بیش از ۱۰۰ نهاد جامعه مدنی و مدافع حقوق بشر در نامه‌ای سرگشاده به سازمان ملل، اخراج اجباری ۲۵ خانواده هزاره از روستای رشک ولسوالی پنجاب ولایت بامیان را محکوم کرده و خواستار اقدام فوری سازمان ملل در این زمینه شدند. این نامه به آدرس خانم رزا اوتنبایوا، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل در امور افغانستان و رییس یوناما یا هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان ارسال شده است. امضاکنندگان این نامه تاکید کردند که به دنبال این رویداد، ۴۱ نفر از باشندگان روستا، به شمول زنان، کودکان و سالمندان ناگزیر به فرار و زندگی پنهانی شده‌اند. نهادهای مدنی و مدافعان حقوق بشر هشدار داده‌اند که این حادثه تنها یک مورد جداگانه نیست، بلکه بخشی از یک روند گسترده‌تر برای سرکوب و آزار سیستماتیک هزاره‌ها در افغانستان به شمار می‌رود. امضاکنندگان این نامه از سازمان ملل متحد، به‌ویژه شورای حقوق بشر و یوناما یا هیأت معاونت سازمان ملل در افغانستان، خواسته‌اند تا امنیت و بازگشت خانواده‌های آواره‌ شده را تضمین کنند، زمین‌ها و املاک غصب‌شده را به صاحبان اصلی بازگردانند و مانع یورش‌های مکرر کوچی‌ها به روستاهای هزاره‌نشین شوند. همچنین در این نامه از یوناما درخواست شده تا سازوکار بین‌المللی پاسخ‌گویی برای تحقیق و پیگرد عاملان نقض حقوق بشر در افغانستان ایجاد گردد. در نامه آمده است که طی چهار سال گذشته، جامعه هزاره به‌طور پیوسته از زمین‌های اجدادی‌شان محروم شده یا مجبور گردیده‌اند زمین‌های خود را دوباره از کوچی‌ها بخرند. کوچی‌ها با استناد به دعاوی قدیمی و تصمیم‌های تبعیض‌آمیز حکومت‌های گذشته، اسناد استفاده از زمین هزاره‌ها را به دست آورده و مالیات‌های اضافی بر آنان تحمیل کرده‌اند. این در حالی است که حدود یک ماه قبل حکومت سرپرست ۲۵ خانه در روستای «رشک پشته غرغری» در ولسوالی پنجاب این ولایت را به دستور والی این ولایت مهر و لاک کرده و باشندگان آن را مجبور به کوچ اجباری کرده‌اند. ریچارد بنت، گزارشگر ویژه‌ی سازمان ملل در امور حقوق بشر افغانستان نیز اعلام کرده بود که در مورد کوچ اجباری هزاره‌ها تحقیق می‌کند.

منابع محلی از ولسوالی گیزاب ولایت ارزگان می‌گویند که آن‌ها (هزاره‌ها و شیعیان) «با فشار نیروهای حکومتی»، در دعوا بر سر زمین ۱۵ میلیون از ۳۰ میلیون افغانی را به پشتون‌ها پرداختند و اگر ۱۵ میلیون باقی‌مانده را تا دو ماه آینده، نپردازند باید منطقه را ترک کنند. دست‌کم سه منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفته‌اند که جنجال و دعوا بر سر حدود ۷۰۰ جریب زمین حاصل‌خیز در منطقه کندیر ولسوالی گیزاب ارزگان است و باشندگان این ساحه (هزاره‌ها و شیعیان) مدعی‌ هستند که از زمان حکومت داوود خان، ریيس‌جمهور وقت افغانستان، بر آن مالکیت دارند. منبع گفت که مردم محل اسناد کافی در اختیار دارند که نشان می‌دهد این زمین‌ها از دهه‌ها به این‌سو مالکیت اجدادی آنها بوده است. منبع به نقل از طرف دعوا (پشتون‌ها و کوچی) گفت که آنان می‌گویند که محمدظاهرشاه این زمین‌ها را به نیاکان آنها سپرده بود و در زمان حکومت پیشین حکومت فعلی نیز دعوا بر سر آن جریان داشت. هزاره و شیعیان ساحه کندیر ادعا می‌کنند که کوچی‌ها به خاطر اثبات ادعای خود هیچ گونه مدرکی ندارند. منبع تاکید کرد که پس از به قدرت رسیدن حکومت فعلی، هزاره‌های ساکن گیزاب در منطقه کندیر و لوره شیوبدون کوچ اجباری داده شدند. منبع افزود که در پی ایجاد سروصدای رسانه‌ای این موضوع، مسوولان محلی در ارزگان به هزاره‌ها گفتند می‌توانند به خانه‌های‌شان برگردند اما دعوا را از طریق دادگاه یا فیصله بزرگان دو طرف، حل کند. در فیصله‌نامه بزرگان هزاره و پشتون که در ماه جدی سال گذشته صادر شده، آمده است که اهل تشیع باید تا هفت ماه دیگر مبلغ ۳۰ میلیون افغانی در ازای زمین‌ها به پشتون‌ها بپردازند. حزب وحدت اسلامی افغانستان: آنچه در ارزگان جریان دارد ادامه‌ی «نسل‌کُشی» هزاره‌ها است هزاره‌های ارزگان وادار به پرداخت باج ۳۰ میلیونی به کوچی‌ها شدند یک عالم دینی شیعه در ارزگان به قتل رسید مردم ساحه می‌گویند که این فیصله «عادلانه» نیست و انان بیش از چهار دهه در این منطقه زندگی کرده‌اند. منبع گفت که هزاره‌ها و شیعیان ولسوالی گیزاب در برابر این تصمیم اعتراض کردند که «نمی‌خواهند برای خرید زمین‌های خود پول بپردازند»، اما به جز اجرای این فیصله، راه دیگری نداشتند. در عین حال، هزاره‌ها و شیعیان ساکن گیزاب می‌گویند که در روز دهم اسد سال جاری، مبلغ ۱۵ میلیون افغانی از پول فیصله‌شده را به کوچی‌ها پرداختند. آنها تصریح کردند روستانشین‌های این منطقه خودشان پول نداشتند و این مبلغ را توانستند به سختی به کمک مردم فراهم کنند. منبع گفت که نیروهای حکومتی هشدار داده‌اند که اول ماه میزان، ۱۵ میلیون افغانی باقی‌مانده را به پشتون‌ها بپردازند، در غیر این صورت از منطقه کوچ کنند. پس از به قدرت رسیدن حکومت فعلی در افغانستان، جنجال برسر زمین میان باشندگان محلی و کوچی‌ها در مناطق هزاره‌نشین و شمال افغانستان بالا گرفته است.