اوچا یا دفتر هماهنگکنندهی کمکهای بشردوستانهی سازمان ملل متحد از کشته شدن ۱۸۰ نفر بهشمول ۵۰ زن و ۵۱ کودک بر اثر سیلابهای اخیر در شمال افغانستان خبر داده است. اوچا امروز (سهشنبه، ۲۵ ثور) با نشر گزارشی از آمار و ارقام خسارات جانی و مالی سیلابهای اخیر گفته است که ۸ هزار و ۹۷۵ خانه در سیلابهای اخیر در افغانستان ویران شده است. در ادامه آمده است که سیلابها در کل ۲۱ ولسوالی، بهشمول پنج ولسوالی در بدخشان، ده ولسوالی در بغلان و شش ولسوالی در تخار را تحت تأثیر قرار داده است. دفتر هماهنگکنندهی کمکهای بشردوستانهی سازمان ملل متحد تاکید کرد که در این سیلابها هشت و هزار و ۹۷۵ خانه آسیب دیده و آمار کشته شدگان هر لحظه در حال افزایش است. در بخش گزارش اوچا نوشته شده است که بر اثر سیلابها در بغلان شش مکتب و ۱۰ هزار و ۲۰۰ جریب باغ تخریب، دو هزار و ۲۶۰ راس مواشی تلف و ۵۰ پل و ۳۰ بند برق نیز آسیب دیدهاند. قابل ذکر است که در اثر بارندگیهای اخیر، سیلابهای شدید در چند ولایت کشور جاری شده که بر اساس آمار زنان و کودکان زیادی در بین کشتهشدگان و آسیبدیدگان اند.
برچسب: رسانه گوهرشاد
جوئل سندوفر، مدیر مأموریت نهاد انکشافی ایالات متحده امریکا (USAID) در افغانستان اعلام کرده است که در سه ماه اول ۲۰۲۴ میلادی، ۱۸۷ هزار کودک زیر یک سال در کابل به حمایت این نهاد واکسن سرخکان دریافت کردند. جوئل سندوفر با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که طی این مدت ۲۹ نفر براثر بیماری سرخکان در افغانستان جان باختهاند. وی تاکید کرد:«با واکسن کردن کودکان در برابر تمام بیماریهای قابل پیشگیری مانند سرخکان حیات او را نجات دهید.» افزایش بیماری سرخکان نگرانی شهروندان کشور را برانگیخته است. این در حالی است که سال گذشته تنها در شفاخانه ولایتی بدخشان نُه هزار و ۷۷۶ واقعه مثبت سرخکان ثبت شد و از این میان ۲۱ کودک در پی آن جان باختند. سازمان صحی جهان (WHO) نیز در ماه حوت سال گذشته گفته بود که که آمار مبتلایان به سرخکان در کشور از هفته سوم نوامبر سال گذشته به اینسو افزایش یافته است. همچنین این سازمان پیشتر اعلام کرده بود که در دو ماه اول سال ۲۰۲۴ میلادی بیش از هفت هزار مورد مشکوک بیماری سرخکان در افغانستان به ثبت رسیده است. باید گفت که تحولات بزرگ سیاسی و سقوط نظام جمهوری در افغانستان سبب شد تا نظام صحی کشور نظم گذشته را نداشته باشد و با رویکارآمدن حکومت سرپرست بهشدت متأثر شده است. همچنین وضع محدودیتهای حکومت فعلی علیه کارمندان زن در نهادهای مددرسان نیز سبب شده است تا آنان نتوانند بهگونه اساسی برای مردم، بهویژه در بخش صحت کمکرسانی کنند.
