نویسنده: گوهرشاد

1 سال قبل - 291 بازدید

بودی رحمت سوریا اسپترا، سفیر اندونیزیا برای افغانستان در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که کشورش ده میلیون دوز واکسن پولیو را به افغانستان کمک کرده است. آقای اسپترا در مراسمی که به همین مناسب در وزارت صحت عامه حکومت فعلی دایر شده بود، گفت که اندونیزیا در بخش محو بیماری پولیو در افغانستان متعهد است و این کمک بخشی از این تعهدات به مردم افغانستان است. وی بر ضرورت محو پولیو از جهان و هماهنگی و همکاری‌های لازم تاکید کرده و افزود که بر تداوم همکاری‌های کشورش با افغانستان متعهد است. از سویی هم، قلندر عباد، سرپرست وزارت صحت حکومت سرپرست ضمن سپاسگزاری از حکومت و مردم اندونیزیا، خواستار کمک‌های بیشتر در بخش‌های آموزشی کارمندان صحی، ایجاد سهولت در بخش دوا و تجهیزات طبی شد. آقای عباد می‌گوید که با روی کار آمدن حاکمیت حکومت سرپرست، چهار میلیون کودک محروم مانده از کمپاین واکسن پولیو تحت پوشش قرار گرفتند. او افزود که در سال ۲۰۲۳ شش واقعه مثبت پولیو در شرق افغانستان ثبت شد که دلیل آن برگشت مهاجران افغان از پاکستان بود. این مقام حکومت، بیماری پولیو را در سکتور صحت افغانستان یک چالش یاد کرد، اما گفت که برای محو آن تلاش‌ها با شرکای بین‌المللی جریان دارد. باید گفت که افغانستان و پاکستان دو کشوری در جهان اند که هنوز هم بیماری پولیو از کودکان در این کشورها قربانی می‌گیرد.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 337 بازدید

برنامه جهانی غذا هشدار داده است که کمبود مواد غذایی در سراسر افغانستان به صورت بی‌سابقه‌ای گسترش یافته است. ضیاالدین صافی، مسوول ارتباطات برنامه جهانی غذا گفته است که تنها برای کمتر از نیمی از نیازمندان در افغانستان می‌تواند این نهاد کمک فراهم کند. آقای صافی تاکید کرد که در حال حاضر نزدیک به ۱۶ میلیون تن، یعنی یک سوم جمعیت افغانستان نمی‌دانند که وعده بعدی غذای آن‌ها از کجا تامین خواهد شد. او افزود: «هر ولایت در وضعیت بد امنیت غذایی قرار دارد. با توجه به کمبود بودجه، برنامه جهانی غذا در حال حاضر تنها قادر به ارائه کمک‌های غذایی و تغذیه اضطراری برای هفت میلیون تن است. در حالی که شانزده میلیون تن گرسنه هستند.» وی تصریح کرد که برنامه جهانی غذا برای شش ماه آینده در افغانستان به۷۶۰ میلیون دالر نیاز دارد. با این وجود سازمان‌ها و نهادهای مختلف بین‌المللی در گزارش‌های شان بار ها از وضعیت بد اقتصادی افغانستان ابراز نگرانی کرده‌اند. به گفته‌ی این نهادها، فقر، بیکاری و نیازهای مردم، در سطح خیلی بالا افزایش یافته است. بر اساس آمار اخیر سازمان ملل متحد، در حال حاضر نزدیک به ۲۴ میلیون تن در افغانستان برای زنده ماندن، به کمک‌های اساسی بشری نیاز دارند.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 289 بازدید

