اوچا یا دفتر هماهنگی کمکهای بشردوستانه سازمان ملل متحد در افغانستان میگوید که موادمنفجره در سراسر کشور در هر ماه حدود ۱۱۰ نفر قربانی میگیرد. اوچا با نشر آمارهای در گزارشی تازهی خود گفته است که در سال گذشته میلادی، ۸۹ درصد این قربانیان را کودکان تشکیل میدادند. این نهاد تاکید کرد که از سال ۱۹۸۹ میلادی به اینسو در افغانستان، ۴۵ هزار نفر قربانی ماینهای زمینی و بقایای موادمنفجره شدهاند. ایندفتر هماهنگی کمکهای بشردوستانه سازمان ملل متحد در افغانستان افزود که دفتر خدمات ماینروبی ملل متحد در خصوص پیشبرد فعالیتهایش در کشور در سال ۲۰۲۴، با کمبود بودجه مواجه است. اوچا میگوید که اگر خدمات ماینروبی در افغانستان تمویل مالی نشود، جان ۳.۴ میلیون تن در سراسر کشور به خطر میافتد. در این گزارش آمده است که افغانستان یکی از کشورهایی است که بیشترین آلودگی را به ماینهای زمینی و موادمنفجره بقایای جنگ دارد که به طور قابل توجهی بازیابی و ثبات در این کشور را مختل میکند. در ادامه آمده است که ۱.۲ میلیون متر مربع زمین در سراسر افغانستان، توسط ماینها، موادمنفجره دستساز و بقایای جنگ، آلوده شده است. اوچا گفته است که زمین های آلوده افغانستان شامل ۲۶۲ ولسوالی است که شامل مناطق نزدیک به موسسات آموزشی و منابع آب میباشند. بر اساس گزارش دفتر هماهنگی کمکهای بشردوستانه سازمان ملل متحد در افغانستان، از ماه جنوری ۲۰۲۲ تا فبروری ۲۰۲۴، در اثر انفجار این مواد و بقایای جنگ، ۱۴۰۱ جان خود را از دست دادهاند که ۸۶ درصد آنان کودکان بودهاند. دفتر هماهنگی کمکهای بشردوستانه ملل متحد، یکی از عوامل مهم در این رویدادها را جمعآوری پارچههای فلزی به هدف کسب درآمد از سوی خانوادهها در افغانستان میداند.
برچسب: کودکان
منابع محلی از ولایت قندهار میگویند که پنج کودک در این ولایت در پی انفجار یک ماین به جا مانده از جنگهای قدیم زخمی شدهاند. دستکم سه منبع تایید کردند که این رویداد پیش از چاشت امروز (دوشنبه، ۱ اسد) در منطقه «تیموریانو»، از مربوطات ولسوالی دند ولایت قندهار رخ داده است. منابع تاکید کردند که این ماین درحالی انفجار کرده است که کودکان مصروف بازی با آن بودند. از سویی هم منابع صحی میگویند که از میان این پنج کودک وضعیت صحی دو تن آنان وخیم گزارش شده است. منبع در مورد جنسیت، هویت و سن این کودکان معلومات ارائه نکرده است. تا اکنون مسوولان امنیتی از ولایت قندهار در این مورد چیزی نگفتهاند. باید گفت که موجودیت مواد انفجاری و مهمات بهجامانده از جنگهای گذشته در غزنی، از نگرانی جدی مردم به ویژه روستانشینان تبدیل شده است. جنگافزارهای باقی مانده از جنگهای طولانی افغانستان هرازگاهی از شهروندان این کشور، بهویژه کودکان قربانی میگیرد. باید گفت که افغانستان، یکی از آلودهترین کشورها به مواد منفجرناشدهی جنگی است که بیشتر قربانیان آن کودکان هستند. اوچا یا دفتر هماهنگکنندهی کمکهای انساندوستانهی سازمان ملل متحد در افغانستان پیشتر گزارش داده بود که ماهانه ۶۰ تن که بیشترشان کودکان هستند، در نتیجهی انفجار ماینهای بهجامانده از جنگ در افغانستان کشته یا دچار معلولیت میشوند. براساس آخرین گزارشها، نزدیک به ۶۰۶ کیلومتر مربع خاک افغانستان آلوده به ماین و مهمات انفجاری است.
