پرده بکارت چیست؟ پرده بکارت که در دهانه واژن قرار دارد، یک قطعه‌ی کوچک و نازک از بافت است که در مرحله رشد بارداری از بافت جنینی باقیمانده تشکیل شده است. معمولاً ساختار پرده بکارت در بدو تولد حلقه‌ای شکل است، اما بکارت می‌تواند با گذشت زمان تغییر شکل دهد. اگرچه فقدان پرده بکارت به طور کلی به عنوان نشانه‌ای از فعالیت جنسی شناخته می‌شود، اما در واقع نشان دهنده خوبی برای اینکه آیا فرد رابطه جنسی داشته است یا خیر، نیست. در واقع پرده بکارت نرم و کشسان است و معمولاً دهانه واژن را مسدود نمی‌کند. از آنجایی که پرده بکارت از بافت نرم ساخته شده است، می‌تواند در اثر فعالیت‌های ساده مانند قرار دادن تامپون بشکند یا پاره شود. هدف پرده بکارت چیست؟ بر خلاف سایر بافت‌ها و اندام‌هایی که وظایفی برای انجام دادن دارند، پرده بکارت هدفی ندارد. به طور کلی بر بدن یا سیستم تولید مثل یا سلامتی شما تأثیری ندارد. برخی معتقدند که پرده بکارت به عنوان سپری عمل می‌کند تا از ورود باکتری‌ها و دیگر اجسام کوچک و خارجی به بدن شما جلوگیری کند، اما هیچ مدرک علمی برای حمایت از آن وجود ندارد. تا آنجایی که به عملکرد پرده بکارت مربوط می‌شود، شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد این ماده فواید یا عملکردی برای بدن شما دارد. پرده بکارت در کجا قرار دارد؟ در بیشتر مواقع، پرده بکارت دهانه واژن را احاطه کرده است. با این حال، گاهی اوقات فقط قسمت پایین دهانه را می‌پوشاند. انواع پرده بکارت پرده بکارت حلقوی: پرده بکارت حلقوی همان طور که از نام آن پیدا است، اطراف دهانه مهبل را به صورت حلقه‌ای پوشش می‌دهد. پرده بکارت حلقوی، ممکن است قابل اتساع یا غیر قابل اتساع باشد. لازم است بدانید، پرده حلقوی و قابل اتساع از طریق برقراری رابطه جنسی پاره نشده و خونریزی نخواهد داشت. لبه‌های پرده بکارت حلقوی، ممکن است گرد یا دندانه‌دار باشد. پرده بکارت ارتجاعی: پرده بکارت ارتجاعی یک غشاء انعطاف پذیر است که از طریق آمیزش جنسی پاره نمی‌شود. در مواردی، ممکن است آسیبی جزئی در پرده بکارت حلقوی ایجاد شود. پرده دو سوراخی: پرده بکارت دو سوراخی توسط یک تیغه گوشتی که در ورودی واژن قرار دارد به دو بخش تقسیم می‌شود. به همین دلیل، اصطلاحا آن را پرده دو سوراخی می‌نامند. پرده غربالی: پرده بکارت غربالی به طور ممتد در عرض واژن قرار گرفته و سطح آن با سوراخ‌های ریز و غربال مانندی پوشیده شده است. پرده مسدود: پرده بکارت مسدود، یک بافت گوشتی فاقد هر گونه سوراخی است که دهانه مهبل را به طور کامل مسدود می‌کند و در اندک افراد وجود دارد و این گونه افراد نیاز دارند تا جراحی شوند تا پریود شوند یا بتوانند رابطه داشته باشند. پرده بکارت تیغه‌ای: پرده بکارت تیغه‌ای یا دو تکه، پرده‌ای است که یک تیغه ممتد در طول ورودی واژن دارد. پرده بکارت دو تکه دارای بافت اضافه‌ای هستند. این بافت اضافه، باعث به وجود آمدن دو سوراخ در واژن می‌شود. پرده بکارت دندانه‌ای، شرابه دار، دیوار دار، مشبک از دیگر انواع آن است. علائم پاره شدن پرده بکارت خیلی از خانم‌‌ها اصلا متوجه پاره شدن پرده بکارت یا هایمن نمی‌شوند؛ درحالی‌که برخی دیگر ممکن است علائم خفیفی را تجربه کنند. در واقع انواع پرده هایمن، نوعی بافت الاستیک است که می‌تواند به‌ مرور کشیده شود؛ بنابراین، هایمن در اغلب موارد در طول زمان به‌صورت طبیعی دچار فرسودگی و پارگی می‌شود و این اتفاق به‌یک‌باره رخ نمی‌دهد. درنتیجه، اکثر خانم‌‌ها هنگام پاره شدن هایمن درد و خونریزی ندارند. علاوه‌برآن، خیلی از زنانی که به‌ مرور دچار پاره شدن پرده بکارت می‌شوند، ممکن است خونریزی آن را با قاعدگی اشتباه بگیرند. بااین‌حال، تعدادی از افراد ممکن است علائمی از قبیل لکه بینی، خونریزی خفیف یا درد داشته باشند. لازم به ذکر است که هنگامی که هایمن پاره می‌شود، دیگر رشد مجدد ندارد. نوع پرده بکارت چگونه تشخیص داده می‌شود؟ برای تشخیص نوع پرده بکارت حتما باید به ماما یا پزشک زنان مراجعه کرد و از دستکاری کردن آن پرهیز شود. آیا همه زنان پرده بکارت دارند؟ خیر! برخی از خانم‌‌ها با هایمن کوچک به دنیا می‌آیند یا اینکه اصلا پرده بکارت ندارند. همچنین، هایمن برای بسیاری از خانم‌‌ها ممکن است قبل از داشتن رابطه جنسی، در اثر ورزش یا استفاده از محصولات قاعدگی مانند تامپون و کاپ قاعدگی پاره شود. استفاده از تامپون و کاپ قاعدگی باعث از بین رفتن هایمن می‌شود؟ بله! استفاده از تامپون و کاپ قاعدگی می‌تواند منجر به پاره‌ شدن پرده بکارت شود. در این حالت، اغلب پاره شدن پرده بکارت به‌ یک‌باره اتفاق نمی‌افتد؛ بلکه به‌مرور دچار ساییدگی می‌شود. ازاین‌رو ممکن است اصلا متوجه آن نشوید و در صورت خونریزی آن را با خون قاعدگی اشتباه بگیرید. پرده بکارت چگونه آسیب می‌بینید؟ قرار دادن تامپون و کاپ قاعدگی می‌تواند باعث پارگی یا شکستن پرده بکارت شود. رابطه جنسی هم همینطور. با این حال، برخی از فعالیت‌های دیگر نیز وجود دارد که می‌تواند باعث شکسته یا پاره شدن پرده بکارت شود. این فعالیت‌ها شامل موارد زیر است: بلند کردن وزنه‌های سنگین انجام ورزش‌های سنگین و پرشی ضربه خوردن به واژن خودارضایی داخل کردن شی خارجی به واژن عمل‌های لگنی وخیم تصادف برخی نیز بطور مادرزادی پرده واژن ندارند. آیا عدم وجود پرده بکارت نشانه درستی برای تعیین باکر‌گی است یا خیر؟ شکل یا وضعیت پرده بکارت پیش بینی کننده قابل اعتمادی برای وضعیت جنسی فرد نیست. رابطه جنسی نفوذی همیشه منجر به پارگی پرده بکارت نمی‌شود. به دلیل خاصیت ارتجاعی، پرده بکارت می‌تواند برای تحمل فشار وارده به آن کشیده شود. علاوه بر این، ظاهر پرده بکارت از فردی به فرد دیگر متفاوت است، بنابراین، تعیین اینکه آیا پاره شدن ناشی از فعالیت‌های روزانه مانند تامپون، خودارضایی، یا مقاربت است یا اینکه صرفاً یک تفاوت آناتومیکی طبیعی است، دقیق نیست. پرده بکارت در اولین رابطه جنسی پاره می‌شود و باعث خونریزی و درد می‌شود؟ همه خانم‌‌ها در اولین رابطه جنسی خونریزی را تجربه نمی‌کنند. بسیاری از افراد پرده بکارت ارتجاعی یا بافت هایمن بسیار کمی دارند، در نتیجه در اولین رابطه جنسی خونریزی ندارند. همچنین، هایمن در خیلی از خانم‌‌ها، قبل از تجربه اولین رابطه جنسی، به دلایل زیادی از قبل ورزش ممکن است پاره شود. از آنجایی که پرده بکارت از بافت نسبتاً نازکی با جریان خون کم ساخته شده است، پاره کردن آن  ممکن است باعث خونریزی شود و در بعضی از زنان ممکن است بدون خونریزی باشد. با این حال، درد یا خون در حین مقاربت می‌تواند ناشی از پارگی دیواره واژن به دلیل روانکاری ضعیف واژن یا نفوذ اجباری باشد. در برخی موارد، مقاربت جنسی دردناک می‌تواند نشانه واژینیسموس باشد. در برخی از فرهنگ‌ها، نتیجه گیری در مورد سابقه جنسی زنان اغلب بر اساس فرضیات مربوط به پرده بکارت است. ظاهر پرده بکارت به عنوان مهم‌ترین دلیل عدم وجود فعالیت جنسی در نظر گرفته می‌شود. تاریخچه جنسی زنان برای تعیین وضعیت فردی، اجتماعی و خانوادگی آن‌ها استفاده می‌شود. در برخی کشورها، اهمیت فرهنگی پرده بکارت منجر به آزمایش باکرگی شده است. معاینه واژن برای تشخیص سالم بودن پرده بکارت زن انجام می‌شود. معمولا قبل از ازدواج انجام می‌شود. اگرچه سازمان‌های حقوق بشر و بین‌المللی سلامت همه انواع آزمایش‌های باکر‌گی را محکوم کرده‌اند، اما هنوز در بسیاری از کشورها در سراسر جهان انجام می‌شود. برخی از نمونه‌ها عبارتند از: افغانستان، برزیل، مصر، هند، اندونزی، ایران، جامائیکا، اردن، فلسطین، آفریقای جنوبی، سوازیلند، ترکیه و زیمبابوه. در نتیجه، احتمالاً مضرترین و ناتوان کننده‌ترین تصور غلط این باور است که باکر‌گی را می‌توان با وضعیت پرده بکارت سنجید. ظاهر پرده بکارت از فردی به فرد دیگر متفاوت است و فرض سابقه جنسی زن از ظاهر آن نادرست است. فرهنگ‌هایی که از استفاده از تست‌های باکرگی حمایت می‌کنند، قضاوت‌های نادرستی درباره‌ی جنسیت و آناتومی زنان را ترویج می‌کنند. نویسنده: داکتر معصومه پارسا

محققان می‌گویند به فرمول خاصی دست یافته‌اند که می‌تواند خونریزی دوران قاعدگی زنان را به حالت ژلاتینی درآورد و از نشت خون روی لباس‌ و رختخواب در دوران پریود جلوگیری کند. محققان می‌گویند که یکی از اضطراب‌های شایع در دوران قاعدگی زنان، نشت خون پریود و لک شدن لباس‌ها و رختخواب است. محققان برای رفع این مشکل و کمک به زنان در این دوران، محصولی را با استفاده از نوعی جلبک و الکل قند ساخته‌‌اند که می‌تواند خون را به حالت ژلاتینی درآورد. آنان می‌گویند که این محصول به صورت پودر طراحی شده و می‌توان آن را به نواربهداشتی‌های پنبه‌ای اضافه کرد یا آن را داخل کاپ قاعدگی قرار داد تا خون جمع‌آوری شده به حالت ژلاتینی درآید. دکتر کری شامپین، متخصص زنان و زایمان، ضمن یادآوری نیازهای زنان در دوران قاعدگی، به نیویورک پست گفت: «نشت خون در دوران قاعدگی یکی از ترس‌های استفاده کنندگان از محصولات بهداشتی دوران قاعدگی است که منجر به خجالت و غیبت از مدرسه و کار می‌شود.» این داکتر گفت: « کاربران محصولات بهداشتی دوران قاعدگی همیشه به دنبال محصولی هستند که راحت و متناسب با بدن آنها و همچنین با حداقل خطر نشت باشد.» بدون خطر سندرم شوک سمی این فرمول شامل ماده‌ای است که رشد باکتری «استافیلوکوکوس اورئوس» را که می‌تواند باعث «سندرم شوک سمی» شود را مهار می‌کند. سندروم شوک سمی یک وضعیت پزشکی نادر اما جدی ناشی از یک عفونت باکتریایی است. داکتران می‌گویند که این سندروم