اداره اسکان بشر سازمان ملل متحد در افغانستان (UN-Habitat)، درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که روند شهرنشینی در افغانستان با سرعت چشم‌گیری در حال افزایش است، اما شهرهای کشور برای این رشد آمادگی لازم را ندارند.
این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که در سال ۱۹۵۰ میلادی تنها پنج درصد جمعیت افغانستان در شهرها زندگی می‌کردند.
اداره اسکان بشر سازمان ملل متحد در افغانستان در ادامه تاکید کرده است که این رقم در سال ۲۰۲۲ میلادی به ۲۵ درصد رسیده و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۶۰ میلادی نیمی از جمعیت کشور در مناطق شهری ساکن شوند.
این نهاد در اعلامیه‌اش هشدار داده است که اگر از اکنون برای مدیریت این روند اقدام نشود، رشد بی‌برنامه شهرنشینی می‌تواند به افزایش فقر، کم‌بود مسکن، و فشار بر خدمات شهری منجر شود.
این نهاد تصریح کرد که شهرنشینی، در صورت برنامه‌ریزی درست، می‌تواند به یک نیروی مثبت برای توسعه و تغییر اجتماعی در افغانستان تبدیل شود.
این در حالی است بیشتر مهاجرین افغانستان که در سال‌های اخیر از ایران و پاکستان اخراج شدند، ترجیح می‌دهند در شهرها ساکن شوند تا بتوانند به فرصت‌های شغلی، آموزشی، خدمات بهداشتی و امکانات رفاهی دسترسی داشته باشند.
همچنین چندی پیش، برنامه‌ی اسکان بشر سازمان ملل متحد رشد شهرنشینی در افغانستان را سریع خوانده بود، اما شهرهای افغانستان برای چنین سرعتی آماده نیست.
این سازمان گفته بود که بیش از ۴۰ درصد از جمعیت شهری افغانستان در کابل زندگی می‌کنند؛ شهری که اکنون با جدی‌ترین بحران زیست‌محیطی و کم‌آبی مواجه است.
