وزارت صحت عامه‌ی حکومت سرپرست اعلام کرده است که موارد مثبت بیماری توبرکلوز یا سل در سال ۲۰۲۳ میلادی در سراسر افغانستان حدود ۵۰ هزار مورد از جمله زنان و کودکان بوده است. شرافت زمان امرخیل، سخنگوی وزارت صحت عامه گفته است که آمار مبتلایان به بیماری توبرکلوز در سراسر افغانستان در مقایسه با سال قبل‌تر حدود پنج درصد کاهش یافته است. باید گفت که تا اکنون منابع مستقل دیگر صحی مربوط به سازمان‌های غیردولتی در مورد آمار بیماری سل در افغانستان اطلاعاتی منتشر نکرده‌اند. با این وجود، سازمان صحی جهان به مناسب «روز جهانی توبرکلوز» گفه بود که بیماری توبرکلوز (سل) همچنان یک چالش بزرگ برای بخش صحت عامه افغانستان است. این سازمان گفته است که  توبرکلوز یک بیماری قابل پیش‌گیری و درمان است، اما در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع می‌تواند کُشنده باشد. سازمان صحی جهان در گزارشی گفته بود که در سال ۲۰۲۳ میلادی حدود ۸۰ هزار مورد بیماری توبرکلوز در افغانستان ثبت شد که از این میان حدود ۷۶ هزار واقعه عادی توبرکلوز و سه هزار و ۷۰۰ واقعه مقاوم به دوا بود. سخنگوی وزارت صحت عامه گفته است که ۸۷۳ مرکز صحی در بخش ارائه خدمات به بیماران سل، در سطح افغانستان فعالیت می‌کنند. این در حالی است که پس از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، شماری از زیادی از داکتران متخصص به کشورهای دیگر پناهنده شده و اکنون سیستم صحت افغانستان با مشکل کمبود داکتران متخصص، کمبود امکانات و دوا مواجه می‌باشد. همچنین وضع محدودیت علیه زنان و دختران باعث شده است که نهادهای بین‌المللی کمک‌هایش را در بخش صحت افغانستان نیز کاهش دهند.

برنامه جهانی غذا درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که که از نوامبر سال ۲۰۲۳ میلادی تا مارچ سال روان میلادی، ۱۵.۸ میلیون تن در افغانستان به‌شدت در ناامنی غذایی قرار داشته‌اند. این نهاد با نشر خبرنامه‌ای نوشته است که از این میان ۳.۶ میلیون تن در «مرحله اضطراری» قرار دارند. برنامه جهانی غذا تاکید کرد که چهار میلیون تن از جمله، ۳.۲ میلیون کودک زیر پنج سال در افغانستان دچار سوءتغذیه حاد هستند. در خبرنامه آمده است که ۲۳.۷ میلیون تن دیگر در سال روان میلادی به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. در گزارش نوشته شده است: «بحران امنیت غذایی افغانستان همچنان ادامه دارد و تقریباً ۴۰ درصد از جمعیت افغانستان (۱۵.۸ میلیون تن) در سه ماه اول سال ۲۰۲۴ با ناامنی غذایی حاد مواجه خواهند شد.» برنامه جهانی غذا تاکید کرد که سیاست‌های سخت‌گیرانه حکومت سرپرست علیه زنان همچنان به‌طور نامتناسبی بر دختران و زنان تأثیر خواهد گذاشت. همچنان در بخش خبرنامه آمده است که اخراج صدها هزار مهاجر از کشور‌های همسایه به‌ویژه پاکستان نیاز به ازدیاد کمک‌های بشردوستانه را افزایش داده است. این در حالی است که افغانستان در دوره دوم حاکمیت حکومت سرپرست همانند دوره اول با بحران اقتصادی مواجه شده است. براساس گزارش سازمان ملل متحد، اقتصاد افغانستان از ۲۰۲۰ تا کنون ۲۷ فیصد کوچک‌تر شده و از هر ۱۰ افغان تقریباً هفت نفر از دسترسی به خدمات اساسی محرومند.

سازمان صحی جهان به مناسب «روز جهانی توبرکلوز» اعلام کرده است که بیماری توبرکلوز (سل) همچنان یک چالش بزرگ برای بخش صحت عامه در سراسر افغانستان است. این سازمان امروز (یک‌شنبه، ۵ حوت) در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که توبرکلوز یک بیماری قابل پیش‌گیری و درمان است، اما در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع می‌تواند کُشنده باشد. باید گفت که آمار وزارت صحت عامه حکومت سرپرست نشان می‌دهد که بیماری توبرکلوز در کشور سالانه از ۱۰ تا ۱۲ هزار تن قربانی می‌گیرد. سازمان صحی جهان در گزارشی گفته بود که در سال ۲۰۲۳ میلادی حدود ۸۰ هزار مورد بیماری توبرکلوز در افغانستان ثبت شد که از این میان حدود ۷۶ هزار واقعه عادی توبرکلوز و سه هزار و ۷۰۰ واقعه مقاوم به دوا بود. روز جهانی توبرکلوز (سل) همه‌ساله در ۲۴ مارچ برای افزایش آگاهی در مورد آن و تلاش برای پایان‌ دادن به این بیماری همه‌گیر جهانی تجلیل می‌شود. این در حالی است که پس از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، شماری از زیادی از داکتران متخصص به کشورهای دیگر پناهنده شده و اکنون سیستم صحت افغانستان با مشکل کمبود داکتران متخصص، کمبود امکانات و دوا مواجه می‌باشد. همچنین وضع محدودیت علیه زنان و دختران باعث شده است که نهادهای بین‌المللی کمک‌هایش را در بخش صحت افغانستان نیز کاهش دهند.