وقتی ایجاد می‌شود که باکتری استافیلوکوکوس اورئوس وارد جریان خون شده و سمومی را تولید می‌کند. همچنین برخی از محققان معتقدند که ارتباطی میان سندروم شوک سمی و استفاده از کاپ‌ قاعدگی و تامپون قاعدگی در  دوران پریود وجود دارد. با این حال دانشمندان می‌گویند برای اینکه مطمئن شوند این فرمول جلوی رشد  باکتری «استافیلوکوکوس اورئوس» را می‌گیرد باید تحقیقات بیشتری انجام دهند. میزان خونریزی در دو روز اول پریود به طور کلی شدت بیشتری دارد. این خونریزی‌ چند روز قبل از اینکه کاملا قطع شود، کاهش می‌یابد. کسانی که در این دوران از تامپون‌ استفاده می‌کنند برای جلوگیری از نشستی و همچنین آلودگی باید هر ۴ تا ۶ ساعت یک بار آن را تعویض کنند. از سوی دیگر کسانی که از نواربهداشتی استفاده می‌کنند باید محصولی را انتخاب کنند که مناسب‌ شکل بدن آنها باشد تا از نشتی خون پریود جلوگیری کنند.

سرطان رحم زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های غیرطبیعی در رحم، شروع به رشد خارج از کنترل می‌کنند. دو نوع اصلی سرطان رحم وجود دارد. سرطان آندومتر از پوشش داخلی رحم (آندومتر) شروع می شود و حدود ۹۵٪ از تمام موارد را تشکیل می‌دهد. و سارکوم رحم که در بافت عضلانی (میومتر) ایجاد می‌شود و شکل نادرتر سرطان رحم است. سرطان رحم اغلب به عنوان سرطان آندومتر شناخته می‌شود زیرا این شایع‌ترین شکل است. رحم چیست و چه کاربردی دارد؟ رحم عضوی عضلانی و گلابی شکل است که در قسمت تحتانی شکم، بین مثانه و مجرای پشتی (رکتوم) یافت می‌شود. این بخش از دستگاه تناسلی زنانه همراه با تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ، دهانه رحم و واژن است. رحم یک اصطلاح پزشکی برای رحم است. پوشش داخلی رحم شما آندومتر نامیده می‌شود. هر ماه این پوشش ضخیم می‌شود، رشد می‌کند و سپس به عنوان یک دوره ماهانه از رحم می‌افتد. در دوران بارداری، رحم شما از جنین در حال رشد محافظت می‌کند. همچنین لایه‌هایی از ماهیچه در رحم وجود دارد که میومتر نامیده می شود. قسمت پایینی رحم دهانه رحم است که به آن «گردن رحم» نیز می‌گویند.‌ اگرچه دهانه رحم بخشی از رحم است، سرطان دهانه رحم با سرطان رحم متفاوت تشخیص داده شده و درمان می‌شود. علائم سرطان رحم شایع‌ترین علامت سرطان رحم خونریزی غیر طبیعی از واژن است. اگرچه اکثر افراد مبتلا به خونریزی غیرطبیعی سرطان ندارند. خونریزی ممکن است به صورت خونریزی خفیف همراه با ترشحات آبکی شروع شود. این ممکن است با گذشت زمان سنگین‌تر شود. اکثر زنانی که سرطان رحم تشخیص داده شده اند در دوران یائسگی بوده اند، بنابراین، هرگونه خونریزی واژینال غیرعادی خواهد بود. در زنانی که یائسگی را سپری نکرده‌اند، خونریزی غیرمعمول واژینال ممکن است شامل موارد زیر باشد: دوره‌های قاعدگی که سنگین‌تر از حد معمول هستند خونریزی واژینال در بین دوره‌های طبیعی قاعدگی علائم کمتر شایع شامل درد در قسمت پایین شکم و درد هنگام رابطه جنسی است. اگر سرطان رحم به مرحله پیشرفته‌تری برسد، ممکن است علائم دیگری ایجاد کند. این علائم شامل موارد زیر است: درد در پشت، پاها یا لگن از دست دادن اشتها خستگی حالت تهوع علت سرطان رحم چیست؟ دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث سرطان رحم می‌شود، اما برخی موارد می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. عدم تعادل هورمونی یکی از مهم‌ترین خطرات سرطان رحم است. به طور خاص، اگر سطوح بالایی از هورمونی به نام استروژن در بدن خود داشته باشید، خطر شما افزایش می‌یابد. سایر علت ها شامل: افزایش سن وزن بدن بالاتر دیابت رادیوتراپی قبلی لگن بچه دار نشدن و ناباروری سابقه خانوادگی سرطان رحم، تخمدان یا روده شرایط ارثی سندرم لینچ یا سندرم کاودن برخی از انواع هورمون درمانی شروع دوره‌های قبل از ۱۲ سالگی یائسگی دیررس (سن ۵۵ سال یا بیشتر) هیپرپلازی آندومتر - ضخیم شدن پوشش داخلی رحم همیشه نمی‌توان از سرطان رحم پیشگیری کرد، اما تصور می‌شود برخی چیزها خطر ابتلا را کاهش می‌دهند. این شامل حفظ وزن، ورزش کردن، سبک زندگی سالم، بررسی سابقه خانوادگی می‌شود. انواع سرطان رحم اکثریت سرطان‌های رحم در سلول‌های تشکیل‌دهنده پوشش رحم (که آندومتر نامیده می‌شود) شروع می‌شود، به همین دلیل است که سرطان رحم اغلب سرطان آندومتر نامیده می‌شود. در موارد نادر، سرطان رحم می‌تواند در عضلات اطراف رحم شروع شود. این نوع سرطان سارکوم رحم نامیده می‌شود و ممکن است به روشی متفاوت از سرطان آندومتر درمان شود. سرطان رحم جدا از سایر سرطان‌های دستگاه تناسلی زنانه مانند سرطان تخمدان و سرطان دهانه رحم است. چه زمانی باید به پزشکم مراجعه کنیم؟ اگر علائم سرطان رحم یا سرطان آندومتر را دارید، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک در مورد علائم و سابقه پزشکی شما می‌پرسد. معاینه فیزیکی نیز انجام خواهد داد. پزشک شما می‌خواهد شرایط دیگری را که می‌تواند باعث خونریزی غیرطبیعی واژن شود را رد کند. این مورد می‌تواند شامل موارد زیر باشد: پولیپ هیپرپلازی آندومتر (ضخیم شدن پوشش رحم) فیبروم‌ها اندومتریوز پزشک در مورد آزمایشات تشخیصی با شما صحبت خواهد کرد. او همچنین می‌تواند شما را برای آزمایش به متخصصان معرفی کند. سرطان رحم چگونه تشخیص داده می‌شود؟ هنگام تشخیص سرطان رحم، پزشک معمولاً با معاینه لگن و سونوگرافی شروع می ‌شود. در معاینه لگن، پزشک شما را از نظر هرگونه تورم یا توده معاینه فیزیکی می‌کند. سونوگرافی لگن از امواج صوتی برای ایجاد تصاویر استفاده می‌کند. این آزمایش می‌تواند تومورهای رحم را تشخیص دهد اگر این آزمایش‌ها تومور را تشخیص دهند، پزشک شما را برای بیوپسی ارجاع می‌دهد. با این کار نمونه‌ای از سلول‌ها از رحم شما گرفته می‌شود. این‌ها از نظر سرطان رحم بررسی خواهند شد. پزشک ممکن است آزمایش‌های دیگری را نیز پیشنهاد کند، مانند: اسکن ام‌آرآی سی تی اسکن اسکن (PET) درمان سرطان رحم رایج‌ترین درمان برای سرطان رحم، برداشتن رحم با جراحی (هیسترکتومی) است. پزشک شما، گزینه‌های درمانی را با شما در میان می‌گذارد. هیسترکتومی می‌تواند سرطان رحم را در مراحل اولیه درمان کند، اما دیگر نمی‌توانید باردار شوید. جراحی برای سرطان رحم احتمالا شامل برداشتن تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ نیز می‌شود. رادیوتراپی