مسوولان محلی ولایت غزنی میگویند که یک کودک ۱۰ ساله در اثر انفجار یک سرگلولهی هاوان باقی مانده از جنگهای گذشته در ولسوالی قرهباغ این ولایت جان باخته است. حمیدالله نثار، رییس اطلاعات و فرهنگ ولایت غزنی در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که صبح امروز (شنبه، ۳۰ سرطان) یک کودک ۱۰ساله در هنگام چراندن مواشی در روستای «ملوک» از مربوطات ولسوالی قرهباغ و در نتیجهی انفجار سرگلولهی هاوان جانش را از دست داده است. آقای نثار تاکید کرد که انفجار زمانی رخ داده که این کودک پس از پیداکردن این سرگلوله، سرگرم بازی با آن بوده است. وی تاکید کرد که این اولین بار نیست که یک سرگلوله در ولسوالی قره باغ منفجر می شود، پیش از این نیز حوادث مشابه در این ولسوالی رخ داده بود. قابل ذکر است که چندی پیش نیز یک کودک در این ولسوالی در نتیجهی انفجار مواد انفجاری جانش را از دست داده بود. باید گفت که موجودیت مواد انفجاری و مهمات بهجامانده از جنگهای گذشته در غزنی، از نگرانی جدی مردم به ویژه روستانشینان تبدیل شده است. جنگافزارهای باقی مانده از جنگهای طولانی افغانستان هرازگاهی از شهروندان این کشور، بهویژه کودکان قربانی میگیرد. باید گفت که افغانستان، یکی از آلودهترین کشورها به مواد منفجرناشدهی جنگی است که بیشتر قربانیان آن کودکان هستند. اوچا یا دفتر هماهنگکنندهی کمکهای انساندوستانهی سازمان ملل متحد در افغانستان پیشتر گزارش داده بود که ماهانه ۶۰ تن که بیشترشان کودکان هستند، در نتیجهی انفجار ماینهای بهجامانده از جنگ در افغانستان کشته یا دچار معلولیت میشوند. براساس آخرین گزارشها، نزدیک به ۶۰۶ کیلومتر مربع خاک افغانستان آلوده به ماین و مهمات انفجاری است.
والدین چطور میتوانند به فرزندانشان کمک کنند؟ درصورتی که شما والد یک کودک دارای (ADHD) هستید، به منظور یاری رساندن به او جهت کنترل رفتارهایش، نقش مهمی را بر عهده دارید. نخستین چیزی که باید بدانید این است که این مشکل کودک هیچ ربطی به نقیصه یا کمبود شما ندارد و نباید خود را از این بابت که احتمالا چون والدین خوبی نبوده اید، سرزنش کنید. به منظور اصلاح رفتار و توجه کودکتان میتوانید برخی روشهای خاص جهت گفتگو کردن، بازی کردن و کار کردن با او را بیاموزید (البته استفاده از این روشها میتواند علاوه بر والدین کودک برای سایر مراقبین و دوستانی که با کودک (ADHD) سروکار دارند، مفید باشد.) درحال حاضر برنامههایی جهت کمک به والدین کودک دارای (ADHD) توسط متخصصین طراحی شده است. تاکید اصلی بیشتر این برنامهها بر روی کنترل رفتار است. والدین در این برنامهها میآموزند که چطور برنامهریزی کرده و فعالیتهای ساختارمندی را برای کودکشان ترتیب دهند و چطور او را به واسطهی کوچکترین مقادیر پیشرفتی که کسب میکند، تشویق کرده و پاداش دهند. رویکردهای کنترل رفتار معمولا با آموزش والدین و مراقبین کودک در سه مرحله صورت میگیرد که این مراحل به ترتیب عبارت اند از: شناسایی رویدادها یا شرایطی که به نظر میرسد باعث بروز مشکلات رفتاری یا آغاز مشکلات ویژه در کودکان میگردد. این رویدادها یا شرایط را با عنوان پیشامدها نام نهاده اند. توصیف کامل از رفتار واقعی کودک (کودک چه کار میکند، چه مدت این کارش ادامه مییابد و چه کاری را نباید انجام دهد.) مشاهدهی پیامدهای این رفتار (چه اتفاقی برای کودک میافتد، سایرین نسبت به این رفتار کودک چه واکنشی از خودشان نشان میدهند، چه نوع توجهی به کودک داده میشود.) سپس به