منابع محلی از ولایت قندهار می‌گویند که یک زن از سوی همسرش در ولسوالی میوند این ولایت به صورت فجیع به قتل رسیده است. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد روز گذشته (شنبه، ۴ حمل) در منطقه «شاکی» از مربوطات ولسوالی میوند ولایت قندهار رخ داده است. منبع گفت که این زن با ضرب گلوله از سوی شوهرش به قتل رسیده است. به گفته‌ی منبع، این زن مادر شش فرزند نیز می‌باشد. منبع گفت که دلیل و انگیزه‌ی قتل این زن را خشونت‌های خانواد‌گی می‌باشد. منبع تاکید کرد که شوهرش این خانم پس از این رویداد از ساحه فرار کرده است. تا اکنون مسوولان محلی در ولایت قندهار در مورد این رویداد اظهار نظر نکرده است. این در حالی است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و به‌ویژه در ولایت فاریاب افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

منابع محلی از ولایت ننگرهار می‌گویند که یک مرد در این ولایت همسر، عروس و پسرش را در «هنگام افطاری» تیرباران کرده و به قتل رسیدند. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد شام‌گاه روز گذشته (جمعه، ۳ حمل) در ساحه عظم‌آباد از مربوطات حوزه هشتم امنیتی شهر جلال‌آباد، مرکز ولایت ننگرهار رخ داده است. منبع تاکید کرد که این مرد همسر، عروس و پسرش را توسط سلاح نوع «کلاشینکوف» به قتل رسانده است. منبع افزود که قربانیان این رویداد نخست زخمی شده، اما در شفاخانه در اثر زخم‌های شدید جان باختند. از سویی هم، فرماندهی پولیس ننگرهار با نشر خبرنامه‌ای نیز وقوع این رویداد را تایید کرده و گفته است که فرد متهم به قتل این سه تن از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شده است. همچنین خبرگزاری باختر که تحت کنترول حکومت فعلی فعالیت دارد، در مطلبی نوشته است که قاتل مواد مخدر مصرف می‌کرد و هر از چند گاهی با خانواده‌اش درگیر می‌شد. وی اعضای خانواده خود را به دلیل نبود مواد مخدر تهدید به مرگ کرد و روز گذشته اعضای خانواده را با شلیک گلوله کشته است. باید گفت که پس از فرا رسیدن ماه رمضان خشونت‌های خانوادگی و رویدادهای جنایی در شماری از ولایت‌های کشور افزایش یافته است. این در حالی است که سه روز پیش نیز، یک زن در پکتیکا همسرش را «با کوبیدن چوب بر سرش» در هنگام «افطاری» به قتل رسانده بود. در ۲۲ حوت هم در پی درگیری مسلحانه میان دو خانواده در روستای «کولیانو» منطقه «لکن» ولایت خوست، یک مرد جوان جان باخت و شش تن دیگر زخمی شدند. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و به‌ویژه در ولایت فاریاب افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است.

باوجود منع زنان و دختران از کار در نهادهای داخلی و بین‌المللی و آموزش، وزارت کار و امور اجتماعی حکومت سرپرست اعلام کرده است که در سال ١٤٠٢ برای ٢٦ هزار زن زمینه کار فراهم شده است. سمیع‌الله ابراهیمی، سخنگوی این وزارت گفته است که زمینه کار «مصون» برای زنان در اداره‌های دولتی و بخش خصوصی فراهم شده است. وزارت کار و امور اجتماعی تاکید کرد که زمینه کار برای ده‌ها هزار زن در بخش‌های صحت، تعلیم و تربیه، امنیت و بخش خصوصی فراهم شده است. باید گفت که حکومت سرپرست پس به قدرت رسیدن دوباره در ماه اسد سال ۱۴۰۰ خورشیدی، زنان را از ادارات دولتی برکنار و مقررات سختگیرانه در برابر اشتغال زنان وضع کرد. با تسلط حکومت فعلی زنان و دختران مجبور به ترک شغل‌های خود شدند. حکومت فعلی همچنان زنان را از کار در موسسات غیردولتی منع و در بیش از دو و نیم سال اخیر آموزگاران زن را از مکاتب پسرانه هم برکنار کرده است. با این وجود سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی تاکید کرد که در سال ١٤٠٢ برای ١٣٠ هزار نفر جواز کار توزیع شده است. شهروندان افغانستان در ولایت‌های مختلف از افزایش گرسنگی، بیکاری و فقر اظهار نگرانی می‌کنند. سازمان بین‌المللی مهاجرت در ماه اسد سال ١٤٠٢ اعلام کرد که دست‌کم ٧٠ درصد افغان‌ها زیر خط فقر زندگی می‌کنند و بیکار هستند.