منابع محلی از ولایات غزنی و هرات از جان باختن ۱۰ کودک و زخمی شدن پنج تن دیگر در اثر انفجار ماین‌‌های برجامانده از جنگ‌ سال‌های پسین خبر می‌دهند. ابوخالد سرحدی، سخنگوی فرماندهی پولیس غزنی در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که روز گذشته (یک‌شنبه، ۱۲ حمل) یک موتر حامل کوچی‌ها در روستای زدران از مربوطات ولسوالی گیروی این ولایت با ماین کنار جاده‌ برخورد کرده که در نتیجه ۹ کودک تن جان باختند. آقای سرحدی گفت که قربانیان این رویداد شامل پنج دختر ۱۰ تا ۱۵ ساله و چهار پسر هفت تا ۱۴ ساله می‌باشند. او افزود که قربانیان این رویداد همه اعضای یک فامیل هستند. وی در مورد این‌که کسی در این رویداد زخمی شده یا خیر، چیزی نگفته است. از سویی هم، شماری از رسانه‌ها گزارش داده‌اند که روز گذشته (یک‌شنبه، ۱۲ حمل) در انفجار یک ماین باقی‌مانده از جنگ در روستای خواجه تلختان از مربوطات ولسوالی کشک رباط‌سنگی هرات یک کودک ۱۰ ساله جان باخت و پنج کودک دیگر زخمی شدند. در گزارش آمده است که زخمیان این رویداد به شفاخانه حوزوی هرات منتقل شدند. این انفجار زمانی رخ داده است که کودکان با ماین بازی می‌کردند. این در حالی است که به دلیل چندین دهه جنگ، بخشی از اراضی افغانستان آلوده به ماین و مواد انفجاری به جامانده از جنگ است. انفجار این گونه مهمات هرازگاهی از شهروندان این کشور به ویژه کودکان قربانی می‌گیرد. براساس آمارهای موجود بیش از ۶۰۰ کیلومتر مربع خاک افغانستان ملوث به ماین و مهمات انفجاری است. با این وجود کمیته صلیب سرخ نیز گفته بود که در جریان سال گذشته‌ی میلادی ۹۹۵ نفر در نتیجه‌ی انفجار ماین و مهمات منفجرناشده در افغانستان کشته یا زخمی شده‌اند. از این میان، ۹۷ درصد غیرنظامیان و ۵۶ درصد از مجموع کل آنان، کودکان هستند که در پی ۴۵۰ انفجار ماین و مهمات منفجرناشده در افغانستان کشته یا زخمی شده‌اند. همچنین گفته شده که ۱۳ درصد از نفوس افغانستان از معلولیت رنج می‌برند.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 467 بازدید

