شبکه‌ی مشارکت سیاسی زنان افغانستان طی گردهمایی به‌مناسبت تجلیل از هشتم مارچ، روز جهانی زنان می‌گویند که حکومت سرپرست، آینده و سرنوشت زنان و دختران افغانستان را به گروگان گرفته است و با حاشیه راندن و منزوی ساختن زنان خواستار رسیدن به خواست‌های نامشروع خود از جامعه‌ی جهانی هستند.
اعضای شبکه‌ی مشارکت سیاسی زنان افغانستان امروز(یک‌شنبه، ۱۴ حوت) در یک مکان سر بسته در شهر کابل از هشتم مارچ، روز جهانی همبستگی زن تجلیل کردند.
این شبکه با نشر خبرنامه‌ای گفته اند که هشتم مارچ یادآور وقایع تاریخی مبارزات برحق زنان، برای به‌دست آوردن حقوق انسانی‌‌شان و رسیدن به عدالت اجتماعی و برابری جنسیتی است.
آنان گفته اند: «زنان در هر برهه‌ای از تاریخ، مورد خشونت‌های متعدد قرار گرفته‌اند و زنانی نیز بوده اند که جان برکف دستان‌‌شان قرار داده و در صف اول مبارزات مدنی قرار گرفتند و هیچ‌گاه از رزمیدن برای رسیدن به خواسته‌های‌شان، دست نکشیدند.»
اعضای این شبکه علاوه کردند، هشتم مارچ در حالی در تمام جهان تجلیل می‌شود که زنان افغانستان بیش از 19 ماه است تحت حاکمیت حکومت فعلی از تمامی حق و حقوق انسانی، شهروندی و مدنی‌شان محروم شده اند و کاملاً به حاشیه رانده شدند.
در ادامه خبرنامه آمده است که در عصر حاضر جهان با سرعت به سوی تکامل، ترقی و پیشرفت است، اما حکومت سرپرست سرنوشت زنان و دختران افغانستان را به گروگان گرفته اند و با حاشیه راندن و منزوی ساختن زنان خواستار رسیدن به خواست‌های نامشروع خود از جامعه‌ی جهانی هستند.
همچنین آنان هشدار داده اند: «وضعیت امروز در افغانستان نه تنها برای مردم افغانستان، بلکه برای منطقه و جهان نیز عواقب خطرناکی در پی خواهد داشت.»
این زنان با انتقاد از عمل‌کر جامعه‌ی جهانی گفته اند که سکوت جامعه‌ی جهانی در برابر جنایات حکومت فعلی مهر تاییدی بر سرکوب زنان بوده و این خلاف موازین حقوق بشری است.
در ادامه آمده است: «ما زنان معترض و مبارز افغانستان از وضعیت موجود و ظلم و ستم حاکم در افغانستان به ستوه آمده‌ایم و از جامعه‌ی جهانی خواهان یک اقدام فوری و جدی در برابر این نقض علنی حقوق بشری و جنایات آشکار علیه زنان هستیم.»
اعضای شبکه‌ی مشارکت سیاسی زنان افغانستان گفته اند که این خواست تمام مردم افغانستان و مخصوصا زنان می‌باشد.
آنان در حالی از هشتم مارچ در افغانستان درحالی تجلیل می‌کنند که زنان و دختران از تمامی حقوق انسانی، شهروندی و مدنی شان محروم شده و از حضور در اجتماع و فضاهای عمومی نیز منع شده اند.