دانشکدهی مطالعات دین و صلح در کالج ترینیتی دوبلین، نمایشگاهی از ۲۱ قالین دستباف زنان افغان را برگزار کرده است. این نمایشگاه زیر نام «زیباییشناسی آشوب» برگزار شده و نشان میدهد که زنان و دختران افغانستان چگونه جنگ را در نقشونگار قالینها روایت میکنند. در اعلامیهی کالج ترینیتی دوبلین آمده است که این نمایشگاه با همکاری سامان خدایاریفرد، کارشناس فرش و کلکسیونر ایرانی برگزار شده است. برگزار کنندگان نمایشگاه «زیبایی آشوب» میگویند این قالینها برای نخستین بار در دوبلین به نمایش گذاشته شدهاند. به گفته آنها این قالینها نمادی از رنج جنگ است که به زیباترین شکل به هنر بدل شدهاند. اعلامیه به نقل از پروفیسور گیلیان وایل، رییس دانشکده مطالعات دین و صلح نوشته است که این فرشها میتواند گونهای از هنر اعتراضی به شمار آیند. وی تصریح کرد که نقشهای هندسی و طرحهای گلدار این فرشها با در آمیختگی با اشکال تانکها و سلاحها، منعکسکننده اختلال جنگ در زندگی روزمره است. برگزار کنندگان، این نمایشگاه هنری را در نوع خودش منحصر به فرد خوانده و هنر قالینبافی زنان و دختران افغانستان را ستایش کردهاند. در همین حال، سامان خدایاریفرد، نقش زنان در تولید قالینهای راوی جنگ را ارزنده خوانده و گفت که بافتقالین از هنرهای خانگی و زنان افغانستان است که ریشه در سنت دیرینه آن سرزمین دارد. در حالی قالین دستباف زنان افغان در نمایشگاه «زیباییشناسی آشوب» به نمایش گذاشته میشود که حکومت در بیش از دو سال گذشته، محدودیتهای شدیدی علیه دختران و زنان وضع کرده است. در حال حاضر دختران و زنان به مکتب و دانشگاه نمیتوانند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند. در کنار آن زنان از رفتن به باشگاههای ورزشی، رستورانتها، حمامهای عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بینالمللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شدهاند.
مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت ننگرهار میگویند که سه دختر در این ولایت در یک کانال آب غرق شدند. عبدالبصیر زابلی، سخنگوی فرماندهی پولیس ننگرهار گفت که این رویداد روز (دوشنبه، ۲۴ ثور) در حوزه نهم شهر جلالآباد، مرکز این ولایت رخ داده است. آقای زابلی تاکید کرد که این رویداد زمانی رخ داد که یک دختر در آب کانال لباس میشست و غرق شد و دو دختر دیگر برای نجاتش تلاش کردند و آنها نیز در آب غرق شدند. وی افزود که دختران جان باخته با همدیگر خویشاوند بودند. اما یک رسانه محلی به نقل از سخنگوی پولیس نوشته است که این دختران با هم خواهر بودند. سخنگوی فرماندهی پولیس ننگرهار افزود که دختران غرق شده ۱۵، ۱۷ و ۱۸ سال سن داشتند. او تصریح کرد که نیروهای پولیس مستقر در حوزهی نهم امنیتی شهر جلالآباد با همکاری باشندگان محل، این دختر خواهر را از بند بیرون کشیده و به شفاخانه منتقل کردهاند. آقای زابلی گفته است که ابتدا گمان میرفت این دختر خواهر زندهاند؛ اما وقتی به شفاخانه رسیدند، داکتران اعلام کردند که آنان جان باختهاند. او افزوده است که اجساد این سه دختران به خانوادههایشان تحویل داده شده است. این در حالی است که روز دوشنبه هفته گذشته نیز دو دختر جوان در روستای «پوچی» از مربوطات ولسوالی ارغستان ولایت قندهار هنگام تلاش برای برداشتن آب از یک بند غرق شدند.
مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت ننگرهار میگویند که نیروهای آنان سه نفر را به جرم خرید و فروش موی زنان بازداشت کردهاند. پولیس ولایت ننگرهار امروز (دوشنبه، ۲۴ ثور) با نشر خبرنامهای گفته است که این افراد توسط نیروهای پولیس مستقر در حوزهی هفتم امنیتی شهر جلالآباد، مرکز این ولایت بازداشت شدند. فرماندهی پولیس ننگرهار تاکید کرد که این سه نفر درحالی که سعی داشتند ۳۷ گونی (کیسه) موی زنان را جابهجا کنند، توسط نیروهای پولیس بازداشت شدهاند. در خبرنامه آمده است که این مقدار موی زنان در دو کامیون جاسازی شده و قرار بود که توسط این افراد به پاکستان منتقل شود. پولیس ننگرهار میگوید که یکی از افراد بازداشت شده مالک کامیونها است که در زمینهی پرورش ماهی نیز فعالیت دارد و دو نفر دیگر رانندگان کامیونها میباشند. در خبرنامه پولیس آمده است که افراد بازداشت شده در حال حاضر تحت نظارت مدیریت مبارزه با جرایم جنایی ولایت ننگرهار قرار دارند. این در حالی است که خرید و فروش و قاچاق موی زنان از خاک افغانستان به پاکستان و ایران پیش از این نیز وجود داشته است. اما حکومت سرپرست در اعلامیههای مختلف گفته است که خرید و فروش موی زنان خلاف شریعت بوده و آن را ممنوع اعلام کرده است.
شماری از زنان و اعضای «جنبش شنبههای ارغوانی» با اعضای خانوادههای قربانیان سیلابهای اخیر در ولایتهای شمال و شرق کشور ابراز غمشریکی کرده و میگویند که حکومت سرپرست آنطور که در سرکوب مردم شتاب دارند، تعهدی قوی برای ارائهی خدمات به آنها ندارند. اعضای جنبش شنبههای ارغوانی امروز (دوشنبه، ۲۴ ثور) با نشر نوارهای ویدیویی در شبکههای اجتماعی گفتهاند که با آنکه نزدیک به یک هفته از سیلابهای مرگبار در ولایات بغلان، تخار، بدخشان و غور میگذرد و تلفات جانی و مالی سنگینی بر مردم وارد شده است؛ اما حکومت فعلی در ارائه خدمات به آسیبدیدگان رویدادهای طبیعی، ناکام بودهاند. آنان از آغاز کارزار جمعآوری کمک برای سیلابزدگان خبر داده و میگویند که بیشتر قربانیان این رویدادها در شمال و شرق کشور را زنان و کودکان تشکیل میدهند. اعضای جنبش شنبههای ارغوانی از نهادهای امدادرسان میخواهند که از کمکهای خود به سیلابزدگان کشور دریغ نکنند. یکی از اعضای این جنبش تاکید کرد که شهروندان کشور انتظار دارند تا نهادهای امدادرسان تنها به ارائهی آمار قربانیان اکتفا نکنند؛ بلکه تیمهای نجات تشکیل داده و برای نجات افراد آسیبدیده فورا اقدام کنند. این در حالی است که ولایتهای بغلان، تخار، هرات، بدخشان و غور در روزهای اخیر شاهد سیلابهای مدهش بوده و تلفات و خسارات سنگین بر شهروندان کشور وارد کرده است. یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد دیروز گفته بود که دستکم ۲۴۰ نفر از جمله ۵۱ کودک در ولایتهای شمال و شرق کشور در پی سیلابهای اخیر جان باختهاند.