فیبروم رحم یک نوع شایع تومور غیرسرطانی است که می‌تو‌اند در داخل و روی رحم رشد کند. همه فیبروم‌ها علائمی ایجاد نمی‌کنند، اما زمانی که علائمی ایجاد ‌کنند، علائم می‌تواند شامل خونریزی شدید قاعدگی، کمردرد، تکرر ادرار و درد در حین رابطه جنسی باشد. فیبروم‌های کوچک، اغلب نیازی به درمان ندارند، اما فیبروم‌های بزرگتر را می‌توان با دارو یا جراحی درمان کرد. همانطور که ذکر شد، فیبروم‌ها، توده‌های غیر سرطانی هستند که در داخل یا اطراف رحم ایجاد می‌شوند. زائده‌ها از بافت ماهیچه‌ای و فیبری تشکیل شده اند و اندازه آن‌ها متفاوت است. آن‌ها گاهی اوقات به عنوان میوم رحم یا لیومیوم شناخته می‌شوند. این بیماری می‌تواند باعث نازایی شود. این موضوع به نوع و شدت بیماری وابسته است. همچنین خطر دچار شدن به این بیماری در زنانی که نسبت به قدشان، افزایش وزن دارند، بالا و در زنانی که بچه‌دار شده اند، پایین است. بعد از یائسگی معمولاً فیبروم‌ها کوچک‌تر می‌شوند. علائم فیبروم رحم بسیاری از زنان از داشتن فیبروم غافل هستند زیرا هیچ علامتی ندارند و علائم آن معمولا به تعداد و اندازه آن‌ها بستگی دارد. زنانی که علائم دارند ممکن است این موارد را تجربه کنند: دوره‌های سنگین یا پریودهای دردناک لکه‌بینی و خونریزی مداوم بین دو پریود درد شکم درد پایین کمر نیاز مکرر به ادرار کردن احساس فشار به لگن یبوست درد یا ناراحتی در حین رابطه جنسی در موارد نادر، عوارض بیشتر ناشی از فیبروم می‌تواند بر بارداری تأثیر بگذارد یا باعث ناباروری شود. انواع فیبروم رحم انواع مختلفی از فیبروم‌های رحمی بسته به محل قرارگیری و نحوه چسبندگی آن‌ها وجود دارد. انواع خاصی از فیبروم‌های رحمی عبارتند از: فیبروم‌های داخل دیواره: این فیبروم‌ها در دیواره عضلانی رحم شما فرو رفته اند. آن‌ها رایج ترین نوع هستند. فیبروم ساب سروزال: این نوع فیبروم در زیر پوشش سطح خارجی رحم رشد می‌کند. آن‌ها می‌توانند بسیار بزرگ شوند و در لگن رشد کنند. فیبروم‌های زیر مخاطی: این فیبروم‌ها در زیر پوشش داخلی رحم رشد می‌کنند. (نادر است) چه کسانی به فیبروم مبتلا می‌شوند؟ بیشتر زنان ممکن است تا سن یائسگی دچار این بیماری شوند اما در مواردی احتمال بیشتر رشد فیبروم در رحم وجود دارد: زنان باردار کسانی که قاعدگی زودرس دارند. افرادی که سابقه فیبروم در خانواده خود دارند. زنان بالای ۳۰ سال زنانی که اضافه وزن دارند. چرا فیبروم‌ها ایجاد می‌شوند؟ به طور دقیق علت بوجود آمدن فیبروم رحم مشخص نیست، اما می‌توان برخی عوامل را در بروز این بیماری موثر دانست: ژنتیک (داشتن سابقه خانوادگی) داشتن اضافه وزن (چاقی) استرس نداشتن رژیم غذایی مناسب عدم توازن هورمونی استروژن هورمون تولید مثل زنانه است که توسط تخمدان‌ها تولید می‌شود. فیبروم‌ها معمولاً در سال‌های باروری زنان تا زمان یائسگی زمانی که سطح استروژن در بالاترین حد خود است، ایجاد می‌شود. هنگامی که سطح استروژن پایین است، مانند پس از یائسگی که دوره ماهانه یک زن متوقف می‌شود، تمایل به کوچک شدن دارند. عوارض فیبروم گاهی اوقات، فیبروم رحم می‌تواند عوارضی مانند کم خونی به دلیل از دست دادن مداوم خون در دوره‌های سنگین ایجاد کند. اکثر افراد مبتلا به فیبروم می‌توانند باردار شوند و بارداری طبیعی داشته باشند. اما برخی از فیبروم‌ها شکل رحم را تغییر می‌دهند و ممکن است خطر مشکلات زیر را ایجاد کند: ناباروری مشکلات در حین زایمان یا بعد از تولد زایمان زودرس سقط جنین فیبروم رحم چگونه تشخیص داده می‌شود؟ پزشک در مورد علائم و سلامت عمومی شما سوال خواهد کرد. او شما را معاینه خواهد کرد و ممکن است از شما بخواهد که معاینه داخلی انجام دهید. آزمایشاتی که می‌تواند به تشخیص فیبروم کمک کند عبارتند از: سونوگرافی لگن سونوگرافی واژینال ام آر آی لگن چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ از آنجایی که فیبروم‌ها اغلب علائمی ایجاد نمی‌کنند، گاهی اوقات به طور تصادفی در طی معاینه لگنی یا سنوگرافی  تشخیص داده می‌شوند. اگر علائم فیبروم را دارید به پزشک عمومی مراجعه کنید تا بتواند علل احتمالی را بررسی کند. اگر پزشک فکر می‌کند که شما ممکن است فیبروم داشته باشید، معمولاً شما را برای سونوگرافی برای تأیید تشخیص معرفی می‌کند. درمان فیبروم فیبروم‌ها اگر علائمی ایجاد نکنند نیازی به درمان ندارند. پس از یائسگی، اغلب بدون درمان کوچک می‌شوند. اگر علائم ناشی از فیبروم را دارید، معمولاً ابتدا دارو برای کمک به تسکین علائم توصیه می‌شود. همچنین داروهایی برای کمک به کوچک کردن فیبروم وجود دارد. اگر این روش‌ها بی اثر باشند، جراحی یا سایر روش‌های کم تهاجمی ممکن است توصیه شود.  نویسنده: داکتر معصومه پارسا

