پژوهشگران «دانشگاه پرینستون»، یک مدل زبانی را آموزش داده‌اند و از آن برای بررسی توالی‌های ژنوم استفاده کرده‌اند تا بیماری‌ها را رمزگشایی کنند. همان هوش مصنوعی که موفقیت آن در به کار بردن نرم‌افزار کدنویسی و قبولی در آزمون وکالت سرفصل خبرها شد، یاد گرفته است که نوع دیگری از متن را بخواند. این متن جدید حاوی کد ژنتیکی است. کد ژنتیکی حاوی دستورالعمل‌هایی برای همه عملکردهای زندگی است و از قوانینی پیروی می‌کند که بی‌شباهت به زبان‌های انسانی نیستند. هر توالی در ژنوم به یک دستور زبان پیچیده و ساختارهایی پای‌بند است که معنی را ایجاد می‌کنند. همان طور که تغییر کردن چند کلمه می‌تواند تاثیر یک جمله را به شدت تغییر دهد، تغییرات کوچک در یک دنباله بیولوژیکی نیز می‌توانند تفاوت بزرگی را در عناصر رمزگذاری‌کننده دنباله ایجاد کنند. اکنون پژوهشگران دانشگاه پرینستون به سرپرستی منگدی وانگ، کارشناس یادگیری ماشینی این دانشگاه، از مدل‌های زبانی برای بررسی توالی‌های ژنوم جزئی استفاده کرده‌اند و آنها را برای مطالعه زیست‌شناسی و بهبود پزشکی به کار برده‌اند. پژوهشگران در مقاله خود، یک مدل زبانی را شرح داده‌اند که از قدرت بازنمایی معنایی خود برای طراحی واکسن آران‌ای پیام‌رسان مؤثرتری مانند واکسن‌های کووید-۱۹ استفاده می‌کند. دانشمندان یک راه ساده را برای خلاصه کردن جریان اطلاعات ژنتیکی دارند. آنها آن را دگم مرکزی زیست‌شناسی می‌نامند. اطلاعات از DNA به RNA و سپس به پروتئین‌ها حرکت می‌کنند. پروتئین‌ها ساختار و عملکرد سلول‌های زنده را ایجاد می‌کنند. آران‌ای پیام‌رسان، اطلاعات را در مرحله نهایی که مرحله تبدیل است، به پروتئین تبدیل می‌کند، اما فقط بخشی از آران‌ای پیام‌رسان حاوی کد پروتئین است. بقیه اطلاعات تبدیل نمی‌شوند اما جنبه‌های حیاتی فرآیند تبدیل را کنترل می‌کنند. نظارت بر کارآیی تولید پروتئین، یک مکانیسم کلیدی است که واکسن‌های مبتنی بر آران‌ای پیام‌رسان توسط آن کار می‌کنند. پژوهشگران دانشگاه پرینستون، مدل زبانی خود را روی منطقه تبدیل‌نشده متمرکز کردند تا ببینند چگونه می‌توانند کارآیی واکسن‌ها را بهبود ببخشند. پژوهشگران پس از آموزش دادن مدل روی انواع کوچکی از گونه‌ها، صدها توالی بهینه‌سازی‌شده جدید تولید کردند و آن‌ها را از طریق بررسی‌های آزمایشگاهی مورد تایید قرار دادند. بهترین توالی‌ها توانستند بهتر از چندین معیار پیشرو برای توسعه واکسن عمل کنند؛ از جمله افزایش ۳۳ درصدی که در بازدهی کلی تولید پروتئین به همراه آوردند. به گفته پژوهشگران، افزایش راندمان تولید پروتئین حتی به مقدار کم، یک تقویت عمده برای درمان‌های نوظهور است. واکسن‌های آران‌ای پیام‌رسان فراتر از کووید-۱۹، وعده محافظت در برابر بسیاری از بیماری‌های عفونی و سرطان را نیز نوید می‌دهند. وانگ گفت که موفقیت این مدل به احتمال اساسی‌تری نیز اشاره دارد. این مدل زبانی پس از آموزش دیدن با آران‌ای پیام‌رسان گونه‌های انگشت شماری توانست توالی‌های نوکلئوتیدی را رمزگشایی کند و اطلاعات جدیدی را در مورد تنظیم ژن آشکار سازد. دانشمندان بر این باورند که تنظیم ژن، یکی از اساسی‌ترین عملکردهای زندگی است و می‌تواند کلید کشف منشاء بیماری و اختلال باشد. مدل‌های زبانی از این دست می‌توانند راه جدیدی را برای بررسی تنظیم ژن ارائه دهند. زبان بیماری مدل زبانی جدید به جای آموزش دیدن روی میلیاردها صفحه متن از اینترنت، روی چند صد هزار توالی آموزش داده شد. همچنین، این مدل با اطلاعات بیشتری درباره تولید پروتئین‌ها، از جمله اطلاعات ساختاری و مرتبط با انرژی آموزش دید. پژوهشگران از مدل آموزش‌دیده برای ایجاد مجموعه‌ای از ۲۱۱ توالی جدید استفاده کردند. پروتئین‌های مورد