برچسب: جنگ و خشونت

3 هفته قبل - 71 بازدید

ایندریکا راتواته، معاون نماینده‌ی ویژه سازمان ملل متحد در افغانستان می‌گوید که جنگ در برخی کشورها، چالش‌های اقتصادی و بحران‌های متعدد بشری جهانی، تأثیرات منفی بر کمک‌های بشردوستانه برای افغانستان گذاشته است. آقای راتواته این اظهارات در سفر خود به ولایت هرات مطرح کرده و هشدار داده است که این سازمان نگران کاهش کمک‌های بشردوستانه به مردم افغانستان است. وی تاکید کرده است: «ما به شدت نگران کاهش کمک‌ها هستیم، از جمله مسدود شدن و بازبینی کنونی کمک‌ها توسط دولت ایالات متحده و سایر کشورهای عضو، که به دلیل شرایط مالی جهانی، بحران‌های متعدد بشردوستانه و درگیری‌ها، کمک‌های خود را به‌طور گسترده کاهش داده‌اند. این امر تأثیر جدی بر مردم افغانستان دارد.» او اطمینان داد که سازمان ملل در توسعه اقتصادی افغانستان همکاری خواهد کرد. ایندریکا راتواته افزوده است که سازمان ملل با حمایت از بخش خصوصی در تلاش برای حل چالش‌های اساسی اقتصادی در افغانستان است. معاون نماینده‌ی ویژه سازمان ملل متحد می‌گوید: «فرصت‌های زیادی برای مشارکت در بخش خصوصی وجود دارد، زیرا حمایت از این بخش در سرمایه‌گذاری نه‌تنها برای سرمایه‌گذاران سودآور است، بلکه برای مردم افغانستان نیز مفید خواهد بود. با افزایش تولید، شغل و معیشت فراهم می‌شود و فرصت‌های گسترش بازار ایجاد می‌شود. به عنوان مثال، ما در حال تلاش با کشورهای عضو هستیم که دارای فناوری‌های خورشیدی هستند تا به بخش خصوصی افغانستان کمک کنند.» وی تاکید کرده است که پشتیبانی از برخی کارخانه‌های شهرک صنعتی هرات، تولید انرژی برق مورد نیاز این شهرک، توسعه فعالیت‌های بازرگانی زنان و توسعه صنایع کوچک از دیگر برنامه‌های حمایتی ملل متحد در افغانستان گفته می‌شود. این مقام سازمان ملل گفته است که این نهاد در زمینه حمایت از بی‌جاشدگان داخلی و مهاجران اخراج‌شده از کشورهای همسایه، کمک به زلزله‌زدگان هرات، درمان معتادان، حمایت از کشاورزان در کشت‌های جایگزین مواد مخدر و توسعه سیستم بانکداری اسلامی در افغانستان نیز فعالیت خواهد کرد.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 96 بازدید

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرده است که در سال ۲۰۲۴ میلادی، بیش از ۵۰۰ کودک براثر انفجار مهمات منفجرنشده‌ی باقی‌مانده از جنگ کشته یا زخمی شده‌اند. یونیسف این آمار را امروز (یک‌شنبه، ۱۶ جدی) در یادداشتی در حساب کاربری ایکس خود منتشر کرده است. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرده است که در سال گذشته برای حدود سه میلیون کودک در افغانستان در مورد خطرات ماین‌ها و سایر مهمات منفجر نشده آموزش و آگاهی‌دهی کرده است. بربنیاد گزارش‌ها، میلیون‌ها مترمربع زمین افغانستان با ماین‌ها و سایر مهمات منفجر نشده آلوده است. همچنین به‌تازگی کمیته‌ بین‌المللی صلیب سرخ در افغانستان گفته است که در سال ۲۰۲۴ میلادی ۴۵۵ نفر در حوادث مرتبط به خطرات مهمات انفجاری کشته یا زخمی شده‌اند. این کمیته تاکید کرده است که در سال جاری میلادی ۲۳۴ حادثه‌ی مرتبط با خطرات انفجاری را در افغانستان ثبت کرده است. کمیته‌ بین‌المللی صلیب سرخ افزوده است که افغانستان همچنان یکی از آسیب‌پذیرترین کشور در برابر خطرات انفجاری است. به‌دلیل چند دهه جنگ، بخشی از خاک افغانستان آلوده به ماین و مواد انفجاری است. سازمان ملل متحد می‌گوید که سه میلیون نفر در افغانستان در شعاع یک کیلومتری ماین‌ها و مواد انفجاری باقی‌مانده از جنگ زندگی می‌کنند. کمیته بین‌المللی صلیب سرخ گفته است که همراه با جمعیت هلال احمر افغانستان در سال ۲۰۲۴ میلادی برای بیش از ۲۴۰ هزار نفر در سراسر کشور آگاهی‌دهی کردند. باید گفت که در ماه‌های اخیر آمار قربانیان انفجار ماین به دلیل بازگشت مهاجران اهل افغانستان به کشور افزایش یافته است. نهاد ماین‌روبی «هالوترست» چندی پیش در گزارشی گفته بود که بیش از ۶۵ کیلومترمربع اراضی افغانستان به مواد منفجره دست‌ساز آلوده است. گفتنی است که ده‌ها سال جنگ و حضور گروه‌های مختلف از دلایل کارگزاری این ماین‌ها در افغانستان بوده است.

ادامه مطلب


3 ماه قبل - 121 بازدید

اتوود درست سه ماه بعد از شروع جنگ‌جهانی دوم به‌دنیا آمد. کودکی پرالتهابی را تجربه کرد و در نوجوانی و جوانی شاهد تلاطم جهان بود. او سرگذشت ندیمه را در بهار سال ۱۹۸۴، در برلین غربی و در جوار دیوار برلین نوشت. بنابراین می‌شود گفت آتوود جنگ و دیکتاتوری را خوب می‌شناسد و زیر سایه‌ی اختناق زندگی کرده است. آتوود می‌داند دیکتاتورها چطور تا آخرین ذره‌ی زندگی را می‌بلعند. حکومت توصیف شده در سرگذشت ندیمه را می‌شود برآیندی از تمام حکومت‌های دیکتاتوری دانست. سلب آزادی‌های اجتماعی و فردی افراد، نظارت بر زندگی شخصی آن‌ها، القای این‌ تفکر که تنها راه سعادت همین است، تبعیض‌های جنسیتی، طبقه‌بندی مردم، استفاده از مذهب به‌عنوان ابزار، نابود کردن محیط‌زیست، بهره‌برداری از افراد ضعیف‌تر جامعه و… همه‌و‌همه از ویژگی‌های حکومت‌های دیکتاتور هستند. او به‌خوبی توانسته از پس توصیف این حکومت‌ها بربیاید و اضطراب زیستن در چنین فضایی را برای خواننده ترسیم کند. «سعی می‌کنم زیاد فکر نکنم. حالا دیگر فکر کردن هم باید مثل چیزهای دیگر سهمیه‌بندی شود. خیلی از مسائل ارزش فکر کردن ندارند. فکر کردن فرصت‌های آدم را از بین می‌برد.» این جمله‌ها را می‌توان چکیده‌ی کتاب «سرگذشت ندیمه» و به‌طور کلی آثار پادآرمان‌شهری دانست. شما حق فکر کردن ندارید؛ دیگرانی هستند که خودشان را محق می‌دانند به جای شما فکر کنند، به جای شما تصمیم بگیرند و حتی به جای شما زندگی کنند. پادآرمانشهری به معنای ویران شدن آرمان‌هاست و برای نسل بشر هیچ آرمانی والاتر از آزادی نیست. همه‌چیز از ترور رییس‌جمهوری در ماساچوست شروع می‌شود. گروه ناشناسی با عقاید افراطی مذهبی حکومت را به‌دست می‌گیرند و جمهوری گیلیاد را تشکیل می‌دهند. گیلیاد قاتل زندگی است؛ حکومتی ضد زن، که زن‌ها را تنها ابزاری برای تولید مثل می‌داند. در این حکومت همه‌چیز نابود شده؛ محیط‌زیست، جامعه، روابط و اخلاقیات. در گیلیاد تمام قراردادها و قوانین قبلی از جمله طلاق، سقط جنین و ازدواج مجدد لغو می‌شود و زنان تبدیل به اموال مردان می‌شوند و تمام حقوق مدنی و اجتماعی‌شان از بین می‌رود. ناظرهای حکومت با نام «چشم‌های خدا»، مدام افراد را زیر نظر دارند و خفقان به شدت بر زندگی افراد سایه انداخته است. زن‌ها در این حکومت باید بر اساس طبقه‌شان لباس بپوشند. بالاترین طبقه یعنی همسران فرماندهان لباس سبزآبی بر تن دارند، ندیمه‌ها لباس قرمز، عمه‌ها که مسئول آموزش کلفت‌ها هستند لباس قهوه‌ای، مارتاها (زنان ناباروری که کار و آشپزی می کنند) لباس سبز و… در این بین ندیمه‌ها تنها ابزارهایی برای باروری هستند. زنانی قرمزپوش که حق خواندن و نوشتن و حتی حرف زدن ندارند و برای باروری به خانه‌ی فرماندهان تعیین شده می‌روند چون در این حکومت بسیاری از افراد عقیم شده‌اند. هر فرمانده‌ای که همسرش قادر به فرزندآوری نیست، یک ندیمه دریافت می‌کند و در صورت تولد فرزند ترفیع می‌گیرد؛ ندیمه هم به خانه‌ی دیگری می‌رود تا فرزند دیگری به دنیا بیاورد. داستان از نگاه یکی از همین ندیمه‌ها روایت می‌شود؛ «آفرد»، زنی که قبلاً زندگی خوبی با همسر و دخترش داشته و حالا سعی می‌کند در این فضای وهم‌آلود، هویتش را نگه دارد. آفرد هنوز گذشته را به یاد دارد و نمی‌خواهد فراموش کند، هر چند تمام سعی گیلیاد بر این است که گذشته را از زن‌ها بگیرد و به آن‌ها بقبولاند زندگی همین است که هست! با تمام تلاش سران گیلیاد، جنبش‌هایی برای پس گرفتن زندگی پدید آمده‌اند. سرگذشت ندیمه تلنگری است بر تعصب و ظلم. اگرچه امروزه زن‌ها بسیاری از حقوقشان را به‌دست آورده‌اند و نگاه‌ها به حقوق زن تغییر کرده است، بااین‌حال رمان آتوود هنوز می‌تواند هشداری برای آینده باشد. در ضمن کتاب به‌غیر از مسئله‌ی زنان دغدغه‌ی محیط‌زیستی نیز دارد و در این‌باره هشدار داده است. مارگارت آتوود در اثر مشهورش جهانی را ترسیم کرده که وقوعش چندان هم غیر ممکن به‌نظر نمی‌رسد؛ در واقع رمان آینه‌ای جادویی است که به جامعه‌ی جهانی نشان می‌دهد اگر در مقابل حکومت‌های تمامیت‌خواه، آسیب‌های زیست‌محیطی، نقض حقوق زنان و… سکوت کند، چه چیزهایی در انتظارش است. آتوود استاد پرداختن به جزئیات و استفاده از نمادهاست. همین مهارت باعث شده سرگذشت ندیمه در ذهن مخاطب کاملاً باورپذیر ساخته و پرداخته شود و صرفاً اثری تخیلی به‌شمار نیاید. گیلیاد برگرفته از نام شهری در اردن است و در عهد عتیق از آن یاد شده است. چشم‌های ناظر نماد حکومت‌های تمامیت‌خواهی هستند که در تمام ابعاد زندگی و حتی در ذهن و فکرتان سرک می‌کشند چون از آزادی، از رویاپردازی و از جسارت وحشت دارند و می‌خواهند بال‌های افکار شما را بچینند. عقیم بودن بسیاری از مردم می‌تواند هشداری برای تغذیه‌ی غلط، هوای آلوده، مواد سمی و سبک زندگی ویران‌کننده باشد. ندیمه‌ها و به‌خصوص راوی یعنی آفرد نماد زنان‌اند! زنان ستم‌دیده‌ای که هویت و شخصیتشان را از دست می‌دهند و تنها به مثابه‌ی ابزار تولید مثل و جنس دوم شناخته می‌شوند. با وجود گذشت سال‌ها از زمان انتشار کتاب، هنوز در گوشه‌هایی از دنیا با زنان این‌گونه رفتار می‌شود. در این کتاب ما با این زنان همراه می‌شویم و می‌توانیم رنجشان را به شکل ملموسی درک کنیم. نویسنده هشدار می‌دهد که به بند کشیدن زنان به بند کشیدن زندگی و انسانیت است و نباید در مورد حقوق زنان سکوت کرد و بی‌تفاوت بود. همانطور که گفتیم رنگ‌ها در این شاهکار نویسنده نقش بسیار مهمی دارند. لباس‌های ندیمه‌ها به رنگ قرمز است و نمادی از باروری، قدرت جنسی، شور و اشتیاق و حیات‌بخشی به‌شمار می‌رود. لباس همسرهای فرمانده‌ها سبزآبی است و نشانه‌ی غم و تسلیم‌شدن محسوب می‌شود. عمه‌ها به عنوان محافظان ندیمه‌ها لباس قهوه‌ای به تن دارند که نمادی از قدرت و صلابت است. زنان عقیم، بیوه‌ها، طرد شده‌ها و مجرم‌ها لباس‌های مندرس خاکستری به تن دارند که در واقع نمادی از بی‌اهمیتی و طردشدگی آن‌هاست. و به‌طور کلی سرگذشت ندیمه نماد حکومت‌های دیکتاتور و افراط‌گر است. حکومت‌هایی متعصب و ظالم که دشمن آزادی، رهایی و تمام آرمان‌های بشری هستند. احاطه‌ی این حکومت‌ها بر جهان می‌تواند به ضرر همه‌ی انسان‌ها تمام شود و آینده‌ی بشر را به نابودی و انحطاط بکشاند. طبق بررسی‌ها هر وقت جهان با بحران یا جنگ یا اتفاق سیاسی مهمی روبه‌رو شده، بازار مطالعه‌ی سرگذشت ندیمه هم داغ شده است. در ضمن این کتاب بسیاری از رکوردها را جابه‌جا کرده و چه در دنیای ادبیات و چه در دنیای سینما، مخاطبان بسیار زیادی دارد. این نشان می‌دهد مردم با اهالی گیلیاد هم‌ذات‌پنداری می‌کنند و آتوود توانسته به‌خوبی آینده‌ی حکومت‌های دیکتاتوری را نشان بدهد و در نقش یک هشداردهنده عمل کند. این اثر علاوه‌بر خوانندگان، تحسین و تمجید منتقدان و نشریات را نیز برانگیخت. بسیاری از منتقدان صراحت و جزئیات اثر او را ستودند و از آن به‌عنوان اثری هشداردهنده یاد کردند. در ادامه بعضی از نظرات را با هم مرور می‌کنیم: واشنگتن پست: «سرگذشت ندیمه رمانی است آمیخته با طنز، هراس و هشدار که از تلفیق تاریک سیاست و روابط زن و مرد به‌شکلی هنرمندانه پرده برمی‌دارد. رمان اتوود به لحاظ تخیل آینده‌نگرش، از جهاتی، کتاب ۱۹۸۴ اثر اورول را تداعی می‌کند.» روزنامه هیوستون کرونیکل: «اتوود بسیاری از احتمالات امروزی را انتخاب می‌کند و آن‌ها را به منطق و نتیجه‌گیری‌های دلخراش خود می‌کشاند. رمانی عالی درباره مسیرهایی که زندگی ما در حال حرکت است… تا زمانی که هنوز مجاز است، آن را بخوانید.» آمازون: «خنده دار، غیرمنتظره، هولناک، و در کل قانع کننده، سرگذشت ندیمه در عین حال استفاده از طنز تند، هشداری هولناک است.» نیویورک‌تایمز: «طنز تلخی که نویسنده ماهرانه به کار برده، باعث شده تا اکثر کنش‌های داستانی و گفتگوها هم‌زمان خنده‌‌دار و هرسناک باشند.» استقبال‌های بی‌نظیر از رمان سرگذشت ندیمه و سریال اقتباس شده بر اساس آن نشان می‌دهد رفتن دنیا به سمت تاریکی و دیکتاتوری دغدغه‌ای جمعی است. نشان می‌دهد همه‌ی ما در ناخودآگاهمان می‌دانیم که جهل و عطش قدرت تا چه حد قدرتمندند و می‌تواند تمامی آرمان‌هایی را که نسل بشر با سال‌ها تلاش به دست آورده نابود کنند و انسان‌ها به سال‌ها پیش برگردانند. چنین آثار در واقع تلنگری‌اند بر جهان که هرگز تاریکی و دیکتاتوری را دست‌کم نگیرد و از آن ساده عبور نکند. نویسنده: قدسیه امینی