ادامه مطلب


1 سال قبل - 316 بازدید

انجمن دادستان‌های افغانستان، از انتقال ۱۵۰۰ دادستان زن و مرد که جان‌شان در حاکمیت حکومت سرپرست در خطر بودند به کشور‌های امن خبر داد. انجمن دادستان‌های افغانستان (IAP) با نشر یادداشتی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که یک هزار و ۵۰۰ دادستان مرد و زن به حمایت برنامه‌ی «دادستان برای دادستان» به کشورهای دیگر انتقال داده شده‌اند. این انجمن تاکید کرد: «دادستان‌های افغانستان، قهرمان عدالت هستند. آنان پس از خروج ایالات متحده از افغانستان آسیب‌پذیر شدند. مهارت دادستان‌ها در حمایت از حاکمیت قانون حیاتی است، بنابراین جامعه‌ی جهانی باید از کسانی‌که جان خود را برای حمایت از حاکمیت قانون به خطر انداختند، حمایت کند.» ناجیه محمودی، رییس پیشین دادرسی برای خشونت علیه زنان دفتر لوی څارنوالی افغانستان نیز در این مورد در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که با راشل میچل، دادستان شهر ماریکوپا‌ در فینیکس در مورد حمایت از زنان و مردان دادستان در افغانستان صحبت کرده است. خانم محمودی افزود: «افتخار می‌کنم که در کنار راشل میچل، دادستان شهر ماریکوپا در فینیکس، از دادستان‌های افغانستان دفاع کردم.» وی گفت: «من صدها پیام از زنان دادستانی دریافت می‌کنم که پشت سر گذاشته شده‌اند و درخواست کمک می‌کنند. این‌ها همان زنانی هستند که برخی از اعضای حکومت فعلی را به دلیل خشونت خانگی روانه‌ی زندان کرده بودند و اکنون که تحقیق نمودند، این افراد آزاد هستند. من مفتخرم که صدایی برای کمک به نجات این زنان هستم.» این در حالی است که که انجمن دادستان‌های افغانستان، چندی پیش همراه با چند نهاد بین‌المللی حامی دادستان‌ها از جمله سازمان بین‌المللی عدالت انتقالی و صلح، سازمان «هیچ کسی را پشت سر نگذارید»، ائتلاف حمایت از تخلیه افغانستانی‌ها، دفتر دادستانی ناحیه سالت لیک ایالت یوتاه آمریکا، کمپاینی را برای خروج دادستان‌های گیرمانده در افغانستان به راه انداخته بودند. هدف از این کمپین جمع‌آوری کمک تحت نام «دادستان برای دادستان» جمع‌آوری ۱۵ میلیون دالر برای نجات جان دادستان‌ها و خانواده‌های آنان از طریق تخلیه و انتقال آنان به کشوری امن بود.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 285 بازدید