استفاده مانند پروتئین خوشه‌ای که توسط واکسن‌های کووید-۱۹ هدف قرار می‌گیرد، واکنش ایمنی را به سوی بیماری‌های عفونی هدایت می‌کنند. پژوهش‌های پیشین، مدل‌های زبانی را برای رمزگشایی توالی‌های بیولوژیکی گوناگون از جمله پروتئین‌ها و DNA ایجاد کرده‌اند، اما این اولین مدل زبانی است که بر ناحیه تبدیل‌نشده آران‌ای پیام‌رسان تمرکز دارد. علاوه بر افزایش کارآیی کلی، این مدل ‌توانست پیش‌بینی کند که عملکرد یک توالی در انواع وظایف مرتبط چقدر خوب است. وانگ خاطرنشان کرد که بررسی یک مجموعه داده محدود و ایجاد مدلی براساس آن برای دانشمندان جویای حیات کافی نیست و باید یک کار جدید انجام شود. وی افزود: آموزش دادن یک مدل فقط کنار هم قرار دادن همه توالی‌ها نیست، بلکه کنار هم قرار دادن همه بخش‌هایی است که تاکنون جمع آوری شده‌اند. این کار پیشتر انجام نشده بود. این پژوهش در مجله «Nature Machine Intelligence» به چاپ رسید.

فیبروم رحم یک نوع شایع تومور غیرسرطانی است که می‌تو‌اند در داخل و روی رحم رشد کند. همه فیبروم‌ها علائمی ایجاد نمی‌کنند، اما زمانی که علائمی ایجاد ‌کنند، علائم می‌تواند شامل خونریزی شدید قاعدگی، کمردرد، تکرر ادرار و درد در حین رابطه جنسی باشد. فیبروم‌های کوچک، اغلب نیازی به درمان ندارند، اما فیبروم‌های بزرگتر را می‌توان با دارو یا جراحی درمان کرد. همانطور که ذکر شد، فیبروم‌ها، توده‌های غیر سرطانی هستند که در داخل یا اطراف رحم ایجاد می‌شوند. زائده‌ها از بافت ماهیچه‌ای و فیبری تشکیل شده اند و اندازه آن‌ها متفاوت است. آن‌ها گاهی اوقات به عنوان میوم رحم یا لیومیوم شناخته می‌شوند. این بیماری می‌تواند باعث نازایی شود. این موضوع به نوع و شدت بیماری وابسته است. همچنین خطر دچار شدن به این بیماری در زنانی که نسبت به قدشان، افزایش وزن دارند، بالا و در زنانی که بچه‌دار شده اند، پایین است. بعد از یائسگی معمولاً فیبروم‌ها کوچک‌تر می‌شوند. علائم فیبروم رحم بسیاری از زنان از داشتن فیبروم غافل هستند زیرا هیچ علامتی ندارند و علائم آن معمولا به تعداد و اندازه آن‌ها بستگی دارد. زنانی که علائم دارند ممکن است این موارد را تجربه کنند: دوره‌های سنگین یا پریودهای دردناک لکه‌بینی و خونریزی مداوم بین دو پریود درد شکم درد پایین کمر نیاز مکرر به ادرار کردن احساس فشار به لگن یبوست درد یا ناراحتی در حین رابطه جنسی در موارد نادر، عوارض بیشتر ناشی از فیبروم می‌تواند بر بارداری تأثیر بگذارد یا باعث ناباروری شود. انواع فیبروم رحم انواع مختلفی از فیبروم‌های رحمی بسته به محل قرارگیری و نحوه چسبندگی آن‌ها وجود دارد. انواع خاصی از فیبروم‌های رحمی عبارتند از: فیبروم‌های داخل دیواره: این فیبروم‌ها در دیواره عضلانی رحم شما فرو رفته اند. آن‌ها رایج ترین نوع هستند. فیبروم ساب سروزال: این نوع فیبروم در زیر پوشش سطح خارجی رحم رشد می‌کند. آن‌ها می‌توانند بسیار بزرگ شوند و در لگن رشد کنند. فیبروم‌های زیر مخاطی: این فیبروم‌ها در زیر پوشش داخلی رحم رشد می‌کنند. (نادر است) چه کسانی به فیبروم مبتلا می‌شوند؟ بیشتر زنان ممکن است تا سن یائسگی دچار این بیماری شوند اما در مواردی احتمال بیشتر رشد فیبروم در رحم وجود دارد: زنان باردار کسانی که قاعدگی زودرس دارند. افرادی که سابقه فیبروم در خانواده خود دارند. زنان بالای ۳۰ سال زنانی که اضافه وزن دارند. چرا فیبروم‌ها ایجاد می‌شوند؟ به طور دقیق علت بوجود آمدن فیبروم رحم مشخص نیست، اما می‌توان برخی عوامل را در بروز این بیماری موثر دانست: ژنتیک (داشتن سابقه خانوادگی) داشتن اضافه وزن (چاقی) استرس نداشتن رژیم غذایی مناسب عدم توازن هورمونی استروژن هورمون تولید مثل زنانه است که توسط تخمدان‌ها تولید می‌شود. فیبروم‌ها معمولاً در سال‌های باروری زنان تا زمان یائسگی زمانی که سطح استروژن در بالاترین حد خود است، ایجاد می‌شود. هنگامی که سطح استروژن پایین است، مانند پس از یائسگی که دوره ماهانه یک زن متوقف می‌شود، تمایل به کوچک شدن دارند. عوارض فیبروم گاهی اوقات، فیبروم رحم می‌تواند عوارضی مانند کم خونی به دلیل از دست دادن مداوم خون در دوره‌های سنگین ایجاد کند. اکثر افراد مبتلا به فیبروم می‌توانند باردار شوند و بارداری طبیعی داشته باشند. اما برخی از فیبروم‌ها شکل رحم را تغییر می‌دهند و ممکن است خطر مشکلات زیر را ایجاد کند: ناباروری مشکلات در حین زایمان یا بعد از تولد زایمان زودرس سقط جنین فیبروم رحم چگونه تشخیص داده می‌شود؟ پزشک در مورد علائم و سلامت عمومی شما سوال خواهد کرد. او شما را معاینه خواهد کرد و ممکن است از شما بخواهد که معاینه داخلی انجام دهید. آزمایشاتی که می‌تواند به تشخیص فیبروم کمک کند عبارتند از: سونوگرافی لگن سونوگرافی واژینال ام آر آی لگن چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ از آنجایی که فیبروم‌ها اغلب علائمی ایجاد نمی‌کنند، گاهی اوقات به طور تصادفی در طی معاینه لگنی یا سنوگرافی  تشخیص داده می‌شوند. اگر علائم فیبروم را دارید به پزشک عمومی مراجعه کنید تا بتواند علل احتمالی را بررسی کند. اگر پزشک فکر می‌کند که شما ممکن است فیبروم داشته باشید، معمولاً شما را برای سونوگرافی برای تأیید تشخیص معرفی می‌کند. درمان فیبروم فیبروم‌ها اگر علائمی ایجاد نکنند نیازی به درمان ندارند. پس از یائسگی، اغلب بدون درمان کوچک می‌شوند. اگر علائم ناشی از فیبروم را دارید، معمولاً ابتدا دارو برای کمک به تسکین علائم توصیه می‌شود. همچنین داروهایی برای کمک به کوچک کردن فیبروم وجود دارد. اگر این روش‌ها بی اثر باشند، جراحی یا سایر روش‌های کم تهاجمی ممکن است توصیه شود.  نویسنده: داکتر معصومه پارسا

سایت علمی سایت نیچر در تازه‌ترین مورد گزارش داده است که هوش مصنوعی گوگل به زودی می‌تواند از سرفه برای تشخیص بیماری استفاده کند. در گزارش آمده است که گروهی به رهبری دانشمندان گوگل ابزاری برای یادگیری ماشینی ایجاد کرده‌اند که می‌تواند با ارزیابی صداهایی مانند سرفه و تنفس به تشخیص و نظارت بر وضعیت سلامت افراد کمک کند. این سیستم هوش مصنوعی که روی میلیون‌ها کلیپ صوتی از صدای انسان آموزش داده شده است، ممکن است روزی توسط پزشکان برای تشخیص بیماری‌هایی از جمله کووید-۱۹ و سل و ارزیابی عملکرد ریه‌های فرد مورد استفاده قرار گیرد. در ادامه آمده است که این اولین بار نیست که یک گروه تحقیقاتی استفاده از صدا را به عنوان یک نشانگر زیستی برای بیماری‌ها بررسی می‌کنند. این مفهوم در طول همه‌گیری کووید-۱۹، زمانی که دانشمندان دریافتند که می‌توان بیماری تنفسی را از طریق سرفه یک فرد تشخیص داد، مورد توجه قرار گرفت. آنچه در مورد سیستم هوش مصنوعی گوگل جدید به حساب می‌آید، مجموعه داده‌های عظیمی است که این سیستم روی آن‌ها آموزش دیده است و همچنین می‌توان آن را برای انجام چندین کار به خوبی تنظیم کرد. محققان که در اوایل این ماه مقاله مربوط به این ابزار را در یک مجله پیش‌چاپ گزارش کردند، می‌گویند که هنوز خیلی زود است بگوییم هوش مصنوعی HeAR گوگل به یک محصول تجاری تبدیل خواهد شد یا خیر. در حال حاضر، برنامه این است که محققان علاقه‌مند به این مدل دسترسی داشته باشند تا بتوانند از آن در تحقیقات خود استفاده کنند. سوجای کاکارمث، مدیر محصول گوگل در شهر نیویورک که روی این پروژه کار می‌کرد، می‌گوید: هدف ما به عنوان بخشی از پژوهش گوگل این است که نوآوری در این زمینه نوپا را تشویق کنیم. چگونه مدل خود را آموزش دهیم اکثر