والدین نشان داده میشود که چطور رفتار کودکشان را به طور تدریجی تغییر دهند، چطور بر روی تغییرات هرچند اندک کودک هربار تمرکز کنند و چطور او را به خاطر هر گام کوچکی که به سوی تغییر صحیح برمیدارد تشویق نمایند. یاری رساندن به کودکان بالای پنج سال درصورتی که والدین از همان اوایل سنین کودک، کمکها و حمایتهای لازم را دریافت کنند، از بروز مشکلات احتمالی در آینده فرزندشان پیشگیری به عمل خواهند آورد. به منظور انجام این کار در وهلهی نخست میبایست کودکانی که دارای علائم (ADHD) هستند، توسط مراکز استاندارد، مورد بررسی و شناسایی قرار گیرند. به عنوان مثال: کارمندان بخش سلامت روان در شهری در کشور انگلستان (هامپشر) اموزش دیده اند تا با والدینی که کودکانشان در سه سالگی مورد شناسایی قرار گرفته بودند، کار کنند. برخی از مهمترین اصولی که آنها به این دسته از والدین آموزش میدادند عبارت اند از: قبل از اینکه سعی کنید تا با کودکتان صحبت کنید با او تماس چشمی برقرار نمایید. اگر شما از اتاق دیگری او را مورد خطاب قرار دهید توجهی به حرف شما نخواهد کرد. دستوراتی که میدهید تا حد امکان ساده باشد (قانون یک جملهای). کودکان دارای (ADHD) مشکلاتی در زمینۀ حافظۀ کوتاه مدت دارند. بنابراین، هرچیزی را که در قالب بیش از یک جمله به آنها گفته شود، فراموش میکنند. برای هر رفتار قابل قبولی که از او سر میزند وی را صرفا بابت همان رفتار خاص تشویق کنید. همچنین او را طی کمترین زمان پس از انجام رفتار قابل قبول تشویق کنید در واقع باید این تشویق بلافاصله پس از بروز رفتار صورت بگیرد. خونسرد باشید، اگر از دست او بسیار عصبانی شده اید او نیز همین خشم را به شما منعکس خواهد کرد. استفاده از تن صدای آرام در چنین مواقعی به والدین و حتی به خود کودک نیز کمک خواهد کرد تا آرامش خود را حفظ کند. به دنبال روشهایی بگردید که حواس کودک را از بدخلقی در همان لحظه پرت کنید برای مثال (به آآآن گربه نگاه کن یا ببین اسباب بازیهایت اینجا روی زمین مانده اند چطور است با هم منظم شان کنیم.) کارهای روزمرهی واضحی برای او ترتیب دهید. لازم است برای کودک دارای (ADHD) بطور دقیق گفته شود که هرروز چه فعالیتهایی میبایست انجام دهد. برای این منظور میتوانید از جداول یا فهرستهایی که به عنوان یاداور کارها و امور روزمره عمل میکنند، استفاده کنید. زمانی که چیزی حدودا رو به پایان بوده و در حال تغییر است، بطور واضح به او هشدار بدهید. برای این منظور میتوانید از زنگ ساعت یا زمان سنج استفاده کنید. با کودکتان بازی کنید حتی برای مدت زمان اندک. کودکان دارای (ADHD) واکنش خوبی نسبت به بازیهای هیجان انگیز با فعالیت جسمانی بالا از خودشان نشان میدهند. راهکاری مداخلوی در کلاسهای درس کلاس درس طوری چیدمان شده باشد تا محرکهایی که باعث حواسپرتی کودکان میشود به حداقل رسانیده شده باشند به عنوان مثال (کودکان دارای (ADHD) را دور از پنجرهها بنشانید.) در طول هر کلاس فعالیتهای متفاوتی بگنجانید. اهداف کوتاه مدت و قابل دسترس برای کودک طراحی نمایید و زمانی که تکلیفی را به پایان رسانید بلافاصله او را تشویق نمایید. هنگام نوشتن از خطوط بزرگ استفاده نمایید و در هر صفحه تنها یک یا دو فعالیت را اختصاص دهید و از دادن توضیحاتی که مستقیما به فعالیت ارتباطی ندارند، خودداری نمایید. در فعالیتهای کلاسی او را شراکت دهید. قوانین کلاسی روشن و واضحی وضع کنید. این کودکان را تشویق کنید تا آنچه را که باید انجام دهد اول