نویسنده: مهدی مظفری ماه رمضان، بهار معنویت و فرصتی برای تجدید قوای روحانی، با طلوع‌اش، نغمه‌ای ملکوتی در قلب خانواده‌ها طنین انداز می‌شود. در این میان، زنان، به عنوان ستون‌های اصلی و عاطفی خانواده، نقشی بی‌بدیل در انتقال ابعاد معنوی و اخلاقی این ماه مبارک به دیگر اعضای خانواده ایفا می‌کنند. نقش زن در خانواده به علت پیوند عاطفی مادر با سایر اعضای خانواده مهم است. هرچه این پیوند عمیق‌تر و زن بیشتر محور آرامش خانواده باشد، این تاثیرگذاری افزایش می‌یابد. با توجه به فضایل ماه مبارک رمضان، زنان می‌توانند در برنامه‌های خانواده از تغذیه و خواب گرفته تا فعالیت‌های معنوی این ماه، تاثیر داشته باشند. سفره‌های نورانی ایمان زنان با پخت و پز غذاهای ساده و مقوی و با چیدمان فوق‌العاده و دل‌انگیز سفره‌های سحر و افطار، دو وعده‌ی غذایی ماه مبارک رمضان را به اوقات فراموش نشدنی و به یاد ماندنی تبدیل می‌کنند. همچنین مادران با گفتگوهای صمیمی و معنوی با دیگر اعضای خانواده در گرد سفره، همدلی و صمیمیت را در کنار غذاهای خوش عطر و بو به خانواده هدیه می‌دهند. مادران پس از تناول کردن غذا، دعای سفره را می‌خوانند و شکرگزاری از نعمت‌های الهی و طلب برکت و رحمت برای خانواده را به زبان می‌آورند و برای هر یک از اعضای خانواده، صحت و سلامتی را از خداوند مسألت می‌کنند. زمزمه‌های قرآنی تلاوت قرآن کریم، نغمه‌ای روح‌نواز است که در تار و پود وجود انسان نفوذ می‌کند. مادران و پدران با تلاوت روزانه قرآن، زمزمه‌ای ملکوتی در فضای خانه طنین انداز می‌کنند و انس با کلام الهی را به اعضای خانواده هدیه می‌دهند. بدون شک پدر و مادر که دو رکن استوار در نظام خانواده هستند، با تلاوت نظام‌مند قرآن کریم، می‌توانند فرهنگ تلاوت این کتاب مقدس را در خانه جای بیندازند. همچنین، این چگونگی قرآن‌خوانی مادران و پدران است که فرزندان نیز از آن‌ها یاد می‌گیرند که قرآن را چطور و به چه شیوه تلاوت کنند. در ماه مبارک رمضان فرزندان خردسال با گوش دادن به تلاوت والدین، شیوه درست تلاوت قرآن را خواهند آموخت. نجواهای عاشقانه در شب‌های قدر شب‌های قدر رمضان، فرصتی ناب برای عبادت و استغفار است. در این شب‌ها، تلاوت قرآن و ادای نماز و دیگر عبادات بسیار تأکید شده است. زنان نقش بی‌‌بدیلی در این شب‌های مقدس می‌توانند ایفا کنند. با استقبال از شب‌های قدر و انجام مناسک و برنامه‌های ویژۀ آن، می‌توانند اعضای فامیل را به معنویت و روحانیت جذب کنند. آنان با حضور در مساجد و یا برپایی مراسم احیا در خانه، شور و معنویت این شب‌ها را به اوج می‌رسانند و زمینه را برای رستگاری و تعالی معنوی اعضای خانه فراهم می‌کنند. درس‌هایی از صبر و ایثار بدون شک، در ماه رمضان در کنار فیوضات عبادی و معنوی، روزه‌داران شاید به دلیل پرهیز از غذا در چند ساعت مشخص، کمی بی‌حوصله و تند مزاج شوند، اما زنان به خصوص مادران با توانایی ذاتی‌شان در صبر و ایثار، خشونت و تندی را اجازه نخواهند داد که در کانون خانه جای بگیرد. آنان با صبر در برابر سختی‌ها و ایثار در امور خانواده، درس‌هایی از اخلاق و معنویت را به فرزندان خود می‌آموزند. لبخند مهربان و صبر ایوب‌وار آن‌ها، الگویی بی‌بدیل برای تربیت نسلی متعهد و معنوی است. زنان آینه انعکاس رحمت الهی زنان با عطوفت و مهربانی ذاتی خود، مظهر رحمت الهی در خانواده هستند. دست‌های بخشنده آن‌ها در یاری رساندن به نیازمندان در ماه انفاق و بخشش، انعکاسی از رحمت واسعه خداوند در زمین است. زنان و مادران که قلب رئوف دارند، با دستگیری از فقرا و محبت به انسان‌ها، درس‌های انسان‌دوستی و نیکوکاری را به اعضای خانواده می‌آموزند. نقش زنان در انتقال ابعاد معنوی ماه رمضان به دیگر اعضای خانواده، نقشی بی‌بدیل و انکارناپذیر است. آن‌ها با ظرافت و لطافت زنانه، فضایی سرشار از ایمان، معنویت و صمیمیت را در خانه خلق می‌کنند و زمینه‌ای برای رشد و تعالی معنوی اعضای خانواده فراهم می‌کنند.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 297 بازدید

سیگار یا اداره‌ی بازرس ویژه‌ی ایالات متحده‌ی آمریکا برای افغانستان، با ابراز نگرانی از محدودیت‌های وضع شده بر زنان و دختران افغان، بار دیگر از حکومت سرپرست خواسته است که حقوق بشر، به‌ویژه حقوق زنان و دختران را حفظ کنند. سیگار در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که با فرمان‌های حکومت سرپرست، زنان و دختران افغانستان به‌طور سیستماتیک از زندگی عمومی خود حذف شدند. اداره‌ی بازرس ویژه‌ی آمریکا برای افغانستان گفت: «زنان و دختران افغانستان قبل از حکومت حکومت فعلی در بخش‌های بهداشت، آموزش، حمایت‌های قانونی و مشارکت در زندگی عمومی پیش‌رفت‌های چشم‌گیری داشتند؛ اما با روی کار آمدن حکومت فعلی دست‌آورد‌های ۲۰ سال گذشته‌ی آنان به طور کامل از بین رفته است.» این نهاد با ابراز نگرانی از تهدید‌های حکومت فعلی علیه زنان و دختران می‌گوید که هرچه زودتر باید به‌خاطر حفظ حقوق بشری به‌ویژه حقوق زنان و دختران در این کشور اقدام‌های جهانی صورت گیرد. باید گفت که حکومت سرپرست بارها مدعی شده که حقوق تمام افغان‌ها از جمله زنان و دختران در چارچوب شریعت اسلام تأمین است، اما پس از حاکمیت‌شان در آگست ۲۰۲۱، زنان را از تحصیل، کار، فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و دسترسی به نهاد‌های دولتی، منع کردند. هرچند این محدودیت‌های حکومت فعلی با واکنش‌های گسترده‌ی بین‌المللی مواجه شده است، اما تا کنون حکومت هیچ تغییری در سیاست‌هایش به میان نه آورده است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 310 بازدید

محمد خانی، سخنگوی شهرداری تهران با اشاره به طرحی برای جمع‌آوری کودکان کار و زباله‌گرد «غیرمجاز افغان» گفته است که آنان از سطح شهر جمع‌آوری و به افغانستان بازگردانده می‌شوند. آقای خانی گفت که شهرداری تهران طرح جامع برای جمع‌آوری معتادان و کودکان کار و زباله‌گرد افغان روی دست گرفته و قرار است هر دو طرح همزمان اجرا شود. آمار دقیقی از کودکان کار افغان در تهران در دست نیست و گفته می‌شود که اکثریت کودکان کار در این شهر زیر ۱۵ سال هستند. اخراج کودکان کار افغان پیش از این نیز مطرح شده بود. قابل ذکر است که رییس سازمان ملی مهاجرت ایران در اواخر ماه حوت سال گذشته شمسی اعلام کرده بود که کودکان کار کشورهای دیگر که در ایران به گونه غیرقانونی فعالیت دارند، جمع‌آوری و به کشورهای‌شان بازگردانده می‌شوند. این مقام ایرانی به یک برنامه بلندمدت با همکاری سازمان بهزیستی و شهرداری تهران اشاره کرده بود که بر مبنای آن همه کودکان کار جمع‌آوری و کودکان کار «اتباع غیرمجاز» به کشورهای خود بازگردانده شوند. هرچند آمار دقیق از کودکان کار افغان در ایران وجود ندارد، اما پیشتر، باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از یک عضو شورای شهر تهران گزارش داده بود که تنها در تهران حدود ۷۰ هزار کودک کار وجود دارد که ۸۰ درصد آن‌ها اتباع خارجی هستند.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 272 بازدید

