌های غیرقانونی» را در تمام نقاط کشور جمع‌آوری کرده‌اند. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


11 ماه قبل - 216 بازدید

منابع محلی از ولایت بادغیس می‌گویند که یک زن ۲۰ ساله در ولسوالی قادس این ولایت خود را در داخل چاه پرتاب کرده و به زندگی خود پایان داده است. دست‌کم دو منبع از ولسوالی قادس ولایت بادغیس به رسانه گوهرشاد گفتند که این زن در روستایی «حاجی قربان‌های»، از مربوطات این ولسوالی خودش را به چاه پرتاب انداخته و خودکشی کرده است. منبع دلیل و انگیزه‌ی این اقدام را مشکلات خانوادگی عنوان کرده است. منبع در مورد هویت این زن و این‌که چند اولاد داشته‌اند، معلومات ارائه نکرده‌اند. از سویی هم، صدیق‌الله صدیقی، سخنگوی پولیس ولایت بادغیس در صحبت با رسانه گوهرشاد این موضوع را تایید کرد. اما او در مورد دلیل و انگیزه‌ی این رویداد معلومات ارائه نکرده است. وی تاکید کرد که در پیوند به این قضیه خسرود و شوهرش توسط نیروهای امنیتی حکومت فعلی بازداشت شده‌اند. باید گفت که پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، میزان خودکشی زنان و دختران در سراسر کشور و به ویژه در ولایات جنوب غربی به‌طور چشم‌گیری افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب