کیست‌های تخمدان (Ovarian Cysts) توده‌های شایعی هستند که روی یا داخل تخمدان ایجاد می‌شوند. انواع مختلفی از کیست تخمدان وجود دارد. معمولا علائمی ایجاد نمی‌کنند و بعضی از آن‌ها بدون درمان از بین می‌روند. انجام معاینات منظم لگن می‌تواند به کاهش شانس شما برای تجربه مشکلات مربوط به کیست کمک کند. کیست تخمدان چیست؟ کیست تخمدان، کیسه‌ای پر از مایع یا مواد نیمه جامد است که روی یا درون یک یا هر دو تخمدان شما تشکیل می‌شود. تخمدان‌ها اندام‌های کوچکی در لگن هستند که سلول‌های تخمک را نگه می‌دارند و هورمون‌هایی مانند استروژن و پروژسترون را می‌سازند. کیست‌های تخمدان انواع مختلفی دارند که اکثر آن‌ها بدون درد و بی‌ضرر (خوش خیم) هستند. معمولاً کیست تخمدان علائمی ایجاد نمی‌کند. احتمالاً متوجه نخواهید شد که دارید، مگر اینکه پزشک شما در طول معاینه معمول لگن یا روش تصویربرداری، آن را پیدا کند. به ندرت، کیست تخمدان می‌تواند عوارضی ایجاد کند. برنامه ریزی منظم برای معاینات لگن و صحبت با پزشک در مورد علائمی که ممکن است تجربه کنید، می‌تواند به جلوگیری از هر گونه مشکل در کیست کمک کند. انواع کیست تخمدان اکثر کیست‌های تخمدان، کیست‌های عملکردی هستند. آن‌ها در پاسخ به تغییرات بدن شما در طول چرخه قاعدگی شکل می‌گیرند. به ندرت، کیست‌های تخمدان به دلایل غیر مرتبط با قاعدگی ایجاد می‌شوند. کیست‌های عملکردی: کیست‌های عملکردی شایع‌ترین نوع کیست تخمدان هستند و به بیماری مرتبط نیستند. آن‌ها در نتیجه تخمک گذاری (آزاد شدن تخمک از تخمدان) رخ می‌دهند. این کیست‌ها می‌تواند نشانه‌ای از عملکرد تخمدان‌های شما باشد. کیست‌های عملکردی معمولاً در طول زمان، معمولاً در عرض ۶۰ روز، بدون درمان خاصی کوچک می‌شوند. کیست‌های فولیکولی: یک کیسه کوچک در تخمدان، به نام فولیکول یاد می‌شود و هر ماه یک تخمک را به عنوان بخشی از چرخه قاعدگی آزاد می‌کند. کیست فولیکولار زمانی تشکیل می‌شود که فولیکول تخمک را آزاد نکند. در عوض، فولیکول با مایع پر می‌شود و بزرگتر می‌شود. کیست جسم زرد: پس از اینکه فولیکول تخمک را آزاد می‌کند، گروهی از سلول‌های تولید کننده هورمون جسم زردی را تشکیل می‌دهد. کیست زمانی تشکیل می‌شود که مایع در جسم زرد جمع می‌شود و باعث رشد آن می‌شود. گاهی اوقات به کیست‌های عملکردی کیست ساده نیز می‌گویند. سایر کیست‌ها: همه‌ی کیست‌های تخمدان در پاسخ به چرخه قاعدگی ایجاد نمی‌شوند. آن‌ها همیشه نشانه بیماری نیستند، اما پزشک ممکن است از شما بخواهد آن‌ها را تحت نظر داشته باشد تا مطمئن شود که عوارضی ایجاد نمی‌کنند. این نوع کیست‌ها عبارتند از: سیستادنوما: این کیست‌ها روی سطح تخمدان تشکیل می‌شوند. آن‌ها را می‌توان با مایعی رقیق و آبکی یا غلیظ‌تر و مخاطی پر کرد. کیست‌های درموئید: کیست‌های درموئید از سلول‌هایی تشکیل شده اند که انواع بافت‌های بدن انسان از پوست، مو، دندان و حتی بافت مغز را تشکیل می‌دهند. اندومتریوما: این نوع کیست‌ها با بافت آندومتر پر می‌شوند. همان بافتی که هر ماه در طول قاعدگی خونریزی می کنید. سرطان تخمدان: بر خلاف شرایط فوق، کیست‌های سرطانی تخمدان (تومورها)، توده‌های جامد سلول‌های سرطانی هستند. چه کسانی به کیست تخمدان مبتلا می‌شوند؟ هر کسی که تخمدان دارد، ممکن است به کیست تخمدان مبتلا شود. موارد زیر فاکتورهای مهمی آمد که در ابتلا به کیست تخمدان نقش دارند: سن: اگر یائسگی را سپری نکرده باشید، کیست تخمدان شایع‌تر است. وضعیت بارداری: احتمال تشکیل و باقی ماندن کیست در دوران بارداری بیشتر است. سابقه کیست تخمدان: اگر قبلاً به کیست تخمدان مبتلا شده اید، احتمال ابتلا به کیست تخمدان بیشتر است. شرایط پزشکی فعلی در صورت داشتن موارد زیر احتمال ابتلا به کیست تخمدان در موارد زیر وجود دارد: اندومتریوز، مشکلات هورمونی یا اگر داروهایی برای کمک به تخمک گذاری مصرف می‌کنید. چه چیزی باعث ایجاد کیست تخمدان می‌شود؟ تخمک گذاری علت اصلی کیست تخمدان است. علل دیگر عبارتند از: تولید مثل غیر طبیعی سلولی: تولید مثل سلول‌های غیر معمول می‌تواند باعث ایجاد کیست‌هایی مانند درموئید و سیستادنوما شود. اندومتریوز: این کیست‌ها اغلب در مراحل پیشرفته اندومتریوز روی تخمدان ایجاد می شوند. بیماری التهابی لگن (PID): عفونت‌های شدید لگن می‌تواند به تخمدان‌های شما سرایت کند و باعث ایجاد کیست شود. علائم و نشانه‌های کیست تخمدان چیست؟ برخی از کیست‌های کوچک‌تر هیچ علامتی ایجاد نمی‌کنند. در این موارد ممکن است حتی ندانید که کیست دارید. کیست‌های بزرگ‌تر ممکن است باعث موارد زیر شوند: درد لگن یا درد مبهم در کمر و پشت احساس پری (نفخ) در قسمت پایین شکم شما که ممکن است در یک طرف بدن شما بیشتر احساس شود. درد هنگام مقاربت پریودهای دردناک اضافه وزن بدون دلیل تکرر ادرار خون‌ریزی بدون دلیل در مواردی حتی حالت تهوع و اسهال این علائمی که باقی می‌مانند می‌تواند نشان دهنده وضعیتی به نام سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) باشد. سندرم تخمدان پلی کیستیک وضعیتی است که باعث پریودهای نامنظم و سایر مشکلات مرتبط با هورمون از جمله چاقی و ناباروری می‌شود. سایر علائم سندرم تخمدان پلی کیستیک عبارتند از  (افزایش رشد موهای بدن) و مشکل در کاهش وزن. تشخیص و درمان کیست روی تخمدان می‌تواند در طول معاینه لگن یا در آزمایش تصویربرداری مانند سونوگرافی لگن پیدا شود. بسته به اندازه کیست و پر شدن آن از مایع یا جامد، پزشک شما احتمالاً آزمایشاتی را برای تعیین نوع آن و اینکه آیا به درمان نیاز دارید، توصیه می‌کند. معمولاً با سنوگرافی قابل تشخیص است و به جز در موارد حاد که نیاز به جراحی می‌باشد، سایر موارد با اقدامات تسکینی و دارو قابل حل و درمان است.  نویسنده: داکتر معصومه پارسا

در طول چرخه قاعدگی، تغییرات هورمونی می‌تواند باعث ایجاد نوساناتی در خلق‌وخو، انرژی، اشتها، خلاقیت و تعاملات اجتماعی شما شود. همگام‌سازی چرخه قاعدگی راهی برای تطبیق سبک زندگی با این تغییرات است تا به تعادل بهتری برسید و بهترین احساس را داشته باشید. خوردن و ورزش کردن مطابق با چرخه قاعدگی می‌تواند علائم PMS و پریود را کاهش دهد. تغذیه در طول مرحله قاعدگی گرفتگی عضلات، خستگی و تحریک‌پذیری از علائم رایج پریود هستند. ممکن است برای آرامش به شیرینی، پیتزا و چیپس روی بیاورید. اما خوردن این غذاها در طول دوره قاعدگی می‌تواند هورمون‌های شما را از تعادل خارج کرده و مواد مغذی مهم را از شما بگیرد. غذاهایی که باید در دوران قاعدگی مصرف شوند عبارت‌اند از: ویتامین K می‌تواند خونریزی شدید را کاهش دهد. سبزیجات برگ سبز، زغال‌اخته، پنیر و تخم‌مرغ را انتخاب کنید. سبزی‌های برگ‌دار تیره: اسفناج، کلم‌پیچ، و شاتوت سرشار از آهن هستند که می‌توانند به مبارزه با خستگی و پر کردن خون از دست رفته کمک کنند. ماهی قزل‌آلا، سالمون، دانه کتان و آجیل درختی: حاوی اسیدهای چرب امگا 3، ماهی قزل‌آلا می‌تواند التهاب را کاهش دهد و درد قاعدگی را کاهش دهد. موز: موز سرشار از پتاسیم است و می‌تواند به تنظیم فشارخون و کاهش نفخ کمک کند. زنجبیل: زنجبیل که به دلیل خواص ضدالتهابی خود شناخته شده است، می‌تواند گرفتگی قاعدگی را کاهش دهد. زردچوبه: این ادویه دارای کورکومین است که می‌تواند درد و التهاب را کاهش دهد. شکلات تلخ: برای تقویت روحیه و رهایی از هوس، از شکلات تلخ در حد اعتدال لذت ببرید. کلم بروکلی: حاوی فیبر و ویتامین است که می‌تواند مشکلات گوارشی و نفخ را کاهش دهد. آجیل: بادام، گردو و بادام هندی منیزیم را تأمین می‌کنند که می‌تواند گرفتگی عضلات را کاهش دهد. توت‌ها: سرشار از آنتی‌اکسیدان، توت‌ها به مبارزه با التهاب کمک می‌کنند. پرتقال، بروکلی فلفل قرمز و انواع توت‌ها: سرشار از ویتامین C هستند که سیستم ایمنی بدن شما را تقویت می‌کند و به جذب آهن کمک می‌کند. غلات کامل: جو، برنج قهوه‌ای و کینوآ انرژی پایدار را فراهم می‌کنند و نوسانات خلقی را کاهش می‌دهند. ماست: پروبیوتیک‌های موجود در ماست می‌توانند هضم را بهبود بخشند و نفخ را کاهش دهند. آب: هیدراته ماندن برای جلوگیری از احتباس آب و حفظ سلامت کلی بسیار مهم است. چای بابونه: چای بابونه که به دلیل خواص تسکین‌دهنده‌اش شناخته شده است، می‌تواند گرفتگی و اضطراب را کاهش دهد. پروتئین بدون چربی: مرغ، و لوبیا مواد مغذی ضروری را برای انرژی و عملکرد ماهیچه‌ها فراهم می‌کنند. غذاهایی که باید در طول دوره‌های پریود از آنها اجتناب کنید کافئین: می‌تواند اضطراب را تشدید کند و دردهای قاعدگی را افزایش دهد. کافئین می‌تواند اضطراب را بدتر کند و گرفتگی عضلات را افزایش دهد و می‌تواند شما را عصبی‌تر کند. غذاهای فراوری شده: سرشار از سدیم و قند هستند و می‌توانند نفخ و نوسانات خلقی را بدتر کنند. این غذاها نمک و شکر زیادی دارند که نفخ و نوسانات خلقی را بدتر می‌کند و احساس نفخ و بدخلقی بیشتری خواهید داشت. غذاهای چرب: غذاهای سرخ شده و چرب می‌توانند التهاب و ناراحتی را افزایش دهند. غذاهای چرب باعث التهاب بیشتر می‌شوند و احساس سنگینی در شما ایجاد می‌کنند و شما احساس ناراحتی و خستگی بیشتری خواهید کرد. خوراکی‌های شیرین: قند اضافی می‌تواند منجر به از دست دادن انرژی و بدتر شدن نوسانات خلقی شود. نه بیش از حد باعث کاهش سطح انرژی و بدتر شدن تغییرات خلقی می‌شود. لبنیات: برخی افراد متوجه می‌شوند که محصولات لبنی می‌توانند نفخ و گرفتگی را تشدید کنند و شما احساس نفخ و گرفتگی بیشتری خواهید داشت. گوشت قرمز: گوشت‌های پرچرب می‌توانند التهاب را افزایش دهند. منابع پروتئین بدون چربی را انتخاب کنید. گوشت قرمز می‌تواند التهاب را بدتر کند. به یاد داشته باشید که پاسخ‌های فردی به غذاها می‌تواند متفاوت باشد، بنابراین ضروری است که به بدن خود توجه کنید و بر اساس آنچه در طول دوره قاعدگی برای شما بهتر است، تنظیمات رژیم غذایی را انجام دهید. چرا رژیم غذایی در طول دوره مهم است؟ رژیم غذایی در طول دوره قاعدگی به دلایل مختلفی مهم است: مدیریت علائم: برخی غذاها می‌توانند به کاهش علائم رایج قاعدگی مانند گرفتگی، نفخ، خستگی و نوسانات خلقی کمک کنند. مصرف یک رژیم غذایی متعادل و غنی از مواد مغذی می‌تواند به کاهش شدت این علائم و بهبود رفاه کلی در طول قاعدگی کمک کند. تعادل هورمون‌ها: نوسانات هورمونی در طول چرخه قاعدگی رخ می‌دهد و برخی مواد مغذی در تولید و تنظیم هورمون نقش دارند. خوردن رژیمی که از تعادل هورمونی حمایت می‌کند، از جمله غذاهای غنی از اسیدهای چرب امگا 3، ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان ها، می‌تواند به کاهش عدم تعادل هورمونی و کاهش علائم مرتبط با PMS (سندرم قبل از قاعدگی) کمک کند. پشتیبانی انرژی: قاعدگی گاهی اوقات می‌تواند منجر به احساس خستگی و سطح انرژی پایین شود. مصرف یک رژیم غذایی متعادل که کالری، کربوهیدرات، پروتئین و چربی کافی را فراهم می‌کند، می‌تواند به حفظ سطح انرژی کمک کند و از سرزندگی کلی در طول قاعدگی حمایت کند. حمایت از از دست دادن خون: قاعدگی شامل از دست دادن خون و آهن است. خوردن غذاهای غنی از آهن، مانند سبزیجات برگدار، گوشت بدون چربی، لوبیا و غلات غنی شده، می‌تواند به پر کردن ذخایر آهن و جلوگیری از کم خونی فقر آهن که در بین افراد قاعدگی رایج است، کمک کند. کاهش هوس: تغییرات هورمونی در طول قاعدگی گاهی اوقات می‌تواند باعث میل به غذاهای ناسالم سرشار از قند، نمک و چربی‌های ناسالم شود. انتخاب مواد غذایی مغذی می‌تواند به کاهش هوس و جلوگیری از پرخوری غذاهای ناسالم کمک کند و منجر به‌سلامت و رفاه کلی بهتر شود. بهبود خلق‌وخو و سلامت روان: خوردن یک رژیم غذایی غنی از میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین‌های بدون چربی می‌تواند تأثیر مثبتی بر خلق‌وخو و سلامت روان در طول قاعدگی داشته باشد. غذاهای غنی از مواد مغذی از سلامت مغز و عملکرد انتقال‌دهنده‌های عصبی پشتیبانی می‌کنند که می‌تواند به کاهش نوسانات خلقی، تحریک‌پذیری و سایر علائم عاطفی مرتبط با PMS کمک کند. نتیجه‌گیری در نتیجه، چرخه قاعدگی شما نباید یک مصیبت ماهانه وحشتناک باشد. با یک رویکرد آگاهانه به رژیم غذایی خود، می‌توانید