پس از بسته شدن دروازههای مکاتب و دانشگاهها به روی دختران و ممنوعیت آنان از کار و فعالیت در ادارات دولتی و موسسات خارجی، زنان و دختران شاغل بیکار و خانهنشین شدند. در هرات اما دو بانوی جوان، پس از گذشت چندین ماه از وضع محدویتها بر کار و تحصیل دختران، تصمیم گرفتند به محدودیتها نه گفته و راه فراری از پستوی خانه برایشان پیدا کنند. مهتاب عبداللهی و حلیمه محمدی، دو بانوی جوان در هرات، از معدود دخترانی در افغانستان هستند که به محدویتها نه گفته و برای رسیدن به استقلالیت مالی، کارگاه تولید و فروشگاه لباسهای سنتی افغانی و لباسهای هزارگی «برند لباس سنتی شیرین» را راه اندازی کردند. این دو بانوی جوان که هر دو دانشجوی دانشگاه هرات بودند، پس از وضع محدودیتها و بسته شدن دروازههای دانشگاهها به روی دختران، به فکر راهاندازی کارگاه تولید و فروشگاه لباس شدند. آنان پس از چندماه برنامهریزی و پسانداز کردن پول، فعالیت کارگاه تولید و فروشگاه «برند لباس سنتی شیرین» را آغاز کردند. خانم عبداللهی، میگوید با آنکه راهاندازی کارگاه تولید لباس سرمایهی بیشتری نیاز داشت، اما آنان با سرمایهی اندک، کارشان را شروع کردند: «هر کدام ما ۱۰ هزار افغانی داشتیم. پولهای خود را روی هم گذاشتیم و کار «برند لباس سنتی شیرین» را شروع کردیم. با آنکه با ۲۰ هزار افغانی بیش از ۳ دست لباس نمیشد تهیه کرد.» [caption id="attachment_12929" align="aligncenter" width="664"] عکس ارسالی به رسانه گوهرشاد[/caption] این کارگاه تولید لباس سنتی افغانی، تنها دست مهتاب و حلیمه را نگرفت، آن دو به سرعت چند بانوی دیگری را نیز استخدام کردند تا آنان نیز بتوانند از این فرصت بهرهمند شوند و فعالیت کنند: «به جز ما دو نفر، ۷ خانم دیگر (برشکار، مهرهدوز، خیاط، عکاس، مدل، طراح و فروشنده) نیز در کنار ما مصروف کار شدهاند.» به نظر میرسد ابن بانوان برای تلاشهایشان دورنمای قشنگ و البته بزرگتری را ترسیم کرده اند. مسوول کارگاه تولید و فروشگاه «برند لباس سنتی شیرین» میگوید آنان قصد دارند، کار تولید لباسشان را تبدیل به «برند» جهانی کنند: «سه ماه میشود که روی طرح یک لباس جدید کار میکنیم. این کار ترکیبی از طرح لباس سنتی و جدید است. در روزهای آینده لباس طراحی شده ما وارد بازار خواهد شد. تمرکز ما بر روی تولید لباسهای بهروز و مدلهای جدید است تا از این طریق بتوانیم کار خود را در سطح جهانی گسترش دهیم.» بانو عبداللهی، میگوید با آنکه بیش از چندماه از راهاندازی کارگاهشان نمیگذرد، اما چندین سفارش از داخل و خارج از کشور داشته اند: «تا حالا سفارشهایی از ولایتهای کابل، هلمند، غور داشتیم، چند سفارش دیگر از کشورهای آمریکا و ایران نیز داشتیم.» او خواهان حمایت موسسات داخلی و خارجی از زنان تجارت پیشه است: «بزرگترین مشکل ما، مشکل اقتصادی است و البته مشکل بازار. اگر دستوبال ما باز باشد و اگر بازار مناسب باشد ما میتوانیم بهتر از این، کار کنیم. طرحهای جدیدی روی لباسهای تولیدی خود پیاده کنیم.» پیش از این نیز، شماری از زنان تجارت پیشه و کسبهکار هرات گفته بودند که حمایتهای بین المللی از زنان بشدت کاهش یافته و حمایتهای داخلی نیز بیشتر بر مردان متمرکز است تا بر زنان. با این حال خانم عبداللهی باورمند است که محدودیتها نمیاتواند سد راه او و کار آنان شود: «محدودیتها باعث میشود که آدمها بیشتر تلاش کنند. کار و تلاش، راههای فرار از تنگدستی است و البته راههای فرار از محدودیت. درست است که دروازههای مکاتب و