ایلوی فیلیون، رییس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ برای افغانستان اعلام کرده است که در حال حاضر نیم جمعیت افغانستان به غذا و خدمات صحی دسترسی ندارند.
آقای فیلیون امروز (سه‌شنبه، ۷ سنبله) در شبکه اجتماعی ایکس خود نوشته است که در حال حاضر بیش از نیمی از مردم افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند، یعنی از هر دو افغان یک نفر نمی‌تواند به غذا و مراقبت‌های صحی دسترسی داشته باشد.
وی تاکید کرد: «این بدان معناست که انبوهی از کودکان دچار سوءتغذیه، افرادی که عضوی از بدن خود را از دست داده‌اند و خانواده‌های سرماخورده در شب‌های سخت زمستان، همگی به کمک نیاز دارند؛ اما تعداد کمی از آن‌ها، کمک به دست خواهند آورد.»
کمیته بین‌المللی صلیب سرخ بیش از ۴۰ سال است که در افغانستان فعالیت دارد.
او افزود که یکی از برنامه‌های بسیار موفقی که این نهاد در دو سال گذشته از آن حمایت کرده است، برنامه تاب‌آوری شفاخانه نام دارد.
به گفته‌ی فیلیون، این برنامه معاش ۱۰ هزار و ۹۰۰ داکتر، پرستار و کارمند افغان را در ۳۳ شفاخانه در سراسر کشور که به ۲۶ میلیون نفر خدمات‌رسانی می‌کنند، پرداخت کرده است.
رییس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ برای افغانستان می‌گوید که این برنامه داروها و سایر لوازم صحی و همچنان هزینه‌های برق، خدمات آمبولانس، آزمایشات لابراتواری و غذا را برای بیماران فراهم کرده که میلیون‌ها افغان از این کمک حیاتی بهره برده‌اند.
آقای فیلیون گفت که برنامه تاب‌آوری شفاخانه به‌عنوان یک اقدام توقف اضطراری با هدف جلوگیری از فروپاشی سیستم مراقبت‌های صحی افغانستان بعد از اگوست ۲۰۲۱ در نظر گرفته شده بود.
او گفت که هدف کمیته بین‌المللی صلیب سرخ حفظ موقت سلامت ثانوی این کشور بود تا مقامات را قادر به سازماندهی خود کند که مسوولیت نظام صحی و درمان را بر عهده بگیرند.
با وجود واگذاری مسوولیت‌ها؛ اما رییس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ گفته که افغانستان دومین عملیات بزرگ صلیب سرخ در جهان است و این نهاد هیچ برنامه‌ای را برای خروج از این کشور ندارد.
این در حالی است که سازمان جهانی صحت در تازه‌ترین گزارش خود از کمبود بودجه بشردوستانه این نهاد برای افغانستان خبر داده و گفته است که با بودجه بشردوستانه فعلی، احتمال می‌رود که روزانه ۲۴ مادر در افغانستان به دلیل امراض قابل پیش‌گیری جان بدهند.
کمیته بین‌المللی صلیب سرخ از جامعه‌ی بین‌المللی و نهادهای انکشافی می‌خواهد تا حمایت خود را از افغانستان و زیرساخت‌های عمومی حیاتی آن افزایش دهند.
این کمیته معتقد است که کمک‌های بشردوستانه برای شمار زیادی از افغان‌ها که بسیاری از آنان سال‌ها رنج برده‌اند، مورد نیاز است.
