منابع محلی از ولایت هرات می‌گویند که یک مرد در این ولایت دو خانمش را به گلوله بسته و به قتل رسانده است. منبع امروز (یک‌شنبه، ۶ جوزا) به رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد در مرکز ولسوالی کرخ ولایت هرات رخ داده است. منبع تاکید کرد که جسد این دو خانم به شفاخانه حوزوی هرات انتقال داده شده است. به گفته‌ی منبع، این مرد پس از تنش لفظی و جنجال‌ خانوادگی روز (جمعه، ۴ جوزا) دست به قتل خانم‌هایش زده است. منبع در مورد سن سال قربانیان جزییات ارائه نکرده است. همچنان معلوم نیست که از این دو خانم چند کودک فرزند به‌جا مانده است. مسوولان محلی حکومت فعلی در هرات تا اکنون در این مورد چیزی نگفته‌اند. یک زن در بدخشان توسط شوهرش با «تیشه» به قتل رسید رویدادهای این چنینی در کشور بی‌پیشینه نیست. در  ماه میزان سال گذشته نیز مردی در منطقه «حاجی قربان‌ها» ولسوالی قادس ولایت بادغیس دو خانمش را وسط سلاح شکاری به قتل رساند. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و به‌ویژه در ولایت فاریاب افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

مسوولان محلی از ولایت سرپل می‌گویند که در اثر جاری سیلاب‌ طی روزهای گذشته در این ولایت، چهار زن و یک کودک جان باخته‌اند. حبیب‌الله مسرور، سخنگوی والی سرپل گفت که سیلاب شب گذشته (چهارشنبه ۲ جوزا) در روستای «صوفک» از مربوطات ولسوالی کوهستانات این ولایت رخ داده که این سیلاب ۱۵۰ خانه و صدها جریب زمین زراعتی را نیز تخریب کرده است. آقای مسرور در مورد هویت و سن قربانیان این رویداد جزییاتی ارائه نکرده است. در ادامه آمده است که در اثر بارندگی‌های اخیر در سایر ولسوالی‌های سرپل نیز خسارات هنگفت مالی و جانی به مردم وارد شده است. این در حالی است که در این اواخر سیلاب‌های مدهش و مرگ‌بار در ولایات بغلان، غور، تخار، فاریاب و بدخشان نیز جان صدها تن از باشندگان این ولایات را گرفته و صدها تن دیگر را زخمی کرده است. همچنین بخش‌ زنان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که زنان و کودکان به‌طور نامتناسبی تحت تأثیر سیلاب‌های اخیر در شماری از ولایات افغانستان قرار گرفته‌اند. این نهاد با نشر گزارشی از وضعیت سیلاب‌زدگان در شماری از ولایات شمال‌شرقی کشور گفت که در سیلاب‌های اخیر مردان در ساختمان‌های عمومی مانند مساجد پناه گرفته بودند.

برنامه جهانی غذا (WFP) با اشاره به سیلاب‌های اخیر در شماری از ولایت افغانستان هشدار داده است که بحران اقلیمی سبب تشدید گرسنگی در کشور خواهد شد. هسیائو وی‌لی، یکی از مدیران برنامه جهانی غذا گفت که احتمالاً این کشور در ماه‌های آینده گواه جاری شدن سیلاب‌های بیشتر خواهد بود. وی تاکید کرد: «با وقوع فاجعه‌ای یکی پس از دیگری که جامعه را تحت تأثیر قرار می‌دهد، مردم را به فقر می‌کشاند. امنیت غذایی در افغانستان اکنون در خطر از دست رفتن است.» او تصریح کرد که خانواده‌های آسیب‌دیده ناشی از سیلاب‌های اخیر در افغانستان برای زنده ماندن به کمک‌های فوری نیاز دارند. به گفته‌ی وی، سیلاب‌های هفته گذشته در ولایات غور و فاریاب در شمال‌غرب کشور تلفات جانی و خسارات هنگفت مالی به مردم وارد کرده است. براساس اطلاعات برنامه جهانی غذا، دست‌کم ۱۳۰ تن در پی جاری شدن سیلاب در این دو ولایت جان باخته‌اند و صدها تن دیگر هنوز ناپدید هستند. هسیائو وی‌لی تاکید کرد که به دلیل خرابی راه‌های مواصلاتی ولسوالی‌ها، دسترسی آسیب‌دید‌گان به کمک‌های بشری نیز دشوار شده است. برنامه جهانی غذا می‌گوید که در پی جاری شدن سیلاب در تاریخ ۱۰ و ۱۱ ثور، در ولایات بدخشان، بغلان و تخار دست‌کم ۱۸۰ تن جان باخته و ۲۸۰ تن دیگر زخمی شده‌اند. این در حالی است که دو روز پیش این نهاد اعلام کرده بود که سیلاب‌های اخیر در غور دو هزار و ۵۰۰ خانواده را متضرر کرده است.