دانشگاهها به روی ما [دختران] بسته است، اما این باعث نمیشود که در گنج خانه بنشینیم و زانوی غم بغل کنیم.» [caption id="attachment_12928" align="aligncenter" width="651"] عکس ارسالی به رسانه گوهرشاد[/caption] مسوول کارگاه تولید و فروشگاه «برند لباس سنتی شیرین»، خطاب به باقی دختران و زنان افغانستان میگوید: «شروع کنید، نه بگویید به محدودیتها. به هر چیزی که جلوی پیشرفت شما را میگیرد، نه بگویید. کافیست به خود باور داشته باشید، آن وقت است که میتوانید بحرانها را از سر راه خود بردارید. هیچ وقت تسلیم نشوید.» این در حالی است که تقریبا سه سال از قدرتگیری حکومت فعلی میگذرد. طی این مدت زنان از رفتن به دانشگاهها، مکاتب، فعالیت در موسسات، ادارات و سایربخشها محروم شدند. شرایطی که نابودی هزاران آرزوی زنان و دختران افغان را به همراه داشت و آنان را مجبور ساخت دست به انتخابهایی زنند که هرگز آن را تصور نمیکردند. با گذشت نزدیک به سال اما هیچ بهبودی در وضعیت حقوقی زنان و برداشته شدن محدودیتها ایجاد نشده است. گزارشگر: سینا
صندوق امانی ویژهی سازمان ملل متحد برای افغانستان گفته است که در افغانستان زنان و دختران با چالشهای نامتناسبی از جمله محدودیتهای حکومت سرپرست روبرو هستند و بر حفظ تمرکز بر سرمایهگذرای بر زنان و حمایت از آنان تاکید شود. این صندوق با نشر گزارشی نوشته است که صندوق امانی ویژهی سازمان ملل متحد از سال ۲۰۲۱ میلادی تا اکنون بیش از ۱.۶۷ میلیون زن را در سراسر افغانستان حمایت کرده است. در گزارش آمده است که سرمایهگذاری روی زنان و دختران در افغانستان بیش از هر زمان دیگری حیاتی است. در ادامه آمده است که مردم افغانستان در سالهای اخیر با مشکلهای فوق العادهای مواجه بودهاند. دههها درگیری همراه با بلایای طبیعی و تأثیرات تغییرات آبوهوایی، رنج بسیار زیادی را به همراه داشته است بهویژه برای زنان که حقوق آنان به میزان قابل توجهی تضعیف شده است. این صندوق نوشته است که برای رسیدگی به مسایل پیچیده، تلاش دارند که زنان را به عنوان عوامل تغییر مثبت توانمند کند. این نهاد تاکید کرد که زنان و دختران افغانستان با چالشهای بیسابقهای روبرو هستند و برابری جنسیتی در کار آنان نقش اساسی دارد. صندوق امانی ویژهی سازمان ملل متحد برای افغانستان تصریح کرد که با استفاده از رویکرد «توسط زنان، برای زنان» ابتکارات تحت رهبری زنان را اولویتبندی میکند و ابزارهای موفقیت را در اختیار آنان قرار میدهند. این صندوق، بیش از ۹۰ «خانه بهداشت خانواده» را ایجاد کرده است. کلینیکهای اجتماعی با کارکنان و قابلههای محلی که مراقبتهای بهداشتی ضروری باروری، مادر و کودک را ارائه میدهند. در بخش از این گزارش آمده است که نرخ باسوادی در میان زنان ۲۳ درصد است که این آمار در روستاهای کشورها حتا کمتر نیز میباشد. صندوق، استقلال اقتصادی برای زنان را مهم عنوان کرده و گفته است که شرکتهای کوچک و متوسط متعلق به زنان را هدف قرار میدهد. به سرمایه، مهارتها و بازار، زنان کارآفرین را حمایت میکند. این نهاد افزوده که بیش از ۷۰ درصد از شرکتهای کوچک و متوسط تحت حمایت صندوق متعلق به زنان است. صندوق امانی ویژهی سازمان ملل متحد برای افغانستان همچنان نوشته که کار سازمان ملل متحد در افغانستان مملو از چالشها، بهویژه محدودیتهاییست که بر نقش زنان در سازمانهای غیردولتی محلی و بینالمللی تأثیر میگذارد. این در حالی است که حکومت سرپرست کار زنان در نهادهای دولتی و غیردولتی را ممنوع کرده است.