ابزارهای هوش مصنوعی که در این فضا توسعه می‌یابند، روی فایل‌های ضبط شده صوتی به عنوان مثال، سرفه‌ها که با اطلاعات سلامتی درباره فردی که صداها را تولید کرده است همراه می‌شود، آموزش داده می‌شوند. به عنوان مثال، ممکن است روی این کلیپ‌ها برچسب زده شود تا نشان دهد که فرد در زمان ضبط، برونشیت داشته است. یائل بنسوسان، متخصص حنجره در دانشگاه فلوریدای جنوبی در تامپا، می‌گوید: در پزشکی، به‌طور سنتی، ما از یادگیری نظارتی زیادی استفاده می‌کنیم که بسیار عالی است؛ زیرا شما اعتبار بالینی دارید. نقطه ضعف آن اینجاست که مجموعه داده‌هایی را که می‌توانید استفاده کنید، محدود هستند؛ اما محققان گوگل بیش از ۳۰۰ میلیون کلیپ صوتی کوتاه از سرفه، تنفس و صاف کردن گلو را از ویدئوهای عمومی یوتیوب استخراج کردند. هوش مصنوعی گوگل برای تشخیص کووید-۱۹، سل و مواردی مانند سیگار کشیدن یک فرد تطبیق داده شده است. از آنجایی که این مدل روی طیف وسیعی از صداهای انسانی آموزش دیده، برای تنظیم دقیق آن، محققان تنها مجبور بودند مجموعه داده‌های بسیار محدودی را که با این بیماری‌ها و ویژگی‌ها برچسب‌گذاری شده بودند، به آن ارائه کنند. علی عمران، مهندس دانشگاه اوکلاهاما در تولسا، می‌گوید که حجم عظیم داده‌های استفاده شده توسط گوگل به ما این اطمینان را می‌دهد که این یک ابزار قابل اعتماد است. عمران، توسعه اپلیکیشنی به نام AI4COVID-19 را رهبری می‌کند که در تشخیص سرفه‌های کووید-۱۹ از دیگر انواع سرفه‌ها نتایج امیدوارکننده‌ای داشته است. گروه او قصد دارند برای دریافت تاییدیه از سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) درخواست بدهند. او در حال حاضر به دنبال بودجه برای انجام آزمایش‌های بالینی لازم است.

برای شماری از افراد مبتلا به دیابت، روزه گرفتن می‌تواند منجر به افزایش خطر سلامتی شود. نوع دیابت، درمان فعلی پزشکی و بیماری‌های احتمالی همراه و ثانویه و همچنین نوع فعالیتی که فرد انجام می‌دهد، در خطر سلامتی در طول روزه‌داری تأثیر دارد. مهمتر از همه، خطر هیپوگلیسمی شدید (سطح قند خون پایین) و همچنین هایپرگلیسمی (سطح قند خون بالا) باید ارزیابی شود. بنابراین، مشورت با پزشک معالج قبل از شروع ماه رمضان مهم است. افراد دیابتی باید به کنترل منظم قند خون، تغذیه، ورزش و مصرف داروهای خود توجه داشته باشند. اندازه گیری سطح قند خون باید به طور منظم در ماه رمضان انجام شود، زیرا تغییر ریتم غذا خوردن، می‌تواند بر قند خون تأثیر بگذارد. به خصوص بعد از وعده غذای افطار، سطح قند خون باید اندازه گیری شود تا از هیپرگلیسمی جلوگیری شود. تغییر در رفتار خوردن و آشامیدن در ماه رمضان می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر سطح قند خون داشته باشد. یک برنامه غذایی که شامل جایگزین‌های سالم برای برخی از غذاهای رایج است، مانند خوردن سبزیجات و سالاد بیشتر به جای غذاهای سرخ شده و شیرین، می‌تواند به جلوگیری از افزایش سطح قند خون بعد از غذا کمک کند. به دلیل افزایش خطر کاهش سطح قند خون و یا کمبود مایعات بدن (کم آبی) باید از فعالیت بدنی سنگین در طول روزه‌داری اجتناب شود. با این حال، حتی در این مرحله، ورزش‌های سبک تا متوسط، مانند پیاده روی، بسیار مهم است و باید هر روز انجام شود. در ماه رمضان ممکن است هیپوگلیسمی در روز و هیپرگلیسمی در شب افزایش یابد. بنابراین، مهم است که در مورد درمان دیابت از قبل با پزشک، صحبت کنید و در صورت لزوم، دوز، زمان مصرف یا نوع دارو را تنظیم کنید. فشار خون و سطح چربی خون نیز می‌تواند تحت تأثیر تغییرات در عادات خوردن و آشامیدن قرار گیرد. این نیز باید در طول درمان در نظر گرفته شود و با پزشک معالج در میان گذاشته شود.