منابع محلی از ولایت بلخ می‌گویند که یک زن توسط شوهرش در مربوطات شهر مزارشریف، مرکز این ولایت به شکل فجیع به قتل رسیده است. دست‌کم دو منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این زن دو روز پیش در منطقه «کارته‌ نورخدا» از مربوطات ناحیه هشتم شهر مزارشریف، مرکز ولایت بلخ از سوی شوهرش به قتل رسیده بود. منبع در مورد علت و انگیزه‌ و چگونگی قتل این زن معلومات ارائه نکرد. با این حال، فرماندهی پولیس ولایت بلخ با تایید این رویداد گفت که جسد این زن پس از دو روز از داخل یک چاه پیدا شده است. پولیس بلخ با نشر خبرنامه‌ای افزود که شوهر این زن موفق به فرار شده است و تلاش‌ها برای بازداشت وی ادامه دارد. این در حالی است که هفت روز پیش هم یک زن ۳۵ ساله در بدخشان از سوی شوهرش با «تیشه» به قتل رسیده بود. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و به‌ویژه در ولایت فاریاب افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

بخش زنان سازمان ملل متحد می‌گوید که ممنوعیت‌ها و محدودیت‌های حکومت سرپرست بر زنان، باعث شده است تا افغانستان به‌عنوان بزرگ‌ترین کشور در بحران حقوق زنان، شناخته شود. این نهاد امروز (سه‌شنبه، ۱ جوزا) با نشر گزارشی در مورد وضعیت زنان افغانستان گفته است که منع آموزش دختران، باعث شده است تا کودک‌همسری ۲۵ درصد، فرزندآوری زود‌هنگام تا ۴۵ درصد و مرگ‌و‌میر مادران تا ۵۰ درصد افزایش یابد. در گزارش آمده است که منع کار زنان و ممنوعیت‌های آموزشی بر دختران، باعث شده است که حدود ۸۱ درصد زنان افغانستان مجبور به حذف یک وعده غذای‌شان شوند و ۵۷ درصد آنان در ناامنی غذایی و یا ترس از گرسنگی به‌سر می‌برند که قدرت تصمیم‌گیری زنان در خانواده‌ها نیز به ۵۸ درصد کاهش یافته و ۸۲ درصد زنان سلامت روان ندارند. در ادامه آمده است که زنان در افغانستان به‌دلیل محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های حکومت فعلی، از تصمیم‌گیری در سطح ملی و بین‌المللی نیز حذف شده و یا دسترسی محدودی دارند. همچنین در بخشی از گزارش آمده است که پس از آگست ۲۰۲۱، تفکیک جنسیتی در افغانستان صورت گرفت و حکومت فعلی با صدور پنجاه فرمان، زنان و دختران را از تمامی عرصه‌ها حذف کردند؛ اما با وجود این محدودیت‌ها، زنان افغانستان تسلیم نشده‌اند. بخش زنان سازمان ملل می‌گوید: «زنان افغانستان، هنوز در تلاش تشکیل دادن نهادهای جامعه‌ی مدنی هستند تا مبارزه برای حق خود برای زندگی کامل و برابر در کرامت، را ادامه دهند.» بخش زنان سازمان ملل متحد، حضور زنان در جامعه را ضروری خواند. این سازمان افزود که رایزنی‌ها برای فرصت دادن به زنان افغانستان در سطح بین‌المللی جریان دارد. این در حالی است که پس از روی کار آمدن حکومت فعلی در آگوست ۲۰۲۱، حکومت زنان و دختران را از تمامی حقوق اولیه شان محروم کردند.