بصورت شفاهی، برای استاد و سپس به آرامی برای خودش توضیح دهد. مسئولیتهای خاصی را به آنها بسپارید به نحوی که سایر دانشآموزان، آنها را به دید مثبتی بنگرند. نتیجهگیری (ADHD) یک مشکل جدید نیست اما روشهای نوینی جهت کمک کردن به این دسته از کودکان و خانوادههایشان به منظور غلبه بر آن وجود دارد. جهت ارائه هرچه بهتر کمک به این دسته از کودکان و خانوادهها، والدین، معلمان و متخصصین سلامت روان، همگی میبایست دست به دست هم داده و منظور بهبود وضعیت با هم کارکنند تا حد امکان بتوانند آیندهی بهتری برای این دسته از کودکان رقم بزنند. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»
نویسنده: مهدی مظفری کودکان با آموزش، نظم و انضباط، مهارتهای بنیادی را برای موفقیت در زندگی فرا میگیرند. این مهارتها به آنها کمک میکند تا در مسیر درست گام بردارند و به اهداف خود دست پیدا کنند. نظم و انضباط به معنای اطاعت کورکورانه از قوانین نیست، بلکه به معنای مسئولیتپذیری در قبال اعمال و تعهدات خود است. کودکی که منظم و با انضباط است، یاد میگیرد که زمان خود را مدیریت کند، وظایف خود را به موقع انجام دهد و در برابر وسوسهها مقاومت کند. این مهارتها در تمام جنبههای زندگی او، از تحصیل و کار گرفته تا روابط اجتماعی و شخصی، نقش حیاتی دارند. یکی از مهمترین فواید آموزش نظم و انضباط به کودکان، تقویت عزت نفس آنهاست. زمانی که کودکان احساس میکنند که میتوانند کارهای خود را به درستی انجام دهند و به اهداف خود دست پیدا کنند، اعتماد به نفس آنها افزایش مییابد. این امر به آنها کمک میکند تا در مواجهه با چالشها مثبتاندیش باشند و از شکستها نترسند. علاوه بر این، نظم و انضباط به کودکان کمک میکند تا روابط سالم با دیگران برقرار کنند. آنها یاد میگیرند که به قوانین و مقررات احترام بگذارند، نوبت خود را رعایت کنند و به احساسات دیگران توجه کنند. این مهارتها برای موفقیت در اجتماع و ایجاد روابط پایدار ضروری هستند. آموزش نظم و انضباط به کودکان باید از سنین پایین آغاز شود. والدین و مربیان میتوانند با بهکارگیری روش مناسب، نظم و انضباط را به کودکان آموزش دهند. در ادامه چند روش مؤثر برای آموزش نظم و انضباط به کودکان آورده شده است: ۱. الگوی خوبی باشید: کودکان موجوداتی کنجکاو هستند که دائماً در حال یادگیری و الگوبرداری از دنیای اطرافشان، به خصوص بزرگسالان، هستند. از این رو، رفتار و منش شما به عنوان پدر و مادر یا مراقب، نقشی اساسی در شکلگیری شخصیت و عادات فرزندتان ایفا میکند. یکی از مهمترین جنبههای الگوبودن، نظم و انضباط است. اگر میخواهید فرزندتان فردی منظم و مسئولیتپذیر باشد، قبل از هر چیز باید خودتان این خصوصیات را به او نشان دهید. از سادهترین اقدامات برای شروع، منظم بودن در انجام کارهای روزمره است. سعی کنید سر وقت از خواب بیدار شوید، به موقع سر قرارهایتان برسید، وسایل خود را مرتب نگه دارید و وظایف خود را به تعویق نیندازید. برنامهریزی و مدیریت زمان نیز از کلیدهای اساسی نظم و انضباط است. به فرزندتان نشان دهید که چگونه میتوان با برنامهریزی و استفاده درست از زمان، به تمام کارها رسید. مسئولیتپذیری را نیز به فرزندتان بیاموزید. با دادن وظایف متناسب با سن و تواناییهایش به او، کمک کنید تا مفهوم تعهد و پاسخگویی را درک کند. صداقت و راستیگویی نیز از ارکان مهم الگوبودن هستند. با فرزندتان صادق باشید و به او نشان دهید که چگونه میتوان با صداقت و رو راست بودن، اعتماد