شانکروئید، یکی از انواع بیماری‌های مقاربتی است که می‌تواند از طریق رابطه جنسی از فرد آلوده به فرد سالم منتقل شود. این بیماری برای درمان نیازمند مراجعه به پزشک دارد و نمی‌توان سرخود آن را درمان کرد. شانکروئید یا زخم تناسلی، بیماری است که از طریق باکتری (Haemophilus ducreyi) ایجاد می‌شود. این باکتری وارد سیستم تناسلی می‌شود و اگر محیط مناسب باشد، ایجاد عفونت و سپس زخم می‌کند. این عفونت جنسی باعث ایجاد زخم‌های باز در آلت تناسلی می‌شود. زخم ممکن است خونریزی کند یا مایع مسری تولید کند که می‌تواند باکتری‌ها را در طول مقاربت دهانی، مقعدی یا واژینال پخش کند. شانکروئید ممکن است از تماس پوست به پوست با یک فرد مسری نیز سرایت کند. بیماری شانکرویید کمتر در کشورهای پیشرفته دیده می‌شود و بروز آن در کشورهای جهان سوم و در حال توسعه بیشتر است. شانکروئید به معنای زخم است و در زن و مرد دیده می‌شود. همچنین سنین مختلفی می‌توانند به این بیماری مبتلا شوند. راه‌های انتقال شانکروئید این بیماری به دو روش سرایت می‌کند. روش اول، ارتباط جنسی با فردی است که در نواحی تناسلی خود، زخم‌های باز دارد. روش دوم، زمانی است که مایع چرکی زخم از طریق هر نوع تماس فیزیکی به فرد دیگری منتقل شود. اگر به این بیماری مبتلا باشید، در صورت لمس زخم‌ها و بلافاصله دست‌دادن با فرد دیگر، ممکن است عفونت را به آن شخص انتقال دهید. چه کسانی در معرض خطر ابتلا به شانکروئید هستند؟ هر کسی که با باکتری عامل این بیماری در تماس باشد، ممکن است به آن مبتلا شود. بااین‌حال، تشخیص این بیماری در مردان، محتمل‌تر از زنان است. شانکروئید در زنان، بیشتر وقت‌ها بدون علامت است یا فقط با زخم‌هایی در واژن آن‌ها ظاهر می‌شود. علامت قابل مشاهده در زن‌ها، تورم غدد لنفاوی است که اگر علائم یا مشکلاتی ایجاد نکند، ممکن است پزشک متوجه این بیماری نشود. در صورت مشاهده علائمی مانند زخم و تورم غدد لنفاوی، حتما با متخصص زنان مشورت کنید. همچنان اگر به کشوری سفر می‌کنید یا در آن زندگی می‌کنید که این بیماری شایع‌تر است، ممکن است بیشتر در معرض خطر باشید. اگر یک مرد دگرجنس‌گرا هستید، خطر ابتلا به شانکروئید در شما افزایش می‌یابد. سایر عوامل خطر برای شانکروئید عبارتند از: رابطه جنسی با کارگران جنسی اختلال مصرف مواد مخدر یا الکل هر چیزی که با اعمال جنسی پرخطر مرتبط باشد شرکای جنسی متعدد علائم شانکروئید چیست؟ علائم ممکن است متفاوت باشد، اما معمولاً ممکن است پس  از چند روز مواجهه با این بیماری شروع ‌شود. مردان ممکن است متوجه یک برآمدگی کوچک و قرمز رنگ در اندام تناسلی خود شوند که ممکن است در عرض یک روز یا بیشتر به زخم باز تبدیل شود. زخم ممکن است در هر ناحیه از اندام تناسلی از جمله آلت تناسلی و کیسه بیضه ایجاد شود. زخم‌ها اغلب دردناک هستند. زنان ممکن است ‌برجستگی‌های قرمز در لابیا، بین لابیا و مقعد، یا روی ران‌ها ایجاد کنند. لابیاها چین‌های پوستی هستند که اندام تناسلی زن را می‌پوشانند. پس از زخمی شدن یا باز شدن برجستگی‌ها، زنان ممکن است احساس سوزش یا درد در حین دفع ادرار یا اجابت مزاج داشته باشند. زخم‌ها دارای یک مرکز نرم هستند که به رنگ خاکستری تا خاکستری مایل به زرد با لبه‌های مشخص یا تیز است. در صورت لمس زخم ممکن است به راحتی خونریزی کند. شایع‌ترین علائم شانکروئید که ممکن است در هر فردی رخ دهد: درد هنگام مقاربت جنسی یا هنگام ادرار کردن تورم در کشاله ران (جایی که قسمت پایین شکم و