استفانی لوز، رییس برنامه اسکان بشری ملل متحد در افغانستان میگوید که بسیاری از شهروندان روستانشین کشور به شهرها رو آورده و نقل مکان میکنند.
خانم لوز فرصتهای شغلی، امرار معاش، آموزش بهتر و کسب درآمد را از دلایل عمده روآوردن شهروندان افغانستان به شهرها عنوان میکند.
او تاکید کرد که وضعیت زنان و دختران افغانستان «وخیم» است و این بخشی از چالش پیشروی کار آنان است.
رییس برنامه اسکان بشری سازمان ملل متحد در افغانستان گفت: «حکومت سرپرست قوانینی وضع کرده است که زنان را از زندگی عمومی محروم میکنند.»
وی افزود: «از یک طرف اطمینان از اینکه زنان هنوز هم میتوانند برخی از فضاهای عمومی داشته باشند، بسیار مهم است؛ اما در عین حال به طور خاص مهم است که به آنان دسترسی داشته باشیم تا اطمینان حاصل شود که مکان مناسب برای آنان تهیه میشود.»
استفانی لوز میگوید که هم اکنون سازمان ملل متحد در مورد چگونگی ایجاد فضاهایی که از نظر فرهنگی در محیط کنونی پذیرفته شده باشد و همچنین فضایی فراهم شود که زنان بتوانند بیرون از خانه خود ملاقات کنند و راه هایی برای خروج از خانه داشته باشند، در حال رایزنی است.
در حالی این مقام سازمان ملل، وضعیت زنان و دختران افغانستان وخیم عنوان میکند که حکومت فعلی پس از تسلط دوباره شان بر کشور، محدودیتهای شدیدی را بر زنان و دختران در کشور اعمال کرده است.
حکومت سرپرست زنان و دختران را از تحصیل، کار و آزادی رفتوآمد و همچنین بلند کردن صدای خود در خارج از خانه منع کرده است.
همچنین اخیراً اداره بازرس ویژه ایالات متحده برای بازسازی افغانستان (سیگار) گفته است که قانون جدید حکومت فعلی، حقوق اساسی شهروندان افغانستان را محدود کرده است.