پنج زن جوان که در داخل افغانستان فعالیت می‌کنند، برای ارج‌گذاری ذکیه خدادادی، برنده مدال برنز در مسابقات پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس، لباس ورزشی دست‌دوزی اختصاصی طراحی کرده‌اند. سازمان مدنی «ومن پوست» با نشر اعلامیه‌ای گفته است که قرار است خانم خدادادی، این لباس را در مراسم اختتامیه مسابقات المپیک پاریس به تن کند. این سازمان با انتشار عکس‌هایی از لباس طراحی شده برای ذکیه خدادادی، نوشته است که اعضای سازمان «ومن پوست» لباس اختصاصی این ورزشکار زن اهل افغانستان را طراحی کردند و این اقدام «نمایانگر توانایی دختران و زنان افغانستان» است. در طرح این لباس از صنعت دست‌دوزی رایج در بخش‌‌های مختلف افغانستان استفاده شده است. باید گفت که در آستین‌های لباس طرح‌خامک‌دوزی هزارگی و چرمه‌دوزی کوچی مشاهده می‌شود که طرفداران زیادی در میان زنان و دختران افغانستان دارد. براساس معلومات، پنج دختر در افغانستان، با سنین بین ۱۸ تا ۲۵ سال، یک ماه پیش تصمیم گرفتند برای قدردانی از تلاش‌های ذکیه خدادادی، برنده مدال برنز پاراتکواندوی مسابقات پارالمپیک پاریس، لباس‌های دست‌دوزی طراحی کنند. سازمان «ومن پوست» اعلام کرد که این دختران، که به دلایل امنیتی نمی‌خواهند نامشان در رسانه‌ها ذکر شود، در بخش خیاطی و طراحی در کابل فعال هستند و این اقدام را برای گسترش همدلی و همبستگی میان زنان افغانستان انجام داده‌اند. طراحان لباس اختصاصی برای ذکیه خدادادی تاکید کردند که زنان افغانستان بیش از هر زمان دیگر به اتحاد و همبستگی نیاز دارند. این در حالی است که ذکیه خدادادی، ورزشکار پاراتکواندو از تیم پناهندگان، برای نخستین بار در تاریخ موفق به کسب مدال از بازی‌های پارالمپیک شد. او روز (پنج‌شنبه ۸ سنبله) در پارالمپیک پاریس، ورزشکاران کوبا و ترکیه را شکست داد و حریف مراکشی او به دلیل آسیب دیدگی قادر به ادامه مسابقه نشد، بنابراین ذکیه برنده مدال برنز شد.

منیژه تلاش، ورزشکار اهل افغانستان و عضو تیم پناهندگان ‏که در المپیک ۲۰۲۴ پاریس شرکت کرده بود، به دلیل نشان دادن شعار سیاسی (زنان افغان را آزاد کنید) از این بازی‌ها حذف شده است.‏ روزنامه اندیاتودی امروز (شنبه، ۲۰ اسد) گزارش داده است خانم تلاش دیروز در مقابل ایگورو ایندیا، از هالند رقابت کرد و پس از پایان مسابقه عبارت (زنان افغان را آزاد کنید) که با خط درشت روی شنل آبی او حک شده بود، به نمایش گذاشت. این ورزشکار اهل افغانستان، نه تنها در مسابقه بریک‌دانس برابر «ایندیا ساردجو» از نیدرلند شکست خورده، ‏بلکه از بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس نیز حذف شده است. دلیل حذف این ورزشکار زن افغان سرپیچی از قوانین بازی‌های المپیک عنوان شده است.‏ مطابق قوانین المپیک، نمایش پیام‌های سیاسی در رقابت‌ها ممنوع است. ماده ۵۰ منشور المپیک هر نوع تظاهرات یا تبلیغات سیاسی، مذهبی ‏و نژادی را در محل برگزاری المپیک یا مناطق دیگر ممنوع کرده است. با آن‌که خانم تلاش پیش از بازی‌های رفت‌و‌برگشت از رقابت‌ها حذف شده، اما توانسته است پیامش در مورد حقوق زنان افغانستان را در بزرگ‌ترین میدان ورزشی ‏به نمایش بگذارد. منیژه تلاش ۲۱ ساله که پس از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان به اسپانیا پناه برده است، اولین رقصنده‌ی بریک از افغانستان است که در المپیک حضور یافته است. او در مقابل حریف هالندی خود شکست خورد و پس از پایان مسابقه به رسانه‌ها گفت که به‌دلیل «ترس از طالبان» افغانستان را ترک نکرده است. به گزارش سی‌ان‌ان، او افزوده است: «من افغانستان را ترک کردم چون می‌خواهم برای دختران افغا‌نستان، برای زندگی آینده‌ام و برای همه، آنچه از دستم بر می‌آید انجام دهم.»