دیگران را جلب کرد. به یاد داشته باشید که کودکان از مشاهدهی رفتار شما بیشتر از شنیدن حرفهایتان یاد میگیرند. بنابراین، اگر میخواهید فرزندتان الگوی مثبتی برای او باشید، ابتدا باید خودتان آن الگو را به نمایش بگذارید. در کنار این موارد، تشویق و قدردانی را نیز فراموش نکنید. زمانی که فرزندتان رفتار مثبتی از خود نشان میدهد، او را تشویق کنید و از او قدردانی نمایید. این کار به او انگیزه میدهد تا رفتارهای مثبت خود را ادامه دهد. ۲. انتظارات واضحی را تعیین کنید: تعیین انتظارات واضح یکی از مهمترین ارکانِ فرزندپروریِ موفق است. این امر به کودکان کمک میکند تا بفهمند از آنها چه رفتاری انتظار میرود و در چارچوبِ مشخصی عمل کنند. زمانی که انتظارات به طور واضح و مختصر بیان شوند و هراز گاهی یادآوری گردند، احتمالِ بروزِ سوءتفاهم و ناامیدی کاهش مییابد. لذا در موردِ انتظاراتتان با فرزندتان به طورِ مستقیم و صادقانه صحبت کنید. به جایِ اتکا به دستوراتِ کلی، قوانینِ خاص و قابلِ فهمی را برای رفتارهای موردِ نظر خود تعیین کنید. برای مثال، به جای گفتن «اتاقت را مرتب کن»، میتوانید بگویید «لطفاً تمامِ لباسهایت را در سبدِ لباسها بگذار و اسباببازیهایت را جمع کن و روی قفسهها قرار بده.» ۳. قاطع باشید: زمانی که قوانین را نقض میکند، عواقب ثابتی را اعمال کنید. قاطع باشید، اما عادلانه هم باشید. قاطعیت به معنای خشن یا دیکتاتور بودن نیست. مهم است که با مهربانی و احترام با کودک خود رفتار کنید. بنابراین از تنبیه بدنی یا فریاد زدن خودداری کنید، زیرا اینها فقط باعث عصبانیت و ترس کودک میشوند. ۴. به آنها مسئولیت بدهید: واگذار کردن مسئولیت به فرزندان، راهکاری مؤثر برای پرورش انسانهایی مستقل، کارآمد و مسئولیتپذیر است. این امر به آنها میآموزد که عضوی ارزشمند از خانواده و جامعه هستند و نقشی حیاتی در انجام کارها دارند. شروع این مسیر میتواند از سنین پایین با وظایف سادهای مانند مرتب کردن اسباببازیها، جمع کردن میز بعد از غذا یا کمک به آویزان کردن لباسها آغاز شود. با افزایش سن، پیچیدگی وظایف نیز باید بیشتر شود، تا جایی که فرزند شما در انجام کارهایی مانند آشپزی ساده، انجام تکالیف بدون نیاز به یادآوری، یا حتی مراقبت از حیوان خانگی سهم خود را بر عهده گیرد. مسئولیتپذیری تنها به انجام وظایف محوله محدود نمیشود. در واقع، این امر شامل درک عواقب اعمال خود، پاسخگویی در قبال اشتباهات و تلاش برای جبران آنها نیز میشود. زمانی که به فرزندانتان مسئولیت میدهید، به آنها فرصتی برای یادگیری مهارتهای حل مسئله، برنامهریزی و مدیریت زمان میدهید. ۵. از تشویق و تمجید استفاده کنید: تشویق و تمجید ابزاری قدرتمند و در دسترس والدین برای پرورش رفتارهای مثبت در فرزندانشان است. زمانی که فرزند شما کار خوبی انجام میدهد، چه بزرگ و چه کوچک، مهم است که آن را به اطلاع او برسانید. این کار به آنها نشان میدهد که شما متوجه تلاشهایشان شدهاید و از آنها قدردانی میکنید. تحسین و تمجید فواید بسیاری برای کودکان دارد. (در مقالات آینده به این مؤلفه بیشتر میپردازیم.) ۶. انعطافپذیر باشید: کودکان در حال یادگیری و رشد هستند و در این مسیر اشتباهات زیادی مرتکب میشوند. به عنوان یک بزرگسال، مهم است که در برابر این اشتباهات انعطافپذیر باشیم و آنها را درک کنیم. به جای خشم یا ناامیدی، باید با صبر و حوصله با آنها صحبت کنیم و به آنها کمک کنیم تا از اشتباهات خود درس بگیرند. در اینجا چند