ران به هم می‌رسند) غدد لنفاوی متورم که می‌توانند از طریق پوست بترکند و منجر به آبسه‌های بزرگ یا جمع آوری چرک شوند که تخلیه می‌شوند. تشخیص شانکروئید تشخیص این بیماری ممکن است شامل نمونه برداری از مایعی باشد که از زخم تخلیه می‌شود. این نمونه‌ها برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می‌شوند. پزشک شما همچنین ممکن است غدد لنفاوی در کشاله ران شما را از نظر تورم و درد معاینه کند. توجه به این نکته مهم است که تشخیص شانکروئید به دلیل شباهت ظاهری آن به بیماری‌های مقاربتی مانند تبخال تناسلی و سیفلیس، گاهی اوقات می‌تواند تنها در معاینه بصری دشوار باشد. این دو بیماری مقاربتی اغلب باید از طریق آزمایش منبع مطمئن قبل از تشخیص شانکروئید، رد شوند. درمان شانکروئید شانکروئید ممکن است با دارو یا جراحی با موفقیت درمان شود. دارو: پزشک آنتی‌بیوتیک‌ها را برای ازبین بردن باکتری‌هایی که باعث زخم شما می‌شوند، تجویز می‌کند. آنتی بیوتیک‌ها همچنین ممکن است به کاهش احتمال ایجاد اسکار با بهبود زخم کمک کنند. پزشک شما بر اساس نیازهای بهداشتی شما تعیین می‌کند که کدام آنتی بیوتیک و دوز بهترین است. مهم است که آنتی بیوتیک را طبق تجویز پزشک مصرف کنید و کل دوره آنتی بیوتیک را مصرف کنید، حتی اگر متوجه شوید که زخم‌های شما شروع به بهبود کرده است. عمل جراحی: پزشک ممکن است یک آبسه بزرگ و دردناک در غدد لنفاوی شما را با سوزن یا از طریق جراحی تخلیه کند. این امر تورم و درد را با بهبود زخم کاهش می‌دهد. این بیماری در صورت سپری کردن دوره‌ی کامل درمان، قابل درمان است. اگر همه داروها طبق تجویز پزشک شما مصرف شوند، زخم‌های شانکروئید ممکن است بدون ایجاد اسکار قابل توجه، بهبود یابد. شرایط شانکروئید درمان نشده ممکن است باعث ایجاد اسکار دائمی در آلت تناسلی شود یا منجر به عوارض جدی در زنان شود. اگر شانکروئید در شما تشخیص داده شود، در معرض خطر سایر بیماری‌های مقاربتی نیز هستید، بنابراین باید برای آن‌ها نیز آزمایش شوید. افرادی که مبتلا به شانکروئید تشخیص داده می‌شوند نه تنها در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به HIV هستند، بلکه در معرض خطر بیشتری برای انتقال این بیماری نیز هستند. علاوه بر این، افرادی که اچ آی وی مثبت هستند و به شانکروئید مبتلا می‌شوند، دیرتر بهبود می‌یابند. روش پیشگیری از شانکروئید چیست؟ شما می‌توانید با استفاده از کاندوم و سایر روش‌های بازدارنده در هنگام تماس جنسی از ابتلا به این بیماری جلوگیری کنید. سایر اقدامات پیشگیرانه عبارتند از: استفاده از کاندوم در طول رابطه جنسی دهانی، واژینال و مقعدی محدود کردن تعداد شرکای جنسی و انجام رابطه جنسی ایمن‌تر اجتناب از فعالیت‌هایی که ممکن است احتمال ابتلای شما به شانکروئید یا سایر عفونت‌های مقاربتی (STI) را افزایش دهد. عدم ارتباط جنسی با فردی که زخم باز در ناحیه تناسلی و کشاله ران دارد. اطلاع‌رسانی به تمام شرکای جنسی در صورت ابتلا به این بیماری تا او نیز آزمایش و درمان شود. دوری از فعالیت‌های پر اصطکاک در رابطه جنسی و آگاهی از عوارض رابطه مقعدی  نویسنده: داکتر معصومه پارسا