به طور قابل‌توجهی ناراحتی را کاهش داده و رفاه کلی خود را افزایش دهید. غذاهای ذکر شده در این مقاله راه‌حلی جامع برای مشکلات رایج دوره‌ای، از گرفتگی عضلات گرفته تا نوسانات خلقی ارائه می‌دهند؛ بنابراین، دفعه بعد که پریود شما شروع شد، این غذاهای مناسب دوره را تهیه کنید و تجربه قاعدگی شادتر و سالم‌تری را در آغوش بگیرید. به یاد داشته باشید، بدن شما متحد شماست، و با تغذیه مناسب، می‌توانید بر آن چالش‌های ماهانه غلبه کنید و قوی‌تر و انعطاف‌پذیرتر ظاهر شوید. نویسنده: داکتر معصومه پارسا

عفونت مقاربتی یک بیماری جدی است که می‌تواند پس از رابطه جنسی ایجاد شود. علائم رایج STI شامل خارش و سوزش در اطراف ناحیه تناسلی است. خبر خوب این است که اکثر درمان‌های STI می‌توانند عفونت را درمان کنند، اما نه همه انواع. حتی پس از درمان می‌توانید دوباره به STI مبتلا شوید. عفونت‌های  مقاربتی (STI) عفونت‌ها یا شرایطی هستند که می‌توانید از هر نوع فعالیت جنسی شامل دهان، مقعد، واژن یا آلت تناسلی به آن مبتلا شوید. نام رایج دیگر برای STI بیماری‌های  مقاربتی یا STDs است. انواع مختلفی از STI وجود دارد. شایع‌ترین علائم سوزش، خارش یا ترشح در ناحیه تناسلی شماست. برخی از بیماری‌های  مقاربتی بدون علامت هستند، به این معنی که ممکن است علائمی نداشته باشید. عفونت‌های  مقاربتی بسیار مسری هستند. اگر از نظر جنسی فعال هستید، می‌توانید بدون اینکه بدانید یک STI داشته باشید (و منتقل کنید). پیشنهاد می‌شود در صورت فعال بودن جنسی، غربالگری یا آزمایش STI را به طور منظم انجام دهید. ‌ STIها بیماری‌های  جدی هستند که نیاز به درمان دارند. برخی از آنها مانند ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) هیچ درمانی ندارند و بدون درمان می‌توانند تهدیدکننده زندگی باشند. علائم و علل علائم عفونت‌های  مقاربتی چیست؟ علائم عفونت‌های  مقاربتی بر حسب نوع متفاوت است. ممکن است علائمی نداشته باشید. اگر علائمی دارید، ممکن است در اطراف ناحیه تناسلی شما ظاهر شود و می‌تواند شامل موارد زیر باشد: برجستگی، زخم یا زگیل روی آلت تناسلی، واژن، دهان یا مقعد شما یا نزدیک آن. تورم یا خارش شدید در نزدیکی آلت تناسلی یا واژن. ترشح از آلت تناسلی خود ترشحات واژن که بوی بدی دارد، باعث سوزش می‌شود یا رنگ یا مقدار آن متفاوت از حد معمول است. خونریزی واژینال که پریود شما نیست. رابطه جنسی دردناک ادرار دردناک یا تکرر ادرار. علاوه بر این، ممکن است علائمی در سراسر بدن خود داشته باشید، چه چیزی باعث عفونت‌های  مقاربتی می‌شود؟ عفونت‌های  مقاربتی زمانی ایجاد می‌شوند که باکتری‌ها، ویروس‌ها یا انگل‌های  مختلف بدن شما را آلوده کنند. شما می‌توانید این میکروارگانیسم‌ها را از مایعات بدن (مانند خون، ادرار، مایع منی، بزاق و سایر نواحی پوشیده از مخاط) در طول رابطه جنسی - معمولاً رابطه جنسی واژینال، دهانی و مقعدی یا سایر فعالیت‌های  جنسی دریافت کنید. آیا عفونت‌های  مقاربتی مسری هستند؟ بله عفونت‌های  مقاربتی (بیماری‌های  مقاربتی) مسری هستند. بیشتر بیماری‌های  مقاربتی از فردی به فرد دیگر از طریق تماس جنسی از طریق مایعات بدن یا از تماس پوست به پوست با لمس قسمت عفونی بدن فرد، معمولاً اندام تناسلی، منتقل می‌شود. برخی از بیماری‌های  مقاربتی، مانند سفلیس، می‌توانند در حین تولد نوزاد سرایت کنند. اگر مبتلا به STI هستید، مهم است که برای دریافت درمان به یک پزشک مراجعه کنید. برخی از بیماری‌های  مقاربتی قابل‌درمان هستند. اگر از نظر جنسی فعال هستید، با انجام آزمایش‌های منظم، صحبت با شریک جنسی خود در مورد تشخیص خود و استفاده از محافظت در حین رابطه جنسی، می‌توانید از گسترش بیماری‌های  مقاربتی جلوگیری کنید. عوامل خطر عفونت‌های  مقاربتی چیست؟ اگر از نظر جنسی فعال هستید، در معرض خطر ابتلا به یک عفونت مقاربتی (بیماری مقاربتی) هستید. همچنین در صورت استفاده از وسایل شخصی مانند سوزن‌هایی که حاوی خون شما هستند، می‌توانید به STI مبتلا شوید. این ممکن است در موارد زیر رخ دهد: خال‌کوبی‌های بی‌نظم پیرسینگ‌های بی‌نظم استفاده از سوزن‌های مشترک هنگام استفاده از داروهای داخل وریدی (اختلال مصرف مواد). عوارض عفونت‌های  مقاربتی چیست؟ عفونت‌های  مقاربتی در صورت عدم درمان می‌توانند عوارض مادام‌العمر ایجاد کنند. عوارض شایع ناشی از عفونت‌های  مقاربتی درمان نشده شامل موارد زیر است: ‌ HIV می‌تواند منجر به ایدز شود. سفلیس می‌تواند به اندام‌ها، سیستم عصبی شما آسیب برساند و جنین درحال‌رشد را آلوده کند. خطر سرایت بیماری‌های  مقاربتی به شریک جنسی شما. عوارض STI برای زنان عبارت‌اند از: بیماری التهابی لگن (PID) که می‌تواند به رحم شما آسیب برساند و باعث ناباروری شود. حاملگی خارج از رحم ناباروری. درد مزمن لگن. در مردان، بیماری‌های  مقاربتی درمان نشده می‌تواند منجر به موارد زیر شود: عفونت در مجرای ادرار و پروستات. بیضه‌های متورم و دردناک. ناباروری. تشخیص و آزمایشات عفونت‌های  مقاربتی چگونه تشخیص داده می‌شوند؟ پزشک پس از معاینه فیزیکی و آزمایش، عفونت مقاربتی (بیماری مقاربتی) را تشخیص می‌دهد. پزشک شما در مورد علائم و سابقه پزشکی و جنسی شما می‌پرسد - صادقانه پاسخ دهید تا بتوانید کمک مورد نیاز خود را دریافت کنید. پس از تشخیص مثبت STI، باید به شریک جنسی خود اطلاع دهید که آنها نیز باید آزمایش شوند. این می‌تواند یک فرایند بسیار احساسی باشد، اما گفتن این موضوع به شریک زندگی خود می‌تواند به آنها کمک کند مراقبت‌های  مورد نیاز خود را دریافت کنند و از گسترش عفونت جلوگیری کنند. تست STI چیست؟ آزمایش عفونت مقاربتی یک آزمایش پزشکی برای تعیین اینکه آیا شما یک STI دارید یا خیر. پزشک  علائم شما را بررسی می‌کند و آزمایش‌هایی را برای تعیین علت ارائه می‌دهد. تست‌های  مختلفی برای هر نوع STI وجود دارد. پزشک شما در مورد آزمایش(هایی) که نیاز دارید با شما صحبت خواهد کرد. درمان: بعد از تشخیص نظر به نوع بیماری مقاربتی پزشک درمان مناسب را تجویز می‌کند. نویسنده: داکتر معصومه پارسا