نکته برای برخورد با اشتباهات کودکان آورده شده است: ابتدا آرامش خود را حفظ کنید. عصبانی شدن یا فریاد زدن فقط اوضاع را بدتر میکند. به جای این کار، نفس عمیقی بکشید و سعی کنید آرام بمانید. با کودک خود صحبت کنید. به او بگویید که چه اشتباهی کرده است و چرا این کار اشتباه بوده است. از او بپرسید که چه فکری در مورد این اتفاق دارد و چگونه میتوانند از آن درس بگیرد. به جای تنبیه، بر راهحلها تمرکز کنید. به کودک خود کمک کنید تا راههایی برای جبران اشتباه خود پیدا کند. این میتواند شامل عذرخواهی، کمک به کسی که به او آسیب رسانده است یا انجام کار دیگری برای جبران اشتباه باشد. مثبت بمانید. به کودک خود یادآوری کنید که همه اشتباه میکنند و این به معنای بد بودن آنها نیست. به آنها ایمان داشته باشید که میتوانند از این تجربه یاد بگیرند و رشد کنند. به یاد داشته باشید که صبر و شکیبایی کلید اصلی در برخورد با اشتباهات کودکان است. با استفاده از این نکات، میتوانید به کودک خود کمک کنید تا از اشتباهات خود درس بگیرد و به یک فرد منضبط و مسئول و با اخلاق تبدیل شود.
سازمان جهانی صحت و اداره زنان سازمان ملل متحد اعلام کردهاند که ابتکار مشترکی را برای حمایت از زنان و کودکان مبتلا به اختلالات ناشی از مصرف مواد مخدر در افغانستان آغاز کردند. سازمان جهانی صحت و اداره زنان ملل متحد با نشر اعلامیهای مشترک گفتهاند که هدف این ابتکار جدید ادغام مجدد زنان آسیبپذیر مبتلا به اختلالات مصرف مواد مخدر و فرزندان آنها در جامعه است. در ادامه آمده است که ابتکار جدید، تلاش مشترک سازمان جهانی صحت و اداره ملل متحد برای مقابله با این موضوع مهم صحی، به ویژه در میان زنان و کودکان است و زنان از طریق بسته جامع خدمات حفاظتی، درمان اختلالات مصرف مواد مخدر و خدمات سلامت روان حمایت خواهند شد. در اعلامیه آمده است که این ابتکار رویکرد جامع و حساس به جنسیت را برای بهبود دسترسی به خدمات یکپارچه سلامت روان و حمایت روانی اجتماعی و ارایه خدمات با کیفیت درمان اختلال مصرف مواد مخدر برای زنان آسیب دیده اتخاذ میکند. در ادامه آمده است که علاوه بر حمایت زنان و کودکان، قرار است که از طریق این ابتکار ادارههای صحت و زنان ملل متحد، ظرفیتهای کارکنان کلیدی صحی در مراکز هدفمند برای ارایه خدمات مرتبط با جنسیت و تروما افزایش یابد. سازمان جهانی صحت و اداره زنان ملل متحد گفتهاند که در کنار این موارد، برای اطمینان از تداوم مراقبت و کاهش «ننگ» مرتبط با سلامت روان و اختلالات مصرف مواد، خدمات حمایتی مبتنی بر جامعه و خدمات حفاظتی سیار نیز در نظر گرفته خواهد شد. در ادامه آمده است که افغانستان از دهها سال به این طرف مشکل قابل توجه مصرف مواد مخدر داشته است که با درگیریهای مداوم و بیثباتی بدتر شده است، طوری که نزدیک به چهار میلیون نفر-حدود ده درصد از جمعیت – از اختلالات مصرف مواد مخدر متاثر شدهاند. این در حالی است که هیأت معاونت سازمان ملل متحد به تاریخ ششم ماه روان خورشیدی گزارش داد که بین یک تا دو میلیون نفر در افغانستان به مواد مخدر معتاد اند که ۳۵ در صد آنان را زنان تشکیل میدهد. اگر چه در مورد شمار معتادان در افغانستان در این اواخر تحقیق نشده، اما بر اساس یک سروی که در سال ۲۰۱۴ صورت گرفت، حدود سه میلیون معتاد در افغانستان وجود داشت. با این وجود حکومت سرپرست همواره گفته است که شمار معتادان در این کشور به حدود پنج میلیون نفر میرسد که یک میلیون آنان زنان و کودکان اند.
