دیدبان حقوق بشر در تازهترین مورد اعلام کرده است که حکومت سرپرست در افغانستان، حقوق انسانی زنان و دختران را سلب کرده و آنان به گونهی ویژه و ناعادلانهای تحت تأثیر سیاستهای این گروه قرار گرفتهاند.
این سازمان با نشر گزارشی به مناسبت سه سالگی تسلط حکومت فعلی بر افغانستان گفته است که این کشور بزرگترین فاجعهی حقوق زنان و دختران را در جهان تجربه میکند و در این مدت وضعیت مردم افغانستان به طور فزایندهای وخیمتر شده است.
این سازمان با اشاره به سیاستهای حکومت فعلی بر زنان میگوید که واکنش جامعه بینالمللی به این بحران در بهترین حالت ضعیف و در بدترین حالت مصالحهجویانه بوده است.
در گزارش آمده است که حکومت فعلی دستورهای شدیدی را اجرا کرده است که زنان و دختران را تا حد زیادی از زندگی عمومی محروم کرده است.
قابل ذکر است که در سه سال گذشته آموزشهای بالاتر از صنف ششم و کار در بسیاری از بخشها را برای زنان و دختران ممنوع شده است. همچنان محدودیتهایی برای کار زنان در خدمات مدنی، سازمانهای غیردولتی، دفترهای سازمان ملل متحد اعمال شده است.
همچنین زنان نمیتوانند بدون همراهی مرد به سفر یا به مکانهای عمومی مانند پارکها بروند. همچنان دسترسی زنان به مراقبتهای بهداشتی به شدت محدود شده است.
در این گزارش آمده است:«حکومت فعلی آزادی بیان را محدود کرده و مدافعان حقوق زن را مورد ضربوشتم قرار داده و زندانی میکند. همچنین محدودیتهایی بر حقوق باروری زنان اعمال کرده است، از جمله ممنوعیت استفاده از وسایل جلوگیری از بارداری در شهرهای بزرگ، که باعث محدود شدن خودمختاری زنان بر بدنشان شده است. این سرکوب و خشونت مستمر منجر به بحران سلامت روانی در میان زنان و دختران افغانستان، با افزایش نرخ افسردگی، اضطراب، تروما و خودکشی شده است.»
دیدبان حقوق بشر از واکنش جهانی در برابر نقض حقوق زنان انتقاد کرده و گفته است که عملکرد جامعه بینالمللی به این بحران منسجم، هماهنگ و مبتنی بر حقوق نبوده است. این واکنشها تکهتکه بوده و تعهدی به حمایت از حقوق بشر و قانونهای بینالمللی از طریق گامهای مشخصی مانند اقدامهای برای پاسخگو کردن حکومت فعلی نسبت به نقضهایشان نداشته است.
به گفتهی دیدبان حقوق بشر، در عوض، جامعه بینالمللی به طور تدریجی نقض حقوق زنان و دختران توسط حکومت فعلی را پذیرفته است که این روند خطرناکی به سمت عادیسازی این گونه نقضها را نشان میدهد.
این سازمان از جامعهی جهانی خواسته است که بیشتر از زنان افغانستان حمایت کند؛ زیرا آنان برای بازگرداندن حقوق انسانی خود مبارزه میکنند.