کارشناسان سازمان ملل متحد، به‌شمول ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق‌‌بشر این سازمان برای افغانستان از حضور ورزشکاران زن اهل افغا‌نستان در المپیک ۲۰۲۴ پاریس ستایش کرده‌اند و خواستار افزایش حمایت و اختصاص منابع بیشتر به آنان شدند. کارشناسان سازمان ملل متحد با ارسال نامه‌ای به کمیته‌ی بین‌المللی المپیک نوشته‌اند که نهادهای ورزشی بین‌المللی مؤظف هستند تا سیاست‌های ظالمانه‌ی حکومت سرپرست در افغانستان را به چالش بکشند و از ورزشکاران زن در هرکجا که هستند، حمایت کنند. آنان از نهادهای بین‌المللی ورزشی خواسته‌اند که از هرگونه اقدامی که می‌تواند به‌عنوان همدستی با سیاست‌های «تبعیض‌آمیز و غیرقانونی» حکومت سرپرست تعبیر شود، خودداری کنند. کارشناسان سازمان ملل متحد در این نامه، از«ترکیب متوازن جنسیتی» تیم افغانستان در المپیک پاریس که با حمایت کمیته‌ی بین‌المللی المپیک تشکیل شده، ستایش و آن را یک شروع خوش‌آیند توصیف کرده‌اند و اما گفتند که این کمیته باید کارهای بیشتری انجام دهد. در نامه آمده است که حکومت فعلی نزدیک به سه سال است که زنان و دختران افغا‌نستان را از شرکت در همه‌ی رشته‌های ورزشی منع کرده است و این امر نقض غیرقابل قبول حقوق آنان است. در ادامه آمده است: «این ممنوعیت بخشی از سیستم نهادینه‌شده‌‌ی حکومت فعلی در مورد تبعیض و ظلم جنسیتی است که ممکن است به جنایت علیه بشریت تبدیل شود.» کارشناسان سازمان ملل متحد تاکید کردند: «ضروری است که زنان ورزشکار الهام‌بخش و با استعداد افغانستانِ در اوج ورزش در پاریس و همچنین در مسابقات دیگر دیده شوند، به‌ویژه زمانی‌که از زندگی عمومی در کشور خود طرد شده‌اند. مشارکت آن‌ها در مقابل ظلم و ستم سیستماتیک طالبان و طرد زنان و دختران است.» مقام‌های سازمان ملل متحد می‌‎گویند که در نامه‌ی خودشان، مسوولیت نهادهای ورزشی را تحت منشور سازمان ملل متحد، اعلامیه‌ی جهانی حقوق‌بشر و منشور المپیک یادآوری کرده‌اند و از این که برخی از اعضای کمیته‌ی بین‌المللی المپیک قادر نیستند و یا نمی‌خواهند به تعهدات سازمانی خود در مورد حق مشارکت برابر و بدون تبعیض زنان و دختران عمل کنند، ابراز نگرانی کرده‌اند. باید گفت که در المپیک پاریس هفت ورزشکار زن افغا‌نستانی حضور دارند که همه در تبعید بسر می‌برند؛ سه نفر در تیم افغانستان و چهار نفر در تیم پناهندگان. تیم افغانستان برای المپیک پاریس متشکل از سه ورزشکار مرد و سه ورزشکار زن است که از سوی کمیته‌ی بین‌المللی المپیک و در مشوره با مقام‌های پیشین کمیته‌ی المپیک افغانستان تشکیل شده است.