سازمان جهانی صحت اعلام کرده است که در ماه اپریل سال روان میلادی به ۷۱۸ هزار و ۷۳۶ نفر در افغانستان خدمات بشردوستانه در بخش سلامت ارائه کرده ست. بر اساس آمار این سازمان ۴۴ درصد دریافت‌کنندگان خدمات بهداشتی در این ماه زنان بودند. سازمان جهانی صحت گزارشی از وضعیت اضطراری در افغانستان نشر کرده و گفته است که در ماه اپریل سال جاری میلادی، از طریق ۸۵۴ مرکز در سراسر افغانستان به ۷۱۸ هزار و ۷۳۶ نفر خدمات بهداشتی ارایه کرده است. از میان دریافت‌کنندگان ۴۴ درصد زنان و ۳۴ درصد دیگر کودکان بوده‌اند. در ادامه آمده است که این سازمان در کنار ارائه‌ی خدمات بهداشتی، دوره‌های آموزشی‌ مختلف را در ولایت‌های مختلف نیز در افغانستان برگزار کرده است. در بخشی از این گزارش آمده که در ۱۷هم اپریل، در کابل دوره‌ی آموزشی برای ۵۸ نفر برگزار کرده که ۱۳ نفر آنان زن بوده‌ است. توان‌مندسازی افراد آسیب‌دیده و تضمین دسترسی عادلانه به خدمات بهداشتی و درمانی، هدف برگزاری این دوره گفته شده است. باید گفت که سیستم صحت افغانستان در جریان چندین دهه به کمک‌های جامعه‌ی جهانی وابسته بوده است. پس از فروپاشی نظام جمهوری، برخی از نهادهای بین‌المللی کمک‌هایش را به افغانستان قطع کرد. در کنار این، شمار زیادی از متخصصان کشور را ترک کرده‌اند. همچنین ممنوعیت آموزش دختران که شامل دانش‌کده‌های پزشکی نیز می‌شود، باعث کمبود داکتران زن و فروپاشی سیستم صحی کشور شده است. پیش از نیز سازمان جهانی صحت، از شکنندگی سیستم صحی افغانستان هشدار داده بود، موردی که از سوی حکومت سرپرست رد شد.

بخش‌ زنان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که زنان و کودکان به‌طور نامتناسبی تحت تأثیر سیلاب‌های اخیر در شماری از ولایات افغانستان قرار گرفته‌اند. این نهاد با نشر گزارشی از وضعیت سیلاب‌زدگان در شماری از ولایات شمال‌شرقی کشور گفت که در سیلاب‌های اخیر مردان در ساختمان‌های عمومی مانند مساجد پناه گرفته بودند. در گزارش آمده است که زنان درصد بالایی از زخمیانی را تشکیل می‌دهند که از طریق تیم‌های صحی تا ۱۴ ماه جاری زیر درمان قرار گرفتند. بخش زنان سازمان ملل متحد با اشاره به نیازهای اساسی سیلاب‌زدگان تاکید کرد که مراقبت‌های اضطراری تروما، سرپناه، کمک‌های نقدی، اقلام غیرغذایی، مواد غذایی و تسهیلات حفظ‌الصحه نیازهای اساسی سیلاب‌زدگان است. در ادامه آمده است که زنان و دختران در مناطق سیل‌زده به‌طور خاص به بسته‌های صحی، محصولات بهداشتی و مواد غذایی مغذی نیاز دارند. این سازمان با ارائه پیشنهادهای بر حضور و کمک‌رسانی زنان در مناطق سیل‌زده گفت: «باید از مشارکت ایمن زنان در نیازسنجی‌ها و پاسخ‌های بشردوستانه اطمینان داده شود که شامل فراهم کردن مکان‌ها یا سرپناه‌های امن برای کارکنان زن برای گذراندن شب در صحرا و نیز هزینه‌های محرم در صورت نیاز است.» در گزارش بخش زنان سازمان ملل متحد آمده است: «سازمان‌های تحت رهبری زنان و گروه‌های زنان در ارزیابی و پاسخ، مشارکت داده شوند، اطمینان حاصل شود که اطلاعات مربوط به کمک‌های اضطراری با استفاده از کانال‌ها و قالب‌های قابل دسترسی برای زنان و سایر گروه‌های در معرض خطر به اشتراک گذاشته می‌شود.» این در حالی است که در پی سیلاب‌های مدهش هفته گذشته تنها در ولایت بغلان بیش از ۳۱۰ تن جان باختند.