ارشاد ملک، مدیر بخش افغانستان در خیریه «نجات کودکان» میگوید که تخمین زده میشود، زندگی حدود ۳۱۰ هزار کودکان از سیل در شمال افغانستان متاثر شده است و آنها «همهچیزشان» را از دست دادهاند. آقای ملک به رویترز گفت: «جان و معیشت کودکان شسته شده ... سیل ناگهانی روستاها را فراگرفته، خانهها را از بین برده و دامها را کشته است.» همچنین سازمان جهانی صحت نیز در بیانیهای گفته است که هفت تن داروی ضروری، تجهیزات پزشکی و بستههای کمک برای سیلزدگان فرستاده است و پیش از آن هم دارو برای درمان عفونت ریه، اسهال و سوء تغذیه برای حدود ۲۰ هزار نفر و تجهیزات لازم را برای مداوای ۵۰۰ نفر آسیبدیده تهیه کرده بود. جمشید تنولی، نماینده این سازمان در افغانستان گفت که امدادگران در محل حضور دارند و بیوقفه برای کمک به سیلزدگان تلاش میکنند. از سویی هم، محمد ابراهیم عمری، ریيس امور مهاجران حکومت فعلی در ولایت بغلان، در بازدید از ولسوالیهای برکه و بغلان مرکزی که بیشترین خسارت را در سیل دیدهاند، افزود: «در روستای شیخ جلال و شهرک صلح ولسوالی بغلان مرکزی و در روستای شرشر ولسوالی برکه براثر سیلاب ۳۱۵ تن کشته، ۱۶۳۰ تن زخمی و ۲۶۶۵ باب منزل بهطور کلی و قسمی تخریب و یک هزار دام تلف شده است.» در خبرنامه این وزارت آمده است که در ولسوالیهای خرم و سارباغ ولایت سمنگان نیز سیل خسارات هنگفت وارد کرده است، یک نفر جان باخته و یک کودک ناپدید شده است و ۶۰ خانه، ۳۰ دکان، شبکه برق محلی، پلها، کانالهای آبیاری و زراعتی از بین رفتهاند. این وزارت میگوید آمارها اولیه هستند و احتمال افزایش آمار خسارات مالی و جانی وجود دارد. باید گفت که باران سیلآسا و سیل هر سال در افغانستان قربانی میگیرد، بهویژه خانههای گلی در روستاهای دورافتاده آسیبپذیری بیشتری دارند. در ماه گذشته نیز بیش از صد نفر براثر سیل باختند. به گفته سازمان ملل، افغانستان ششمین کشوری است که بیشترین آسیبپذیری و کمترین آمادگی را در برابر تغییرات اقلیمی دارد.