ذکیه خدادادی، ورزش‌کار زن اهل افغانستان که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست، کشور را ترک کرده بود، در پارالمپیک ۲۰۲۴ که بخشی از رقابت‌های المپیک در پاریس است، در پی کسب مدال طلا است. خانم خدادادی گفته است که او به نام زنان و دختران کشورش رقابت می‌کند که طی سه سال گذشته به تدریج از حقوق اجتماعی، آموزشی و سیاسی خود محروم شدند. خبرگزاری استوشیدپرس گزارش داده است که این تکواندوکار پارالمپیک در سال ۲۰۲۱ میلادی در توکیو تاریخ‌ساز شد و به عنوان اولین زن ورزش‌کار افغانستانی پس از تسلط حکومت فعلی در یک رویداد ورزشی بین‌المللی شرکت کرد. ذکیه خدادادی در زمان بازگشت حکومت سرپرست به قدرت از رقابت منع شده بود. او پس از بیرون شدن از افغانستان و درخواست جامعه‌ی بین‌المللی، اجازه‌ی این را یافت تا برای کشورش رقابت کند. این ورزش‌کار زن در صحبت با اسوشیتدپرس گفته است: «برای من سخت است، زیرا دوست دارم با پرچم کشورم رقابت کنم؛ اما زندگی برای همه دختران و زنان در افغانستان ممنوع شده است. امروز اینجا هستم تا در پاریس برای آنان مدال بگیرم. من می‌خواهم به همه زنان و دختران در افغانستان قدرت نشان دهم.» در گزارش آمده است که خدادادی، تمرین تکواندو را در ۱۱ سالگی آغاز کرد. او در یک سالن بدن‌سازی در زادگاه‌اش در هرات به‌طور مخفیانه تمرین کرد؛ زیرا به سادگی هیچ فرصت دیگری برای زنان وجود نداشت که بتوانند در افغانستان با خیال راحت ورزش کنند. اسوشیتد پرس می‌گوید که خدادادی با وجود فرهنگ بسته‌ای که در اطراف او وجود دارد، خانواده‌اش به او اجازه داده و تشویق می‌کنند تا دخترشان فعال باشد. او گفته است که تشدید مبارزات او برای رقابت در افغانستان، معلولیت او بود. خدادادی برای تیم پارالمپیک پناهندگان رقابت می‌کند، در حالی‌که ورزش‌کاران دیگری مانند کیمیا یوسفی، دونده المپیکی، به دنبال مدال زیر پرچم افغانستان بود که توانست در میان ۳۶ ورزش‌کار، جای‌گاه سی‌ویکم را کسب کرد. ذکیه خدادادی قرار است برای تیم پارالمپیک پناهندگان به رقابت بپردازد.

فریبا هاشمی، دوچرخه سوار اهل افغانستان که در رقابت‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس، به عنوان نماینده‌ی از افغانستان حضور دارد، می‌گوید که همه‌ی تلاشش را می‌کند که نتیجه‌‎ی خوبی را به‌دست آورده و نماینده‌ی ۲۰ میلیون زن افغانستانی در این رقابت جهانی باشد. خبرگزاری فرانسه ۲۴ در گزارشی نوشته است که فریبا هاشمی و یولدوز هاشمی در المپیک پاریس پرچم یک کشور سقوط کرده را به اهتزاز در می‌آورند. فریبا هاشمی در بخش دوچرخه‌سواری یکی از شش نماینده‌ی افغانستان در المپیک ۲۰۲۴ پاریس است. خبرگزاری فرانسه نوشته است که انتخاب تیم شش نفره شامل سه مرد و سه زن، نمایشی عمدی از برابری در مقابل مخالفت شدید حکومت فعلی با مشارکت زنان در ورزش حرفه‌ای، از زمان بازپس‌گیری قدرت در سال ۲۰۲۱، است. یولدوز و فریبا در زمان سقوط افغانستان در کابل بودند و با کمک دوچرخه‌سوار ایتالیایی قهرمان جهان، الساندرا کاپلوتوکه به آنان و تعداد انگشت شماری دوچرخه‌سوار دیگر کمک کرد، به سختی از شهر محاصره شده فرار کردند. فریبا هاشمی می‌گوید که دیدن بازگشت حکومت فعلی، برایش حیرت‌انگیزی بوده است. وی تاکید کرد: «زمانی که طالبان قدرت را در کشورم به دست گرفتند، من در افغانستان بودم، پس از سه یا چهار روز، آن‌ها کنترل سراسر افغانستان را به دست گرفتند. من فقط برای خودم نگران نبودم، نگران مردمم بودم، نگران همه چیز بودم. زیرا اولین باری که آن‌ها به کشور من آمدند [در سال ۱۹۹۶] همه چیز را برای زنان متوقف کردند، همه چیز-مدرسه، ورزش. چه چیزی برای زنان باقی می ماند؟ همه چیز را بستند.» فریبا گفت امیدوار است که عملکرد او در المپیک پاریس یا حتا حضور او به مقابله با این ایده کمک کند که زنان و دختران جایی در دنیای ورزش حرفه‌ای دارند. این دوچرخه‌سوار اهل افغانستان تاکید کرد: «شما می‌توانید با هم این ذهنیت را تغییر دهید.» این دوچرخه‌سوار می‌گوید که تلاش می‌کند تا نشان دهد که دوچرخه‌سواری کار خوبی ا‌ست و همه می‌توانند آن‌را انجام دهند. این ورزش تنها برای مردان نه؛ بلکه برای زنان و دختران نیز است. باید گفت که خواهران هاشمی در حالی به نمایندگی از افغانستان به میدان می‌رود که حکومت فعلی پس از به دست گرفتن قدرت، بر آزادی‌های اساسی زنان و دختران محدودیت‌های زیادی وضع کرده است. از جمله‌ی این محدودیت ممنوعیت ورزش دختران نیز می‌باشد.