سازمان جهانی صحت در تازهترین مورد اعلام کرده است که از ابتدای سال روان میلادی تا اکنون، ۱۶۰ نفر در افغانستان بر اثر ابتلا به بیماری سرخکان جان باختهاند. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که بیش از ۳۶ هزار مورد مشکوک سرخکان در افغانستان ثبت شده که ۸۰.۱ درصد آن را کودکان زیر پنج سال تشکیل میدهند. در گزارش سازمان جهانی صحت آمده است که از میان موارد ثبت شده بیش از ۴۵ درصد آنان زنان هستند. سازمان جهانی صحت تاکید کرد: «از ابتدای سال ۲۰۲۴، در مجموع ۳۶ هزار و ۶۱۸ مورد مشکوک به سرخکان و ۱۶۰ مورد مرگ به ثبت رسیده است که از میان این موارد مشکوک به سرخکان ۸۰.۱ درصد آن کودک زیر پنج سال و بیش از۴۵درصد آن زنان بودند.» شماری از پزشکان واکسن نشدن، مهاجرتها و عدم آگاهی مردم در برابر بیماری سرخکان را از عوامل افزایش این بیماری میدانند. داکتران میگویند: «تطبیق نکردن واکسن یعنی در پیشگیری و قایه از بیماری سرخکان یگانه راه معقول تطبیق واکسن است. تطبیق نشدن واکسن این بیماری را افزایش داده است.» سرخکان یک بیماری ساری است که سبب تب، بخار، سرفه، و آبزدگی و سرخی چشمها میشود. باید گفت که تحولات بزرگ سیاسی و سقوط نظام جمهوری در افغانستان سبب شد تا نظام صحی کشور نظم گذشته را نداشته باشد و با رویکارآمدن حکومت سرپرست بهشدت متأثر شده است. همچنین وضع محدودیتهای حکومت فعلی علیه کارمندان زن در نهادهای مددرسان نیز سبب شده است تا آنان نتوانند بهگونه اساسی برای مردم، بهویژه در بخش صحت کمکرسانی کنند.
سازمان حفاظت از کودکان اعلام کرده است که حدود ۱.۳۶ میلیون نفر از جمله ۸۵۸ هزار کودک در کنر، لغمان و ننگرهار تحت تاثیر تغییرات اقلیمی قرار گرفتهاند. این نهاد با نشر آمارهای گفته است که حدود یک هزار و ۵۰۰ کودک خانههای خود را در بارندگیهای اخیر از دست دادهاند. در گزارشها آمده است که بارندگیها و طوفان شدید در روزهای اخیر در شرق افغانستان ۴۷ کشته و حداقل ۳۵۰ مجروح برجای گذاشته است. تخریب ۴۰۰ خانه و یک شفاخانه در شهر جلالآباد از دیگر خساراتی است که سیلابهای اخیر در شرق افغانستان برجای گذاشته است. سازمان حفاظت از کودکان با اشاره به بیسرپناه شدن کودکان میگوید که افغانستان از بدترین بحران انسانی در دهههای اخیر رنج میبرد. بر اساس آمارهای ارائه شده از سوی این سازمان، یک مرکز پذیرایی از مهاجران عودتکننده در تورخم نیز آسیب دیده است. سازمان حفاظت از کودکان میگوید حدود نیمی از ۶۴۹ هزار مهاجر عودتکننده از پاکستان، کودکاناند. در ادامه آمده است که خسارت بر شبکههای مخابراتی و تخریب برخی راههای مواصلاتی دسترسی به مناطق آسیبدیده را دشوار کرده است. سازمان حفاظت از کودکان تاکید میکند که افغانستان با بحرانهای متعددی اعم از بازگشت اجباری مهاجران، بیثباتی اقتصادی، ناامنی غذایی، زلزله، تغییرات اقلیمی و کاهش کمکهای بشردوستانه مواجه است. در ادامه آمده است که تغییرات اقلیمی و فقر بیش از هر گروه دیگر بر کودکان تأثیر منفی گذاشته است. ارشد مالک، رییس سازمان محافظت از کودکان در افغانستان میگوید: «کودکان افغانستان دهها سال رنج را متحمل شدهاند و سیلابهای ویرانگر بارها در این کشور ویرانی به بار آورده است.» آقای مالک برای رفع نیازهای موجود و برنامهریزی طولانیمدت در برابر بحران تغییرات اقلیمی خواهان کمکهای بیشتر جامعه جهانی شده است. این سازمان میگوید که بهمنظور رسیدگی به نیازهای فوری مناطق آسیبدیده، چندین تیم اعزام شده است.