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که در پی بارند‌گی‌های شدید اخیر در هفت ولایت کشور، یک هزار و ۵۰۰ جریب زمین کشاورزی از بین رفته و ۵۴۰ خانه نیز تخریب شده است. اوچا با نشر گزارشی گفته است که بیش‌‌تر خسارات مالی به باشندگان ولایت‌های فاریاب، ننگرهار و دایکندی رسیده است. دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد تاکید کرد که در پی این رویدادهای طبیعی دست‌کم هفت تن جان باخته‌اند. این در حالی است که در ۱۲ حوت سال گذشته شمسی حکومت سرپرست نیز اعلام کرده بود که طی یک سال گذشته یک هزار و ۱۲۹ تن در پی حوادث طبیعی جان باخته‌ و ۹۴۱ تن دیگر زخمی شدند. براساس معلومات موجود، بیش‌تر تلفات و خسارات مالی به باشندگان ولایت‌های کابل، بلخ، ننگرهار، قندهار، هرات، بدخشان، هلمند، غور، لغمان، ارزگان، زابل، پکتیا، پکتیکا، خوست و سمنگان وارد شده است.

ادامه مطلب


1 سال قبل - 3065 بازدید

زمستان داشت آخرین نفس‌هایش را می‌کشید. آفتاب چند روزی بود که از کابل و آدم‌هایش قهر کرده بود. هوا ابری بود و دو- سه روزی می‌شد که آسمان کابل به جای برف، میزبان باران بود. برای انجام کاری سمت یکی از اداره‌های‌ دولتی می‌رفتم. مسیرم از همان اول با برخورد با یک‌ پسربچه آغاز ‌شد. پسربچه‌ای در قد و قالب یک آدم هشت- نه ساله با چشمانی سیاه و صورت‌ استخو‌انی‌. با یکی از دست‌های لاغرش سیمی که به قوطی بند شده بود را گرفته بود و با دست دیگر از درون خریطه‌ای که به گردن داشت، سپند (اسفند) بیرون می‌کرد و روی زغال‌های نیم‌سوخته‌ی قوطی می‌انداخت و قوطی را دور می‌داد، با چنان مهارتی که انگار سال‌هاست تجربه‌ی انجام این کار دارد آن‌هم با این سن و سال اندکش. با هر چرخش قوطی، دود به هوا بلند می‌‌شد و با زبان شیرین کودکانه‌اش چرخش‌های قوطی را همراهی می‌کرد و با صدای بلند و با لهجه‌‌ی کابلی‌اش می‌خواند: اسپند (اسفند)... بلا بند بری بچای (بچه‌های) سمرقند اسپند... بلا بند بری بچای سمرقند و همین‌طور به چرخش قوطی و چرخش زبانش ادامه می‌داد. دود به هوا بلند شده بود و دور و برم به چرخش درآمده بود. مقصودش را می‌فهمیدم، دست به جیب ‌شدم و یک سکه زردرنگ پنج افغانی به دست پسربچه اسفندی دادم. پا سست کرد و دیگر همراهی‌ام نکرد. با رفتن او از پشت‌‌سر نگاهش کردم، سراغ آدم‌ دیگری رفت که به تاز‌گی از خم کوچه بیرون شده بود. او شکار بعدی پسرک اسفندی بود. مسیرم با گذشت از چهارراهی پل‌سرخ به کوچه‌ای انجامید که شلوغ‌تر از دیگر کوچه‌های پل‌سرخ و کارته چهار کابل است. سر همان کوچه‌ی نسبتا شلوغ، مردی نشسته بود. درست روبروی حوض آب‌بازی «پارک آبی» کارته چهار. طفلی در بغل داشت و دخترکی پنج- شش ساله‌ای در کنارش بود. روی صورت طفلی که در بغل او خوابیده بود، پارچه‌ای کشیده بود و روی زانوی دخترک که کنار او نشسته بود، چند کاغذ سفیدرنگ بود. به