نمایندگان ۱۱ کشور عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد پس از نشست این شورا در مورد افغانستان، با نشر یک بیانیهی مشترک ادامهی تبعیض جنسیتی سیستماتیک و ستم بر زنان و دختران در افغانستان را قویأ محکوم کرده و از حکومت سرپرست خواستهاند که سیاستها و احکامی را که زنان و دختران را سرکوب میکنند، لغو کنند. این بیانیه پس از برگزاری نشست شورای امنیت دربارهی افغانستان از سوی اکوادور، فرانسه، جاپان، مالت، کوریای جنوبی، سیرالئون، اسلوونی، سوئیس، بریتانیا، ایالات متحده و گویان صادر شده است. نشست شورای امنیت دیروز (دوشنبه، ۷ حوت) پشت درهای بسته برگزار شده و تا اکنون اطلاعاتی از آن به بیرون درز نکردهاند. آنان تاکید کردند که صلح، ثبات و توسعه پایدار در افغانستان تنها در صورتی میتواند حاصل شود که یک روند سیاسی فراگیر مبتنی بر احترام به حاکمیت قانون و حقوقبشری همه مردم افغانستان وجود داشته باشد؛ روندی که در آن حقوق زنان و دختران بهطور کامل رعایت و صدای همه افغانها شنیده میشود. نمایندگان ۱۱ کشور از حکومت سرپرست خواستهاند که فوراً همه سیاستها و احکامی را که زنان و دختران را سرکوب میکنند، از جمله محدودیت بر تحصیل، کار و آزادی حرکت و آزادی بیان را لغو کنند. به گفتهی آنان، زنان و دختران باید از حقوق انسانی و آزادیهای اساسی خود در زندگی عمومی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی استفاده کامل داشته باشند. نمایندگان کشورها تاکید کردند که در قبال نقض حقوقبشر و جنایات علیه زنان و دختران باید پاسخگویی وجود داشته باشد. این در حالی است که حکومت سرپرست کار زنان در تمام نهادهای غیردولتی از جمله سازمان ملل را منع کرده است.
برچسب: بازداشت و سرکوب
با وجود ادامهی سرکوب و بازداشت زنان و دختران معترض، یک نهاد حقوقبشری موسوم به «فریدمنو» خواستار آزادی «فوری، بدون قید و شرط و ایمن» منیژه صدیقی، از زنان معترض افغانستان از زنان حکومت سرپرست شده است. این نهاد با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که نیروهای حکومت سرپرست چهار ماه پیش خانم صدیقی را از خانهاش در کابل ربوده هستند. نهاد حقوق بشری »فریدمنو» گفت که منیژه صدیقی در زندان حکومت فعلی در خطر «شکنجه و بدرفتاری» قرار دارد. این در حالی است که سازمان عفو بینالملل قبلاً در گزارشی گفته بود که منیژه صدیقی در نهم اکتوبر سال ۲۰۲۳ میلادی ناپدید شد و سپس در بازداشت حکومت فعلی پیدا شد. تا اکنون مقامات حکومت سرپرست در مورد بازداشت این فعال حقوق زنان اظهار نظری نکردهاند. حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان بارها زنان معترض و مدافعان حقوقبشر را بازداشت و زندانی کردهاند. بر اساس گزارش نهادهای بینالمللی، این حکومت فعالان زن را در بازداشت لتوکوب و شکنجه میکنند و از آنان اعترافات اجباری میگیرند. باید گفت که رسول پارسی، استاد دانشگاه، فهیم عظیمی و صدیقالله افغان، فعالان آموزش زنان هنوز هم در زندانهای حکومت فعلی بهسر میبرند.