سازمان بینالمللی داکتران بدون مرز (اماساف) به بحران اقتصادی در افغانستان زیر سلطه حکومت سرپرست واکنش نشان داده و میگوید که برخی از خانوادهها حتا هزینه انتقال بیمارانشان به مراکز صحی را ندارند. داکتران بدون مرکز با نشر بیانیهای نوشته است که تقریباً همه کودکان برخی از روستاهای مناطق دوردست افغانستان از سوءتغذیه رنج میبرند. در ادامه آمده است، سازمان بینالمللی داکتران بدون مرز که در زمینه تداوی کودکان مبتلا به سوءتغذیه در هرات، قندهار و هلمند فعالیت میکند، به نقل از زنان خانوادهها گفته است که آنان حتا پولی برای انتقال بیمارشان به مراکز صحی ندارند. داکتر بدون مرکز به نقل از رویا، مادری که فرزندش دو هفته در یکی از مراکز صحی مربوط به داکتران بدون مرز بستری بود، نوشته است که به دلیل وضعیت بد اقتصادی، تقریباً همه کودکان در روستای وی از سوءتغذیه رنج میبرند. همچنین فاطمه، یک دیگر از این زنان به داکتران بدون مرز گفته است: «آنان [باشندگان روستا] حتا ۵۰ یا ۱۰۰ افغانی کرایه موتر ندارند تا فرزندانشان را برای درمان به اینجا [مرکز صحی] بیاورند.» در بیانیه آمده است که برخی از مادران به داکتران بدون مرز گفتهاند که به دلیل تغذیه ناکافی، قادر به تولید شیر برای نوزادانشان نیستند. با این حال، سازمان داکتران بدون مرز افزود که این سازمان سال گذشته میلادی برای ۱۰ هزار و ۴۰۰ کودک مبتلا به سوءتغذیه در هرات، قندهار و هلمند خدمات صحی ارایه کرده است. در ادامه آمده است که از آغاز سال ۲۰۲۴ تا ماه اپریل گذشته برای شش هزار و ۹۰۰ کودک در هرات و قندهار خدمات صحی ارائه شده است. این در حالی است که پس از تسلط دوباره حکومت سرپرست بر افغانستان، توانایی اقتصادی خانوادهها بهشدت کاهش یافته که این امر سبب افزایش سوءتغذیه در میان کودکان شده است. همچنان این موضوع باعث بحران شدید اقتصادی در کشور شده است. قابل ذکر است که ماه گذشته خورشیدی برنامه جهانی غذا اعلام کرده بود که سه میلیون کودک در افغانستان به بیماری سوءتغذیه مبتلا هستند.
مسوولان محلی از ولایت بغلان میگویند که در پی واژگونشدن یک اتوبوس مسافربری در ولسوالی خنجان این ولایت، ۱۷ نفر جان باخته و ۳۴ نفر دیگر زخمی شدهاند. شیراحمد برهانی، سخنگوی فرماندهی پولیس بغلان گفت که این حادثه بامداد امروز (سهشنبه، ۲۶ سرطان) در منطقه تخته سنگ از مربوطات ولسوالی خنجان رخ داده است. آقای برهانی تاکید کرد که موتر مسافربری نوع ۵۸۰ که از کابل به سمت بغلان در حرکت بود، از جاده منحرف و واژگون شده است. وی افزود که در این رویداد ترافیکی، ۱۷ نفر شامل ۱۲ مرد، سه کودک و دو زن جان باخته و ۳۴ نفر دیگر به شمول زنان و کودکان زخمی شدهاند. تا هنوز دلیل وقوع این حادثه روشن نشده است. طی ماههای اخیر این مرگبارترین حادثه ترافیکی در کشور است. بخش عمده از حوادث ترافیکی در کشور ناشی از تصادف و واژگونشدن موترهای تیزرفتار و مسافربریهای کوچک است. قابل ذکر است که موارد حوادث ناشی از تصادف و واژگونی موترهای بزرگ مسافربری نظیر اتوبوس تلفات سنگین در پی دارد. شاهراههای کابل – شمال و کابل – قندهار از مسیرهای پرحادثه برای اتوبوسها به شمار میرود.