دلایل و سبب شناسی اختلال بدشکلی بدن دلایل خاص اختلال بدشکلی بدن ناشناخته است و همچون سایر اختلالات حاصل عوامل گوناگون درونی و محیطی میباشد، مانند: ساختار ژنتیک و تجارب زندگی آسیبهای گذشته مانند بیتوجهی و یا سوءاستفاده انتقادات درمورد بدن از سوی دیگران فرهنگ و استانداردهای جامعه برای زیبایی احساس ناکافی بودن و عدم خودپذیری و خوددوستی در دوران کودکی شخصیتهای خاص با ویژگیهایی مانند اضطراب یا کمال گرایی افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن نگران کدام نواحی از بدنشان هستند؟ مناطق مختلفی از بدن وجود دارد که افراد در هنگام ابتلا به (BDD) افکار یا احساسات منفی را درمورد آن نواحی تجربه میکنند که بعضی مناطق مشترک بین این افراد موارد زیر میباشد: پوست: این افراد میتوانند در مورد این قسمت از بدنشان دچار احساسات منفی باشند به خصوص اگر آکنه و یا لکی وجود داشته باشد. صورت: معمولا این اختلال بر نحوهی تفکر افراد درمورد چهرهشان تاثیر میگذارد، این افراد بصورت عموم نگران اندازه و شکل صورتشان هستند و با قسمتهای خاصی از آن از جمله دهان، بینی، چشمها یا ابروها دچار مشکل میشوند. معده: این افراد بصورت غیر معمول نگران اندازه و شکل و شمایل شکم خود نیز هستند. افراد بر اساس جنسیت ممکن است (BDD) را بصورت متفاوتتری از یکدیگر تجربه کنند از جمله: مو ( بالخصوص درمورد موهایی که با جنسیت تایید شدهی شما مطابقت نداشته باشد و ریزش یا رویش غیر معمول تری از خود نشان دهد.) اندام تناسلی ( درمورد معیارهای پذیرفته شده و تایید شده در این مورد برای هر جنسیت.) برای درمان (BDD) چه کارهایی میتوان انجام داد؟ از روشهای روان درمانی و درمان دارویی میتوان برای بهبود این اختلال استفاده کرد که در درمان دارویی با تمرکز بر جذب مجدد سروتونین به عنوان یک مهار کنندهی نتیجهی سریعتری دریافت خواهد شد. بخصوص اگر فرد به دلیل این اختلال در معرض خطر و آسیب به خود قرار داشته باشد. و در زمینهی رفتار درمانی از رویکرد (CBT) میتوان استفاده کرد که نتیجهی مطلوبی را به همراه نیز دارد زیرا این درمان با تغییر در الگوهای تفکر شما بر تغییر رفتار شما تمرکز میکند. خودیاری برای بهبود (BDD) دو روش در این بخش وجود دارد که به عنوان مکمل یکدیگر کار میکنند و اگر هر دو را در برنامهی فعالیتهای روزانهی خود قرار دهید میتواند بخشی از روتین روزانهتان شود و با این تغییر در سبک زندگی به نتایج مطلوبی دست خواهید یافت. تمرکز: بسیاری از ما وظایف خانه را بصورت خودکار و ناخوداگاه انجام میدهیم. در وقت شستشوی ظروف و یا مسواک زدن دندانها. آیا واقعا به چگونگی و یا ماهیت آن عمل فکر میکنید؟ یا ذهنتان سرگردان است؟ برای روزتان برنامه ریزی میکنید و یا خیر؟ به این روش، روش تمرکز و یا ذهن آگاهی گفته میشود و اگر زمانی احساس کردید ذهنتان در حال لغزش و انحراف از مسیر مورد نظرتان است بجای سرزنش سعی کنید تا ذهنتان را برگردانید. این تمرین به شما کمک میکند تا تمرکز شما از بدن تان دور شود و از هرگونه جدال و گفتگوی منفی با خودتان فاصله بگیرید. مراقبت: اگرچه ممکن است طبیعی به نظر نرسد اما مدیتیشن با تمرین و تمرین آسانتر میشود، در ادامه به توضیح اجرای این روش میپردازیم: وضعیت نشستۀ پیدا کنید که بدنتان در حالت راحتی قرار بگیرد و عضلاتتان تحت فشار و یا درد نباشند. از خودتان سوال بپرسید، من به چه چیزی فکر میکنم؟ احساسات درون من چیست؟ و چند لحظهای را به جمع آوری این اطلاعات از خودتان اختصاص دهید بدون اینکه به چگونگی آنها و یا عمل به آنها فکر کنید. چشمانتان را ببنید و توجهتان را به سمت چگونگی دم و بازدم تنفستان هدایت کنید. ذهنتان را از صداها خالی کنید، چه صداهای بیرونی و چه صداهای درون سر خودتان. افکار همچون هوایی مه آلود از درون سرتان عبور خواهند کرد. به مدت یک تا دو دقیقه این کار را ادامه دهید. سپس به سایر اعضای بدنتان آگاه شوید، بدون فکر کردن فقط خودتان را احساس کنید. اگر متوجه شدید که روی برخی احساسات یا افکار متمرکز شده اید و حواستان را جمع موضوعی کرده اید با تکرار «رها باش» و یا «آرامش» به آزادسازی ذهن تان کمک کنید و سپس ادامه دهید. بدانید هدف رها سازی و ذهنتان و دور شدن از افکار و سروصداهای درون سرتان درمورد ظاهر و بدن تان میباشد. پژوهشهای اخیر درمورد اختلال بدشکلی بدن یا (BDD) زنانی که برای عملهای زیبایی اقدام میکنند بیشتر از سایر زنان دچار این اختلال و یا اختلال اضطراب اجتماعی بوده اند و بصورت کل جوامعی که عملهای زیبایی بیشتری انجام میشود افراد بیشتری در معرض ابتلا به (BDD) قرار میگیرند. افرادی با هوش شخصی و هوش بدنی پایینتر بیشتر در زمینهی عملهای زیبایی اقدام میکنند و بین هوش شخصی و اختلال بدشکلی بدن رابطه ی معنادار وجود دارد. مشغولیتهای ذهنی درمورد بدن میتواند باعث ایجاد یک تصویر تحریف شده درمورد فرد برای خودش بشود که وی را مستعد ابتلا به این اختلال میسازد. افراد مبتلا به (BDD ) علاقهی زیادی به برقراری ارتباط ندارد و این مورد میتواند عامل پیش بینی کنندهی برای تشخیص باشد. خودپندارههای منفی و دیدگاه منفی نسبت به خود میتواند تصورات غلط از خود برای افراد به بار بیاورد. نحوهی برخورد والدین با کودک و برخورد والدین با دیگران در زمینهی نواقص ظاهری و تاکید بر کامل بودن (به لحاظ بدنی و زیبایی) باعث تغییر نگرش در کودک میشود و تاثیر در احتمال ابتلای او به (BDD) دارد. این اختلال ۲.۴% از بزرگسالان، حدود ۲.۵% از زنان و حدود ۲.۲% از مردان را تحت تاثیر قرار میدهد. (BDD) اغلب در نوجوانی و بزرگسالی شروع میشود. بسیاری از افراد (BDD) و (OCD) را بصورتت همزمان تجربه میکنند. سخن پایانی: تمامی ما به عنوان یک انسان خالی از نقص نیستیم، چه به لحاظ رفتاری، افکار و یا ظاهرمان ممکن است نواقصی به نظر خودمان و یا دیگران داشته باشیم و درصورتی که این نواقص قابل حل و واقعی باشند در زمینهی رفع آن میتوانیم اقدام کنیم ولی اگر این موارد غیر واقعی و صرفا زادهی ذهن ما و یا دیگران باشد، پس باید در مقابل این دست افکار مزاحم درمورد این نواقص فرضی خودمان را مقاوم کنیم و اجازه ندهیم تا مسائل غیرمهم و بیهوده اخلال در زندگیمان ایجاد کنند، خودمان را دوست داشته باشیم و برای انسان بهتری شدن تلاش کنیم اما نباید اجازه دهیم تا دیدگاههای ایده آل گرایانهی غیر واقعی زندگی را به کاممان تلخ کند. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»