ورزشکاران زن اهل افغانستان که پس از تسلط حکومت سرپرست بر کشور، به کشور پاکستان پناهنده شدهاند، میگویند زمانیکه در افغانستان بودند، فوتبال همه چیز آنان بود، «شادی، اشتیاق و رویاهای شان» اما اکنون در مکانی دیگری سرگرم فوتبال هستند.
بخش آسیای کمیساری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در صحبت با شماری از ورزشکاران زن افغانستان در پاکستان و نشر نوار ویدیویی از گفتههای آنان، گفت که فوتبال برای این زنان در پاکستان، بسیار بیشتر از یک بازی است. این برای آنان منبع امید و قدرت است.
زنان ورزشکار میگویند: «زمانیکه در افغانستان بودهاند در یک تیم فوتبال بازی میکردند و با فوتبال، رویای آیندهی خود را بهعنوان بازیکنان حرفهای در سر میپروراندند.»
آنان تاکید کردند: «اگرچه مجبور شدیم وطن خود را ترک کنیم، اما هرگز تسلیم نشدیم.»
شماری از ورزشکاران زن اهل افغانستان که پناهنده شدهاند؛ در کشورهای دوم به بازی در رشتههای دلخواه شان ادامه دادهاند.
آنان میگویند: «فوتبال به ما امید و قدرت میدهد. ما این امید را با تیم خود در میان میگذاریم. احساس میکنیم تمام دنیا به دنبال ما هستند و به ما میگویند تسلیم نشویم.»
این در حالی است که حکومت سرپرست پس از به دست گرفتن قدرت در آگوست ۲۰۲۱، زنان و دختران را از آموزش و کار محروم کردند.
حکومت فعلی همچنان دستور منع گشتوگذار زنان در مکانهای عمومی مانند حمامهای عمومی و پارکها را صادر کردند. در ادامهی وضع محدودیتها آنان دستور بسته شدن سالنهای زیبایی زنان و سالنهای ورزشی را نیز صادر کردند.
در تازهترین مورد قرار است شش ورزشکار بهشمول سه زن از افغانستان در المپیک ۲۰۲۴ پاریس شرکت کنند. اما اتل مشوانی، سخنگوی ادارهی ورزش گفته است که حکومت فعلی سه ورزشکار زن افغانستان که در بازیهای المپیک تابستانی پاریس ۲۰۲۴ شرکت میکنند؛ نمایندهی این کشور نخواهند بود و آنان را بهرسمیت نمیشناسند.
او با اشاره به ورزشکاران مرد گفته است: «تنها سه ورزشکار نمایندهی افغانستان هستند. در حال حاضر ورزش دختران در افغانستان متوقف شده است. وقتی ورزش دختران انجام نمیشود، چگونه میتوانند به تیم ملی بروند؟»
با این وجود چندی پیش نیز کیمیا یوسفی، ورزشکار افغانستانی که قرار است به نمایندگی از افغانستان همراه با پنج ورزشکار دیگر در این رقابتها شرکت کند؛ گفته بود که در این بازیها از «رویاها و آرزوهای دزدیده شدهی» دختران افغانستان نمایندگی میکند.