ادامه مطلب


5 ماه قبل - 196 بازدید

مسوولان محلی در ولایت غزنی می‌گویند که در نتیجه‌ی انفجار یک بمب دستی در ولسوالی قره‌باغ این ولایت، سه کودک جان باخته و سه کودک دیگر زخمی شدند. خالد سرحدی، سخنگوی فرماندهی پولیس غزنی گفته است که این رویداد بعد از ظهر روز گذشته (شنبه، ۲۸ میزان) در روستای «مهرودار» از مربوطات ولسوالی قره‌باغ رخ داده است. آقای سرحدی تاکید کرد که این انفجار زمانی رخ داده است که این کودکان سرگرم برداشت محصول کچالو از زمین‌های کشاورزی‌شان بودند. او در مورد جنسیت و سن این کودکان معلومات ارائه نکرده است. همچنین سخنگوی فرماندهی پولیس غزنی نگفته است که این کودکان اعضای یک فامیل بودند یا خیر. انفجار مواد انفجاری باقی‌مانده از جنگ بارها جان کودکان را در ولایت‌های مختلف کشور گرفته است. به‌دلیل چند دهه جنگ، بخشی از خاک افغانستان آلوده به ماین و مواد انفجاری است. اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های انسان‌دوستانه‌ی سازمان ملل متحد در افغانستان پیشتر گزارش داده بود که ماهانه ۶۰ تن که بیشترشان کودکان هستند، در نتیجه‌ی انفجار ماین‌های به‌جامانده از جنگ در افغانستان کشته یا دچار معلولیت می‌شوند. براساس آخرین گزارش‌ها، نزدیک به ۶۰۶ کیلومتر مربع خاک افغانستان آلوده به ماین و مهمات انفجاری است. همچنین سازمان ملل متحد اعلام کرده است که سه میلیون نفر در افغانستان در شعاع یک کیلومتری ماین‌ها و مواد انفجاری باقی‌مانده از جنگ زندگی می‌کنند.

ادامه مطلب


5 ماه قبل - 174 بازدید

گزارش سالانه مشترک شاخص جهانی فقر چند بعدی (MPI) و برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) نشان می‌دهد که در جریان سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ میلادی، دو سوم جمعیت افغانستان در فقر زندگی می‌کردند. این گزارش امروز (پنج‌شنبه، ۲۶ میزان) در همکاری با نهاد توسعه انسانی و فقر دانشگاه آکسفورد نشر شده و در گزارش آمده است که در دو سال گذشته ۶۴.۹ درصد شهروندان کشور فقیر بودند. در گزارش آمده است که در حالی، این آمار طی سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ میلادی حدود ۵.۳ میلیون تن بود. نهاد شاخص جهانی فقر چند بعدی تاکید کرده است که ۴۵۵ میلیون تن از مردم فقیر جهان در کشورهایی زندگی می‌کنند که در معرض درگیری‌های خشونت‌آمیز قرار دارند. این نهاد گفته است که در این گزارش وضعیت زندگی ۶.۳ میلیارد تن در  ۱۱۲ کشور مورد مطالعه قرار گرفته است. براساس معلومات این گزارش، ۱.۱ میلیارد تن در سراسر جهان در فقر حاد زندگی می‌کنند و ۴۰ درصد آن‌ها در کشورهای درگیری جنگ هستند. همچنین در بخشی از گزارش آخیم اشتاینر، مدیر برنامه توسعه سازمان ملل متحد، گفته است: «درگیری‌ها در سال‌های اخیر افزایش یافته است. تلفات به اوج جدیدی رسیده است و میلیون‌ها تن آواره شده‌اند. این امر سبب اختلال گسترده در زندگی و معیشت شده است.» در گزارش آمده است که در کشورهای متأثر از جنگ از هر چهار تن فقیر یک نفر به برق دسترسی ندارد، اما در مناطق با ثبات‌تر از هر ۲۰ تن یک تن به برق دسترسی ندارد. این در حالی است که چند روز پیش نیز بانک جهانی اعلام کرده بود که افغانستان تحت حکومت سرپرست در میان ۲۶ کشور فقیرترین جهان است. قابل ذکر است که پس از تسلط دوباره حکومت فعلی بر افغانستان، به دلیل محدودیت‌های این گروه علیه شهروندان و کاهش کمک‌های بین‌المللی، اقتصاد خانواده‌ها در کشور به‌شدت کاهش یافته است.

