شماری از زنان معترض به مناسبت هشتم مارچ، روز جهانی همبستهگی زنان میگویند که زنان افغانستان، بهویژه فعالان حقوق بشر، خبرنگاران و زنان معترض با یکی از شدیدترین بحرانهای انسانی و حقوقی در جهان مواجه هستند.
زنان معترض با نشر قطعنامهای از جامعهی جهانی و نهادهای بینالمللی میخواهند که فشار را بر حکومت سرپرست افزایش دهند تا ممنوعیتهای تحصیلی، شغلی و اجتماعی توسط حکومت علیه زنان لغو شود.
زنان معترض تاکید کردند که محدودیتهای سیستماتیک، خشونت گسترده و حذف کامل زنان از عرصههای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در افغانستان، مصداق بارز نقض حقوق بشر و آپارتاید جنسیتی است.
در قطعنامهی زنان معترض آمده است که پس از تسلط حکومت فعلی، زنان از حق آموزش، کار، آزادی بیان و مشارکت در جامعه محروم شدهاند.
همچنین در بخشی از قطعنامه آمده است که برای زنان معترض، خبرنگاران، فعالان حقوق بشر و نظامیان پیشین که در افغانستان و کشورهای همسایه با تهدید و سرکوب مواجهاند، راههای امن و قانونی برای خروج و اسکان مجدد باید ایجاد شود.
قابل ذکر است که حکومت سرپرست در بیش از سه سال گذشته محدودیتهای زیادی علیه شهروندان کشور، بهویژه زنان و دختران وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان از رفتن به مکتب، دانشگاه و کار منع شده و از ابتداییترین حقوقشان نیز محرومند.
در کنار آن زنان و دختران از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان نیز منع شدهاند.
این در حالی است که حکومت سرپرست در افغانستان بارها گفته که حقوق شهروندان، از جمله حقوق زنان در چارچوب احکام اسلامی در کشور بیشتر از پیش تأمین شده است.