شماری زنان معترض و اعضای ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان، در پیوند به سیلاب‌های اخیر در کشور از عمل‌کرد حکومت سرپرست انتقاد کرده و می‌گویند که محدودیت‌های حکومت و کم‌بود امداد‌رسان‌های زن، روند کمک‌رسانی به زنان و کودکان را کُند کرده است. ائتلاف اعتراضی زنان افغانستان امروز (دوشنبه ۳۱ ثور) با نشر یک نوار تصویری در حساب کاربری ایکس خود گفته است که محدودیت‌های روزافزون حکومت فعلی، دسترسی زنان و کودکان را به کمک‌های بشردوستانه به مشکل مواجه کرده است. زنان معترض می‌گویند: «عدم حضور زنان در نهاد‌های بین‌المللی و در بین نیرو‌های امدادرسان، زنان باردار و مادران شیرده‌ که نیاز جدی و فوری به امکانات پزشکی دارند را به مشکل مواجه کرده ‌است.» این جنبش با ابراز همدردی با خانواده‌های قربانیان، تاکید کردند که محدودیت‌های حکومت فعلی، زنان را از هر نوع امکانات محروم ساخته و جان‌شان را در خطر انداخته است. همچنین جنبش «زنان به‌سوی آزادی» نیز در واکنش به سیلاب‌های اخیر با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود می‌گوید که سه سال حاکمیت حکومت فعلی و بلایای طبیعی در افغانستان، بیش‌ترین آسیب را به زنان و کودکان زده است. در این اعلامیه‌ آمده است: «در سه سال حاکمیت سیاه و شوم حکومت فعلی، بلایای طبیعی، نرسیدن کمک‌های بشردوستانه به زنان نیازمند، کوچ‌های اجباری، مالیات‌‌های سنگین، چور و چپاول اموال خصوصی و عامه و هزاران جنایت نکبت‌بار دیگر، مردم افغانستان به‌ویژه زنان را با بدترین شرایط ممکن مواجه ساخته است.» این جنبش تاکید کرد: «حکومت فعلی با وضع محدودیت‌ها بر زنان و دختران، همچنان باعث فقر خانواده‌ها شده است. با خانه‌نشین نمودن زنان و ممنوعیت‌های کاری، حکومت نان را از دسترخوان‌های شهروندان افغانستان ربوده‌ است.» این جنبش‌ها ضمن رسیدگی به وضعیت زنان و کودکان به مناطق سیلاب‌زده از جامعه‌ی جهانی و سازمان‌های بین‌المللی می‌خواهند که در کنار زنان افغانستان ایستاده و به‌خاطر سهولت در روند امداد‌رسانی، حکومت فعلی را وادار به لغو ممنوعیت‌های کاری کنند. این در حالی است که زنان و کودکان در نتیجه‌ی این سیلاب‌ها به‌گونه‌ی وحشتناک آسیب دیده‌اند. حکومت فعلی بتاریخ ۲۴ دسامبر سال ۲۰۲۲ کار زنان در موسسات غیردولتی داخلی و خارجی را تا امر ثانی منع کرد. در این مدت باوجود درخواست‌های مکرر و نگرانی‌ها از اختلال در روند امدادرسانی، حکومت فعلی این فرمان را لغو نکرده است.