عفونت تریکوموناس یا تریکومونیازیس یک بیماری شایع مقاربتی است که اکثر افرادی که به آن مبتلا هستند، هیچ علامت خاصی را تجربه نمی‌کنند. در واقع سالانه میلیون‌ها نفر مبتلا به تریک‌مونیازیس تشخیص داده می‌شوند اما از مسری بودن خود آگاه نیستند. این عفونت در خانم‌ها بسیار رایج‌تر است و بیشتر در خانم‌های مسن بروز می‌کند. انتقال این عفونت بسیار ساده است و به راحتی از طریق رابطه جنسی محافظت نشده، از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. برای جلوگیری از عفونت با انگلی که باعث ایجاد Trichomoniasis می‌شود، هر دو طرف در رابطه جنسی باید با راه‌های جلوگیری از شیوع بیماری آشنا بوده و در صورت ابتلا، تحت درمان قرار گیرند. شما می‌توانید با استفاده صحیح از کاندوم در هر بار رابطه جنسی، خطر ابتلا به این عفونت را کاهش دهید. اگر می‌خواهید در ارتباط با علائم و نحوه درمان تریکومونیازیس بیشتر بدانید، توصیه می‌شود ادامه مقاله را از دست ندهید. تریکومونیازیس چیست؟ تریکومونیازیس یک عفونت شایع مقاربتی است که توسط یک انگل ایجاد می‌شود. در زنان، تریکومونیازیس می‌تواند باعث ترشحات بدبوی واژن، خارش ناحیه تناسلی و ادرار دردناک شود. مردانی که تریکومونیازیس دارند معمولاً هیچ علامتی ندارند. زنان باردار مبتلا به تریکومونیازیس ممکن است در معرض خطر بیشتری برای زایمان زودرس باشند. درمان تریکومونیازیس مصرف آنتی بیوتیک است. برای جلوگیری از ابتلای مجدد، شرکای جنسی باید همزمان درمان شوند. توقف زودهنگام درمان یا برقراری تماس جنسی قبل از از بین رفتن عفونت، می‌تواند منجر به عفونت مجدد شود. علائم عفونت تریکومونازیس اگرچه بیماری تریکوموناس دارای علائم مشخصی است، اما افراد مبتلا به تریک اغلب هیچ علامتی ندارند و معمولاً در طولانی‌مدت دچار عوارض خاصی نمی‌شوند. بااین‌حال، علائم ممکن است در طول زمان ایجاد شود. هنگامی که علائم و نشانه‌ها ایجاد می‌شود، برای مردان و زنان متفاوت است. در زنان، علائم و نشانه‌های تریکومونیازیس عبارتند از: مقدار زیادی از ترشحات رقیق و اغلب بدبو از واژن، که ممکن است شفاف، سفید، خاکستری، زرد یا سبز باشد. قرمزی، سوزش و خارش ناحیه تناسلی درد همراه با ادرار یا رابطه جنسی ناراحتی در ناحیه تحتانی معده در مردان، تریکومونیازیس به ندرت علائم ایجاد می‌کند. با این حال، وقتی مردان علائم و نشانه‌هایی دارند، ممکن است شامل موارد زیر باشد: خارش یا تحریک داخل آلت تناسلی سوزش با ادرار یا بعد از انزال ترشح از آلت تناسلی خروج ترشحات غیرطبیعی از آلت تناسلی بیماری تریکومونازیس چگونه انتشار می‌یابد؟ تریکومونیازیس توسط نوعی انگل کوچک به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‌شود. این انگل در طول رابطه جنسی به‌راحتی از فرد آلوده به فرد غیر آلوده منتقل می‌شود. به دلیل داخلی بودن اندام تناسلی زنان، این بیماری در آن‌ها شایع‌تر است. عمده‌ترین قسمت بدن که درگیر این انگل شده و عفونی می‌شود، دستگاه تناسلی تحتانی (فرج، واژن، دهانه رحم یا مجرای ادرار) است. در مردان شایع‌ترین عضو بدن که عفونی می‌شود، داخل آلت تناسلی (مجرای ادرار) است. در طول رابطه جنسی، انگل معمولاً از آلت تناسلی به واژن یا از واژن به آلت تناسلی انتشار می‌یابد. تریکومونیازیس همچنین می‌تواند از واژن به واژن دیگر نیز سرایت کند. طبق آمارهای منتشرشده، انتقال این انگل از سایر اعضای بدن مانند دست‌ها، دهان یا مقعد شایع نیست و نمی‌تواند در این اندام‌ها ایجاد عفونت کند. از نظر علائم نیز مشخص نیست که چرا برخی از افراد مبتلا به عفونت، علائم را واضح نشان می‌دهند درحالی‌که برخی دیگر از افراد مبتلا، هیچ علامتی ندارند. تحقیقات نشان داده که شدت علائم احتمالاً به عواملی مانند سن، جنسیت و وضعیت سلامت فرد بستگی دارد. بااین‌وجود، نکته‌ای که شایان توجه است این است که افراد آلوده بدون علائم، می‌توانند عفونت انگلی را به‌راحتی به دیگران منتقل کنند. زمان بین قرار گرفتن در معرض انگل و عفونت ناشناخته است. اما تصور می‌شود که بین چهار تا ۲۸ روز باشد. حتی بدون علائم، شما یا همسرتان همچنان می‌توانید عفونت را گسترش دهید. چه عواملی خطر ابتلا به تریکومونازیس را افزایش می‌دهد؟ عوامل خطر ابتلا به تریکومونیازیس عبارتند از: شرکای جنسی متعدد سابقه سایر عفونت‌های مقاربتی (STD) سابقه داشتن تریکومونیازیس رابطه جنسی بدون کاندوم عوارض عفونت تریکومونیازیس ابتلا به تریکومونیازیس باعث تحریک در ناحیه تناسلی می‌شود که ممکن است ورود سایر عفونت‌های مقاربتی (STD) به بدن یا انتقال آن‌ها به دیگران را آسان‌تر کند. تریکومونیازیس باعث آسان‌تر شدن ابتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) می‌شود. تریکومونیازیس با افزایش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم یا پروستات مرتبط است. عفونت تریکومونیازیس درمان نشده می‌تواند ماه‌ها تا سال‌ها ادامه داشته باشد. عوارض این عفونت در زنان باردار مبتلا به تریکومونیازیس: زایمان خیلی زود هنگام (قبل از موعد) نوزادی با وزن کم ممکن است با عبور نوزاد از کانال زایمان، عفونت به نوزاد منتقل شود. پیشگیری از تریکومونازیس تنها راه جلوگیری قطعی از ابتلا به بیماری‌های مقاربتی این است که رابطه جنسی واژینال، مقعدی، یا دهانی بدون کاندوم نداشته باشید. اگر از نظر جنسی فعال هستید، می‌توانید راهکارهای زیر را برای کاهش احتمال ابتلا به تریکومونیازیس انجام دهید: با فردی که آزمایش بیماری‌های مقاربتی انجام داده و نتایج آزمایش آن منفی شده، در رابطه باشید. هر بار که رابطه جنسی دارید، از کاندوم،‌ آن هم به روش صحیح استفاده کنید. این کار شانس ابتلا به تریکومونیازیس را کاهش می‌دهد. برای همسر خود در مورد خطرات بالقوه ابتلا به بیماری‌های مقاربتی و علائم آن‌ها توضیح دهید تا در صورت داشتن علائم، فرد مقابل نیز آزمایش دهد. اگر به ابتلا به این بیماری مشکوک هستید، بهتر است آزمایش بیماری‌های مقاربتی مانند آزمایش تریکوموناس، آزمایش HPV و تست پاپ اسمیر را انجام دهید. با یک شریک جنسی وارد یک رابطه تک همسری شوید. تعداد شرکای جنسی خود را محدود کنید. عفونت تریکومونیازیس چگونه تشخیص داده می‌شود؟ این عفونت مانند سایر بیماری‌های مقاربتی ازطریق معاینه فیزیکی و گرفتن شرح حال بیمار ممکن است. پزشک دستگاه تناسلی را معاینه می‌کند و در مورد علائم با شما صحبت خواهد کرد. این آزمایش از طریق گرفتن نمونه از تشرحات واژن و یا آلت تناسلی انجام می‌شود. درمان عفونت تریکومونیازیس تریکومونیازیس یک بیماری قابل درمان است که بعد از تشخیص درمان آن با آنتی بیوتیک انجام می‌شود. این درمان تا زمانی ادامه می‌یابد تا انگل، عامل آن از بین برود. نکته مهم در روند درمان این بیماری این است که حتما باید دوره مصرف داروها تکمیل شود. آیا تریک به شکل کامل، قابل درمان است؟ بله، تریک قابل درمان است. پزشک عفونت تریک را با آنتی بیوتیک درمان می‌کند. آیا تریکومونیازیس به خودی خود از بین می‌رود؟ خیر، تریک به خودی خود از بین نمی‌رود. برای درمان عفونت به آنتی بیوتیک نیاز دارید. چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ اگر علائم تریکومونیازیس را دارید یا اگر متوجه شدیده‌اید که شریک جنسی شما به این عفونت مبتلا شده است، به پزشک مراجعه کنید.  نویسنده: داکتر معصومه پارسا