یا شیمی درمانی نیز گاهی اوقات همراه با درمان جراحی استفاده می‌شود. زندگی با سرطان رحم زندگی با سرطان چالش برانگیز است و سرطان رحم می‌تواند زندگی شما را به روش‌های خاصی تحت تاثیر قرار دهد. برای مثال، اگر هیسترکتومی انجام دهید، زندگی جنسی شما ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. ممکن است برای شما از نظر فیزیکی سخت‌تر باشد که رابطه جنسی داشته باشید و میل جنسی کاهش یافته است. ممکن است برای شما مفید باشد که با افراد دیگر در مورد وضعیت خود صحبت کنید، از جمله اعضای خانواده، شریک زندگی خود یا سایر افراد مبتلا به سرطان رحم. نویسنده: داکتر معصومه پارسا

سندروم پیش از قاعدگی یا (PMS)، موردی از تغییرات هورمونی و فیزیکی-روانی در بدن زنان می‌باشد که اکثر‌شان این تغییرات را در مقیاس‌های ضعیف‌تر و یا شدیدتر تجربه می‌کنند، حال اینکه ممکن است عدم آگاهی از این سندروم باعث شود تا علائم و اعراض آن به مسائل دیگری ارتباط داده شود و برای مدیریت و کنترل شان از مسیر و راهکارهای درست عمل صورت نگیرد. سندروم پیش از قاعدگی علاوه بر تاثیرات جسمانی که بر بدن زنان برجای می‌گذارد، به لحاظ روانی نیز به گونه‌ی قابل ملاحظه‌ای آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد که ما در ادامه به شرح و تفصیل کلیه‌ی این مسائل می‌پردازیم. PMS چیست؟  سندروم پیش از قاعدگی(premenstrual syndrome)  به کلیه‌ی علائم جسمانی و روانی گفته می‌شود که اکثر زنان (بالغ بر ۴۸ تا ۵۰ درصد) در فاصله پنچ روز تا دو هفته پیش از شروع قاعدگی، آن‌ها را تجربه می‌کنند. شناخت این علائم برای بسیاری از خانم‌ها مهم به نظر نمی‌آید و همین موضوع ممکن است برای شان مشکلاتی را نیز به بار آورد. همه‌ی علائم دوران (PMS) در زنان به صورت مشابه و یکسان نمی‌باشد بلکه هر یک از آن‌ها می‌توانند آن را به صورت متفاوت و با شدت‌های متفاوت ازهم تجربه کنند که این نشانه‌ها بدون در نظر داشت محیط بیرونی فرد و در هر  موقعیتی می‌توانند خود را نشان دهند. تغییراتی که در این دوره بروز پیدا می‌کنند برای زنان آزار دهنده خواهند بود اما به صورت کل، مشکلی ایجاد نمی‌کنند و به همان صورتی که بوجود آمده اند ازبین خواهند رفت. اما نکتۀ مهم اینجاست که باید با آگاهی از این موضوع به تشدید نشانه‌ها دامن زده نشود زیرا افراد در این دوره بسیار تحریک پذیرتر از روزهای دیگرشان خواهند بود. علائم PMS با توجه به اینکه علائم این دوره برای هر زن متفاوت است اما برخی علائم مشترک نیز وجود دارد که اکثریت زنان  مشترکا تجربه می‌کنند. این علائمی همچون: درد در ناحیه شکم، نفخ، گرفتگی عضلات، نوسانات خلقی و تحریک پذیری از جمله مواردی می‌باشند که در این دوره بیشتر به چشم می‌خورند البته شدت آن‌ها بستگی به شرایط زندگی افراد و حالات درونی‌شان خواهد داشت. البته در زمینه‌ی علائم، نوعی دیگری از PMS وجود دارد که نوع شدید آن می‌باشد و به نام اختصاری (PMDD) از آن یاد می‌شود و حدود (۲ تا ۸ درصد) زنان این دوره را سپری می‌کنند. به این صورت که در (PMDD  ) علائم به صورت بسیار شدیدتری خودشان را نشان می‌دهند؛ به گونه‌ای که شدت