ادامه مطلب


5 ماه قبل - 142 بازدید

فیلیپو گراندی، کمیشنر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان اعلام کرده است، شمار افرادی که به دلیل جنگ، سرکوب، فقر و تغییرات اقلیمی در سراسر جهان آواره شده‌اند، به‌طور بی‌سابقه‌ای افزایش یافته و به ۱۲۳ میلیون نفر رسیده است. آقای گراندی این موضوع را در نشست سالانه کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان در ژنو مطرح کرده و هشدار داد اتخاذ تدابیر سخت‌گیرانه از سوی برخی کشورها برای تشدید کنترول مرزهای خود به‌تنهایی نمی‌تواند منجر به حل بحران مهاجرت شود. وی خطاب به بیش از ۱۰۰ دیپلومات حاضر در این نشست گفت: «باید رسیدگی به علت‌های ریشه‌ای آوارگی را در دستور کار قرار دهیم و برای یافتن راه‌حل‌ها تلاش کنیم.» کمیشنر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان تاکید کرد که کشورها باید به دنبال یافتن طرح‌هایی عادلانه، سریع و قانونی برای حل مساله پناهندگی باشند. او همچنان در بخشی از صحبت‌هایش نسبت به تشدید تنش‌ها در لبنان هشدار داد و گفت تا اکنون بیش از یک میلیون نفر در این کشور بر اثر مناقشه کنونی آواره شده‌اند که از این تعداد ۲۷۰ هزار نفر به سوریه گریخته‌اند. آقای گراندی گفت: «مطمئنا اگر حملات هوایی ادامه یابد، بسیاری دیگر نیز آواره خواهند شد و برخی نیز تصمیم خواهند گرفت به کشورهای دیگر نقل مکان کنند.» قابل ذکر است که بسیاری از کشورها در سال‌های اخیر به دنبال یافتن راهی برای تقویت امنیت مرزهای خود و جلوگیری از ورود مهاجران غیرقانونی بوده‌اند. رسانه‌ها ۱۹ سنبله گزارش دادند آلمان قصد دارد با هدف مقابله با ورود مهاجران غیرقانونی و افزایش تدابیر امنیتی در برابر «افراط‌گرایی اسلامی»، به‌صورت موقت در تمامی مرزهای زمینی خود، اقدامات کنترلی به‌ کار گیرد. در ایالات متحده نیز بحران مهاجرت و راه‌های مقابله با آن به یکی از موضوعات داغ سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در سالیان اخیر بدل شده است. همچنین در ایران هم سپاه پاسداران در حال ساخت دیوار در مرز با افغانستان است و بنا بر اعلام محمد پاکپور، فرمانده نیروی زمینی سپاه در ماه اسد، این دیوار بتنی چهار متری در یک بازه زمانی سه ساله تکمیل خواهد شد.

ادامه مطلب


9 ماه قبل - 161 بازدید

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرد که بیش از ۲۴ درصد کودکان بین پنج تا ۱۷ ساله در افغانستان اضطراب را تجربه می‌کنند و ۱۵ درصد آنها دچار افسردگی هستند. یونیسف با نشر گزارشی گفته است که کودکان اهل افغانستان ۱۰ مرتبه بیشتر از نرخ میانگین جهانی با بیماری‌های روانی درگیر هستند. این نهاد تاکید کرد که بیماری‌های روانی در میان کودکان افغانستان میراث جنگ، مهاجرت، آوارگی و فقر اقتصادی است. حوادث مکرر طبیعی و مهمات انفجاری مشکلات روانی کودکان افغان را افزایش داده است. یونیسف تاکید کرد که کودکان «بخش آسیب‌پذیر جامعه» هستند و آن‌ها در زمان بحران در سطح بالایی از اضطراب، تروما و اختلال در زندگی روزمره مواجه‌اند. در گزارش صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل آمده است که اقدامات محدودکننده مستمر بر آموزش دختران در افغانستان دسترسی آن‌ها را به خدمات بهداشتی و حمایت از سلامت روان کاهش داده است. این سازمان در ادامه افزود که در غیاب سیستم رسمی حمایت از کودکان، ۷۵۰ «واحد دوستانه» فعال در زمینه حقوق کودکان را در سراسر افغانستان اداره می‌کند. در ادامه آمده است که کودکان در این واحدها از مشوره‌های روانی نیز برخوردارند. این نهاد تاکید کرد که پارسال از طریق همین واحدها، از نزدیک به چهار میلیون کودک در ۳۴ ولایت افغانستان مراقب کرده و به آنها حمایت‌های روانی ارایه کرده است. در گزارش یونیسف آمده است که این سازمان در سال ۲۰۲۳ نزدیک به سه هزار مددکار اجتماعی را در افغانستان آموزش داد که نیمی از آن‌ها را زنان تشکیل می‌دادند. صندوق حمایت از کودکان ملل متحد در گزارش اخیر خود گفته است در نظر دارد از ۳.۶ میلیون کودک افغان در سال ۲۰۲۴ مراقبت کند و به آنان خدمات سلامت روان ارائه دهد.

ادامه مطلب