نظر می‌رسید نسخه‌ی بیمار بود. از چهره مرد می‌شد فهمید که بیش از سی سال عمرش را سپری نکرده است و خطوطی اندک روی پیشانی‌اش خودنمایی می‌کرد. روزگار اما کمرش را شکسته بود و پیرتر از سنش نشانش می‌داد. با گردنی کج به نقطه‌ی‌ نامعلومی خیره شده بود، گویا ذهن و فکرش مشغول چیز دیگری بود و در دنیای دیگری سیر می‌کرد. هیچ‌صدایی نمی‌توانست خیالش را برهم زند، نه صدای پای عابران و نه صدای بوق موترها. او هم‌چنان که به آن نقطه، به آن نقطه‌ی نامعلوم چشم دوخته بود، دخترکی که کنارش نشسته بود با لحن اندوه‌ناک کمک می‌خواست: «مریض‌دار استیم. خیر و خیرات بتین. به لیاظ (لحاظ) خدا کمک کنین. خوارکم (خواهرم) مریض است. کمک کنین.» دیدن آن مرد با آن کودک و دخترک خردسالش، تصویر دیگری از این روزهای کابل و آدم‌هایش را در گوشه‌ای از ذهنم ثبت کرد و این جمله در ذهنم مرور شد که فقر و تنگ‌دستی پای هر آدمی را به کوچه و خیابان می‌کشاند. فارغ از این‌که مرد است، زن است، پیر است و یا جوان. فقر، بیماری‌ای است که کمر هر آدمی را می‌شکند و غرورش را لگدمال می‌کند. نمی‌دانم چگونه و با برداشتن چند قدم، خودم را به داخل کوچه و پیش اداره رساندم. ذهنم هنوز درگیر آن مرد و آن دو فرزندش بود و تصویرشان در پیش چشمانم می‌چرخید. بعد از امضای چند برگه، اسنادم را گرفتم. حین بیرون آمدن از اداره، از پشت شیشه کلکین (پنجره) چشمم به اتاق رییس اداره افتاد که بالای مبل (دراز چوکی) لمیده بود. پیراهن سفید پوشیده و دستار بلندی بر سر داشت. همان‌طور که داشت ریش بلندش را شانه می‌زد، با دار و دسته‌اش خوش‌و‌بش می‌کرد و لحظه‌ای بعد صدای قهقه‌ی بلندشان تمام راهرو اداره را پر کرد. مسیر بازگشت را از کوچه دیگری انتخاب کردم تا دوباره با دخترک خردسالی که کنار پدرش نشسته بود و کمک می‌خواست، چشم به چشم نشوم و از خجالت نداشتن پول، آب نشوم. کوچه را به‌ آخر رساندم، در تقاطع کوچه چشمم به پیرزنی افتاد که با سر و بازوی خمیده، کنار خیابان نشسته بود. روی زمین و زیر باران. آدم‌های چتری به‌دستِ بسیاری از کنار او رد شدند و در زیر درختی که چند قدم آن‌ طرف‌تر از زن بود، عکس انداختند و مشغول خنده و شادی شدند. از آن‌سوی خیابان موتری با سرعت بسیارمی‌آمد. در قسمتی از خیابان و در چند قدمی‌ جایی که پیرزن نشسته بود، چاله‌ای بود. چاله‌ای پر از آب باران. موتر با همان سرعت اولیه از کنار پیرزن عبور کرد و آب داخل چاله به سر و صورت پیر زن پاشید. موتر با سرعت از کنار او رد شد. پیر زن خم به ابرو نیاورد. شاید هم آورد؛ ولی کسی ندید چون او برقع پوشیده بود. گویا آب از آب تکان نخورد. موتر از نظرم گم شد. تنها تصویری که از موتر در ذهنم ماند، پرچم کشور فلسطین بود که پشت شیشه‌ی آن موتر خودنمایی می‌کرد و شعاری که به رسم هم‌دردی با مردم فلسطین روی پرچم نوشته شده بود، مشخص بود. نویسنده: سینا

ادامه مطلب