این علائم بر نحوه‌ی عملکرد روزانه‌ی زنان تاثیر گذاشته و آن‌ها را دچار اختلال می‌کند. این دوره شامل علائم زیر می‌باشد: افسردگی یا غم شدید افکار خودکشی حملات پانیک اضطراب شدید تحریک پذیری خلقی نوسانات خلقی عدم علاقه به فعالیت‌های روزانه مشکلات خواب مشکلات اشتها گرفتگی عضلات علائم جسمانی دوره PMS: خستگی خواب آلودگی نفخ یا درد شکم سردرد موی چرب یبوست یا اسهال جوش و آکنه تیرگی رنگ پوست پژمردگی صورت علائم عاطفی و رفتاری دوره PMS : تحریک پذیری مشکلات خواب مشکل در حافظه و تمرکز افسردگی احساس غم و اندوه استرس و اضطراب علاقه‌ی کمتر به روابط جنسی تا کنون برای بروز PMS علت و دلیل دقیقی پیدا نشده اما وجود برخی پیش زمینه‌ها در سبک زندگی می‌تواند خانم‌ها را مستعد ابتلا به PMS کند؛ عواملی همچون: استعمال دخانیات عدم تحرک کافی عدم استراحت کافی خواب ناکافی سابقه افسردگی ضربه عاطفی آسیب فیزیکی خشونت‌های محیطی و خانوادگی رژیم غذایی ناسالم تغییرات هورمونی چگونه از PMS جلوگیری کنیم؟ برای جلوگیری از بروز این دوره هیچ راهکار صد در صدی وجود ندارد اما می‌توانیم با رعایت برخی نکات چه به لحاظ جسمانی و چه به لحاظ روانی و عاطفی، این دوره را بهتر مدیریت کنیم، رعایت نکاتی همچون: انجام فعالیت‌های ورزشی انجام فعالیت‌های ذهنی و تمرکز رعایت رژیم غذایی سالم کاهش مصرف کافئین در دوره حفظ تعادل وزن بدن و درمان‌های دارویی و خانگی PMS را چگونه می‌توان تشخیص داد؟ تا کنون تشخیص مشخصی برای این موضوع وجود ندارد اما گمان می‌رود که تغییرات هورمونی که در بدن رخ می‌دهد باعث بروز این علائم شوند، ولی برای تشخیص اینکه آیا PMS دارید و یا خیر، می‌توانید از یک دفترچه یادداشت و یا اپ‌های ثبت دوران قاعدگی برای یادداشت حالات و شروع و پایان علائم‌تان استفاده کنید تا با استفاده از آن متوجه شوید آیا وارد این دوره شده اید و یا خیر. در صورتی که این علائم در شما با شروع قاعدگی برطرف نشوند و بیشتر ادامه پیدا کنند در این حالت شما نیاز به پیگیری بیشتری خواهید داشت و بهتر است از راهنمایی‌های یک فرد متخصص استفاده کنید. آیا PMS با افزایش سن تغییر می‌کند؟ علائم سندروم پیش از قاعدگی می‌تواند با نزدیک شدن به سال‌های یائسگی یا پساقاعدگی شدیدتر شوند، بالخصوص در مورد کسانی که به تغییرات هورمونی حساس هستند و واکنش بیشتری نشان می‌دهند؛ با توجه به این که با نزدیک شدن به یائسگی نوسانات هورمونی در بدن زنان بسیار زیاد می‌باشد، پس تغییرات خلقی و رفتاری بیشتری را در آن‌ها شاهد خواهیم بود که در صورت وقوع یائسگی، کلیه‌ی علائم ازبین خواهند رفت. سخن پایانی با دانستن همه‌ی جوانب مربوط به PMS می‌توانیم با ایجاد و استفاده از راهکارهای بهتر و جلوگیری از محرکات محیطی، شرایط را برای گذر آسان‌تر از این دوره مهیا کنیم. کسانی که با تغییرات درونی‌شان در این دوران درگیر هستند نیاز به حمایت‌های روانی و عاطفی بیشتری از سوی اطرافیان دارند. پس بهتر است با افزایش اطلاعات‌مان در این مورد و سایر موارد، محیط اطراف‌مان را تبدیل به جای امن‌تری برای زنان سازیم. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»